Ανεπιθύμητοι οι “θεσμοί” στη χώρα. Άντρο συνωμοσίας το Χίλτον. Πολιτικές και ποινικές ευθύνες για το τέταρτο μνημόνιο

Από Iskra – 28/02/2017

Συνέντευξη του Παν. Λαφαζάνη στην Iskra για την επιστροφή των θεσμών και τις προοπτικές της χώρας.

Ερωτ: Σήμερα ξεκινάνε οι συζητήσεις των θεσμών στο Χίλτον με την ελληνική κυβέρνηση, πράγμα που κρίνεται σχεδόν από όλα τα κόμματα ως θετική εξέλιξη για την Ελλάδα. Πως κρίνετε το γεγονός;

Απαντ: Θεωρώ ότι η σημερινή μέρα είναι αποφράδα μέρα για τη χώρα.

Είτε ως “τρόϊκα” παλιότερα είτε ως λεγόμενοι “θεσμοί” σήμερα η παρουσία τους στην Ελλάδα συνιστά αντιδημοκρατική εκτροπή και ένα δείγμα απροκάλυπτης νεοαποικιοκρατίας.

Ποτέ ο ελληνικός λαός δεν ρωτήθηκε και ποτέ δεν ενέκρινε τον ρόλο που παίζουν στην χώρα μας οι υπάλληλοι της ΕΕ, της ΕΚΤ, του ΔΝΤ και τώρα του ESM, είτε ως τρόϊκα παλιότερα και τώρα κατ’ ευφημισμόν ως “θεσμοί”.

Η ίδια η συγκρότηση αυτών των υπαλληλικών δυνάμεων και τα μέτρα που επιβάλλουν, συνιστά εκτροπή και από αυτό το γενικώς απαράδεκτο Κοινοτικό δίκαιο, πράγμα που ομολόγησε, χωρίς αιδώ και ο Ζ.Κ. Γιούνκερ, ο οποίος κατά τ’ άλλα είναι ο κατ’ εξοχήν αρμόδιος να διαφυλάσσει τις Κοινοτικές αρχές.

Η ΕΕ, μαζί με την εγχώρια κυρίαρχη πολιτική τάξη στην χώρα, έχουν διαπράξει ένα οιονεί πραξικόπημα στην Ελλάδα, το οποίο συνεχίζεται χωρίς ορατό τέλος.

Η ΕΕ, με τους ξένους υπαλλήλους της και τους εγχώριους πολιτικούς που την υπηρετούν, έχει εγκαθιδρύσει μέχρι τώρα ένα είδος καθεστώτος “εφταετίας” στην χώρα, με κατάλυση κάθε έννοιας λαϊκής κυριαρχίας. Η χώρα κυβερνάται με τον εκβιασμό των πιστώσεων και του ευρώ σε ένα καθεστώς νεοραγιαδισμού.

ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΙ ΟΙ “ΘΕΣΜΟΙ”

Ερωτ: Επομένως ζητάτε να φύγουν από την χώρα οι “θεσμοί”.

Απαντ: Δεν υπάρχει καμιά δημοκρατική νομιμοποίηση για την παρουσία των θεσμών στην Ελλάδα.

Οι “θεσμοί” και οι εκπρόσωποι τους είναι για μας ανεπιθύμητοι στην χώρα μας και ως τέτοιους πρέπει να τους χαρακτηρίζει και να τους αντιμετωπίζει ο ελληνικός λαός. Ως σύμβολα κατάλυσης κάθε έννοιας εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας. Ως σύμβολα μιας χώρας προτεκτοράτου. Ως μισητά όργανα μιας καινούργιας μορφής κατοχής, μοντέλο και για άλλες χώρες. Φυσικά, μαζί με τους “θεσμούς” ανεπιθύμητες είναι και οι κυβερνήσεις που “συζητούν” μαζί τους, ανεπιθύμητα και τα κόμματα που τους νομιμοποιούν. Όλες αυτές οι πολιτικές δυνάμεις πρέπει να καταδικαστούν από τον ελληνικό λαό.

Οι “θεσμοί”, μάλιστα, που συζητάνε σήμερα στο Χίλτον είναι διπλά, σε σχέση με τις προηγούμενες καταστάσεις, ανεπιθύμητοι και είναι διπλή η καταδίκη της κυβέρνησης. Το Χίλτον έχει εξελιχθεί σε άντρο μιας μεγάλης συνωμοσίας. Κυβέρνηση και “θεσμοί” συζητάνε στο Χίλτον αυτήν την βδομάδα, χωρίς καμιά δημοκρατική εξουσιοδότηση, την επιβολή ενός νέου και πολύ χειρότερου μνημονίου σε βάρος της χώρας μας.

Στοιχειώδης σεβασμός στην κυριαρχία της πατρίδας μας, στην αξιοπρέπεια του λαού και στα δικαιώματα των εργαζομένων, θα έπρεπε να είχε οδηγήσει από σήμερα δεκάδες, εκατοντάδες χιλιάδες λαού να έχουν περικυκλώσει το Χίλτον για να εμποδίσει την εξέλιξη της συνωμοσίας και του πραξικοπήματος.

Η ΛΑ.Ε θα προσπαθήσει να αναλάβει τις πιο ουσιαστικές ενωτικές πρωτοβουλίες σε αυτήν την κατεύθυνση.

ΤΕΤΑΡΤΟ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ

Ερωτ: Μιλήσατε για τέταρτο και χειρότερο μνημόνιο. Μπορείτε να μας το επεξηγήσετε;

Απαντ: Κατ’ αρχάς πρέπει να διευκρινίσω ότι το πρώτο που θα επιχειρηθεί να κλείσει με τους “θεσμούς” στο Χίλτον, στο πλαίσιο της λεγόμενης τεχνικής συμφωνίας, είναι μια ντουζίνα περίπου σκληρών “προαπαιτούμενων” μέτρων.

Τρία από αυτά είναι τα χειρότερα:

Πρώτον, η επίσπευση των ιδιωτικοποιήσεων στο πλαίσιο του γενικού ξεπουλήματος της χώρας.

Δεύτερον, η περαιτέρω απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, με αιχμή την απελευθέρωση των απολύσεων και τρίτον, η διάλυση του δημόσιου ενεργειακού τομέα και πρώτα απ’ όλα της ΔΕΗ, στο πλαίσιο της δήθεν απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας και στην ουσία της παράδοσης της σε ξένα και εγχώρια αρπακτικά συμφέροντα.

Ακόμα χειρότερα είναι τα μέτρα που δήθεν “διαπραγματεύεται” η κυβέρνηση για μετά το 2018.

Αυτά τα μέτρα συνιστούν, όπως είπα, ένα τέταρτο μνημόνιο, χειρότερο απ’ όλα τα προηγούμενα.

Χειρότερο, πρώτον, διότι θα υπάρξει δέσμη μέτρων σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων αλλά χωρίς τώρα να συνοδεύονται από χρηματοδότηση εκ μέρους των “θεσμών”. Η εκτός τόπου και χρόνου πρόβλεψη είναι ότι η Ελλάδα μέχρι το 2018 θα μπορέσει να βγει και να δανείζεται από τις αγορές για να χρηματοδοτεί την αποπληρωμή των χρεολυσίων και το μέρος των τόκων που απαιτείται.

Δεύτερον: είναι χειρότερο αυτό το μνημόνιο διότι τα μέτρα που έχουν, περίπου, προσυμφωνηθεί και θα προνομοθετηθούν, συνιστούν τη χαριστική βολή για τα πιο φτωχά λαϊκά στρώματα της χώρας.

Αυτά τα μέτρα συνιστούν ένα πακέτο σκληρότατης εσωτερικής υποτίμησης, η οποία είναι ότι χειρότερο για μια οικονομία που διανύει πρωτοφανώς τον δέκατο χρόνο ύφεσης.

Αναφερόμαστε κυρίως στην δραστική μείωση του αφορολόγητου ορίου, το οποίο στην ουσία θα αφήνει αφορολόγητο μόνο το όριο του επιδόματος ανεργίας. Όπως αναφερόμαστε και στην μεγάλη μείωση και των σημερινών κύριων συντάξεων που μπορεί να κυμαίνεται ανάμεσα σε 30-40%.

Η κυβερνητική προπαγάνδα για να “χρυσώσει το χάπι” μιλάει για την λήψη αντίμετρων ισοδύναμου δημοσιονομικού αποτελέσματος, ώστε η επίπτωση στον προϋπολογισμό να είναι ουδέτερη.

Ακόμα, όμως και να υπάρξουν τέτοια αντίμετρα αυτά θα αφορούν τα ποσά που θα υπερβαίνουν το υπερβολικό πρωτογενές πλεόνασμα του 3,5%, το οποίο έχει συνομολογήσει για μετά το 2018 η κυβέρνηση, πράγμα μάλλον απίθανο να υπάρξουν και ακόμα χειρότερα τα έτσι κι αλλιώς κολοβομένα αντίμετρα δεν θα αναπληρώνουν σχεδόν καθόλου τις απώλειες που θα υποστούν ιδιαίτερα οι πλέον χαμηλόμισθοι, τα πιο χαμηλά επαγγελματικά και αγροτικά εισοδήματα και οι χαμηλότερες συντάξεις.

ΔΩΡΟ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΤΟ ΕΞΟΝΤΩΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΓΕΝΕΣ ΠΛΕΟΝΑΣΜΑ 3.5% ΤΟΥ ΑΕΠ

Ερωτ: Δεν αναφερθήκατε ειδικότερα στο πρωτογενές πλεόνασμα του 3,5%.

Απαντ: Άφησα πράγματι τελευταία αυτή την κυβερνητική δέσμευση για πρωτογενές πλεόνασμα στους προϋπολογισμούς μετά το 2018 της τάξης του 3,5% του ΑΕΠ, την οποία ανέλαβε η κυβέρνηση απέναντι στους πιστωτές, γιατί είναι εξωφρενική και αγγίζει τα όρια του παραλόγου.

Είναι ο ίδιος ο Τσίπρας που υπέγραψε να υπάρξουν αυτά τα δυσθεώρητα πλεονάσματα σε μεσοπρόθεσμη, όπως αορίστως δεσμεύτηκε βάση. Τι σημαίνει μεσοπρόθεσμη θα καθοριστεί στις διαπραγματεύσεις. Καταλαβαίνουμε, όμως, ότι μιλάμε για δέσμευση πολλών χρόνων.

Δυστυχώς, ο Αλ. Τσίπρας αποδεχόμενος πρωτογενές πλεονάσματα 3,5% έκανε ένα μεγάλο δώρο στην Γερμανία, διότι έτσι την διευκόλυνε να χαλαρώσει η πίεση που υφίσταται για κούρεμα του χρέους. Το υπέρογκο πρωτογενές πλεόνασμα του 3,5% ετέθη για να καλύπτει όσο το δυνατόν την πληρωμή των τόκων και να αποφεύγεται έτσι κατά το δυνατόν η απόλυτη αύξηση του χρέους. Η συνέπεια όμως αυτής της διευκόλυνσης Τσίπρα προς τους Γερμανούς, αποτελεί, σχεδόν, ταφόπετρα για την έξοδο της οικονομίας από την κρίση και την στασιμότητα.

Το βέβαιον είναι ότι η κυβέρνηση και όλο το μνημονιακό μπλοκ δεν μπορούν και δεν έχουν κανένα δικαίωμα να δεσμεύσουν την χώρα, ιδιαίτερα μετά το 2018!

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΙΚΑ, ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ, ΣΥΖΗΤΑ ΓΙΑ 4ο ΜΝΗΜΟΝΙΟ

Ερωτ: Τι εννοείτε ότι δεν έχουν δικαίωμα;

Απαντ: Η κυβέρνηση και το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα δεν διαθέτουν καμιά δημοκρατική νομιμοποίηση και καμιά λαϊκή εξουσιοδότηση να υπογράψουν και τέταρτο μνημόνιο πολύ περισσότερο μετά την λήξη της κυβερνητικής τετραετίας.

Όλα τα μνημόνια μέχρι σήμερα υπήρξαν παράνομα και αντισυνταγματικά. Ήταν αποτέλεσμα εκτροπής. Δεν είχαν καμιά λαϊκή έγκριση όταν υπογράφονταν. Το αντίθετο. Ο Τσίπρας υπέγραψε το τρίτο μνημόνιο παραβιάζοντας ρητά ένα ιστορικό δημοψήφισμα. Η Βουλή τότε κύρωσε πραξικοπηματικά τον Αύγουστο το τρίτο μνημόνιο μετά από συνωμοσίες παρασκηνίου και ενάντια στην λαϊκή βούληση, που είχε εκφρασθεί κατηγορηματικά κατά των μνημονιακών δεσμεύσεων.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Πρ. Παυλόπουλος φέρει βαρύτατη ευθύνη, ευθύνη απιστίας έναντι του πολιτεύματος, διότι κάλυψε και νομιμοποίησε την μνημονιακή εκτροπή, αντί να διαφυλάξει το Σύνταγμα και να σεβαστεί την εκφρασμένη λαϊκή βούληση.

Οι εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου του 2015 δεν νομιμοποίησαν τίποτα, διότι έγιναν αφού είχαν διαμορφωθεί παράνομα τετελεσμένα με το τρίτο μνημόνιο και στην χώρα και στην ΕΕ με την έγκριση του από τα αντίστοιχα κοινοβούλια.

Ο μνημονιακός πολιτικός κόσμος, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και οι Διοικητές της Τράπεζας της Ελλάδας φέρουν βαρύτατες πολιτικές και ιδιαίτερα βαρύτατες ποινικές ευθύνες για την κατάλυση της εθνικής κυριαρχίας, της δημοκρατίας, του Συντάγματος και για την παράδοση της χώρας στους δανειστές, την λεηλασία του ελληνικού λαού και την καταλήστευση της οικονομίας ειδικότερα από τις ευνοημένες τράπεζες.

Σε κάθε περίπτωση, η κυβέρνηση σήμερα παρανόμως, χωρίς λαϊκή εντολή, χωρίς δημοκρατική εξουσιοδότηση και πραξικοπηματικά, έστω κι αν έχει την συναίνεση των μνημονιακών κομμάτων, διαπραγματεύεται να φυλακίσει τη χώρα με νέο μνημόνιο μετά το 2018.

Η κυβέρνηση και όσοι επιδεικνύουν ανοχή απέναντι σε μια τέτοια διαπραγμάτευση που δεσμεύει και υποθηκεύει την χώρα με επαχθέστατους όρους, ακόμα και μέχρι το 2030, παραβιάζουν κάθε συνταγματική αρχή, διαπράττουν πράξεις κατάλυσης της δημοκρατίας και παράδοσης της χώρας, πράγμα που προστίθεται στα μέχρι τώρα πολιτικά και ποινικά τους εγκλήματα.

Η σημερινή “αφασία” δεν θα συνεχίζεται επ’ αόριστον. Να είναι βέβαιοι.

Η ΧΩΡΑ ΒΑΔΙΖΕΙ ΣΕ ΑΤΑΚΤΗ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ

Ερωτ: Αν ολοκληρωθεί η αξιολόγηση, έστω με αυτά τα βαρύτατα μέτρα που αναφέρετε, θα μπορούσε η Ελλάδα να αποφύγει τα χειρότερα και σιγά σιγά να συνέλθει;

Απαντ: Κατ’ αρχάς δεν μπορούμε να προεξοφλήσουμε με ευκολία ότι η αξιολόγηση θα ολοκληρωθεί και μάλιστα γρήγορα και ότι, επιπλέον, το ΔΝΤ θα μείνει στο πρόγραμμα. Δεν μπορούμε να αποκλείσουμε “εκπλήξεις” κυρίως από την πλευρά του ΔΝΤ, το οποίο θα ήθελε προσχήματα για να αποφύγει το επιπλέον “πικρό ποτήρι” ενός αποτυχημένου και αδιέξοδου τέταρτου προγράμματος.

Ακόμα, όμως και αν η αξιολόγηση ολοκληρωθεί η ελληνική κρίση δεν πρόκειται να τερματιστεί. Το αντίθετο. Τα βαρύτατα αντικοινωνικά και αντιοικονομικά μέτρα που θα συνοδεύσουν την δεύτερη αξιολόγηση, μαζί με τα υπερβολικά πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 3,5%. θα λειτουργήσουν ως ασήκωτο βάρος που δεν θα επιτρέψει στην οικονομία να ανασάνει.

Το κλειδί για το μνημονιακό πρόγραμμα είναι να μπορέσει να βγει η χώρα στις αγορές και να δανειστεί με λογικά επιτόκια.

Αυτή η πιθανότητα, με το πακέτο των μέτρων και τους όρους της δεύτερης αξιολόγησης είναι πολύ μικρή, έως ανύπαρκτη, ακόμα κι αν το ΔΝΤ μετέχει με ένα τρόπο στο πρόγραμμα. Η ειρωνεία είναι ότι οι αγορές, στο όνομα των οποίων αποφασίζονται τα προγράμματα, δεν πρόκειται να εμπιστευτούν ούτε τα ίδια και κυρίως την ελληνική οικονομία.

Επομένως, το πιθανότερο είναι η χώρα να βαδίσει αναγκαστικά σε άτακτη χρεοκοπία και στην ασύντακτη έξοδο από την ευρωζώνη, αφού νέα χρηματοδότηση της Ελλάδας είναι πάρα πολύ δύσκολο να εγκριθεί από την ΕΕ και τα κράτη μέλη.

Γι αυτό και για σειρά άλλους λόγους που έχει μαλλιάσει η γλώσσα μας να τους λέμε, μόνη διέξοδος για την χώρα είναι το εθνικό νόμισμα στη βάση ενός ριζοσπαστικού προγράμματος.

ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΗ “ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ”

Ερωτ: Συχνά οι αντίπαλοι του εθνικού νομίσματος προσβάλλουν το επιχείρημα ότι πλέον η “εσωτερική υποτίμηση” έχει ολοκληρωθεί και επομένως το εθνικό νόμισμα δεν έχει να προσφέρει τίποτα το εξαιρετικό.

Απαντ: Τα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα που συζητούνται στο πλαίσιο της δεύτερης αξιολόγησης για το φορολογικό και τις συντάξεις δείχνουν ότι η εσωτερική υποτίμηση στο πλαίσιο των μνημονιακών προγραμμάτων δεν έχει όρια και τέλος.

Το εθνικό νόμισμα, επομένως, είναι απόλυτα αναγκαίο για να ανακοπεί αυτή η μακάβρια ταξική πολιτική της συνεχούς συμπίεσης των λαϊκών εισοδημάτων, η οποία τείνει ολοταχώς σε μισθούς και συντάξεις επιπέδου Βουλγαρίας.

Από κει πέρα, αν θα κριθεί αναγκαία, στο πλαίσιο του εθνικού νομίσματος, μια μικρή και λογική υποτίμηση, αυτό θα αποφασισθεί σε εκείνη τη φάση, παίρνοντας υπόψη και τις συγκεκριμένες συνθήκες.

Πάντως, από την συνεχή και αδιέξοδη εσωτερική υποτίμηση είναι χίλιες φορές προτιμότερη μια λογική υποτίμηση του εθνικού νομίσματος, η οποία μπορεί να δώσει μια ικανή ώθηση στην ανάπτυξη, πάντα με την απαραίτητη προστασία των λαϊκών εισοδημάτων.

ΜΕΤΩΠΟ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΛΗΞΙΑ

Ερωτ: Τέλος, παρ’ ότι είναι γνωστή η θέση σας, θα ήθελα να σας ρωτήσω τι γίνεται με το ενωτικό μέτωπο που θεωρείται αναγκαίο ότι πρέπει να συγκροτηθεί στον αντιμνημονιακό χώρο.

Απαντ: Έχουμε ως ΛΑ.Ε εξαντληθεί να εξηγούμε σε όλους τους τόνους, μέχρι παρεξήγησης, την πρόκληση των καιρών για ένα πλατύ, ενωτικό, πολιτικό και κινηματικό μέτωπο όλων, χωρίς εξαίρεση, των αριστερών, ριζοσπαστικών, πατριωτικών προοδευτικών δημοκρατικών αντιμνημονιακών δυνάμεων.

Αυτό το μέτωπο σήμερα δεν είναι απλώς αναγκαίο και επιτακτικό. Αυτό το μέτωπο έπρεπε να είχε γίνει χθες, εδώ και καιρό. Αυτό το μέτωπο είναι κάτι πολύ περισσότερο από αναγκαίο. Αφορά την ίδια την επιβίωση της χώρας μας και του λαού μας, ιδιαίτερα της νεολαίας.

Απέναντι σε αυτήν την ενωτική πρόκληση των καιρών βλέπουμε να υπάρχουν πολύ θετικές και ελπιδοφόρες ενωτικές φωνές, όπως αυτή του Σχεδίου-Β με τον Αλ. Αλαβάνο αλλά και άλλες φωνές που διατυπώνουν ένα θετικό ενωτικό λόγο.

Δυστυχώς, όμως, υπάρχουν και άλλες δυνάμεις που απέναντι στις ενωτικές εκκλήσεις είτε σιωπούν είτε τις αντιμετωπίζουν με αλαζονική περιφρόνηση και λοιδορίες είτε αντιπαραβάλλουν για αντιπερισπασμό ενωτικές πρωτοβουλίες που αποκλείουν σχεδόν όλους τους άλλους και έχουν ως αποδέκτη κυρίως τον εαυτό τους. Αυτά δεν είναι καθόλου σοβαρά πράγματα.

Για να συγκροτηθεί ένα μέτωπο χρειάζεται εποικοδομητικό πνεύμα, ανεκτικότητα στη διαφορετικότητα, διάθεση για αμοιβαίες υποχωρήσεις και ισχυρή ενωτική πολιτική βούληση.

Μέτωπο, επίσης, με εξαιρέσεις και αποκλεισμούς. Μέτωπο με δυνάμεις δορυφόρους, χωρίς ισοτιμία. Μέτωπο τέλος με τον εαυτό μας, δεν μπορεί να υπάρξουν.

Η ΛΑ.Ε θα επιμείνει μέχρι τέλους και με όλες τις δυνάμεις της σε μια μετωπική υπόθεση που αφορά την κατεπείγουσα ανάγκη για μια νέα προσπάθεια αναζωογόνησης των εργατικών λαϊκών αγώνων και της ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ τώρα και όχι σε ένα αόριστο και απροσδιόριστο μέλλον που δεν θα έρθει ποτέ.