ΑΙΣΧΡΟΝ ΕΣΤΙ ΣΙΓΑΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΣΗΣ ΑΔΙΚΟΥΜΕΝΗΣ.
ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙ Η ΠΑΤΡΙΣ.
G-M-R , 20 Ιαν. 2019
Αγαπητοί συναγωνιστές,
Κατόπιν σχετικής ενημέρωσης και προτροπής συναγωνιστή παρευρεθήκαμε σε δημόσια εκδήλωση σας (“Πρωτοβουλίας Νέο Σύνταγμα”). Μας δόθηκε έτσι η ευκαιρία να ακούσωμε τις δημόσιες τοποθετήσεις αλλά και να γνωριστούμε στο τέλος των τοποθετήσεων με τους αξιότιμους διοργανωτές της εκδήλωσης και να ανταλλάξουμε τρόπους επικοινωνίας μας.
Η πρώτη αυτή γνωριμία με την εν λόγω πρωτοβουλία ήταν και έναυσμα να επισκεφθούμε στην συνέχεια την ιστοσελίδα της για να έχουμε καλύτερη εικόνα.
Επί της συνολικής αυτής εικόνας έχουμε να επισημάνουμε τα 3 πιο κάτω κομβικά σημεία στα οποία διαφωνούμε πλήρως όπως στην συνέχεια τα εκθέτουμε αναλυτικότερα.
(1) — Προεδρική Δημοκρατία
(2) – Συνταγματικό δικαστήριο
(3) – Απαξίωση του άρθρου 120Σ και του νόμιμου δικαιώματος να αποτρέπουμε το εις βάρος μας άδικο.
Ακολουθεί η ανάλυση
(1) — Το Συνταγματικό Δικαστήριο απομακρύνει την Δικαιοσύνη και από τον Λαό και από τη Δημοκρατία (πράγμα που δεν συμβαίνει με τον διάχυτο δικαστικό έλεγχο της συνταγματικότητας) και από τον υπόλοιπο Νομικό κόσμο τον οποίο και υποτιμά αυτομάτως και φέρνει τα περί συνταγματικότητας σε επίπεδο ανθρώπων κατ’αποκλειστικότητα “ειδικών” (σε κλειστό κύκλο υπεράνω κριτικής, δηλαδή οι δικηγόροι που θα θελήσουν να προσβάλλουν κάποια θέση του συνταγματικού δικαστηρίου θα είναι χαμένοι από χέρι, εξ ορισμού, με αξιωματικό τρόπο).
2) — Ο θεσμός της Προεδρικής Δημοκρατίας αντικαθιστά τον δια βίου μονάρχη με τετραετή η πενταετή μονάρχη, σε συνδυασμό δε με το συνταγματικό Δικαστήριο που ως σώμα “θεσμοθετημένων ως εκλεκτών” διαθέτει και αυτό μοναρχικές εξουσίες, κλειδώνει η εκχώρηση Δημοκρατίας στον βαθμό που ΠτΔ και Συνταγματικό Δικαστήριο, κάθε φορά (περι)ορίζουν.
3) — κατά τα λοιπά, κάθε ΑΝΟΧΗ-ΣΥΝΕΝΟΧΗ, στις ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ και για ΚΑΘΕ ΖΗΤΗΜΑ παραβιάσεις του κατακτημένου νομικού πολιτισμού και του (κάθε φορά ισχύοντος) Συντάγματος, δεν επιτρέπει την μετάθεση της ΑΙΤΙΑΣ του ΑΔΙΚΟΥ (της ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ όσον αφορά μνημόνια-συμφωνία Πρεσπών και πιο προηγούμενα, ΚΥΠΡΙΑΚΟ, ένταξη στην Ε.Ε., Χρηματιστήριο, σκάνδαλο Κωσκωτά, κλπ) σε μια δήθεν αποκλειστική ευθύνη του ανεπαρκούς Συντάγματος.
Ενδεικτικά δείτε εδώ, για τη ορθή αντιμετώπιση του άρθρου 86Σ και εδώ (Καλά Χριστούγεννα 2018 διαφορετικά) την συνταγματική υποχρέωση μας να αντιμετωπίζουμε τις συνταγματικές και λοιπές παραβιάσεις με αποτρεπτικό τρόπο ως εξηγεί ο καθηγητής κος Ν. Μπιτζιλέκης, σε επίπεδο δε σφετερισμού λαϊκής κυριαρχίας, με βάσει το άρθρο 120Σ ως συνταγματικά οριζόμενη υποχρέωση μας για αποτροπή του ΑΔΙΚΟΥ.
Σε κάθε περίπτωση θα δημοσιεύσουμε την όποια απάντηση, μας στείλετε.
Follow Us on Twitter
Follow Us on FaceBook
Subscribe to mail list