Σχόλιο G-M-R:   Αντί σχολίου, η τοποθέτηση μας εδώ.

Δημήτρης Κυπριώτης, 13 Δεκ. 2018

Πριν από λίγες ημέρες εγκρίθηκε στο Μαρακές(Μαρόκο), το Παγκόσμιο Σύμφωνο του ΟΗΕ για την Ασφαλή, Ομαλή και Τακτική (λαθρο) Μετανάστευση, όπως χαρακτηριστικά είναι ο τίτλος συγκάλυψης που του έδωσαν. Ποιας ακριβώς συγκάλυψης; Του τρίτου πυλώνα της Παγκοσμιοποίησης, αφού οι δύο άλλοι έχουν προχωρήσει (ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων, ελεύθερη διακίνηση αγαθών και υπηρεσιών) και έχουν βυθίσει στην απελπισία τους πληθυσμούς κρατών.

Και ενώ αυτό το γεγονός είναι παγκοσμίου κλίμακας και σημασίας, παρατηρείται μια σιγή ιχθύος από τα μεγάλα Ελληνικά Μέσα Ενημέρωσης, τη στιγμή μάλιστα που ο πρωθυπουργός της Ελλάδας  ήταν επισπεύδων στην υπογραφή της συμφωνίας.

Και αυτό όπως και σε άλλες πολύ σοβαρές πράξεις που προσχώρησε  ο κ. Τσίπρας,  το έπραξε εν κρυπτώ και χωρίς να ενημερώσει κανέναν απολύτως. Χωρίς να εξηγήσει ούτε και αυτό το συστημικό  κοινοβούλιο, αλλά ούτε και τους Έλληνες τι ακριβώς αφορά η υπογραφή που έβαλε στο Σύμφωνο αυτό. Και πως να ενημερώσει και τι να πει,  ότι καταργεί ουσιαστικά τα σύνορα;

Γιατί αυτό ακριβώς είναι το περιεχόμενο του υπογραφέντος Συμφώνου, η κατάργηση της παράνομης μεταναστευτικής ροής και κίνησης, αφού κάθε χώρα που υπόγραψε αυτήν τη Συνθήκη αναγνωρίζει το δικαίωμα στον καθένα να μετακινείται όπου και όπως θέλει, ενώ επιβάλει στις χώρες σεβασμό δικαιωμάτων και απαιτήσεων των μεταναστών στη φροντίδα, στις κοινωνικές παροχές, στην προστασία και στην απόδοση υπηκοότητας.

Με ιδιαίτερη προσοχή αν δούμε αυτό το Σύμφωνο θα καταλάβουμε ότι οι μετακινούμενοι σε ένα κράτος, σταδιακά απαλλάσσονται από δεσμούς εθνικούς, πολιτιστικούς και θρησκευτικούς και γενικά με ότι τους συνδέει με τον τόπο τους και γίνονται χρήσιμοι μόνο εκεί που τους χρειάζεται το κεφάλαιο για χρήση φτηνών εργατικών χεριών.

Με τον τρόπο αυτόν αλλά  και τον ανεξέλεγκτο ρυθμό που θα πάρουν οι μεταναστευτικές ροές, σταδιακά θα επιφέρουν μείωση της κοινωνικής συνοχής και της συνέχειας του κράτους υποδοχής, δημιουργώντας πολυπολιτισμικές οντότητες, που ο κατακερματισμός τους θα δημιουργεί εξ αντικειμένου, περιορισμένες δυνατότητες υπεράσπισης των εθνικών συμφερόντων,  αφού δεν θα είναι αυτά κοινά για τις πληθυσμιακές  ομάδες που θα έχουν εν τω μεταξύ δημιουργηθεί,.

Δημιουργείται με τον τρόπο αυτό και ένα καθεστώς αλλαγής θεσμικών πλαισίων. Εφόσον ο καθένας έχει δικαίωμα μετακίνησης όπου επιθυμεί, ντε φάκτο έτσι καταργούνται τα κρατικά σύνορα. Εύλογα λοιπόν αναδύονται σύνθετα νομικά και εθνικά ζητήματα.

Ούτε λίγο ούτε πολύ πρόκειται για μία διεθνή, υποτίθεται μη δεσμευτική συμφωνία, όπου οι ευρωπαϊκές χώρες θα ανοίξουν τα σύνορα τους, για να υποδεχθούν δισεκατομμύρια «εποίκους», από Αφρική και Ασία, με κριτήρια αριθμών αντοχής των κρατών για την υποδοχή, από μία επιτροπή που όρισε ο κ. Γιούνκερ!!!

Σε αυτό το Σύμφωνο, έδωσε την έγκρισή  του ο κ. Τσίπρας, έτσι επειδή αυτός αυτό ήθελε, χωρίς καμία ενημέρωση  του ελληνικού λαού, ενώ να σημειωθεί ότι 12 χώρες αρνήθηκαν να το υπογράψουν μεταξύ των οποίων και οι Η.Π.Α και επτά χώρες της ΕΕ.

Πηγή: dimtris-kypriotis.blogspot