Το site στην τελευταία παράγραφο θα προσέθετε:

“το φόβο που μας κρατάει μέσα στο από την ΕΕ χειραγωγούμενο ευρώ” διότι δεν πρέπει να φοβούμαστε να πούμε ολόκληρη την αλήθεια δηλαδή την θεσμική οικονομικοδικαιϊκή ευρωπαϊκή πραγματικότητα.

=======================================================

Σπύρος Στάλιας, Οικονομολόγος PhD

29/11/2016

Όταν η Χώρα μας προσχώρησε στο ευρώ, πέραν των άλλων συμφώνησε ότι:

1) οποιαδήποτε οικονομική δυσπραγία ή κρίση, θεραπεύεται πάντα με την μείωση των μισθών, των συντάξεων, την μείωση των κρατικών δαπανών και την σχετική διάλυση του κράτους. Υποτίθεται ότι η άσκηση αυτής και μόνον της πολιτικής από την Κυβέρνηση, θα κάνει το Έθνος, μακροχρονίως πιο αποτελεσματικό. Η συμφωνία αυτή ονομάζεται εισοδηματική πολιτική προς τα κάτω ή πιο χαριτωμένα, ευέλικτη πολιτική μισθών και τιμών. Είναι δε η μόνη πολιτική για την οποία που ως θα ψηφίζουμε. Με άλλα λόγια ψηφίζουμε με βάση ποιός θα κάνει την χώρα πιο ‘ανταγωνιστική’, κόβοντας μισθούς και ξεπουλώντας το Κράτος. Δεν νομίζω ότι κάποιος πολιτικός, μας είχε ενημερώσει ποτέ ότι μόνο για αυτό υπάρχουν οι εκλογές στην ευρωζώνη. Απόδειξη αυτού είναι ότι:

2) Η Χώρα επίσης συμφώνησε ότι οι άλλες τέσσερες πολιτικές, που ασκεί κάθε επικυρίαρχη χώρα, δηλαδή η νομισματική πολιτική, η δημοσιονομική πολιτική, η συναλλαγματική πολιτική, και η εμπορική πολιτική θα ασκούνται από την ΕΚΤ και την γραφειοκρατία των Βρυξελλών, που από την νομοθεσία της ΕΕ, δεν θα έχουν καμία μα καμία ευθύνη για τα αποτελέσματα και τις συνέπειες των πολιτικών που ασκούν. Ούτε για αυτό μας είχαν ενημερώσει δηλαδή ότι είχαμε παραιτηθεί απο κάθε πολιτική που αποτελεί όπλο για κάθε σύγχρονο κράτος για να αντιμετωπίζει το αβέβαιο του οικονομικό γίγνεσθαι, εσωτερικό και εξωτερικό.

Αντίθετα πάσα αλλαγή από τις αρχές αυτές μας λένε, και έντονα τον τελευταίο καιρό, συνιστά χυδαίο ‘λαϊκισμό’.

Από τα παραπάνω λοιπόν προκύπτει ότι η εφαρμογή των μνημονίων αποσκοπεί μόνον στην προστασία της αξίας του ευρώ, που άρα βασίζεται στην λιτότητα, στην ύφεση και στην διαρκή ανεργία, και κερδισμένοι είναι οι Τραπεζίτες, οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών και οι διορισμένοι πολιτικοί στις Χώρες της ευρωζώνης.

Είναι νομίζω καιρός, από αυτό τον άθλιο μεσαιωνικό καθεστωτικό σκοταδισμό, να απαλλαγούμε και να πάρουμε την τύχη στα χέρια μας, επιστρέφοντας στο Εθνικό μας Νόμισμα.

Κάθε μέρα που περνά και δεν κατανικούμε το φόβο που μας κρατάει μέσα στο ευρώ, κάθε μέρα που παραμένουμε παθητικοί, τόσο πιο πολύ πλησιάζει και η ημέρα που δεν θα μας ανήκει τίποτα σαν Λαός και θα μας πάρουν και τα σπίτια οι Τράπεζες που εμείς τις σώσαμε!

Αξίζουμε κάτι καλύτερο από αυτή την ξεφτίλα!
spyridonstalias@hotmail.com