Ηλ. Φιλιππίδης^(*), 28 Δεκεμβρίου 2020

Η πρόβλεψη για το 2021

     1.     Διαπιστώσεις

0πως η υγεία, έτσι και η ποιότητα διαθέτει μία πολύ αισθητή κλίμακα  διαβαθμίσεων. Άλλο πράγμα είναι να είσαι πολυτραυματίας ή από κορονοϊό στην Εντατική, άλλο πράγμα να έχεις πέσει σε αφασία ή παράλυση, άλλο πράγμα να σέρνεσαι, άλλο να περπατάς, άλλο να τρέχεις και άλλο να πετάς.

Η Ελλάδα ως κράτος, ως κοινωνία και ως πολιτισμός αποτελεί ένα συνολικό πρόβλημα, το οποίο απλώνεται σε τρία επίπεδα κάτω από την στάθμη της ποιότητας:

Α. Ως αποικία χρέους βρίσκεται έγκλειστη για 99 χρόνια σε καθεστώς μνημονιακής επικυριαρχίας, που είναι ένα σύγχρονο Στρατόπεδο Συγκεντρώσεως του νέου ολοκληρωτικού Άξονα Γερμανίας, Τραπεζοκρατίας και ΝΑΤΟ. Αυτό το καθεστώς θεσμοποιημένης, σαρωτικής και μακροπρόθεσμης αφαιμάξεως του παραγωγικού πλούτου της χώρας μας έχει πάρει πιστοποίηση ως οικονομικό θεραπευτήριο για την ανόρθωση της οικονομίας, ως κέντρο αποτοξινώσεως από παραισθησιακές αντιλήψεις (π.χ. πατριωτισμός, έθνος, δημοκρατία) αλλά και ως κέντρο γερμανικού σωφρονισμού, αναμορφώσεως και παραδειγματισμού, από τον πλέον «αντικειμενικό» οίκο αξιολογήσεως, ο οποίος ακούει στο όνομα «Διεθνείς αγορές».

Β. Ως κοινωνία βρισκόμαστε σε μία κατάσταση παραλύσεως από ένα μίγμα κλονισμού, απογοητεύσεως, αμηχανίας, αβουλίας, μοιρολατρίας, ελλείψεως αυτοπεποιθήσεως, εγκαρτερήσεως αλλά και βουβής και καταπιεσμένης οργής, ειδικά μετά το Δημοψήφισμα του 2015.

Γ. Ως πολιτισμός. Υπάρχουν διάφορα είδη πολιτισμού: ο πολιτιστικός της εικόνας και της ψυχαγωγίας, ο στοχαστικός και ο αξιακός.

Τα κοινωνικά μας αντισώματα προσπαθούν να βρούν διέξοδο μέσω πολιτιστικών δράσεων, εννοείται και αλληλεγγύης. Όμως ο στοχαστικός και αξιακός πολιτισμός μας εξακολουθούν να παρασύρονται από την δίνη της παρακμής και της αμηχανίας και δεν μπορούν ακόμη να βρούν την δύναμη για την αναγκαία αναστροφή.

Οι βασικές αιτίες είναι δύο:

     α. το απελπιστικό έλλειμμα των δύο ενδιάμεσων πολιτισμών στην ελλαδική κοινωνία: του κοινωνικού και του πολιτικού.

   β. ο κατακερματισμός των αντιστασιακών δυνάμεων του Λαού μας. Ούτε ο πατριωτικός και δημοκρατικός χώρος ούτε η ανεξάρτητη αριστερά μπόρεσαν να δημιουργήσουν ευρύτερα τόξα συνεργασίας, τα οποία να επιδρούν στην συλλογική συνείδηση του λαού μας.

Δεν είναι προβληματικό μόνο το παρόν αλλά και το μέλλον μας. Η μόνη πρόβλεψη που μπορούμε να κάνουμε, είναι ότι θα σερνόμαστε για τα επόμενα 50 χρόνια και αυτό στην καλύτερη περίπτωση.

      2. Τι μπορούμε να κάνουμε;

Εάν θέλουμε να «τρέξουμε», ακόμη και να «πετάξουμε», η πρώτη προϋπόθεση είναι η δημιουργία ενός ΝΕΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΎ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΥ με πρωτοβουλία ενός δημιουργικού πυρήνα διανοήσεως. Χρειαζόμαστε μία νέα Φιλική Εταιρία του πνεύματος, της ποιότητας, της ευθύνης και της αξιοκρατίας. Δεν θα είναι αναγκαίο να λειτουργεί ως κλειστή συνωμοτική οργάνωση αλλά θα πρέπει να είναι ανοικτή για όλο τον λαό, να αποτελεί μία παλλαϊκή εξόρμηση προς το μέλλον, για μία νέα ελληνική ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ, χωρίς τα κόμματα, με έμπνευση και αγάπη για την πατρίδα, που θα αντλήσουμε από την επέτειο της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας.

(*) — Ο Ηλίας Φιλιππίδης είναι συγγραφέας, έχει διατελέσει πανεπιστημιακός κοινωνιολογίας και νομικός.

Πηγή: hellenologia.com