IthacaNet, 10 Ιουλίου 2019

Ο δρόμος προς την ελευθερία απαιτεί αγάπη. Η Αγάπη είναι Ελευθερία, γιατί κανείς δεν μπορεί να αγαπήσει, αναγκαστικά. Είναι και Έρωτας, για τον ίδιο λόγο. Η Αγάπη όλα τα Νικά. Και Έρως ανίκατε μάχαν, … (Έρωτα ανίκητε στη μάχη Έρωτα, ανίκητε σε κάθε μάχη, συ που κυριαρχείς όπου κι αν πατήσεις, συ που ξενυχτάς τα κορίτσια με τα τρυφερά μάγουλα, που δρασκελάς πάν” από θάλασσες και τρυπώνεις στους κήπους, κανείς δε γλυτώνει από “σε, μήτε Θεός μήτε θνητός… Σοφοκλέους, Αντιγόνη).

Ο δρόμος προς την Ευδαιμονία Όλων δεν μπορεί να είναι κοινοβουλευτικός. Το κοινοβούλιο φτιάχτηκε μαζί με τις τράπεζες και το χάρτινο/πιστωτικό χρήμα ( Αγγλία, 1688/1693). Δεν δημιουργήθηκε για να υπηρετήσει τους λαούς, αλλά μια Ολιγαρχία. Και γέννησε μια Αυτοκρατορία.

Ο δρόμος προς την Ευδαιμονία Όλων είναι Εκκλησιαστικός. Οι Έλληνες επινόησαν την Εκκλησία του Δήμου και την Εκκλησία του Χριστού, σαν κοινωνία, που χωρά τους πάντες. Επινόησαν την εκκλησιαστική Δημοκρατία, για να αποφεύγουν εμφύλιους, ταξικούς, θρησκευτικούς, φυλετικούς. Η δημοκρατία προϋποθέτει καλές σχέσεις, αλληλοκατανόηση, σεβασμό του άλλου.

Η Δημοκρατία δεν είναι διαδικασία. Είναι σχέση ανθρώπων. Είναι Κοινότητα, Κοινωνία, Εκκλησία. Κατά τον Αριστοτέλη, είχε για βάση τη Φιλία και κατά τον Ιησού την Αγάπη. Προσωπικά, θα προσθέσω και τον Έρωτα του Πλάτωνα. Κατά τον Πλάτωνα, η βάση της Παιδείας είναι ερωτική και η παιδεία είναι η βάση της δημιουργικής και ευδαίμονος κοινωνίας. Και αυτά αφορούν πάντα Όλους. Χωρίς Δημοκρατία, δεν μπορεί να υπάρξει Παιδεία. (Το αντίστροφο της αμόρφωτης διανόησης δεν μπορεί να ισχύσει. Ο ολιγαρχικός κοινοβουλευτισμός σιχαίνεται την καθολική παιδεία).

Κοινότητα, Κοινωνία, Εκκλησία, Δημοκρατία είναι έννοιες ταυτόσημες. Και ο μόνος τρόπος να αληθεύουμε είναι η Κοινωνία: «Καθ᾽ ὅτι ἂν κοινωνήσωμεν, ἀληθεύομεν, ἃ δὲ ἂν ἰδιάσωμεν, ψευδόμεθα» (Ηράκλειτος)

Αυτά τα συνώνυμα, στον διαχρονικό ελληνικό πολιτισμό, οδηγούν προς την Αιωνιότητα και την Τελειότητα. Αυτός είναι ο σκοπός του εκκλησιαστικού τρόπου ζωής των Ελλήνων, που καταργήθηκε με την άφιξη των Βαυαρών το 1833/34. Η υπέρβαση του θανάτου, η κατάκτηση της Αθανασίας μέσω μεγάλων πράξεων.

• ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὁ πιστεύων εἰς ἐμὲ, τὰ ἔργα ἃ ἐγὼ ποιῶ κἀ κεῖνος ποιήσει, καὶ μείζονα τούτων ποιήσει, (Κατά Ιωάννη, κεφ. 14, 12)

Ο δυτικός “πολιτισμός” δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ για το Όλον και για την Τελειότητα. Γι’ αυτό μετέτρεψε τη δημοκρατία σε κοινοβουλευτισμό, τον Ιησού από θεανθρώπινο παράδειγμα τον βάφτισε “Παντοκράτορα”, στη Θέση της Αλήθειας, αν κοινωνήσουμε, έβαλε τις πολλές ατομικές, κομματικές και ιδεολογικές αλήθειες, πάντα ορθολογικές, στη θέση της εκκλησιαστικής, φιλικής και αγαπητικής Ενότητας, έβαλε κόμματα και ιδεολογίες και στη θέση της Τελειότητας έβαλε την “Αυτοκρατορία του μικρότερου κακού” (Ζαν Κλωντ Μισεά). Στη θέση του Θεού έβαλε τον Μαμωνά, τις Τράπεζες και το Χρήμα. Σε όλο το κομματικό / πολιτικό φάσμα , σε όλο τον κόσμο, το κυρίαρχο στοιχείο, η απόλυτη προτεραιότητα είναι το Χρήμα και πώς θα το αποκτήσουμε. Έχοντας εγκαταλείψει το Εκκλησιαστικό Δίκαιο ακόμα και οι δήθεν ορθόδοξοι ιεράρχες, έτσι φτιάχνεται και διαιωνίζεται μία παιδεία και μία κοινωνία, βγαλμένη από το ιδιωτικό και αυτοκρατορικό Δίκαιο των Πατρικίων της Ρώμης. Η Ρεπούμπλικα δεν ήταν και δεν θα είναι ποτέ Δημοκρατία.

=====

Στη μετεκλογική Ελλάδα του 2019, του αλληλοϋβριζόμεενου απόλυτου πολιτικού κενού, στις παραμονές της εξαφάνισης μας ως χώρας και έθνους, η απάντηση στην καταστροφή είναι η Ανασυγκρότηση της Ελληνικής Κοινωνίας στη βάση της Φιλίας, της Αγάπης, του Έρωτα και της Αλήθειας. Με σκοπό την Τελειότητα. Τίποτε λιγότερο, γιατί οι υπέρτερες δυνάμεις, το τελευταίο που θα ήθελαν είναι να απελευθερωθεί η Ελλάδα από τα νύχια των χρεοκρατών ψευτοδανειστών. Θα έχουμε πόλεμο. Και για να έχουμε ειρήνη, θα πρέπει να προετοιμαζόμαστε για πόλεμο.

Στη θέση των κομμάτων, που κατακερματίζουν την κοινωνία, συντηρούν τη διαίρεση, καλλιεργούν το μίσος και στηρίζουν την Εταιριοκρατία/ Τραπεζοκρατία, απαιτείται να χτιστούν ξανά κοινότητες και εκκλησίες παντού. Η άριστη μορφή οργάνωσης του λαού, είναι η εκκλησία, η κοινότητα, ο δήμος, οι ανοιχτές προς όλους λαϊκές συνελεύσεις. Αυτά, χωρίς την προϋπόθεση ύπαρξης καταστατικών, διακηρύξεων και αρχηγών.

Η άριστη μορφή οργάνωσης γίνεται εκεί που ζουν οι άνθρωποι, χωρίς κανένα αποκλεισμό. Όσοι πιστοί στον διπλανό τους προσέρχονται. Μοναδικό κριτήριο συμμετοχής: “η αγάπη και η έγνοια προς τον πλησίον”. Τίποτε περισσότερο. Κι αυτό είναι κάτι που θα φαίνεται καθημερινά και στην πράξη. Αληθής Λόγος είναι μόνο η Πράξη.

Και από τις τοπικές συνελεύσεις θα πάμε στο δίκτυο αυτών και στις εθνοσυνελεύσεις, όπου όλα εκεί αποφασίζονται. Ένα έθνος κοινοτήτων είναι η δημοκρατία (και το μοναδικό παράδειγμα δημοκρατίας, που διασώζεται ως τις μέρες μας, έτσι είναι δομημένο. Ελβετική Συνομοσπονδία με τη συμβολή στην ίδρυση της του δολοφονηθέντα από Γάλλους, Άγγλους και Κοτσαμπάσηδες Ι. Καποδίστρια). Δημοκρατία, χωρίς κοινοτική δομή και καλές ανθρώπινες σχέσεις, δεν μπορεί να υπάρξει. Και μόνο στη δημοκρατία, ο πολίτης μπορεί να είναι οπλίτης και να προετοιμάσει παλλαϊκή άμυνα έναντι υπέρτερου εχθρού.

Κάθε άλλος καθησυχασμός και “ευκολία” έχει κοινοβουλευτικά χαρακτηριστικά, δηλαδή είναι ψέμα.

Ζητούνται άνθρωποι με ήθος να αναλάβουν το βαρύ φορτίο της αρχής και κανένα φορτίο εξουσίας:

• Κατά Ιωάννην (κεφ.10 .12): “ὁ μισθωτὸς δὲ καὶ οὐκ ὢν ποιμήν, οὗ οὐκ εἰσὶ τὰ πρόβατα ἴδια, θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίησι τὰ πρόβατα καὶ φεύγει· καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορπίζει τὰ πρόβατα”.

Ο ταπεινώνων εαυτόν υψωθήσεται. Ο δούλος ημών, πρώτος ημών, είναι οι πανανθρώπινοι ορισμοί του ηγέτη. Ενώ ο αμειβόμενος “ποιμήν”, στην πρώτη ευκαιρία/δυσκολία, με την πρώτη εμφάνιση των λύκων, όχι μόνο θα εγκαταλείψει το ποίμνιο, αλλά πάει και με τους λύκους .

Ο τρόπος έχει διδαχτεί, από εδώ και αιώνες, έχει εφαρμοστεί με επιτυχία, όταν των Ελλήνων οι κοινότητες ζούσαν κάτω από σκλαβιά και είναι ο τρόπος, που οδηγεί στην απελευθέρωση. Αρκεί να μην επιτρέψουμε στους εαυτούς μας να συμβιβαστούν με τίποτε λιγότερο από την τελειότητα.

Τα υπόλοιπα θα βρεθούν στις λαϊκές συνελεύσεις. Και θα εκπλήξουν με την ομορφιά τους.

Ο πλανήτης περιμένει την Ελλάδα ξανά να διδάξει πολιτισμό. Αρκεί εμείς να διδαχτούμε από την ιστορία μας.

• Ο τρόπος για να περισωθεί και να ξαναλειτουργήσει η πολιτική, να ξαναβρεί η εξουσία τον χαρακτήρα και τη δυναμική κοινωνικού λειτουργήματος, υπάρχει, εμπειρικά βεβαιωμένος. Είναι η συνεπής επιστροφή στη μικρή, αυτοδιαχειριζόμενη κοινότητα. Κάποιες, εξαιρετικά προηγμένες, στον διεθνή χώρο, κοινωνίες το ξέρουν και το πραγματοποιούν ή, τουλάχιστον, το επιδιώκουν. (Χρήστος Γιανναράς).

Εκκλησίες παντού – Κοινότητες παντού. Για να αλλάξει το παρόν και το μέλλον. Ο τρόπος είναι γνωστός. Οι πατεράδες μας το είχαν ξανακάμει σε όλη την Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο, όπου υπήρξαν Έλληνες. Μεγαλουργήσαμε κάτω από τρεις αυτοκρατορίες.

Οι συναδελφικές εκκλησίες, στα Επτάνησα, ήταν επιχειρήσεις αλληλεγγύης. Επένδυαν σε επιχειρηματικές δράσεις από το Κοινό Ταμείο, βοηθώντας παράλληλα τους φτωχότερους και τους ανήμπορους.

Συναδελφική Κομπανία Κεφαλονιάς.

Πηγή: ithacanet.gr