Σχόλιο GMR: Υπάρχει στην Ελλάδα, θεσμικά συντεταγμένη (ομού μετά της στρατιωτικής και πολιτικής ηγεσίας) επιστημονική ομάδα στρατιωτικών αναλυτών;

Αν υπάρχει ποιά είναι;

Μέχρι να πληροφορηθούμε επ’ αυτών, διαβάζουμε και σκεφτόμαστε την απαιτούμενη σοβαρότητα και στα στρατιωτικά θέματα, για μια πραγματικά αντιμνημονιακή προσπάθεια. Προς το παρόν, όλες οι επιστημονικές εξειδικεύσεις εργάζονται στα, θεμελιωμένα από χρεοκρατία-εξάρτηση από ξένο παράγοντα, πλαίσια. Δυό φορές προδοσία της πατρίδας.

._

Κων. Γρίβας, 12 Νοεμβρίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Αν η ήττα των Αρμενίων οφείλεται σε πολλούς παράγοντες, που θα πρέπει να εξεταστούν σε πολλαπλά επίπεδα, εντούτοις μπορούν να εξαχθούν κάποια αρχικά (αν και επισφαλή) συμπεράσματα αναφορικά με τις εξελίξεις στις πολεμικές μεθοδολογίες και τα ικανά και μη οπλικά συστήματα. Η μορφή των επιχειρήσεων εκεί, μάλιστα, έχει μεγάλες ομοιότητες με τις μάχες εναντίον του ISIS στο Ιράκ και με τον πόλεμο στην Ανατολική Ουκρανία, πριν από μερικά χρόνια.

Αν και η προσοχή της κοινής γνώμης έχει στραφεί στα μη επανδρωμένα αεροχήματα (UAV), ιδιαίτερα στα τουρκικά Bayrarktar, θα ήταν λάθος να εγκλωβιστούμε σε έναν “φετιχισμό” για την επιχειρησιακή αξία των αεροχημάτων. Δεν ήταν από μόνα τους αυτά που προκάλεσαν σοβαρά πλήγματα στις αρμενικές δυνάμεις. Η αξία τους έγκειτο στο ότι ενσωματώθηκαν σε ενοποιημένα συστήματα-συστημάτων (systems of systems), διαμορφώνοντας πλέγματα αναγνώρισης-κρούσης, με ικανότητες μαζικής προβολής ισχύος και ταυτόχρονα με μεγάλη ανοχή σε απώλειες. Επίσης, επισημαίνουμε ότι τα αεροχήματα που χρησιμοποιήθηκαν δεν είναι ιδιαίτερα υψηλής τεχνολογίας.

Στην πραγματικότητα, οι συγκρούσεις στο Ναγκόρνο Καραμπάχ σημαδεύτηκαν από τον περιορισμένο ως ανύπαρκτο ρόλο πλατφορμών υψηλής τεχνολογίας και υψηλού κόστους, όπως σύγχρονων μαχητικών. Αυτό περιόρισε τον ρόλο συστημάτων αεράμυνας, όπως το S-300, που στοχεύουν ακριβώς στην αντιμετώπιση μαχητικών.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: Ο επίλογος του άρθρου σας κύριε Γρίβα, χρειάζεται και κάποια πρόταση, αν όχι εξαντλητική φυσικά, τουλάχιστον ένα στοιχειώδες επιχειρησιακό σχέδιο με εναλλακτικές διεξόδους και φυσικά με την συμμετοχή του λαού, πρωτίστως με την συνεργειακή διάθεση της “παιδείας των πεπαιδευμένων” (Εδώ η σχετική τριλογία που σας απεστάλη και αναμένουμε ένα ελάχιστο έστω σχόλιο).

._

Κώσ. Γρίβας, 1 Οκτωβρίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Πολλοί Έλληνες αδυνατούν να δεχθούν ότι οι ΗΠΑ ασκούν πιέσεις στην Ελλάδα σε θέματα κρίσιμα για την άμυνα της, όπως είναι η απομάκρυνση βαρέων όπλων από τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, για χάρη της Τουρκίας. Και φυσικά δεν δέχονται ότι η Ουάσιγκτον ακολουθεί φιλοτουρκική πολιτική. Αντιθέτως, θεωρούν ότι η Ελλάδα εξελίσσεται σε στρατηγικό σύμμαχο της Ουάσιγκτον, ενώ η Τουρκία απομακρύνεται συνεχώς από τη Δύση.

Για να ενισχύσουν την άποψή τους επικαλούνται τις ολοένα και περισσότερες φωνές στο εσωτερικό των ΗΠΑ που καλούν για εξοβελισμό της Τουρκίας από τη Δύση, ενώ εν παραλλήλω οι σχέσεις με την Ελλάδα συνεχώς ενισχύονται. Ιδιαίτερα δε αν προχωρήσει η απομάκρυνση των πυρηνικών όπλων από το Ιντσιρλίκ και η αναβάθμιση της βάσης της Σούδας, τότε (κατά την άποψή τους) η κατάσταση θα ξεκαθαρίσει.

Η Ελλάδα θα μεταβληθεί στο ακρότατο σημείο της δυτικής γεωπολιτικής αρχιτεκτονικής, ενώ η Τουρκία θα βυθιστεί στην ευρασιατική άβυσσο και θα μετατραπεί σε εχθρό της Δύσης. Όμως, οι απόψεις αυτές δεν αντιλαμβάνονται τις ποιοτικές μεταλλάξεις που έχουν προκύψει τα τελευταία χρόνια στη γεωπολιτική ταυτότητα των δύο χωρών, στην αμερικανική γεωστρατηγική, αλλά και στο διεθνές σύστημα εν συνόλω.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR:

Επιστολή προς κο Κ.Γρίβα (με κοινοποίηση προς όλους όσους εστάλη η επιστολή προς κ.  Γ. Μαργαρίτη)

Κύριε Κώστα Γρίβα,

Συμμεριζόμαστε τις βάσιμες ανησυχίες σας για την πραγματικά αδύναμη έως προδοτική πατρίδας-λαού, κατάσταση, για την οποία ευθύνεται το “τι κι αν είναι Κατοχή” πολιτικό προσωπικό και ο δίκην κινηματογραφικού Ελ Σιντ υποβασταζόμενος, νεκρός πλην και ως τέτοιος, ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟΣ για την Ελλάδα, Αντιπροσωπευτικός Κοινοβουλευτισμός.

Κύριε Κώστα Γρίβα,

Κατά Βάση:  “ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΑ ΨΑΡΙΑ ΤΟΥ” και είναι βαθιά σωστή αυτή η αναρχοδιατύπωση.

Επειδή όμως υπάρχει το προηγούμενο της Τουρκικής Κατοχής του ενός τρίτου της Κύπρου με απειλή και για την υπόλοιπη Κύπρο και για τα Ελληνικά κυριαρχικά και εδαφικά δικαιώματα από Αιγαίο ως Θράκη, το πράγμα δεν μπορεί να αφεθεί στα δικαιώματα των Ψαριών μόνο.

Κατά Βάση λοιπόν, ή Ελλάδα οφείλει να δυναμώσει ως ΔΥΝΑΜΗ ΕΙΡΗΝΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ.

Βεβαίως, αν η Ελλάδα αγνοήσει πως τα ψάρια του Αιγαίου περιέρχονται σταδιακά αλλά σταθερά στην Τουρκική κυριαρχία, σύντομα Ψάρια και Έλληνες θα παρακαλάμε τον Αλλάχ να καλυτερεύσει την μοίρα μας.

Για όσους ανιδιοτελείς (ιδιαίτερα, τους μη συγκινούμενους από τα οφίτσια του Ελληνικού και Ευρωπαϊκού αντιπροσωποκοινοβουλευτισμού) πολίτες, μετά από δέκα χρόνια Μνημονιακή και παντός είδους Εθελοεκχωρητική εδαφικής και Εθνικής κυριαρχίας ΚΑΤΟΧΗ, θέλουν “κάτι να γίνει” βασικά η Ελλάδα να γίνει ΔΥΝΑΜΗ ΕΙΡΗΝΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΑΝΑΚΥΚΛΩΝΟΥΜΕ ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΗΡΙΞΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ “τι κι αν είναι Κατοχή αντι-προσωπευτικό κοινοβουλευτισμό”, ισχύει η προς κο Γεώργιο ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ (Πανεπιστημιακό, αρθρογράφο επί των καταστάσεων και υποψήφιο βουλευτή του ΚΚΕ) και προς επιστήμονες και διανοούμενους επιστολή μας: https://greek-market-research.com/article/poy-odigei-to-syndromo-toy-iketi-to-senario-mini-polemos-ypo-diethni-epopteia/.

Αναμένουμε με αγωνία την απάντηση σας, ταυτόχρονα, εν γνώσει της μικρότητάς μας, από την οποία μπορείτε να αντλήσετε ότι δικαιϊκοοικονομικό και αγωνιστικό νομίζετε χρήσιμο, αναμένουμε συνέργειες σας με επιστήμονες και διανοούμενους συμπεριλαμβανομένων αυτών προς τους οποίους κοινοποιούμε την παρούσα επιστολή.

Διατελούμε μετά τιμής

._

Κώσ. Γρίβας, 24 Σεπτεμβρίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Κάθε φορά που γράφω ένα άρθρο γνωρίζω εκ των προτέρων, σε γενικές γραμμές, ποιους θα ενοχλήσει. Όμως, οι αντιδράσεις για το άρθρο μου περί αφοπλισμού των ελληνικών νησιών του ανατολικού Αιγαίου στο SLpress υπήρξαν μια έκπληξη για μένα. Σε εκείνο το κείμενο ανέφερα τις πληροφορίες που δημοσιεύτηκαν –χωρίς να διαψευστούν– ότι ασκούνται έντονες αμερικανικές πιέσεις για “μερική αποστρατιωτικοποίηση” των ελληνικών νησιών.

Υποστήριξα, επίσης, πως η αποδοχή από πλευράς της Ελλάδας παρόμοιας πρότασης θα ήταν πάνω από καταστρεπτική και σαφώς προδοτική ενέργεια. Εισέπραξα, λοιπόν, μια σειρά από χλευαστικά και υβριστικά σχόλια στα social media από ανθρώπους που, από ό,τι κατάλαβα, μιας και λίγοι έμπαιναν στον κόπο να συνοδεύσουν τις ύβρεις και τους χλευασμούς τους με κάποια θέση, πιστεύουν ακράδαντα πως «αυτά τα πράγματα δεν γίνονται» και κακώς «προκαλώ ανησυχία» με υποθετικά σενάρια.

Ε λοιπόν, οι εκλεκτοί αυτοί συμπολίτες μας θα πρέπει να κατέβουν από το ροζ συννεφάκι τους και να κατανοήσουν ότι αυτά τα πράγματα απλώς μπορεί να γίνουν, αν ήδη δεν συμβαίνουν. Ο αφοπλισμός των ελληνικών νησιών είναι ένας άμεσος και υπαρκτός κίνδυνος και όχι κάποιο μακρινό υποθετικό σενάριο, κάτι σαν την πτώση αστεροειδούς στον πλανήτη, όπως φαίνεται να πιστεύουν.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Κ. Γρίβας, 9 Ιουλίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Μια σειρά από εξελίξεις στις διεθνείς γεωστρατηγικές ισορροπίες, που με τη σειρά τους επιφέρουν δραστικές αλλαγές στην τέχνη, την επιστήμη και την τεχνολογία του πολέμου αναμένεται να επιδράσουν δραστικά και στις ισορροπίες στο ελληνοτουρκικό μέτωπο και στον ρόλο του Ελληνικού Στρατού. Ορισμένες από αυτές τις αλλαγές στον χώρο της στρατιωτικής ισχύος που έχουν προκύψει τα τελευταία χρόνια είναι οι ακόλουθες:

Πρώτον: Η επαναφορά στους κλασικούς γεωστρατηγικούς ανταγωνισμούς, με την αναγόρευση της Κίνας και Ρωσίας σε “αναθεωρητικές” δυνάμεις και ανταγωνιστές των ΗΠΑ. Αυτό αναγράφεται στο τελευταίο κείμενο της Στρατηγικής Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ, που δόθηκε στη δημοσιότητα τον Δεκέμβριο του 2017. Το γεγονός αυτό φέρνει εκ νέου στο προσκήνιο τις στρατιωτικές ικανότητες αντιμετώπισης ομόλογων αντιπάλων (peer opponents).

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: Με τις λέξεις, “επαρχιωτισμός”,…, των “Ελληνικών ελίτ”, διαγράφουμε την εθελοεκχώρηση Εθνικής Κυριαρχίας και παίζουμε μπάλα στο γήπεδο της “ΜΕΤΑ”-Μνημονιακής κανονικότητας.

Πόσες διαφορετικές ΕΜΠΡΑΚΤΕΣ συνεργειακές αντιστασιακές-απελευθερωτικές χρήσεις θα μπορούσαν να έχουν τα περισσότερα άρθρα του slpress, αν οι αρθρογράφοι “ψάρευαν”, ΜΗ φοβούμενοι μην τυχόν και βραχούν…

Κώστας Γρίβας, 4 Φεβρουαρίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Μια από τις πιο παραγνωρισμένες παθογένειες του ελληνικού συστήματος εξωτερικής πολιτικής είναι ο επαρχιωτισμός του. Το ότι δηλαδή λειτουργεί μέσα στο στενό πλαίσιο της γεωπολιτικής “γειτονιάς”, αδιαφορώντας για το τι γίνεται στον υπόλοιπο κόσμο. Όμως, το διεθνές σύστημα είναι ένα και ενιαίο και ό,τι συμβαίνει σε οποιαδήποτε γωνιά του κόσμου ασκεί επιδράσεις στο σύνολο.

Έτσι, ο κοσμογονικός ανταγωνισμός, που βρίσκεται εδώ και μερικά χρόνια εν εξελίξει αναφορικά με τον έλεγχο των εγγύς ευρασιατικών υδάτων έχει περάσει απαρατήρητος από τη δημόσια συζήτηση στη χώρα μας. Όμως, ο ανταγωνισμός αυτός θέτει νέα δεδομένα και στο Δίκαιο της Θάλασσας, που με τη σειρά τους έχουν τεράστιες δυνητικές επιδράσεις στο ελληνοτουρκικό σύστημα.

Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Εμείς εδώ στο τέλος σημειώνουμε για δική μας υπενθύμιση κάποια σημαντικά αποσπάσματα

Επιπροσθέτως, η πολιτική της μη άσκησης των θαλάσσιων κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, χάριν υποτίθεται μετριοπάθειας, όπως είναι η μη ανακήρυξη ΑΟΖ και η επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια, καθίσταται πλέον εγκληματικά επικίνδυνη.

Σχόλιο GMR:  Ο κύριος Γρίβας γράφει σωστά και κρίσιμης, κρισιμότατης, ζωής και θανάτου για Ελλάδα-Ελληνισμό, σημασίας πράγματα.

Όμως ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ απευθύνεται; Ποιοί κατά τη γνώμη του είναι αυτοί που θα ενεργοποιηθούν με τις εκτιμήσεις-προτάσεις του (όπως και με τις εκτιμήσεις-προτάσεις του ετέρου μέρους του γεωπολιτικού-οικονομολογικού διδύμου, του φίλου Νίκου Ιγγλέση);

Ποιος θα συγκαλέσει άλλο ένα στρογγυλό τραπέζι, όπως αυτό του Σεπτεμβρίου 2016, όπως γνωρίζει ο Νίκος Ιγγλέσης από την τότε συμμετοχή του, με πιο ώριμη διάθεση συνεργειών τώρα;

Ποιος θα καταθέσει μια ολοκληρωμένη πρόταση δεχόμενος κρίσεις-συνέργειες-εξέταση συναγωνιστικής πρότασης;

ΑΝΑΜΕΝΟΥΜΕ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ.

Κώστας Γρίβας, 25 Ιανουαρίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Με τη νέα παράνομη τουρκική γεώτρηση στην κυπριακή ΑΟΖ, όπως και με τη συμφωνία της Άγκυρας με την κυβέρνηση της Τρίπολης για την –εκτός κανόνων διεθνούς δικαίου– οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών τελειώνουν και οι τελευταίες δικαιολογίες που θα μπορούσε να είχε κανείς για να μην έλθει αντιμέτωπος με την οδυνηρή πραγματικότητα, με το γεγονός ότι ο Ελληνισμός δέχεται επίθεση.

Η αλήθεια είναι ότι οι δικαιολογίες έχουν προ πολλού τελειώσει, αλλά κάποιοι στην Κύπρο συνεχίζουν να μιλάνε για λύση τύπου Ανάν, λες και δεν έχει μεσολαβήσει τίποτα. Και κάποιοι στην Ελλάδα να μιλάνε για ελληνοτουρκικό διάλογο και συνεκμετάλλευση, επίσης λες και δεν έχει μεσολαβήσει τίποτα. Όμως, έχουν μεσολαβήσει πολλά, που έχουν αλλάζει ποιοτικά την εικόνα.

Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο G-M-R: Συζήτηση με περιεχόμενο, που ποτέ δεν θα γινόταν σε συστημικό κανάλι.