Σχόλιο GMR: Πρόκειται για ΑΠΟΣΤΟΜΩΤΙΚΗ (γαλλιστί ferme- la μήπως γίνει κατανοητό στην γαλλοσπουδαγμένη εκπρόσωπο της Χρεοκρατίας) ΑΠΑΝΤΗΣΗ του Πόουλ Τόμσεν στην Καtina   https://greek-market-research.com/article/sakellaropoyloy-etsi-apofasisame-gia-ta-mnimonia/ από: https://greek-market-research.com/clink/katina-stin-proedria-tis-dimokratias/ .

_.

newsbomb.gr (newsroom), 3 Απριλίου 2021

Την άποψη πως η δημοσιονομική βιωσιμότητα της Ελλάδας θα απαιτήσει ένα ευρύ φάσμα διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, εκφράζει ο Πόουλ Τόμσεν, ο πρώην διευθυντής του ευρωπαϊκού τμήματος του ΔΝΤ, στη συνέντευξή του στα Νέα ενόψει συμμετοχής του σε συνέδριο του Economist. Δηλώνει απαισιόδοξος ως προς την προοπτική αυτή, απορρίπτοντας πάντως κατηγορητικά τον κίνδυνο να χρειαστεί η χώρα ένα νέο Μνημόνιο. Επισημαίνει, όμως, ότι τα υψηλά χρέη θα χρειαστούν αναδιάρθρωση ή αμοιβαιοποίηση μέσω της ΕΚΤ. Ο Δανός οικονομολόγος παραδέχεται, αναλαμβάνοντας την ευθύνη και σε προσωπικό επίπεδο, ότι θα έπρεπε να γίνει αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους νωρίτερα, το 2010.

Στην ερώτηση ότι έχουν ειπωθεί πολλά για τα τρία προγράμματα διάσωσης και τον ρόλο του ΔΝΤ και στο εάν έγιναν λάθη από την Ευρώπη και το ΔΝΤ και ποια ο Πόουλ Τόμσεν απάντησε τα εξής:

«Σίγουρα βλέπω διαφορετικά το πρόβλημα απ’ ό,τι το 2010. Ουσιαστικά, το πρόβλημα είναι ότι η είσοδος της Ελλάδας στην ευρωζώνη ήταν μια πολιτική απόφαση που δεν είχε καμία βάση στην οικονομική πραγματικότητα.

Η ιδέα που ήταν τότε δημοφιλής στους οικονομολόγους, ότι η υιοθέτηση ενός ονομαστικού ζουρλομανδύα (nominal straitjacket) με τη μορφή ενός κοινού νομίσματος θα ανάγκαζε να υποστηριχθούν πολιτικά οι προαναφερθείσες μεταρρυθμίσεις, αποδείχθηκε ψευδαίσθηση.

Το κυρίαρχο πρόβλημα είναι ότι η ευρωζώνη δεν σημειώνει πρόοδο στο να ξεπεράσει τα προβλήματα διακυβέρνησης που προκύπτουν από το γεγονός ότι δεν είναι πολιτική ένωση, το διακριτό χαρακτηριστικό που την ξεχωρίζει από άλλες μεγάλες νομισματικές περιοχές και είναι η πηγή του εγγενούς προβλήματος σταθερότητας. Και δεν σημειώνει πρόοδο η Ευρώπη ούτε στην επιβολή της συμμόρφωσης με τους αδύναμους κανόνες που θεσπίστηκαν ως υποκατάστατο μιας πολιτικής ένωσης, αντιθέτως.

Στο πλαίσιο αυτό, δεν βλέπω πώς η Ευρώπη θα σημειώσει πρόοδο για να ξεπεραστούν τα διαρθρωτικά προβλήματα που διέπουν τον κατακερματισμό Βορρά – Νότου και πιστεύω ότι η κρίση του COVID-19 θα αυξήσει αυτόν τον κατακερματισμό, παρά τις επιχορηγήσεις και την αμοιβαιοποίηση χρέους.

Όπως το βλέπω τώρα, θα ήμουν πολύ πιο δυναμικός στο να υποστηρίξω αναδιάρθρωση του χρέους ήδη το 2010. Αποδέχομαι ότι αυτό θα ήταν επικίνδυνο τότε ελλείψει μηχανισμών ασφάλειας, αλλά τουλάχιστον θα έπρεπε να επιμείνουμε σε μια κατανόηση με τους ευρωπαίους πιστωτές ότι το χρέος θα αναδιαρθρωνόταν μόλις παρουσιάζονταν τέτοιοι μηχανισμοί ασφάλειας. Μολονότι το ΔΝΤ κατέληξε σε αυτό το συμπέρασμα καθυστερημένα, άλλοι φαίνεται να μην έχουν φτάσει εκεί ακόμα».

Πηγή: newsbomb.gr

Σχόλιο GMR: Συνεισφέρουμε με πρόταση συμμαχική-συντεκμηριωτική-συναγωνιστική. ( δ.ά.δ.α. (*) ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΑΝΤΙdebtocracy ΠΡΑΓΜΑΤΟΓΝΩΜΟΣΥΝΗΣ )

_.

Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη*, 26 Μαρτίου 2021

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΜΕ ΠΡΟΣΟΧΗ. ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΤΟ ΜΕ ΗΡΕΜΙΑ. ΠΕΙΤΕ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ. ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΕΙ ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΕΝΟΣ ΕΘΝΙΚΟΥ ΜΑΣ ΑΓΩΝΑ

ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΔΙΑΓΡΑΦΗΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ-Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΟΔΟΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΜΑΣ

Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη* 26.03.2021

=============================================================

Τα μεγάλα αδιέξοδα της Ελλάδας, από την έκβαση των οποίων θα κριθεί η επιβίωση ή η εξαφάνιση του Έθνους, είναι τα εθνικά, η οικονομία και το μεταναστευτικό. Παρότι δεν είναι ακόμη γνωστό ποιο από τα τρία ακανθώδη αυτά προβλήματα θα μας οδηγήσει στην καταστροφή, αν βέβαια εξακολουθήσουμε να τα ατενίζουμε με τον ίδιο στατικό και δουλοπρεπή τρόπο, στο άρθρο αυτό θα επικεντρωθώ στην οικονομία που βρίσκεται ένα βήμα από τον γκρεμό, και είναι κατεπείγουσα η ανάγκη λήψης μέτρων, που να ξεφεύγουν από την πεπατημένη των ανεδαφικών μικροπολιτικών αισιοδοξιών και κυρίως των δεδομένων συμμαχικών εξαρτήσεων. Το εφιαλτικό πόρισμα μελέτης του Ινστιτούτου Διεθνών Δημοσιονομικών (IIF) της Ουάσινγκτον, ανεβάζει το χρέος της χώρας μας για το 2020 σε 248,53% του ΑΕΠ μας. Δηλαδή το χρέος μας, που θεωρήθηκε ως μη βιώσιμο στην αρχή της κρίσης, παρότι ήταν μόνον 120% του ΑΕΠ, και οι εταίροι μας στη συνέχεια έσπευσαν να μας εντάξουν στο ΔΝΤ, εμφανίζεται σήμερα υπερδιπλάσιο, σε σύγκριση με το 2010. Πως, άραγε θα το αξιολογήσουν οι εταίροι μας; Προφανώς ως σαφούς πτωχευτικής χροιάς, που δικαιολογεί απολύτως ένα τέταρτο μνημόνιο, ας πούμε μέχρι το έτος 3000; Και να υπενθυμισθεί, ότι το δυσθεώρητο αυτό χρέος του 2020 δεν περιλαμβάνει ακόμη τα σχετικά αποτελέσματα του 2021, μέσα στο οποίο εντατικοποιούνται οι δυσμενείς συνέπειες της πανδημίας, που προφανώς θα το εκτινάξουν σε ακόμη πιο ανεξέλεγκτα ύψη. Καθιερώνεται, έτσι, η πατρίδα μας, ως η πρώτη ευρωπαϊκή αποικία χρέους για απροσδιόριστο πια χρόνο.

Τι άλλο να χρειάζεται άραγε για να συνειδητοποιήσει, επιτέλους, κανείς ότι οι εξαγγελίες της Κυβέρνησης, για βοήθημα στις αδύνατες ομάδες, για μέτρα υποστήριξης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, για αισιόδοξες προσμονές από τα 32 δισεκατομμύρια ευρώ του Ταμείου Ανάκαμψης, έχουν όλα μα όλα συντριβεί κάτω από το ασήκωτο βάρος του ανεξέλεγκτου πια χρέους;

(more…)

Ν. Ιγγλέσης, 20 Δεκεμβρίου 2020

Γιατί επιβλήθηκαν τα Μνημόνια;

Η εθνική κυριαρχία, ακόμα και για τις Μεγάλες Δυνάμεις, είναι ένα σχετικό, όχι απόλυτο, μέγεθος και εξαρτάται από τους συντελεστές ισχύος κάθε κρατικής οντότητας. Ένας από τους σημαντικότερους αν όχι ο σημαντικότερος, συντελεστής ισχύος είναι η νομισματική – οικονομική ανεξαρτησία. Για να γίνει κατανοητό το «Ελληνικό Ζήτημα Εθνικής Κυριαρχίας» πρέπει να απαντηθεί ένα καθοριστικό ερώτημα: Γιατί επιβλήθηκαν τα Μνημόνια; Βέβαια το πολιτικό σύστημα, που τα υπέγραψε, έδωσε τη δική του απάντηση. Είπε ότι ήταν αναγκαία, ότι δεν υπήρχε άλλη λύση, ότι ήταν μονόδρομος.

Μια «επιχείρηση φόβος» τέθηκε σε άμεση εφαρμογή για να πείσει τους Έλληνες ότι χωρίς τα μνημόνια δε θα είχαν τρόφιμα, φάρμακα, καύσιμα και άλλα αγαθά. Στη συνέχεια μια «γκεμπελικής υφής» προπαγάνδα ανέλαβε να υποτάξει όχι μόνο την οικονομική συμπεριφορά των πολιτών αλλά και τον τρόπο που σκέπτονται, που αξιολογούν, που κατανοούν την κοινωνία και τον κόσμο. Στόχος ήταν να διαμορφωθεί ο «μνημονιακός ιδιότυπος» του παγκοσμιοποιημένου ραγιά με εργαλεία τον παράλογο φόβο, την ανασφάλεια για το μέλλον και την υποταγή σε υπέρτερες δυνάμεις.

Η διεθνής χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 όξυνε, σε υπέρτατο βαθμό, την οικονομική και δημοσιονομική ανισορροπία της Ελλάδας. Το 2009 η χώρα μας πλήρωσε για την εξυπηρέτηση (όχι αποπληρωμή) του δημόσιου χρέους 41,4 δις ευρώ (29,1 δις για χρεολύσια και 12,3 δις για τόκους). Παράλληλα είχε ένα πρωτογενές (δηλαδή πριν την πληρωμή των τόκων) δημοσιονομικό έλλειμμα 23,7 δις. Συνολικά δηλαδή, πλήρωσε 65,1 δις (28% του τότε ΑΕΠ) τα οποία υποχρεωτικά, λόγω της ένταξης στην Ευρωζώνη, δανείστηκε από της αγορές. Ήταν ηλίου φαεινότερον ότι ένας τέτοιου ύψους δανεισμός, που με την πάροδο του χρόνου θα αυξανότανε, δεν μπορούσε να συνεχιστεί τα επόμενα χρόνια. Το τελευταίο ομόλογο που εκδόθηκε, αρχές του 2010, είχε επιτόκιο 6,25%. Η Ελλάδα ήταν μη βιώσιμη μέσα στο ευρώ.

(more…)

Γ. Αδαλής, Ιούνιος 2011

Tην έρευνα πραγματοποίησε το 2010 ο οικονομολόγος κ. Γιώργος Αδαλής (φωτό) * και δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά τον Ιούνιο του 2011

Αξίζει πραγματικά να διαβάσει το αναγνωστικό κοινό τα εξωφρενικά δάνεια που σύναψε η χώρα μας με τους γνωστούς Οίκους, που καταδυναστεύουν τη χώρα μας, πριν καν απαλλαγεί από τους Οθωμανούς!

Δάνεια, που στο σύνολό τους είναι αποικιοκρατικά, με εξοντωτικούς όρους, τα οποία αποπληρώσαμε μέχρι τελευταίας… δεκάρας!

Δάνεια, τα οποία θα πρέπει να επανεξεταστούν, και στο ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ να γίνουν άμεσα απαιτητά από τους τοκογλύφους, οι οποίοι σήμερα μας κουνούν το δάχτυλο υποτιμητικά!

Η έρευνα που ακολουθεί θα είναι πάντοτε επίκαιρη, για όσο διάστημα το πολιτικό προσωπικό της χώρας ΔΕΝ απαιτεί την επιστροφή των χρημάτων από απεχθή δάνεια! Αν δεν βρεθεί ένας πολιτικός να βάλει στο τραπέζι το θέμα της επιστροφής των δανείων που πληρώσαμε για πράγματα που δεν λάβαμε ποτέ.

Αλλά ας ξεκινήσουμε την παρουσίαση της έρευνας για τα δάνεια που έλαβε η Ελλάδα, χωρισμένη σε χρονικές περιόδους.

Η Ελληνική Επανάσταση είχε λάβει δάνεια ακόμη και για καριοφίλια που δεν παραλάβαμε ποτέ πριν το 1821, γεγονός που έμελε να σηματοδοτήσει τι θα επακολουθήσει αργότερα. Ετσι η ιστορία του Δημοσίου χρέους της χώρας μας χωρίζεται σε πολλές περιόδους τις οποίες και τις κατηγοριοποιούμε

Πρώτη περίοδος 1824 με 1897

Την περίοδο αυτή η Ελλάδα πήρε ΔΕΚΑ (10) εξωτερικά δάνεια, συνολικά 770 εκ. γαλλικά φράγκα. Το πόσο «καλά παιδιά» ήμασταν, καθώς και πόσο τοκογλύφοι υπήρξαν οι… πρόγονοι του Ντομινίκ Στρος-Καν (δεν ξέρω αν τότε είχαν καμαριέρες), φαίνεται από το γεγονός ότι, ενώ η αναγραφόμενη αξία των ΔΕΚΑ αυτών δανείων ήταν 770 εκ. γαλλικά φράγκα, εντούτοις στο χέρι πήραμε μόνο… 464 εκ.! Τα υπόλοιπα δεν μας δόθηκαν ποτέ μιας και αποτέλεσαν… έξοδα φακέλων των Τραπεζών, καθώς και ό,τι άλλο μπορεί να χρεώσει ένας γνήσιος τοκογλύφος!
Από ποιους τα πήραμε, όμως;

(more…)

BARACK OBAMA, 18 Νοεμβρίου 2020

Πέρα από τα σημαντικά στοιχεία για μια -από πολλές απόψεις- ξεχωριστή προεδρική θητεία, τα απομνημονεύματα του Μπαράκ Ομπάμα περιλαμβάνουν και εξαιρετικά ενδιαφέρουσες αναφορές στην ελληνική κρίση και τον τρόπο που αντιμετώπισαν την Ελλάδα οι ισχυροί της Ευρώπης.

Ο τέως πρόεδρος των ΗΠΑ είχε και κατά τη διάρκεια της θητείας του ασκήσει κριτική, πρωτίστως στο Βερολίνο, αλλά και στο Παρίσι ιδιαίτερα για την πρώτη φάση της διαχείριση της κρίσης, για την επιμονή τους στη δημοσιονομική λιτότητα την ώρα που η αντιμετώπιση του προβλήματος απαιτούσε την εφαρμογή επεκτακτικής πολιτικής.

Τώρα, στα απομνημονεύματά του «Γη της Επαγγελίας», που κυκλοφόρησαν την Τρίτη, γράφει: «Παρατήρησα πως σπάνια ανέφεραν ότι οι γερμανικές και οι γαλλικές τράπεζες ήταν από τους μεγαλύτερους δανειστές της Ελλάδας ή ότι μεγάλο μέρος του χρέους των Ελλήνων είχε συσσωρευτεί αγοράζοντας γερμανικές και γαλλικές εξαγωγές – δεδομένα που θα μπορούσαν να έχουν καταστήσει σαφές στους ψηφοφόρους τους γιατί διασώζουν τους Έλληνες».

Έχει δε σημασία ότι η κριτική δεν εντάσσεται στο πλαίσιο κάποιας προσωπικής αντίθεσης του Μπαράκ Ομπάμα προς την Άγκελα Μέρκελ ή τον Νικολά Σαρκοζί.

Άλλωστε, στο ίδιο βιβλίο εκθειάζει την προσωπικότητα και τις ηγετικές ικανότητες της Γερμανίδας καγκελαρίου.

Αναφερόμενος, όμως, στην επιλογή αυτή της Γερμανίας και της Γαλλίας, ο τέως πρόεδρος των ΗΠΑ υπογραμμίζει ότι «ισοδυναμούσε με τη διάσωση των δικών τους τραπεζών και βιομηχανιών και ίσως ανησυχούσαν ότι μια τέτοια παραδοχή θα έστρεφε την προσοχή των ψηφοφόρων από τις αποτυχίες διαδοχικών ελληνικών κυβερνήσεων, στις αποτυχίες εκείνων των Γερμανών ή Γάλλων αξιωματούχων που είναι επιφορτισμένοι με την εποπτεία των πρακτικών τραπεζικού δανεισμού».

Δεν είναι μόνο το προσωπικό ήθος που αναδεικνύεται στο βιβλίο, η προσήλωση του συγγραφέα στις αρχές της δημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης και η ανησυχία του για τον εσωτερικό διχασμό της Αμερικής, ούτε η εντελώς διαφορετική προσέγγισή του προς τους συμμάχους και εταίρους των ΗΠΑ και τον ρόλο της Αμερικής στον κόσμο, που εκ των πραγμάτων παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον.

Είναι και οι συγκεκριμένες αναφορές στην Ελλάδα και στη διαχείριση της οικονομικής κρίσης. Προερχόμενες από τον ισχυρότερο άνθρωπο του κόσμου κατά την επίμαχη περίοδο – ο Μπαράκ Ομπάμα ανέλαβε πρόεδρος το 2009 και παρέδωσε στον Ντόναλντ Τραμπ το 2017 – λένε πολλά, και αποτελούν χρήσιμο κομμάτι του παζλ της ελληνικής κρίσης, όχι μόνο για τον ιστορικό του μέλλοντος, αλλά και για τους Ευρωπαίους αξιωματούχους που χειρίζονται σήμερα τα οικονομικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Πηγή: hellasjournal.com

Μίχας Ζαχαρίας, 21 Νοεμβρίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Αίσθηση έχει προκαλέσει στην Ελλάδα το βιβλίο με τα απομνημονεύματα του Μπάρακ Ομπάμα. Ο λόγος είναι η αναφορά του στην επί της ουσίας ελληνική χρεοκοπία και την εντός ή εκτός εισαγωγικών διάσωση από την Ευρωζώνη. Σκοπός Βερολίνου και Παρισίων ήταν –σύμφωνα με τον Ομπάμα– η διάσωση των γαλλικών και γερμανικών τραπεζών που ήταν εκτεθειμένες στα ελληνικά ομόλογα.

Ο τέως Αμερικανός πρόεδρος, ωστόσο, είπε τη μισή αλήθεια. Η υπόθεση είναι περισσότερο πολύπλοκη. Στο βιβλίο δεν αναφέρονται οι ευθύνες και των αμερικανικών οίκων πιστοληπτικής αξιολόγησης. Μπορεί οι ευθύνες Γαλλίας και Γερμανίας και του –κατά Σταύρο Λυγερό– “ευρωιερατείου” να είναι υπαρκτές, αλλά είναι το αμερικανοκεντρικό διεθνές οικονομικό σύστημα που οδήγησε στο αδιέξοδο, καθιστώντας τις επιλογές της Ευρωζώνης νόμιμες.

Τι κάνουν τα κράτη; Δανείζονται από τις διεθνείς αγορές. Το ίδιο έκανε και η Ελλάδα. Τα ομόλογα αυτά τα αγόραζαν κυρίως οι ελληνικές συστημικές τράπεζες. Πολλοί καταλογίζουν κυβερνητική καθοδήγηση, δίνοντας την εντύπωση συμπαιγνίας ανάμεσα στις κυβερνήσεις και στις ελληνικές τράπεζες, με σκοπό την ομαλή χρηματοδότηση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Λ.Σ, 27 Ιουνίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Η χρεοκοπία της Lehman Brothers το 2008 προκάλεσε παγκόσμιο τσουνάμι τραπεζικών χρεοκοπιών και κρατικών διασώσεων, γνωστή, ως χρηματοπιστωτική κρίση του 2008-2009, μέσω της παγκόσμιας διάχυσης των αμερικανικών, τοξικών ομολόγων, που δεν μπορούσαν να ρευστοποιηθούν! Mε βάση την Έκθεση της Κομισιόν του 2012 αυτές που κινδύνευσαν περισσότερο ήταν οι γερμανικές τράπεζες και περισσότερο η “ναυαρχίδα” Deutsche Bank με αξία ενεργητικού, όσο ένα γερμανικό ΑΕΠ το 2008 (2,5 τρισ. ευρώ).

Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η Deutsche Bank ήταν υπέρμετρα εκτεθειμένη στα αμερικανικά τοξικά ομόλογα της Lehman Brothers, μέσω της αμερικανικής θυγατρικής Taunus που χρεοκόπησε. Απόδειξη της αδίστακτης κερδοσκοπίας της Deutsche Bank με δανειακά κεφάλαια είναι η υπέρμετρη μόχλευση της (ο λόγος του χρέους της προς τα ίδιά της κεφάλαια) ήταν 62,33 το 2008 που ήταν διπλάσια από της Lehman Brothers όταν χρεοκόπησε (Πίνακας 1)!

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR:   Κατά το άρθρο, ή Ελλάδα χρεοκόπησε το 2010-2012 και μετά ξεχρεοκόπησε (“μεταμνημονιακή κανονικότητα”). Τα νούμερα όμως του άρθρου, είναι αποκαλυπτικά και η χρεοκοπία διαρκής και εις το διηνεκές, όπως διαρκές είναι και το έγκλημα της εσχάτης προδοσίας.

Πρόκειται για κλασσική περίπτωση μετατροπής του χρεώστη σε δούλο, όπως ομολογεί, χωρίς συναίσθηση της ομολογίας, και το παρακάτω απόσπασμα του άρθρου.

Υπεύθυνοι για το Έγκλημα είναι, πέρα από τον εξωτερικό παράγοντα, διαχρονικά από το 2010 ως σήμερα, ΠτΔ, ΠτΒ, Κυβέρνηση, αντιπολίτευση της Δουλικής Βουλής, η “τι κι αν είναι Κατοχή” πολιτευόμενη αντιμνημονιακή κομματοκρατία (νέο φρούτο μετά το 2010), συνένοχοι όπως, Ηγεσία της Δικαιοσύνης, ΜΜΕ, Συμβολαιογράφοι, Ηγεσία Αστυνομίας, Συνδικαλισμός, Ιντελιγκέντσια Μνημονιακή και μη ενεργούσα αντιμνημονιακή. Δηλαδή ΕΚΤΕΤΑΜΕΝΗ-ΒΑΘΙΑ ΔΙΑΦΘΟΡΑ.

“Η Ελλάδα δε θα διακινδυνέψει να χρεοκοπήσει, όπως είχε συμβεί στην περίοδο 2010 – 2012, αλλά θα αναγκαστεί, για μία ακόμη φορά, να δεχτεί τους όρους κηδεμονίας που θα επιβάλουν, τότε, οι δανειστές. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη δυνατότητα άσκησης ανεξάρτητης εθνικής πολιτικής -και όχι μόνον οικονομικής.“

._

Γιάννης Σιάτρας, 27 Ιουνίου 2020

Το κρυφό χρέος

Η Ελλάδα βαδίζει προς μία νέα “παγίδα χρέους”

Το δημόσιο χρέος της Ελλάδας, στις 31/3/2020 ανέρχονταν στα 361,8 δισεκατομμύρια ευρώ. Με βάση τις εκδόσεις χρέους που πραγματοποιήθηκαν από την 31/3/2020 και τις λήξεις έως την 30/6/2020, εκτιμάται ότι, στις 30/6/2020, το δημόσιο χρέος θα φτάσει στα 365,0 δισεκατομμύρια ευρώ.

Θα προσπαθήσουμε, με απλά λόγια και χωρίς πολύπλοκους όρους, να παρακολουθήσουμε τα πιθανά σενάρια εξέλιξης του δημοσίου χρέους κατά τα επόμενα χρόνια, ώστε να αντιληφθούμε τον κίνδυνο που, για μία ακόμη φορά, μας πλησιάζει.

Με βάση το αρχικό πρόγραμμα δανεισμού, όπως αυτό διατυπώνονταν πριν από την κρίση του κορωνοϊού, κατά το 2020, η χώρα θα δανείζονταν περί τα 8 έως 10 δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ οι λήξεις των ομολόγων και των δανείων για το σύνολο του έτους έφθαναν στα 4,2 δισεκατομμύρια, περίπου.

Συνεπώς, με την προϋπόθεση ότι δε θα αυξάνονταν οι εκδόσεις βραχυπρόθεσμων τίτλων (έντοκα γραμμάτια), μπορούμε να εκτιμήσουμε ότι, με βάση τα ισχύοντα πριν από την πανδημία, το δημόσιο χρέος της χώρας, στο τέλος του έτους θα έφτανε περίπου στα 362 δισεκατομμύρια ευρώ.

(more…)

._

Λ.Σ ^*, 26 Ιουνίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Αρχικά, είναι ωφέλιμο να ξεκαθαρίσουμε ότι το όνομα του EFSF είναι “European Financial Stability Facility” και όχι Fund (Ταμείο) όπως λανθασμένα μεταφράζεται. Δεν πρόκειται για θεσμικό όργανο της ΕΕ, αλλά για ανώνυμη εταιρεία, με μετόχους τα κράτη της Ευρωζώνης. Οι Ευρωπαίοι, για να είναι καλυμμένοι, μετονόμασαν το EFSF σε ESM (Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας).

Το τραστ λοιπόν AE EFSF-ESM έχει ως εμπιστευματοδόχο (trustee) τη Deutsche Bank! Θα μπορούσε ο κάθε ερευνητής να το διασταυρώσει, κλικάροντας στην επίσημη ιστοσελίδα, αλλά θα διαπιστώσει ότι την έχουν κατεβάσει! Ωστόσο, μεριμνήσαμε να τα έχουμε εγκαίρως αποθηκεύσει ώστε να είναι προσβάσιμα. Η Ευρωζώνη, λοιπόν, σύστησε τον EFSF-ESM, την ίδια μέρα με την επιβολή του πρώτου ελληνικού Μνημονίου. Έτσι μετακύλησαν σε αυτή την “ανεξάρτητη αρχή” τις όποιες ποινικές ευθύνες για την επιβολή του Μνημονίου.

Σε αυτό το σημείο όμως ας ρίξουμε μια ματιά στην Συνθήκη της ΕΕ και συγκεκριμένα στο άρθρο 122. Εκεί αναφέρεται ότι:

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

._

Λ.Σ ^*, 25 Ιουνίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Τον Αύγουστο του 2018 ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ανακοίνωσε την έξοδο της χώρας από τα προγράμματα στήριξης, δηλαδή τα Μνημόνια. Δύο χρόνια από τότε και δέκα χρόνια από την έναρξη των Μνημονίων τίθεται το εύλογο ερώτημα: Πού πήγαν οι “θυσίες” του ελληνικού λαού, αφού το χρέος διογκώνεται; Επίσημη απάντηση δεν έχει δοθεί. Ο μηχανισμός των δημοσιονομικών περικοπών λειτουργεί ουσιαστικά σαν μηχανή ανακύκλωσης του χρέους.

Οι δημοσιονομικές περικοπές φτωχοποιούν τους δανειολήπτες που δεν μπορούν να εξυπηρετούν τα δάνειά τους, με αποτέλεσμα οι εισοδηματικές τους απώλειες να μετατρέπονται σε ζημιές των τραπεζών. Αυτό στη συνέχεια φέρνει νέα δάνεια, με νέα Μνημόνια, διογκώνοντας το χρέος στο διηνεκές. Θυμίζουμε ότι τα κόκκινα δάνεια το 2016 ήταν ύψους 108 δισ. ενώ από πιο πριν και σε τακτά χρονιά διαστήματα (2012, 2015, 2020 coming soon) τις τράπεζες τις έσωζε το ελληνικό κράτος. Αυτός είναι ο λόγος που το κράτος από το 2010 δεν πληρώνει χρεολύσια (ετήσιες εξοφλητικές δόσεις των δανείων), όπως ομολογεί η ΤτΕ (Τράπεζα της Ελλάδας).

Αυτό όμως είναι ο ορισμός της χρεοκοπίας (φωτ. 1). Η ΤτΕ καταβάλλει μόνο τους τόκους, ύψους 5-6 δισ. ευρώ ετησίως και συνεπώς αυτό οδηγεί τα χρεολύσια να συσσωρεύονται και το χρέος να διογκώνεται. Έτσι, οι θυσίες των Ελλήνων πηγαίνουν στη μαύρη τρύπα (διάσωση) των χρεοκοπημένων τραπεζών, για να ξαναγίνουν χρέος, με αποτέλεσμα τη χρεοκοπία του κράτους.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ.

Πηγή: slpress.gr