ΣΧΟΛΙΟ G-M-R: Τι θα λέγατε, επενδύοντας στην “δ.ά.δ.α.”;^(*)  Αναμφίβολα, σημαντικές οι επισημάνσεις και του επιστήμονα-δημοσιογράφου Κώστα Βενιζέλου και λοιπών αρθρογράφων-επιστημόνων της slpress.

Όμως, όπως κάθε ενεργός πολίτης ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΕΙ ΕΜΠΛΕΚΟΜΕΝΟΣ ΣΤΑ ΤΕΚΤΑΙΝΟΜΕΝΑ (για όσο αντέχει να παρεμβαίνει ως ενεργός όχι ενεργούμενος, διότι δεν λείπουν και στραβοτιμονιές στην πορεία), έτσι ΚΑΙ οι επαγγελματίες δημοσιογράφοι ΚΑΙ οι εκ συστήματος αρθρογραφούντες δημοσιολόγοι με περισσότερες ή λιγότερες επιστημονικά δομημένες γνώσεις, ΟΦΕΙΛΟΥΝ να ΕΜΠΛΕΚΟΝΤΑΙ.

Κάτι όμως ο ΝΑΡΚΙΣΣΙΣΜΟΣ (εδώ αρθρογραφία Σάββα Σαββόπουλου), κάτι η διασφάλιση του όποιου κατακτημένου status, κάτι  “όποιος μπλέκεται με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες”,  κάτι τα στρογγυλέματα, μετά τις αιχμηρές διαπιστώσεις (συνήθως ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ που αφορούν μέχρι και το ποινικό δίκαιο!) και κάτι “να μην τα χαλάσουμε κιόλας” (** “δεν ακυρώνονται προσπάθειες, δεν μειώνονται χειρισμοί“) ΚΑΙ η ΕΜΠΛΟΚΗ πάει περίπατο.

(*) Η συμβολική συντομογραφία Δικαιοσύνη-Ανιδιοτέλεια-Δημοκρατία-Αλληλεγγύη, είναι βάση/οδηγός στάσεων και προτάσεων της G-M-R.

(**) “Είναι επειδή η Αθήνα περί άλλων τυρβάζει; Είναι γιατί υπάρχει η νοοτροπία του καναπέ και θέλουμε να παρακολουθήσουμε τη διάσωσή μας από τρίτους; Με τα πιο πάνω δεν ακυρώνονται προσπάθειες, δεν μειώνονται χειρισμοί.“

Κώσ. Βενιζέλος, 1 Αυγούστου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Διανύουμε μια εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο και το μείζον είναι να τύχουν οι εξελίξεις σωστής διαχείρισης. Σε μια κρίση αξιολογείται το τι έγινε και τι έπρεπε να είχε γίνει, όση σημασία και να έχει αυτή η άσκηση επί χάρτου. Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι μια μικρή χώρα, της οποίας από το 1974 και εντεύθεν έδαφός της βρίσκεται υπό τουρκική κατοχή. Τι έχει γίνει για να ανατραπούν τα κατοχικά δεδομένα όλα αυτά τα χρόνια, σχεδόν μισός αιώνας;

Οι ηγεσίες αποδέχθηκαν την ήττα και αναζήτησαν τρόπους νομιμοποίησης της “νέας κατάστασης πραγμάτων”. Δεν ορθώθηκε ουσιαστική πολιτική για ανατροπή της επιβληθείσας από την Τουρκία κατοχή (ούτε άμυνα, ούτε διεκδικητική πολιτική διαρκείας). «Δεν μπορούμε να τα βάλουμε με την πανίσχυρη κατοχική Τουρκία», η γνωστή επωδός! Δεν ήταν και δεν είναι επιλογή ο πόλεμος.

Για να αποτραπεί, όμως ο πόλεμος, για να μην επιτευχθούν πλήρως τα επεκτατικά σχέδια της κατοχικής δύναμης, χρειαζόταν και χρειάζεται άμυνα, αλλά και αποτρεπτική ισχύ.
Από το 1974 και εντεύθεν οι προτεραιότητες ήταν άλλες. Ασφαλώς και ήταν προτεραιότητα η επιβίωση και η οικονομία. Άλλωστε μια ισχυρή οικονομία αποτελεί όπλο σε έναν αγώνα. Βεβαίως, οικονομίες που κτίζονται στην άμμο, δεν μπορούν να έχουν διάρκεια, αντίθετα καταρρέουν.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ.

Πηγή: slpress.gr