_.

Στ. Λυγερός, 25 Μαρ. 2022

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Αλάνθαστο κριτήριο για τη δημοκρατική ωριμότητα μίας κοινωνίας είναι η ικανότητά της να διεξάγει δημοκρατικό διάλογο στη δημόσια σφαίρα για τα ζητήματα που κάθε φορά τίθενται επί τάπητος. Αντιστρόφως, η διολίσθηση σε φανατικό “οπαδισμό” αποτελεί αλάνθαστο κριτήριο εκτροπής από το δημοκρατικό πλαίσιο. Όποιος παρακολουθεί αυτόν τον καιρό και τα κατεστημένα ΜΜΕ και τα social media διαπιστώνει τη διολίσθηση όχι απλώς σε φανατικό “οπαδισμό”, αλλά και σε ένα είδος ιδεολογικής τρομοκρατίας.

Η συναυλία υπέρ της ειρήνης που θα πραγματοποιηθεί με τη συμμετοχή πλήθους γνωστών καλλιτεχνών, μάλιστα, πυροδότησε το κλίμα. Τους κατηγόρησαν ότι μιλώντας γενικά για την ειρήνη, εμμέσως πλην σαφώς εξισώνουν τους θύτες (Ρώσους) με τα θύματα (Ουκρανούς). Ορισμένοι, μάλιστα, συνέκριναν την τωρινή στάση πολλών καλλιτεχνών που θα συμμετέχουν με τη πιο καταγγελτική στάση που οι ίδιοι είχαν υιοθετήσει στη δεκαετία του 1990, όταν το ΝΑΤΟ βομβάρδιζε τη Σερβία.

Το επιχείρημα δεν είναι αβάσιμο, αλλά η κατηγορία που απευθύνουν στους καλλιτέχνες μπορεί εύκολα να αντιστραφεί. Πολλοί από τους επώνυμους που σήμερα “πυροβολούν” τους εισβολείς Ρώσους, τί στάση άραγε είχαν τηρήσει όταν το ΝΑΤΟ βομβάρδιζε τη Σερβία, ή όταν οι Αμερικανοί έκαναν εισβολή στο Ιράκ με αποδεδειγμένα ψευδή προσχήματα; Μήπως είχαν σιωπήσει και πολύ περισσότερο χειροκροτήσει; Όποιος κάνει τον κόπο να ψάξει θα το διαπιστώσει.

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr