του Πέτρ. Μηλιαράκη 22/2/2014

Σοβαρό ζήτημα εγείρεται ως προς τις ευθύνες των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη δημιουργία του υπέρογκου ελληνικού χρέους καθόσον η υπέρβαση του χρέους συναρτάται ευθέως και με το «νόμιμο» του χρέους. Το μη νόμιμο δε του χρέους, αφορά και στην εξωσυμβατική ευθύνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Με τούτα τα δεδομένα, ο γράφων υποστηρίζει τα εξής:

Από τις διατάξεις του άρθρου 126 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) συλλειτουργούν οι παρακάτω διαδικασίες και συνευθύνες:

1) Τα κράτη – μέλη έχουν υποχρέωση και ευθύνη να αποφεύγουν τα υπερβολικά δημοσιονομικά ελλείμματα.

2) Η Επιτροπή έχει τη ρητή υποχρέωση και ευθύνη: α) να παρακολουθεί την εξέλιξη της δημοσιονομικής κατάστασης και το ύψος του δημοσίου χρέους των κρατών – μελών, β) να εντοπίζει τις μεγάλες αποκλείσεις του χρέους, γ) να προβαίνει σε σχετικές εκθέσεις και δ) να ενημερώνει το Συμβούλιο.

3) Το Συμβούλιο έχει τη ρητή υποχρέωση και ευθύνη να αποφασίζει για το υπερβολικό έλλειμμα.

(more…)

Σπ. Λαβδιώτης, 5/6/2018

Μέρος 7ο : Το Έτος της Στατιστικής Αλχημείας 2009

Αφιερωμένο στη Ζωή Γεωργαντά

Υπάρχει μια παραδοσιακή συμβουλή των έμπειρων κυνηγών αγρίων ζώων που λέει ότι «εάν θέλεις να συλλάβεις ή να σκοτώσεις το θήραμά σου πρέπει να ακολουθήσεις τα ίχνη του αντίστροφα, για να εντοπίζεις τη σπηλιά του θηρίου». Αυτόν τον κανόνα ακολουθήσαμε στην προηγούμενη δημοσίευση – Μέρος 6ο επί του Δημοσίου Χρέους – ανιχνεύοντας από μπρός προς τα πίσω τα αποτυπώματα της πορείας του θηρίου και καταλήξαμε στη… σπηλιά του. Ήταν τέλη Νοεμβρίου του 2008 και ενώ ο κυκλώνας της χρηματοπιστωτικής κρίσης μαίνονταν, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε το αρχικό πακέτο των € 28 δις της διάσωσης των τραπεζών από το ελληνικό κράτος.

Αυτή υπήρξε η αφετηρία της σημερινής τραγωδίας που βιώνει η χώρα, με τον Αλογοσκούφη, τον αποκληθέντα από τα ΜΜΕ «τσάρο της ελληνικής οικονομίας», να κάθεται στο κέντρο της σπηλιάς του θηρίου και να κρατά στα χέρια του το νομοσχέδιο με την επιγραφή «Νόμος 3723: Ενίσχυση της ρευστότητας της ελληνικής οικονομίας για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης».¹

Τα μέτρα λαμβάνονται είχε δηλώσει ο τότε υπουργός οικονομίας «για να μην αντιμετωπίσουν οι τράπεζες προβλήματα ανταγωνιστικότητας. Το σχέδιο στήριξης ανέρχεται στο ποσό των € 28 δις και θα θωρακίσει την ελληνική οικονομία». Ο κ. Αλογοσκούφης επίσης διευκρίνισε ότι «τα μέτρα δεν λαμβάνονται επειδή υπάρχουν προβλήματα στο τραπεζικό σύστημα» και η εφαρμογή τους δεν θα έχει επιπτώσεις στο έλλειμμα αλλά στο δημόσιο χρέος, το οποίο ήδη βρίσκεται σε εξαιρετικά υψηλά επίπεδα».² Αυτές ήταν οι δηλώσεις του υπουργού πριν εσπευσμένα παραιτηθεί στις αρχές 2009.

(more…)

G-M-R, 6/6/2018

” Τα γεννημένα δειλά ανθρωπάκια. Γεννηθήκανε για να κρύβονται………”

“.. τώρα καταλαβαίνουμε γιατί τους έχουν μέσα… μία φράση τα αποκάλυψε όλα,….”

“… γιατί στο πρόσωπο κάθε Ελληνα επιτετραμμένου βλέπουνε ένα ψεύτη, έναν άνθρωπο που δεν έχει λόγο, βλέπουν έναν άτιμο…”

Ακούστε εδώ από το 12 λεπτό και ύστερα και θα καταλάβετε, πιθανόν να εξοργιστείτε. Μία σημείωση που θα μπορούσε επιπλέον αν γίνει είναι ότι η ιστοσελίδα δεν μπόρεσε, αν και έψαξε, να διακρίνει την πληροφορία και από άλλο ΜΜΕ. Μετά κάνετε υπομονή και ακούστε μέχρι το 26 λεπτό, αλλά και την συνέχεια. Εκτιμούμε ότι αξίζει όλο. Κατόπιν αυτών δυσκολευόμαστε να σχολιάσουμε περαιτέρω. Αυτό το σύστημα υπηρετούμε με τις πράξεις μας, για αυτό ας μην απορεί κανείς γιατί έχουμε ακόμα ΚΑΤΟΧΗ. Γιατί δεν είναι κατοχή, είναι ΕΘΕΛΟ-ΚΑΤΟΧΗ.

Σπ. Λαβδιώτη, 31/5/2018

Συνεχίζουμε επί του προβλήματος του δημοσίου χρέους με το ανεπίγνωστο των ελλήνων πολιτικών, εν μέσω κρατικών πακέτων διάσωσης των τραπεζών, της μεταμόρφωσης σε δημοσιονομική κρίση της μεγαλύτερης χρηματοπιστωτικής κρίσης που έπληξε τις ανεπτυγμένες χώρες στην ιστορία του δυτικού κόσμου.

Οι εξαιρετικά επικίνδυνες συνθήκες που δημιουργήθηκαν το 2008, λόγω της κατάρρευσης του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος οδήγησαν τα κράτη να διαθέσουν ασύλληπτα ποσά για τη διάσωση των εθνικών τους τραπεζών. Ειδικά, τα κρατικά ποσά που χορηγήθηκαν για τις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών και εγγυήσεις χρέους, συμπεριλαμβανομένων των παρεμβάσεων των κεντρικών τραπεζών, ανέρχονταν στο 74% του ΑΕΠ στην Αγγλία, 48% στις ΗΠΑ και 28% στην Ευρωζώνη, σύμφωνα με στοιχεία της Τράπεζας της Αγγλίας το 2009. [¹]

Όμως, σύμφωνα με τους πολιτικούς μας οι ‘ελληνικές’ τράπεζες έμειναν αλώβητες από την καταιγίδα της κρίσης, ήταν «εύρωστες» και είχαν αδιάβροχα ρούχα! Οι τεράστιες ζημιές τους που ήδη είχαν αρχίσει να καταγράφονται στους λογαριασμούς του κράτους από τα τέλη 2008, ήταν αόρατες από μαγική ύλη. Όσο για τα ΜΜΕ η ηθελημένη τύφλωση και προκαταλήψεις είναι εμφανείς.

(more…)

Σχόλιο G-M-R: Ο δικός μας ο λαός, η δική μας χώρα θα αφήσει την τύχη του στις αντιπροσωπο-κοινοβουλευτικές αβρότητες;;;

Δεν φταίει κανένας “καναπές”. Φταίνε οι βλέψεις κοινοβουλευτικής καριέρας σε συνθήκες εκχώρησης Εθνικής Κυριαρχίας.

Που είναι το παλλαϊκό μέτωπο; Που είναι η διεθνοποίηση της ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΣ των μνημονιακών εγκλημάτων με ταυτόχρονο “κατέβασμα στο πεζοδρόμιο” της απαίτησης για λογοδοσία των ΥΠΑΙΤΙΩΝ;

Μήπως απαρνήθηκε τα παραπάνω ο “καναπές”, ή μήπως απαρνήθηκε τα παραπάνω ο διαρκής (για το 3% της κατοχικής βουλής) ενδο-αντιμνημονιακός διαγκωνισμός;

G-M-R, 2/6/2018

ΘΕΜΑ: Δέκα Έλληνες οικονομολόγοι για το ιταλικό πραξικόπημα: ΟΧΙ στην πολιτική ΟΝΕ

Δέκα Έλληνες Οικονομολόγοι έχουν διαμορφώσει και προσυπογράψει το παρακάτω κείμενο για τις πρόσφατες Ιταλικές εκλογές:

Η άρνηση του Προέδρου της Ιταλίας Σέρτζιο Ματαρέλα να χρίσει την εκλεγμένη κυβέρνηση της Λέγκα του Βορρά και της Κίνησης των Πέντε Αστέρων λόγω του ευρωσκεπτικιστικού προσανατολισμού της συνιστά πραξικόπημα που θυμίζει τα δικά μας Ιουλιανά του 1965. Αναδεικνύει τη βαθύτατη περιφρόνηση προς τη λαϊκή βούληση και τη δημοκρατία στην ΕΕ. Δείχνει επίσης ότι η ΕΕ έχει μεταβληθεί σε Ευρώπη της Γερμανίας μέσα από μια σύγχρονη οικονομική κατοχή με κύριο μοχλό της το ευρώ.

Για δύο σχεδόν δεκαετίες η Ιταλία υποφέρει από οικονομική πολιτική λιτότητας που την έχει καθηλώσει σε σχεδόν μηδενικούς ρυθμούς ανάπτυξης, υψηλή ανεργία, ανισότητα και μετανάστευση της νεολαίας. Η χώρα χρειάζεται δημοσιονομική χαλάρωση, με μείωση της φορολογίας και δημόσιες επενδύσεις, ώστε να αρχίσει να ανασαίνει η οικονομία της. Ακριβώς αυτό όμως θέλουν να της απαγορεύσουν η ΕΕ, η ΟΝΕ και οι εγχώριοι εκπρόσωποί τους στο ιταλικό πολιτικό σύστημα. Πιστεύουμε ότι ο ιταλικός λαός θα απορρίψει τον εκβιασμό.

Οι εξελίξεις που θα ακολουθήσουν θα είναι καθοριστικές για το πολιτικό μέλλον της Ιταλίας και ολόκληρης της ΕΕ. Η Ιταλία μπορεί να ανοίξει ένα καινούργιο δρόμο και για τη Ελλάδα και άλλες χώρες που βιώνουν τη φτωχοποίηση και το αδιέξοδο της σημερινής ΟΝΕ. Η χώρα μας πρέπει επειγόντως να απαλλαγεί από την αυτοκτονική οικονομική πολιτική που της έχει επιβάλλει η ΟΝΕ. Για το σκοπό αυτό απαιτείται ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας που θα στηρίζεται στη λαϊκή βούληση και τη δημοκρατία. Για όλους αυτούς τους λόγους ο ιταλικός λαός χρειάζεται την αμέριστη στήριξη όλων μας.

Βέργος Κωνσταντίνος, καθηγητής χρηματοοικονομικών, Πανεπιστήμιο Πόρτσμουθ, Μ. Βρετανία

Δελιβάνη-Νεγρεπόντη Μαρία, ομότιμη καθηγήτρια οικονομικών, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας

Ζαρωτιάδης Γρηγόρης, αν. καθηγητής, οικονομικών, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

Κατσανέβας Θεόδωρος, ομότιμος καθηγητής οικονομικών, Πανεπιστήμιο Πειραιώς

Θεοδοσίου Ιωάννης, καθηγητής οικονομικών, Πανεπιστήμιο ¨Άμπερτιν, Μ. Βρετανία

Λαπαβίτσας Κώστας, καθηγητής οικονομικών, Πανεπιστήμιο Λονδίνου, Μ. Βρετανία

Λαβδιώτης Σπύρος, τ. οικονομικός σύμβουλος, Κεντρική Τράπεζα Καναδά

Μαριόλης Θεόδωρος, καθηγητής οικονομικών, Πάντειο Πανεπιστήμιο

Σκαπέρδας Στέργιος, καθηγητής οικονομικών, Πανεπιστήμιο Έρβαϊν, ΗΠΑ

Χιόνης Διονύσης, καθηγητής οικονομικών, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο

Σπ. Στάλιας, 30/5/2018

Σύγχρονη Θεωρία του Χρήματος

Μια απλή εισαγωγή για όλους

Η εισαγωγή στη Σύγχρονη Θεωρία του Χρήματος απευθύνεται σε αυτούς που δεν έχουν καμία παιδεία σε θέματα οικονομίας, και έτσι το κάθε θέμα είναι γραμμένο με πολύ απλό και ξεκάθαρο τρόπο, έτσι ώστε κάθε οικονομική έννοια να γίνεται άμεσα κατανοητή, και εύκολα να απορροφάται. Ταυτοχρόνως, επειδή οι έννοιες συνδέονται, προσπάθησα να καταδείξω με ευκρινή τρόπο, πως η σύνδεση των οικονομικών εννοιών μας οδηγεί σε ολοκληρωμένα και ασφαλή συμπεράσματα που δεν αντιφάσκουν προς την κοινή λογική.

Θα ήθελα να σας δώσω δυο παραδείγματα του τι εννοώ. Για τους νεοφιλελεύθερους του ευρώ, οικονομία είναι η μελέτη της διανομής των σπανίων πόρων ενώ οι επιθυμίες μας είναι απεριόριστες. Με βάση αυτό τον ορισμό πολλές επιθυμίες θα παραμένουν ανεκπλήρωτες. Αυτό σημαίνει ότι αν θέλουμε πιο πολύ ψωμί θα πρέπει να έχουμε λιγότερη παιδεία ή αν θέλουμε να ζήσει ο Λευτέρης καλύτερα θα πρέπει να ρίξουμε το επίπεδο ζωής της Γιώτας. Με βάση αυτό τον ορισμό καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι από την οικονομία παίρνεις ανάλογα με αυτό που συνεισφέρεις και αυτό που παίρνεις είναι δίκαιο. Για ότι σου συμβαίνει εσύ φταις. Τέλεια ζούγκλα. Άλλα αν ορίσουμε την οικονομία ως την επιστήμη που μελετά την κοινωνική παραγωγή των πόρων και την διανομή, από την ζούγκλα της ατομικότητας καταλήγουμε στον πολιτισμό της συνύπαρξης. Με άλλα λόγια η οικονομία είναι ανθρώπινη απόφαση και όχι κάποιος κοσμικός νόμος.

(more…)

Σπ. Λαβδιώτης, 27/5/2018

Μέρος 5ο : Το Πρόβλημα του Ελληνικού Δημοσίου Χρέους

«Ο κόσμος το ’χει τούμπανο και εμείς κρυφό καμάρι» λέει η λαϊκή παροιμία, και οι δικοί μας πολιτικοί – όπως είδαμε στην προηγούμενη δημοσίευση επί του δημοσίου χρέους – εν έτι 2010 μετέτρεψαν σε δημοσιονομική κρίση την μεγαλύτερη χρηματοπιστωτική κρίση που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2007 από την Αμερική και μεταδόθηκε ραγδαίως στις οικονομίες του δυτικού κόσμου.

Συγκεκριμένα, στην περίοδο μεταξύ Αυγούστου 2007 και Οκτωβρίου 2008, ο κόσμος έγινε μάρτυρας της μεγαλύτερης τραπεζικής κρίσης που έλαβε χώρα στον βιομηχανικό κόσμο.[1] Οι μεγαλύτερες τράπεζες στα πιο φημισμένα κέντρα χρηματοοικονομικών υπηρεσιών του ανεπτυγμένου κόσμου χρεοκόπησαν, πυροδοτώντας μια παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση η οποία προκάλεσε τρις ευρώ ζημιές στις χρηματιστηριακές αγορές κι άλλα τόσα στους προϋπολογισμούς των κρατών που παρενέβησαν για τη διάσωση του συστήματος. Η κατάρρευση της εμπιστοσύνης που επακολούθησε επέφερε την πιο βαθιά ύφεση από τη δεκαετία του 1930 – εξ ου και η περίοδος 2007- 2009 ονομάστηκε η «Μεγάλη Ύφεση».

(more…)

Σπ. Λαβδιώτης, 24/5/2018

Μέρος 4^ο : Το Πρόβλημα του Ελληνικού Δημοσίου Χρέους

Με το πολιτικό σλόγκαν το αρχαίο «Σώζειν» την Ελλάδα από τη χρεοκοπία η κυβέρνηση Παπανδρέου υπογράφει –  όπως είδαμε στην προηγούμενη δημοσίευση (Μέρος 3^ο επί του Δημοσίου Χρέους) – την υπαγωγή της χώρας στο μηχανισμό στήριξης την 10^η Μαΐου 2010. Ήτοι, της δανειακής σύμβασης των € 110 δις του Α’ Μνημονίου που είχε προσυμφωνηθεί με τις ευρωπαϊκές αρχές και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) πριν την επίσημη εφαρμογή του προγράμματος. Έτσι επήλθε η απεμπόληση της εθνικής ανεξαρτησίας, η κατεδάφιση της οικονομίας και η σταδιακή ουσιαστική υποδούλωση και φτωχοποίηση της Ελλάδος.

Το πρώτο επίσημο έγγραφο της Συμφωνίας της τρόικας με την ελληνική κυβέρνηση που οδήγησε στο Α’ Μνημόνιο είναι η Δήλωση των Αρχηγών Κρατών και Κυβερνήσεων της ζώνης του ευρώ της 25^ης Μαρτίου του 2010.¹ Η Δήλωση προσαρτήθηκε στο ν. 3845 της 6^ης Μαΐου μεταφρασμένη στα ελληνικά, αλλά το πρωτότυπο αγγλικό κείμενο κατά μυστηριώδη τρόπο απουσίαζε ολοσχερώς από το νόμο. Αξίζει λοιπόν να προσέξουμε τη μεθόδευση των ελλήνων πολιτικών.

(more…)

Γιώρ. Τριανταφυλλόπουλου, 22 Μαι. 2018

To κείμενο που ακολουθεί είναι η εισήγησή μου στην ημερίδα με θέμα «Αναδιανομή – Ανάπτυξη – Απασχόληση» που έγινε στην Αθήνα στις 22 Μαΐου 2018

Απαλλαγή από την επιτροπεία. Μια πρόταση απλή που λες κι έρχεται από το παρελθόν και ταυτόχρονα υποκρύπτει μια σειρά από πολιτικές πολλές όψεις των οποίων δεν γίνονται άμεσα αντιληπτές. Η επιτροπεία, ο έλεγχος δηλαδή του συνόλου σχεδόν της πολιτικής στην Ελλάδα μέσω του ελέγχου της οικονομίας, αποτελεί θεμελιώδη θεσμοθετημένη πολιτική από τη μεριά της ΕΕ και για το σύνολο των χωρών της. Βέβαια  για την Ελλάδα προβλέπεται ενισχυμένη και στενή εποπτεία μέχρι το 2060 τουλάχιστον, έτος που προβλέπεται πως η Ελλάδα θα έχει μειώσει το δημόσιο χρέος της στο ποσοστό που επίσημα θα την κατατάξει στη μεριά των χωρών μειωμένης εποπτείας.

Η εποπτεία, ο καθορισμός δηλαδή των ακολουθούμενων από την Ελλάδα πολιτικών από τους δανειστές, δεν αφορά μόνο τα δημόσια οικονομικά. Αφορά το σύνολο της πολιτικής. Τη δημοσιονομική πολιτική, την εισοδηματική πολιτική, τη νομισματική πολιτική μέσω της ΕΚΤ, την εργασιακή πολιτική, το αστικό δίκαιο αλλά και, εξαιρετικά σημαντικό, τους τομείς δράσεις κι ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας. Όσον αφορά το τελευταίο το μεγάλο διεθνές κεφάλαιο μέσω της επιτροπείας που ασκεί δια των θεσμών του επιβάλλει μια βίαιη μεταβολή στη θέση του ελληνικού κεφαλαίου στο διεθνή καταμερισμό. Μια θέση στην οποία οι εργαζόμενοι θα βρίσκονται σε μια όλο και χειρότερη θέση.

Οι μεταβολές που επιχειρούνται, κι έχουν ήδη προχωρήσει, έχουν σαν στόχο να κάνουν την ελληνική οικονομία ένα βοηθητικό παρακολούθημα των οικονομιών των μεγάλων χωρών και ιδιαίτερα της Γερμανίας. Η ελληνική οικονομία στρέφεται στοχευμένα σε τομείς που δεν σχετίζονται με την παραγωγή αλλά με υπηρεσίες διεθνούς  διασκεδαστή μέσω των διαφόρων τύπων τουρισμού και οικόπεδο αποθήκευσης και διέλευσης εμπορευμάτων. Οι ευνοούμενοι τομείς είναι ο κάθε είδους τουρισμός και το διαμετακομιστικό εμπόριο. Εύκολα το διαπιστώνει κανείς επισκεπτόμενος την επίσημη ιστοσελίδα https://www.enterprisegreece.gov.gr. καθώς κι από το σχέδιο που κατατέθηκε στην κομμισιόν επί κυβερνήσεως Σαμαρά και στηρίζεται στη μελέτη της Mc Kinsey «Ελλάδα 10 χρόνια μπροστά».

Την συνέχεια του άρθρου μπορείτε να διαβάσατε κατεβάζοντας το αρχείο PDF αμέσως πιο κάτω

ApallagiApoEpopteia_kai_IsotimesDie8neis_Sxeseis

Πηγή: eparistera.blogspot

Σχόλιο G-M-R: Συζήτηση με περιεχόμενο, που ποτέ δεν θα γινόταν σε συστημικό κανάλι.