Σχόλιο GMR: Η νέα ΠτΔ ανακάλυψε έναν καινούργιο κόσμο έξω από την γυάλα της φιλομνημονιακής υπηρεσιακής της υπέρ-δραστηριότητας. Ανακάλυψε τον κόσμο της Εθνικής Κυριαρχίας, που η γυάλα (της) δεν της επέτρεπε να τον αντιμετωπίσει σύμφωνα με τον όρκο της προς το καθήκον και προς την πατρίδα. Από το 2010, η νέα ΠτΔ “δεν είδε-δεν άκουσε-δεν αντελήφθη”, εθελοεκχώρηση Εθνικής Κυριαρχίας, ούτε μηνύσεις εσχάτης προδοσίας.

Η ιδανικότερη ΠτΑντιπροσωποκοινοβουλευτικής “τι κι αν είναι Κατοχή” Δημοκρατίας.

Με τις υγείες μας (και ο καθένας χώρια…).

Εκλογή νέας ΠτΔ, 22 Ιανουαρίου 2020

Ο Πρόεδρος της Βουλής Κώστας Τασούλας λίγο πριν τις 13:30 πέρασε το κατώφλι του κτιρίου του Συμβουλίου της Επικρατείας όπου και ανακοίνωσε το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας στην νέα Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Αικατερίνη Σακελλαροπούλου.

Ο κ. Τασούλας συνοδευόταν από το Προεδρείο της Βουλής ενώ διάβασε στη νέα Πρόεδρο της Δημοκρατίας την απόφαση για την εκλογή της.

«Αξιότιμη κα Πρόεδρε, σύμφωνα με το Σύνταγμα και τον κανονισμό της Βουλής και έπειτα από σχετική ομότιμη απόφαση του Κοινοβουλίου, έχω την τιμή να σας ανακοινώσω την εκλογή σας στην Προεδρία της Δημοκρατίας. Η πρόταση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας και του Κυριάκου Μητσοτάκη έτυχε ευρύτατης αποδοχής 261 ψήφων», τόνισε μεταξύ άλλων ο Πρόεδρος της Βουλής. Παράλληλα πρόσθεσε ότι η ψηφοφορία στην ολομέλεια επικυρώνει την «ενωτική και αξιοκρατική υποψηφιότητά σας».

Παίρνοντας τον λόγο η κ. Σακελλαροπούλου ευχαρίστησε τον Πρόεδρο της Βουλής και το σύνολο των βουλευτών. «Έχω πλήρη συνείδηση του βάρους που επωμίζομαι και του χρέους που αναλαμβάνω», δήλωσε η νέα πρόεδρος της Δημοκρατίας.

(more…)

asfalistiko_gr, 22 Ιανουαρίου 2020

Μύδρους εναντίον της νέας Προέδρου της Δημοκρατίας, Αικατερίνης Σακελλαροπούλου εξαπολύει με χτεσινή ανακοίνωσή του το Ενιαίο Δίκτυο Συνταξιούχων (ΕΝΔΙΣΥ), παρουσιάζοντας τα «τα έργα και τις ημέρες της προτεινόμενης από την κυβέρνηση για το ύψιστο αξίωμα της Προέδρου της Δημοκρατίας».

Αναλυτικά η ανακοίνωση του ΕΝΔΙΣΥ έχει ως εξής:

«Το Ενιαίο Δίκτυο Συνταξιούχων, με αίσθηση καθήκοντος απέναντι στους ‘Έλληνες συνταξιούχους και δημοσίους υπαλλήλους, ενημερώνει για τα έργα και τις ημέρες της προτεινόμενης από την κυβέρνηση για το ύψιστο αξίωμα της Προέδρου της Δημοκρατίας και νυν Προέδρου του ΣτΕ κ. Αικατερίνης Σακελλαροπούλου:

• 2010, κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ: 23-11-2010 συνεδρίασε δημόσια η Ολομέλεια του ΣτΕ, κρίνοντας συνταγματικό το πρώτο Μνημόνιο απορρίπτοντας την αίτηση ακύρωσης εναντίον του, που είχαν καταθέσει ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ και άλλοι φορείς με πρόεδρο τον Παναγιώτη Πικραμένο (σημερινό αντιπρόεδρο της κυβέρνησης) και μέλος της Ολομέλειας του ΣτΕ την κ. Αικατερίνη Σακελλαροπούλου στο πλευρό της πλειοψηφίας. Ως συνέπεια κρίθηκαν συνταγματικές οι μειώσεις των δώρων και οι περικοπές του εφάπαξ.
• Ιούνιος 2015, κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ: Κρίθηκαν μετά από συνεδρίαση της Ολομέλειας του ΣτΕ ως αντισυνταγματικές οι περικοπές του 2012 που είχαν ψηφιστεί από την συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, ως αποτέλεσμα των οποίων οι συνταξιούχοι χάσαμε έως και το 60% του εισοδήματός μας. Μέλος της Ολομέλειας ήταν η κ. Αικατερίνη Σακελλαροπούλου στο πλευρό της μειοψηφίας.
• Μετά από καθυστέρηση δύο ετών και αφού μεσολάβησε η παραίτηση του προέδρου του ΣτΕ κ. Ν. Σακελλαρίου εν μέσω δήλωσής του για εξωθεσμικές παρεμβάσεις στο έργο του, επιλέχθηκε η κ. Αικατερίνη Σακελλαροπούλου ως πρόεδρος του ΣτΕ (με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ). Σημειωτέον ότι δεν υποστηρίχθηκε από τη ΝΔ και τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
• Το καλοκαίρι του 2019 και μετά από δεκτή απόφαση του ΣΤ’ Τμήματος του ΣτΕ για τα δώρα των δημοσίων υπαλλήλων, το θέμα παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια του ΣτΕ, η οποία υπό την προεδρία της κ. Σακελλαροπούλου έκρινε συνταγματικές τις περικοπές. Έτσι, ανατράπηκε η απόφαση του ΣΤ’ Τμήματος, βάζοντας ταφόπλακα στον 13ο και τον 14ο μισθό (δώρα δημοσίων υπαλλήλων).
• 14 Νοεμβρίου 2019: κατόπιν αιτήματος της διορισμένης από τους κ.κ. Κυριάκο Μητσοτάκη και Γιάννη Βρούτση διοίκησης του ΕΦΚΑ προς την Τριμελή Επιτροπή του ΣτΕ, στην οποία συμμετείχε ως πρόεδρος του ΣτΕ η κ. Αικατερίνη Σακελλαροπούλου, εισήχθη σε πρότυπη δίκη το θέμα των περικοπών των συνταξιούχων με δικάσιμο την Παρασκευή 10 Ιανουαρίου 2020, ενώ το ίδιο το ΣτΕ από το 2015 είχε αποφασίσει και είχε κρίνει τις περικοπές των συνταξιούχων αντισυνταγματικές (η κ. Αικατερίνη Σακελλαροπούλου τότε είχε ψηφίσει υπέρ της συνταγματικότητας των περικοπών). Κατά το ίδιο χρονικό διάστημα είχε διαρρεύσει στα ΜΜΕ η πληροφορία ότι η κ. Πρόεδρος του ΣτΕ εμφανίζεται ως προτεινόμενη Πρόεδρος της Δημοκρατίας εντούτοις δεν βγήκε να διαψεύσει την φημολογία και συμμετείχε στην συνεδρίαση ως Πρόεδρος του ΣτΕ. Πράγματι την Τετάρτη 15 Ιανουαρίου 2020 ο πρωθυπουργός με διάγγελμά του την προτείνει για το ανώτατο αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, πρόταση που αγκαλιάστηκε από τα υπόλοιπα μνημονιακά κόμματα ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ.

Φίλοι συνταξιούχοι και δημόσιοι υπάλληλοι, τα συμπεράσματα δικά σας!», καταλήγει η ανακοίνωση του ΕΝΔΙΣΥ.

Πηγή: asfalistiko.gr

Σχόλιο GMR:  Πίσω από την επιφανειακή σοβαροφάνεια (όταν το στόμα είναι κλειστό), κρύβεται ενίοτε, η άβυσσος συμπλεκομένων ψυχοσωματικών παραμέτρων. Αυτό φαίνεται όταν το στόμα ανοίγει (όπως σε αυτές τις δηλώσεις). Ακόμα πιο πολύ φαίνεται όταν το άτομο ενεργεί, ενεργητικότερα η παθητικότερα (παθητική στάση έναντι άλλων ενεργούντων).

Εν προκειμένω έχουμε την μνημονιακή εξέλιξη του κάποτε εν συνόλω σοβαρού (ή έτσι νομίζαμε), σε ξεδιάντροπο και ποινικά ελεγχόμενο υπάλληλο της παγκοσμιοποίησης (το’ χε δηλώσει στα πρώτα μνημονιακά χρόνια, “εγώ είμαι φεντεραλιστής” αφήνοντας μας την υποψία λόγω και της ΣΥΝΔΥΑΣΜΕΝΗΣ πολιτικοεπαγγελματικής ενασχόλησης με τα πακέτα χρηματοδότησης Ε.Ε. προς επιχειρήσεις, αν αυτό αφορούσε κομμουνιστική διεθνιστική στάση ή σήμα προς ώτα ισχυρών, “εγώ μεταπήδησα στο στρατόπεδο της παγκοσμιοποίησης”).

Γιάννης Δραγασάκης, 24 Ιανουαρίου 2020

Τι είπε για τον Άδωνη Γεωργιάδη

«Προσωπικά δεν τη δέχομαι τη λέξη αυταπάτη», τόνισε μεταξύ άλλων ο Γιάννης Δραγασάκης, εκφράζοντας με αυτόν τον τρόπο διαφορετική άποψη από αυτήν του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα, για τα περί «αυταπάτης» της πρώτης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

Μιλώντας τα μεσάνυχτα της Πέμπτης στον ΣΚΑΪ, ο πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, επισήμανε ότι δεν δέχεται τη λέξη «αυταπάτη», εξηγώντας ότι «δεν το βίωσα ως αυταπάτη. Εγώ βίωσα ότι είχαμε ένα σχέδιο. Ξέραμε από την αρχή τη δομική του αντίφαση. Είχα γράψει ότι τα όρια της πολιτικής μας είναι δύο, το εσωτερικό και το εξωτερικό όριο».

«Από μεθοδολογική άποψη είχαμε την ίδια αντίφαση που είχε και ο Λένιν το 1917. Ξεκίνησε να κάνει μια παγκόσμια επανάσταση και κατέληξε να γίνει επανάσταση μόνο στη χώρα του. Εμείς δεν ξεκινήσαμε επανάσταση, μην παρεξηγηθώ, ξεκινήσαμε ένα εγχείρημα το οποίο απαιτούσε αλλαγές στην Ευρώπη, απαιτούσε συμμαχίες και άλλα παράλληλα εγχειρήματα. Αυτό δεν υπήρξε και έρχεσαι σε μια φάση και λες ‘και τώρα τι κάνω που είμαι μόνος;’. Αν σκεφτόμαστε έτσι πάντα, δεν θα κάνουμε τίποτα ποτέ. Βλέπεις μια δυνατότητα και λες ‘για να δω, μπορώ να την αξιοποιήσω τη δυνατότητα αυτή’;», πρόσθεσε.

(more…)

Σχόλιο GMR:  Αναρτούμε την δημοσίευση επειδή πρέπει να γνωρίζουμε πράγματα/ καταστάσεις-πρόσωπα.

Βαγγέλης Γεωργίου, 24 Ιανουαρίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Προ καιρού, η εφημερίδα “Τα Νέα” δημοσίευσε σειρά άρθρων του πρώην συμβούλου του υπουργείου Εξωτερικών και πρώην συμβούλου του κ. Σημίτη καθηγητή Παναγιώτη Ιωακειμίδη αναφορικά με τα λάθη της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Ο ομότιμος καθηγητής κατηγόρησε την “ακραία μαξιμαλιστική” Λευκωσία που δεν λύθηκε μέχρι σήμερα το Κυπριακό, άσκησε αρνητική κριτική σε συμμαχίες με το Ισραήλ που “απομονώνουν” την Τουρκία, ενώ έριξε το φταίξιμο στην Ελλάδα που ναυάγησαν οι συνομιλίες με τους Τούρκους το 2017. Σε συνέντευξή του στη συνέχεια τάχθηκε κατά του EastMed με το επιχείρημα ότι ενδέχεται να βλάψει το περιβάλλον και να εξαγριώσει την Τουρκία.

Για να δούμε, λοιπόν, τι λύσεις δίνει ο καθηγητής και σύμβουλος της κ. Γεννηματά και ένας από όσους συνυπέγραψαν το κείμενο που ζητούσε την αποφυλάκιση του κατηγορουμένου για διαφθορά πρώην υπουργού Γιάννου Παπαντωνίου. Ο καθηγητής έχει πει ποια είναι η λύση με την Τουρκία: Να την κλειδώσουμε σε διαδικασίες υλοποίησης και σεβασμού του διεθνούς δικαίου και συνεργατικές διαδικασίες. «Αυτό μάλιστα μπορεί να το κάνει η Ελλάδα μόνη της με συγκεκριμένα βήματα».

Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR:  Ο κύριος Γρίβας γράφει σωστά και κρίσιμης, κρισιμότατης, ζωής και θανάτου για Ελλάδα-Ελληνισμό, σημασίας πράγματα.

Όμως ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ απευθύνεται; Ποιοί κατά τη γνώμη του είναι αυτοί που θα ενεργοποιηθούν με τις εκτιμήσεις-προτάσεις του (όπως και με τις εκτιμήσεις-προτάσεις του ετέρου μέρους του γεωπολιτικού-οικονομολογικού διδύμου, του φίλου Νίκου Ιγγλέση);

Ποιος θα συγκαλέσει άλλο ένα στρογγυλό τραπέζι, όπως αυτό του Σεπτεμβρίου 2016, όπως γνωρίζει ο Νίκος Ιγγλέσης από την τότε συμμετοχή του, με πιο ώριμη διάθεση συνεργειών τώρα;

Ποιος θα καταθέσει μια ολοκληρωμένη πρόταση δεχόμενος κρίσεις-συνέργειες-εξέταση συναγωνιστικής πρότασης;

ΑΝΑΜΕΝΟΥΜΕ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ.

Κώστας Γρίβας, 25 Ιανουαρίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Με τη νέα παράνομη τουρκική γεώτρηση στην κυπριακή ΑΟΖ, όπως και με τη συμφωνία της Άγκυρας με την κυβέρνηση της Τρίπολης για την –εκτός κανόνων διεθνούς δικαίου– οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών τελειώνουν και οι τελευταίες δικαιολογίες που θα μπορούσε να είχε κανείς για να μην έλθει αντιμέτωπος με την οδυνηρή πραγματικότητα, με το γεγονός ότι ο Ελληνισμός δέχεται επίθεση.

Η αλήθεια είναι ότι οι δικαιολογίες έχουν προ πολλού τελειώσει, αλλά κάποιοι στην Κύπρο συνεχίζουν να μιλάνε για λύση τύπου Ανάν, λες και δεν έχει μεσολαβήσει τίποτα. Και κάποιοι στην Ελλάδα να μιλάνε για ελληνοτουρκικό διάλογο και συνεκμετάλλευση, επίσης λες και δεν έχει μεσολαβήσει τίποτα. Όμως, έχουν μεσολαβήσει πολλά, που έχουν αλλάζει ποιοτικά την εικόνα.

Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR:   Αν υποθέταμε, πώς αυτός ο προβληματισμός δεν αφορούσε την Κατεχόμενη χώρα που λέγεται Ελλάδα, τότε, θα αναρωτιόμαστε:

Μα καλά, με την διάκριση των εξουσιών, τι θα κάναμε;

Επίσης, αφού λύναμε το θέμα της διάκρισης των εξουσιών, τι θα κάναμε ούτως ώστε, το εκλογικό σύστημα και η διάκριση των εξουσιών να υποτάσσονται στο Κράτος του Δήμου;

Επίσης, ποιες πρόνοιες θα διασφάλιζαν σε επαρκή βαθμό, την δημιουργική συνύπαρξη, Κράτους του Δήμου-Κράτους Δικαίου;

Φυσικά, για όλα αυτά χρειάζεται Συντακτική Συνέλευση.

Πράγμα που μπορεί να πραγματοποιηθεί, μόνο αν δημιουργηθεί, ανδρωθεί, πετύχει τον σκοπό του, ένα δημοκρατικά οργανωμένο αντιστασιακό-απελευθερωτικό-αναγεννητικό ΜΕΤΩΠΟ. Εδώ, σχετική πρόταση/τρόπος ζωής.

Γιώργος Σωτηρέλης, 23 Ιανουαρίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Σύμφωνα με όσα λέχθηκαν στο προηγούμενο άρθρο, το εκλογικό σύστημα που προτείνει η κυβέρνηση είναι κραυγαλέα αντισυνταγματικό, βαθιά αντιδημοκρατικό και υποταγμένο στις σκοπιμότητες της μικροπολιτικής. Αυτό, δε, σημαίνει ότι χάνεται μια ακόμη ευκαιρία, για μια γενναία και μακράς πνοής εκλογική μεταρρύθμιση, ενταγμένη σε μια συνολική προσπάθεια αναβάθμισης του πολιτικού μας συστήματος.

Πυρήνας μιας τέτοιας μεταρρύθμισης, όπως υποστηρίζω εδώ και 25 χρόνια, θα μπορούσε να είναι η καθιέρωση ενός συστήματος που θα είναι κατ’ αρχήν απλή αναλογική (με διατήρηση του εκλογικού κατωφλίου του 3%) πλην όμως θα μπορεί να μεταπίπτει σε σύστημα περιορισμένης ενίσχυσης (μέχρι 30 έδρες) της πρώτης πολιτικής δύναμης αν συντρέχουν σωρευτικά δύο προϋποθέσεις, οι οποίες πράγματι θα την δικαιολογούν:

Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: Ω !!! Πολύ απλό!

Όταν παραβιάζεται το Σύνταγμα, εν είδη προπαρασκευαστικής πράξης σφετερισμού λαϊκής κυριαρχίας (εν προκειμένω το εκλογικό σύστημα/νόμος της ΝΔ), τότε ξεσηκώνουμε από την μακαριότητά τους, όλα τα δικαιϊκά όργανα και φυσικά πρόσωπα και τα φέρνουμε ενώπιος ενωπίω με τον λαό. Δεν δημοσιολογούμε περί αντισυνταγματικότητας μακράν ή υπεράνω του λαού, ιδιαίτερα ως ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΛΟΓΟΙ.

Βέβαια, εδώ καταπόθηκε ολόκληρη εθελοεκχώρηση Εθνικής Κυριαρχίας…

Γιώργος Σωτηρέλης, 20 Ιανουαρίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Παρά τα περί του αντιθέτου θρυλούμενα ή αναμενόμενα, το κυβερνητικό νομοσχέδιο για το εκλογικό σύστημα επιβεβαίωσε δυστυχώς την πάγια μεταπολιτευτική αντιμετώπιση του κρίσιμου αυτού θέματος από την πλευρά του κυβερνώντος κόμματος (για να μην θυμηθούμε και τα εκλογικά συστήματα της Δεξιάς κατά την μετεμφυλιακή περίοδο). Πρόκειται, ειδικότερα, για μια (ακόμη) αντισυνταγματική και αντιδημοκρατική επιλογή, η οποία όχι μόνον δεν αποπνέει οποιαδήποτε διάθεση για συναινέσεις, συνθέσεις και συγκλίσεις με τα κόμματα της αντιπολίτευσης –διαψεύδοντας πλήρως τις σχετικές εξαγγελίες– αλλά και τραυματίζει το κύρος των θεσμών.

Το εν λόγω νομοσχέδιο υποτάσσει τους θεσμούς, κατά τρόπο κυνικό και αδίστακτο, σε κραυγαλέα μικροκομματικές σκοπιμότητες. Τέτοιου είδους σκοπιμότητες, μάλιστα, όπως διέρρευσε, αναμένεται να επαναληφθούν και στο πεδίο του εκλογικού συστήματος των δημοτικών εκλογών, ολοκληρώνοντας τις επίσης αντισυνταγματικές παρεμβάσεις που έγιναν αμέσως μετά την ανάδειξη των τελευταίων δημοτικών και περιφερειακών αρχών. Ας τα δούμε όμως τα προβλήματα του κυβερνητικού νομοσχεδίου συγκεκριμένα.

Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR:   Από την ανάρτηση θα σταθούμε στο συνημμένο αυτής βίντεο το οποίο περιλαμβάνει τέσσερα βασικά στοιχεία.

1)   Η νέα ΠτΔ, ως Δικαστής, θα έπρεπε να γνωρίζει (όμως προσποιείται μειωμένο καταλογισμό) την διεθνή και ελληνική βιβλιογραφία/αρθρογραφία/εικονογραφία κλπ, για το πως δημιουργείται το χρήμα (εδώ bank of England), για το πως δημιουργούνται και πως αντιμετωπίζονται παγκοσμίως τα δημόσια χρέη (ιστοσελίδα Σπύρου Λαβδιώτη).

2)   Ως Δικαστής θα έπρεπε να λάβει υπ’όψιν την εδώ έκθεση/υπόδειξη του ΟΗΕ για “λογιστικό έλεγχο του χρέους με ταυτόχρονη λογοδοσία των υπαιτίων” (όμως “δεν είδε-δεν άκουσε” ή είδε-άκουσε και προσποιείται μειωμένο καταλογισμό) .

3)   Ως Δικαστής θα έπρεπε να γνωρίζει πως υπάρχουν άπειρες ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΚΦΡΑΣΜΕΝΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΔΙΚΑΙΪΚΕΣ τεκμηριώσεις (στην G-M-R υπάρχουν σε επαρκέστατο βαθμό) για την ανάγκη/ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ/ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ μονομερούς καταγγελίας και διαγραφής του δημοσίου χρέους, με ταυτόχρονη μεθοδευμένη οικονομικοδικαιϊκά έξοδο από ευρωζώνη-Ε.Ε., αφού προηγούμενα εγγραφεί διεκδίκηση αποζημίωσης για τα “λάθη” ΕΕ-ΔΝΤ-ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ-ΣΥΝΕΝΟΧΩΝ. Επειδή αυτές οι τεκμηριώσεις περιλαμβάνονται και στις μηνύσεις εσχάτης προδοσίας (που πετάχτηκαν αδιάβαστες/στέρηση φυσικού δικαστή στα υπόγεια της Βουλής με ευθύνη κατ’ αρχήν Δικαστικών και ακολούθως, βουλευτών και σιωπούντων εκτός Βουλής πολιτευομένων), θα έπρεπε η νέα ΠτΔ, να έχει ασχοληθεί με το θέμα.

4)   Ως Δικαστής θα έπρεπε να έχει (ακόμα και προφορικά), έναν λόγο συγκροτημένο (αναφερόμαστε στο συγκεκριμένο video) και από άποψη εκφοράς λόγου και από άποψη οικονομικοδικαιϊκής τεκμηρίωσης (όπως, ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ, η προαναφερόμενη έκθεση-υπόδειξη του ΟΗΕ). Όμως η εκφορά λόγου (για το επίμαχο ζήτημα πάντα) φέρνει κάτι από “μιλάω γρήγορα, πετάγομαι δώθε κείθε, κοτσάρω και δικό μου αξίωμα” από τον γνωστό Μπάμπη του ΣΚΑΪ, νυν βουλευτή, και βέβαια θα είχε ενδιαφέρον η εκφορά του λόγου της, κατά την λογοδοσία της ως συνυπαίτιας των Μνημονιακών Εγκλημάτων, αν ποτέ λειτουργήσει η εδώ επιστολή προς πρόσωπα εγνωσμένου Ήθους/Θέλησης κλπ.

5)   Η Δικαστική Απολογήτρια του Κύκλου Ιδεών.  Το σχετικό video εδώ και ακολουθεί η απομαγνητοφώνηση

Και οι δικαστές είμαστε σε απόλυτη, ελπίζω και επίγνωση, πάντως έχουμε εικόνα τι συμβαίνει στη κοινωνία και το ποιά είναι τα όρια και μας προβληματίζουν τα ζητήματα αυτά, ήδη από την πρώτη απόφαση του μνημονίου ετέθη ο προβληματισμός, σε κάθε περίπτωση τα θέματα που έχουν, γιατί είναι ένα ζήτημα για το οποίο έχει ασκηθεί κριτική και στο ΣτΕ κυρίως και γενικότερα στην διοικητική δικαιοσύνη ότι το ταμιευτικό συμφέρον του δημοσίου επηρέασε την δικαστική κρίση.

Η άποψη μου και δεν είναι προσωπική είναι ότι αυτό που εκφράζεται μέσα από αυτές τις αποφάσεις στο μέτρο που έχει εκφραστεί γιατί υπάρχουν και διαφορετικές προσεγγίσεις, είναι ότι είτε το αποκαλέσουμε επιβάρυνση δημοσιονομική,.. είναι σαφής έννοια, στη χώρα που ζούμε, όχι μόνο στη δική μας χώρα, αλλά με ποιά έννοια το λέω; με την έννοια ότι είναι μια χώρα η οποία είναι σε δυσμενή οικονομική κατάσταση, είναι σε βαθιά κρίση και μακάρι αυτό να αντιμετωπιστεί όσο γίνεται πιο σύντομα, πάντως στα χρόνια που περάσαμε και διανύσαμε, ο δικαστής του ΣτΕ μιας και του έλαχε ο κλήρος, έπρεπε να αντιμετωπίσει τα θέματα αυτά και αν διεύρυνε την έννοια όπως κάποιοι υποστηρίζουν, την έννοια του δημοσίου συμφέροντος για να περιλάβει και το ταμιευτικό συμφέρον του δημοσίου, η απάντηση για μένα είναι ότι αυτό γίνεται γιατί ο δικαστής δεν έχει, όσο κι’ αν οι αποφάσεις του δικαστηρίου είναι έχουν διαπλαστικό χαρακτήρα, δεν έχουν όμως και μαγικές ικανότητες. Άρα σε ποιά χώρα βρισκόμαστε και ποιος θα μπορεί να προβλέψει να αντιμετωπίσει και να καταβληθούν αυτοί οι μισθοί, αυτές οι συντάξεις, όλες δηλαδή τις οικονομικές συνέπειες, και μιλώ καθαρά για τις αποφάσεις που έχουν δημοσι .ε..οικονομικό αντίκτυπο και οικο αντικείμενο, προφανώς και οι αποφάσεις που αφορούν τα έργα, όλες, οτιδήποτε γίνεται έχει οικονομικό αντίκτυπο, αλλά εκεί υπάρχει μια,… έτσι διαβάθμιση και μια κλιμάκωση στο πως αντιμετωπίζονται τα πράγματα. Το ΣτΕ για παράδειγμα στις πρώτες αποφάσεις των αυθαιρέτων με προεδρία τότε του προέδρου του κ. Μενουδάκου που είναι εδώ, όχι πρώτες, μεσαίες ήταν, γιατί υπάρχει μια σειρά αποφάσεων, είχε πει, όταν κρίναμε το νόμο περί αυθαιρέτων αντισυνταγματικό ότι το ταμιευτικό μόνο συμφέρον, οι ταμιευτικοί μόνο σκοποί δεν μπορούν να επικρατήσουν στη δικαστική κρίση όταν μπορεί αυτό να οδηγήσει, όταν έχουμε ως, το διακύβευμα ενδιαφέρει, αν υπάρχει λοιπόν κίνδυνος μεγάλης βλάβης του περιβάλλοντος, μιλάω για τις υποθέσεις της νομιμοποίησης των αυθαιρέτων, οι υποθέσεις όμως που έχουν να κάνουν, που έχουν καθαρά οικονομικό αντίκτυπο, όπως είναι τα θέματα τα μισθολογικά, των συντάξεων όλα τα άλλα που ακούγονται, εκεί είναι αυτονόητο ότι πρέπει να σταθμίζεται, με ποιό τρόπο γίνεται τώρα αυτό κι αν μπορεί το δικαστήριο και ο δικαστής γιατί θυμίζω έχουμε τον διάχυτο έλεγχο πως το σταθμίζει, και που πως σε ποιό μέτρο βαρύνει στη κρίση του αυτό είναι κάτι που καλείται ο κάθε δικαστής να το κρίνει κάθε φορά και το κάθε δικαστήριο και θα μείνω εδώ στο θέμα αυτό.

Αικατερίνη Σακελλαροπούλου, 20 Δεκεμβρίου 2018

Η μέχρι πρότινος σεβαστή Πρόεδρος του ΣτΕ και προτεινόμενη ήδη Πρόεδρος Δημοκρατίας Αικατερίνη Σακελλαροπούλου (δείτε εδώ), αποκαλύπτει ίσως άθελά της (20-12-2018) το πώς λήφθηκαν οι απαράδεκτες αποφάσεις “δικαίωσης” των Μνημονίων και επομένως και εκείνες της μη επαναφοράς δώρων Χριστουγέννων, Πάσχα και αδείας!

Το σκεπτικό είναι εξωφρενικό! Λήφθηκαν κατ΄ ουσίαν με βάση το “ταμιευτικό συμφέρον” του Δημοσίου (δημοσιονομική επιβάρυνση)! Και άρα όχι με βάση τα αυστηρά νομικά και κυρίως συνταγματικά κριτήρια (υπέρτατος νόμος είναι το Σύνταγμα), με τα οποία έκριναν κάποια άλλα μέλη του ΣτΕ και γι΄ αυτό μειοψήφησαν παλικαρίσια;

Αν επρόκειτο όμως για ζητήματα με …”περιβαλλοντικό κίνδυνο“, όπως η νομιμοποίηση αυθαιρέτων, τότε παρακάμπτεται το “ταμιευτικό συμφέρον” του κράτους, για να προφυλαχθεί το περιβάλλον…

Οι ζωές όμως τόσων ανθρώπων, η “συντέλεια” που έζησαν και ζουν ακόμη, ο ξαφνικός και αυθαίρετος οικογενειακός και κοινωνικός “θάνατος” που βίωσαν ξαφνικά από την μια στιγμή στην άλλη, δεν είναι άραγε πάνω από το “ταμιευτικό συμφέρον” του Δημοσίου; Και το να βάζει η “Τρόικα” τα χέρια της στα ταμεία του ελληνικού κράτους και να αρπάζει όλο τον κόπο και το ΑΕΠ της Ελλάδας, είναι;

(more…)

Σχόλιο GMR:  Ευχαριστούμε την κα Νεφέλη Λυγερού για την ενημέρωση, μα θα σταθούμε περισσότερο στον τίτλο του άρθρου που λέει πολλά περισσότερα από το ίδιο το άρθρο. Ίσως θα του πήγαινε το “αυτοί (μας) βαράνε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ”.

Αυτός ο τίτλος υπενθυμίζει πως οι δυνάμεις των “ελιτ” εκφράζονται με συντεταγμένο τρόπο πανταχόθεν, σε αντίθεση με την ενδο-“αντιμνημονιακή” πρακτική, “ο καθένας χώρια και όλοι εναντίον όλων”.

Αντίδοτο; ΕΔΩ (ΕΙΔΗΜΟΣΥΝΗ και ΣΠΕΚΟΥΛΑΡΙΣΜΑ)

Νεφέλη Λυγερού, 22 Ιανουαρίου 2010

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Το 24ωρο αναμένεται να μην είναι αρκετό για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο Νταβός. Ο Έλληνας πρωθυπουργός, ο πέμπτος κατά σειρά που θα μεταβεί εκεί, αναχωρεί σήμερα Τετάρτη για το ελβετικό χειμερινό θέρετρο, λίγες ώρες μετά την ψηφοφορία που θα αναδείξει την Κατερίνα Σακελλαροπούλου νέα Πρόεδρο της Δημοκρατίας και μάλιστα με ευρεία πλειοψηφία.

Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ αυτή την χρονιά φιλοξενεί 53 ηγέτες κρατών και κυβερνήσεων, 35 υπουργούς Οικονομικών, 30 υπουργούς Εμπορίου και δεκάδες δισεκατομμυριούχους. Κάποιους από αυτούς οποίων έχει προγραμματίσει να συναντήσει και ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε μία προσπάθεια να προσελκύσει επενδύσεις, να ενισχύσει τα διεθνή ερείσματα της Ελλάδας και να προβάλει τους στόχους που έχει θέσει η κυβέρνησή του, μεταξύ των οποίων είναι και οι περιβαλλοντολογικοί.

Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Χρ. Γιανναράς, άρθρο της 22/1/2012 αλλά σημαντικότατο

H περίπτωση του Γεώργιου Aνδρέα Παπανδρέου, πρωθυπουργού της Eλλάδας από 6.10.2009 έως 11.11.2011, προσφέρεται οπωσδήποτε για ανθρωπολογική μελέτη, κυρίως για τα εντυπωσιακά συμπτώματα υπεραναπλήρωσης μειονεξίας και απώλειας επαφής με την πραγματικότητα.

Όμως το θέμα που ευρύτερα και κατεξοχήν ενδιαφέρει, είναι η στάση της ελλαδικής κοινωνίας απέναντι στο φαινόμενο ΓAΠ. Αποτελεί αυτή η στάση δείγμα συλλογικής συμπεριφοράς τόσο ιδιαίτερο και σπάνιο, που πιθανόν να διεκδικεί και μοναδικότητα στα ιστορικά χρονικά.

Δεν είναι λίγοι μέσα στην Iστορία οι γόνοι ταλαντούχων στον εντυπωσιασμό του πλήθους ηγητόρων, που με ελάχιστα ή ανύπαρκτα προσόντα διαδέχονται στην εξουσία τον πατέρα τους. Αλλά αυτό συμβαίνει όταν είναι θεσπισμένη στο πολίτευμα της χώρας η κληρονομική μεταβίβαση της εξουσίας ή όταν η επιβολή του μειονεκτικού διαδόχου γίνεται πραξικοπηματικά, οργανωμένη συνήθως από παράγοντες που αποβλέπουν να ασκούν οι ίδιοι την εξουσία χρησιμοποιώντας τον μειονεκτικό σαν μαριονέτα.

(more…)