Σπ. Λαβδιώτης, 21 Σεπ. 2018

    Η κυβέρνηση Παπαδήμου ανέλαβε τα ηνία της χώρας σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι της μεταπολεμικής της ιστορίας. Ο πρωθυπουργός θεωρήθηκε το ιδανικό πρόσωπο να διαχειριστεί τις αποφάσεις της Συμφωνίας της Συνόδου της 26ης Οκτωβρίου 2011. Η πλειοψηφία του κόσμου έτρεφε μεγάλες ελπίδες ότι με τους χειρισμούς του θα επιτύχαινε να την απομακρύνει από το χείλος του γκρεμού. Ωστόσο, δεν γνώριζε επακριβώς, αν όχι καθόλου, ότι η υλοποίηση των όρων της Συμφωνίας θα επέφερε πολλά χρόνια δυστυχίας.

    Σκοπός της Συνόδου Κορυφής της 26ης Οκτωβρίου, ήταν η συμφωνία για μια συνολική δέσμη μέτρων προκειμένου να αντιμετωπιστεί η χρηματοπιστωτική κρίση στη ζώνη του ευρώ. Ένα απ’ αυτά – όπως αναφέρθηκε στο Μέρος 19ο – αφορούσε το κούρεμα 50% της ονομαστικής αξίας του ελληνικού χρέους που είχαν στην κατοχή τους ιδιώτες επενδυτές και η διαμόρφωση του δανείου των € 130 δις που θα υπέγραφε η Ελλάδα. Τα κράτη-μέλη θα συμμετείχαν με € 30 δις – κεφάλαια που δεν εκταμιεύτηκαν από το ναυάγιο του Α’ Μνημονίου των € 110 δις – ενώ η χρηματοδότηση των € 100 δις θα γίνονταν από την ΕΕ και το ΔΝΤ. Το συνολικό πακέτο της «διάσωσης» των € 130 δις, θα συνοδεύονταν από ένα πολυετές πρόγραμμα προσαρμογής, με ενισχυμένους μηχανισμούς παρακολούθησης από την τρόικα για την εφαρμογή των αποκληθέντων, «μεταρρυθμίσεων». ^[1]

    (more…)

Σπ. Λαβδιώτης, 17 Σεπ. 2018

       «Το μόνο πράγμα που έχουμε να φοβηθούμε είναι ο ίδιος ο φόβος». Η περίφημη αυτή ρήση ειπώθηκε από τον Φραγκλίνο Ρούσβελτ στην εναρκτήρια ομιλία της ορκωμοσίας του στα βάθη της Μεγάλης Κρίσης (Great Depression) της δεκαετίας του 1930. ^[1] Αποτελούσε το προοίμιο της εμψύχωσης του αμερικανικού λαού για να αντιμετωπίσει τις εξαιρετικά δυσχερείς οικονομικές συνθήκες, με δεκατρία εκατομμύρια ανέργους στους δρόμους χωρίς κοινωνική ασφάλιση, με τα λουκέτα των επιχειρήσεων και τον αφανισμό ολόκληρων περιουσιών λόγω της κατάρρευσης του 40% του τραπεζικού συστήματος της χώρας.

       Επίσης, σηματοδότησε την αποφασιστικότητα του Ρούσβελτ για την επικείμενη σύγκρουση με το τραπεζικό κατεστημένο. Αυτό ήταν υπαίτιο για το κραχ της Wall Street, με την κατακλυσμική πτώση 90% του δείκτη Dow Jones, που οδήγησε σε πολλαπλές χρεοκοπίες τραπεζών και το ξεκλήρισμα των καταθέσεων, που τον ώθησε να πει το αλησμόνητο:

«οι πρακτικές των ασυνείδητων αργυραμοιβών είναι καταδικασμένες στο δικαστήριο της κοινής γνώμης κι έχουν απορριφτεί από τις καρδιές και τη σκέψη των ανθρώπων. Αυτοί δεν έχουν όραμα και όπου δεν υπάρχει όραμα οι άνθρωποι πεθαίνουν». ^[2]

      (more…)

Σπ. Λαβδιώτης, 9-9-2018

Μέρος 20ο

    Το δημοψήφισμα του Παπανδρέου για τη δανειακή σύμβαση του PSI των € 130 δις – που επέφερε το τέλος της πρωθυπουργίας του – είχε δημιουργήσει ένα μεγάλο δίλημμα για την Ελλάδα. Ταυτόχρονα έβγαζε στην επιφάνεια ένα μεγαλύτερο φόβο: της μετάδοσης της κρίσης κρατικού χρέους από την Αθήνα και την διάχυσή της σε όλη την Ευρωζώνη.

    Η χώρα η οποία αντιμετώπιζε τον μεγαλύτερο κίνδυνο, που ακούει στο όνομα Ιταλία, ήταν αδύνατον να διασωθεί, « too big to bail-out». Το δημόσιο χρέος της ξεπερνούσε τα € 2 τρις – το 4ο μεγαλύτερο σε μέγεθος στον κόσμο. Κανείς δεν μπορούσε να διασώσει την Ιταλία, όσο σφοδρά το επιθυμούσε, κι αυτό πιθανώς σήμαινε το άδοξο τέλος του ευρώ.

    Όταν ο πρωθυπουργός μας ανακοίνωσε την πρόθεση για δημοψήφισμα, η απόφασή του πυροδότησε μαζικές πωλήσεις στις αγορές ομολόγων της ευρωζώνης και η απόδοση του 10ους ελληνικού ομολόγου αυξήθηκε 16% μέσα σε μια μέρα. Πιο ανησυχητικό, το κόστος δανεισμού της Ιταλίας πλησίαζε σε επίπεδα που θα την ανάγκαζε να ζητήσει εσπευσμένα χρηματοδοτική στήριξη. Κι αυτό θα μπορούσε να πυροδοτήσει όλη την ευρωζώνη, καθώς υπήρχε το συναίσθημα ότι η ελληνική κρίση θα μεταδίδονταν και στην γειτονική Ιταλία.

(more…)

Σπ. Λαβδιώτης, 5-9-2018

Μέρος 19ο

   Πώς επιβλήθηκε στην Ελλάδα, από ποιόν και γιατί, το εγκληματικό PSI

    Έχουν περάσει επτά επώδυνα χρόνια από τις αρχές Σεπτεμβρίου του 2011, όταν η χώρα συγκλονίζονταν από συνεχείς διαμαρτυρίες για τη νέα δανειακή σύμβαση των € 130 δις, γνωστή ως PSI, που ετοιμάζονταν να υπογράψει η κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου.

    Ο μοιραίος πρωθυπουργός της ‘αόρατης’ παγκοσμιοποίησης των αγορών, στη Σύνοδο Κορυφής των ηγετών των κρατών-μελών της Ευρωζώνης της 26ης Οκτωβρίου 2011, τα ξημερώματα της 27ης θα υπογράψει τη συμφωνία που αποφάσισε 50% κούρεμα του ελληνικού χρέους και χορήγηση 2ου πακέτου «διάσωσης» προς την Ελλάδα ύψους € 130 δις.

    Η Συμφωνία ήταν ασαφής, αφού οι ειδικοί όροι του PSI (Private Sector Involvement: Συμμετοχή Ιδιωτικού Τομέα) και τα επιμέρους ποσά της δανειακής σύμβασης των € 130 δις θα καθορίζονταν τους προσεχείς μήνες από τις ευρωπαϊκές αρχές και τους ιδιώτες πιστωτές. Πλην όμως, ο πρωθυπουργός μας έσπευσε να χαιρετίσει τη συμφωνία ως το «deal της νέας εποχής», ανακοινώνοντας σε συνέντευξη τύπου ότι «Το χρέος τώρα είναι απολύτως βιώσιμο».^[1] Είναι εμφανές, πως επήλθε η μεγαλύτερη σύγχρονη οικονομική και κοινωνική κρίση της Ελλάδος, όταν ο πρωθυπουργός της αποδέχεται αλλότρια τραπεζικά χρέη του Ευρωσυστήματος – προϊόν κερδοσκοπίας – ως χρέη της χώρας που εκπροσωπεί.

(more…)

ΣΧΟΛΙΟ G-M-R:   Άρειος Πάγος ακούει;

Ακαδημαϊκοί ακούν;

Δικηγορικοί Σύλλογοι ακούν;

Σύλλογοι Δικαστών-Εισαγγελέων ακούν;

Αντιμνημονιακοί πολιτευόμενοι, ακούν, εκτός από τον εαυτό τους;

G-M-R, 4 Σεπ. 2018

Γερούν Ντάισελμπλουμ | Ειδήσεις: Θυμίζοντας στυγνό τοκογλύφο που έχει το θράσος να ζητά συγγνώμη από το θύμα του, αφού προηγουμένως το έχει «στύψει» από όσα χρήματα του είχαν απομείνει, ο πρώην πρόεδρος του Eurogroup, Γερούν Ντάισελμπλουμ, φαίνεται πως γυρεύει κατόπιν εορτής «συγχωροχάρτι» για το ειδεχθές οικονομικό έγκλημα που διέπραξαν τα «κοράκια» και οι τεχνοκράτες του σε βάρος της Ελλάδας.

Μιλώντας στην εκπομπή «Nieuwsuur» της ολλανδικής τηλεόρασης, ο κ. Ντάισελμπλουμ παραδέχθηκε πως «όσον αφορά τις μεταρρυθμίσεις, ζητήσαμε υπερβολικά πολλά από τον ελληνικό λαό».

Eric Toussaint , 29 Αυγ. 2018

Η πολιτική της Τρόικας στην Ελλάδα: Να κλέβεις τον Ελληνικό λαό και να δίνεις τα χρήματα στις ιδιωτικές τράπεζες, στην ΕΚΤ, στο ΔΝΤ και στα Κράτη που κυριαρχούν στην ευρωζώνη.

Στις 20 Αυγούστου 2018, η ελληνική κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, το ΔΝΤ και οι ευρωπαίοι ηγέτες γιόρτασαν το τέλος του 3ου μνημονίου.

Με την ευκαιρία αυτή, το μήνυμα που ενσταλάζουν τα μεγάλα ΜΜΕ και οι κυβερνώντες [1] είναι: η Ελλάδα ανακτά την ελευθερία της, η οικονομία ανακάμπτει, η ανεργία πέφτει, η Ευρώπη δάνεισε 300 δις στην Ελλάδα και οι Έλληνες θα πρέπει να αρχίσουν να αποπληρώνουν αυτό το χρέος το 2022 ή το 2032…

(more…)

ΣΧΟΛΙΟ G-M-R: Τέτοιες παρεμβάσεις πρέπει να γίνονται αντικείμενο αγωνιστικών (κατέβασμα στο πεζοδρόμιο), δικαιϊκών-δικονομικών (πρεσσάρισμα Αρείου Πάγου), πολιτικών (ΣΥΝ-ΕΦΑΡΜΟΓΗ του άρθρου 120Σ), ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΩΝ-ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΩΝ ΣΥΝΕΡΓΕΙΩΝ.

Η G-M-R είναι διαθέσιμη κάθε στιγμή, για κάθε σχετική συνέργεια (την οποία ΔΙΑΡΚΩΣ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ ΓΙΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΗΣ – ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΕΙΑΣ, όμως δεν είναι δυνατόν να την επιβάλλει,…, “ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ”).

του Λεωνίδα Χρυσανθόπουλου , 1 Σεπ. 2018

Μήνυμα – παρέμβαση του πρέσβη Λεωνίδα Χρυσανθόπουλου στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε την 1η Σεπτεμβρίου 2018 στην Βόννη για τα 70 χρόνια από την 1η συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης της Δυτικής Γερμανίας που υιοθέτησε το βασικό νόμο, το Σύνταγμα της χώρας.

Επιτρέψατε μου να συμμετάσχω στην σημερινή εκδήλωση για τα 70 χρόνια από την σύνοδο της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης που υιοθέτησε τον Βασικό Νόμο (Σύνταγμα) στις 8 Μαΐου 1949 και που δημοσιεύθηκε στις 23 Μαΐου του ιδίου έτους. Είναι σημαντικό να υπογραμμισθεί ότι ο Βασικός Νόμος διασφαλίζει την ζωή και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, ενώ το Συνταγματικό Δικαστήριο υποτίθεται ότι εγγυάται την εφαρμογή του Βασικού Νόμου. Χαιρετίζω το γεγονός ότι η Sarah Luzia Hassel-Reusing έχει προσφύγει στο Συνταγματικό Δικαστήριο κατά του EFSF, FSM και άρθρου 136 παρ.3 της Συνθήκης της ΕΕ. Εάν το Γερμανικό Συνταγματικό Δικαστήριο είχε αποφανθεί επί των εν λόγω προσφυγών και είχε μειώσει τα μέτρα λιτότητος που επηρεάζουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, το δικαίωμα στην τροφή, στην υγεία και στην κοινωνική ασφάλιση, αυτό θα είχε θετικό αποτέλεσμα στην Γερμανία και στην Ε.Ε. Θα είχε επίσης βοηθήσει την Ε.Ε. Να μην επιβάλλει μέτρα στην Ελλάδα που παραβιάζουν το Σύνταγμα της.
(more…)

Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη , 29 Αυγ. 2018

Και ξαφνικά σύσσωμος, θα έλεγα, ο ξένος Τύπος, ανακάλυψε ότι η Ελλάδα έχει καταστραφεί από τις «φροντίδες» που της επιφύλαξαν τα Μνημόνια και, ουσιαστικά, δεν έχει διέξοδο, αν παραμείνει στα αποκαΐδια τους. Τώρα, έγινε, επιτέλους ξεκάθαρο ότι η Ελλάδα καταβαραθρώθηκε, επειδή οι κυβερνώντες, με τη στενή συνεργασία των ΜΜΕ, της απέκλεισαν οποιαδήποτε άλλη επιλογή, εκτός από την «υποχρεωτική ευρωπαϊκή πορεία». Και αυτή ήταν το τέλος της.

Δικαιούμαι να πω, χωρίς φυσικά ίχνος ικανοποίησης, ότι αυτές οι αυταπόδεικτες, αλλά και τόσο τραγικά καθυστερημένες διαπιστώσεις, με δικαιώνουν 100%. Όπως κουράστηκα να το επαναλαμβάνω από την πρώτη στιγμή της κρίσης, μνημόνια και ευρωπαϊκά προγράμματα είχαν τραγικά εσφαλμένη βάση και γι’ αυτό θα κατέληγαν με βεβαιότητα (όπως και κατέληξαν δυστυχώς) σε ολοκληρωτική καταστροφή της Ελλάδας: οικονομική, κοινωνική, αλλά και εθνική[1].

Η κατάσταση ήταν ξεκάθαρη, από την πρώτη στιγμή και συνεπώς εύκολα αντιληπτή ακόμη και από οικονομολόγους του «γλυκού νερού», αν μου επιτρέπεται η όχι κομψή αυτή έκφραση. Το βασικό στοιχείο της καταστροφής ήταν ο εξαρχής σχεδιασμός της δήθεν «σωτηρίας» μας, με παντελή έλλειψη αναπτυξιακής δυνατότητας. Η χώρα, για να εξυπηρετεί το χρέος της, ήταν υποχρεωμένη να δανείζεται συνεχώς και παράλληλα να στραγγαλίζει την εσωτερική ζήτηση, περιορίζοντας σε τραγικά επίπεδα το σύνολο των εισοδημάτων και υιοθετώντας πρωτοφανούς ύψους και έμπνευσης φορολογικούς συντελεστές!

(more…)

Σπ. Λαβδιώτης, 10 Αυγ. 2018

Μέρος 18ο :

    «Δούλεψα τόσο σκληρά όσο ποτέ, αλλά λίγο γνώριζα πόσο άσπλαχνος ο εχθρός μου θα μπορούσε να είναι. Αυτή [η μάγισσα των τραπεζών] έκανε το τσεκούρι να μου ξεφύγει πάλι, και έτσι έσκισα το κορμί μου απ’ άκρη σ’ άκρη.» ^[1]

    Το ανωτέρω εδάφιο από το αλληγορικό αριστούργημα του Frank Baum, άψογα απεικονίζει έναν αιώνα από την συγγραφή του, πως σχίστηκε το κορμί της Ελλάδας απ’ άκρη σ’ άκρη και θρυμματίστηκε ο κοινωνικός ιστός όταν ξέφυγε το τσεκούρι από τα χέρια των πολιτικών υπό την επήρεια της νέας Κίρκης, της μάγισσας των τραπεζών.

    Παρότι υπήρχε κακοδιαχείριση του δημοσίου χρήματος και αναξιοκρατία επί δεκαετίες, απ’ ότι διαπιστώσαμε πριν την κορύφωση της παγκόσμιας κρίσης το 2008, η υπερβολή του δημόσιου χρέους περιορίζονταν στο ποσό των € 70 δις. Αυτή την τρύπα των € 70 δις έπρεπε να καλύψει ο καπετάνιος του στραπατσαρισμένου καραβιού της δημοσιονομικής διαχείρισης, κοινώς ονομαζόμενου «σκυλοπνίχτη», για να αποφευχθεί η συντριβή στα βράχια. Το καράβι ποτέ δεν πέρασε τον κάβο – όπως μας έλεγαν οι πολιτικοί- και η συντριβή επήλθε όταν άνοιξαν οι ασκοί του Αιόλου, με τη μεταβίβαση των ανεξέλεγκτων ζημιών των ‘ελληνικών’ τραπεζών στους προϋπολογισμούς του κράτους.

(more…)

του Σπ. Λαβδιώτη, 8 Αυγ. 2018

Μέρος 17ο

    Η Νομοθεσία Dodd – Frank του 2010 στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως ειπώθηκε στην προηγούμενη δημοσίευση, ρητώς απαγορεύει τη διάσωση των αμερικανικών τραπεζών με χρήματα των φορολογούμενων. Απαιτεί το πιστωτικό ίδρυμα, που δεν πληροί τις απαιτήσεις κεφαλαίου, ήτοι δεν είναι φερέγγυο, να τεθεί υπό εκκαθάριση, δεν διασώζεται με χρηματοδότηση της κυβέρνησης. Οι μέτοχοι του ιδρύματος και οι πιστωτές απορροφούν τις ζημιές και όχι οι φορολογούμενοι. Τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου και οι διευθυντές απολύονται και τα περιουσιακά στοιχεία εκποιούνται.

    Είναι ειρωνικό, την ίδια χρονική στιγμή που οι αμερικανοί απαλλάσσονταν από τον εφιάλτη του ‘too big to fail’, η ελληνική ηγεσία με την προτροπή της τρόικα έκανε διαμετρικώς το αντίθετο. Αποφάσισε να σώσει τις τράπεζες και το ευρώ και να χρεοκοπήσει τον ελληνικό λαό. Ο παραλογισμός της φράσης «παρέχοντας κεφάλαιο στις τράπεζες εφόσον χρειαστεί», της απεριόριστης κεφαλαιακής ενίσχυσης από ένα κράτος χωρίς δικό του νόμισμα και υπερβολικό δημόσιο χρέος είναι αυτό- καταστροφικός. Πόσο μάλλον, όταν το νομισματικό σύστημα του ευρώ με τις χαλαρές απαιτήσεις κεφαλαίου της Βασιλείας ΙΙ είναι σαν ένα «βαρέλι χωρίς πάτο». Αυτό δείχνει πλην την πλεκτάνη και την ηθική σήψη, και περιφρόνηση των δεινών που θα υποστεί η ελληνική κοινωνία.

(more…)