Σχόλιο GMR:  —-  Το σχόλιο που συνοδεύει την παρούσα ανάρτηση εστάλει και ως επιστολή στο email του αρθρογράφου, κ. Γιάγκου Ανδρεάδη.

Σεβαστέ Κύριε Γιάγκο Ανδρεάδη,

Το συνημμένο δημοσίευμα της ΕΣΤΙΑΣ, που ΔΕΝ διαψεύστηκε, μας ωθεί να “κάνουμε κάτι”^(*) σωστό ίσως μικρό στην αρχή, αλλά άμεσα. Οι Επί-κρατούντες πορεύονται ως ο Ελ Σίντ της κινηματογραφικής ταινίας.

Παρακάτω θα βρείτε όλα τα ΣΥΝΕΡΓΕΙΑΚΑ (όπως η φύση της G-M-R) δουλεμένα, επιχειρήματα, τεκμηριώσεις προτάσεις, καταγγελίες, δράσεις/αντιστάσεις και , ΚΥΡΙΩΣ ΑΡΧΕΣ (επί των οποίων στηρίζονται οι προαναφερθείσες δραστηριότητες ενεργών πολιτών).

Από την εμπειρία, δυο γερές ΒΑΣΕΙΣ-ΑΡΧΕΣ λείπουν από διακεκριμένους πατριώτες, η δυνατότητα σε εύρος και βάθος κατανόησης αξιοποίησης του κατακτημένου νομικού πολιτισμού (πιο πολύ στο ταξικό πεδίο και στον νομικό τρόπο αντιμετώπισης του σφετερισμού λαϊκής κυριαρχίας και της εσχάτης προδοσίας, λιγότερο σε αυτό του Διεθνούς Δικαίου επί γεωπολιτικών ζητημάτων) και/είτε η εξέταση συνεργασιών με υπερεθνικούς οργανισμούς θεσμικούς και μη (από ΝΑΤΟ -ΕΕ ως Λέσχη Μπίλντρερμπεργκ) υπό το πρίσμα ΑΡΧΩΝ-ΗΘΟΥΣ (η GMR το ορίζει μέσα στα κείμενα συντομογραφικά αλλά και συμβολικά ως “δ.ά.δ.α.“).

Θεωρούμε από την εκτεταμένη και βαθιά τεκμηριωμένη βιωματική μας εμπειρία, πως πιο κοντά σε αρχές σε συνδυασμό με επί μέρους λύσεις, βρίσκεστε Εσείς μαζί με τους κ.κ. Λ. Αξελό και Λ. Βάσση. Στο σημείο αυτό αν θέλετε μπορείτε να δείτε και εδώ σχετικό TAG της GMR, με τίτλο “Θα θέλαμε τον Γ. Κοντογιώργη, τον Γ. Κασιμάτη, τον Π. Ήφαιστο,… ”

Επιθυμία μας μόνο η παροχή/ΣΥΝ-ΕΙΣΦΟΡΑ “πυρομαχικών εκ του οπλοστασίου μας” για μια ΕΙΡΗΝΙΚΗ αλλά ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΕΜΠΛΟΚΗ.

(*) “Με δεδομένο ότι οι άλλοι, όταν αξίζουν, δεν μας ζητούν να τους μαϊμουδίσουμε, αλλά να τους συναντήσουμε, αποκαλύπτοντας με την σκέψη και την πράξη σε αυτούς και σε μάς του ίδιους από πού κρατούμε και τι είμαστε.“

._

Γιάγκος Ανδρεάδης , 24 Ιουλίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Ο Ερντογάν αποφάσισε η Αγία Σοφία να γίνει αυτό που δεν είναι: Τζαμί. Η Αγία Σοφία όμως είναι κάτι άλλο: Κέντρο. Όχι «κέντρο του κόσμου», «ιερό κέντρο», αλλά, κάτι που περιέχει και υπερβαίνει όλα τα άλλα, Κέντρο. Μοναδικό αν και όχι το μόνο. Στο νου μου έρχονται τρία τουλάχιστον ακόμα: Ο Παρθενώνας, ο καθεδρικός ναός της Σαρτρ στην Γαλλία και το Τατζ Μαχάλ στην Ινδία. Το ότι είναι τόσα, ή περισσότερα, δεν αλλάζει την μοναδικότητά τους.

Υπάρχουν εκφράσεις τους σε κείμενα και εικόνες τους σε βιβλία ή και καρτ ποστάλ. Αλλά τίποτε δεν συγκρίνεται με τον συγκλονισμό που γεννούν όταν κάποιος τα δει με τα μάτια του. Συγκλονισμός που σφραγίζει σώμα και ψυχή, συνείδηση και όνειρα. Και στα τέσσερα κυριαρχεί το φως. Εξωτερικό στον Παρθενώνα και στο Τατζ Μαχάλ. Εσωτερικό στην Αγία Σοφία και στην Σαρτρ, αλλά πάντοτε ίδιο: ένα και μοναδικό. Φως που οδηγεί τα βήματά μας. Τότε και τώρα.

Ο Όμηρος χάραξε μια για πάντα τα ελεύθερα βήματα των ποιητών. Η Αγία Σοφία το ορατό που αιχμαλωτίζει το αόρατο. Η Αγία Σοφία είναι το κέντρο. Μοναδικό, ανεπανάληπτο και πολυώνυμο. Τέτοιος –ένας και μοναδικός– είναι και ο Θεός του οποίου την σοφία υμνεί. Υπό την ακριβώς αντίθετη έννοια από την μισαλλόδοξη ισλαμική ρήση “Ένας είναι ο Αλλάχ”.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ.

Πηγή: slpress.gr