Σχόλιο GMR : Ο Αριστερός, η Αριστερή, το (ή ωχ!!) Αριστερό (πρόσημο, παράσημο, δούλεμα, κλπ), της Αριστεράς (μα ποιάς;).

Βέβαια, τα άρθρα του Κ. Λαπαβίτσα πάντα περιέχουν ενδιαφέροντα στοιχεία, ακόμα και αν ο ίδιος είναι από τους ΚΥΡΙΩΣ υπεύθυνους του εγκλωβισμού της σκέψης σε μια αριστερή προοπτική με κατ’ όνομα μόνο, αριστερά πολιτικά σχήματα.

Χάθηκε ο κόσμος να στραφούμε σε έναν Δημοκρατικό Πατριωτισμό (εδώ “Για μια τριλογία της Δημοκρατίας”), να σκεφτούμε πως κομμουνισμός δεν είναι τίποτα διαφορετικό από Δημοκρατία σε Εφαρμογή;

Αυτά τα τελευταία όμως, θέλουν “βρέξε κώλο να φας ψάρι”, ενώ η αναζήτηση αριστερής λύσης (“αριστερής” και αααν ποτέ…) θέλει αριστεροκαπέλωμα των λαϊκών αντιδράσεων προς όφελος  (& με τις ευλογίες) του Κατοχικού Αντιπροσωποκοινοβουλευτισμού.

Κώστ. Λαπαβίτσας, 13 Ιουλίου 2019

Σχόλιο GMR : Θέλετε να μάθετε το πάνελ της παρουσίασης του βιβλίου (εδώ), για να σχηματίσετε γνώμη για τα λόγια τα αριστερά, τα μεγάλα και για τις πολιτικές συμπεριφορές της κας Νάντιας Βαλαβλανη και των πολιτικών συνεργατών της; 

Σημειώνουμε πως η κα Νάντια Βαλαβάνη που παρουσίασε αγκαλιά με Δραγασάκη- Μπαλάφα- Αυγή το βιβλίο του Κ. Ζαγάρα είναι υποψήφια της ΛΑ.Ε στην Β3 Αθήνας. Έπειτα θυμώνουν στην ΛΑ.Ε με τον κόσμο που δεν τους ψηφίζει και τον κατηγορούν κιόλας για καναπέ.

Παρόμοιες (ως άνω) σημειώσεις δεν έχουν τελειωμό. Παραθέτουμε ακόμα μία, με τον αναγνώστη να μπορεί να εντοπίσει εκατοντάδες αν όχι χιλιάδες στα ανάλογα που κυκλοφορούν στα (γνωστός ο επιθετικός προσδιορισμός) ΜΜΕ.

Πέμπτη 20 Ιουνίου 2018, τρεις μέρες μετά την εορτή του Αγίου Πνεύματος (θα μπορούσε να έχει και σημασία), γίνεται η τηλεοπτική εκπομπή ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ στο Blue Sky.

Δημοσιογράφοι (κος Παυλόπουλος παρουσιαστής, κος Κώνστας επαγγελματίας διαφημιστής της χρησιμότητας των μνημονίων, μη εισέτι κληθείς σε απολογία προς τούτο/βλέπετε πολιτικοδικαστική διαπλοκή) και καλεσμένοι (κκ Στρατούλης, Κουρουμπλής, Χατζηδάκης) και όλοι μαζί αγαπημένοι. Κατά τις 22:25 συζητώντας για την ΔΕΗ (μεγάλος γαρ ο πόνος για την συνδικαλιστομάνα παχιά γελάδα), μιλώντας ο κος Στρατούλης, ακούγεται μια μικρή παρέμβαση του κου Κουρουπλή. Οπότε, κατά την προσφιλή του συναδελφική τακτική, ο κος Στρατούλης του λέει, “μισό λεπτό Παναγιώτη…”.

Λεπτομέρεια, επαναλαμβανόμενη τα χρόνια των μνημονίων… .

Έπειτα φταίει ο λαός, που μένει μακριά απ’αυτούς (ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ) που τον θέλουν μόνο ως οπαδό-ψηφοφόρο, και ο νοών νοείτω.

Νάντια Βαλαβάνη, 20 Ιουν. 2019

«Η κατάρρευση του “υπαρκτού” και η διάσπαση KKE – Η κομβική στιγμή του 1991»

Κήπος στο Σύλλογο Αρχαιολόγων, Θησείο, 12.6.2019

Θα ήθελα να ευχαριστήσω για την πρόσκληση του τον Κωνσταντίνο Ζαγάρα, που πρωτογνώρισα νεαρό δημοσιογράφο της «Αυγής» το Δεκέμβρη του 2007 συνταξιδεύοντας οι δυο μας μεταμεσονύχτια από το Μυλοπόταμο προς το Ηράκλειο μετά από μια επεισοδιακή συνάντηση αντιπροσωπείας του ΣΥΡΙΖΑ υπό τον Αλέκο Αλαβάνο με το Δημοτικό Συμβούλιο Ζωνιανών μετά τα γνωστά γεγονότα. Ο Κ. Ζαγάρας καταπιάστηκε στο διδακτορικό του μ’ ένα θέμα που 30 χρόνια αργότερα αποτελεί ακόμα περίπου ταμπού: Την περίοδο κρίσης του ΚΚΕ 1989-1991 στο φόντο του παγκόσμιου 1989, αλλά βεβαίως, με καταλύτη το ελληνικό 1989 – τη συγκυβέρνηση Τζαννετάκη της ΝΔ με το ΚΚΕ και την ΕΑΡ μέσω του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου τον Ιούλιο και στη συνέχεια την οικουμενική κυβέρνηση Ζολώτα, στην οποία προστέθηκε και το ΠΑΣΟΚ, το Νοέμβριο. – Όλα απόπειρες μέχρι να καταφέρει η ΝΔ του Κ. Μητσοτάκη ν’ αποκτήσει αυτοδύναμη κυβέρνηση, όπως και έγινε τελικά την άνοιξη του 1990. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι λείπουν οι πρωτογενείς πηγές, κι είναι περιορισμένη, τουλάχιστον όσον αφορά το ελληνικό σκέλος, ακόμα και η δευτερογενής βιβλιογραφία.

Αποτέλεσμα είναι αυτό το εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο. Mια συντομευμένη εκδοχή του διδακτορικού, προκειμένου να συμπεριληφθούν στον ίδιο τόμο ως χωριστά κείμενα, επίσης συντομευμένα, οι «μαρτυρίες» 15 προσώπων που διαδραμάτισαν ρόλο αυτή την περίοδο. Από τις μαρτυρίες αυτές, συχνά αντιφατικές μεταξύ τους και με αναφορές σε γεγονότα που δημοσιοποιούνται για πρώτη φορά, τα κείμενα του Άγγελου Χάγιου και το δικό μου «σταματούν» ως προς τη σφαίρα της άμεσης προσωπικής εμπειρίας το 1989, χρονιά της αποχώρησης μας από το ΚΚΕ μαζί με πολλούς άλλους συντρόφους και συντρόφισσες και τη μεγάλη πλειοψηφία της ΚΝΕ. Ωστόσο, οι εξελίξεις της διετίας 1989-1991 είχαν ήδη αρχίσει να προδιαγράφονται από τις αρχές της δεκαετίας του ’80, αρκετά χρόνια πριν απ’ αυτή την τελευταία περίοδο που το ΚΚΕ ήταν το κόμμα μας.

(more…)