_.

Δημήτριος Κωνσταντινίδης, 9 Απριλίου 2024

Ένα χρόνο πριν όλοι οι Έλληνες παρακολουθήσαμε από τις οθόνες των τηλεοράσεων μας το φοβερό ατύχημα στα Τέμπη και γίναμε μάρτυρες της δολοφονίας 57 αθώων ανθρώπων. Όλοι θα συμφωνήσουμε ότι ο κύριος υπεύθυνος δεν είναι ο σταθμάρχης, αλλά ο πολιτικός που πήρε τηλέφωνο για να γίνει ο αχθοφόρος σταθμάρχης. Όλοι επίσης αντιλαμβανόμαστε ότι αυτό δεν συνέβη μόνο μια φορά, και ότι δεν συνέβη μόνο στα τρένα. Συμβαίνει στα πανεπιστήμια, στους δήμους και τις νομαρχίες, στα νοσοκομεία, στην πολεοδομία την αστυνομία και γενικά σε όλους τους τομείς του δημοσίου. Απλά ο τομέας των μεταφορών ενέχει περισσότερους κινδύνους από τον τομέα της παιδείας. Χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι ένας ανίκανος καθηγητής δεν κάνει κακό και δεν καταστρέφει τα όνειρά των νέων της πατρίδας μας, με την ευλογία της κυβέρνησης. Η δολοφονία μιας νεαρής γυναίκας έξω από το αστυνομικό τμήμα των Αγ. Αναργύρων αποδεικνύει την τραγική κατάσταση των πολιτικών παρεμβάσεων σε όλη την κλίμακα του δημοσίου. Ο τομέας όμως που εγκυμονεί τους μεγαλύτερους κινδύνους για το επόμενο ατύχημα είναι αυτός των Ενόπλων Δυνάμεων. Πριν βιαστείτε να διαφωνήσετε μαζί μου, κοιτάξτε τι γίνεται αυτή την στιγμή στην Ουκρανία. Η κατάσταση στην Ουκρανία, είναι το αποτέλεσμα πολλαπλών αποφάσεων, διαφόρων ανίκανων ηγετών.  Αντί όμως εμείς εδώ στην Ελλάδα να κάνουμε ότι μπορούμε για να αποφύγουμε ένα παρόμοιο ατύχημα, κάνουμε ότι είναι δυνατόν για να γίνει;

Κάθε χρόνο στις αρχές Μαρτίου συνεδριάζει το ΚΥΣΕΑ υπό τον κύριο πρωθυπουργό για να επιλέξει τους αρχηγούς των Ενόπλων Δυνάμεων. Δυστυχώς όμως η επιλογή γίνεται με καθαρά πολιτικά κριτήρια. Πριν όμως να φτάσουμε στην συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ. Δεκάδες άλλοι υπουργοί και βουλευτές, παρεμβαίνουν και επηρεάζουν αποφάσεις για προαγωγές και αποστρατείες, εκατοντάδων Αξιωματικών. Κανένας βέβαια από το υπουργείο Εθνικής Αμύνης δεν θα το παραδεχθεί, όπως κανένας μέχρι τώρα δεν παραδέχθηκε την ευθύνη του στο ατύχημα των Τεμπών. Είμαι σίγουρος ότι ο υπουργός Εθνικής Αμύνης και ο Αρχηγός του ΓΕΕΘΑ  θα μας πουν ότι η επιλογή γίνεται αξιοκρατικά και ότι μελετάνε προσεκτικά τους φακέλους όλων των υποψηφίων. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Και πώς ο κύριος Αρχηγός λαμβάνει αποφάσεις μέσα σε μια ημέρα, για 200 ανθρώπους τους περισσότερους από τους οποίους δεν τους έχει δει ποτέ;

(more…)