Σχόλιο GMR: “Όλοι γνωρίζουμε ότι οι μεγάλες αποφάσεις δεν λαμβάνονται στο εσωτερικό των κομμάτων, αλλά από τα παγκοσμιοποιημένα κέντρα πολιτικής διαχείρισης και εκ των υστέρων υιοθετούνται από τα πολιτικά κόμματα.“

και,

“Τα πολιτικά κόμματα παγκοσμίως πλέον υπάρχουν μόνο όταν γίνονται υφιστάμενα άλλων μηχανισμών, εγχώριων και αλλοδαπών και ως εκ τούτου με την είσοδό τους στα κοινοβούλια προσαρμόζονται στα αιτήματα, στους κώδικες και στα ερμηνευτικά σχήματα προσαρμογής του κυκλώματος της εξουσίας.“.

Κατόπιν αυτών των ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΜΕΝΩΝ ΜΕΓΕΘΩΝ, τι ποιείτε κύριοι και κυρίες της διανόησης (εσείς δηλαδή που τόσο φανερά και τόσο αιχμηρά προβαίνετε σε καταγγελίες), κύριοι και κυρίες Εισαγγελείς που διαβάζετε αλλά και ζείτε τα καταγγελλόμενα;;;

Ύστερα (κατά τον κο Α. Αποστόλου που συγκαταλέγεται στην δημοσιογραφική διανόηση, φταίει η “νοθεία της λαϊκής συνείδησης“, όχι πρωτίστως η νοθεία της εξεγερσιμότητας της διανόησης ενώπιον των παρελαυνόντων https://greek-market-research.com/clink/ta-zitimata-mias-ithikis-amp-politikis-quot-anatropis-kai-anadomisis-ton-pragmaton-quot/ εγκλημάτων:  “Όταν η λογική κινείται από την αχρεία σκοπιμότητα, τότε γίνεται προπαγάνδα που έχει ως στόχο τη φθορά και τη νοθεία της λαϊκής συνείδησης.“.

Όσο δε για κάποια πρόταση αντιστασιακής συνέργειας διανοουμένων-λαού, ούτε να την ακούσει θέλει η διανόηση.

_.

Απόστ. Αποστόλου, 29 Νοεμβρίου 2024

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Η φιλοσοφία των πολιτικών κομμάτων αλλάζει με γρήγορους ρυθμούς και πάμε ολοταχώς σε νέες μορφές κομματικών σχηματισμών. Έτσι τα κόμματα διασπώνται και γίνονται κομματίδια, παράδειγμα το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, με πρόθεση όμως να ξανασυναντηθούν στο μέλλον ως “συνύπαρξη χωρίς αμοιβαία ανοχή”.

Παράξενο; Καθόλου. Ήδη μετά την εκλογή του νέου προέδρου στο ΣΥΡΙΖΑ, υπήρξαν απόψεις από εκπροσώπους του κόμματος που έλεγαν ότι στο μέλλον τα κόμματα της “προοδευτικής” αριστεράς θα πάνε σε μια προοπτική “λαϊκού μετώπου”, όπως ακριβώς συνέβη και στη Γαλλία. Που σημαίνει ότι οι αντιθέσεις τους θα βρεθούν σε υποχώρηση, θα συναιρεθούν, καταλήγοντας εκ των πραγμάτων σε μια διαφωνούσα συμφωνία και σε συνεργασίες. Θα απαιτηθούν αξιώσεις σεβασμού των διαφορετικών κομματικο-πολιτικών κριτηρίων, με κύριο σκοπό τη διαχείριση της εξουσίας.

Έτσι λοιπόν οι μνηστήρες της εξουσίας (δηλαδή τα πολιτικά κόμματα) σκαρώνουν νέους τρόπους νοήματος για να βρεθούν στην εξουσία η οποία αξιώνει απαιτητικά μια συμφιλίωση κατασιγασμένων αντιθέσεων, όπου οι διαφωνίες των ισχυρισμών, των προγραμμάτων και των αντιλήψεων να καταλήγουν σε μια εξωφρενική συμφιλίωση ισοδύναμων ομοιοτήτων. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα νέο πολιτικό-κομματικό φρονηματισμό.

………………….

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr