ΑΙΣΧΡΟΝ ΕΣΤΙ ΣΙΓΑΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΣΗΣ ΑΔΙΚΟΥΜΕΝΗΣ.
ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙ Η ΠΑΤΡΙΣ.
Σχόλιο GMR: Προσθέτουμε στο κατατοπιστικό άρθρο του Σταύρου Λυγερού, τέσσερις συνδέσμους ενδεικτικούς για τα αδιέξοδα λαών που γίνονται έρμαια εξωτερικών επεμβάσεων, αλλά, και εσωτερικών διχονοιών. Ενδεικτικό το περιστατικό στάσης-αγανάκτησης εν μέσω της Ρωσικής Εισβολής: Mεσόκοπος Ουκρανός ξεστόμισε σηκώνοντας το χέρι, με την πλάτη προς τους δημοσιογράφους: “δεν με νοιάζει ποιός φταίει και ποιός δεν φταίει. Ανάθεμα σε όλους”.
Για την Ελλάδα και τους Ελληνες διανοούμενους, δεν τρέχει και τίποτα. Μετά την πλήρη υποταγή στην νατοϊκή Κατοχή, ολοκληρώνεται με την Frontex ( Frontex- Βασικές αρμοδιότητες ) και η ευρωστρατιωτική Κατοχή ( Πόλεμος στην Ουκρανία: Η Ευρώπη ενώνεται – Κοινή απόφαση των «27» για δημιουργία Ευρωστρατού ).
1) https://slpress.gr/diethni/o-serezini-sto-ntonmpas-neofasistes-kai-kommoynistes/
3) https://slpress.gr/videos/otan-o-mpainten-ekviaze-tin-oykrania-video/
4) ομιλία-Μπέρνι-Σώντερς-στη-Γερουσία-για-Ουκρανία.pdf
_.
Στ. Λυγερός, 22 Μαρ. 2022
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Πώς άραγε θα καταλήξει ο πόλεμος στην Ουκρανία; Πώς θα είναι η επόμενη ημέρα; Μπορεί ο Ζελένσκι να απειλεί με Γ’ παγκόσμιο πόλεμο και να ζητάει ζώνη απαγόρευσης πτήσεων, αλλά είναι σαφές ότι το ΝΑΤΟ θα συνεχίσει την πολιτική της μη στρατιωτικής εμπλοκής. Η Δύση, βεβαίως, έχει εμπλακεί και μάλιστα ευθέως σ’ όλα τα άλλα επίπεδα. Όχι μόνο στέλνοντας όπλα στις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις, όχι μόνο επιβάλλοντας αυστηρές κυρώσεις στη Ρωσία, αλλά και ενορχηστρώνοντας τον επικοινωνιακό πόλεμο και τις ψυχολογικές επιχειρήσεις εναντίον του Κρεμλίνου με μεγάλη, μάλιστα, επιτυχία.
Στο στρατιωτικό επίπεδο, οι ρωσικές δυνάμεις προχωρούν αργά. Η επιλογή των Ουκρανών να αμυνθούν στις πόλεις ήταν αναμφίβολα σωστή. Στις μάχες μέσα στον αστικό ιστό, το ρωσικό πλεονέκτημα χάνεται. Οι επιτιθέμενοι εκτίθενται με αποτέλεσμα να έχουν μεγάλες απώλειες και να προχωρούν αργά, αφού είναι υποχρεωμένοι να εκκαθαρίζουν δρόμο-δρόμο, γειτονιά-γειτονιά. Εκτός αυτού, πληρώνουν βαρύ πολιτικό κόστος. Για να προχωρήσουν οι δυνάμεις τους είναι υποχρεωμένοι να βομβαρδίζουν ολοένα και πιο εντατικά. Αυτό προκαλεί μεγάλες απώλειες σε αμάχους, γεγονός που με τη σειρά του τροφοδοτεί τη διεθνή κοινή γνώμη με εικόνες θυμάτων που προκαλούν συγκίνηση και τροφοδοτούν περαιτέρω το αντιρωσικό κλίμα στη Δύση κι όχι μόνο.
Από την άλλη πλευρά, για τον Πούτιν η στρατιωτική κλιμάκωση είναι μονόδρομος. Μετά από όσα έχουν μεσολαβήσει (απώλειες, κυρώσεις κλπ) μία υποχώρηση θα ήταν ταπεινωτική ήττα για τη Ρωσία. Όχι μόνο, επειδή θα καταρράκωνε το κύρος της διεθνώς, αλλά και επειδή αναπόφευκτα οι Αμερικανοί θα την στρίμωχναν ακόμα περισσότερο. Προφανώς, μία υποχώρηση θα αποσταθεροποιούσε και το σημερινό καθεστώς, όπως προσδοκούν στην Ουάσινγκτον και στις δυτικοευρωπαϊκές πρωτεύουσες.
Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.
Πηγή: slpress.gr
Follow Us on Twitter
Follow Us on FaceBook
Subscribe to mail list