ΑΙΣΧΡΟΝ ΕΣΤΙ ΣΙΓΑΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΣΗΣ ΑΔΙΚΟΥΜΕΝΗΣ.
ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙ Η ΠΑΤΡΙΣ.
alterthess_gr, 30 Απριλίου 2014
Μαθήματα δημοσιογραφίας
Μετά τον Γιάννη Πρετεντέρη ο οποίος στο βιβλίο του είχε γράψει ότι στην αρχή της κρίσης γνώριζε ότι το πρόγραμμα σωτηρίας της χώρας δεν βγαίνει αλλά έλεγε ψέματα στον κόσμο για να αποφευχθεί η οριστική κατάρρευση της οικονομίας, με δηλώσεις της στο Κρήτη TV η Μαρία Σπυράκη, υποψήφια ευρωβουλευτής της Νέας Δημακρατίας, παραδέχτηκε πως απέκρυψε ότι στο διάστημα ανάμεσα στις εκλογές Μαΐου – Ιουνίου του 2012 έρχονταν στην Ελλάδα χρήματα με αεροπλάνο για να αποφευχθεί η χρεοκοπία της χώρας.
«Γνώριζα ότι τροφοδοτούνταν οι τράπεζες από τον Μάιο έως τον Ιούνιο με μετρητά διότι υπήρχε μεγάλη απόσυρση χρημάτων. Η συνείδησή μου, ως πολίτη, ως Ελληνίδας, δεν μου επέτρεψε να δω το δημοσιογραφικό μου συμφέρον. Εκτίμησα ότι δεν έπρεπε να το πω. Το πήρα στο “μαξιλάρι μου”» δήλωσε χαρακτηριστικά στην εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου στο Star.
«Έχει δικαίωμα να αποκρύπτει την είδηση ο δημοσιογράφος;», διερωτήθηκε ο Νίκος Χατζηνικολάου. «Η χώρα τότε καιγόταν και εκτίμησα ότι δεν έπρεπε να το πω. Πίστευα ότι αυτό ήταν το εθνικό μου καθήκον» απάντησε από την πλευρά της η κα Σπυράκη.
δείτε πιο κάτω σχετικό video από την τηλεοπτική εκπομπή του enikos.gr
Τέλος, υπενθυμίζεται πως ο Γιάννης Πρετεντέρης σε συνέντευξη του στο iefimerida.gr παραδέχτηκε πως “δεν τα είπαμε όλα, μέσα από μια ηλίθια αίσθηση εθνικού, δημόσιου συμφέροντος”. κληθείς να δώσει ένα συγκεκριμένο παράδειγμα, ο δημοσιογράφος του Mega απάντησε: “Η αναδιάρθρωση του χρέους: όλοι ξέραμε από την πρώτη στιγμή ότι δεν είναι βιώσιμο, αλλά μας έλεγαν μην το πείτε τώρα, δεν είναι σωστό. Το αποτέλεσμα είναι ότι μέχρι το 2010 έλεγαν όλοι ότι το χρέος είναι βιώσιμο και εμείς δεν τους απαντούσαμε «όχι, δεν είναι!». Δεν τους λέγαμε ότι αυτά είναι βλακείες. Αυτό ήταν μια αυτοσυγκράτηση“.
Πηγή: alterthess.gr
Σχόλιο GMR: (1) — (από Βικιλεξικό) — χειραγώγηση θηλυκό
(2) — Από το εν λόγω άρθρο:
Χειραγώγηση: Με βάση τον παραπάνω εννοιολογικό προσδιορισμό, το (ελάχιστο αν δεν συντρεχουν εξαγορά, εκβιασμός, αντίποινα, καταστολή, κλπ) ποινικό παράπτωμα συνίσταται στην ΔΟΛΙΑ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗ/ ΑΠΑΤΗ(*).
α) πολιτική:Στην πολιτική, η χειραγώγηση σημαίνει ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ του ΟΡΚΟΥ ΚΑΘΗΚΟΝΤΟΣ, με όλες τις συνακόλουθες ποινικές επιπτώσεις για τις σχετικές πολιτικές/κυβερνητικές/κλπ ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΙΣΧΥΟΝΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥ (αστικού, ποινικού, συνταγματικού, διεθνούς), ιδιαίτερα αυτές που συνδυάζονται με τα παραπάνω αδικήματα και αυτά του σχολίου της ανάρτησης του κ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΥ (εδώ), που φανερώνουν “αν φταίει ο λαός” ή οι Ταγοί (νομοθετούντες-κυβερνώντες και πνευματική ηγεσία).
β) μαζική: πολιτική-χρηματιστηριακή κλπ (σωτηρία του ανεξέλεγκτου των ελληνικών και ξένων τραπεζών σε βάρος του ελληνικού λαού) χειραγώγηση μεγάλης έκτασης και βάθους που στην Ελληνική “περίπτωση” 2010-σημερα, συνιστά “Γενοκτονία σε εξέλιξη” (βλέπετε και εδώ Σταυριανίδης).
Ψέμα: = ΔΟΛΙΑ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗ
(*) — ΑΡΘΡΟ 386 Π.Κ.
1. Όποιος με την εν γνώσει παράσταση ψευδών γεγονότων σαν αληθινών ή την αθέμιτη απόκρυψη ή παρασιώπηση αληθινών γεγονότων βλάπτει ξένη περιουσία πείθοντας κάποιον σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή με σκοπό από τη βλάβη αυτής της περιουσίας να αποκομίσει ο ίδιος ή άλλος παράνομο περιουσιακό όφελος τιμωρείται με φυλάκιση και χρηματική ποινή. Αν η ζημία που προκλήθηκε υπερβαίνει συνολικά το ποσό των 120.000 ευρώ επιβάλλεται κάθειρξη έως δέκα έτη και χρηματική ποινή.
2. Αν η απάτη στρέφεται άμεσα κατά του νομικού προσώπου του ελληνικού δημοσίου, των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου ή των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης και η ζημιά που προκλήθηκε υπερβαίνει συνολικά το ποσό των 120.000 ευρώ επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών και χρηματική ποινή έως χίλιες ημερήσιες μονάδες. Η πράξη αυτή παραγράφεται μετά είκοσι έτη.
Σημείωση G-M-R: Συνακόλουθα είναι και τα άρθρα 389-390 εδώ ολόκληρος ο Π.Κ. (Νόμος 4619/2019 – ΦΕΚ 95/Α/11-6-2019 – Κύρωση του Ποινικού Κώδικα.(Ποινικός Κώδικας Κωδικοποιημένος) – ΚΩΔΙΚΕΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ)
Τοποθέτηση της G-M-R:
Ευχαριστούμε τον Λουκά Αξελό για την σταθερή παροχή υποστηρικτικού υλικού της, για πολλοστή φορά απελευθερωτική μας (εδώ θα θέλαμε…) προσπάθειας.
._
Λ. Αξελός , 27 Ιουλίου 2020
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Τη σύγχρονη πολιτική τη χαρακτηρίζουν σαν χειραγώγηση των μαζών. Αυτή η χειραγώγηση προωθείται σε ατμόσφαιρα φόβου και υστερίας. Η πολιτική χειραγώγηση, σαν φαινόμενο τεχνικής ορθολογικότητας στις σχέσεις ανάμεσα στους ανθρώπους, είναι βασισμένη στην τεχνητά δημιουργημένη ατμόσφαιρα της ανορθολογικότητας: Η τεχνική της χειραγώγησης προϋποθέτει και απαιτεί μόνιμη υστερία, φόβο και ελπίδα.
Η πολιτική, σαν μαζική χειραγώγηση, είναι δυνατή μόνο στο σύστημα της γενικής χειραγωγημότητας. Για να μπορέσει η πολιτική να γίνει μαζική χειραγώγηση, για να μετατραπούν οι άνθρωποι σε μάζα, την οποία είναι δυνατόν να κυβερνήσεις, είναι αναγκαίο πριν απ’ όλα να προωθηθεί μια ιστορική αντικατάσταση που ανάγει τον κόσμο σε διάλυση, τη φύση σε πηγή πρώτων υλών και ενέργειας, την αλήθεια σε ακρίβεια, τον άνθρωπο σε υποκείμενο συνδεμένο με το αντίστοιχο αντικείμενο.
Μόνο στη βάση αυτής της ιστορικής αντικατάστασης μπορεί να εμφανιστεί το σύστημα της γενικής χειραγώγησης, στο οποίο είναι δυνατό να φέρεται κανείς με τους ανθρώπους και τη φύση, με τους ζωντανούς και νεκρούς, με τις σκέψεις και τις αισθήσεις σαν σε αντικείμενο χειραγώγησης. Στο σύστημα της γενικής χειραγώγησης η αλήθεια είναι διαποτισμένη απ’ το ψέμα, το καλό απ’ το κακό και αυτή η ταύτιση, η μη διάκριση και η αποβλάκωση την κυρίαρχη ατμόσφαιρα της καθημερινής ζωής.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ.
Πηγή: slpress.gr
Ευκλ. Τσακαλώτος, 16 Ιουλίου 2020
16 ιουλίου, 2020, Παραδοχή και από τον Ευκλ. Τσακαλώτο πως τα μνημόνια έγιναν για να σωθούν οι τράπεζες. Από την εκπομπή “Αντιθέσεις” συνέντευξη Ευκλ. Τσακαλώτου στον Γ. Σαχίνη , 16 Ιουλ. 2020.
Συνεχίζοντας αναφέρει “το πρώτο μνημόνιο, του Εεληνικού μνημονίου στο Καστελόριζο ήταν για την υποστήριξη των γερμανικών, των γαλλικών και των ολλανδικών τραπεζών, δεν το λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, το είπανε οι διευθυντές του ΔΝΤ όταν συζητήθηκε αυτό το πρόγραμμα, αυτό βγήκε στις εφημερίδες στο Wall Street Journal, βγήκε διαρροή ότι 7-8 διευθυντές είπαν μα τι κάνετε τώρα στην ελλάδα, αυτό δεν είναι πρόγραμμα για την ελλάδα, αυτό είναι πρόγραμμα…“
Στο επόμενο video στο 38:45 έως 40:00
Λ.Σ, 27 Ιουνίου 2020
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Η χρεοκοπία της Lehman Brothers το 2008 προκάλεσε παγκόσμιο τσουνάμι τραπεζικών χρεοκοπιών και κρατικών διασώσεων, γνωστή, ως χρηματοπιστωτική κρίση του 2008-2009, μέσω της παγκόσμιας διάχυσης των αμερικανικών, τοξικών ομολόγων, που δεν μπορούσαν να ρευστοποιηθούν! Mε βάση την Έκθεση της Κομισιόν του 2012 αυτές που κινδύνευσαν περισσότερο ήταν οι γερμανικές τράπεζες και περισσότερο η “ναυαρχίδα” Deutsche Bank με αξία ενεργητικού, όσο ένα γερμανικό ΑΕΠ το 2008 (2,5 τρισ. ευρώ).
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η Deutsche Bank ήταν υπέρμετρα εκτεθειμένη στα αμερικανικά τοξικά ομόλογα της Lehman Brothers, μέσω της αμερικανικής θυγατρικής Taunus που χρεοκόπησε. Απόδειξη της αδίστακτης κερδοσκοπίας της Deutsche Bank με δανειακά κεφάλαια είναι η υπέρμετρη μόχλευση της (ο λόγος του χρέους της προς τα ίδιά της κεφάλαια) ήταν 62,33 το 2008 που ήταν διπλάσια από της Lehman Brothers όταν χρεοκόπησε (Πίνακας 1)!
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ.
Πηγή: slpress.gr
._
Λ.Σ *, 26 Ιουνίου 2020
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Αρχικά, είναι ωφέλιμο να ξεκαθαρίσουμε ότι το όνομα του EFSF είναι “European Financial Stability Facility” και όχι Fund (Ταμείο) όπως λανθασμένα μεταφράζεται. Δεν πρόκειται για θεσμικό όργανο της ΕΕ, αλλά για ανώνυμη εταιρεία, με μετόχους τα κράτη της Ευρωζώνης. Οι Ευρωπαίοι, για να είναι καλυμμένοι, μετονόμασαν το EFSF σε ESM (Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας).
Το τραστ λοιπόν AE EFSF-ESM έχει ως εμπιστευματοδόχο (trustee) τη Deutsche Bank! Θα μπορούσε ο κάθε ερευνητής να το διασταυρώσει, κλικάροντας στην επίσημη ιστοσελίδα, αλλά θα διαπιστώσει ότι την έχουν κατεβάσει! Ωστόσο, μεριμνήσαμε να τα έχουμε εγκαίρως αποθηκεύσει ώστε να είναι προσβάσιμα. Η Ευρωζώνη, λοιπόν, σύστησε τον EFSF-ESM, την ίδια μέρα με την επιβολή του πρώτου ελληνικού Μνημονίου. Έτσι μετακύλησαν σε αυτή την “ανεξάρτητη αρχή” τις όποιες ποινικές ευθύνες για την επιβολή του Μνημονίου.
Σε αυτό το σημείο όμως ας ρίξουμε μια ματιά στην Συνθήκη της ΕΕ και συγκεκριμένα στο άρθρο 122. Εκεί αναφέρεται ότι:
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ.
Πηγή: slpress.gr
._
Λ.Σ *, 25 Ιουνίου 2020
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Τον Αύγουστο του 2018 ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ανακοίνωσε την έξοδο της χώρας από τα προγράμματα στήριξης, δηλαδή τα Μνημόνια. Δύο χρόνια από τότε και δέκα χρόνια από την έναρξη των Μνημονίων τίθεται το εύλογο ερώτημα: Πού πήγαν οι “θυσίες” του ελληνικού λαού, αφού το χρέος διογκώνεται; Επίσημη απάντηση δεν έχει δοθεί. Ο μηχανισμός των δημοσιονομικών περικοπών λειτουργεί ουσιαστικά σαν μηχανή ανακύκλωσης του χρέους.
Οι δημοσιονομικές περικοπές φτωχοποιούν τους δανειολήπτες που δεν μπορούν να εξυπηρετούν τα δάνειά τους, με αποτέλεσμα οι εισοδηματικές τους απώλειες να μετατρέπονται σε ζημιές των τραπεζών. Αυτό στη συνέχεια φέρνει νέα δάνεια, με νέα Μνημόνια, διογκώνοντας το χρέος στο διηνεκές. Θυμίζουμε ότι τα κόκκινα δάνεια το 2016 ήταν ύψους 108 δισ. ενώ από πιο πριν και σε τακτά χρονιά διαστήματα (2012, 2015, 2020 coming soon) τις τράπεζες τις έσωζε το ελληνικό κράτος. Αυτός είναι ο λόγος που το κράτος από το 2010 δεν πληρώνει χρεολύσια (ετήσιες εξοφλητικές δόσεις των δανείων), όπως ομολογεί η ΤτΕ (Τράπεζα της Ελλάδας).
Αυτό όμως είναι ο ορισμός της χρεοκοπίας (φωτ. 1). Η ΤτΕ καταβάλλει μόνο τους τόκους, ύψους 5-6 δισ. ευρώ ετησίως και συνεπώς αυτό οδηγεί τα χρεολύσια να συσσωρεύονται και το χρέος να διογκώνεται. Έτσι, οι θυσίες των Ελλήνων πηγαίνουν στη μαύρη τρύπα (διάσωση) των χρεοκοπημένων τραπεζών, για να ξαναγίνουν χρέος, με αποτέλεσμα τη χρεοκοπία του κράτους.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ.
Πηγή: slpress.gr
._
Πέτ. Πιζάνιας, 25 Ιουνίου 2020
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Είναι γεγονός, ειδικά με αφορμή την επέτειο των 200 ετών από την Ελληνική Επανάσταση, πως το 1821 έλκει πρόσκαιρα τα φώτα της δημοσιότητας και των δημοσίων σχέσεων. Καθημερινά διατυπώνονται αστοιχείωτες γνώμες όπως, λόγου χάρη, ότι «οι Έλληνες περνούσαν μια χαρά ως ραγιάδες», πως «η Ελληνική Επανάσταση ξεκίνησε κατά τύχη» ή ότι «υπήρξε υπόθεση μιας περιθωριακής ελίτ», ακόμη ότι οι Έλληνες αποτέλεσαν «μια κακή εξαίρεση σε σύγκριση με το ευρωπαϊκό πρότυπο».
Αλλά αν αξίζουν κάτι, είναι η χλεύη. Ας δούμε λοιπόν καλύτερα το θέμα. Η έκρηξη μιας επανάστασης σχηματίζει ένα νέο πολιτικό πεδίο πολυσχιδών και πολυεπίπεδων συγκρούσεων. Σε αυτό το πεδίο όλα παίζονται με όρους ισχύος κάθε μορφής. Στην Ελληνική Επανάσταση τα σώματα και τα μέσα πολέμου δεν ανήκαν σε προϋπάρχον κράτος για να ενσωματωθούν, όπως συνέβη εν πολλοίς στη Γαλλική και την Αγγλική Επανάσταση.
Συνεπώς, πρέπει να αναρωτηθούμε από πού προερχόταν η αρχική, τουλάχιστον, ισχύς, η οποία επέτρεψε στους Έλληνες να ξεκινήσουν και να διατηρήσουν την Επανάσταση. Για να αντιληφθούμε τις κοινωνικές πηγές αυτής της ισχύος είναι απαραίτητο να γυρίσουμε στην αφετηριακή απόφαση. Συγκεκριμένα, η Φιλική Εταιρεία προήλθε από τις οργανωμένες ενέργειες ελάχιστων ανθρώπων αρχικά και απέκτησε κοινωνικό εκτόπισμα μόνο αφότου άρχισαν (από το 1818), να οργανώνονται σε αυτήν διακεκριμένα μέλη των ελληνικών ηγετικών ομάδων.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ.
Πηγή: slpress.gr
Σχόλιο GMR: Ενδιαφέρον το άρθρο, αναμένουμε από τον κύριο Πέτρο Μηλιαράκη (στα πλαίσια του Κατακτημένου Νομικού Πολιτισμού) τις συνέχειές του με τίτλο “Το ζήτημα είναι και Νομικό”, “Το ζήτημα είναι και Αγωνιστικό” (εδώ το σχόλιο).
._
Π. Μηλιαράκης , 22 Ιουνίου 2020
Στον παρόντα χρόνο εγείρονται κρίσιμα ερωτήματα γύρω από τη λειτουργία των ελληνικών τραπεζών και ειδικότερα των λεγομένων «συστημικών τραπεζών» ως προς τα ζητήματα που αφορούν το εργαζόμενο προσωπικό, αλλά και τις καταχρηστικές ρήτρες που εμπεριέχονται σε σειρά συμβάσεων.
Το «πολιτικό σύστημα» κατά κανόνα προστατεύει τον τραπεζίτη απέναντι στον καταναλωτή, όπως επίσης προστατεύει τον τραπεζίτη απέναντι στον εργαζόμενο της κάθε τράπεζας. Για να διαπιστώσουμε δε τη σχέση του χρηματοπιστωτικού συστήματος με το εν γένει «πολιτικό σύστημα», χρήσιμα είναι τα παρακάτω:
Ασφαλώς μια δημοσιονομική κρίση ή μια κρίση στο χρηματοπιστωτικό σύστημα δημιουργεί άμεσα αντανακλάσεις τόσο στην οικονομία όσο και στην κοινωνία. Επειδή δε, το χρηματοπιστωτικό σύστημα προϋποθέτει τα Πιστωτικά Ιδρύματα να λειτουργούν στο πλαίσιο της αποστολής τους τόσο α) για την πίστη, όσο και β) για την ανάπτυξη της οικονομίας και συνεπώς της γ) κοινωνίας, το παρόν κείμενο επιδιώκει να συμβάλει στο δημόσιο λόγο με τα παρακάτω, αφού προταχθεί μια σύντομη ιστορική καταγραφή της αποστολής της τράπεζας ως κοινωνικοοικονομικού αλλά (δεν είναι υπερβολικός ο όρος) και «πολιτιστικού» φαινομένου.
Ρομπόλης Σάββας – Μπέτσης Βασίλης , 22 Ιουνίου 2020
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Η πανδημία του κορονοϊού στην Ευρώπη και ο τρόπος αντιμετώπισης του (η υιοθέτηση της “ανοσίας της αγέλης”) από ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, σε συνδυασμό με τις γεωπολιτικές-ενεργειακές προκλήσεις της Τουρκίας στην Μέση Ανατολή και την Ανατολική Μεσόγειο ανέδειξε και αναδεικνύει με τον πιo εύληπτο τρόπο την δυτική αλαζονεία.
Αλαζονεία που είχε αρχικά αναδειχτεί με την επιβολή των ασκούμενων μνημονιακών πολιτικών λιτότητας, κατά την διάρκεια της δεκαετίας του 2010, στις υπερχρεωμένες χώρες της ΕΕ από τους εκπροσώπους των δανειστών (την Τρόικα των διεθνών οργανισμών, ΕΚΤ, ΔΝΤ, ΕΕ). Και αυτό το χαρακτηριστικό παρατηρείται ιδιαίτερα στη συμπεριφορά των χωρών του ευρωπαϊκού διευθυντηρίου απέναντι σε ευρωπαϊκές χώρες και λαούς τους οποίους υποτιμούν, απομειώνοντας σε κάθε ευκαιρία τα οικονομικά συμφέροντα των λαών και τα θεμελιώδη δικαιώματα (γεωπολιτικά, κοινωνικά, εργασιακά).
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ.
Πηγή: slpress.gr
Σχόλιο GMR: Από πριν ένα μήνα, για μετά ένα μήνα, για να θυμόμαστε.
Σαν σήμερα στις 5 Ιουλίου 2015 πραγματοποιήθηκε το πρώτο δημοψήφισμα στην Ελλάδα μετά το 1974 και ήταν επίσης το πρώτο στην ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας, το οποίο δεν είχε ως ερώτημά του τη μορφή του πολιτεύματος. Αντίθετα, δόθηκε η εντολή στον ελληνικό λαό να αποφασίσει εάν επιθυμεί να γίνει δεκτή η πρόταση των τριών θεσμών, Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, σχετικά με την υλοποίηση του τρέχοντος τότε προγράμματος για την ελληνική οικονομία, καθώς και με την ψήφιση ενός νέου πακέτου διάσωσης.
Το ελληνικό δημοψήφισμα ανακοινώθηκε τα ξημερώματα του Σαββάτου 27 Ιουνίου 2015 και εγκρίθηκε με κοινοβουλευτική πλειοψηφία στις 28 Ιουνίου (178 υπέρ, 120 κατά, 2 απόντες). Υπέρ της διεξαγωγής δημοψηφίσματος τάχθηκε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ και η Χρυσή Αυγή, ενώ κατά τάχθηκαν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ, Το Ποτάμι. Το ΚΚΕ επίσης τάχθηκε κατά του δημοψηφίσματος, ενώ ακόμη κατέθεσε και πρόταση να συμπεριληφθεί στο δημοψήφισμα και ερώτηση για συνολική αποδέσμευση της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, μία πρόταση που απορρίφθηκε από το Προεδρείο της Βουλής.
Ο λόγος της διεξαγωγής του δημοψηφίσματος ήταν η αδυναμία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να έρθουν σε μία συμφωνία με τους θεσμούς για 6 περίπου μήνες, δηλαδή από την ημέρα της εκλογής τους στις 25 Ιανουαρίου του 2015 μέχρι και τον Ιούνιο του ίδιου έτους. Πιο συγκεκριμένα, στις 22 Ιουνίου η κυβέρνηση υποχώρησε στις αιτήσεις των δανειστών, κάνοντας έτσι πιθανή την επίτευξη συμφωνίας. Στελέχη της κυβέρνησης απέκλειαν ένα ενδεχόμενο δημοψηφίσματος, ωστόσο στις 24 Ιουνίου η κυβέρνηση διαφώνησε εκ νέου με τους θεσμούς και το δημοψήφισμα επανήλθε στο προσκήνιο, μέχρι που τελικά ανακοινώθηκε η διεξαγωγή του.
Το κείμενο του δημοψηφίσματος ήταν το εξής:
Αντιδράσεις σχετικά με το δημοψήφισμα
Αμέσως μετά την προκήρυξη του δημοψηφίσματος έντονες ήταν οι αντιδράσεις από τον εγχώριο και εξωτερικό πολιτικό κόσμο. Το ΚΚΕ δήλωσε την καταψήφιση της διεξαγωγής δημοψηφίσματος τέτοιου ερωτήματος, διαφωνώντας σε οποιαδήποτε υφεσιακά μέτρα και δηλώνοντας ότι θα επιδίωκε την διεξαγωγή δημοψηφίσματος με στόχο την απομάκρυνση της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Νέα Δημοκρατία, δηλώνοντας ότι το ουσιαστικό ερώτημα του δημοψηφίσματος ήταν ΝΑΙ ή ΌΧΙ στην παραμονή στην Ευρωζώνη, τάχθηκε υπέρ του ΝΑΙ και ομοίως έπραξε και Το Ποτάμι. Το ΠΑΣΟΚ τόνισε την αντισυνταγματικότητα του δημοψηφίσματος και ζήτησε την καταψήφιση της διεξαγωγής του, ενώ τελικά και αυτό τάχθηκε υπέρ του ΝΑΙ. Οι πρώην πρωθυπουργοί Κώστας Καραμανλής, Κώστας Σημίτης και Γιώργος Παπανδρέου τάχθηκαν και οι τρεις υπέρ του ΝΑΙ με ξεχωριστές τους ανακοινώσεις στα ΜΜΕ.