Σχόλιο GMR: “Αμ πως αλλιώς;” θα μπορούσαμε να σχολιάσουμε, μετά από τόσες σημαντικές σχετικές αναρτήσεις για την κατάσταση που σοβεί⁽¹⁾ και That’s All.

Η κρισιμότητα όμως των καταστάσεων υπαγορεύουν συνέχεια…

———————

Ανασφαλής, αιτία ατυχημάτων λαού και πατρίδας, είναι και θα είναι εις το διηνεκές, τα μνημόνια.

Αυτό, υπ’όψιν Προέδρου του Αρείου Πάγου για την αναγκαιότητα σχετικής σύγκλησης ΟΛΟΜΕΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ.

Υπ’ όψιν επίσης πολιτών που βάσει του άρθρου του καθηγητή κου Ν.Μπιτζελέκη «Άλλο αυτοδικία, άλλο άμυνα και άλλο εκδίκηση» και επίσης βάσει του άρθρου 120Σ, ΟΦΕΙΛΟΥΝ να καταπολεμήσουν ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ την από ΕΕ-ΑΡΘΡΟ 86Σ-ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ κακοδικία επί του ατυχήματος των Τεμπών⁽²⁾.

Επισημαίνουμε, πως ναι μεν θέλει προσοχή η διεκδίκηση του δίκιου (ΔΙΚΑΙΗΣ ΔΙΚΗΣ), υπενθυμίζοντας τα γεγονότα που εκμεταλλεύεται, όμως και δημιουργεί η πολιτικοδικαστική διαπλοκή (ΠΑΓΝΗ: Ακυρώθηκαν 20 ραντεβού καρκινοπαθών εξαιτίας του μπλόκου στο αεροδρόμιο Ηρακλείου), αλλά και ανυποχώρητη επιμονή, ΩΣ ΑΜΥΝΑ ενάντια στην ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ κακοδικία (που ουσιαστικά έχει τελεσιδικήσει) “Η άμυνα γίνεται, για να αποτραπεί ένα άδικο, το οποίο εξελίσσεται. Με την πράξη μου κάνω μέχρι ότι είναι αναγκαίο για να αποτραπεί αυτό“.

———————————————————

(1) — σοβεί [soví] Ρ10.9α (μόνο στο ενεστ. θ.) : (λόγ.) για κτ. δυσάρεστο που βρίσκεται σε λανθάνουσα κατάσταση, για κτ. το οποίο υποβόσκει: Kυβερνητική κρίση ~ στη χώρα μας.

(2) — με βάση την οποία οι κυβερνητικοί υπαίτιοι της ολικής καταπάτησης του θεσμικού πλαισίου Υ.Α.Ε. κκ υπουργοί μεταφορών-εργασιας (και υποδομών;) πρωθυπουργοί-Τροϊκα/υπεύθυνα πρόσωπα Ε.Ε./ΔΝΤ και οι υπαίτιοι των εγκληματικά ανασφαλών μνημονίων ε.ε./δντ/πρωθυπουργοί 2010 έως σημερα με πρόσθετες υπαιτιότητες αυτές της πολιτικοδικαστικής διαπλοκής και συγκαλυπτικής υπαιτιοτήτων “διαχείρισης καταστροφών” (ξεμπάζωμα-μπάζωμα-βιντεοταινίες Καπερνάρου) αμέσως μετά το ατύχημα.

_.

Pronews/Newsroom, 10 Δεκεμβρίου 2025

Τι προβλέπει το νέο Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα για την περίοδο 2026-2029 το οποίο κατέθεσε η κυβέρνηση στην ΕΕ

Ελάχιστα έως καθόλου έχει συζητηθεί το νέο Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα για την περίοδο 2026-2029 το οποίο κατέθεσε η κυβέρνηση στην ΕΕ, του οποίου οι προβλέψεις αποτελούν «ταφόπλακα» για τους Έλληνες και μπροστά του, τα τρία εθνοκτόνα Μνημόνια,φαντάζουν ως «βόλτα στην παιδική χαρά».

Όποιος το έχει δει δεν πιστεύει στα μάτια του: Τρομακτική συρρίκνωση κονδυλίων αποδεικνύοντας έτσι ότι η χώρα επί της ουσίας τα χρόνια που πέρασαν όφειλε την υποτιθέμενη ανάπτυξη της στο Ταμείο Ανάκαμψης.

Για πρώτη φορά στα μεταμνημονιακά χρονικά, οι δαπάνες σχεδόν όλων των Υπουργείων από το 2025 ως το 2029 κατακρημνίζονται και αναφερόμαστε σε Ψηφιακή Μεταρρύθμιση, Γεωργία, Περιβάλλον, Παιδεία, Υγεία, Τουρισμό, Αθλητισμό – Πολιτισμό, Επενδύσεις, Υποδομές, Εξωτερικών και Άμυνα.

Η οικονομία θα βρεθεί σε ασφυκτικές συνθήκες μείωσης δαπανών κατά 30% (4,94δις) την τετραετία 2025-28, μείωσης των αποδοχών των Δημ.Υπαλλήλων του Κράτους κατά 5% (-753 εκατ) αύξησης των φόρων έτι περαιτέρω το 2025-2029 κατά 15% (+10,7δις) με επιπλέον αύξηση του ΦΠΑ για το ίδιο διάστημα κατά 13,9% (+3,8 δις) (Ο οποίος ΦΠΑ είναι ήδη στο 24%, πόσο ακόμα θα ανέβει;), μείωσης του ρυθμού αύξησης των επενδύσεων στο 0,9% & 0,8% το 2028 & το 2029 και με νέους στόχους πρωτογενών πλεονασμάτων 2,8% του ΑΕΠ το 2026 και 2,7% του ΑΕΠ το 2027-29.

Το Υπ.Ψηφιακής Μεταρρύθμισης θα έχει μείωση δαπανών 60%(!) την περίοδο 2025-2029 (-669 εκατ).

Το Υπ.Περιβάλλοντος & Ενέργειας θα υποστεί διολίσθηση κονδυλίων 54% (-1,2 δις) από φέτος έως το 2028.

Το Υπουργείο Τουρισμού βρίσκεται μπροστά σε αφανιστική μείωση των δαπανών του ΠΥ του, κατά 53% στο διάστημα 2025-2029!

Για το Υπουργείο Πολιτισμού & για τον Αθλητισμό από το 2025 ως το 2029 προβλέπεται ιλιγγιώδης μείωση κονδυλίων 41% (-268 εκατ)!

Το πολυσυζητημένο Υπουργείο Γεωργίας θα δει καταβαράθρωση των δαπανών του κατά 25% το 2025-2028 (-438 εκατ), όση & αυτή της μείωσης των ευρωπαϊκών κονδυλίων της ΚΑΠ στον ευρωπαϊκό ΠΥ.

Το Υπουργείο Ανάπτυξης & Επενδύσεων δεν ξεχωρίζει. Και αυτό (μαζί και οι στρατηγικές επενδύσεις και ο αναπτυξιακός Νόμος) θα δοκιμαστεί με απότομη μείωση 25% την επόμενη τριετία (2025-228) που αντιστοιχεί σε – 438 εκατ σε σχέση με σήμερα.

Έχοντας απαλλαγεί από τα προβλήματα & την ανεπάρκεια των Υποδομών η κυβέρνηση, τραβάει την πρίζα στις δαπάνες του Υπουργείου Υποδομών το οποίο το 2025-2028 θα έχει μείωση 398 εκατομμυρίων (-12,3%).

Τα σχολεία, οι εκπαιδευτικοί και τα ΑΕΙ δεν εξαιρέθηκαν από τις μεγάλες περικοπές με – 10,17% (-695 εκατομμύρια) περιστολή δαπανών στο Υπουργείο Παιδείας την επόμενη τετραετία (2026-29).

Η Υγεία θα βρεθεί σε περιδίνηση καθώς απο το 2025 έως το 2028 προβλέπεται μείωση δαπανών 3,1% (-238 εκατομμύρια) στο αρμόδιο Υπουργείο.

Οι δε μισθοδοσίες το Υπουργείου Υγείας θα έχουν κατάπτωση 7,5% το 2025-2029 (-180 εκατομμύρια), με τις αμοιβές των εργαζομένων ειδικά στα Νοσοκομεία να μειώνονται το 2025-2029 κατά 12,5%.

Το Υπουργείο Εξωτερικών παρά τις εξαγγελίες της ΔΕΘ για ενίσχυση του προσωπικού θα βιώσει μείωση 21% (-95 εκατομμύρια) το 2025-2029 με κατρακύλα των αγορών αγαθών και υπηρεσιών κατά 35% (-42 εκατ) το ίδιο διάστημα.

Μειώσεις 5,8% (-380 εκατ) θα υπάρξουν ακόμα και στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας το 2025-29, με περικοπή 2,7% (-80 εκατ) στις αποδοχές των εργαζομένων το 2026-2029 και μείωση 20% (-15,6 εκατ) των κοινωνικών παροχών του.

Μείωση δαπανών σε σχέση με το 2025, θα υπάρξει το 2026 και το 2027 στο αρμόδιο υπουργείο για τα επιδόματα οικογένειας, στέγης, Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος κοκ.

Εννοείται ότι όλες οι δαπάνες των υπουργείων ως προς ΑΕΠ το 2029 σε σύγκριση με το 2025 θα έχουν μείωση με τις μεγαλύτερες μειώσεις να σημειώνονται στο υπουργείο Εργασίας (-0,87% του ΑΕΠ), στο Παιδείας (-0,64% του ΑΕΠ), στο ΥΠΕΘΑ στο Υγείας (-0,51% του ΑΕΠ), στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (-0,47% του ΑΕΠ ) και στο Ψηφιακής Διακυβέρνησης (-0,3% του ΑΕΠ).

Οι δαπάνες όλων των υπουργείων κατρακυλούν 4,6 μονάδες του ΑΕΠ από το 2025 (25,35% του ΑΕΠ) στο 2029 (20,74% του ΑΕΠ).

Πηγή: pronews.gr

Σχόλιο GMR: Κατ’ αρχήν να υπενθυμίσουμε, το “έτσι ειπώθηκε και ξεχάστηκε“

Επίσημη επισήμανση εθελοεκχώρησης Εθνικής Κυριαρχίας,

το Δηλώσεις Σόϊμπλε-Γιουνκέρ για εκχώρηση Εθνικής Κυριαρχίας

και το ΟΗΕ, διεθνή απαίτηση για Λ.Ε.Χ & λογοδοσία υπαιτίων .

Συνεχίζουμε.

Το παρακάτω, εντός των αγκυλών, έντονα υπογραμμισμένο “πιστεύω” του κυρίου Αντώνη Μανιτάκη (που διαγράφει τον υποβιβασμό του σε υπήκοο αποικίας της Χρεοκρατίας Απίστευτη εξομολόγηση Μανιτάκη: Η τρόικα με ανέκρινε σαν να ήμουν μαθητής ) δεν εξηγείται/αιτιολογείται όπως επιβάλλεται, ΚΑΘΟΛΟΥ, απλά “έτσι πιστεύει” (ελέγχεται για δόλια παραπλάνηση αποκλειόμενου του μειωμένου καταλογισμού), ακριβέστερα “έτσι μας λέει ότι πιστεύει”, δεν εξηγείται ούτε καν “μπακάλικα” αλά Καtìna (από το Καtina στην Προεδρία της Δημοκρατίας, το ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΥ: ΕΤΣΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ! ):

[Κυρίαρχο, τυπικά, άρα είναι το κράτος που είναι εξοπλισμένο με την ικανότητα του αυτοπροσδιορισμού και αυτοπεριορισμού της εξουσίας του, της ικανότητάς του να δεσμεύεται νομικά μόνον με τη δική του θέληση και μόνον εφόσον και καθόσον το ίδιο το θέλει[64]. Με αυτή την έννοια κυρίαρχο δεν είναι το κράτος που δεν υπόκειται σε κανόνες και περιορισμούς της κυριαρχίας του, αλλά το κράτος που υπόκειται μόνον στους κανόνες και στους περιορισμούς που έχουν τεθεί με τη συναίνεσή του και τέτοιο είναι το κράτος, το οποίο νομικά έχει τη δυνατότητα να περιορίζεται μόνον με τη δική του θέληση, να αυτοπεριορίζεται.

Ως περιορισμοί άρα της κυριαρχίας στο άρθρο 28 παρ. 2Σ, αλλά και σε οποιοδήποτε άλλο άρθρο, νοούνται μόνον οι νομικοί περιορισμοί.

Στο πλαίσιο αυτό είναι προφανές ότι η Ελλάδα εξακολουθεί, ευτυχώς ακόμη, να είναι τυπικά και συνταγματικά κυρίαρχη, όπως και πριν από το Μνημόνιο, και να αποφασίζει με δικά της όργανα και με τη θέλησή της για τα του οίκου της, σύμφωνα με τις προβλεπόμενες συνταγματικές διαδικασίες. Και πάντως η Ελλάδα δεν είναι, τυπικά, λιγότερο κυρίαρχη από όσο ήταν όταν κύρωνε τη συνθήκη του Μάαστριχτ. Οι σφοδροί επικριτές του Μνημονίου αγνοούν ότι η Ελλάδα, όπως και όλες οι χώρες της Ευρωζώνης, έχει απολέσει από τότε που αποφάσισε να έχει κοινό με την Ευρώπη νόμισμα, οριστικά, την νομισματική της κυριαρχία. Αποδέχτηκε τη νομισματική τυραννία του Ευρώ. Έχασε την νομική και πραγματική δυνατότητα να ασκεί δική της νομισματική και δική της συναλλαγματική πολιτική, να υποτιμά ή να υπερτιμά το νόμισμά της και να επηρεάζει έτσι τις τιμές και τους μισθούς, βασικό εργαλείο άσκησης οικονομικής πολιτικής. Για την ακρίβεια, με την είσοδό της στην Ευρωζώνη η Ελλάδα εκχώρησε τη νομισματική κυριαρχία της στο Συμβούλιο της ΕΕ και στο Eurogroup για χάρη του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος, με αντάλλαγμα όμως τη συμμετοχή της δια του αρμόδιου Υπουργού Οικονομικών στο συλλογικό όργανο αποφάσεων της Ευρωζώνης. Θυσιάζοντας την δική της νομισματική κυριαρχία απέκτησε ωστόσο τη δυνατότητα συναπόφασης και συνδιαμόρφωσης και άσκησης από κοινού με τα άλλα κράτη μέλη κοινής νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής σε ολόκληρη την Ευρωζώνη[65].

Αν μπορούσαμε να μετρήσουμε το μέγεθος της «πραγματικής» νομισματικής κυριαρχίας της ως μέλους της ΟΝΕ και την συγκρίναμε με την νομισματική κυριαρχία που είχε ή θα είχε ως χώρα της δραχμής, πιστεύω πως σίγουρα η νομισματική «συναρχία» που ασκεί τώρα μέσα στην Ευρωζώνη, έστω και περιορισμένη πραγματικά, λόγω της μικρής της ισχύος της χώρας μας, είναι ασύγκριτα ισχυρότερη από εκείνη, που είχε ή που θα είχε ή θα έχει αν, ό μη γένοιτο, επιστρέψει στην κυριαρχία του εθνικού νομίσματος.].

Ήρθε όμως το ατύχημα των Τεμπών, να μας υπενθυμίσει (με την σφραγίδα του πορίσματος του ΕΟΔΑΣΑΑΜ) πως ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ (να γιατί η ανάγκη σύγκλησης σχετικής Ολομέλειας του Αρείου Πάγου) αποτέλεσαν, ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΤΕΚΜΗΡΙΩΜΕΝΗΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΤΗΡΙΑ (ΠΡΟΣ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΔΙΑΒΙΒΑΣΗ ΣΤΟΝ ΑΡΜΟΔΙΟ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ) ΑΝΑΦΟΡΑ ΜΑΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΑ ΑΝΑΣΦΑΛΟΥΣ για την ψυχική και σωματική υγεία ΕΓΓΕΝΟΥΣ ΑΝΙΣΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΜΕΡΩΝ ΣΕ ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ χαρακτηριστικά ΤΑΙΠΕΔ ΟΡΓΑΝΟ ΕΚΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ (σε ΕΠΑΥΞΗΣΗ της επίσης καταγγελλόμενης εγγενούς ανισότητας των μερών σε εθνικό επίπεδο, συνολικά με υπαιτιότητες για τα Τέμπη, οπωσδήποτε υπουργών μεταφορών και εργασίας και πρωθυπουργών από 2010 ως σήμερα, ιδιαίτερα του δια νόμου “επιτελικού πρωθυπουργού” κου Κ.Μητσοτάκη), βασική/έμμεση/υποκείμενη αιτία του πολυθανατηφόρου ατυχήματος των Τεμπών (χαρακτηριστικού, μεταξύ μνημονιακών αυτοκτονιών και λοιπών θανατηφόρων και μη, ΑΤΙΜΩΡΗΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΩΝ ΤΡΑΥΜΑΤΩΝ κατά Λαού και πατρίδας), όπως βλέπετε, με επισήμανση για τα Τέμπη, και στο youtube [Δείτε το βίντεο “ΤΙ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΣΥΜΒΕΙ ΩΣ ΛΑΟ; Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥ ΣΟΚΑΡΕΙ – Αντώνης Ανδρουλιδάκης” στο YouTube] αλλά και στο συνημμένο προς Υμάς βιβλίο Αντώνης Ανδρουλιδάκης ΤΙ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΣΥΜΒΕΙ/ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΤΡΑΥΜΑ ΚΑΙ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ/ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΝΗΣΙΔΕΣ).

Να επισημειώσουμε, πως ο κος Μανιτάκης ήταν ο πρώτος που (σωστά) σήκωσε το χέρι του στην συνεδρίαση της ΕΕΔΑ και εναντιώθηκε στο (στα πλαίσια και της υπερεθνικής εγγενούς ανισότητας των μερών επιβεβλημένου) νομοσχέδιο περί προσωρινής απασχόλησης και συναφών ανασφαλών εργασιακών σχέσεων και καταστάσεων Απόφαση-Ε.Ε.Δ.Α.-4ης-Ιουλίου-2002.pdf, όπως αυτές του σταθμάρχη του Ατυχήματος των Τεμπών.

_.

Αντ. Μανιτάκης, 26 Οκτωβρίου 2011

Α) Τα κειμενικά δεδομένα
Η νομική και συνταγματική μελέτη των ρυθμίσεων που επιβάλλει ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Στήριξης της ελληνικής οικονομίας (στο εξής ΕΜΣ) ή αυτό που σχηματικά, αλλά ανακριβώς, καθιερώθηκε να αποκαλούμε «Μνημόνιο», συνιστά, πιστεύω, ένα καλό παράδειγμα για να δοκιμάσουμε την αντοχή μερικών κλασσικών εργαλείων σκέψης του Συνταγματικού Δικαίου. Παράλληλα αποτελεί, το ίδιο, μια μοναδική ευκαιρία για να ψηλαφίσουμε μερικές από τις καταλυτικές αλλαγές που συντελούνται γύρω μας και τις επιπτώσεις που έχουν αυτές στη νομική και πολιτική σκέψη. Είναι καιρός να ανιχνεύσουμε την αλήθεια των αντιλήψεων που επικρατούν και ενστερνιζόμαστε για την κυριαρχία, το κοινωνικό κράτος και τις σχέσεις κράτους και οικονομίας, πολιτικής και συντάγματος. Στο παρόν άρθρο θα περιορίσω την ενασχόλησή μου στο πρώτο.

Το «Μνημόνιο Συνεννόησης» (Memorandum of Understanding) αποτελεί μια άτυπη διεθνή συμφωνία, που εντάσσεται και αποτελεί αναπόσπαστο -το πλέον ουσιώδες- τμήμα ενός πλέγματος αποφάσεων, πράξεων, δηλώσεων, ψηφισμάτων ή ενεργειών του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων της Ευρωζώνης, του Συμβουλίου των Υπουργών του Eurogroup, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και των κρατών-μελών της Ευρωζώνης. Πρόκειται, άρα, για ένα πλέγμα μονομερών πράξεων ή αποφάσεων καθώς και διεθνών συμφωνιών ή συμβάσεων, διεθνούς οικονομικού δικαίου και ενωσιακού δικαίου. Η δανειακή συμφωνία της Ελλάδος, π.χ., με τα δέκα πέντε κράτη της Νομισματικής Ένωσης είχε ενωσιακό-διακυβερνητικό και ταυτόχρονα διακρατικό-διμερή και για το λόγο αυτό και δημόσιο διεθνή οικονομικό χαρακτήρα.

Το σύμπλεγμα αυτό πράξεων και αποφάσεων διεθνών οργανισμών συνθέτουν ένα σύνολο, που μαρτυρεί τον σύνθετο χαρακτήρα της σημερινής διεθνούς κοινωνίας αλλά και την πολύπλοκη και πολυμερή ενσωμάτωση ή διασύνδεση της εθνικής ή κρατικής κυριαρχίας με διεθνείς οργανισμούς, υπερεθνικά όργανα και χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς, που δικαιώνουν όσους υποστηρίζουν ότι ο παγκόσμιος συνταγματισμός ευνοεί τη διαπλοκή πολλαπλών εννόμων τάξεων, εθνικών, ηπειρωτικών, διεθνών, σε μια λογικά συνεκτική συνάρθρωση, χωρίς ιεραρχική, τυπικά, μεταξύ τους δόμηση[1].

Το ίδιο σύνθετες και πρωτότυπες είναι και οι μορφές της ρύθμισης που υιοθετούνται, οι οποίες δεν κατατάσσονται στα παραδοσιακά και καθιερωμένα νομικά εργαλεία του διεθνούς και συνταγματικού δικαίου. Επειδή αφορούν σχέσεις πρωτότυπες και πρωτόγνωρες, ξεφεύγουν από καθιερωμένα νομικά πρότυπα. Πρόκειται για πρωτότυπες πηγές δικαίου και πάντως για μορφές ρύθμισης λιγότερο τυπικές, «εύπλαστες» ή «ήπιες», προσανατολισμένες στον σκοπό που επιδιώκουν και στην αποτελεσματικότητα της ρύθμισης.

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Εδώ το κείμενο σε αρχείο PDF

Πηγή: constitutionalism.gr

_.

newsbeast, 7 Δεκεμβρίου 2025

Κείμενο: Θανάσης Παπαδής

Η μετανάστευση των Ελλήνων προς το εξωτερικό δεν έχει ανακοπεί, όπως προκύπτει από την τελευταία έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου για τη δημοσιονομική βιωσιμότητα.

Η εξέλιξη αυτή έχει διπλή αρνητική διάσταση, καθώς από τη μία πλευρά αποδυναμώνει την ποιότητα του εργατικού δυναμικού, αφού μεταναστεύουν κυρίως πτυχιούχοι και εξειδικευμένοι επαγγελματίες, και από την άλλη επιβαρύνει το ασφαλιστικό σύστημα, καθώς χάνεται ένα κρίσιμο τμήμα νέων εργαζομένων, την ώρα που οι γεννήσεις μειώνονται.

Πάνω από 369.000 Έλληνες στο εξωτερικό

Με βάση τα στοιχεία της Eurostat, που παραθέτει το Ελεγκτικό Συνέδριο, το 2024, 369.300 Έλληνες ηλικίας 20-64 ετών ζούσαν σε χώρες της ΕΕ και της ΕΖΕΣ (Ελβετία, Νορβηγία, Ισλανδία και Λιχτενστάιν). Σε σχέση με το 2023, καταγράφεται αύξηση 3,5%, τη στιγμή που κυβερνητικά στελέχη υποστηρίζουν ότι το brain drain έχει ανακοπεί.

Ακόμη πιο αποκαλυπτική είναι η εικόνα για τους πτυχιούχους, που δείχνει ότι ο αριθμός των Ελλήνων με ανώτατη εκπαίδευση που ζουν στο εξωτερικό αυξήθηκε κατά 71% την περίοδο 2014-2024. Μόνο το 2024 υπολογίζεται ότι 117.000 πτυχιούχοι Έλληνες βρίσκονται σε χώρες της ΕΕ και της ΕΖΕΣ, αριθμός αυξημένος κατά 9.600 άτομα από το προηγούμενο έτος.

Δημογραφική «βόμβα»

Η συνεχιζόμενη μετανάστευση έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά παραγόντων που οξύνουν το δημογραφικό πρόβλημα και πιέζουν το ασφαλιστικό σύστημα. Οι άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν αρνητικά το συνταξιοδοτικό και το ασφαλιστικό είναι:

• Αρνητικό φυσικό ισοζύγιο. Το 2024 οι γεννήσεις υπολείπονταν των θανάτων κατά 58.449, με τη δεκαετία να δείχνει σταθερή επιδείνωση.
• Συρρίκνωση του πληθυσμού. Από το 2011 έως το 2024 ο πληθυσμός μειώθηκε κατά 415.000 άτομα, ενώ για το 2070 προβλέπεται να φτάσει τα 7,77 εκατ., δηλαδή 3,04 εκατ. λιγότερα από το 2011.
• Κατάρρευση της γονιμότητας. Ο δείκτης ολικής γονιμότητας έπεσε στο 1,26 το 2023, πολύ κάτω από το όριο αναπλήρωσης του πληθυσμού (2,1) και χαμηλότερα από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο (1,38).
• Ραγδαία γήρανση του πληθυσμού. Ο δείκτης γήρανσης ανέβηκε στις 178,5 μονάδες το 2024, από 171,8 το 2023. Δηλαδή σε κάθε 100 παιδιά αντιστοιχούν σχεδόν 179 άτομα άνω των 65.
• Αύξηση προσδόκιμου ζωής. Αν οι προβλέψεις επαληθευτούν, έως το 2070 το προσδόκιμο ζωής θα αυξηθεί κατά 7,1 έτη για τους άνδρες και 5,8 για τις γυναίκες. Χωρίς αύξηση των ορίων ηλικίας, ο συνταξιοδοτικός χρόνος θα επεκταθεί, επιβαρύνοντας τη δαπάνη.
• Άνοδος του δείκτη εξάρτησης ηλικιωμένων. Το 2024 ο δείκτης εξάρτησης έφτασε στο 40%, από 39% το 2023, ενώ ο μέσος ευρωπαϊκός είναι στο 37%. Αυτό σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι «σηκώνουν» όλο και μεγαλύτερο βάρος.
• Ισοζύγιο μετανάστευσης. Η καθαρή μετανάστευση το 2024 ήταν θετική κατά 42.658 άτομα, με αύξηση σε σχέση με το 2022. Ωστόσο, περιλαμβάνει και όσους αναζητούν διεθνή ή προσωρινή προστασία, γεγονός που δεν αντισταθμίζει τις απώλειες του εργατικού δυναμικού υψηλής ειδίκευσης.

Πηγή: newsbeast.gr

Σχόλιο GMR: Αυτό το άρθρο του κου Σπύρου Στάλια συμπληρώνει με εξαιρετικά τεκμηριωτικό τρόπο το άρθρο του ιδίου  “Το Κύρος της Γαλλίας Βούλιαξε στη Μονεταριστική της Ψευδαίσθηση“  εντός του οποίου το τοποθετούμε ως “συμπληρωματική τεκμηρίωση”.  Αμφότερα δε τα άρθρα του κου Σπύρου Στάλια, εντάσσονται στην συνολική κατά Χρεοκρατίας-Μνημονίων  (που αποτελούν μόνιμη αιτία-αγνοημένη στην ποινική προδικασία των Τεμπών-ποινικά ελεγχόμενης, ανασφάλειας/ατυχημάτων, εις βάρος λαού και πατρίδας, γι’ αυτό και ζητάμε σύγκληση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου για αυτή την κορυφαία και πολυπλόκαμα ανασφαλή και ποινικά ελεγκτέα σύμφωνα και με το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ, αιτία)  τεκμηρίωση, που περιέχεται στον σύνδεσμο “δ.ά.δ.α. ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΑΝΤΙdebtocracy ΠΡΑΓΜΑΤΟΓΝΩΜΟΣΥΝΗΣ “.

_.

Σπ. Στάλιας, 08 Οκτωβρίου 2025

Το σημείο για την αλλαγή της οικονομικής πολιτικής στην Ευρώπη αρχίζει με την σταδιακή μεταμόρφωση του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος του Ηνωμένου Βασιλείου σε ένα νεοφιλελεύθερο κόμμα. Ο τότε ΠρωθυπουργόςΤζέιμς Κάλαχαν (James Callaghan), στο ετήσιο συνέδριο του Εργατικού Κόμματος στις 28 Σεπτεμβρίου 1976 είπε την κομβική φράση που έθεσε ουσιαστικά το τέλος στην εποχή της πλήρους απασχόλησης μέσω κρατικών δαπανών, λέγοντας:

‘Πιστεύαμε ότι θα μπορούσαμε να “ξεφορτωθούμε” την ανεργία απλώς αυξάνοντας τις κρατικές δαπάνες… Σας λέω με ειλικρίνεια ότι αυτή η επιλογή δεν υπάρχει πλέον (that option no longer exists)…’

Και συμπλήρωσε, αναφερόμενος στην εθνική ευημερία και την πλήρη απασχόληση:

‘… δεν μπορεί να υπάρξει μόνιμη βελτίωση στα δικά μας πρότυπα ζωής αν δεν πάψουμε πρώτα να μην χρεωνόμαστε όλο και περισσότερο ως έθνος.» (There can be no lasting improvement in your own living standards until we can achieve it without going deeper and deeper into debt as a nation’.

Η ομιλία αυτή αναγνωρίζεται ευρέως ως η στιγμή που ένας Εργατικός Πρωθυπουργός εγκατέλειψε δημόσια τον πυρήνα της μεταπολεμικής Κεϋνσιανής Συναίνεσης.

Ουσιαστικά, άνοιξε τον δρόμο για την υιοθέτηση πολιτικών που αργότερα θα συνδέονταν με τον νεοφιλελευθερισμό και την έμφαση στον έλεγχο της προσφοράς χρήματος, στον περιορισμό του δημοσίου χρέους και στην αντιμετώπιση του πληθωρισμού ως πρώτης προτεραιότητας. Άνοιξε ο δρόμος για την Θάτσερ, στην Αμερική ερχόταν ο Ρέιγκαν.

Το ταξίδι αυτό ολοκληρώθηκε με την τη Συνθήκη του Μάαστριχτ (θρίαμβος του νεοφιλελευθερισμού) και με την παρουσία της εξελιγμένης πια ΕυρωπαϊκήςΑριστεράς, που για λόγους ρεαλισμού και άλλων ανόητων πολιτικών συλλογισμών υιοθέτησε την Νεοφιλελεύθερη Πολιτική της Ευρωζώνης. Και ενώ αυτά, ακόμα στην Ελλάδα η Αριστερά πιπιλίζει την σοσιαλδημοκρατία/σοσιαλισμό στην Ελλάδα της Ευρωζώνης που τα έχει αρνηθεί. Αθλιότης!

(more…)

Σχόλιο GMR: Η επιστημονική εξήγηση του κυρίου Σπύρου Στάλια (μέσω του παραδείγματος της Γαλλίας) για τα εξ αιτίας των μνημονίων προδιαγεγραμμένα “ατυχήματα” λαού και πατρίδας.

Εξήγηση άμεσα σχετιζόμενη με το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ (ταυτόχρονα επαληθευόμενη από αυτό), σύμφωνα με το οποίο, έμμεση/βασική/υποκείμενη αιτία του ατυχήματος των Τεμπών, είναι τα μνημόνια.

—————

Υστερόγραφο: Δεν είναι λοιπόν περίεργο, το γιατί η Πρόεδρος του Αρείου Πάγου κα Κλάπα, από την οποία ζητήσαμε^(*) σύγκληση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου για την εξέταση σε βάθος της Μέγα αιτίας (τα μνημόνια) του ατυχήματος των Τεμπών και ακολούθως την διαβίβαση της καταγγελίας μας στον αρμόδιο εισαγγελέα, ουδέν έπραξε και εξήγηση άλλη δεν είναι δικαιολογημένη, πλην της κατ’ ελαχιστον ιδεολογικής διαπλοκής της, υπέρ μνημονίων/χρεοκρατίας/κυβέρνησης.

Ως συνέχεια/ συμπλήρωση με εξαιρετικά τεκμηριωτικό τρόπο συστήνουμε και την ανάγνωση του άρθρου ΕΔΩ του ιδίου συγγραφέα.

(*) – βλέπετε την σχετική αναφορά-καταγγελία μας εντός του συνδέσμου ΑΝΑΦΟΡΑ-ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ προς Αντιπροσωπεία Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ελλάδα/Ομάδα Πολιτικής Ανάλυσης-Commission-Πρόεδρο Α.Π.

_.

Σπ. Στάλιας, 05 Οκτωβρίου 2025

Το ευρώ εισήχθη ως λογιστικό νόμισμα την 1η Ιανουαρίου 1999 και ως φυσικό νόμισμα την 1η Ιανουαρίου 2002.

Η Γαλλία προσχώρησε στην Ευρωζώνη την 1η Ιανουαρίου 1999.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του γαλλικού Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών, το 1998, το έτος πριν την ένταξη της Γαλλίας στην Ευρωζώνη, η γαλλική οικονομία χαρακτηριζόταν από ισχυρά θεμελιώδη μεγέθη και δυναμική.

Ο συνδυασμός της ταχείας αύξησης του ΑΕΠ, της σχετικής μείωσης της ανεργίας, του σημαντικού πλεονάσματος του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών και των σταθερών δημοσίων οικονομικών, δημιούργησαν την ψευδαίσθηση ενός ευνοϊκού περιβάλλοντος για την είσοδο της χώρας στην Ευρωζώνη. Αυτή η ισχυρή επίδοση υποδήλωνε για την γαλλική ελίτ μια ανθεκτική και ανταγωνιστική οικονομία έτοιμη για τις προκλήσεις και τις ευκαιρίες της νομισματικής ένωσης. i

Η εξέλιξη όμως της γαλλικής οικονομίας τα τελευταία 25 χρόνια και εντεύθεν της ανατροπής της πολιτικής ιεραρχίας της Γαλλίας ii, με την επικράτησης μιας νεοφιλελεύθερης τραπεζικής ελίτ που δεν λογοδοτεί επί της ουσίας πουθενά, έχει δημιουργήσει στην Γαλλία καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης σε όλους τους τομείς της γαλλικής κοινωνίας. iii

Με άλλα λόγια οι Γάλλοι ηγέτες (αλλά και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι ηγέτες) βούλιαξαν στην Μονεταριστική Ψευδαίσθηση ότι υιοθετώντας το ευρώ θα ποδηγετούσαν την Γερμανία και θα οδηγείτο η Ευρώπη σε πολιτική ένωση που θα συνόδευε την οικονομική ένωση, υπό την ηγεσία της Γαλλίας. Υπολόγισαν λάθος iv.

Η ελπίδα τους δεν υλοποιήθηκε, αφήνοντας την Γαλλία να παλεύει με ένα σύστημα που την κάνει κοινωνικά και γεωπολιτικά ευάλωτη λόγω χρεών, που είναι αδύνατον να αποπληρωθούν, με αποτέλεσμα εσαεί οι Γάλλοι, από απερίσκεπτη επιλογή, να καταβάλουν τόκους, μεγάλο μέρος του ΑΕΠ με άλλα λόγια, στους χαραμοφάηδες των αγορών.

(more…)

_.

pronews/Newsroom, 19 Σεπτεμβρίου 2025

Οι χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ που ξεκινούσαν από  χαμηλότερο επίπεδο έχουν αυξήσει τα εισοδήματα τους από 50% ως και 160% σε σύγκριση με το 2010!

Η Eurostat κατατάσσει την Ελλάδα στην τελευταία θέση σε ότι αφορά το  πραγματικό εισόδημα σε σύγκριση με το 2010!

Αντίθετα, χώρες που ήταν σαφέστατα φτωχότερες από την Ελλάδα το 2010, όχι μόνο ξεπέρασαν την χρηματοπιστωτική κρίση αλλά αύξησαν το πραγματικό τους εισόδημα έως και 160%!

Παραμένουμε 26% φτωχότεροι από ό,τι ήμασταν πριν την κρίση, σε πραγματικούς όρους, αφαιρώντας την επίδραση του πληθωρισμού.

Άλλη μία σοβαρή μέτρηση που δείχνει την καταστροφή που επέφεραν στην χώρα τα τρία εθνοκτόνα Μνημόνια για τα οποία ήταν υπεύθυνες οι κυβερνήσεις του Γ.Παπανδρέου, του Λουκά Παπαδήμου και του Αλέξη Τσίπρα, οι οποίες τα υπέγραψαν και τα εφάρμοσαν μέχρι κεραίας (και ακόμα περισσότερο).

Μία καταστροφή από την οποία η χώρα ακόμα δεν έχει μπορέσει να ανακάμψει!

(more…)

_.

Νότης Μαριάς, 8 Σεπτεμβρίου 2025

Δύο 24ωρα μετά από την ομιλία Μητσοτάκη στη ΔΕΘ, επιστρέφουμε στην αρχή της πιο πρόσφατης περιπέτειας της ελληνικής οικονομίας που μας έχει φέρει στο σημερινό δύσκολο σήμερα. Σ’ εκείνο το πρώτο μνημόνιο, που αποτέλεσε την έναρξη για μια μακρά περίοδο εξαθλίωσης μεγάλης μερίδα των Ελλήνων πολιτών που σήμερα , καλούνται να τα βγάζουν πέρα το τρίτο δεκαήμερο κάθε μήνα με δανεικά ή με …αλχημείες. Επανερχόμαστε στο πρώτο μνημόνιο που μας έβαλε στο τούνελ της ανέχειας και στο οποίο ακόμη βαδίζουμε χωρίς να βλέπουμε φως. Τα όσα είπε και στη ΔΕΘ ο κ.Μητσοτάκης δεν δημιουργούν προσδοκίες. Ποιοι έπαιξαν στην πλάτη της Ελλάδας για να κερδοσκοπήσουν, βρίσκοντας «συμμάχους» εντός της χώρας; Ο κ.Νότης Μαριάς, πρωήν ευρωβουλευτής και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, μιλά για εκείνη την ταραγμένη εποχή και για το «δείπνο στο Μανχάταν», όπου φαίνεται ότι αποφασίστηκε η καταδίκη της Ελλάδας.

Πηγή: Εκπομπή/Συνέντευξη στο Militaire

Σχόλιο GMR: Η καλύτερη λύση βέβαια ήταν μονομερής διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του επαχθούς και απεχθούς χρέους και επιστροφή στο εθνικό νόμισμα. Όμως ακόμα και η πρόταση Ρουμελιώτη αρκεί για να καθίσουν στο σκαμνί οι από το 2010 μνημονιακοί υπουργοί-πρωθυπουργοί και όλοι οι ποικιλότροπα συνένοχοι, μμε, δικαστικοί, κλπ.

_.

Παν. Ρουμελιώτης, 23 Ιουλίου 2025

Συγκλονιστικές είναι οι αποκαλύψεις του Oµότιµου Kαθηγητή Διεθνούς Πολιτικής Οικονοµίας του Παντείου Πανεπιστηµίου και αναπληρωτή εκτελεστικού διευθυντή του ΔΝΤ, από τον Μάρτιο του 2010 έως τον Δεκέμβριο του 2011, Παναγιώτη Ρουμελιώτη, ο οποίος είπε πριν σε συνέντευξή του ότι υπήρχαν άλλοι δύο δρόμοι πλην του Μνημονίου για την Ελλάδα τους οποίους η κυβέρνηση ΓΑΠ απέρριψε «για να εκδικηθεί την κυβέρνηση Καραμανλή και την ταυτόχρονα την χώρα»!

Ο Π.Ρουμελιώτης επιβεβαίωσε μέχρι κεραίας τα όσα το pronews.gr (τότε defencenet.gr) υποστήριζε για τον δρόμο που θα έπρεπε να ακολουθήσει η χώρα και ότι η τότε κυβέρνηση Παπανδρέου την οδήγησε στην καταστροφή με την υπογραφή του πρώτου εθνοκτόνου Μνημονίου.

Με λίγα λόγια αυτό που λέει ο παλαιός υπουργός Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ (επί κυβερνήσεως πατρός Παπανδρέου) είναι ότι ο Γ. Παπανδρέου ήθελε να τιμωρήσει την χώρα, προφανώς γιατί η ελληνική κοινωνία δεν τον ψήφιζε τόσα χρόνια, δεν αποδέχονταν το… πολιτικό και οικονομικό του πρόγραμμα και τον αποκαλούσε με το υποκοριστικό «Γιωργάκης» (Το Γεώργιος «ξεφύτρωσε» όταν έγινε πρωθυπουργός).

Αποδέχονταν δηλαδή την ιδεολογία του Καλβίνου, του Προτεστάντη που δεν πίστευε στην λύτρωση και στην σωτηρία αλλά στην τιμωρία.

Μία λογική την οποία αποδέχονταν και ο τότε Γερμανός ΥΠΟΙΚ και μακαρίτης, Β.Σόιμπλε.

Ο Γ. Παπανδρέου (κατά παραδοχή του ιστορικού στελέχους του ΠΑΣΟΚ) αποδείχθηκε μνησίκακος κατά των Ελλήνων καθώς του είχαν δημιουργηθεί ψυχολογικά.

Έπρεπε λοιπόν να «σαπίζει» στην φυλάγει μαζί με τον Παπακωνσταντίνου (ειδικά ο συγκεκριμένος) γιατί υπέγραψαν την παράδοση της χώρας και ενώ γνώριζαν ότι υπήρχαν άλλες λύσεις (και μάλιστα ίσως και περισσότερε από δύο).

(more…)

Σχόλιο GMR: “Ωστόσο, στην αρχειοθέτηση της υπόθεσης αντιτάχθηκε ο εισαγγελέας Εφετών, ο οποίος δεν την ενέκρινε, αναγνωρίζοντας ότι δεν είναι προδήλως αβάσιμη, με αποτέλεσμα ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Αθ. Κατσιρώδης να διαβιβάσει, μέσω του υπουργείου Δικαιοσύνης, την ποινική δικογραφία στη Βουλή βάσει του νόμου περί ευθύνης υπουργών.“

Ποιά κόμματα ασχολήθηκαν με την δικογραφία και με το “αντιτάχθηκε ο εισαγγελέας Εφετών, ο οποίος δεν την ενέκρινε, αναγνωρίζοντας ότι δεν είναι προδήλως αβάσιμη“;

Απάντηση:ΚΑΝΕΝΑ

_.

aftodioikisi.gr, 25 Νοεμβρίου 2011

H αποφασιστικότητα και η εμμονή της Εισαγγελίας Εφετών Αθηνών να μη βάλει στο αρχείο τη μηνυτήρια αναφορά για εσχάτη προδοσία που έχει υποβάλει ο χειρουργός-ογκολόγος Δημήτρης Αντωνίου κατά των υπουργών και των βουλευτών που ψήφισαν το μνημόνιο, αλλά  και των μελών του ΔΝΤ «οδήγησε» τη δικογραφία στη Βουλή.

Τον Απρίλιο του 2011, η εισαγγελέας Πρωτοδικών Χριστίνα Καπαμά, με έγγραφό της προς τον εισαγγελέα Εφετών, εξηγεί τους λόγους για τους οποίους δεν άσκησε ποινική δίωξη, αλλά αντίθετα έθεσε τη δικογραφία στο αρχείο, άποψη στην οποία συνηγόρησε και η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου. Κατά τη γνώμη της, δεν προκύπτει η τέλεση του αδικήματος της εσχάτης προδοσίας, αν και τα πραγματικά περιστατικά που ιστορούνται στη μηνυτήρια αναφορά είναι, όπως αναφέρει, απολύτως αληθή και συνέβησαν.

Ωστόσο, στην αρχειοθέτηση της υπόθεσης αντιτάχθηκε ο εισαγγελέας Εφετών, ο οποίος δεν την ενέκρινε, αναγνωρίζοντας ότι δεν είναι προδήλως αβάσιμη, με αποτέλεσμα ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Αθ. Κατσιρώδης να διαβιβάσει, μέσω του υπουργείου Δικαιοσύνης, την ποινική δικογραφία στη Βουλή βάσει του νόμου περί ευθύνης υπουργών.

Στη μήνυσή του ο Δ. Αντωνίου υποστηρίζει ότι η ελληνική κυβέρνηση, ψηφίζοντας με τις ψήφους της κυβερνητικής πλειοψηφίας και του ΛΑΟΣ το μνημόνιο (Ν. 3845/2010), παραχώρησε την εθνική μας κυριαρχία σε ξένες δυνάμεις, γεγονός που συνιστά κατάλυση του δημοκρατικού μας πολιτεύματος και εσχάτη προδοσία.

ΠΗΓΗ: «Ελευθεροτυπία»

Πηγή: aftodioikisi.gr

_.

makroskopos, 5 Φεβρουαρίου 2022

Τι κοινό μπορεί να έχουν 4 κρίσεις την τελευταία 2ετία εκτός από την αυτονόητη απάντηση ότι όλες διαχειρίστηκαν ανεπιτυχώς από την ίδια κυβέρνηση; Η κρίση της πανδημίας, η φυσική καταστροφή της «Μήδειας», οι φωτιές του καλοκαιριού του 2021 και σχετικά πρόσφατα, η σφοδρή κακοκαιρία της «Ελπίδας». Όλοι σχεδόν, από αυτούς που άσκησαν κριτική στην αναποτελεσματικότητα του κρατικού μηχανισμού επικεντρώθηκαν, κυρίως, στις κυβερνητικές «αρρυθμίες» και στις λάθος αποφάσεις ή ακόμη και στην μη λήψη αποφάσεων εντελώς.

               Ωστόσο, φαίνεται ότι η μνήμη του ανθρώπου είναι συχνά-πυκνά αρκετά αδύναμη ή θέλει συνειδητά να μην ανακαλεί καταστάσεις δυσάρεστες και εξαιρετικά δύσκολες που έχει βιώσει κατά το παρελθόν. Αυτές είναι τα 3 μνημόνια που υπέγραψαν οι κυβερνήσεις της χώρας την τελευταία 10ετία και την υποθήκευσαν για αρκετές 10ετίες, παραχωρώντας κατά πρωτάκουστο τρόπο στα ιστορικά χρονικά των κρατών, όντας σε ειρηνική περίοδο, την εθνική της κυριαρχία στον έλεγχο των δανειστών της, E.Ε, ΔΝΤ, κλπ.

               Με λίγα λόγια…Τι ακριβώς θα περιμένατε από μια χώρα όταν μετά από σχεδόν 11 χρόνια εφαρμογής του 1ου μνημονίου, το δημόσιο χρέος έχει πλέον υπερβεί τα 408 δις ευρώ, ποσόν που αντιστοιχεί στο 230% του ΑΕΠ;

Πηγή: makroskopos.wordpress.com