Παν. Ηφαιστος, 9 Φεβρουαρίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Το 1989-90 κατεδαφίστηκε η εφάμιλλης ισχύος με τις ΗΠΑ, Σοβιετική Ένωση. Το αναμενόμενο αποτέλεσμα ήταν μεγάλα κενά ισχύος στις περιφερειακές ζώνες, μεγάλες ανακατανομές ισχύος και επί τρεις δεκαετίες τώρα όργιο ηγεμονικής διαπάλης. Όσον αφορά τις ΗΠΑ κύριος στρατηγικός σκοπός ήταν η όσο το δυνατό μεγαλύτερη γεωπολιτική διείσδυση μέσα στα κενά ισχύος που δημιουργήθηκαν πριν η Ρωσία ανασυνταχθεί και πριν το αναδυόμενο πολυπολικό σύστημα ωριμάσει.

Οι “ανθρωπιστικές επεμβάσεις” κατέστρεψαν πολλά κράτη με σκοπό τη στρατηγική εποπτεία και τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πόρων, αγωγών και εμπορικών δρόμων. Τίποτα το περίεργο ή νέο: Όσο γνωρίζουμε ιστορία, αυτές είναι τυπολογίες στρατηγικών συμπεριφορών των ηγεμονικών δυνάμεων διαχρονικά επαναλαμβανόμενες. Το πρόβλημα για λιγότερο ισχυρά κράτη είναι όταν δεν έχουν γνώση και θέαση των ηγεμονικών στρατηγικών. Βλέπουν παγκοσμιοποίηση, αγαθοεργές ΜΚΟ και αχρηστία του οικείου κράτους!

Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR:   Μια ιστορικής σημασίας και καίριας σημερινής αξίας ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ. Μεγάλη αξία έχει ο τρόπος σκέψης-επιχειρησιακής ετοιμότητας του Ναυάρχου και αυτή η αξία κατεβαίνει στον λαό μέσα από την εν κατακλείδι προτροπή του Ναυάρχου προς την Ελληνική Κοινωνία, προς εσένα Έλληνα Πολίτη, Στρατιωτικέ, Επιστήμονα, Έλληνα της διασποράς.

Ναύαρχος Χρ. Λυμπέρης, 2015

Τον ναύαρχο Λυμπέρη τον γνωρίζω πριν γίνει ΑΓΕΕΘΑ, όταν συνεργαστήκαμε σε ινστιτούτο στρατηγικών μελετών αρχές της δεκαετίες του 1990. Η εκτίμησή μου έκτοτε είναι σταθερή και αδιατάραχτη. Μου έκανε την τιμή να προλογίσω το πρώτο του βιβλίο το 1997. Έκτοτε είχαμε πολλές συνομιλίες για την κρίση των Ιμίων όπως και με άλλους. Επέβλεψα, επίσης, πολλές επιστημονικές εργασίες και συμμετείχα σε επιτροπή διδακτορικού με κύριο ζήτημα την κρίση αυτή. Το βιβλίο θα παρουσιαστεί την Παρασκευή 20 Μαρτίου και ώρα 06:00 μ.μ. στην Στοά του βιβλίου από τους Γιώργο Κοντογιώργη, Σάββα Καλλεντερίδη και τον συγγραφέα με συντονιστή τον δημοσιογράφο Παντελή Σαββίδη.

Επειδή πολλά γράφτηκαν και πολλά ειπώθηκαν το νέο και εξαιρετικά λεπτομερές και αποκαλυπτικό βιβλίο του ναυάρχου Λυμπέρη το διάβασα με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Προσπαθώ όπως και πολλοί άλλοι να καταλάβω τις παθολογίες που προκάλεσαν ασθένειες και την ύστερη πτώση μετά το 2010. Αποτελεί και δική μου εμπειρία όποτε και όταν τις δεκαετίες του 1990 και 2000 βρέθηκα με μέλη του πολιτικού προσωπικού της μεταπολίτευσης ότι οι παθολογίες εντοπίζονται πρωτίστως σε αυτό το επίπεδο. Βασικά, ενώ έχουμε πανίσχυρες Ένοπλες Δυνάμεις και μια από τις πιο συνεκτικές κοινωνίες του πλανήτη με ζηλευτή κληρονομιά πολιτικών παραδόσεων και πολιτικού πολιτισμού, πολιτικά πάσχουμε.

(more…)

Παν. Ηφαιστος, 2 Ιανουαρίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Για να κατανοηθεί η Ελληνική Επανάσταση του 1821 και η εξέλιξη και κατάληξή της, είναι αναγκαίο να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι επί αιώνες, πέραν της πολιτικής κουλτούρας και των αυτεξούσιων-αυτόνομων αποφάσεών τους, τα Κοινά των Πόλεων, για να επιβιώσουν εθίστηκαν στις κάθε είδους συναλλαγές με υπέρτερες εξουσίες. Βασικά πάνω σε αυτό σκόνταψε ο Καποδίστριας και ίσως αυτό εκμεταλλεύτηκαν οι ξένοι, ιδιαίτερα οι Βρετανοί.

Διάσπαρτοι όπως ήταν οι Έλληνες –προγενέστερα έγιναν και κάποια αναπόφευκτα ίσως λάθη από διακεκριμένα μέλη της Διασποράς– δεν διέθεταν μια υψηλή εθνική στρατηγική του συνόλου των Πόλεων και της Διασποράς. Αν και όπως λέγεται «το δικαστήριο των εθνών είναι η Ιστορία», προσεκτική μελέτη του στρατηγικού περιβάλλοντος της εποχής δείχνει ότι η κακοτυχία των Ελλήνων δεν ήταν τυχαία.

Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: Τους θεωρούμε όμως και εμείς, όπως ο Καποδίστριας;

Παν. Ηφαιστος, 1 Ιανουαρίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Με την είσοδο του 2020 και με την 200η επέτειο από την έναρξη της Επανάστασης να πλησιάζει, επανέρχεται το ερώτημα εάν αυτή έπρεπε να γίνει το 1821, ή οι Έλληνες έπρεπε να αναμένουν ευνοϊκότερη ιστορική συγκυρία; Τέτοια ερωτήματα δεν απαντώνται γιατί αφορούν κάτι που δεν γνωρίζουμε: Πότε και πως κοχλάζει και πότε εκρήγνυται ο συλλογικός υπαρξιακός πυρήνας ενός έθνους για να αξιώσει εθνική ανεξαρτησία; Ας μείνουμε, λοιπόν, στην επίκαιρη παρακαταθήκη του Καποδίστρια: “ο φιλήκοος των ξένων είναι προδότης“.

Στοιχειώδης κατανόηση κάποιων αιτίων που προκάλεσαν την Ελληνική Επανάσταση απαιτεί σωστή αντίληψη της τρισχιλιετούς διαδρομής της Ελληνικότητας και του τι έγινε μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης μέχρι και το 1821. Των Ελλήνων οι Πόλεις και τα Κοινά κατόρθωσαν να διαιωνιστούν επί αιώνες. Πριν την Βυζαντινή Αυτοκρατορία και στην συνέχεια μέσα στο βυζαντινό κοσμοσύστημα, οι πόλεις αυτό-θεσπίζονταν.

Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: Ευσεβής πόθος, παροτρύνει την γραφίδα του εξαίρετου οικονομικού/γεωπολιτικού/στρατιωτικού αναλυτή, καθηγητή κ. Παναγιώτη Ήφαιστου.

Περί του παράγοντος, λαού;

Περί της συσπείρωσης γύρω από τον αντιστεκόμενο λαό, των αρθρογράφων-διανοουμένων-επιστημόνων της slpress και του “Δρόμος της Αριστεράς”;;;

Την ώρα που σχολιάζουμε, ο “Ελληνας” πρωθυπουργός πάει τρεχάτος στη Χάγη, όπου ο με όλα τα μέσα συνεχιστής της Τζιχάντ(Ερντογάν) θα καταθέσει όλες τις διεκδικήσεις του.

Και οι δημοσιολογούντες, θα γράφουν…

Παν. Ηφαιστος, 28 Δεκεμβρίου 2019

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Συναντώντας τους ηγέτες μιας μεγάλης δύναμης, όπως των ΗΠΑ, απαιτούνται γνώσεις, πληροφορίες, πορίσματα και ξεκάθαρη τοποθέτηση επί όλων των τοπικών, περιφερειακών και πλανητικών υποθέσεων. Χρειάζεται επίσης ξεκάθαρη πρόταξη των ιεραρχημένων εθνικών συμφερόντων, γνώση των συμφερόντων των ΗΠΑ όπως ήταν, όπως είναι και όπως εξελίσσονται και προετοιμασμένες θέσεις για συναλλαγές, ξεκάθαρα στη βάση εθνικών συμφερόντων και τίποτα άλλο.

Έτσι μόνο μπορεί ένας Αμερικανός πρόεδρος να σε πάρει στα σοβαρά, να διαπραγματευτεί μαζί σου ουσιαστικά και να προχωρήσει σε συναλλαγές συμφερόντων που συμφέρουν τον λιγότερο ισχυρό. Αυτό είναι που δεν κάνουμε τα τελευταία διακόσια χρόνια ύπαρξης του νεοελληνικού κράτους, πλην ίσως Βενιζέλου. Αυτό δεν κάναμε σε όλα τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής τις τελευταίες δεκαετίες με κορυφαία παραδείγματα χαμηλών επιδόσεων το Κυπριακό, το δίκαιο της θάλασσας και τις “Πρέσπες”.

Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Παν. Ηφαιστος, 24 Δεκεμβρίου 2019

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Η απάντηση στο ερώτημα “κατά πόσο η Ελλάδα είναι βιώσιμο κράτος” βρίσκεται στις αποχρώσεις και στις ειδοποιούς διαφορές. Εφαρμόζει τις πρόνοιες του διεθνούς δικαίου για την επικράτειά της; Όχι. Υπερασπίζεται τα ζωτικά συμφέροντα όπως η μεγάλης σημασίας Μεγαλόνησος Κύπρος, όπου ζουν εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες; Όχι. Διαφυλάττει την πολιτειακή της συγκρότηση και τις πληθυσμιακές της ισορροπίες από εισροές εκατοντάδων χιλιάδων ή ίσως και εκατομμυρίων; Όχι ή τουλάχιστον όχι αποτελεσματικά. Διαχειρίζεται βέλτιστα τις συμμετοχές της στους διεθνείς θεσμούς; Όχι.

Εάν σε αυτά και άλλα συμπαρομαρτούντα η απάντηση είναι όντως “όχι”, τότε η χώρα μας δεν διαθέτει εθνική στρατηγική. Και επειδή η στρατηγική είναι η βέλτιστη χρήση των μέσων για την εκπλήρωση των ιεραρχημένων εθνικών συμφερόντων, εάν δεν έχει εθνική στρατηγική είναι μη κράτος. Αυτό θα είχε στο μυαλό του ο Μεβλούτ Τσαβούσοχλου γιατί στις θέσεις που διατύπωσε πρόσφατα σε συνέντευξη στο “Βήμα” έκανε δηλώσεις ως και εάν απέναντι να μην υπάρχει χώρα αλλά αναλώσιμος χώρος έτοιμος για καταβρόχθιση από την αδηφάγο Άγκυρα. Οι νέο-Οθωμανοί, φαίνεται, εκτιμούν ότι ωρίμασαν οι προϋποθέσεις εκπλήρωσης του σκοπού εκμηδένισης και υπόταξης της Ελλάδας.

Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Παν. Ηφαιστος, 14 Δεκεμβρίου 2019.

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

    Ο πρωθυπουργός της Βουλγαρίας Μπόικο Μπορίσοφ σίγουρα διαβάζει Θουκυδίδη ίσως και Kenneth Waltz. Επίσης εάν μιλά γερμανικά ή ελληνικά ίσως να διαβάζει και Κονδύλη και γι’ αυτό φαίνεται να γνωρίζει ότι υπάρχει μια διάκριση μεταξύ της αληθούς, ορθής και ορθολογιστικής, περιγραφικής και αξιολογικά ελεύθερης ανάλυσης της διεθνούς πολιτικής και των κραυγαλέων ανυπόστατων οικουμενιστικών ιδεολογημάτων που κυριαρχούν στην Ελλάδα.

Τι είπε λοιπόν ο Βούλγαρος πρωθυπουργός περιγράφοντας την κατάσταση στην περίφημη σύνοδο της ΕΕ; Γιατί τόσοι πολλοί ακαριαία τον κατηγόρησαν για “πισώπλατες μαχαιριές” και “αδειάσματα” της Ελλάδας; Είπε, μεταξύ άλλων: «Οι δύο χώρες θα πρέπει να βρουν τρόπο να βοηθήσουν οι ίδιες τους εαυτούς τους έναντι της Άγκυρας […] Όλοι οι ηγέτες μίλησαν πολύ, πολύ πιο ήπια για την Τουρκία. Όλοι ανέφεραν ότι η συμφωνία (για τους μετανάστες) θα έπρεπε να συνεχιστεί και ότι η Τουρκία βρίσκεται σε μία πολύ σημαντική γεωστρατηγική θέση. Κανείς δεν μιλά πλέον για κυρώσεις και για εμπάργκο όπλων – το αντίθετο. Όταν υπάρχουν κυρώσεις, τότε η Τουρκία στρέφεται προς τη Ρωσία για να εξοπλιστεί, δεν σταματά».

Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Παν. Ηφαιστος, 7 Δεκεμβρίου 2019

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Την στιγμή που η Τουρκία γίνεται ολοένα και πιο απειλητική, η Ελλάδα κατευνάζει ακατάσχετα. Η εξωτερική μας πολιτική εισέρχεται από το ένα αδιέξοδο στο άλλο. Η ιστορική εμπειρία όμως διδάσκει ότι, όποτε ένα αναθεωρητικό και επιθετικό κράτος κατευνάζεται αντί να αποτρέπεται, το αποτέλεσμα σημαίνει στρατηγικός ανορθολογισμός και καταλήγει σε ένοπλη πολεμική σύρραξη. Βρισκόμαστε στην κόψη του ξυραφιού επειδή επί δεκαετίες κυριαρχούν λανθασμένες θεωρήσεις της διεθνούς πολιτικής και δόγματα αυτοκτονικών κατευνασμών.Τις δε θέσεις για αποτρεπτική στρατηγική που, όλα τα κράτη υιοθετούν όταν απειλούνται, ουκ ολίγοι να τις στοχοποιούν και να τις καταπολεμούν.

Αντίθετα με την πληθώρα ασυνάρτητων φαντασιόπληκτων ιδεολογημάτων περί ενός “ανθόσπαρτου” παγκοσμιοποιημένου πλανήτη που θα καθιστούσαν δήθεν το κράτος αχρείαστο, το αναδυόμενο πολυπολικό διεθνές σύστημα γίνεται ολοένα και πιο συγκρουσιακό. Η ανάδυση νέων μεγάλων δυνάμεων στο πολυπολικό πλέον σύστημα, οδηγεί σε καταιγισμό στρατηγικών ανακατατάξεων στις περιφέρειες και ιδιαίτερα από τα Βαλκάνια μέχρι τον Περσικό κόλπο.

Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Παν. Ηφαιστος, 20 Νοεμβρίου 2019

Σημείωμα Νοέμβριος-Δεκέμβριος 2019: Ενώ εισερχόμαστε βαθύτερα στον 21ο αιώνα και ενώ πλησιάζουμε την επέτειο της Επανάστασης των Ελλήνων του 1821 τα προβλήματα της Ελληνικής εθνικής στρατηγικής γίνονται ολοένα και μεγαλύτερα τόσο λόγω της οικονομικής κρίσης όσο και της επί δεκαετίες πλέον εισροής χειμάρρων μεταμοντέρνου εθνομηδενιστικού δηλητηρίου που αποδυνάμωσε το φρόνημα των πολιτών, μπέρδεψε σε βαθμό απελπιστικό τις δημόσιες και ιδιωτικές συζητήσεις, διαίρεσε τους φορείς επιστημονικών τίτλων και συρρίκνωσε γνωστικά την μελέτη του κράτους και της διεθνούς πολιτικής στην Ελλάδα. Αυτά τα βιώσαμε έντονα επειδή συμμετείχαμε έντονα. Ολοένα και περισσότερο όσο προχωρούσαμε όμως, τόσο περισσότερο το πελατειακό ιδεολογικό-κομματικό σύστημα που αποτελματώθηκε την δεκαετία του 2010 “γεννούσε βέλη”. Μάταιη προσδοκία και μάταιη ελπίδα ότι, δημοσίευση στην δική σου πατρίδα αυτονόητων όρων και εννοιών που αφορούν το κράτος και την στρατηγική του (κρατική θεωρία-στρατηγική θεωρία), συμβατών μάλιστα με το θεμέλιο Θουκυδίδειο Παράδειγμα, θα προκαλούσε τόσες επιθέσεις που ισοδυναμούν με είδος δολοφονίας του χαρακτήρα ως ατόμου και ως φορέα επιστημονικού τίτλου. Όπως έγραψα και αλλού, τις δημόσιες αυτές παρεμβάσεις και τις επιθέσεις που προκάλεσε, επεξεργάζομαι την ηλεκτρονική ανάρτησή τους στο σύνολό τους. Δημόσιες πηγές είναι και η δημοσιοποίησή τους είναι θεμιτή και αναγκαία. Γράφω αυτό το σημείωμα και θα αναρτώ διαδοχικά κείμενα αναλλοίωτης αναλυτικής-επιστημονικής σημασίας και κυρίως απολύτως σχετικά όσο προχωράμε τα επόμενα χρόνια. Εν μέσω μεγάλων στρατηγικών ανακατατάξεων των οποίων τους προσανατολισμούς και τις προϋποθέσεις είχαμε καταγράψει τις δεκαετίες του 1990 και 2000 οι όροι, οι έννοιες και οι προεκτάσεις για την εθνική στρατηγική της Ελλάδας είναι ακριβώς οι ίδιοι εάν όχι πιο σημαντικοί, πλέον. Αυτό γιατί η αποτρεπτική στρατηγική απέτυχε παταγωδώς:

• “Βιώσιμο είναι το κράτος το οποίο διαθέτει επαρκή ισχύ (και στρατηγική) για την εφαρμογή των προνοιών του διεθνούς δικαίου για την Επικράτειά του” (Hans Morgenthau). Δεν εφαρμόστηκε το δίκαιο της θάλασσας, το Ελληνικό κράτος παρέλειψε να διπλασιάσει περίπου την Επικράτειά του στην θάλασσα βάσει των de jure προνοιών του διεθνούς δικαίου, απώλεσε μεγάλους πλουτοπαραγωγικούς πόρους, οι κατευνασμοί κατέστησαν το κράτος αναξιόπιστο και οι  υπόλοιποι δρώντες προσαρμόζονται στην Ελληνική αδυναμία και αναξιοπιστία.

• Η Τουρκία όχι μόνο έγινε πολύ πιο αναθεωρητική και επιθετική στο Αιγαίο, στην Θράκη και στην Κύπρο αλλά επιπλέον σχοινοβατεί στρατηγικά επιτυγχάνοντας -όποιος και να είναι ο ηγέτης της μελλοντικά – να αναβαθμιστεί σε περιφερειακή δύναμη και συνομιλητή των μεγάλων δυνάμεων.

• Στην Κύπρο η Ελληνική κατευναστική προσέγγιση και οι συνομιλίες στην βάση “λύσεων” που δημιουργούν ένα μη βιώσιμο κρατίδιο στα πεδία της Τουρκικής επικυριαρχίας οδηγεί σε μεγάλη στρατηγική παγίδευση των Ελλήνων. Αλλάζει τα σύνορα σε όλο το θαλάσσιο φάσμα με την Τουρκία σε πλεονεκτική θέση επειδή θα ελέγχει την Κύπρο, παγιδεύει ως στρατηγικούς ομήρους εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες, αλλάζει την διαλεκτική σχέση νησιώτικων / ηπειρωτικών ερεισμάτων όπως η Τουρκία επί δεκαετίες επιδιώκει και στην Θράκη μεθοδικά και συστηματικά καθιστά -όπως ο Νταβούτογλου είχε γράψει στο “Στρατηγικό βάθος” – την μουσουλμανική μειονότητα σε Τουρκικό στρατηγικό έρεισμα.

• Όλο το σύστημα ατόμων που στράφηκε εναντίον της αποτρεπτικής στρατηγικής, εναντίον της ένταξης της Κύπρου στην ΕΕ, υπέρ του σχεδίου Αναν και εναντίον του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου αντί να πει mea culpa και να αποσυρθεί κάνοντας κάποια άλλη δουλειά “περιέργως” επανέρχεται αυτή την φορά μάλιστα σε ρόλους ευθύνης.

• Ενώ εκατοντάδες χιλιάδες ταλαντούχοι νέοι μετανάστευσαν η Ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε οικονομική και κάθε άλλη καταστολή.

• Η Εθνική Ανεξαρτησία νοούμενη ως εσωτερική και εξωτερική πολιτική κυριαρχία ενός κράτος έχει εξόφθαλμα και καταμαρτυρούμενα συρρικνωθεί η και εκμηδενιστεί.

• Ο χείμαρρος γνωμών, μεγαλόστομων ημιμαθών διατυπώσεων, η προσκόλληση σε ιδεολογικά δόγματα, τα θεωρήματα και τα ιδεολογήματα είχαν ως αποτέλεσμα στο Ελληνικό κράτος να μην επικρατήσει κάτι που αποτελεί προαπαιτούμενο μιας εθνικής στρατηγικής: Στρατηγική κουλτούρα. Μεταξύ άλλων,

  • Δυνατότητα στοιχειώδους συνεννόησης γύρω από όρους και έννοιες,

  • Η αναγκαία και μη εξαιρετέα προϋπόθεση μιας συντριπτικής κυριαρχίας παραδοχών και θέσεων που θεωρούν το κράτος και την εθνική ανεξαρτησία ως την συλλογική ελευθερία της κοινωνίας που μόνο έτσι μπορεί να αυτό-θεσπίζεται αυτεξούσια και ελεύθερα.

  • Την συντριπτική κυριαρχία παραδοχών και θέσεων που δεν αμφιταλαντεύονται όσον αφορά τις ανελέητες πραγματικότητες του κρατοκεντρικού διεθνούς συστήματος

  • Την συντριπτική κυριαρχία αντί-ηγεμονικών θέσεων όχι με την έννοια της εχθρότητας προς τις εκάστοτε και μάλιστα συμμάχους ηγεμονικές δυνάμεις αλλά με την έννοια ότι είμαστε ενταγμένοι στις συμμαχίες και ότι κάνουμε συναλλαγές στην βάση των εθνικών συμφερόντων

  • Συντριπτική κυριαρχία της υψηλής αρχής της φιλοπατρίας που αποτελεί προϋπόθεση ύπαρξη κράτους και εθνικής στρατηγικής

  • Συντριπτική κυριαρχία της αλάνθαστης θέσης ότι ο κατευνασμός των εξωτερικών απειλών οδηγεί σε ήττα χωρίς μάχη (ή με μικρά εκφοβιστικά επεισόδια) και τελικά σε ανορθολογισμό και σε πόλεμο

  • Θέσεις και αντιλήψεις που θεωρούν την παραχώρηση κυριαρχίας κόκκινη γραμμή η οποία εάν παραβιαστεί ενεργοποιούνται οι μηχανισμοί της εθνικής στρατηγικής (χωρίς μια τέτοια παραδοχή δεν υπάρχει δυνατότητα ύπαρξης εθνικής στρατηγικής)

• Και πολλά άλλα τα οποία είναι γνωστά και περιττεύει να επεκταθώ. Μερικά αυτονόητα για όλα τα κράτη, πάντως, συνοψίζονται στους πίνακες που παρεμβάλλονται.

Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.

Πηγή: ifestos.edu.gr

Παν. Ηφαιστος, 11 Νοεμβρίου 2019

Η υπερδύναμη στρατιωτικά των ΗΠΑ, η αναδυόμενη Κίνα, το «Γερμανικό Πρόβλημα» και η σχέση Ρωσίας με Γερμανία, η γεωπολιτική πίσω από το Brexit, ο ρόλος της Γαλλίας και η αξία της Ευρασιατικής ζώνης, αλλά και η άνοδος του Αρκτικού κύκλου, βρίσκονται στο επίκεντρο της ανάλυσής μας.

“….Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι εάν η Ελλάδα ήταν όρθια, με κοινωνική συνοχή, με φιλοπατρία ως κύριο φρόνημα, ως άξονα της ζωής μας – δεν μπορεί να μην είναι αυτό το σωκρατικό, η φιλοπατρία, αυτό είναι ο άξονας της ζωής κάθε κράτους, και δεν έχει αυτό καμία σχέση με εθνικισμούς, ρατσισμούς, εμείς δεν έχουμε τέτοια σχέση με όλα αυτά τα πράγματα, εμείς οι Έλληνες είμαστε Σωκρατικοί, είμαστε Αριστοτελικοί, ανθρωποκεντρικοί και δημοκράτες, αυτό πρέπει να είμαστε, είναι στο DNA μας το πνευματικό – εδώ λοιπόν, εάν η Ελλάδα ήταν έτσι και εάν είχε ισχυρή στρατηγική, με δεδομένες αυτές τις εξελίξεις, θα ήταν ο άξονας της περιοχής. Βεβαίως μια λέξη αν θέλετε να μου επιτρέψετε να πω, μάλλον αυτό πλέον ή και εις βάρος της Ελλάδος είναι κάτι που θα αποκτήσει η Τουρκία επειδή ελίσσεται με ή χωρίς τον Ερτογάν, και βεβαίως αν κάνουμε αυτό το φρικτό, ανείπωτο, αυτοκτονικό λάθος να μπει η Κύπρος υπό Τουρκική επικυριαρχία, με όλες αυτές τις λύσεις που συζητάνε εκεί, κυριολεκτικά ο Ελληνισμός αυτοκτονεί ιστορικά. Έτσι είναι τα πράγματα…..”