Σχόλιο GMR: Για το μαρτύριο, σχόλιο ουδέν, το άρθρο είναι αποκαλυπτικό. Τιμής ένεκεν δυο λόγια για τον καταπληκτικό άνθρωπο Νίκο Δαβανέλλο. Καταξιωμένος καθηγητής Αγγλικής, έχει αφιερώσει τον ελεύθερο χρόνο του στην φωτογραφία εδώ και πολλές δεκαετίες. Όπου τον συναντήσεις, απαραίτητο “αξεσουάρ” που στολίζει τον ώμο του είναι μία φωτογραφική μηχανή. Εκδηλώσεις καθημερινές της ζωής της Λαμίας και ευρύτερα, πολιτιστικές, πολιτικές, ιστορικές, ανθρώπινες θα τις αποθανατίσει με τον δικό του μοναδικό τρόπο και θα διανείμει όπου πρέπει το αποτέλεσμα αφιλοκερδώς. Δεν το κάνει για χρήματα μα από αγάπη και μεράκι δίνοντας έτσι αποτέλεσμα που σε αφήνει άναυδο. Η μεγάλη του αγάπη είναι η ασπρόμαυρη που επεξεργάζεται πάντα ο ίδιος και έχει εντρυφήσει εις βάθος. Έργο ιστορικό, λαογραφικό, ανεκτίμητης αξίας μπορεί κανείς να βρει στο φωτογραφικό αρχείο αυτού του ανιδιοτελούς και αξιαγάπητου ανθρώπου. Μπράβο Νίκο, τιμή μας που σε έχουμε γνωρίσει και δει τα έργα σου.

_.

Δημ. Παυλόπουλος, 25 Μαρτίου 2021

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Ο ελληνικός 19ος αιώνας διακρίνεται για έξαρση δημιουργίας δημόσιων μνημείων, σε σημείο που ο αθηναϊκός Τύπος να διαβλέπει το 1889 τη μανία ανδριαντοποιίας! Τα αποτελέσματα της πληθώρας πατριωτικών μνημείων έγιναν εμφανή, όχι μόνο στην Αθήνα, αλλά και σε πόλεις της ελληνικής επαρχίας. Δείγμα τέτοιου ανδριάντα είναι του Ρουμελιώτη μαρτυρικού ήρωα Αθανασίου Διάκου σε φερώνυμη πλατεία της Λαμίας.

Η προσπάθεια για την ανίδρυση του ανδριάντα του ήρωα είχε αρχίσει από τον Οκτώβριο του 1867, με πρωτοβουλία του τότε νομάρχη Φθιώτιδας Θεμιστοκλή Κορομάντζου. Εκείνος κινητοποιήθηκε, γράφοντας επιστολές του προς προσωπικότητες για να ενισχύσουν την προσπάθειά του.

Ανάμεσα σε όσους παρέλαβαν την επιστολή ήταν και ο ποιητής Αριστοτέλης Βαλαωρίτης (1824-1879), ο οποίος ενθουσιωδώς υποσχέθηκε ότι θα εκφωνούσε και τον πανηγυρικό κατά τα αποκαλυπτήρια του μνημείου, όπως θα έκανε και για τον ανδριάντα του πατριάρχη Γρηγορίου Ε’ μπροστά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών λίγα χρόνια αργότερα, το 1872. Η αλλαγή νομάρχη το 1868 ανέκοψε τις ενέργειες για την υλοποίηση του μνημείου.

Το 1876, με την ευκαιρία μνημοσύνου του Διάκου στο Βαρβάκειο, ο ομιλητής, καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Κωνσταντίνος Κοντογόνης (1812-1878) έθεσε το ζήτημα ανέγερσης κενοταφίου αρχικά και ανδριάντα κατόπιν του ήρωα.

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr