ΑΙΣΧΡΟΝ ΕΣΤΙ ΣΙΓΑΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΣΗΣ ΑΔΙΚΟΥΜΕΝΗΣ.
ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙ Η ΠΑΤΡΙΣ.
Σχόλιο GMR : Ποια διάκριση των εξουσιών (που λέει το ΜέΡΑ25); Εδώ μιλάμε για νομοθέτηση χειραγώγησης μαρτύρων.
Αλλά το είπαμε πολλές φορές, οι πολιτικοί και νομικοί της Αριστεράς το έχουνε κλειδώσει το θέμα: “το θέμα είναι πολιτικό”-“μα, πιστεύετε στην Ελληνική Δικαιοσύνη…;”.
Γεράσ. Λιβιτσάνος, 2 Αυγούστου 2019
Το ότι το νομοσχέδιο για το «επιτελικό κράτος» που συζητείται την Δευτέρα στην ολομέλεια της Βουλής, παρέχει υπερεξουσίες στο Μέγαρο Μαξίμου αποτελεί την αιχμή του δόρατος της κριτικής της αντιπολίτευσης. Από τα 117 άρθρα του ίσως αποδειχθεί ότι έχει ιδιαίτερη σημασία το άρθρο 15 του προτεινόμενου νόμου το οποίο απαγορεύει σε υπουργούς και υφυπουργούς να καταθέτουν μάρτυρες σε δίκες, που ακόμη και έμμεσα εμπλέκονται με την κυβερνητική πολιτική χωρίς την άδεια του Κυριάκου Μητσοτάκη. Μάλιστα αν δεν τους δοθεί η άδεια απαλλάσσονται από κάθε ευθύνη.
Η ρύθμιση
Σύμφωνα με την εισηγητική έκθεση του νομοσχεδίου «το άρθρο 15 ρυθμίζει τις ειδικές υποχρεώσεις των μελών της Κυβέρνησης και των Υφυπουργών» και μέσα σε αυτές διευκρινίζεται ότι «πρόκειται για τις περιπτώσεις κωλύματος μέλους της Κυβέρνησης ή Υφυπουργού στην άσκηση των καθηκόντων του, πρόθεσης απουσίας του από την έδρα του (όπου απαιτείται ενημέρωση αντί για συγκατάθεση του Πρωθυπουργού, όπως ίσχυε μέχρι σήμερα), όπως επίσης κλήσης μέλους της Κυβέρνησης η Υφυπουργού, προκειμένου να καταθέσει ως μάρτυρας σε δικαστικές διαδικασίες που αφορούν στην κυβερνητική πολιτική». Δηλαδή το θέμα της «κλήσης μέλους της κυβέρνησης ή υφυπουργού» προστίθεται στα όσα ισχύουν μέχρι τώρα. Μάλιστα στην εισηγητική έκθεση γίνεται αναφορά και στο «δικαίωμα του Πρωθυπουργού να αρνηθεί να καταθέσει ως μάρτυρας, όπως αυτό ορίζεται και για τα υπόλοιπα μέλη της Κυβέρνησης, και προβλεπόταν ήδη στο άρθρο 11 παρ. 2 του ν. 1558/1985 που είχε κωδικοποιηθεί με το άρθρο 26 παρ. 1 του π.δ. 63/2005».
Όμως τα ουσιαστικά στοιχεία είναι τα εξής: Πρώτον ότι ένας υπουργός ή υφυπουργός δεν μπορεί ουσιαστικά να καταθέσει χωρίς την άδεια του πρωθυπουργού. Επίσης ότι εάν δεν του δοθεί το «πράσινο φως» τότε «η μη παροχή της άδειας απαλλάσσει το μέλος της κυβέρνησης ή τον υφυπουργό από την υποχρέωση να καταθέσει ως μάρτυρας». Φυσικά μία τέτοιου είδους διάταξη προφανώς καλύπτει αναγκαιότητες που αφορούν ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας, όπως άλλωστε ρητά αναφέρεται. Στο σημείο αυτό είναι σαφές το νόημά της. Πλην όμως η ισχύς του εν λόγω άρθρου δεν περιορίζεται σε αυτά τα ζητήματα. Αντιθέτως όπως είναι εμφανές από την διατύπωσή του καλύπτει κάθε τομέα πολιτικής.
Follow Us on Twitter
Follow Us on FaceBook
Subscribe to mail list