ΑΙΣΧΡΟΝ ΕΣΤΙ ΣΙΓΑΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΣΗΣ ΑΔΙΚΟΥΜΕΝΗΣ.
ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙ Η ΠΑΤΡΙΣ.
_.
Θεόδωρος Μαριόλης, 3 Δεκεμβρίου 2022
Θεόδωρος Μαριόλης : Καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας, Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης, Πάντειο Πανεπιστήμιο, Ομάδα Μελέτης Σραφφαϊανών Οικονομικών, και Ινστιτούτο Κοινωνικών Ερευνών Δημήτρης Μπάτσης
Κυρίες και Κύριοι,
Θα εστιάσω σε δύο, κεντρικά ζητήματα, τα οποία και θα συνδέσω, εν συνεχεία, μεταξύ τους. Το πρώτο είναι η κατά τις τελευταίες δεκαετίες επιβληθείσα Οικονομική Επιστήμη και Πολιτική, και το δεύτερο είναι ο πυρήνας της θέσης του Δημήτρη Μπάτση, στο βιβλίο του «Η Βαρειά Βιομηχανία στην Ελλάδα». Έτσι, θα κινηθώ από το «σήμερα» στο «τότε», ούτως ώστε να επιστρέψω στο «σήμερα». Τέλος, θα κλείσω τα λεγόμενά μου με μία υπόμνηση για τις καταβολές του έργου του Μπάτση: ο λόγος είναι ότι αυτό το «προδικαστικό» ζήτημα – κατά κανόνα – παρακάμπτεται διανοίγοντας, έτσι, το πεδίο στις καταθέσεις των εξαρτημένων αντανακλαστικών, της μίας ή της άλλης «απόχρωσης».
1. Η Οικονομική Επιστήμη και Πολιτική που επιβάλλεται στους ακαδημαϊκούς χώρους και, συνεπώς, στο σύνολο της κοινωνικής ζωής, εμφανίζεται ως μία τεράστια συσσώρευση μαθηματικών τύπων, οι οποίοι αποδεικνύουν ότι η – λεγόμενη – Αγορά, η συγκροτούμενη από εγωιστικά οικονομικά υποκείμενα, τα οποία δεν επιδιώκουν παρά το ίδιο συμφέρον τους, συνιστά αυτο-ρυθμιζόμενο (ομοιοστατικό) και οικονομικά αποτελεσματικό σύστημα. Και αυτή η συσσώρευση μαθηματικών τύπων εμφανίζεται, με τη σειρά της, ως αδιάλειπτη ανάπτυξη του επιστημονικού προγράμματος του – λαμπρού μηχανικού και οικονομολόγου – Léon Walras (1834–1910), το οποίο θεμελιώθηκε, κατά πρώτον, με το έργο του Éléments d’Économie Politique Pure (1η έκδοση το 1874).
Συνεχίστε την ανάγνωση κατεβάζοντας το συνημμένο αρχείο σε μορφή PDF.
ΜΑΡΙΟΛΗΣ_ΜΠΑΤΣΗΣ_ΟΜΙΛΙΑ_ΗΡΑΚΛΕΙΟ_3_12_2022
_.
Κώσ. Θεολόγου, 18 Μαρτίου 2023
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Από το Μάτι στα Τέμπη, μια τετραετία δρόμος… Όλοι στο βάθος ξέρουμε ότι η Ελλάδα δεν είναι κανονική χώρα, ουδείς μπορεί να προβλέψει πότε και αν θα γίνει κανονική, λαμβάνοντας υπόψη ότι στα προηγμένα κράτη η κανονικότητα καθορίζεται από τη λειτουργία της πολιτικής, της κοινωνίας και της οικονομίας.
Σε μια χώρα όπου το κέρδος των ολίγων θυσιάζει την ασφάλεια και τη ζωή των πολλών, ο δάσκαλος οφείλει να ενσαρκώνει την αξία της εργασίας και να αποδίδει σημασία στο καθήκον εκάστου ρόλου μας. Διότι, στο καθολικό σχέδιο της οργισμένης αντίδρασης με καταλήψεις και προπηλακισμούς, ολίγοι μόνον αποφασίζουν για τις καταλήψεις και τα στόρια στις σχολές, λες και είναι μαγαζιά που τα διαχειρίζονται κατά το δοκούν.
Ως δάσκαλος στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο, δεν επιτρέπω στον εαυτό μου να είμαι οργισμένος, ούτε σοκαρισμένος από οποιοδήποτε φαινόμενο ή γεγονός, διότι ο δάσκαλος οφείλει να διδάσκει περίσκεψη και αποφασιστικότητα, ώστε να επικρατεί κανονικότητα στα σχολεία και στη ζωή μας, επαγγελματική και ιδιωτική. Προσωπικώς, εργάζομαι σαββατοκύριακα και γιορτές, ώστε να ανταποκρίνομαι στις ακαδημαϊκές ή άλλες επαγγελματικές υποχρεώσεις μου, εις βάρος της ιδιωτικής ζωής μου και προς όφελος των φοιτητών.
Είναι όμως και δικαίωμά μου να αξιοποιώ την τεχνολογική και νόμιμη δυνατότητά μου να διδάξω διαδικτυακά, ώστε να ανταποκριθώ σε πολλές άλλες επαγγελματικές υποσχέσεις μου στο τέλος του εαρινού εξαμήνου, χωρίς να θεωρούμαι ρίψασπις στη μάχη εναντίον των βαρβάρων ή, εν πάση περιπτώσει, ας αρχίσει – και μακάρι να τελειώσει – η επανάσταση χωρίς εμένα.
Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.
Πηγή: slpress.gr
Σχόλιο GMR: Η διαφορά μεταξύ επανάστασης και ατομικής τρομοκρατίας, είναι το κομβικό σημείο. Το πρώτο οφείλεται σε βαθιές αιτίες και κινητοποιεί κοινωνικές ομάδες, το δεύτερο αποτελεί την ψυχική διέξοδο ατόμων που, είτε διαλέγουν τον μη ωφέλιμο (επιζήμιο) τρόπο κοινωνικής μεταβολής, είτε πατώντας σε ευγενικές ιδέες εξυπηρετούν τον προβληματικό ψυχισμό τους, είτε οι δύο προηγούμενες περιπτώσεις εξυπηρετούν τα νύχια του παρακράτους, του κράτους και των έξυπνων “καθοδηγητών”.
Το κείμενο των 68 πανεπιστημιακών συνιστά α λα καρτ νομικοφιλοσοφική(*) Δικαιϊκή Συγκίνηση, με δεδομένη την από το 2010 ΧΡΕΟΚΡΑΤΙΑ-ΠΑΝΤΟΣ ΕΙΔΟΥΣ ΕΘΕΛΟΕΚΧΩΡΗΣΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ, όπως ΤΕΚΜΗΡΙΩΝΕΙ η ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΝΟΜΙΚΗ ΣΚΕΨΗ: https://greek-market-research.com/clink/i-antikeimeniki-nomiki-skepsi/ .
Βέβαια, επειδή ΔΕΝ είμαστε και ΑΝΥΠΟΨΙΑΣΤΟΙ, σκεφτόμαστε πως ίσως, όσο συγκινεί την ατομική τρομοκρατία η ΧΡΕΟΚΡΑΤΙΑ και τα συνακόλουθά της (βλέπετε https://greek-market-research.com/clink/oi-diadilosies-kke-antarsya-syriza-mera25/ ) , άλλο τόσο συγκινεί και την διανοουμενίστικη (ΕΠΙ ΤΟΥ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥ) ενυπόγραφη ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ.
Έκκληση 1000 νομικών για Κουφοντίνα: Δεν έχουμε δικαίωμα να σιωπήσουμε
Σχετικό, για να μην ξεχνιόμαστε περί της “ηθικής ανωτερότητας” του κουφοντινέϊκου συμπεριλαμβανομένων των καθηγητών και νομικών με την εξαιρετικά επιλεκτική περί δικαιωμάτων ευαισθησία το, [“ας μην είχε κάνει την εθνική συμφιλίωση” από τον σύνδεσμο https://www.kathimerini.gr/politics/562934065/ntora-mpakogianni-ti-moy-eipe-o-koyfontinas-gia-ti-dolofonia-toy-payloy-mpakogianni/ ].
(*) — βλεπετε το σχόλιο: https://greek-market-research.com/article/arsi-asylias-voyleyti-toy-mera25-koinovoyleytiki-diktatoria-kataggellei-o-varoyfakis/
_.
THETOC TEAM, 21 Ιανουαρίου 2021
Την ικανοποίηση των αιτημάτων του Δημήτρη Κουφοντίνα, ηγετικού στελέχους της 17Ν, που έχει προχωρήσει σε απεργία πείνας, ζητούν 68 Πανεπιστημιακοί καθηγητές που υπογράφουν σχετικό κείμενο.
“Το κράτος δικαίου δεν μπορεί να ισχύει κατά περίπτωση” αναφέρουν και αποδίδουν στην Πολιτεία διακριτική και εκδικητική αντιμετώπιση του Κουφοντίνα, φθάνοντας μάλιστα στο σημείο να υποστηρίζουν ότι καταπατώνται τα δικαιώματά του και αυτό είναι κάτι που “προσβάλλει τη Δημοκρατία”.
Ανάμεσα στα ονόματα που υπογράφουν το κείμενο είναι στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και πανεπιστημιακοί που ανήκουν στον ευρύτερο χώρο της Αριστεράς. Ανάμεσά τους είναι ο πρώην Αναπληρωτής υπουργός Παιδείας και Αντιπρόεδρος της Βουλής, Τάσος Κουράκης, η υποψήφια δήμαρχος Αθηναίων του ΣΥΡΙΖΑ Ελένη Πορτάλιου, ο Μάκης Σπαθής γενικός γραμματέας Διά Βίου Εκπαίδευσης στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ Άλκης Ρήγος, ο Βένιος Αγγελόπουλος, μέλος της Δ.Ε του ΣΥΡΙΖΑ που ήταν από τους πρώτους μάρτυρες υπεράσπισης της 17Ν, ο Αλέξανδρος Γαρύφαλλος που είχε υπογράψει τον Σεπτέμβριο του 2019 κείμενο υποστήριξης πανεπιστημιακών στον ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέξης Μπένος, υποψήφιος Ευρωβουλευτής και άλλοι.
Το κείμενο
Η διακριτική και εκδικητική αντιμετώπιση του Δημήτρη Κουφοντίνα από την πολιτεία καταπατά τα δικαιώματα του κρατούμενου και προσβάλλει τη Δημοκρατία. Παρότι, όπως σημειώνει σε παλαιότερη παρέμβασή του ο πρόεδρος της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων κ. Χριστόφορος Σεβαστίδης, “η επιβληθείσα ποινή εξαντλεί τις αξιώσεις της Πολιτείας έχοντας προσμετρήσει το είδος των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν και την προσωπικότητα του δράστη”, ο Δ. Κουφοντίνας βρίσκεται συχνά -κατά παράβαση του σωφρονιστικού κώδικα- αντιμέτωπος με πρόσθετες ποικιλόμορφες ποινές εντός της φυλακής.
Σχόλιο GMR: Φοβερά επαναστατική πράξη γκρεμίσματος Χρεοκρατίας και λογοδοσίας υπαιτίων. Όποτε τους ξαναχρειαστεί, μετά την περίοδο 2011-2014, το Κράτος, θα είναι παρόντες για να διαλύσουν τυχόν λαϊκό ξεσηκωμό.
._
protothema, 30 Οκτωβρίου 2020
Εισβολή στο γραφείο του πρύτανη το πρωί της Πέμπτης – Σάλος στο Διαδίκτυο από την πράξη φασισμού – Τέτοιες εικόνες ούτε την εποχή που εφαρμόστηκε ο νόμος «Περί τεντιμποϊσμού»
Εικόνα ντροπής που αποτυπώνει μια φανατική και φασιστική νοοτροπία αναρτήθηκε σε ιστοσελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου, από την εισβολή που έκαναν στο γραφείο του πρύτανη της ΑΣΟΕΕ.
Σάλος έχει προκληθεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με χιλιάδες χρήστες να καταδικάζουν την πράξη αλητείας εντός πανεπιστημιακού χώρου. Οι περισσότεροι μιλούν για μια κίνηση που όχι μόνο δείχνει ασέβεια αλλά και σκοταδισμό.
Τέτοιες εικόνες δεν είχαν δει φως της δημοσιότητας ούτε την εποχή (1958) που εφαρμόστηκε ο νόμος 4000 «Περί τεντιμποϊσμού». Η αστυνομία, τότε, συνελάμβανε όσους νεαρούς θεωρούσε ότι διέπρατταν εξύβριση, και τους οδηγούσε στο κρατητήριο, όπου γινόταν σε αυτούς κούρεμα με την ψιλή, τους έσκιζαν τα παντελόνια και εν συνεχεία τους περιέφεραν στο δρόμο εξευτελίζοντάς τους.
Στην εμπρηστική ανακοίνωσή τους οι αναρχικοί που εσέβαλαν στην ΑΣΟΕΕ γράφουν, μεταξύ άλλων, ότι επέλεξαν να στοχοποιήσουν τον συγκεκριμένο πρύτανη επειδή «οραματίζεται εξευρωπαϊσμό των πανεπιστημίων στα πρότυπα αποστειρωμένων και επιτηρούμενων ιδρυμάτων».
Σχόλιο GMR : Κύριε Λυγερέ, δεν γνωρίζουμε αν η κοινωνία “μάλλον θα χειροκροτήσει” τα του ασύλου της Νέας Κατοχικής Κυβέρνησης. Αυτό που σίγουρα γνωρίζουμε, είναι πως με στρογγυλέματα και αποφυγή του κεντρικού προβλήματος (χρεοκρατία-κατοχή), η δημοσιογραφία καθίσταται συν-ένοχος.
Στ. Λυγερός, 9 Αυγούστου 2019
Η κατάχρηση είναι ο χειρότερος εχθρός κάθε δικαιώματος, κάθε δημοκρατικής κατάκτησης. Πρόκειται για κανόνα χωρίς εξαίρεση. Το πανεπιστημιακό άσυλο είναι μία ζωντανή απόδειξη. Ποιός θα μιλούσε για το θέμα αυτό εάν δεν είχαν μεσολαβήσει όλα εκείνα, που το έχουν υπονομεύσει στη συνείδηση της κοινής γνώμης; Σήμερα, η νεόδμητη κυβέρνηση Μητσοτάκη, όπως είχε προαναγγείλει και προεκλογικά ετοιμάζεται να το καταργήσει και μάλιστα με τη συναίνεση της κοινής γνώμης.
Υπενθυμίζουμε ότι το άσυλο καθιερώθηκε σ’ άλλες εποχές, όταν κυριαρχούσαν αυταρχικά καθεστώτα, για να προστατεύσει την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών στα πανεπιστήμια από την κρατική καταστολή. Στη σημερινή Ελλάδα δεν υφίσταται τέτοιο πρόβλημα. Η “τηλεοπτική δημοκρατία” διαθέτει πιο έμμεσους, αλλά πιο αποτελεσματικούς τρόπους για να εξασφαλίζει την υποταγή των “υπηκόων”.
Παρά το γεγονός ότι στην εποχή του Διαδικτύου και των social media το άσυλο έχει χάσει το αρχικό του νόημα. Θα μπορούσε, ωστόσο, να παραμείνει ένας χρήσιμος θεσμός, με την έννοια ότι ενισχύει την αίσθηση ελευθερίας, χωρίς την οποία εκφυλίζεται η ίδια η έννοια της πανεπιστημιακής κοινότητας. Το σωστό, λοιπόν, δεν είναι η κατάργησή του, αλλά να τεθεί φραγμός στις κραυγαλέες καταχρήσεις του. Το στοίχημα διορθωτικών παρεμβάσεων για τη διατήρησή του, όμως, έχει προ πολλού χαθεί.
Σχόλιο GMR : Η ουσία της υπόθεσης βρίσκεται σε αυτό το απόσπασμα του εξαιρετικού άρθρου του κου Όθωνα Κουμαρέλλα:”Φοιτητικές παρατάξεις και κομματικές οργανώσεις λύνουν και δένουν.”.
Σε αυτό νομίζουμε πως πρέπει να εμβαθύνουμε.
Οι φοιτητικές (και Καθηγητικές εμφανείς ή μη!) παρατάξεις και οι όπισθεν ή έμπροσθεν αυτών κομματικές οργανώσεις, “εργάζονται”/επιβάλλονται παλαιόθεν, [εδώ http://www.lamprakides.gr/blog/?p=3914 σχετικό για την ΕΚΟΦ/Εθνική Κοινωνική Οργάνωσις Φοιτητών, αυτή η αντιπαράθεση Δεξιάς-Αριστεράς συνεχίζεται ως φάρσα/ταγκό για δύο εγκληματίες(*)] εντός των Πανεπιστημίων, με το αζημίωτο της πολιτικής καριέρας στον στίβο του Αντι-προσωπευτικού Κοινοβουλευτισμού, σήμερα Κατοχικού.
Ο Αντι-προσωπευτικος Κοινοβουλευτισμός έχει ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ σε όλες τις πτυχές της κοινωνικοοικονομικής πραγματικότητας (Συνδικαλισμό, Τοπική Αυτοδιοίκηση, Δικαιοσύνη/σχόλιο και link εντός του σχολίου για άνοιγμα εδώ https://greek-market-research.com/article/synantisi-dikaston-kai-eisaggeleon-me-tin-igesia-toy-ypoyrgeioy-dikaiosynis/ , Επιστημονικά Σωματεία κλπ), παραμερίζοντας σε βάθος και εκτατικά κάθε δυνατότητα Δημοκρατίας.
Στα Πανεπιστήμια, αυτή η ΕΠΙΒΟΛΗ, αφορά ΟΛΕΣ τις Πανεπιστημιακές ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ (Διδασκαλία, Έρευνα, Φοιτητικές Εκδηλώσεις, Σύνδεση με την Εργαζόμενη και την Επιχειρηματική Κοινωνία, Επιστημονική Συμμετοχή στις οικονομικοπολιτικοκοινωνικές εξελίξεις, κλπ).
Στην τελική, «στα τέτοια» (τα ανύπαρκτα) ΟΛΩΝ των πολιτευομένων, οτιδήποτε εκτός πολιτικής καριέρας, ακόμα και αν αυτό το οτιδήποτε(πχ λέμε τώρα, δημοκρατικά οργανωμένο αντιστασιακό-απελευθερωτικό μέτωπο) αφορά την Γερμανοχρεοκρατική Κατοχή.
Βέβαια, Φοιτητικές παρατάξεις, κομματικές οργανώσεις, Πολιτευόμενοι, αντιμνημονιακοί μάλιστα, απαντούν γι’ αυτή την ΚΑΤΟΧΗ: “Φταίει ο Καναπές”!
Ασχέτως αν αυτός ο “Καναπές” είναι αποτέλεσμα ενός άλλου καναπέ. Αυτού, της Αντί-Δημοκρατικής περιθωριοποίησης των πολιτών από τους επιδέξιους κώλους του Κατοχικού Αντιπροσωποκοινοβουλευτικού, ΚΑΝΑΠΕ.
Σε τυχόν ενόχληση από τον δαίμονα της αθυροστομίας, επισημαίνουμε, πως αυτή δεν είναι παρά χάδι σε Ρινόκερο και ψιθύρισμα σε αυτί βαρήκοης Εισαγγελικο-Δικαστικής Αφασίας.
(*) ως προς την αριστερή εγκληματικότητα στα πανεπιστήμια από αυτό εδώ https://slpress.gr/politiki/to-chroniko-tis-katalysis-toy-asyloy-apo-ti-giannakoy-kai-ti-diamantopoyloy-stin-kerameos/ το άρθρο του κου Β. Ασημακόπουλου: “Η υπαρκτή Αριστερά αδυνατεί να υπερασπιστεί πειστικά το πανεπιστημιακό άσυλο στην ελληνική κοινωνία. Κι αυτό για δύο βασικούς λόγους. Η κινηματική εκδοχή της προχώρησε πολλές φορές στην καταχρηστική άσκηση και ουσιαστικά στην κατάλυση του ασύλου, με πρακτικές βίας…“.
Οθων Κουμαρέλλας, 11 Αυγούστου 2019
Όπως είχε προαναγγείλει η κυβέρνηση Μητσοτάκη κατάργησε το πανεπιστημιακό άσυλο. Επειδή ο καθένας μπορεί να έχει διαφορετικά πράγματα στο μυαλό του για το τι είναι το πανεπιστημιακό άσυλο, ας δούμε τι προβλέπει το ελληνικό σύνταγμα με το άρθρο 16: «Η τέχνη και η επιστήμη, η έρευνα και η διδασκαλία είναι ελεύθερες. Η ανάπτυξη και η προαγωγή τους αποτελεί υποχρέωση του Κράτους. Η ακαδημαϊκή ελευθερία και η ελευθερία της διδασκαλίας δεν απαλλάσσουν από το καθήκον της υπακοής στο Σύνταγμα».
Πιο συγκεκριμένα με βάση το νόμο, που ίσχυε μέχρι πριν λίγο,αλλά και τα διεθνώς ισχύοντα σε δημοκρατικές χώρες: «Το πανεπιστημιακό ή ακαδημαϊκό άσυλο χαρακτηρίζει την ακαδημαϊκή ελευθερία στην έρευνα και διδασκαλία, την ελεύθερη έκφραση και διακίνηση των ιδεών μέσα σε πανεπιστημιακούς χώρους καθώς και την προστασία του δικαιώματος στη γνώση, τη μάθηση και την εργασία. Το άσυλο καλύπτει όλους τους χώρους του ιδρύματος στους οποίους γίνεται εκπαίδευση και έρευνα…».
Με την τραυματική εμπειρία του μετεμφυλιακού κράτους, και κυρίως της Χούντας, όπου τα πανεπιστήμια (κυρίως η Νομική Σχολή Αθηνών και το Πολυτεχνείο) αναδείχθηκαν ως οχυρά αντίστασης και αγώνα για τη δημοκρατία, για να κατασταλούν με αιματηρή βία, το πανεπιστημιακό άσυλο συνδέθηκε αποκλειστικά με τη δυνατότητα εισόδου, ή μη, της αστυνομικής δύναμης στους πανεπιστημιακούς χώρους.
Σχόλιο GMR : Ετοιμάζεται η φοιτητική “παράταξη Γιάνης”. Έτσι για να διαιωνίζεται η κομματοκαπηλεία των φοιτητικών ανησυχιών και αγώνων. Και το χειρότερο, για να ΦΙΜΩΝΕΤΑΙ η κάθε μη κομματοελεγχόμενη φοιτητική φωνή. Στάθη, φίλε και συναγωνιστή Στάθη που είσαι;;;
Liberal_gr, 8 Αυγούστου 2019
Ως το μεγαλύτερο και πιο καθοριστικό του λάθος κατά τη θητεία του ως υπουργού Οικονομικών στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτήρισε ο Γιάνης Βαρουφάκης την εμπιστοσύνη που έδειξε στον πρώην πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα.
Σε συνέντευξή του στο One Tv, o κ. Βαρουφάκης, αναφερόμενος στην περίοδο του 2015, υποστήριξε πως η τότε απειλή των δανειστών για Grexit ήταν απολύτως κούφια και πως ο μεγαλύτερός του φόβος ήταν η ερημοποίηση της χώρας εντός του ευρώ.
Όπως ανέφερε ο Γενικός Γραμματέας του ΜέΡΑ25, προσωπική του επιθυμία, αλλά και του κόμματός του είναι η χώρα να παραμείνει στο ευρώ, αλλά με την εφαρμογή των απαραιτήτων για να σταματήσει η «κατρακύλα».
«Αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε κιοτέψει, δεν θα είχαμε κανέναν λόγο να κατέβουμε στις εκλογές ούτε να εκλεγούμε», τόνισε για το ΜέΡΑ25.
Αναφορικά με το πανεπιστημιακό άσυλο, η πρόταση του κόμματος του κ. Βαρουφάκη είναι «μια υπηρεσία περιφρούρησης του ασύλου, η οποία να αποτελείται από ένστολους, υπαλλήλους του πανεπιστήμιου, προσλαμβανόμενων από τις πρυτανικές αρχές με τη σύμφωνη γνώμη των φοιτητικών συλλόγων και οι οποίοι θα λογοδοτούν στο πανεπιστήμιο και θα είναι εκείνοι που θα αποφασίσουν σε μια δύσκολη στιγμή αν θα πρέπει να καλέσουν την αστυνομία ή όχι».
Πηγή: liberal.gr
Σχόλιο GMR : Σωστά τα λέει ο καθηγητής κος Σωτηρέλης.
Όμως, με το άσυλο δολίων και παραπλανητικών φιλομνημονιακών τοποθετήσεων και αφασιών, σε Πανεπιστήμια (Τσακαλώτοι και λοιποί), ΜΜΕ, Δικαιοσύνη, τι θα γίνει;;;
Γιώργ. Σωτηρέλης, 16 Ιουλίου 2019
«Σύμφωνα με παλιά ευρωπαϊκή παράδοση, η τήρηση της τάξης και της ασφάλειας στο σύνολο των χώρων των προορισμένων για την εξυπηρέτηση της λειτουργίας των Α.Ε.Ι. ανήκει στην αποκλειστική αρμοδιότητα και ευθύνη των αρχών που διοικούν το ίδρυμα. Το πανεπιστημιακό άσυλο, προστατεύοντας όλα τα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας, διδάσκοντες και διδασκομένους, και γενικά όσους βρίσκονται εκεί με την δημοκρατικά εκφρασμένη συναίνεση των αρμόδιων ακαδημαϊκών οργάνων, συνέχεται άρρηκτα τόσο με την ελευθερία της επιστημονικής έρευνας και διδασκαλίας όσο και με την “πλήρη αυτοδιοίκηση” των ΑΕΙ και συνεπώς εμπεριέχεται ουσιαστικά στην κατοχύρωση της ακαδημαϊκής ελευθερίας που ενεργείται με το άρθρο 16 του Συντάγματος».
Αριστόβουλος Μάνεσης, “Η συνταγματική προστασία της ακαδημαϊκής ελευθερίας, Συνταγματική Θεωρία και Πράξη”, τ. Ι, εκδ. Σάκκουλα, Αθήνα-Θεσσαλονίκη 1980, σ. 702-703.
Να καταργηθεί ή να μην καταργηθεί το άσυλο; Το ζήτημα αυτό, που ανήχθη από την σημερινή κυβέρνηση σε μείζονα προτεραιότητα, είναι πράγματι σοβαρό και έχει ποικίλες προεκτάσεις. Ωστόσο, οι σχετικές εξαγγελίες βρίθουν από ψευδεπίγραφα και λεονταρισμούς και σε κάθε περίπτωση ερείδονται σε εντελώς λανθασμένη βάση. Ας δούμε το γιατί:
Τόσο –και ιδίως– η κυβέρνηση όσο και η αξιωματική αντιπολίτευση αντιμετωπίζουν το άσυλο αποκλειστικά και μόνο υπό το πρίσμα της πολιτικής σκοπιμότητας. Η μεν κυβέρνηση έχει επιδοθεί σε μια συστηματική και εμμονική δαιμονοποίηση και συκοφάντηση του ασύλου, φορτώνοντας σε αυτό όλα τα προβλήματα που κατατρύχουν το Πανεπιστήμιο, η δε αξιωματική αντιπολίτευση οχυρώνεται με πάθος πίσω από τις –ατυχείς– σχετικές νομοθετικές ρυθμίζεις της, εθελοτυφλώντας και πετώντας την μπάλα στην εξέδρα.