ΑΙΣΧΡΟΝ ΕΣΤΙ ΣΙΓΑΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΣΗΣ ΑΔΙΚΟΥΜΕΝΗΣ.
ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙ Η ΠΑΤΡΙΣ.
Σχόλιο GMR: Δεν χωράει ο Τσίπρας στη “νέα” εποχή και πλέον ο Στάθης στις καρδιές μας.
Πολιτικός αναλυτής επιπέδου της “αδέσμευτης-ανεξάρτητης” μεν, συστημικής δε δημοσιογραφίας, slpress (τι αναβάθμιση…), κατέληξε από εποχής αυτοθαψίματός του σε ΜέΡΑ25-Πολιτικαντισμό, ο πάλαι ποτέ εξαιρετικότατος συναγωνιστής-διανοούμενος Στάθης!
_.
Στάθης Σταυρόπουλος, 29 Σεπ. 2021
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Πρέπει να ’ναι κανείς “αόμματος” σαν τον αείμνηστο Μίμη Φωτόπουλο στην ταινία “Κάλπικη λίρα” για να μη βλέπει τις προσπάθειες που καταβάλλονται για την αλλαγή του πολιτικού σκηνικού, στην οποία πρωταγωνιστούν οι Μητσοτάκης και Τσίπρας. Δεν πρόκειται για τίποτα τεκτονικές αλλαγές, αλλά για τις απαραίτητες εκείνες, προκειμένου να λειτουργήσει το σύστημα διαχείρισης του “προτεκτοράτου”.
Είναι πλέον φανερό ότι το σύστημα του ενός και μισού κόμματος δεν μπορεί να υποκαταστήσει τον παλιό καλό (μονοκομματικό) δικομματισμό. Οι “Δυνατοί” χρειάζονται δύο πόλους για να μοιράζουν παιχνίδι, να χρησιμοποιούν και τους δύο, να απειλούν και τους δύο, να μην εξαρτώνται από έναν και γενικώς να ελέγχουν τη ζωή των ανθρώπων, χωρίς κινδύνους “ξαφνικών” εκτρόπων και εκτροπών. Είναι πλέον φανερό ότι ο επικεφαλής του ενός εκ των δύο πόλων, ο Αλέξης Τσίπρας, δεν κάνει πια γι’ αυτή τη δουλειά.
Έχει χάσει την εμπιστοσύνη του λαού, χωρίς να μπορεί να την ανακτήσει (αυτό αντέχεται) αλλά, κυρίως, έχει χάσει την εμπιστοσύνη των “Δυνατών” (αυτό δεν αντέχεται). Με έναν λόγο, ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ (με ό,τι σημαίνει ΣΥΡΙΖΑ) είναι πλέον ένα διττό πρόβλημα: Πρώτον, ο Τσίπρας δεν μπορεί να χειραγωγήσει πλέον τον λαό. Δεύτερον, ο Τσίπρας δεν μπορεί να είναι χρήσιμος στους “Δυνατούς” για τις σχέσεις μεταξύ τους – δεν τον εμπιστεύονται πλέον.
Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.
Πηγή: slpress.gr
Σχόλιο GMR: Αγαπητέ Στάθη, όποιος μπλέκει με τον κατιμά, λερώνεται.
Το ακατανόητο πολιτικό μπλέξιμό σου με τον (ως) ανεκδιήγητο και (ως) πολυεπίπεδο μπον βιβέρ Γιάνη με τα 2+2 (και βάλε) πρόσωπα, έδωσε στον Γιάνη χρυσή ευκαιρία, αφού σε εκμεταλλευτεί εκλογικά, να σε ακυρώσει ( Στάθης και Βαρουφάκης μαλώνουν για την ελληνική υπηκοότητα της Κούνεβα ) , ταυτόχρονα να ξεφορτωθεί νομίζουμε, έναν (ίσως; το μέλλον θα δείξει) ενοχλητικό για το σύστημα της παγκοσμιοποίησης και της χρεοκρατίας διανοούμενο.
Οι προτάσεις της G-M-R για απελευθέρωση από Χρεοκρατία-Εξωθεν Εξάρτηση, περιλαμβάνουν βασικές προηγούμενες θέσεις σου.
Αναμένουμε με χαρά και αγάπη προς το πρόσωπό σου, την επιστροφή σου, ενάντια στο περιβάλλον του κατιμά.
_.
“Στάθης”, 17 Δεκεμβρίου 2020
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Είναι κοινός τόπος ότι στην πολιτική ζωή της χώρας κυριαρχεί η ρητορική (με όλα τα συνεπακόλουθα) του “κατιμά”. Ο “κατιμάς” που όλα τα κόμματα έχουν εκθρέψει τα τελευταία χρόνια, κυρίως στα social media, από εφεδρικός λόγος που ήταν έχει γίνει μετωπικός και κυρίαρχος. Όλο και πιο πολύ όλο και πιο συχνά τα κόμματα (πλην ελαχίστων) υιοθετούν την ορολογία του “κατιμά” τους και εκφράζονται με αυτήν.
Τούτο ήταν αναπόφευκτο στο βαθμό που τα κόμματα μέσα στο πλαίσιο ενός υποτελούς συστήματος, δεν παράγουν πολιτική και στρατηγική, αλλά διαγκωνίζονται στο ψεύδος, την υποκρισία και την αναλγησία. Αυτό όμως δεν συνιστά (μόνον) ηθική κατάπτωση, αλλά είναι αναπόδραστο αποτέλεσμα της διαχείρισης των αλλεπάλληλων κρίσεων, όταν τα κυρίαρχα κόμματα δεν είναι παρά απλοί εντολοδόχοι.
Αυτός ο “κατιμάς”, που στο πλαίσιο αυτής της παρακμής έχει γίνει κυρίαρχος στην έκφραση των κομμάτων, γίνεται κυρίαρχος και σε μεγάλο μέρος του κεντρικού Τύπου. Τα απομεινάρια του οποίου, υποταγμένα στην παθολογία των κομμάτων, την ενισχύουν. Ένας καθωσπρέπει “κατιμάς” που συναγωνίζεται τον ανόθευτο. Η σχέση πλέον των κομμάτων με τον κατιμά τους, είναι η σχέση του αυγού με την κότα. Ή, αν προτιμάτε, του φιδιού με το αυγό του. Καθότι ο φαιόχρωμος και μελανόφρων αυτός “κατιμάς” προβαίνει συστηματικά σε “δολοφονίες χαρακτήρων”, σε ύβρεις, ανθρωποφαγία και παν τι άλλο ειδεχθές και απεχθές.
Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.
Πηγή: slpress.gr
Σχόλιο GMR: Ο Στάθης, αφ’ ότου μεταπήδησε στον “τι κι αν είναι κατοχή” βαρουφάκειο αντιπροσωπευτικό κοινοβουλευτισμό, ξέχασε τις εδώ θέσεις του και διαφημίζει “συμφωνία κομμάτων” για την σωτηρία της πατρίδας.
Κάποια απορία;
._
“Στάθης”, 8 Ιουλίου 2020
«Σάπιο πολιτικό εκκρεμές»… από την λίστα Πέτσα, έως τις ηχογραφήσεις της ΕΥΠ και την υπόθεση Καλογρίτσα
Ο αρθογράφος Στάθης , αναφερόμενος στο τοξικό κλίμα σκανδαλολογίας που αμφίπλευρα από τους δύο πόλους του μονοκομματισμού επικρατεί στην Ελλάδα, από την λίστα Πέτσα, έως τις ηχογραφήσεις της ΕΥΠ και την υπόθεση Καλογρίτσα, μίλησε για ένα σάπιο πολιτικό εκκρεμές, που έχει φέρει στην επιφάνεια τον απόπατο του, την ώρα που η χώρα εσωτερικά αλλά και εξωτερικά στα εθνικά θέματα, ετοιμάζεται να βιώσει δύσκολες καταστάσεις.
Την ώρα που η Ελλάδα, συνεπεία της ύφεσης και της έλλειψης παραγωγικής ανασυγκρότησης , υφίσταται ελέω κορωνοϊού και το πλήγμα στα έσοδα του τουρισμού, με το φάσμα και της διατροφικής κρίσης μπροστά της ή με τον διαρκώς εντεινόμενο κίνδυνο από την Τουρκία, η πολιτική της ελίτ, η θεσμική κρίση σε εκτελεστική, νομοθετική και δικαστική εξουσία αλλά και η διαπλοκή των μεγάλων ΜΜΕ, οδηγεί την Ελλάδα σε νέες περιπέτειες.
Είναι τουλάχιστον , είπε, απρεπές ο Τσίπρας να μιλάει για «βρώμικο 89» , μη αντιλαμβανόμενος ότι αν το 1989 η κάθαρση που έλεγε η Αριστερά, είχε προχωρήσει ουσιαστικά, ίσως να μην φτάναμε εδώ που φτάσαμε σήμερα. Δυστυχώς , επεσήμανε, οδηγούμαστε σε λογικές καλυπτόμενοι από την αμηχανία που προκαλούν οι αποκαλύψεις, να οδηγούμαστε σε αμυντικές στάσεις για την επιβίωση του πολιτικού συστήματος τύπου «Je souis Παππάς» , αντί η χώρα με πολιτική συμφωνία των κομμάτων να έχει επιδοθεί στην χάραξη μίας εθνικής στρατηγικής με προτάσεις για παραγωγική ανασυγκρότηση και εθνική ενότητα , για την αποτροπή των απειλών στα εθνικά μας θέματα.
Πηγή: neakriti.gr
Σχόλιο GMR: Δεν βγαίνει ΠΟΙΟΤΗΤΑ αγαπητέ Στάθη, από την “μετά” μνημονιακή μεταπολίτευσή σου.
Προτάσεις και σχέδια υπάρχουν και ξεκινούν από την δική σου εδώ περιλαμβανόμενη πρόταση.
Αν όμως, αντί να υποστηρίζεις την ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΠΡΟΤΑΣΗ, “μεταπολιτεύεσαι” (αλλά και αρθρογραφώντας κάνεις νουθεσία μήπως και σε ακούσουν οι “τι κι’ αν είναι κατοχή” εντός και εκτός Βουλής συμπεριφερόμενοι ως διάγοντας την τέλεια Δημοκρατία και Εθνική Ανεξαρτησία συμμορίες) αλά Γιάνη, η πατρίδα δεν θα γιάνει.
Υ.Γ. για τους μη παρακολουθούντες στενά τις πορείες των αρθρογράφων:
Ο αγαπητός και βαθέων υδάτων αρθρογράφος-καλλιτέχνης-ιστορικός Στάθης (αυτά πριν του ξημερώσει η Μέρα25), μεταπήδησε στην Μέρα25 και από “Μέτωπο με στρατηγική παγκοίνως γνωστή, με τακτικές και ιεράρχηση στόχων, όλα εις γνώσιν και με τη συμμετοχή του λαού” (θα το δείτε στο παραπάνω λινκ που περιέχει ολόκληρη την πρόταση του) , σε “κόμμα με plan-b, ή συνεργασία κομμάτων με plan-b”.
Και για να μην υπάρχει αμφιβολία για την καταφυγή του δεινού/βαθέων υδάτων κολυμβητή στα ρηχά νερά του αντιπροσωπευτικού κοινοβουλευτισμού, κοινωνία και λαός παραμένουν “φιλόπατρις”, αλλά ώ του θαύματος της Νέας γραφίδας, όχι ως ΣΥΜΜΕΤΟΧΟΙ, αλλά ως πειθήνιος λαός (έτοιμος να υποδεχθεί!), ως ΑΚΟΛΟΥΘΟΣ των plan Β,C,D, κλπ, των σοβαρών κομμάτων και των ΔΥΝΑΜΕΩΝ (βλέπετε πρόσωπα) που υπάρχουν στα κόμματα, στο έθνος, στο κράτος, (όπως πχ υπήρξε ο Γιάνης εντός του ΣΥΡΙΖΑ και το plan του Γιάνη της 20/2/2015 εδώ!).
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
._
“Στάθης”, 24 Απριλίου 2020
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Κάθε σοβαρό κράτος διαθέτει ρΙαη Β. Για διάφορους τομείς της στρατηγικής του. Η σοβαρότης του δικού μας κράτους, στην καλύτερη εκδοχή, συνιστά ένα ερώτημα. Η κρίση του 2008-2010 απέδειξε ότι το κράτος μας όχι μόνον δεν διαθέτει “υψηλή στρατηγική, αλλά ούτε καν κάποια σχέδια δράσης αναλόγως των καταστάσεων, κάποιες ορsίοπ, κάποιες έστω εναλλακτικές.
Και όχι μόνον αυτό, αλλά αρχομένης, πόσω μάλλον μεσούσης της κρίσεως, το πρώτο που έκανε η διακυβέρνηση του κράτους μας ήταν να δαιμονοποιήσει κάθε είδους ρΙαη Β, μάλιστα κάθε συζήτηση για επιλογές ή εναλλακτικές τακτικές. Κάθε εξέταση των υπαγορεύσεων απαγορεύθηκε, εξοστρακίσθηκε και κάθε αντίλογος ετέθη, τοις πράγμασι, “εκτός νόμου”. Και βεβαίως, όλα αυτά είχαν συμβεί και συνέβαιναν πριν από την Kolotumpa Τσίπρα, ήταν από πριν, όπως και μετά, η δομή μας τέτοια. Και η διατεταγμένη συμπεριφορά μας, η μόνη εφικτή.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ.
Πηγή: slpress.gr
Σχόλιο GMR: Στάθη, ωραία τα λές, τον Γιάνη, Τι τον θες;
._
“Στάθης”, 25 Μαρτίου 2020
Εθνική επέτειος και η αμορφωσιά καθώς και η σκοπιμότης συνεχίζουν να ρίχνουν το δηλητήριό τους στο «αθάνατο κρασί του ‘21». Και ο κ. Μητσοτάκης, όπως ο κ. Μπαλτάς ή Λιάκος ή Φίλης ή Τσίπρας, μίλησε για την «επανάσταση που δημιούργησε το έθνος»
κι όχι για το έθνος που έκανε την επανάσταση κι έφτιαξε το κράτος!
……………………………………………………………………
Εκτός κι αν δεχθούμε ότι την επανάσταση την έκαναν οι Πετσενέγκοι, οίτινες υπό την επήρεια του Διαφωτισμού δημιούργησαν το κράτος, το οποίον με τη σειρά του δημιούργησε το ελληνικό έθνος.
ώστε το εμπόρευμα να είναι κάποιας περιωπής, έλκον την προέλευσή τους από ένδοξο προγονικό κι όχι από τίποτε παρακατιανούς, όπως οι Λέλεγες φερ’ ειπείν
ή οι Κάρες, οι οποίοι είχαν την ατυχία να ‘ναι έθνη πριν ο κ. Λιάκος να ορίσει τι εστί έθνος – και ούτω πως να χαθούν, καλά να πάθουν…
“Στάθης”, 18 Ιανουαρίου 2020
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Στην Επιτροπή για τους εορτασμούς της Επανάστασης του 1821, η κυρία Γιάννα Αγγελοπούλου συμπεριέλαβε δύο αναθεωρητές ιστορικούς της νεοφιλελεύθερης Δεξιάς και δύο αναθεωρητές ιστορικούς του Σημιτικού “εκσυγχρονισμού” (το νυν στον ΣΥΡΙΖΑ). Επιτέλους, ήρθε η στιγμή να πάθει το 1821 τη νίλα του, χειρότερη εκείνης του Δράμαλη και να περιέλθει καθ ‘ολοκληρίαν το αθάνατο κρασί του ‘21 στην κάβα του νεοφιλελευθερισμού.
Ήρθε η ώρα η ξεθυμασμένη και από καιρό υποτελής αστική τάξη της χώρας μας να ξεμπερδεύει με την προίκα της ανολοκλήρωτης Επανάστασης. Ήρθε η ώρα η παρακαταθήκη του 1821 να πάψει να μετεωρίζεται πάνω μας ή μέσα στις ψυχές μας κατά τη λαϊκή ,την εθνική και την κοινωνική της τριαδικότητα και να εκπέσει σε έναν εθνικό μύθο που θα πρέπει να αναμορφωθεί για να συμμορφωθεί και έτσι να συμβαδίσει με τα προτάγματα της εποχής. Προς τούτο η “ανασηματοδότηση” και ο “αναστοχασμός” έχουν ήδη εξαγγελθεί.
Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.
Πηγή: slpress.gr
“Στάθης”, 19 Ιανουαρίου 2020
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Εν τέλει όλα ταιριάζουν, έχει και η παρακμή τη δική της αρμονία. Ορισμένα αξιώματα όπως το “ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση” (και την “κατάλληλη στιγμή”, θα προσθέταμε εμείς) έχουν μία διαχρονική επιβεβαίωση που τα καθιστά κλασικά. Η επόμενη Πρόεδρος της Δημοκρατίας, η κα Αικατερίνη Σακελλαροπούλου, έλκουσα την πολιτική της καταγωγή από το κλίμα της μεταπολιτευτικής ανανεωτικής Αριστεράς, διετέλεσε ως επί το πλείστον της διαδρομής της ( μάλλον στο σύνολό της) θεράπουσα του σημιτικού “εκσυγχρονισμού”. Υπήρξε δηλαδή, αυτό που στην πολιτική αργκό λέμε: σημιτάνθρωπος.
Προσέτι κι επί πλέον, ο βίος και η πολιτεία της κυρίας Σακελλαροπούλου είναι ο ορισμός της πολιτικής ορθότητας και η επιτομή της εξυπηρέτησης από δικαστικής πλευράς των πολιτικών προτεραιοτήτων της εποχής. Μάλιστα της εποχής των Μνημονίων. Για παράδειγμα, ως δικαστικός, η μέλλουσα Πρόεδρος της Δημοκρατίας συμμετείχε στην εκτέλεση και την ταφή του 13ου και 14ου μισθού των δημοσίων υπαλλήλων. Καθώς και εις άλλα τέτοια πολλά, πολύ γνωστά.
Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.
Πηγή: slpress.gr
Σχόλιο GMR : Ο λαός αγαπητέ φίλε (και που πολλά σου χρωστάμε από το “ποντίκι” το “ενικός” και παλαιότερα) Στάθη, είναι όντως κουρασμένος. Αλλά πιο πολύ κουρασμένος είναι από τις “εκ των έσω προδοσίες”, αυτές ΟΛΩΝ των επίδοξων σωτήρων ημών, ταυτόχρονα ΣΩΤΗΡΩΝ του “τι κι αν είναι Κατοχικός” Αντιπροσωπευτικού Κοινοβουλευτισμού.
“Εδώ” πολλά χρωστάμε στον γεννήτορα αυτής της πρότασης ΗΘΟΥΣ-ΒΑΣΗΣ-ΑΡΧΩΝ (*), κύριο Ηλία Φιλιππίδη, όμως για να περπατήσει αυτή η πρόταση χρειάζεται Παππά και Κουμπάρο (Νονό εκ των καλύτερων του λαού μας, μέσα στο κείμενο υποδεικνύονται κατάλληλα πρόσωπα, όμως και εσύ συγκαταλέγεσαι σε αυτή την ποιότητα). Από πλευράς μας με όλη την εν γνώσει της μικρότητάς μας συστολή, συν-εισφέρουμε το ακόλουθο σχετικό επιχειρησιακό σχέδιο (εδώ, “Για να μην είμαστε κοψοχερεπαναστάτες”), αναμένοντας και μια επίσης σχετική πρόταση του Γιώργου Π.Τριανταφυλλόπουλου (εδώ).
Κρίνουμε επίσης απαραίτητο να επισυνάψουμε την παρακάτω θέση, που διαμορφώσαμε από το κρίσιμης αξίας άρθρο (εδώ) του κυρίου Λουκά Αξελού: Όχι μόνο δεν είναι παρωχημένος ο Δημοκρατικός Πατριωτισμός του Ρήγα Φεραίου, αλλά είναι και διαχρονικός, επόμενα ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΟΣ.
Αναμένουμε την απάντηση σου αγαπητέ Στάθη την οποία και θα δημοσιεύσουμε, μη αποκλείοντας απαντήσεις από τους λοιπούς αποδέκτες στους οποίους κοινοποιείται ονομαστικά η παρούσα επιστολή.
(*) προσθέτουμε δάδα (Δ.Α.Δ.Α.) αρχών: ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑ-ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ.
Επίσης προσθέτουμε Δ.Α.Δ.Α. οικονομικών προτάσεων-τεκμηριώσεων-καταγγελιών
α) Θ. Μαριόλη εδώ ένα πρόγραμμα οικονομικής πολιτικής για την Έλλάδα.
β) Θ. Μαριόλη εδώ μετωπικό πρόγραμμα διεξόδου από την κρίση.
β) Σ. Λαβδιώτη εδώ
“Στάθης”, 19 Ιουλίου 2019
Μήπως κατά βάθος έχουμε συμβιβασθεί με την ιδέα μιας «λιγότερης Ελλάδας»; Μήπως κατά βάθος, εκεί στα σκοτεινά δώματα που δύσκολα κατεβαίνουμε χωρίς κάποιος να μας κρατάει απ΄ το χέρι, έχουμε πάρει την απόφαση ότι μπορούμε να βολευτούμε και με λιγότερο φως, λιγότερη ιστορία, λιγότερο πολιτισμό- κι, εν τέλει, λιγότερο μέλλον;
Το ερώτημα αφορά τον λαό. Διότι για την ευάριθμη αστική τάξη (αν μπορούμε να την ονομάσουμε έτσι) αυτής της χώρας, η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι μάλλον «ευέλικτη» και «μερικής απασχόλησης», και πάντα αναλόγως των συμφερόντων της.
Άλλωστε η προοπτική μιας Ελλάδας-Σαντζακίου ή μιας Ελλάδας–Προτεκτοράτου, αν δεν υπήρξε αποτέλεσμα στόχευσης, υπήρξε αποτέλεσμα αστοχασιάς. Καθ΄ότι, η παρ’ ημίν εθνική αστική τάξη δεν φημίζεται για τις εθνικές της μέριμνες τόσον όσον για το παιγνίδι των λέξεων γύρω από τα εθνικά συμφέροντα: ιδίως όταν οι καιροί είναι δύσκολοι και χαλεποί (όπως ήταν κατά την εποχή της εθνικοφροσύνης κάποτε ή του εθνομηδενισμού τώρα).
Στη σύγχρονη εποχή, την εποχή του «εκσυγχρονισμού», για την εθνική μας αστική τάξη τα εθνικά συμφέροντα, μπορεί και να αποπνέουν μιαν αύρα «εθνικισμού», αν δεν είναι συμβατά με τις πρωτεύουσες επιλογές αυτής της τάξης , όσον κι αν αυτές οι επιλογές για να ευοδώνονται , συνεπάγονται εξάρτηση και υποτέλεια.
G-M-R, 25 Ιουν. 2019
Ο Στάθης Σταυρόπουλος στην υπηρεσία του Γιάνη Βαρουφάκη (*):
Στάθης: “Η συνεργασία με το ΜέΡΑ 25, που σίγουρα συν τω χρόνω θα διευρύνεται, γίνεται στη βάση Αρχών και με δημοκρατική ευρυχωρία. Δεν συμφωνούμε όλοι σε όλα, αλλά συμφωνούμε όλοι ότι αναλόγως των εξελίξεων, οι λύσεις που θα προτείνονται, θα βασίζονται στη λογική και την ηθική με κοινό παρονομαστή την ιδεολογία της Αριστεράς, την ιστορία της και τα προτάγματά της.“
Ας θυμηθούμε που συναντώνται οι Βαρουφάκιες Αρχές της λογικής, της ηθικής, της πολιτικής, με τον κοινό (κατά Γιάνη-Στάθη) παρονομαστή της Αριστεράς.
1) Για την επονείδιστη συμφωνία στο Eurogroup της 20/2/2015
2) Μανιφέστο DiEM25:
“Φρικτή επιλογή: Επιστροφή στην κίβδηλη θαλπωρή των κρατών-Εθνών.” Ποια η στάση της Ηγεσίας του Αρείου Πάγου που εγκρίνει την νομιμότητα αυτού του ΕΥΘΕΩΣ ΑΝΤΕΘΝΙΚΟΥ-ΑΝΤΙΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ, παρ’ ότι έχει λάβει την ΕΔΩ σχετική από 27/7/2016 καταγγελία και τι έχει πράξει ο Πρόεδρος του Α.Π. επ’ αυτής της καταγγελίας;
3) Υποδοχή μεταναστών-προσφύγων σύμφωνα με τις οδηγίες Sorros, ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ και με το (2) παραπάνω. Σχετικό λινκ το (α) πιο κάτω.
α) – https://mera25.gr/προσφυγικο-μεταναστευτικο/
Δηλαδή, ασχέτως πολιτικάντικων περικοκλάδων, ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΟ “ΖΟΥΜΙ” :
“…η Ελλάδα έχει υποχρέωση“, την ώρα που Έλληνες αυτοκτονούν και μεταναστεύουν χωρίς να πρόκειται να επιστρέψουν, να κάνει τα εξής:
“ …Μια χώρα όπως η Ελλάδα, που έχει ζήσει στο πετσί των πολιτών της την προσφυγιά, την μετανάστευση και την περηφάνια για την Διασπορά μας, έχει υποχρέωση να δημιουργήσει δυνατότητες άμεσης, πραγματικής ένταξης για τους μετανάστες που ζουν εδώ “.
Επιπλέον, ο Γιάνης θα σηκώσει ανάστημα σε Αμερική-ΝΑΤΟ. Υπόσχεται δηλαδή στους ανυποψίαστους:
” …ενώ (σ.σ., το DiEM25) θα εναντιώνεται σε κάθε μιλιταριστική «λύση» (π.χ. βομβαρδισμός της Συρίας) που αναπαράγει το προσφυγικό πρόβλημα. “.
Όπως δηλαδή εναντιώθηκε με τη συμφωνία του Eurogroup 20/2/2015 (και με επανάληψη του σκηνικού στη Βουλή στις 10/7/2015) και όπως εναντιώθηκε με την καθόλου αντεθνική (να πάνε να τον βρουν οι ψευτοαναρχικοί μπαχαλάκηδες που τού την πέσανε στην ταβέρνα στα Εξάρχεια, να φιληθούν) αλλά μόνο μιλιταριστική συμφωνία των Πρεσπών (θα το γκρεμίσει το ΝΑΤΟ ο Γιάνης).
Βλέπετε εδώ “ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ: ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΛΑΘΟΣ ΛΟΓΟ ΟΙ ΠΡΕΣΠΕΣ“ τις σχετικές θέσεις του Γιάνη για την Συμφωνία των Πρεσπών.
(*) – Κατά το προηγούμενο της υπαγωγής του Πρύτανη κου Γραμματικάκη στην υπηρεσία του Σταύρου (ΠΟΤΑΜΙ).
Σχόλιο GMR : Τα, από εδώ και μετά άρθρα του Στάθη, μάλλον θα έχουν πρόβλημα.
Πότε πρόβλημα στο να μας συνεπάρουν (όπως ετούτο), πότε πρόβλημα στο να δημοσιευτούν (αφού θα περνούν απο την λογοκρισία του ΚΑΤΑ ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΟΣΧΕΤΙΣΤΙΚΑ ΛΟΙΠΑ τόοοοοσο άνετου Βαρουφάκη).
Φίλε Στάθη, η ΔΙΑΣΚΕΨΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ σε περιμένει, ΟΧΙ ΩΣ ΑΣΩΤΟΝ, αλλά ως ΑΕΙΣΩΣΤΟΝ.
Στάθης, 25 Ιουνίου 2019
Στην Ευρώπη οι κοινωνίες στρέφονται προς τα δεξιά – προς τη Δεξιά και την Ακροδεξιά. Στην Ελλάδα η κοινωνία στέφεται προς τη Δεξιά, αλλά όχι προς την Ακροδεξιά. Αυτό, προς τιμήν του ελληνικού λαού, πρέπει να το πιστώσουμε στο παλαίμαχο πολιτικό κριτήριο των πολιτών (που με έναν τρόπο εφάπτεται, ορμάται και συνυπάρχει με τον ίδιο μας τον πολιτισμό, καθώς και με τη λαϊκή παράδοση). Μέσα στην κρίση το ημίτονο θυμού – ορθολογισμού των Ελλήνων φαίνεται να στέλνει, εν τέλει, την Ακροδεξιά εκεί που ανήκει, στον ίδιο της τον ζόφο.
Η στροφή των ευρωπαϊκών κοινωνιών προς τα δεξιά οφείλεται εν πολλοίς στην ενσωμάτωση της Σοσιαλδημοκρατίας στις δεξιές–νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Κατά τον ίδιο χρόνο στην Ελλάδα συνέβη και συμβαίνει πάλι ένα οξύμωρο: ο ΣΥΡΙΖΑ, ένα αριστερό (κατ΄ αρχάς) κόμμα άσκησε άγρια νεοφιλελεύθερη πολιτική που υπερέβη ακόμα κι αυτήν την ενσωμάτωση της Σοσιαλδημοκρατίας στην ομογενοποιημένη σκέψη και πολιτική.
Χωρίς ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι ένα σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, αλλά κατά δήλωσιν του αριστερό-ριζοσπαστικό, επιχειρεί τώρα, μετά τη μακρά δεξιά διακυβέρνηση που άσκησε, να μεταλλαχθεί σε σοσιαλδημοκρατικό.