Σχόλιο GMR:

Τριλογία αντιμνημονιακού δημοκρατικού διαλόγου (περί παιδείας πεπαιδευμένων ο επίλογος)

Κύριε Σταύρο Λυγερέ (κ. Γιώργο Σαχίνη και παραλήπτες των δύο προηγούμενων επιστολών),

Επειδή θεωρούμε πως η δημοσιογραφία δεν διαφέρει ως προς τις πατριωτικές της υποχρεώσεις από την υπόλοιπη κοινωνία, πιστεύουμε πως οφείλει (η δημοσιογραφία) να συνταχθεί με την υπόλοιπη κοινωνία, με τον σκοπό  που προτείνετε αλλά κατ’ αντίστροφη σειρά από την προτεινόμενη (“… προσαρμογή όχι μόνο του κράτους, αλλά και της κοινωνίας…“), άλλως θα μιλάμε για δημοσιογραφική κριτική στήριξη του “τι κι αν είναι Κατοχή” Αντιπροσωπευτικού Κοινοβουλευτισμού, πιο κομψά, για στήριξη της “μετά“ μνημονιακής και εθελοεκχωρητικής “εθνικού χώρου και κυριαρχίας” (https://slpress.gr/ethnika/pos-o-dendias-ekane-simaia-to-diethnes-dikaio-kai-to-kakopoiise/), “κανονικότητας”.

Προς τούτο, σας διαβιβάζουμε ως πατριωτική συν-εισφορά για κάθε ενδεχόμενη αξιοποίηση, την παρακάτω προς κο Κ.Γρίβα πρόταση/στάση ζωής/ΣΥΝΕΡΓΕΙΑΚΗ σύνθεση τεκμηριώσεων, καταγγελιών, προτάσεων, ΣΗΜΑΝΤΙΚΩΝ συντελεστών της επιστήμης και της διανόησης, που περιλαμβάνει και επιστημονικούς  και δημοσιογραφικούς προβληματισμούς από το SLpress, αλλά, με ειδοποιό διαφορά, την “προσαρμογή” της κοινωνίας στις ανάγκες (της) αντίστασης ενάντια στα προαναφερόμενα ΑΝΕΠΑΝΟΡΘΩΤΑ ΠΛΗΓΜΑΤΑ,  στα οποία κατ’ επανάληψη αναφέρεσθε.

Κύριε Λυγερέ, το Σάββατο (26/9/2020 ΣΚΑΪ/ΕΚΠΟΜΠΗ “ΠΑΡΕΑ” ώρα 11:08) ο δημοσιογράφος Μανώλης Κωστίδης δήλωσε (για πολλοστή φορά εντός της εβδομάδας), “ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑ ΜΕΡΚΕΛ, ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ, ΕΓΩ ΤΟ ΛΕΩ“, δήλωση που εντάσσεται στην κυβερνητική και ποικιλοτρόπως (κυρίως μέσα από κριτική στήριξη) δημοσιογραφική/διανοουμένων, γραμμή συνέχισης ως “there is no alternative” της εκχώρησης οικονομικής, εδαφικής, εθνικής, κυριαρχίας, γραμμή που επ’ ουδενί επιδέχεται “προσαρμογή του κράτους” (ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΙΣΧΥΟΣ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ-ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΠΡΕΣΠΩΝ-ΣΥΜΦΩΝΙΩΝ ΜΕ ΙΤΑΛΙΑ-ΑΙΓΥΠΤΟ) στην αντίσταση που προτείνετε⁽¹⁾.

Αποκαλυπτικό της άρνησης να εμφανίσουν ψήγματα αξιοπρέπειας⁽¹⁾,  βλέπετε στο άρθρο για συμφωνίες με Ιταλία-Αίγυπτο : “ΑΟΖ ακούμε και ΑΟΖ δεν βλέπουμε – Μια πονεμένη ιστορία” (Καρυώτης Θεόδωρος, 5 Αυγούστου 2020)

Γράφει λοιπόν ο Θ. Καρυώτης (και όμως η κυβέρνηση ενήργησε τα αντίθετα): Έχουμε αρχίσει να συζητούμε για την ΑΟΖ, αλλά ουσιαστικά ΑΟΖ δεν βλέπουμε! Κάναμε πρόσφατα την πρώτη μας οριοθέτηση ΑΟΖ με την Ιταλία, που όμως άφησε μια πικρή γεύση, διότι επιτρέψαμε στους Ιταλούς να ψαρεύουν κοντά στα νησιά μας (ενώ ο κύριος λόγος που δημιουργήθηκε η ΑΟΖ ήταν για την προστασία της αλιείας των παράκτιων κρατών)! Η πρώτη οριοθέτηση ΑΟΖ έπρεπε να είχε γίνει με την Κύπρο και όχι με την Ιταλία.

    Προτεραιότητα η ΑΟΖ με την Κύπρο
Η επόμενη, τώρα, πρέπει να είναι με την τραγική Κύπρο και όχι με την Αίγυπτο, γιατί οι Αιγύπτιοι γνωρίζουν ότι βιαζόμαστε και απαιτούν πράγματα που δεν πρέπει να αποδεχτούμε. Έχουν ένα μεγάλο πρόβλημα με την Αιθιοπία και ένα πρόβλημα με την Τουρκία στη Λιβύη και δεν θέλουν να ανοίξουν ένα άλλο μέτωπο με την Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο. Δεν δέχονται την επήρεια του Καστελλόριζου, ούτε και τη μέση γραμμή.

Έτσι απαιτούν από τους Έλληνες να γίνει μια τμηματική οριοθέτηση ΑΟΖ, ώστε να φαίνεται έτσι ότι διαθέτουν θαλάσσια σύνορα με την Τουρκία, χωρίς όμως να έχει η Ελλάδα με την Κύπρο! Η UNCLOS δεν επιτρέπει τμηματική οριοθέτηση, αλλά φαίνεται ότι η Αθήνα θέλει να χρησιμοποιήσει αυτή την οριοθέτηση, για να μπει σφήνα στο παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο. Δυστυχώς όμως δεν μπορούμε να καταγγέλλουμε μια παραβίαση του Δικαίου της Θάλασσας προβαίνοντας σε μια δική μας!

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Κύριε Λυγερέ (και κύριε Σαχίνη),

Θεωρούμε πως εσείς και ο κύριος Γιώργος Σαχίνης έχετε την δυνατότητα να παίξετε έναν ουσιαστικό, δημοσιογραφικά επιστημονικό ρόλο, για τον από επιστημονική, δικαιϊκή, ταξική άποψη διαχωρισμό των “tina” δημοσιογραφικών-επιστημονικών επιλογών, από τις αντίστοιχες (προσθέτοντας και το αγωνιστικών) επιλογές “μιας πατριωτικής επανάστασης” (https://slpress.gr/politiki/rafale-h-large-ellada-psonizei-apo-ta-akriva-quot-magazia-quot/ ), με την συντεταγμένη συμβολή των πνευματικών ανθρώπων-αντιμνημονιακών πατριωτών συνεργατών του slpress (όπως άλλωστε άριστα συντεταγμένη λειτουργεί η φιλο ΕΕ/ΕΥΡΩ-ΝΑΤΟ-ΗΠΑ κατεστημένη ιντελιγκέντσια).

Μπορούμε να το ορίσουμε και διαφορετικά, αναμένουμε από την παιδεία των πεπαιδευμένων, ΣΤΑΣΗ ΟΔΗΓΗΤΗ⁽²⁾ (σχετικά και εδώ: https://greek-market-research.com/article/ta-8-stadia-anodoy-kai-ptosis-ton-politismon-se-poio-stadio-vrisketai-i-ellada/ ) .

Είμαστε στην διάθεσή σας επί του υλικού της προς κο Κ. Γρίβα επιστολής μας, όπως και αυτού της ιστοσελίδας μας.

———————-

(1) μόνο ως ρητορικό σχήμα γίνεται δεκτό το “… προσαρμογή όχι μόνο του κράτους, αλλά και της κοινωνίας…”, όπως και το περί “ψηγμάτων αξιοπρέπειας”, εδώ:  https://greek-market-research.com/article/otan-i-aytogeloiopoiisi-kryvetai-piso-apo-tin-apoklimakosi/

(2)

      α) https://greek-market-research.com/article/christoygenna-perisyllogis/

      β) “ΕΙΡΗΝΗ!, ΕΙΡΗΝΗ!”

Δεν είμ’ εγώ σπορά της Tύχης
ο πλαστουργός της νιας ζωής
Εγώ είμαι τέκνο της  Ανάγκης
κι ώριμο τέκνο της Οργής

Δεν κατεβαίνω από τα νέφη
γιατί δε μ’ έστειλε κανείς
Πατέρας, τάχα παρηγόρια
για σένα, σκλάβε, που πονείς.

Ουράνιες δύναμες, αγγέλοι,
κρίνα, πουλιά και ψαλμουδές-
τίποτα! Εμένα παραστέκουν
οι θυμωμένες σας καρδιές.

Εγώ του καραβιού γοργόνα
στ’ ορθόπλωρο καράβι μπρος.
Απάνω μου σπάνε φορτούνες
κι άγριος ενάντιά μου καιρός.

Άκου, πως παίρνουν οι αγέρες
χιλιάδων χρόνων τη φωνή!
Μέσα στο λόγο το δικό μου
όλ’ η ανθρωπότητα πονεί.

Ω! πως τον παίρνουν οι αγέρες
και πως φωνάζουμε μετά
άβυσσοι μάβροι, τάφοι μάβροι
ποτάμια γαίματα πηχτά!

Μέσα στο νου και στην καρδιά μου
αιώνων φουντώσανε ντροπές
και την παλάμη μου αρματώνουν
με φλογισμένες αστραπές.

Ένας δεν είμαι, μα χιλιάδες!
Όχι μονάχα οι ζωντανοί –
κ’ οι πεθαμένοι μ’ ακλουθάνε
σε μια αράδα σκοτεινή.

Μα κι όσοι αγέννητοι, χιλιάδες
άπλαστοι ακόμη με βλογούν
κι όλοι ακουμπάνε τα σπαθιά τους
απάνω μου και τα λυγούν.

Δε δίνω λέξεις παρηγόρια
δίνω μαχαίρι σ’ ολουνούς
καθώς το μπήγω μες το χώμα
γίνεται φως, γίνεται νους.

Όθε περνά, γκρεμίζει κάτου
σαν το βοριά, σαν το νοτιά
όλα τα φονικά ρηγάτα
θεμελιωμένα στην ψεφτιά.

Κ’ ένα στηλώνει κι ανασταίνει
τό να βασίλειο της Δουλειάς
(Ειρήνη! Ειρήνη!) το βασίλειο
της Πανανθρώπινης Φιλιάς.

._

Στ. Λυγερός, 23 Σεπτεμβρίου 2020

Ο πυρήνας της ελληνοτουρκικής διένεξης δεν είναι αν η Άγκυρα πάρει περισσότερη ΑΟΖ από όση δικαιούται. Ούτε καν κάποιες βραχονησίδες. Το στρατηγικό διακύβευμα είναι πολύ μεγαλύτερο, υπαρξιακό για την Ελλάδα,

Ακούστε το ηχητικό σχόλιο του Σταύρου Λυγερού

Πηγή: slpress.gr