ΑΙΣΧΡΟΝ ΕΣΤΙ ΣΙΓΑΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΣΗΣ ΑΔΙΚΟΥΜΕΝΗΣ.
ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙ Η ΠΑΤΡΙΣ.
Νίκος Ιγγλέσης, 17 Φεβρουαρίου 2020
Από τις πρώτες μέρες που ανέλαβε τα καθήκοντά της η νέα κυβέρνηση άρχισε να εξαγγέλλει μειώσεις φόρων, αυξήσεις μισθών και συντάξεων καθώς και κάθε είδους επιδόματα. Έχει τέτοια πρεμούρα που σε ορισμένες περιπτώσεις εξαγγέλλει και τα μέτρα που σχεδιάζει να εφαρμόσει μετά έξι μήνες ή μετά ένα χρόνο, πάντα υπό την προϋπόθεση, όπως λέει, ότι θα υπάρχει «δημοσιονομικός χώρος». Σ’ ένα τμήμα της κοινωνίας δημιουργείται η εντύπωση ότι μας πρόεκυψε μια φιλολαϊκή κυβέρνηση, που δεν έχει καμιά σχέση με την προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ, κατά τη διετία 2012-14, υπό τον Α. Σαμαρά.
Τι συμβαίνει πραγματικά; Τέλειωσε η εσωτερική υποτίμηση, η λιτότητα, η ενισχυμένη εποπτεία των δανειστών; Το δημόσιο χρέος έχει ρυθμιστεί οριστικά; Η ανάπτυξη είναι προ των πυλών και οι επενδύσεις σύντομα θα δώσουν δουλειές και υψηλότερα εισοδήματα στους πολίτες; Μια νέα εποχή ευμάρειας αρχίζει; Δυστυχώς τίποτα απ’ όλα αυτά δεν ισχύει.
Κατά τα οκτώ μνημονιακά χρόνια επιβλήθηκαν από τους δανειστές τόσοι πολλοί φόροι και περιορίστηκαν τόσο δραστικά οι δαπάνες (μισθοί, συντάξεις κλπ) ώστε τελικά ο προϋπολογισμός να εμφανίσει ένα μικρό δημοσιονομικό πλεόνασμα (όχι πρωτογενές). Αυτό το δημοσιονομικό πλεόνασμα ήταν 1.830 εκατ. ευρώ (1% του ΑΕΠ) το 2018, 2.217 εκατ. (1,2% του ΑΕΠ) το 2019 και προβλέπεται να είναι 2.308 εκατ. (1,2% του ΑΕΠ) το 2020. Αυτά τα λεφτά μοίρασε παλαιότερα ο Α. Τσίπρας («13η σύνταξη», μείωση ΦΠΑ στην εστίαση και μερικά τυποποιημένα τρόφιμα κλπ) και αυτά μοιράζει σήμερα ο Κ. Μητσοτάκης (μείωση ΕΝΦΙΑ, κοινωνικό μέρισμα 700 ευρώ σε 300.000 νοικοκυριά – συνολικά 215 εκατ. κλπ.).
Γιώρ. Κοντογιώργης, 17 Φεβρουαρίου 2020
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Η πρώτη πράξη του Όθωνα, όταν ήλθε ως βασιλεύς στην Ελλάδα, ήταν να καταργήσει τα κοινά, που ήταν οι πόλεις-κράτη της αρχαιότητας, όπως προσαρμόστηκαν στην πορεία της ιστορίας. Μαζί με τα κοινά κατήργησε και τη δημοκρατία μέσα σ’ αυτά. Θεωρούσε ότι δεν είναι δυνατόν ο “άπληστος”, ο “εγωπαθής”, ο “άθλιος”, ο “αγράμματος” ελληνικός λαός να θέλει να ασκεί την πολιτική διοίκηση της χώρας του.
Κατά την κυρίαρχη άποψη στη Δύση, και βέβαια του Όθωνα, η πολιτική διοίκηση είναι ένα ευγενές λειτούργημα που ανήκει στους βασιλείς. Απαξίωνε εκείνη τη στιγμή ολόκληρη την ιστορία του ελληνικού πολιτισμού. Εδώ βρίσκεται το κεντρικό πρόβλημα. Με τη δυτική λογική εκείνης της εποχής, οι Βαυαροί εγκαθίδρυσαν ένα “ελέω θεού” απολυταρχικό κράτος.
Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.
Πηγή: slpress.gr
Το ακόλουθο σχόλιο της G-M-R εστάλη με email στην δνση ηλεκτρ. ταχυδρομείου της Slpress όπως αυτή προκύπτει από το σχετικό link περί επικοινωνίας με την ιστοσελίδα.
Σχόλιο GMR: Θεωρούμε, πώς η αρθρογραφία του slpress κινείται στις (συνήθως) καλές πλευρές επισημάνσεων/άρθρων της, με τεκμηριωμένο, ορθό, ευπρεπή λόγο, αν και κατά την γνώμη μας, αυτή η αρθρογραφία δεν διερευνά τα βαθιά νερά (τις έμμεσες ή και βασικές αιτίες αλλά μαζί και τις υπαιτιότητες) της ως “κανονικότητα” πλέον συνεχιζομένης Μνημονιακής Κατοχής, δεν τίθεται δηλαδή, θέμα δημοσιογραφικής διερεύνησης περί συμβατότητας ή μή συμβατότητας, αυτής της “κανονικότητας”, με το Σύνταγμα, με τον κατακτημένο νομικό πολιτισμό.
Μερικές φορές, η αρθρογραφία στο slpress φθάνει σε υψηλότατα επίπεδα υπενθύμισης πατριωτικών ΑΞΙΩΝ, με πολύ χαρακτηριστικά τα άρθρα-προτάσεις για δημοκρατικό πατριωτισμό και αντίσταση(1), των Λ. Αξελού και Λ. Βάσση, άρθρα που “ατυχώς” (ποιητική αδεία το “ατυχώς”), δεν βρήκαν την πραγμάτωση τους κατά της Χρεοκρατίας, κατά της Μνημονιακής Κατοχής.
Από τις παραπάνω όμως διαπιστώσεις μας (για τις οποίες καλοδεχούμενη κάθε κριτική), μέχρι τούτο εδώ το σημερινό αναρτημένο άρθρο του κου Μ. Γιομπατζολιά (ενεργού μέλους του ΓΝΩΣΤΟΥ Ομίλου Ακτίδα), πιστού στις απόψεις του(2), νομίζουμε πως δημιουργείται μεγάλη διαφορά δημοσιογραφικής δεοντολογίας. Εμφανίζεται πλέον (με αυτό το άρθρο του Μ.Γ.) υπέρβαση κάθε ΟΡΙΟΥ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ακόμα κι αν κάνουμε το δημοσιογραφικό (και όχι κομματικό) άρθρο δεκτό ως καθαρά ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΗ.
Εκτός και αν η ανεξαρτησία της ιστοσελίδας slpress, προϋποθέτει πως αναρτά οτιδήποτε λαμβάνει προς ανάρτηση, πράγμα καθόλου μεμπτό υπό όρους ίσης μεταχείρισης .
Αν είναι έτσι, σας διαβιβάζουμε προς ανάρτηση κύριε Λυγερέ, την εδώ επιστολή-δημόσια πρότασή μας προς Υμάς, προς τους Αρθρογράφους σας, προς κάθε Πατριώτη που δεν ζητά αντάλλαγμα για την πατριωσύνη του.
Εντός της πρότασής μας/δείγμα ΛΟΓΟΥ αλλά και ΛΟΓΟΥ ΤΗΣ ΠΡΑΞΗΣ, περιλαμβάνονται τα οικονομικοδικαιϊκά, γεωπολιτικά και λοιπά τεκμήρια ΚΑΙ για την προκλητικότητα/εγκληματικότητα του άρθρου κου Μ.Γ. (δόλια, κομματικά προερχόμενη, δημοσιογραφική παραπλάνηση) ΚΑΙ των ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΩΝ ΠΡΑΞΕΩΝ που ταυτόχρονα, υποστηρίζει/καταγγέλλει/τελικά εξυμνεί ως μόνη λύση ο κος Μάκης Γιομπατζολιάς/ΑΚΤΙΔΑ.
(1) “ …πρέπει «να λογαριάσουμε κατά πού προχωρούμε», με απόλυτη συνείδηση πως το μέγα δίλημμά μας “Ανεξαρτησία ή Υποτέλεια” δεν αφήνει κανένα περιθώριο επαμφοτερισμού ή ενδιάμεσης διαφυγής μας!”, από: Η “διαχειριστική υποτέλεια” – Μετα-Δεξιά και μετα-Αριστερά, Βάσσης Λαοκράτης, 14 Φεβρουαρίου 2020
(2) “Η Κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου. Που με δημόσιο έλλειμμα κοντά στο 16% και χρεοκοπημένη χώρα προτίμησε την επώδυνη οδό των μνημονίων στήριξης της από ευρωεταίρους και ΔΝΤ αντί της επανάστασης εναντίον όλων χωρίς οικονομική και εθνική δύναμη. Έκανε την μεγαλύτερη δημοσιονομική προσαρμογή και τις περισσότερες μεταρρυθμίσεις. Αλλά δεν άντεξε.”Από το άρθρο του Μ.Γ.”ΟΙ ΣΚΛΗΡΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ“.
Μάκης Γιομπαζολιάς, 17 Φεβρουαρίου 2020
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Και για να πάψει κάποια στιγμή αυτή η ακατάσχετη πολιτική μπουρδολογία. Που οι μεν λένε, ότι τα μνημόνια έφεραν την κρίση. Οι δε λένε, ότι έσωσαν την χώρα και την οικονομία από την καταστροφή των προηγούμενων. Οι άλλοι λένε, ότι μας έβγαλαν από τα μνημόνια, που μας είχαν βάλει οι προηγούμενοι. Και οι παρα-άλλοι λένε, ότι βελτιώνουν τους οικονομικούς δείκτες της χώρας, που είχαν καταβαραθρώσει οι προηγούμενοι.
Περισσεύει η υποκρισία όλων. Τα ψέματα τους. Και τα πολιτικάντικα τερτίπια τους. Η αλήθεια είναι, ότι τα Μνημόνια τα έφερε η πολύπλευρη κρίση ενός σπάταλου, αντιπαραγωγικού και ανερμάτιστου κράτους-μπάχαλο. Μιας δράκας κρατικοδίαιτων και κομπραδόρων επιχειρηματιών της αρπαχτής. Ενός άρρωστου τραπεζικού συστήματος, που πουλούσε αφειδώς αέρα κοπανιστό. Και μιας κοινωνίας παρασυρμένης σε άμετρο καταναλωτισμό και κούφιο διεκδικητισμό, με πνευματικούς ταγούς κατώτερους των περιστάσεων.
Η αλήθεια είναι, ότι την δημόσια οικονομία κατέστρεψαν και την κοινωνία φτωχοποίησαν όλοι όσοι κυβέρνησαν στρεβλά και όλοι όσοι αντιπολιτεύθηκαν επίσης στρεβλά. Ακόμη και εκείνοι που δεν είχαν κυβερνήσει αλλά διεκδικούσαν τα πάντα από τα δανεικά του κράτους. Και αποδείχθηκαν ίδιοι με τους άλλους, όταν κυβέρνησαν.
Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.
Πηγή: slpress.gr
Τράπεζες, πλειστηριασμοί, σχέδιο “ΗΡΑΚΛΗΣ”.
Σχόλιο GMR: Τέσσερα άρθρα του Σταύρου Λυγερού για το “μεταναστευτικό”, με προτάσεις τεχνικού χαρακτήρα, που λένε τι;
Λένε, οι προτάσεις της ανεξάρτητης δημοσιογραφίας, αφού περιπλανώνται στα τρία πρώτα άρθρα, να διώξουμε την Frontex.
Μα, οι Ποιοί θα διώξουμε την Frontex, οι εθελοεκχωρητές Εθνικής κυριαρχίας;
Εφ’ όσον η ανεξάρτητη δημοσιογραφία κινείται δεξιο-τεχνικώς εντός των ορίων της “αριστερο”δεξιάς πανκοινοβουλευτικής (ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ πλέον) εθελοεκχώρησης της Εθνικής Κυριαρχιας, ας αναπτύξουμε μιαν άλλη, πραγματικά ανεξάρτητη δημοσιογραφία σε ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ συν-εργαζόμενες μεταξύ τους, δημοσιογραφία ΟΜΩΣ, που να ακολουθεί την “δ.ά.δ.α.”, της Δημοκρατίας-Αλληλεγγύης-Δικαιοσύνης-Ανιδιοτέλειας.
Κομματάκι περιοριστικό, βαριά η καλογερική, της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ από δεσμεύσεις, αγαπητοί “ανεξάρτητοι”(*) επαγγελματίες δημοσιογράφοι και εκ συστήματος δημοσιολογούντες στα “μέσα ανεξάρτητης δημοσιογραφίας”;!
(*)πόσο προσβάλλετε τους υπολοίπους συναδέλφους σας, δεν το αντιλαμβάνεσθε;
Στ. Λυγερός, 16 Φεβρουαρίου 2020
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Το τέταρτο και τελευταίο μέρος του αφιερώματος με τίτλο και θέμα “πως κόβεται ο γόρδιος δεσμός του μεταναστευτικού” ασχολείται κυρίως με το ενδεχόμενο η ΕΕ να μην ανταποκριθεί, αφήνοντας την Ελλάδα μόνη να αντιμετωπίσει το πρόβλημα. Έτσι κι αλλιώς, την έχει ήδη μετατρέψει σε “αποθήκη ψυχών” και όλες οι κινήσεις δείχνουν ότι αυτό είναι επιλογή του ευρωιερατείου.
Μόνο που η ελληνική κοινωνία έχει αρχίσει να αντιδρά και μάλιστα κατά τρόπο που έχει φέρει σε δυσχερή θέση την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Είναι αληθές ότι όσο οι μετανάστες-πρόσφυγες παρέμεναν κατά κύριο λόγο στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, δημοσιότητα σε εθνικό επίπεδο δινόταν μόνο όταν ξεσπούσαν ταραχές στη Μόρια ή σε άλλες δομές φιλοξενίας.
Το κλίμα άρχισε να αλλάζει, όταν άρχισαν να μεταφέρουν μαζικά μετανάστες-πρόσφυγες στην ηπειρωτική Ελλάδα. Οι τοπικές κοινωνίες άρχισαν να αντιδρούν και σ’ αυτές τις αντιδράσεις πρωτοστατούν ψηφοφόροι της ΝΔ και “γαλάζιοι” δήμαρχοι. Το γεγονός αυτό προκαλεί πολιτικό κόστος στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, η οποία είχε προ αρκετών μηνών εξαγγείλει μία δέσμη δραστικών μέτρων, η εφαρμογή των οποίων, όμως, έχει καθυστερήσει.
Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.
Πηγή: slpress.gr
Σχόλιο GMR: 1) Εδώ η “Μαύρη βίβλος της ντροπής”, όπου η Ζ.Κ. κατήγγειλε την Βουλή ως πλυντήριο σκανδάλων και νεκροταφείο ποινικών δικογραφιών. Ως ΠτΒ, έθαψε ακόμα πιο βαθιά τις δικογραφίες εσχάτης προδοσίας(ΠΑΡΆΒΑΣΗ ΚΑΘΗΚΟΝΤΟΣ).
2) Λογιστικός έλεγχος του χρέους από Ζ.Κ., α) αποσιωπώντας την εδώ έκθεση-υπόδειξη του ΟΗΕ για “λογιστικό έλεγχο του χρέους με ταυτόχρονη λογοδοσία των υπαιτίων”, β) αποκλείοντας τις μαρτυρικές καταθέσεις σοβαρών οικονομολόγων που επιθυμούσαν να καταθέσουν (πχ Σπύρος Λαβδιώτης), τόσο για την προέλευση και τα αίτια του χρέους ως απεχθούς, όσο και για τις συνυπαίτιες νομισματικές επιλογές (ευρωζώνη) αλλά και τις ΔΥΝΑΤΕΣ-ΣΩΤΗΡΙΕΣ επιλογές δι-εξόδου (εθνικό νόμισμα).
3) Η όποια λεκτική καταγγελία της Ζ.Κ. για τιμωρία υπαιτίων των μνημονίων, προσκρούει (και δικαστικά) στην νομισματική επιμονή της υπέρ της ευρωζώνης-“there is no alternative” (το εθνικό νόμισμα απουσιάζει από την ιδρυτική διακήρυξη της Πλεύσης Ελευθερίας).
ΚΑΤΑ ΤΑ ΛΟΙΠΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΕΓΩΚΕΝΤΡΙΣΜΟΣ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΜΟΝΟ ΟΠΑΔΟΥΣ-ΨΗΦΟΦΌΡΟΥΣ ΑΛΛA ΚΑΛEΣ ΣΧΈΣΕΙΣ ΜΕ Γ. ΑΥΤΙΑ-ΣΚΑΪ.
Ζωή Κωνσταντοπούλου, 16 Φεβρουαρίου 2020
Σπ. Λαβδιώτης, 15 Φεβρουαρίου 2020
Μέρος 5ο : Η Αλήθεια είναι Επίσημα Έξω: Οι Τράπεζες δημιουργούν Χρήμα από το Τίποτε
Στο προηγούμενο άρθρο, Μέρος 4ο , είδαμε ότι οι ελληνικές τράπεζες ξεκίνησαν μια ριψοκίνδυνη εκστρατεία για την κατάκτηση μεγαλυτέρου μεριδίου της αγοράς με γνώμονα τη μεγιστοποίηση του κέρδους. Υπό την αιγίδα των ευρωπαϊκών αρχών οι οποίες ασπάζονται με ευλάβεια τις αρχές της laissez – faire και είναι υπέρμαχες του αχαλίνωτου καπιταλισμού, επέκτειναν χωρίς σύνεση και περισυλλογή τις δραστηριότητες τους εκτός της ελληνικής επικράτειας στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, σε 16 χώρες!
Το αποτέλεσμα, να κτίσουν μια μεγαλοπρεπή αντεστραμμένη πυραμίδα χρέους που η ευμεγέθη βάση ατενίζοντας τον ουρανό άγγιζε τα € 490 δις περιουσιακών στοιχείων (200 % του ΑΕΠ 2008 της Ελλάδος), στηριζόμενη σε βασικά κεφάλαια € 8 δις περίπου. (1) Μια σχέση υπερβολική και επικίνδυνη συγκρινόμενη με κριτήριο τις ηνωμένες πολιτείες, όπου ο δανεισμός των τραπεζών σε σχέση με το αεπ 2008 ήταν μικρότερος του 100%. (2) Επικίνδυνη, διότι τα € 480 δις περίπου αποτελούνταν από διάφορα στρώματα χρέους. Κι όταν η πεταλούδα του στροβιλισμού έκανε την εμφάνιση της στον ουρανό της Αθήνας στα τέλη 2008, η πυραμίδα άρχισε να κλυδωνίζεται και τα πρώτα στρώματα χρέους άρχισαν να καταρρέουν. Εξ ου και η ενίσχυση των € 28 δις με το νόμο 3723/2008.(3)
IthacaNet, 15 Φεβρουαρίου 2020
Σε όλες τις τελευταίες μετανεωτερικές ριζικές αλλαγές στη ζωή των ανθρώπων, υπάρχει μία διαβολική σύμπτωση:
Ξεκινούν από μία προπαγάνδα κάποιων ΜΚΟ, για να υιοθετηθούν από κυβερνήσεις και διεθνείς οργανισμούς και να ωφεληθούν, εντελώς συμπτωματικά, κάποιες λίγες εταιρείες. Σε κάποιες περιπτώσεις, μόνο μία.
Φυσικά, όλα γίνονται για το καλό μας και για το καλό της φύσης. Πώς, όμως, γίνεται κάθε φορά αυτό το καλό να το πληρώνουν πάντα οι πολλοί και να κερδίζουν οι λίγοι; Περίεργη σύμπτωση, που ουδέποτε απασχόλησε τους διανοούμενους, που υποστηρίζουν αυτούς τους μετανεωτερισμούς!
Η είδηση:
«Ο Συνασπισμός για τον καθορισμό πραγματικών τιμών ζωικών πρωτεϊνών» (TAPPC), με έδρα το Άμστερνταμ, που συγκεντρώνει ομάδες περιβαλλοντικής ευεξίας και καλής διαβίωσης των ζώων, ασκεί πιέσεις στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για ένα σχέδιο απομάκρυνσης των Ευρωπαίων από τα αγαπημένα τους κοτόπουλα, κεφτεδάκια και μπριζόλες»[i].
Σαν άμεση λύση, προτείνουν απότομη αύξηση της τιμής του κρέατος με την επιβολή ενός φόρου «βιωσιμότητας» ύψους 40% πάνω στις τιμές του κρέατος και των γαλακτοκομικών. Προτείνουν να ξεκινήσουν μαλακά, π.χ. 1 ευρώ το κιλό στο 2022-23 για να αυξηθεί σε 4-5 ευρώ το κιλό στη συνέχεια, έτσι ώστε το 2030, η κατανάλωση κρέατος και γαλακτοκομικών να έχει μειωθεί κατά 67%.
Λαοκράτης Βάσσης, 14 Φεβρουαρίου 2020
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Η ανάγνωση του πολιτιστικού μας προβλήματος μόνο εύκολη δεν είναι, ιδίως αν σκεφτόμαστε πως η βαθύτερη ρίζα του για το Νεότερο Ελληνισμό βρίσκεται στον οξύτατο αντιθετικό επαμφοτερισμό ανάμεσα σε “Ανατολή” και “Δύση”, ο οποίος, υπό τις μεταμορφώσεις του, εξακολουθεί να μας ταλανίζει. Μπορούμε, όμως, να την επιχειρήσουμε αν έχουμε οδηγό, μαζί με το αναχωνεμένο στη ζώσα παράδοσή μας αξιακό διατακτικό τής μεγάλης ακολουθίας των αιώνων του ελληνικού πολιτισμού, τους πνευματικούς νομοθέτες της νεοελληνικής ταυτοτικής μας υπόστασης: απ’ τον Ρήγα, τον Σολωμό και τον Κάλβο ως τον Σικελιανό, τον Σεφέρη, τον Ελύτη και τον Ρίτσο, με ενδιάμεσους τον Μακρυγιάννη, τον Βαλαωρίτη, τον Παλαμά, τον Παπαδιαμάντη, τον Καβάφη και τον Καζαντζάκη.
Έναν οδηγό που δεν θελήσαμε να έχουμε στην αρχή και κατά τη διάρκεια της Μεταπολίτευσης. Τότε μετεωριστήκαμε αμήχανα ανάμεσα στις άτολμες απόπειρες διορθώσεων –υπό την ανατέλλουσα (ως οιονεί νέα εθνική ιδέα) ευρωπαϊκή προοπτική– της έτσι κι αλλιώς ελλειμματικής εθνικής ιδεολογίας μας και στον προοδευτικοφανή εθνοαποδομητισμό. Βυθιζόμενοι όλο και περισσότερο στη δίνη της πολιτιστικής κρίσης, όπου και οι βαθύτερες ρίζες της χρεοκοπίας μας.
Η μεταπολιτευτική Δεξιά, δέσμια του πολιτικού συντηρητισμού της και των συνδρόμων ενοχής της, δεν μπορούσε να ανοίξει τον πολιτιστικό της ορίζοντα και να ορίσει συντεταγμένες πολιτιστικής στρατηγικής. Συντεταγμένες που να αντιστοιχούν στο πνεύμα της φωτισμένης αστικής διανόησης, του επιπέδου, πολύ ενδεικτικά, ενός Σεφέρη, ενός Ελύτη ή ενός Θεοτοκά.
Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.
Πηγή: slpress.gr
Σχόλιο GMR: Το “κόμμα”, αρνήθηκε κατ’ επανάληψη να υποστηρίξει τριπλοσυνδυασμένα (συνδικαλιστικά-νομικά-πολιτικά) τα εδώ (απόφαση ΕΕΔΑ για ενοικίαση εργαζομένων-Προειδοποιητική επιστολή Commission για υ.α.ε.) ρήγματα εντός του αστικού κράτους.
Μόνο να σπεκουλάρει επ’ αυτών (των εργατικών πόνων) γνωρίζει.
Να ‘ναι καλά οι προστατευμένοι ως μέρος του συστήματος εξουσίας/Αντι-Προσώπου Σου, συνδικαλιστές και πολιτευόμενοι “κομμουνιστές”.
Δημ. Κουτσούμπας, 14 Φεβρουαρίου 2020
Ο γγ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, στην ομιλία του στη Βουλή για τα εργασιακά, ανέφερε ότι αυτό που περιγράφει ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση ως «Ελλάδα που αλλάζει» και «Ελλάδα της ανάπτυξης και της ευημερίας», δεν έχει καμία απολύτως σχέση με αυτό που βιώνουν οι εργαζόμενοι.
Τόνισε ότι «η πραγματική κατάσταση είναι η εντατικοποίηση της εργασίας, η γιγάντωση των ευέλικτων μορφών εργασίας, των συμβάσεων ορισμένου χρόνου, η εκτίναξη της ενοικιαζόμενης εργασίας και της εργολαβικής απασχόλησης και η παντελής έλλειψη μέτρων υγιεινής και ασφάλειας που έχει οδηγήσει σε πρωτοφανή αύξηση των εργατικών ατυχημάτων και των θανατηφόρων στη βιομηχανία σε όλους σχεδόν τους κλάδους.
Είπε ότι η κυβέρνηση μέσα σε λίγους μήνες ψήφισε ή δρομολόγησε νέα επιθετικά μέτρα στο χώρο των εργασιακών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και στον τομέα της Κοινωνικής Ασφάλισης.