ΑΙΣΧΡΟΝ ΕΣΤΙ ΣΙΓΑΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΣΗΣ ΑΔΙΚΟΥΜΕΝΗΣ.
ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙ Η ΠΑΤΡΙΣ.
Χρ. Γιανναράς, άρθρο της 22/1/2012 αλλά σημαντικότατο
H περίπτωση του Γεώργιου Aνδρέα Παπανδρέου, πρωθυπουργού της Eλλάδας από 6.10.2009 έως 11.11.2011, προσφέρεται οπωσδήποτε για ανθρωπολογική μελέτη, κυρίως για τα εντυπωσιακά συμπτώματα υπεραναπλήρωσης μειονεξίας και απώλειας επαφής με την πραγματικότητα.
Όμως το θέμα που ευρύτερα και κατεξοχήν ενδιαφέρει, είναι η στάση της ελλαδικής κοινωνίας απέναντι στο φαινόμενο ΓAΠ. Αποτελεί αυτή η στάση δείγμα συλλογικής συμπεριφοράς τόσο ιδιαίτερο και σπάνιο, που πιθανόν να διεκδικεί και μοναδικότητα στα ιστορικά χρονικά.
Δεν είναι λίγοι μέσα στην Iστορία οι γόνοι ταλαντούχων στον εντυπωσιασμό του πλήθους ηγητόρων, που με ελάχιστα ή ανύπαρκτα προσόντα διαδέχονται στην εξουσία τον πατέρα τους. Αλλά αυτό συμβαίνει όταν είναι θεσπισμένη στο πολίτευμα της χώρας η κληρονομική μεταβίβαση της εξουσίας ή όταν η επιβολή του μειονεκτικού διαδόχου γίνεται πραξικοπηματικά, οργανωμένη συνήθως από παράγοντες που αποβλέπουν να ασκούν οι ίδιοι την εξουσία χρησιμοποιώντας τον μειονεκτικό σαν μαριονέτα.
Σχόλιο GMR : “Δεν έχει τον Θεό του” ο καθηγητής Θεολογίας και “Καθημερινώς” φιλοσοφών κύριος Γιανναράς.
Η δεκάχρονη Μνημονιακή ΕΠΙΒΟΛΗ αποκαλύπτει,
1) τα δήθεν,
2) τις ιδιοτέλειες,
3) τα κολλήματα,
των πολιτικών και πνευματικών “αυθεντιών” (μιλάμε για τους αντιμνημονιακούς, οι άλλοι αφορούν την Ποινική Δικαιοσύνη).
Τι άλλο θέλει ο “μη αυθεντία” και μη πολιτευόμενος λαός για να μην ντρέπεται (*) να αυτοοργανωθεί; Εδώ1, εδώ2 και εδώ3, πράγματα χρήσιμα (1–ΑΡΧΕΣ-ΗΘΟΣ-ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ, 2–ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΟ ΣΧΕΔΙΟ, 3–ΚΡΙΣΙΜΕΣ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ), για την ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ όλων των “μη αυθεντιών”-μη πολιτευομένων.
(*) Αυτή η ντροπή, ΜΕ την έννοια της ΣΥΣΤΟΛΗΣ, είναι διαπιστωμένο χαρακτηριστικό συμπεριφοράς του μέσου πολίτη στους χώρους δουλειάς. Αυτό, το ΚΑΛΟ χαρακτηριστικό, το εκμεταλλεύονται οι πονηροί που παρουσιάζονται και μάλιστα ΔΗΜΟΣΙΩΣ-ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥΣ, ως Αντί-Προσώπου (Σου)-ΠΟΤΕ ΜΑΖΙ ΣΟΥ, είτε λέγονται συνδικαλιστές, είτε πολιτευόμενοι, είτε δημοσιογράφοι.
Χρ. Γιανναράς, 7 Αυγούστου 2019
Με χρονική απόσταση που ευνοεί την ψυχραιμία, μπορούμε να πούμε ότι ο καινούριος πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, διαχειρίστηκε την εκλογική του νίκη με σοβαρότητα. Είχε προετοιμάσει τον σχεδιασμό του για την άσκηση της εξουσίας και είχε επιλέξει τους επιτελείς συνεργάτες του.
Κάθε οργανωτικός σχεδιασμός είναι ή μεταρρυθμιστικός θεσμών και λειτουργιών ή συντηρητικός – βελτιωτικός. Ο Κ.Μ. δεν είχε επαγγελθεί μεταρρυθμιστικά τολμήματα, υποσχόταν να βελτιώσει τα χρηστικά λειτουργήματα που διαχειρίζεται η εξουσία. Η επιλογή Χρυσοχοΐδη ήταν η ευφυέστερη στρατηγική του κίνηση.
Απόλυτη και κραυγαλέα πολιτική αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ, καθημερινή, εξαιρετικά επώδυνη για την κοινή γνώμη, ήταν το «μπάχαλο» στη Δημόσια Τάξη, η τέλεια αποσύνθεση και ο ευτελισμός της Παιδείας, ο ανεκδιήγητος εμπορικός εκχυδαϊσμός του ραδιοτηλεοπτικού πεδίου. Με τον Χρυσοχοΐδη ο Κ.Μ. άλλαξε, μέσα σε λίγες ώρες, την ατμόσφαιρα ανασφάλειας και τρομοκράτησης των πολιτών. Ιδιον κοινωνικό αντίκτυπο θα είχε οπωσδήποτε και η επιστράτευση της Αννας Διαμαντοπούλου στο υπουργείο Παιδείας. Ιδιον αντίκτυπο και η ανάθεση του ραδιοτηλεοπτικού πεδίου σε μια προσωπικότητα καθολικής αποδοχής και εκτίμησης, όπως, π.χ., ο Σταύρος Λυγερός. Ο Κ.Μ. αρνήθηκε (ή δεν διανοήθηκε) να είναι ο ριζοσπάστης δημιουργός καινούργιου πολιτικού κλίματος.
Χρ. Γιανναράς 21 Ιαν. 2019
Η τραγωδία μας των Ελλήνων σήμερα είναι ότι αντιλαμβανόμαστε τα όσα συμβαίνουν όχι με τη λογική μας, την κριτική λειτουργία του νου μας, αλλά με την παθητική κατανάλωση εντυπώσεων. Αυτή η απλή φρασούλα, που μπορεί να την εκλάβει κανείς σαν «σχήμα λόγου» ή έκφραση ρητορική, συνοψίζει μια συλλογική συμφορά.
Όσοι αναλαμβάνουν, χρυσοπληρωμένοι, να μετασκευάσουν αυτά που πραγματικά συμβαίνουν σε τεχνουργημένες «εντυπώσεις», με αντεστραμμένη την εικόνα της πραγματικότητας, είναι σπουδαγμένοι παραχαράκτες, περιζήτητοι στην «αγορά» –χάρη σε αυτούς οι παραγωγικές και ανταλλακτικές σχέσεις έχουν μετασχηματιστεί σε αρένα πολυμήχανης πανουργίας και απατεωνίας.
Έχουν την ικανότητα (και τις τεχνικές) να παρουσιάζουν το «αρνητικό» της φωτογραφίας σαν να είναι το θετικό: το άσπρο μαύρο, το μαύρο άσπρο. Εξουσιάζουν οι απατεώνες τις τηλεοπτικές οθόνες παραμυθιάζοντας με τερατώδη καμουφλαρισμένα ψεύδη, εκατομμύρια πολιτών, έγκαιρα ευνουχισμένων από τη σχολική τους «παιδεία». Οι τηλεοπτικές εντυπώσεις «μεταβολίζονται» άσκεπτα, άκριτα, παθητικά, σε «πολιτικές πεποιθήσεις».
ΣΧΟΛΙΟ G-M-R:
Σχόλιο-Ανοιχτή επιστολή προς τον κο Χ. Γιανναρά:
Αγαπητέ κύριε Γιανναρά,
Θυμώνουμε, αλλά όχι ΟΠΩΣ (και επειδή) οι εγκληματίες θέλουν να “θυμώσουμε”, με διαρκή “αντιμνημονιακή” προεκλογική εκστρατεία (που τους ΠΑΡΕΧΕΙ ΕΠΙΦΑΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ).
Θυμώνουμε, αλλά ΟΧΙ όπως (και επειδή) θέλουν οι μνημονιακοί εγκληματίες, ΔΗΛΑΔΗ εξυβρίζοντας και απειλώντας (τα μεγάλα λόγια θέλουν ακόμα πιο μεγάλα έργα).
Θυμώνουμε, αλλά ΟΧΙ “Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΧΩΡΙΑ”.
Κύριε Γιανναρά, η πρότασή μας με βάση το αίτημα των Γ. Κασιμάτη – Μ. Θεοδωράκη για ΣΥΝ-ΕΦΑΡΜΟΓΗ του άρθρου 120Σ, είναι εδώ (σχετικό link).
Οι δράσεις μας και κάθε άλλη πληροφορία στη διάθεσή σας.
Χρήστος Γιανναράς, 12 Αυγ. 2018
Γράφει ο Χρήστος Γιανναράς
(αρθρο της 12-08-2018)
Ούτε η εκατόμβη θυμάτων φρικώδους θανάτου, στο Μάτι, ούτε οποιαδήποτε άλλη ανθρωποθυσία οποιασδήποτε έκτασης και σπαραγμού, μπορεί να μεταβάλει, έστω και στο ελάχιστο, τις προδιαγραφές απανθρωπίας που συντηρούν το κατ’ ευφημισμόν «κράτος» στην Ελλάδα. Για μια ακόμη φορά, μυριοστή, τα «μέτρα» που πήρε η κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει τα αίτια, τους υπεύθυνους και τις συνέπειες του εγκλήματος, απέβλεπαν, ολοφάνερα και προκλητικά, στις «εντυπώσεις», όχι σε δραστικές μεταρρυθμίσεις. Το ίδιο και η κριτική της αντιπολίτευσης.
Τα δεδομένα είναι ευανάγνωστα, ακόμα και για ολιγογράμματους: Το κομματικό κράτος, στη σημερινή Ελλάδα, αποκλείεται να λειτουργήσει ποτέ ως κοινωνικό κράτος, είναι των αδυνάτων αδύνατο. Ο κομματικά διορισμένος δημόσιος υπάλληλος δεν θα γίνει ποτέ κοινωνικός λειτουργός, το ίδιο και ο νόμιμα διορισμένος αλλά προσκολλημένος, για την «προστασία» του, σε κόμμα. Η μανιασμένη επιδίωξη διορισμού στο Δημόσιο σκοπεύει στην εξασφάλιση του εγωκεντρικού ατόμου, την ισόβια σιγουριά του, όχι στην εξυπηρέτηση των κοινών αναγκών, όχι στην προτεραιότητα των σχέσεων κοινωνίας, όχι στην ευρυθμία των θεσμών. Και την ιδιοτελέστερη εξασφάλιση την εγγυάται το ξεπούλημα της συνείδησης και της αξιοπρέπειας σε ένα κόμμα – όχι η ποιότητα της δουλειάς του υπαλλήλου, όχι η θεσμικά αμερόληπτη αξιολόγησή του.
Χρήστου Γιανναρά, 25 Οκτ., 2017
Ο καθηγητής φιλοσοφίας και συγγραφέας, Χρήστος Γιανναράς, μιλά στην Κρυσταλία Πατούλη και το Tvxs, εν όψη της εθνικής επετείου του «Όχι», για την Ελλάδα που «τέλειωσε» λόγω και της εκπαίδευσης που έχει στόχο την χρηστικότητα και όχι το «αληθεύειν».
Όπως αναφέρει ο ίδιος: «Βυθιζόμαστε σε ένα κενό, σε ένα τίποτα […] Απορώ που ακόμα υπάρχουμε! Δεν γεννιέται η παραμικρή αντίσταση στην κακουργία των πολιτικών… Προς τι να αντισταθεί ο Έλληνας; Προς τι; Για να έχει πρωθυπουργό ή τον Μητσοτάκη ή τον Τσίπρα; Διαφέρουν αυτοί από το να έχεις πρωθυπουργό τον Σόιμπλε; Δεν υπάρχει εναλλακτική πρόταση, το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα είναι πια ανύπαρκτο».
Έχετε πει πως «Η Ελλάδα τέλειωσε» σε σχέση με το ότι «η ελληνική εκπαίδευση εστιάζει στη χρηστικότητα». Θα θέλατε να το εξηγήσετε;
Η βασική μου ιδέα είναι, ότι εάν ο ελληνισμός κόμιζε κάτι μέσα στους αιώνες -κι αυτό είναι που τον διαφοροποιεί ριζικά από τη δυτική παράδοση- είναι ακριβώς ότι ο στόχος για τον έλληνα ήταν το «αληθεύειν» και όχι το χρήσιμο. Λέει ο Αριστοτέλης, ότι «Το ζητείν απανταχού το χρήσιμον ήκιστα αρμόζει τοις μεγαλοψύχοις και ελευθερίοις», δηλαδή, δεν ταιριάζει σε ελεύθερους και μεγαλόψυχους ανθρώπους το να ζητάνε παντού το χρήσιμο. Η χρησιμότητα είναι μια δουλεία στην ανάγκη, αδιανόητη για τον έλληνα. Ο έλληνας μάχεται για την ελευθερία από την ανάγκη.
ΣΧΟΛΙΟ G-M-R: Τα δυο (εν συνεχεία) αναρτημένα άρθρα των κ.κ. Ολγας & Τάνυας Γεριτσίδου και Χρ. Γιανναρά, συνδέονται ευθέως μεταξύ τους και επίσης συνδέονται με τα παρακάτω links περί πλειστηριασμών και όρκου καθήκοντος Δικαστικών, Συμβολαιογράφων, Αστυνομικών.
https://greek-market-research.com/article/δημόσια-επιστολή-προς-συμβολαιογράφ/
https://greek-market-research.com/article/το-σημαντικότερο-όπλο-ηθικησ-υπεροχη/
ΕΝ ΟΨΕΙ ΤΩΝ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΩΝ ΤΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ 10-1-2018
των Ο. & Τ. Γεριτσίδου, 8-1-2018
Όπως έχουμε ξαναπεί το κίνημα/Μέτωπο/Αγώνας κατά των πλειστηριασμών ήταν επιτυχές το 2017: ανέκοψε τους πλειστηριασμούς και δεν επέτρεψε να χάσει ο κόσμος τα σπίτια του. Για αυτό, εκτός του ότι πλέον οι πλειστηριασμοί είναι θέμα υψηλά στην προσοχή της κοινής γνώμης, οι πλειστηριασμοί γίνονται αντικείμενο πίεσης και επιβολής άμεσα και απόλυτα από τους δανειστές/‘επενδυτές’. Το 2018 δηλαδή, άμεσα από τη Τετάρτη 10/1 οι δανειστές/‘επενδυτές’ έχουν αποφασίσει και διατάξει να γίνουν όλοι οι πλειστηριασμοί μαζικά και ομαλά. Αυτό δεν πρέπει να συμβεί.
Έχουμε ήδη μιλήσει στο προηγούμενο άρθρο μας για το πώς σταματούνται οι πλειστηριασμοί. Δεν θα υπεισέλθουμε λοιπόν στο παρόν άρθρο στην μεθοδολογία αλλά στην τοποθέτηση και ιδεολογική/στρατηγική αίσθηση και σκέψη που πρέπει να έχουμε από εδώ και εμπρός: