Νικ. Σταυριανίδη^(*), 29 Δεκεμβρίου 2013

Ἀντισυνταγματική συμπεριφορά τοῦ κράτους ἤ τῶν ἰδιωτῶν, εἶναι τόσο ἡ εὐθεία ὅσο καί ἡ νομότυπη παραβίαση τοῦ Συντάγματος. Πότε καί πῶς, ἕνα σύνολο διατάξεων, μιᾶς ἑκάστης παρισταμένης ὡς τυπικῶς συνταγματικῆς, δύναται νά συγκροτῆ ἀντισυνταγματική συμπεριφορά τοῦ κράτους ἤ τῶν δημοσίων νομικῶν προσώπων;

Ὅταν
εἴτε α) οἱ διατάξεις αὐτές περιλαμβάνονται σέ διαφόρους νόμους καί ἡ συνδυασμένη ἐφαρμογή τους συνεπάγεται τήν σοβαρή παραβίαση θεμελιώδους δικαιώματος μικρῆς ἤ μεγάλης κατηγορίας πολιτῶν ἤ ἀλλοίωση αὐτοῦ τούτου τοῦ δημοκρατικοῦ πολιτεύματος,

εἴτε β) οἱ διατάξεις αὐτές περιέχονται στό ἴδιο νομοθέτημα τό ὁποῖο ὅμως στό σύνολό του ἔχει ἀντισυνταγματική κατεύθυνση – καί διά τοῦτο πλήττει καίρια τόν ἄνθρωπο καί τήν ἀξία του, ἤ τό ἀνθρώπινο πρόσωπο, ἤ συνταγματικά δικαιώματά του ἤ τήν Δημοκρατία,

εἴτε γ) πρόκειται περί κυβερνητικῶν πολιτικῶν ἤ/καί περί πρακτικῶν τῆς Διοικήσεως, ἤ παραλείψεων τῆς Διοικήσεως, οἱ ὁποῖες ὅμως, ἄν καί παρίστανται ὡς τυπικῶς νομότυπες κάθε μία τους, συνδυασμένως ἐφαρμοζόμενες συγκροτοῦν ἀντισυνταγματική συμπεριφορά κατά τά προαναφερθέντα. Πιθανόν, μέ τίς κατ’ ἰδίαν διατάξεις ἤ πρακτικές ἤ παραλείψεις αὐτές, νά ἐπιδιώκονται (καί) σκοποί δημοσίου συμφέροντος, ἀλλά τοῦτο εἶναι ἀδιάφορο ἀπό ἀπόψεως ἀντισυνταγματικότητος τῆς ὅλης λειτουργίας τους στήν πραγματικότητα καί κατ’ ἀποτἐλεσμα.

(more…)

Σχόλιο GMR: Τι κάναμε τις θυσίες των προγόνων μας;

Τις κάναμε Διδαχές, προς Άλλους;

._

Λαοκρ. Βάσσης, 17 Απριλίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Στο τέλος μιας απ’τις τιμητικές γι’αυτόν εκδηλώσεις, στην Παλαιά Βουλή, πολύ συγκινημένος ο Μανώλης Γλέζος εξομολογήθηκε πως όλο και συχνότερα έρχεται στον ύπνο του ο αδερφός του ο Νίκος, εκτελεσμένος στις 10 Μαΐου του 1944 στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, και του ζητάει πίσω τη ζωή του:

– Μανώλη, μου λέει, δώσ’μου πίσω τη ζήση μου!

– Πείτε μου όλοι σας, σας παρακαλώ, τί να του απαντήσω;

Κάποιες μέρες αργότερα, σκεπτόμενος το άδικα “αυτο-ενοχικό” ερώτημά του, πήρα μολύβι και χαρτί και τού ΄γραψα τη γνώμη μου. Που συμπεριελήφθη στο Επίμετρο του βιβλίου για τον Νίκο: ΝΙΚΟΣ ΝΙΚ. ΓΛΕΖΟΣ (1925-1944), εκδ. Ίδρυμα Νικ. Νικολάου Γλέζου, Αθήνα 2008 .

Την αναδημοσιεύω, με τις μικρο-συμπληρώσεις της, δίκην μνημοσύνου, ως ελαχίστη τιμή στην οδηγητική μνήμη αυτού του δια βίου παρτιζάνου του ΕΑΜικού πατριωτισμού (συναίρεση πολιτιστικής ιθαγένειας, δημοκρατίας, ουμανισμού και διεθνισμού!), που τόσο έξοχα υμνήθηκε απ΄τη γενιά του (Ν.Καρβούνης) :

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Γεώργ. Σκλαβούνος, 17 Απριλίου 2020

Στην αναζήτηση του συμβολισμού, του λόγου, της τέχνης, της αισθητικής, που θεμελιώνει, στην παράδοσή μας, την άρνηση της υποταγής, την απελευθέρωση από τον φόβο του θανάτου.
Αν η μοίρα του θανάτου αποτελεί την αναπόδραστη μοίρα του ανθρώπου, τότε η απελευθέρωση από τον φόβο του θανάτου, αποτελεί την αναπότρεπτη μοίρα του ανθρώπου που θέλει να ζήσει και να πεθάνει ελεύθερος.
Ο αγώνας για μια ζωή στην ομορφιά της ελευθερίας, μέχρι και την στιγμή του θανάτου, είναι ίσως ο ομορφότερος αγώνας του Ανθρώπου.
Με αυτό το πνεύμα, γίνεται, πιστεύω, κατανοητό το βάθος του λόγου και του καλέσματος του Ρήγα.
Σε αυτό το πνεύμα η «Ωδή εις Θάνατον», του Ανδρέα Κάλβου αποτελεί την ωραιότερη Ωδή στην απελευθερωτική και ελευθερώτρια αναγέννηση του ανθρώπου.
Σε αυτή την Ωδή ο Κάλβος μας καλεί ουσιαστικά όχι απλά να ζήσουμε απελευθερωμένοι από τον φόβο του θανάτου, αλλά να ζήσουμε ως φίλοι με τον θάνατο.

«Τώρα, τώρα τα χείλη μου δύνανται να φιλήσουν του θανάτου τα γόνατα· να στέψω το κρανίον του δύναμαι τώρα.
Κθ.΄ Πού είναι τα ρόδα; Φέρετε στεφάνους αμαράντους· την λύραν δότε· υμνήσατε· ο φοβερός εχθρός έγινε φίλος.
λ΄. Κείνος οπού το μέτωπον τρυφερών γυναικών αγκάλιασε, πώς δύναται εις ανδρικήν καρδίαν να ρίψει φόβον;
λα΄. Ποίος άνθρωπος εις κίνδυνον είναι; τώρα οπού βλέπω τον θάνατον με θάρρος, εγώ κρατώ την άγκυραν της σωτηρίας.
λβ΄. Εγώ τώρα εξαπλώνω ισχυράν δεξιάν και την άτιμον σφίγγω πλεξίδα των τυράννων δολιοφρόνων.
Λγ’.  Εγώ τα σκήπτρα στάζοντα αίματος και δακρύων καταπατώ· και της δεισιδαιμονίας το βαρύ βάκτρον».

Η στιγμή της συμφιλίωσης με τον θάνατο είναι για τον Κάλβο η στιγμή της υπέρτατης απελευθέρωσης που επιτρέπει στον άνθρωπο να ζήση όχι απλά ελεύθερος αλλά ελευθερωτής.
Ίσως η ζωή σε τέτοιες «στιγμές-ζωής», η μετοχή, μετριέται με άλλα μέτρα. Ίσως ο χρόνος η διάρκεια του αποκτούν άλλο περιεχόμενο.
Ίσως η χαρά του τραγουδιού στα χαρακώματα κάθε μάχης για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια μετριέται με άλλα μέτρα.
Ίσως του ανυπότακτου χορού η χαρά, στην γειτονιά του χάρου, αποκτάει τέτοια ένταση και χαρίζει τέτοια πληρότητα στην ζωή, που δεν μετριέται πια σε μετρά διάρκειας.
Ο Παλαμάς πιστός στην περιγραφή της παράδοσης για την πάλη του Χάρου με τον Διγενή, μας δίνει έναν Διγενή που στέκεται άφοβος μπροστά στον Χάρο, στεκεται με την πεποίθηση της ηρωικής επιστροφής.

“Ο Ακρίτας είμαι, Χάροντα.
δεν περνώ με τα χρόνια.
Μ’ άγγιξες και δε μ’ ένοιωσες
στα μαρμαρένια αλώνια;
Εγώ είμαι η ακατάλυτη
ψυχή των Σαλαμίνων,
στην Εφτάλοφην έφερα
το σπαθί των Ελλήνων.
Δε χάνομαι στα Τάρταρα,
μονάχα ξαποσταίνω,
στη ζωή ξαναφαίνομαι
και λαούς ανασταίνω!”

Με αυτήν την έννοια, ο υπέροχος στοίχος του Σολωμού «όποιος πεθαίνει σήμερα, χίλιες φορές πεθαίνει», δεν εκφράζει απλά το έρωτα για την ζωή στην ομορφιά της φύσης, αλλά τον υπέρτερο έρωτα, για την υπέρτατη ομορφιά της ελεύθερης ζωής στην ομορφιά του κόσμου και την υπεράσπιση αυτής της επιλογής ακόμα και με θάνατο.

Ενώ τριγύρω, ο «Απρίλης στήνει με τον έρωτα χορό», ενώ, «είναι η φύση μάγεμα στην ομορφιά στην χάρη», ενώ η ομορφιά της φύσης … «με χίλιες βρύσες χύνεται με χίλιες βρύσες κρένει» οι πολιορκημένοι του Μεσολογγιού δεν επιτρέπουν στον εαυτό τους άλλη επιλογή από την Ελευθερία.

Στο πρόσωπο του, «ακατάβλητου ψυχικά», Σουλιώτη του Μεσολογγιού, που αρνείται να καταθέσει τα όπλα, βλέπει, τιμά και περιγράφει ο Σολωμός, τον Ελεύθερο Πολιορκημένο κάθε καιρού και τόπου.
Ίσως οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι του Μεσολογγιού, δια του Σολωμού, στέλνουν ένα μήνυμα στους πολιορκημένους κάθε καιρού και τόπου. Στέλνουν το μήνυμα του σε μας.
Ο θάνατος για την ελευθερία, ως επιλογή ως θυσία, τιμή και τίμημα, ελευθερίας παύει να λειτουργεί ως μοιραίο τέλος, καταλύεται ως χαλκάς δουλείας και μετατρέπεται στο αντίθετο του. Μετατρέπεται σε δύναμη καθολικής ανθρώπινης ανάστασης.
Έτσι τον βλέπει ο Σικελιανός στο αφιέρωμα του στην Εθνική μας Αντίσταση ως ένα αγώνα επικότερο και από αυτόν του Χάρου με τον Διγενή.

Δεν είναι τούτο πάλεμα σε μαρμαρένια αλώνια,
εκεί να στέκει ο Διγενής και μπρος να στέκει ο Χάρος.
Εδώ σηκώνεται όλη η γη με τους αποθαμένους,
και με τον ίδιο θάνατο πατάει το θάνατό της.
Κι απάνω-απάνω στα βουνά, κι απάνω στις κορφές τους
φωτάει με μιας Ανάσταση, ξεσπάει αχός μεγάλος.
Η Ελλάδα σέρνει το χορό, ψηλά, με τους αντάρτες,
– χιλιάδες δίπλες ο χορός, χιλιάδες τα τραπέζια, –
κ’ είν’ οι νεκροί στα ξάγναντα, πρωτοπανηγυριώτες!”

Πόσο κοντά στο «θανάτω θάνατον πατήσας» μας φέρνει ο Σικελιανός!!!!…

Ο λαϊκός μας πολιτισμός βαθύτατα διαποτισμένος από εναλλαγή των εποχών, είναι ένας πολιτισμός αισιοδοξίας, ίσως και σε επικίνδυνο βαθμό.
Στην λαϊκή κοσμοαντίληψη στον τρόπο που λαός κατανοεί τον κόσμο, στον τρόπο που αντιμετώπισε και αντιμετωπίζει την ζωή, δεν υπάρχει οριστική ήττα. . Αλλά και σε επίπεδο διανόησης η ίδια αντίληψη παραμένει παρούσα.
Όπως βλέπει ο Παλαμάς τον Διγενή, βλέπει ο Ρίτσος την Ρωμιοσύνη.«Την Ρωμιοσύνη μην την κλαις, — εκεί που πάει να σκύψει με το σουγιά στο κόκαλο, με το λουρί στο σβέρκο, Νά τη, πετιέται αποξαρχής κι αντρειεύει και θεριεύει», θέση που θα την τραγουδήσει με πάθος ο λαός μας.
Από την Μυθολογία Μας… ο Άδης δεν υπήρξε ποτέ ανίκητος. Η ετήσια επιστροφή της Περσεφόνης είναι δεδομένη. Όπως δεδομένη είναι και η ανάσταση του Διόνυσου,μετά τον διαμελισμό του, βασικό στοιχείο της αρχαίας λατρείας με τις ρίζες της στους Ορφικούς.
Στον τρόπο που λαός μας ζει την Χριστιανική του πίστη, η μεγάλη Παρασκευή είναι η προπαραμονή της Ανάστασης,.
Ο Επιτάφιος θρήνος είναι προάγγελος της μεγάλης γιορτής, ο Χάρος δεν είναι νικητής.
Ασφαλώς, όχι η επιστροφή αλλά, η ανατροφοδότηση από τις ρίζες μπορεί να μας δίνει τις δυνάμεις που έχουμε ανάγκη για μια νικηφόρα έξοδο
Πιστευω πως δεν έχει άδικο ο Ανδρέας Εμπειρίκος όταν στο ποίημα του «Εις την οδόν των Φιλελλήνων», ατενίζοντας το φως του ήλιου της Αττικής συμπεράνει.
«Το φως αυτό χρειάζεται, μια μέρα για να γίνη μια δόξα κοινή, μια δόξα πανανθρώπινη, η δόξα των Ελλήνων, που πρώτοι, θαρρώ, αυτοί, στον κόσμον εδώ κάτω, έκαμαν οίστρο της ζωής τον φόβο του θανάτου».

Ω γλυκύ μου έαρ…
Ο ωραιότερος Ύμνος στην ιστορία της ανθρωπότητας, σε δύο κορυφαίες εκτελέσεις

Αι γενεαί πάσαι, ύμνον τη Ταφή Σου, προσφέρουσι Χριστέ μου.
Καθελών του ξύλου, ο Αριμαθείας, εν τάφω Σε κηδεύει.
Μυροφόροι ήλθον, μύρα σοι, Χριστέ μου, κομίζουσαι προφρόνως.
Δεύρο πάσα κτίσις, ύμνους εξοδίους, προσοίωμεν τω Κτίστη.
Ούς έθρεψε το μάννα, εκίνησαν την πτέρναν, κατά του ευεργέτου.
Ιωσήφ κηδεύει, συν τω Νικοδήμω, νεκροπρεπώς τον Κτίστην.

Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου Τέκνον, πού έδυ σου το κάλλος;
Υιέ Θεού παντάναξ, Θεέ μου πλαστουργέ μου, πώς πάθος κατεδέξω;
Έρραναν τον τάφον αι Μυροφόροι μύρα, λίαν πρωί ελθούσαι.
Ω Τριάς Θεέ μου, Πατήρ Υιός και Πνεύμα, ελέησον τον κόσμον.
Ιδείν την του Υιού σου, Ανάστασιν, Παρθένε, αξίωσον σους δούλους.

Σχόλιο GMR:   Ερωτηματικά που αφορούν το ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟ: Πέραν της επιλογής προσώπου που αντικειμενικά δεν θα μπορούσε ή δεν θα επιθυμούσε να παραιτηθεί, ή άλλο τι κατά την κρίση του πράξει, σε περίπτωση σύγκρουσης συμβουλών αντίθετων με τις τελικές ενεργειών της ΠτΔ (ασυμβίβαστο λόγω σχέσης που μπορεί να επηρεάζει την λειτουργία του Συμβούλου), υπάρχει και το ασυμβίβαστο με το “μα καλά δεν υπήρχαν άλλοι διαθέσιμοι σύμβουλο騔, ως επίσης και το, “και αν η στενή σχέση δημιουργήσει επηρεασμό, προσχεδιασμένο ή όχι, της ΠτΔ;”.

Τέλος, αντιγράφουμε από το εδώ λινκ “…αφού όπως προκύπτει σύντροφος της παραιτηθείσας Κατερίνας Σακελλαροπούλου είναι ο δικηγόρος της Ένωσης Ιδιοκτητών Τηλεοπτικών Σταθμών Εθνικής Εμβέλειας, Παύλος Κοτσώνης.“, ενθυμούμενοι τα περί “γάτας των Ιμαλαϊων’, “ναρκέμπορων,(ενδεικτικά, “το τσογλάνι…“) και λοιπών καλών κ’ αγαθών καταστάσεων εντός του πλαισίου ΕΠΙΒΟΛΗΣ του ΕΝΙΑΙΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ(ΕΔΩ) .

Σχετικά με τα παραπάνω, αντιγράφουμε από τον νομο 4440/2016:

Άρθρο 22

Σύγκρουση συμφερόντων κατά την άσκηση των καθηκόντων

Όπως καταργήθηκε με την Παρ.8 Άρθρο 119 ΝΟΜΟΣ 4622/2019 και ισχύει από 7/8/2019

1. Σύγκρουση συμφερόντων για τα πρόσωπα που διορίζονται στις θέσεις των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 6 και της παρ. 1 του άρθρου 8 του Ν. 4369/2016 συνιστά οποιαδήποτε κατάσταση, κατά την οποία υφίσταται ιδιωτικό συμφέρον ικανό να επηρεάσει την αμερόληπτη και αντικειμενική εκτέλεση των καθηκόντων τους. Ως ιδιωτικό συμφέρον νοείται κάθε πλεονέκτημα για τους ίδιους, τους συζύγους ή τους συμβιούντες κατά την έννοια του άρθρου 1 του Ν. 4356/2015, τους συγγενείς εξ αίματος ή εξ αγχιστείας, κατ΄ ευθείαν μεν γραμμή απεριορίστως εκ πλαγίου δε έως και τέταρτου βαθμού, καθώς και για πρόσωπα, φυσικά ή νομικά, στενά συνδεόμενα με αυτούς.

._

ViralGR, 16 Απριλίου 2020

Στην πολιτική, εκτός από τη διαχείριση του δημόσιου χρήματος με χρηστό τρόπο, σημασία έχει και η διαχείριση των συμβόλων. Οι κορυφαίοι θεσμικοί παράγοντες του τόπου οφείλουν να υπηρετούν το αξίωμά τους με τρόπο ανεπίληπτο, που παράγει ήθος και δεν προκαλεί το συλλογικό αίσθημα. Από την άποψη αυτή η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Αικατερίνη Σακελλαροπούλου, όπως αναφέρει η εφημερίδα «δημοκρατία» υπέπεσε σε βαρύτατο ολίσθημα, υπερβαίνοντας με τρόπο που δεν προσήκει στο κορυφαίο πολιτειακό όργανο τα όρια της θεσμικής ευπρέπειας.

Η νέα ένοικος της Ηρώδου Αττικού ανακοίνωσε στις 11 Απριλίου ότι σκοπεύει να προχωρήσει προσεχώς σε εξορθολογισμό της λειτουργίας της Προεδρίας με στόχο τη σύγχρονη, λιτή και αποτελεσματική διαχείριση των υπηρεσιών της, ώστε να συμβαδίζει με τις ανάγκες και τις απαιτήσεις της εποχής. Στο πλαίσιο αυτό, όπως εξήγησε, εισάγεται, με Προεδρικό Διάταγμα, ο θεσμός των άμισθων ειδικών συμβούλων.

Η πρωτοβουλία της είναι θεάρεστη, δεδομένου, όπως σημείωσε, η ρύθμιση θα διευκολύνει ουσιαστικώς την ενημέρωση και την επικουρία της Προέδρου της Δημοκρατίας σε θέματα που άπτονται των εν γένει αρμοδιοτήτων της, προσελκύοντας, με ευέλικτη διαδικασία, πρόσωπα υψηλής κατάρτισης και εμπειρίας, χωρίς να επιβαρύνει με πρόσθετο κόστος το Δημόσιο.

Τα παρατράγουδα αρχίζουν όταν, διαβάζοντας κανείς τα πρώτα τέσσερα ονόματα, διαπιστώνει με κατάπληξη ότι προσλαμβάνεται, έστω άμισθα, για θέματα θεσμών και δικαίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης ο σύντροφός της Παύλος Κοτσώνης, πρώην σύμβουλος Επικρατείας. Ήταν ανάγκη; Κανείς δεν βρέθηκε να υποδείξει τον άκομψο χαρακτήρα της κίνησης που μαρτυρά έλλειψη ενσυναίσθησης και αποκαλύπτει αποκαρδιωτικά μια ιδιοκτησιακή αντίληψη για τον θεσμό και απωθητικό πολιτικό νεοπλουτισμό; Θυμίζουμε πως η κυρία Σακελλαροπούλου επέλεξε να διαμείνει στην Ηρώδου Αττικού και παραχωρεί ολόκληρη αίθουσα του Προεδρικού Μεγάρου ως γραφείο του συντρόφου της.

Περαιτέρω, προβληματισμό προκαλεί το γεγονός ότι η Πρόεδρος δημιουργεί μια αμφιλεγόμενη «αυλή», με πρόσωπα όπως ο γνωστός και μη εξαιρετέος επικεφαλής του ανεκδιήγητου ΕΛΙΑΜΕΠ -με τις γνωστές ενδοτικές απόψεις για τα εθνικά θέματα- καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών Γιώργος Παγουλάτος, υπεύθυνος για θέματα ευρωπαϊκής πολιτικής, και η Μαρίλη Μέξη, σύμβουλος στον Διεθνή Οργανισμό Εργασίας αλλά και διευθύντρια του Δικτύου της Αννας Διαμαντοπούλου που πρώτη εκτελώνισε στην Ελλάδα τη νεοφιλελεύθερη έννοια της ευέλικτης απασχόλησης. Σύμβουλος επικοινωνίας για τα νέα μέσα, εξάλλου, ορίστηκε η Ρόζα Μόνου.

Πηγή: viralgr.com

Σχόλιο GMR: ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΠΡΟΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΕΣ

Ο “ΙΟΣ” (όχι ο τελευταίος, ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΠΟΛΛΟΙ βρήκαν θέμα να κάνουμε ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ εδώ) της Χρεοκρατίας δεν αφορά την “ΤΙ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΟΧΗ” διαρκώς προεκλογική αντιμνημονιακή ιδιοτέλεια.

Εδώ ένα χαρακτηριστικό δείγμα αντιμνημονιακού, διαρκώς προεκλογικού, ΤΥΧΟΔΙΩΚΤΙΣΜΟΥ.

Εδώ, (δείτε το σχόλιο) δεχόμαστε απαντήσεις, κριτική, βελτίωση, συζήτηση, ΣΥΝΕΡΓΕΙΕΣ, από όσους ΘΕΛΟΥΝ να ΜΠΟΡΟΥΝ.

Και επειδή λόγος έγινε στην αμέσως προηγούμενη ανάρτηση Βρε Παναγιώτη, επαναφέρουμε την έκκληση μας. Αγαπητέ Παναγιώτη, η απάντηση σου θα δώσει το αντίστοιχο περιεχόμενο στο Βρε.

._

ΔΝΤ, 15 Απριλίου 2020

Έκθεση του ΔΝΤ προβλέπει εκτροχιασμό του ελλείμματος 9% και χρέος άνω του 200% του ΑΕΠ για την Ελλάδα το 2020, λόγω της πανδημίας του κορονοϊού.

Τις δημοσιονομικές επιπτώσεις που θα έχει η κρίση της πανδημίας του κορονοϊού στον ανεπτυγμένο και αναδυόμενο κόσμο καταγράφει η έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Fiscal Monitor που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα στο πλαίσιο των εργασιών της Εαρινής Συνόδου του Ταμείου, οι οποίες πραγματοποιούνται για πρώτη φορά μέσω τηλεδιάσκεψης.

Το Ταμείο, όπως μεταδίδει το ΑΠΕ – ΜΠΕ, εκτιμά ότι η ραγδαία αλλά απαραίτητη αύξηση των δαπανών σε συνδυασμό με τις ισχυρές πιέσεις που θα δεχθούν τα κρατικά έσοδα θα επηρεάσει το χρέος και το έλλειμμα όλων των χωρών της Ευρωζώνη, το οποίο εκτιμά ότι θα αγγίξει φέτος το 7,5% και το 3,6% το 2021.

Η έκθεση παρουσιάστηκε από τον Διευθυντή του Τμήματος Δημοσιονομικής Πολιτικής του ΔΝΤ, Βίτορ Γκασπάρ, ο οποίος τόνισε ότι η διασφάλιση της βιωσιμότητας των κρατικών χρεών πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα μόλις οι οικονομίες ανακάμψουν από τη κρίση της πανδημίας.

Οι προβλέψεις για την Ελλάδα

(more…)

Σχόλιο GMR: Βρε Παναγιώτη, και υπογράφουμε, και (πιο πολύ) ΕΠΙΜΕΝΟΥΜΕ να σε καλούμε να συστρατευτείς, ΝΑ ΕΝΑΓΚΑΛΙΣΤΕΙΣ με τον λαό και για σένα, αλλά και για τον λαό! Και να αφήσεις κατά μέρος τους στερητικού ήθους εναγκαλισμούς .

Θανάσης Πετράκος, 15 Απριλίου 2020

Την ώρα που ο πρώην υπουργός Γιάννος Παπαντωνίου αποφυλακιζόταν (στις 7 Απριλίου ), ο οποίος ήταν προφυλακισμένος από τον Οκτώβριο του 2018 για υπόθεση νομιμοποίησης παράνομων χρημάτων, που φέρεται να έλαβε ως δώρο για το πρόγραμμα αναβάθμισης φρεγατών του πολεμικού Ναυτικού το 2003, ένας άλλος πρώην υπουργός, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης καλείται τη Μ. Πέμπτη για μια ακόμη φορά από το Τμήμα Προστασίας του Κράτους και του Δημοκρατικού Πολιτεύματος, που ανήκει στην Διεύθυνση της Γενικής Διεύθυνσης Ασφαλείας Αττικής (ΓΑΔΑ), σε «απολογία», με κατηγορίες που αφορούν τον μισό ποινικό κώδικα, όχι βέβαια γιατί πήρε μίζες ως υπουργός ούτε βέβαια γιατί παραβίασε την καραντίνα, αλλά γιατί συμμετείχε, ως αρχηγός της ΛΑΕ, σε κινητοποίηση για να εμποδίσει κατάσχεση πρώτης κατοικίας.

Ο πρώην υπουργός Παναγιώτης Λαφαζάνης κατηγορείται για:

(more…)

Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος, 13 Απριλίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Κάθε άνθρωπος έχει γεννηθεί σ’ ένα συγκεκριμένο πολιτιστικό περιβάλλον, μέσα στό οποίο άρχικά άναπτύσσεται καί διαμορφώνεται, προχωρώντας άπό τήν απλή ύπαρξη στή συνύπαρξη. Είναι φυσικό, λοιπόν, νά έπηρεάζεται άπό τις άρχές πού ισχύουν γιά τή συμβίωση καί τόν άλληλοσεβασμό μεταξύ τών ανθρώπων. Στή διάρκεια τον βίου του, καλείται νά αντλεί άπό τά ευφορότερα πνευματικά κοιτάσματα της θρησκευτικής του παραδόσεως εκείνες τίς άξίες, πού έμπνέουν τή ζωή γιά μιά αρμονική συνύπαρξη.

Ύστερα άπό τή μακροχρόνια ένασχόλησή μου μέ τήν Ιστορία τών Θρησκευμάτων, σπουδάζοντας καί συμβιώνοντας μέ ανθρώπους άλλων Θρησκευτικών πεποιθήσεων, μέ σεβασμό πρός τήν ποικιλία τών πνευματικών παραδόσεων τών διαφόρων λαών, έπισημαίνω λιτά τήν προσωπική μου πηγή έμπνεύσεως. ‘Οσα ζούμε στόν χώρο της χριστιανικής πίστεως όχι μόνο συμβάλλουν σταθερά στήν άρμονική συνύπαρξη, άλλά τήν άνυψώνουν καί τή μεταμορφώνουν σέ κάτι σημαντικότερο: σέ «κοινωνία προσώπων».

Πρόκειται γιά μία σταδιακή συνειδητοποίηση καί πορεία άπό τήν ύπαρξη στή συνύπαρξη, άπό τή συνύπαρξη στήν κοινωνία. ‘Η ύψίστη καί απόλυτη άρχή, ό όντως Ων, ό Τριαδικός Θεός, κατά τή χριστιανική πίστη, είναι κοινωνία άγάπης προσώπων, «ό μή άγαπών ούκ έγνω τόν Θεόν, ότι ό Θεός αγάπη έστιν» (Α” ‘Ιω. 4:8). Αύτό πού μεταμορφώνει τήν άπλή συνύπαρξη σέ κοινωνία είναι άκριβώς ή άγάπη. Αύτή μετασχηματίζει τό άνθρώπινο όν άπό άτομο σέ πρόσωπο. ‘Η χριστιανική παράδοση Θεμελιώνεται πάνω σέ αύτήν τή βεβαιότητα. Καί άναπτύσσεται με τόλμη στίς έπόμενες φάσεις. ‘Η σχέση του Θεού μέ τόν κόσμο, Ιδιαίτερα μέ τήν άνθρωπότητα, είναι μία σχέση αγάπης, πού τείνει στή δημιουργία «κοινωνίας».

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

G-M-R, 2 Απριλίου 2020

ΚΟΡΟΝΟΪΟΣ: ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ-ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΝΥΠΑΚΟΗ ΚΑΤΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΙΚΩΝ ΛΟΓΩ ΚΟΡΟΝΟΪΟΥ ΜΕΤΡΩΝ;

Ξεκινώντας την σχετική θέματος εργασία μας, κρίνουμε σκόπιμο να προτείνουμε την ανάγνωση  σχετικού άρθρου του Ομ. Καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Ανδρέα Δημητρόπουλου το οποίο μπορείτε να δείτε εδώ.

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

Συνεχίζοντας, υπενθυμίζουμε στους «μα δεν μπορώ να πάρω το αυτοκίνητο να πάω να ξεσκάσω;» αντιστασιακούς (μακάρι να ‘ταν και απέναντι στην δεκαετή ΚΑΤΟΧΗ) τον Α.Ν 2520/1940⁽¹⁾, σε συνδυασμό με τις παραγράφους 1 και 3 του άρθρου 5 του Συντάγματος, του οποίου η παράγραφος 1 κάνει σχετική έμμεση ΑΛΛΑ ΣΑΦΗ επισήμανση⁽²⁾ και του άρθρου 25⁽³⁾ και της ΕΠΙ ΤΟΥ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ “ΕΚΤIΜΗΣΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ”. Οι αρχικές απόψεις περί υπερβολικότητας των περιοριστικών μέτρων (που τις ανασκεύασε αλλά πάλι με αμφιλεγόμενο τρόπο, στην πορεία) του κορυφαίου επιστήμονα Ιωάννη Ιωαννίδη, χαρακτηρίζονται λίαν επιεικώς, αψυχολόγητες.

Αξίζει να επισημάνουμε πως σε μικροοικονομικό επίπεδο, στην επιχείρηση, η Επιτροπή (εργαζομένων) Υγείας & Ασφάλειας Εργασίας (υ.α.ε) εισηγείται μέτρα για αντίστοιχα ζητήματα με απαίτηση αυτά τα μέτρα να ενταχθούν στον “κανονισμό υ.α.ε.” ΚΑΙ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΤΟΥΝ. Αν είχαμε τέτοιο πρόβλημα ως εργαζόμενοι επιχείρησης, τέτοια δραστικά μέτρα θα ζητούσαμε, ασφαλώς και άλλα.

Το ότι ο Πρωθυπουργός πρόλαβε τους ανοργάνωτους και επιμένοντες “Ο καθένας χώρια” αντιμνημονιακούς στα περιοριστικά μέτρα (για τα διαθέσιμα βεβαίως μέσα ευθύνονται όλες οι μνημονιακές και προηγούμενες κυβερνήσεις), δεν σημαίνει πως πρέπει να τον βγάλουμε λάθος. Η οργάνωση του, έστω και με τους μνημονιακούς περιορισμούς κόστους, είναι πρωτοφανής για ελληνικό κράτος και θα είχαμε δικαίωμα να ζητάμε τα συνακόλουθα (προϋπολογισμός δημόσιας, ιδιωτικής, εργασιακής Υγείας), αν είχαμε τόσα χρόνια συσπειρωθεί επιστημονικά, αγωνιστικά, ταξικά, πατριωτικά, για αυτά.

Τέλος, επειδή το πρόβλημα αυτό η άλλο μπορεί να πάρει χρόνο και περαιτέρω επικινδυνότητα, το ΕΥΡΩΟΜΟΛΟΓΟ θα είναι προσωρινό μέτρο που σε βάθος χρόνου θα δημιουργήσει είτε μελλοντική λιτότητα των υποψηφίων είτε πληθωρισμό. Λύση η ΑΝΑΔΙΑΝΟΜΗ (περιλαμβανομένης της κατάργησης της πλεονάζουσας με την «κοινή» και Πλατωνική λογική κληρονομιάς), ο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ διαμοιρασμός μέσων, επιστημονικών-τεχνολογικών γνώσεων, παραγωγής (ατομικά- συναιτεριστικά- κρατικά-ενόπλων δυνάμεων πχ στρατιωτικοβιομηχανικό, ιατρικό υλικό κλπ), με την οικονομοτεχνική κρατική και πανεπιστημιακή βοήθεια, η συνεχής απαίτηση και εφαρμογή Δημοκρατίας και φυσικά ο αγώνας για Ειρήνη. Όλα αυτά σε εθνικό επίπεδο πρώτα-πρώτα και μετά ΑΝ, είμαστε ικανοί, τα “εξάγουμε” (ΟΣΗ ΕΞΑΓΩΓΗ/ΔΙΕΘΝΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΝΑΜΕ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΟ…).

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

(1)

Α. Ν. 2520 της 27 Αυγ./4 Σεπτ. 1940 (ΦΕΚ Α’ /273). Περί υγειονομικών διατάξεων. Αντικείμενον Αρθρο 1.

1. Προς προστασίαν της δημοσίας υγείας εν γένει επιτρέπεται η έκδοσις υγειονομικών διατάξεων, ων η εκτέλεσις δύναται ν` ανατίθεται εις αστυνομικά, υγειονομικά ή άλλα δημόσια όργανα.

2. Τα δι` υγειονομικών διατάξεων επιβαλλόμενα μέτρα θέλουσιν αποβλέπει ιδίως εις την ύδρευσιν και αποχέτευσιν, την αποκομιδήν απορριμμάτων, την εξυγίανσιν χώρων δυναμένων ν` αποβώσιν εστίαι αναπτύξεως μολυσματικών νόσων, την υγιεινήν εν γένει και καθαριότητα οικιών, ξενοδοχείων, εργοστασίων, καταστημάτων, των δημοσίων ή κοινοχρήσεων τόπων ! και καταστημάτων, την υγιεινήν κατάστασιν και καθαριότητα των εν τοις καταστήμασιν υπηρετούντων υπαλλήλων, τον σταυλισμόν των ζώων και την κατεργασίαν των προϊόντων αυτών, την από υγιεινής απόψεως καταλληλότητα των προς βρώσιν τροφίμων, την λήψιν μέτρων υγιεινής και καθαριότητος των μεταφορικών μέσων και των μέσων συγκοινωνίας και την εν γένει λήψιν πάντων των μέτρων προς πρόληψιν και καταπολέμησιν επιδημικών και νόσων και προστασίαν της δημοσίας υγείας.

(2)

1. Kαθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Xώρας, εφόσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει το Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη.

3. H προσωπική ελευθερία είναι απαραβίαστη. Kανένας δεν καταδιώκεται ούτε συλλαμβάνεται ούτε φυλακίζεται ούτε με οποιονδήποτε άλλο τρόπο περιορίζεται, παρά μόνο όταν και όπως ορίζει ο νόμος.

4. Απαγορεύονται ατομικά διοικητικά μέτρα που περιορίζουν σε οποιονδήποτε Έλληνα την ελεύθερη κίνηση ή εγκατάσταση στη Χώρα, καθώς και την ελεύθερη έξοδο και είσοδο σ’ αυτήν. Τέτοιου περιεχομένου περιοριστικά μέτρα είναι δυνατόν να επιβληθούν μόνο ως παρεπόμενη ποινή με απόφαση ποινικού δικαστηρίου, σε εξαιρετικές περιπτώσεις ανάγκης και μόνο για την πρόληψη αξιόποινων πράξεων, όπως νόμος ορίζει.

**Eρμηνευτική δήλωση: Στην απαγόρευση της παραγράφου 4 δεν περιλαμβάνεται η απαγόρευση της εξόδου με πράξη του εισαγγελέα, εξαιτίας ποινικής δίωξης, ούτε η λήψη μέτρων που επιβάλλονται για την προστασία της δημόσιας υγείας ή της υγείας ασθενών, όπως νόμος ορίζει.

(3)

‘Αρθρο 25: (Αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου, προστασία θεμελιωδών δικαιωμάτων)

1. Τα δικαιώματα του ανθρώπου ως ατόμου και ως μέλους του κοινωνικού συνόλου και η αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου τελούν υπό την εγγύηση του Κράτους. Όλα τα κρατικά όργανα υποχρεούνται να διασφαλίζουν την ανεμπόδιστη και αποτελεσματική άσκησή τους. Τα δικαιώματα αυτά ισχύουν και στις σχέσεις μεταξύ ιδιωτών στις οποίες προσιδιάζουν. Oι κάθε είδους περιορισμοί που μπορούν κατά το Σύνταγμα να επιβληθούν στα δικαιώματα αυτά πρέπει να προβλέπονται είτε απευθείας από το Σύνταγμα είτε από το νόμο, εφόσον υπάρχει επιφύλαξη υπέρ αυτού και να σέβονται την αρχή της αναλογικότητας.

2. H αναγνώριση και η προστασία των θεμελιωδών και απαράγραπτων δικαιωμάτων του ανθρώπου από την Πολιτεία αποβλέπει στην πραγμάτωση της κοινωνικής προόδου μέσα σε ελευθερία και δικαιοσύνη.
3. H καταχρηστική άσκηση δικαιώματος δεν επιτρέπεται.
4. Tο Kράτος δικαιούται να αξιώνει από όλους τους πολίτες την εκπλήρωση του χρέους της κοινωνικής και εθνικής αλληλεγγύης.

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΩΘΗΣΗΣ ΣΕ «ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΝΥΠΑΚΟΗ» ΜΕ ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΚΑΤΟΧΗ

Αγωνιστική Ταξική Ενότητα ΕΚΑ                                   25 Μαρ 2020,  7:37 μ.μ. (πριν από 11 ημέρες)

Συνδικαλιστές της ΑΤΕ-ΕΚΑ μιλούν για την πανδημία και την επίθεση κατά των εργαζομένων, δείτε εδώ 

Καταγγελία για τις συνθήκες εργασίας στην BIC, δείτε εδώ

Ανακοίνωση ΑΤΕ – ΕΚΑ:

Αγώνας για ζωή και δικαιώματα. Καμία απαγόρευση της συνδικαλιστικής και πολιτικής δράσης

Η επιβολή καθολικής απαγόρευσης κυκλοφορίας στη χώρα μας -παρά τους άδειους δρόμους- που προετοίμαζε η κυβέρνηση της ΝΔ από καιρό, δεν είναι μέτρο κατά της πανδημίας, αλλά μέτρο απαγόρευσης των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.

Δεν είναι ένα επιστημονικά απαραίτητο μέτρο όπως αυτά που πρότεινε η ΟΕΝΓΕ (προσλήψεις γιατρών, άνοιγμα ΜΕΘ, επίταξη του ιδιωτικού τομέα, εκτεταμένοι έλεγχοι κ.ά.), τα οποία η κυβέρνηση αγνόησε και εξακολουθεί να αγνοεί επιδεικτικά και τώρα προσπαθεί να ενοχοποιήσει την κοινωνία.

Είναι ένα βαθιά αντιδημοκρατικό, αντιλαϊκό και αντισυνταγματικό μέτρο που θέτει σε κυριολεκτική καραντίνα τις συνδικαλιστικές και λαϊκές ελευθερίες και εξυπηρετεί το πέρασμα των αντεργατικών μέτρων που έχει ανάγκη το κεφάλαιο.

Ήδη, η κυβέρνηση της ΝΔ έχει κάνει αλλεπάλληλα δώρα προς το κεφάλαιο, όπως η μετάθεση του δώρου του Πάσχα, η δυνατότητα των εργοδοτών για μονομερή αναστολή των συμβάσεων εργασίας, ενώ ανέστειλε με ΠΝΠ την απαγόρευση της πολιτικής επιστράτευσης και την επίταξη των απεργών. Την ίδια στιγμή υπάρχει καταιγισμός απολύσεων, πληθώρα μονομερών εργοδοτικών ενεργειών, εξαντλητική και ανθυγιεινή εργασία στα σούπερ μάρκετ και σε πολλούς χώρους εργασίας. Η υγεία της εργατικής τάξης κινδυνεύει σε κλειστούς χώρους εργασίας με συνωστισμό και χωρίς μέτρα προστασίας. Οι εργαζόμενοι δεν περιμένουν από την κυβέρνηση να τους πει να τηρήσουν τα αναγκαία μέτρα αυτοπροστασίας και προστασίας των συναδέλφων τους. Απαιτούν όμως από το κράτος και τους εργοδότες άμεσα μέσα και μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς και δημόσιο δωρεάν ποιοτικό σύστημα υγεία για όλους.

Όμως ο στόχος δεν είναι η υγεία του λαού. Είναι ο αφοπλισμός των εργαζομένων και των συνδικάτων την ώρα που γίνεται σφαγή στους χώρους εργασίας και που όλα τα αντεργατικά μέτρα που παίρνονται έρχονται για να μείνουν και μετά την πανδημία. Η κυβέρνηση με τα μέτρα που πήρε χθες απαγορεύει κάθε συνδικαλιστική και πολιτική δράση. Θέλει να απαγορεύσει στα μέλη των σωματείων να παρέμβουν στους χώρους εργασίας ενάντια στις απολύσεις, για μέτρα προστασίας των εργαζομένων κλπ. Απαγορεύει την μετακίνηση συνδικαλιστών και εργαζομένων στην επιθεώρηση εργασίας για να γίνει μια καταγγελία ενάντια σε μια εργοδοτική αυθαιρεσία. Η μόνη δράση που επιτρέπεται στο εξής είναι αυτή του κράτους, του στρατού και της αστυνομίας, μαζί φυσικά με την απρόσκοπτη λειτουργία των μεγάλων ιδιωτικών επιχειρήσεων των εργοδοτών. Στόχος είναι η εγκαθίδρυση ενός μόνιμου καθεστώτος έκτακτης ανάγκης για να σωθούν τα κέρδη του κεφαλαίου.

Ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός έχει οικειοθελώς μπει στον πάγο, στοιχίζεται πίσω από την κυβέρνηση και αφήνει τους εργαζόμενους που υποτίθεται ότι εκπροσωπεί στο έλεος κράτους και εργοδοσίας. Οι εργαζόμενοι, τα συνδικάτα, οι ταξικές δυνάμεις δεν πρέπει να αναστείλουν τη δράση τους την ώρα που συνθλίβονται εργατικά δικαιώματα και κατακτήσεις. Η ΑΤΕ –ΕΚΑ καλεί σε κοινή δράση και αγώνα για ζωή και δικαιώματα. Να παλέψουμε στον Ταξικό Πόλεμο που μας έχουν κηρύξει!

ü Πλήρη συνδικαλιστικά δικαιώματα και ελευθερίες. Να μην μπουν στον γύψο τα δημοκρατικά δικαιώματα και η συνδικαλιστική δράση. Να παρθεί πίσω το χουντικό μέτρο της απαγόρευσης της κυκλοφορίας.

ü Απαγόρευση των απολύσεων. Άμεση ανάκληση των 40.000 απολύσεων που έγιναν τις τελευταίες μέρες. Καμία χαμένη άδεια – μισθός- ένσημο. Να σωθούν οι εργαζόμενοι και ο λαός, όχι τα κέρδη τους!

ü Η κυβέρνηση βλάπτει σοβαρά την Υγεία. Δωρεάν Περίθαλψη χωρίς αποκλεισμούς για όλους. Να ικανοποιηθούν τώρα τα αιτήματα των υγειονομικών και των νοσοκομειακών γιατρών. Να παρθούν τώρα μέτρα προστασίας για τους εργαζόμενους στις επιχειρήσεις που δουλεύουν κανονικά και μετακινούνται μαζικά.

Αγαπητοί συνάδελφοι, σχετικά με το μέτρο της απαγόρευσης της κυκλοφορίας, σας παραπέμπω στα άρθρα 5 & 25 του Συντάγματος τα οποία, μαζί με τα περισσότερα άλλα(*), αποτελούν κατάκτηση πραγματοποιημενη με το αίμα των προγονων-συναδέλφων μας.

Αν δεν είναι κατανοητή,  (επί του συγκεκριμένου)  η ανάγκη λήψης τέτοιων μέτρων και ασφαλώς όπως καταγγελλετε όχι μόνο αυτων, τότε δεν θα ειναι ποτέ κατανοητή η ανάγκη λήψης ΌΛΩΝ ΤΩΝ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΩΝ μέτρων για ΥΑΕ, αλλά θα είναι κατανοητή μόνο η ανάγκη ρητορικής καταγγελίας των εργοδοτών χωρίς τις αντιστοίχως απαιτούμενες συνδυαστικές από πλευράς ποσοτητας-σύνθεσης αντιστεκόμενων και συνδυαστικης διεπιστημονικής προσέγγισης.

Ενδεικτικά σας αναφερω, πώς παρά σχετικές συστάσεις του ΣτΠ για αυτοτελή εφαρμογή του ΑΒΕΚ στις επιχειρήσεις, ούτε οι συστάσεις ούτε ο νόμος εφαρμόζονται (είδατε πουθενά αβεκ;) και τούτο γιατί λείπουν οι εργατικες συνεργειες στο όνομα μιας μη ωφελιμης στην ζωή, στην πορεια της ταξικης αντιστασης, ιδεολογικής καθαρότητας.

Χαιρετισμούς στον Ντίνο.

(*) μια συντακτική εθνοσυνέλευση σε ΑΛΛΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ δεν υποστηρίζεται με σεχταριστικη αντίληψη-πρακτική.

Αναρωτηθήκατε μήπως, το ότι δεν εισακουονται οι προτάσεις που αναφέρετε, έχουν σχέση με την περιορισμένη αριθμητικά και ως προς την θέλησή διεπιστημονικής και αντιστασιακών συνεργειών,  αντιστασιακή, μάζα σας;

Απαγόρευση Κυκλοφορίας και Σύνταγμα

Από

 Χαράλαμπος Κουρουνδής

 –

26/03/2020

Όταν ο κανόνας γίνεται εξαίρεση

Η επιβολή απαγόρευσης κυκλοφορίας που ανακοινώθηκε σήμερα με το διάγγελμα του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη στερείται συνταγματικού ερείσματος. Το εν λόγω μέτρο φαίνεται ότι θα εμφανιστεί νομικά ως υλοποίηση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου που εκδόθηκε για την αντιμετώπιση του κορωνοϊού. Οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου όμως αποτελούν ουσιαστικούς νόμους, οι οποίοι δεν είναι δυνατό να παραβιάσουν το Σύνταγμα ανατρέποντας την ιεραρχία των κανόνων δικαίου. Η ελευθερία κίνησης και εγκατάστασης στην ελληνική επικράτεια, δηλαδή η λεγόμενη stricto sensu προσωπική ελευθερία, κατοχυρώνεται στο άρθρο 5 παρ. 3 του Συντάγματος. Ως τέτοια, πρόκειται για μια ελευθερία που δεν είναι δυνατό να ανασταλεί ούτε κατά την κήρυξη πολιορκίας σύμφωνα με το άρθρο 48 του Συντάγματος, η οποία βέβαια προβλέπεται ούτως ή άλλως με την κήρυξή της από τη Βουλή μόνο σε περίπτωση πολέμου, επιστράτευσης ή εκδήλωσης ένοπλου κινήματος για την ανατροπή του δημοκρατικού πολιτεύματος. Εάν είχε κηρυχθεί κατάσταση πολιορκίας θα αιρόταν απλώς η απαγόρευση λήψης ατομικών διοικητικών μέτρων περιορισμού της εν λόγω ελευθερίας με βάση το άρθρο 5 παρ. 4. Στο διάγγελμά του, ο πρωθυπουργός αιτιολόγησε το μέτρο με βάση την ανάγκη κρατικής παρέμβασης «όταν η άσκηση της ατομικής ελευθερίας υπερβαίνει τον συνταγματικό της σκοπό και απειλεί την κοινωνία». Η άποψη αυτή δεν ανταποκρίνεται στις συνταγματικές προβλέψεις, καθώς η συγκεκριμένη ελευθερία δεν έχει ορισμένο συνταγματικό σκοπό όπως άλλα συνταγματικά δικαιώματα, πχ το δικαίωμα της απεργίας. Η φρασεολογία που χρησιμοποίησε ο Κ. Μητσοτάκης παραπέμπει στην καταχρηστική άσκηση δικαιώματος, η οποία όμως δεν μπορεί σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα να επιβάλλεται μέσω μιας προληπτικής συνολικής απαγόρευσης οποιουδήποτε δικαιώματος.

Σημαίνουν όλα αυτά ότι η ελευθερία κίνησης είναι απεριόριστη; Όχι βέβαια, όπως και κανένα από τα συνταγματικά αναγνωρισμένα δικαιώματα. Οι περιορισμοί τους όμως οφείλουν να μην πλήττουν τον πυρήνα τους. Και τούτο ακριβώς είναι που συμβαίνει στην περίπτωσή μας: ενώ η ελευθερία ήταν ο κανόνας και ο περιορισμός η εξαίρεση, πλέον η ελευθερία γίνεται η εξαίρεση και ο περιορισμός ο κανόνας. Επιπλέον, μέσω της καθολικής απαγόρευσης κυκλοφορίας θίγονται βεβαίως και άλλα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα, όπως η συνδικαλιστική ελευθερία, η ελευθερία της συνάθροισης (που μπορεί να περιοριστεί με συνταγματικά θεμιτό με βάση τις προβλέψεις του άρθρου 11 παρ. 2) και πολλά άλλα των οποίων η άσκηση προϋποθέτει την κυκλοφορία των ανθρώπων. Σημειωτέον μάλιστα ότι το άρθρο 5 παρ. 3 του Συντάγματος ανήκει στον σκληρό πυρήνα των μη αναθεωρήσιμων διατάξεων με βάση το άρθρο 110 του Συντάγματος.
Όλα αυτά ίσως φαίνονται υπερβολικά τυπολατρικά και τετριμμένα απέναντι σε μια πρωτόγνωρη κατάσταση φονικής πανδημίας. Ίσως αυτό ήθελε να υπογραμμίσει ο πρωθυπουργός επαναλαμβάνοντας σχεδόν αυτολεξεί τη διατύπωση του κοινωνικού δικαιώματος στην υγεία («το κράτος μεριμνά για την υγεία των πολιτών», αρ. 21 παρ. 3 του Συντάγματος). Όμως η επίκληση ενός συνταγματικού δικαιώματος δεν αρκεί για να θίξει τον πυρήνα ενός άλλου. Από την άλλη πλευρά, η επίκληση καθ’ εαυτή είναι σημαντική στο επίπεδο της ουσιαστικής νομιμοποίησης αυτού του τόσο δραστικού μέτρου. Σ’ αυτό το σημείο, η επιλογή του Κ. Μητσοτάκη όχι απλώς δεν καλύπτεται αλλά φαίνεται ακόμα πιο έωλη, καθώς οι κυβερνητικές επιλογές ως τώρα δεν δικαιολογούν ένα μέτρο τόσο «ριζοσπαστικό». Εάν είναι πρόσφορο, κατάλληλο και αναγκαίο μέτρο για την καταπολέμηση της πανδημίας η καθολική απαγόρευση κυκλοφορίας, τότε πώς την ίδια στιγμή η κυβέρνηση δεν έχει προχωρήσει στην επίταξη των ιδιωτικών κλινικών, στη διαμόρφωση επιπλέον κλινών ΜΕΘ και σε άμεσες μαζικές προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού, σε μέτρα δηλαδή που αφορούν άμεσα τη μάχη κατά του κορωνοϊού; Οι πολίτες καλούνται να παραμείνουν στο σπίτι υποχρεωτικά, αλλά δεν έχει ληφθεί καμία μέριμνα για την αναστολή των λογαριασμών τηλεφώνου, ρεύματος και νερού ώστε να μπορέσουν να επιβιώσουν αξιοπρεπώς οι οικονομικά ασθενέστεροι. Επιπλέον, δεν λαμβάνεται κανένα μέτρο για χώρους όπου δεκάδες και εκατοντάδες άνθρωποι στοιβάζονται χωρίς κανένα μέτρο, όπως τα camps των προσφύγων ή οι φυλακές.

Με αυτά τα δεδομένα, η επιβολή συνολικής απαγόρευσης κυκλοφορίας εκτός από συνταγματικής νομιμότητας στερείται και ουσιαστικής νομιμοποίησης. Όλα τα παραπάνω δεν αναιρούν προφανώς την αναγκαιότητα περιορισμού των μετακινήσεών μας ώστε να καθυστερήσουμε τη διασπορά του ιού. Όμως αυτό, όπως αναφέρθηκε και στο πρωθυπουργικό διάγγελμα, «τηρείται από τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών». Αυτή η συντριπτική πλειοψηφία έχει κάθε δικαίωμα λοιπόν, να ζητά από τον πρωθυπουργό δραστικά μέτρα για την προστασία της δημόσιας υγείας και να αντιμετωπίζει με μεγάλη επιφύλαξη τον αντισυνταγματικό περιορισμό των δικαιωμάτων της.

Με αίσθημα ευθύνης,

*Χαράλαμπος Κουρουνδής  Διδάκτορας Νομικής ΑΠΘ*

Το ΝΑΡ για την απαγόρευση κυκλοφορίας και τα μέτρα της κυβέρνησης

Μαρ 23, 2020  fridaΠολιτική

Μόνο τη στρατιωτική στολή ξέχασε να φορέσει ο Πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης ανακοινώνοντας την απαγόρευση της κυκλοφορίας των πολιτών, παρά μόνο αν «κινούνται προς και από την εργασία τους» ή για τρόφιμα και φάρμακα ή άλλες συγκεκριμένες αυστηρά ανάγκες με την υποχρέωση δήλωσης της μετακίνησης τους στις αρχές παράλληλα με την επιβολή προστίμων σε ένα οργουελικό σενάριο ελέγχου και παρακολουθήσεων.

1. Αν ήθελε η κυβέρνηση να επιτεθεί στην πανδημία, θα έκανε άλλα πράγματα:

Θα είχε κάνει προσλήψεις γιατρών (μηδέν έως τώρα και ούτε καν πρόβλεψη για αργότερα).
Θα είχε ανοίξει τις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας.
Θα έδινε έστω μάσκες στους γιατρούς.
Θα οργάνωνε συστηματικά διαγνωστικά τεστ όπως έκαναν με αποτελεσματικότητα κατά του κορωνοϊού όλες οι χώρες της Ασίας.
Θα στήριζε έκτακτα τις υποδομές του δημόσιου συστήματος υγείας που έχει γονατίσει από τις μνημονιακές πολιτικές κυβερνήσεων και ΕΕ.
Θα προχωρούσε σε επίταξη υποδομών και δυναμικού του ιδιωτικού τομέα υγείας.

Τίποτα από αυτά δεν κάνει! Επιτίθεται όμως στις λαϊκές ελευθερίες, με χουντικής έμπνευσης μέτρα απαγόρευσης της κυκλοφορίας των πολιτών.

Στην πραγματικότητα η κυβέρνηση θέτει εκτός του νόμου την πολιτική και συνδικαλιστική δράση. Στους σκοπούς μετακίνησης για παράδειγμα, δεν περιλαμβάνεται η μετάβαση μελών ενός συνδικάτου σε ένα εργασιακό χώρο, την ώρα που οι απολύσεις είναι χιλιάδες.

2. Ο πρωθυπουργός, με πρωτοφανείς εκφράσεις για «άσκηση της ατομικής ελευθερίας που υπερβαίνει το συνταγματικό της σκοπό», για «ελλειμματική ευθύνη» και «μερικούς επιπόλαιους», επιχειρεί να μεταθέσει την ευθύνη στους πολίτες για την εγκληματική πολιτική της. Πρόκειται για ξεδιάντροπη προσπάθεια ενοχοποίησης της κοινωνίας, για χυδαία και μακάβρια εκδοχή του δόγματος «μαζί τα φάγαμε» για να δικαιολογηθούν παλιότερα τα μνημόνια. Αντί η κυβέρνηση να αναλάβει τις ευθύνες της για την πανδημία, στην ουσία προεξοφλεί την αποτυχία και αγωνιά μόνο για την πολιτική της μακροημέρευση, καταθέτοντας τα όπλα που η οργανωμένη πολιτεία οφείλει να χρησιμοποιήσει στις κρίσιμες στιγμές που μιλάμε και δηλώνει ότι «τα μεγαλύτερα όπλα κατά του αόρατου εχθρού είναι η προσωπική μας συμπεριφορά». Αν είναι έτσι, αν είναι πράγματι άχρηστη η κυβερνητική και κρατική μηχανή, ας μας αδειάσουν τον τόπο, αντί να νουθετούν και να εκβιάζουν τους πολίτες.

3. Άραγε οι εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, που καλούνται να πάνε στις δουλειές τους, όπου συνωστίζονται σε κλειστούς χώρους και σε στρεσογόνες καταστάσεις, πολλοί χρησιμοποιώντας και τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, δεν μεταδίδουν τον ιό, ούτε κινδυνεύουν οι ίδιοι να κολλήσουν; Και ο κίνδυνος είναι στο να βρεθούν πάνω από 2 (!) μαζί σε ανοιχτούς χώρους; Αυτό και μόνο δείχνει όλη τη γύμνια των κυβερνητικών επιχειρημάτων. Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση και η αστική εξουσία γενικότερα, εκμεταλλεύεται πρόστυχα την αγωνία για την πανδημία για να εφαρμόσει σχέδια που είχε στο συρτάρι κατά των λαϊκών ελευθεριών από πριν. Το γεγονός ότι τα μέτρα έχουν πολιτικά και όχι υγιειονομικά κίνητρα φαίνεται και από την αποστροφή του πρωθυπουργού «Ευχαριστώ τη συντριπτική πλειονότητα των πολιτών που κατάλαβαν την απειλή και μένουν στο σπίτι».

4. Τα ίδια τα μέσα εφαρμογής των μέτρων συντριβής των λαϊκών ελευθεριών, με την χρήση της αστυνομίας και του στρατού, αποτελούν μια ακόμη απόδειξη του αντιδραστικού χαρακτήρα τους. Ο κορωνοϊός δεν αντιμετωπίζεται με το στρατό και με στρατιωτικές διαταγές, αλλά με δημόσιο σύστημα υγείας και με εργατικό λαϊκό αγώνα ενάντια την γενοκτονία στην οποία μας καταδικάζει η αντεργατική πολιτική κυβερνήσεων και αστικών τάξεων στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο

5. Οι εργαζόμενοι, οι νέοι, οι συνταξιούχοι, δεν περιμένουν από την κυβέρνηση να τους πει να τηρήσουν τα αναγκαία μέτρα αυτοπροστασίας και προστασίας συγγενών, φίλων, συναδέλφων τους και ειδικά όσους ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες. Η εικόνα της «αδιαφορίας» που δίνουν τα επιστρατευμένα από την κυβερνητική προπαγάνδα ΜΜΕ, είναι ψεύτικη. Να κάνει άμεσα η κυβέρνηση αυτά που οφείλει και ας μη δείχνει με το δάχτυλο προσβλητικά τους πολίτες.

Το Νέο Αριστερό Ρεύμα για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, καλεί σε πολιτική εγρήγορση και κοινή δράση το σύνολο των αριστερών κομμουνιστικών, αλλά και ευρύτερα αλλά και ευρύτερα των δημοκρατικών πολιτών στη χώρα μας. Για ουσιαστικά μέτρα προστασίας της δημόσιας υγείας, ενίσχυσης της περίθαλψης και θωράκισης του λαού. Ενάντια στην κυβερνητική απόφαση για απαγόρευση κυκλοφορίας, αλλά και γενικότερα ενάντια στη μεθόδευση των αστικών δυνάμεων σε όλο τον κόσμο, με πρόσχημα την πανδημία, για επιβολή μιας βαθιάς αντιδραστικής τομής μεσαιωνικού τύπου.

Στην κρίσιμη αυτή στιγμή, δεν έχει θέση στην αριστερά ούτε ο εφησυχασμός, ούτε η συναίνεση στην απαγόρευση της πολιτικής και συνδικαλιστικής δράσης.

ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση

Σχόλιο GMR: “…στην κηδεία της ευρωζώνης θα παραστεί και σύσσωμος, ο ελληνικός λαός….“

Που όμως θα οδηγήσει αυτό (εαν συμβεί αυτό και αν και εφ‘ όσον συμβεί, με το τι θα υποκατασταθεί);

Όλοι (και ‘συ Κώστα) μιλούν για το ΜΕΤΑ, όμως οι Κυβερνώντες, οι εγχώριοι συνένοχοι τους, οι Έξωθεν προστάτες τους, είναι στέρεα ενωμένοι και οργανωμένοι Κώστα, και ‘μεις, και ο καθένας χώρια (πασίγνωστον) και προσβλέποντες (;;;ρωτάμε, για απάντησε φίλε Κώστα) σε ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΤΑΤΟΥΣ ΤΥΧΟΔΙΩΚΤΕΣ (ΕΔΩ ΣYΓΚΛΗΣΗ…).

Αν υποθέσουμε πως ΔΕΝ προσβλέπουμε στον πιο πάνω ΑΡΙΣΤΕΡΟΑΚΡΟΔΕΞΙΟΤΥΧΟΔΙΩΚΤΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΑΝΤΙΣΜΟ, τι προτείνουμε;

Από πλευράς μας υπάρχει εδώ (και fb Σπ.Στάλια) παράθεση προτάσεων και απαντήσεων.

Θα λειτουργήσει ο δημοκρατικός διάλογος, ή οι πολιτικές φιλίες είναι δεδομένες;

._

Κώσ. Παπουλής, 11 Απριλίου 2020

Στο τελευταίο Eurogroup, και οι τελευταίες μάσκες έπεσαν, το ευρώ είναι γυμνό και πλέον τίθεται πάλι ανοικτά το ερώτημα, γιατί μένουν χώρες όπως η Ελλάδα και η Ιταλία στην ευρωζώνη; ή και στην Ε.Ε; Ουσιαστικά η απόφαση του Eurogroup, λέει, «πάρτε κάποιο δάνειο, αυστηρά για υγειονομικούς σκοπούς» (και εδώ υπάρχει, σχετική αοριστία τι ακριβώς σημαίνει αυτό) «και μόνο όσο διαρκεί η κρίση. Αλλά το δάνειο είναι δάνειο.» Δεν υπάρχει κάποια βοήθεια, ή αλληλεγγύη από το κέντρο προς την περιφέρεια. Κι αν οι Ιταλοί, ή η Ελλάδα ή οι υπόλοιποι, θελήσουν να χρηματοδοτήσουν τη ζημιά στην οικονομία τους από το lockdown που επέβαλε ο κορωνοϊός; Πολύ απλά θα πάρουν πιστωτική γραμμή από τον ESM, αλλά με τους προβλεπόμενους όρους, δηλαδή μνημόνιο. Τα άλλα είναι σάλτσες και μάλιστα ξινές. Το ταμείο εγγυήσεων 25 δις ευρώ, μέσω του οποίου η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, υποτίθεται θα μοχλεύσει δάνεια 200 δις για μικρομεσαίες επιχειρήσεις, δεν έχει καν στηθεί ακόμα, συνεπώς σήμερα χρήμα δεν υπάρχει. Από την άλλη, η δράση για 100 δις χρηματοδότησης μειωμένων ωραρίων εργαζομένων, (πέρα ότι ως ποσό είναι ασήμαντο) για να μην έχουμε απολύσεις στην Ευρώπη, προϋποθέτει και εγγυήσεις 25 δις ευρώ από τα κράτη μέλη.

(more…)