Σχόλιο GMR: Λίγο καθυστερημένα το αναρτούμε. Τα δώσαμε όλα (“χάριν” της ακύρωσης του ΝΟΜΙΚΑ ΑΚΥΡΟΥ τουρκολιβυκού συμφώνου)

Βλέπετε εδώ Γ. ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ και εδώ Κ. Βενιζέλο, αλλά και το ταγκ Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας).

Είναι πολλές οι αποδείξεις, εδώ προστίθεται ακόμα μία, της  (ΕΞΩΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ^(*) πάντα, να μην το ξεχνάμε ποτέ αυτό πως “παίζουμε” με καιροσκοπικές-τυχοδιωκτικές συμφωνίες) εθελοεκχώρησης κυριαρχικών δικαιωμάτων.

(*) Συμφωνήσαμε με την Αίγυπτο,  χωρίς να έχουμε  θέληση, ούτε εμείς ούτε αυτοί να αποταθούμε στην Χάγη, για να ΑΠΟΦΑΝΘΕΙ το Δικαστήριο της Χάγης για τα εκατέρωθεν δικαιώματα, το οποίο υποτίθεται πως σεβόμαστε. Αν είχαμε (ΕΛΛΑΔΑ-ΑΙΓΥΠΤΟΣ), την ΑΠΟΦΑΣΗ της Χάγης, οι αιτιάσεις της Τουρκίας θα ήταν εξαιρετικά ασθενείς ενώπιον των χωρών του ΟΗΕ.  Παράλληλα, θα μπορούσαμε να κάνουμε ειδικότερες συμφωνίες για ικανοποίηση της Αιγύπτου όπου αυτή θεωρούσε πως θίγεται, ΕΦ’ ΟΣΟΝ η Αίγυπτος αποδεικνύει την συμμαχική της στάση.

._

Θεόδ. Καρυώτης, 1 Αυγούστου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Ο μεγάλος μου δάσκαλος Ανδρέας Παπανδρέου μου είχε πει κάποτε «να διαβάζεις πάντα τις υποσημειώσεις των Αμερικανών στα κείμενά τους». Τον θυμήθηκα, διαβάζοντας ένα κείμενο που δεν μπορώ να δημοσιεύσω. Αλλά ζώντας στην Ουάσιγκτον για σχεδόν μισό αιώνα, διαισθάνομαι ότι οι Αμερικανοί ζεσταίνουν τις μηχανές τους, για την επίλυση της ελληνοτουρκικής διαφοράς.

Δεν γνωρίζω εάν υπάρχει συνεννόηση του Τραμπ με την Μέρκελ, αλλά γνωρίζω ότι και οι δυο επιθυμούν τον ελληνοτουρκικό διάλογο. Η ελληνική λέξη “διάλογος” έχει αποκτήσει παγκόσμια φήμη από αρχαιοτάτων χρόνων και παίζει καθοριστικό ρόλο σε πολλές παγκόσμιες διαφορές. Ο διάλογος ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία που ετοιμάζεται για να αρχίσει πριν τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές θα είναι καθοριστικός για το μέλλον της Ελλάδας.

Οι Αμερικανοί πιστεύουν ότι η Χάγη δεν μπορεί να λύσει την ελληνοτουρκική διαφορά, με βάση το προηγούμενο που δημιουργεί η συμπεριφορά της Κίνας. Από την δεκαετία του 1960 προωθούν την ιδέα συνεκμετάλλευσης, ή καλύτερα της συνδιαχείρισης των ενεργειακών πόρων της Ανατολικής Μεσογείου. Οι Αμερικανοί, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, γνώριζαν την αξία των υδρογονανθράκων και είχαν αρχίσει μυστικές έρευνες στην Ανατολική Μεσόγειο για τον εντοπισμό του μεγάλου ορυκτού πλούτου της περιοχής.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ.

Πηγή: slpress.gr