_.

Δημήτριος Κωνσταντινίδης, 9 Απριλίου 2024

Ένα χρόνο πριν όλοι οι Έλληνες παρακολουθήσαμε από τις οθόνες των τηλεοράσεων μας το φοβερό ατύχημα στα Τέμπη και γίναμε μάρτυρες της δολοφονίας 57 αθώων ανθρώπων. Όλοι θα συμφωνήσουμε ότι ο κύριος υπεύθυνος δεν είναι ο σταθμάρχης, αλλά ο πολιτικός που πήρε τηλέφωνο για να γίνει ο αχθοφόρος σταθμάρχης. Όλοι επίσης αντιλαμβανόμαστε ότι αυτό δεν συνέβη μόνο μια φορά, και ότι δεν συνέβη μόνο στα τρένα. Συμβαίνει στα πανεπιστήμια, στους δήμους και τις νομαρχίες, στα νοσοκομεία, στην πολεοδομία την αστυνομία και γενικά σε όλους τους τομείς του δημοσίου. Απλά ο τομέας των μεταφορών ενέχει περισσότερους κινδύνους από τον τομέα της παιδείας. Χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι ένας ανίκανος καθηγητής δεν κάνει κακό και δεν καταστρέφει τα όνειρά των νέων της πατρίδας μας, με την ευλογία της κυβέρνησης. Η δολοφονία μιας νεαρής γυναίκας έξω από το αστυνομικό τμήμα των Αγ. Αναργύρων αποδεικνύει την τραγική κατάσταση των πολιτικών παρεμβάσεων σε όλη την κλίμακα του δημοσίου. Ο τομέας όμως που εγκυμονεί τους μεγαλύτερους κινδύνους για το επόμενο ατύχημα είναι αυτός των Ενόπλων Δυνάμεων. Πριν βιαστείτε να διαφωνήσετε μαζί μου, κοιτάξτε τι γίνεται αυτή την στιγμή στην Ουκρανία. Η κατάσταση στην Ουκρανία, είναι το αποτέλεσμα πολλαπλών αποφάσεων, διαφόρων ανίκανων ηγετών.  Αντί όμως εμείς εδώ στην Ελλάδα να κάνουμε ότι μπορούμε για να αποφύγουμε ένα παρόμοιο ατύχημα, κάνουμε ότι είναι δυνατόν για να γίνει;

Κάθε χρόνο στις αρχές Μαρτίου συνεδριάζει το ΚΥΣΕΑ υπό τον κύριο πρωθυπουργό για να επιλέξει τους αρχηγούς των Ενόπλων Δυνάμεων. Δυστυχώς όμως η επιλογή γίνεται με καθαρά πολιτικά κριτήρια. Πριν όμως να φτάσουμε στην συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ. Δεκάδες άλλοι υπουργοί και βουλευτές, παρεμβαίνουν και επηρεάζουν αποφάσεις για προαγωγές και αποστρατείες, εκατοντάδων Αξιωματικών. Κανένας βέβαια από το υπουργείο Εθνικής Αμύνης δεν θα το παραδεχθεί, όπως κανένας μέχρι τώρα δεν παραδέχθηκε την ευθύνη του στο ατύχημα των Τεμπών. Είμαι σίγουρος ότι ο υπουργός Εθνικής Αμύνης και ο Αρχηγός του ΓΕΕΘΑ  θα μας πουν ότι η επιλογή γίνεται αξιοκρατικά και ότι μελετάνε προσεκτικά τους φακέλους όλων των υποψηφίων. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Και πώς ο κύριος Αρχηγός λαμβάνει αποφάσεις μέσα σε μια ημέρα, για 200 ανθρώπους τους περισσότερους από τους οποίους δεν τους έχει δει ποτέ;

Θα ξεκινήσω την ανάλυση μου με την βοήθεια των μαθηματικών και της στατιστικής. Η θεωρία των μεγάλων αριθμών στην στατιστική μας λέει ότι εάν ρίξουμε ένα νόμισμα 10 φορές, τότε υπάρχει πιθανότητα να φέρουμε 8 φορές κεφάλι και μόνο 2 φορές γράμματα. Δηλαδή να φέρουμε 80% κεφάλι και 20% γράμματα. Όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι το παραπάνω αποτέλεσμα είναι στρεβλό και δεν ισχύει. Διότι όταν έχουμε μόνο δύο πιθανές καταστάσεις, το αποτέλεσμα θα πρέπει να είναι 50% για κάθε κατάσταση. Εάν όμως ρίξουμε το νόμισμα χίλιες φορές, τότε τα ποσοστά θα ακολουθήσουν την κανονική κατανομή και θα πλησιάσουν στο 50% γράμματα και 50% κεφάλι. Θα είχε πολύ ενδιαφέρον εάν το Γενικό Επιτελείο Στρατού, μάς έδινε τα στατιστικά στοιχεία των Στρατηγών για τα τελευταία 50 χρόνια. Αν δεν υπάρχει καμία πολιτική παρέμβαση στο σύστημα τότε οι Στρατηγοί που αναλαμβάνουν την ηγεσία του στρατού μας, θα πρέπει να ακολουθούν την κανονική κατανομή και να κατάγονται οι περισσότεροι από την Αθήνα ή την Θεσσαλονίκη μιας και ο μεγαλύτερος αριθμός των Αξιωματικών κατάγεται από αυτές τις πόλεις. Αν όμως δούμε για παράδειγμα περισσότερους Στρατηγούς να κατάγονται από την Καστοριά, αυτό από μόνο του θα αποτελεί αποδεικτικό στοιχείο για τις πολιτικές παρεμβάσεις. Στην συνέχεια θα ψάξω το θέμα υπό το πρίσμα της κοινής λογικής. Αν όλα αυτά τα χρόνια η επιλογή των Αρχηγών έγινε με αξιοκρατικά κριτήρια. Αν όλοι αυτοί οι ικανοί άνθρωποι, έλαβαν τις σωστές αποφάσεις. Τότε γιατί η τουρκία μας απειλεί καθημερινά, δείχνοντας ότι δεν μας υπολογίζει; Γιατί ο Πρωθυπουργός, σέρνει την χώρα σε διαπραγματεύσεις, οι οποίες δεν θα έχουν κανένα Εθνικό όφελος. Γιατί η Ελλάδα πρέπει να υποχωρεί συνεχώς στις οποιοσδήποτε τουρκικές απαιτήσεις; Γιατί ο Αρχηγός συναινεί στην παράδοση οπλισμού και πυρομαχικών στην Ουκρανία χωρίς ανταλλάγματα; Γιατί συναινεί στην αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Αιγαίου; Γιατί όλοι οι Αρχηγοί των τελευταίων 30 ετών, τρέχουν να ικανοποιήσουν την οποιαδήποτε παράλογη πολιτική απαίτηση; Μήπως επειδή είναι υποχρεωμένοι προς τον Πρωθυπουργό που τους διόρισε; Μάλιστα έχουν φτάσει σε σημείο να δίνουν οι ίδιοι άγραφες άδειες σε στρατιώτες προκειμένου μετά την αποστρατεία τους να πολιτευτούν. Μα θα πει κάποιος, τι είναι αυτά που μας λες. Σύμφωνα με το σύνταγμα, ο Στρατιωτικός ηγέτης πρέπει να υπακούει στον πολιτικό του προϊστάμενο. Έτσι γίνεται σε όλες τις δημοκρατικές χώρες.

Σε όλους αυτούς θα απαντήσει ο ένας από τους τρεις μεγαλύτερους στρατηγιστές του κόσμου, ο Σουν Τσου. Ο οποίος αναφορικά με το θέμα είπε, πως ο ικανός στρατηγός ξέρει πότε πρέπει να πει όχι. Όταν τον Μάρτιο του 1921 οι πολιτικοί πρότειναν στον Ιωάννη Μεταξά την θέση του Αρχηγού με σκοπό την συνέχιση των επιθετικών επιχειρήσεων στην Μικρά Ασία, αυτός αρνήθηκε προειδοποιώντας για την καταστροφή που ερχότανε. Αν τότε οι πολιτικοί, έβαζαν κατά μέρος το μίσος τους για τον Βενιζέλο και άκουγαν τον Μεταξά, η σημερινή Ελλάδα θα ήταν μια περιφερειακή δύναμη, που θα την φοβόντουσαν οι τούρκοι. Στην θέση τώρα του Στρατηγού, βάλτε οποιονδήποτε δημόσιο λειτουργό. Αν η αστυνομικός του τμήματος Αγ Αναργύρων, πήγαινε την άτυχη κοπέλα στο σπίτι της με το περιπολικό, σήμερα κανένας δεν θα γνώριζε το περιστατικό και η κοπέλα θα ζούσε. Γιατί όμως δεν την πήγε στο σπίτι της; Η απάντηση είναι απλή. Γιατί δεν επιλέχθηκε αξιοκρατικά, αλλά κομματικά. Όλοι μας, έχουμε ακούσει τον όρο, τα δικά μας παιδιά, από όλο το φάσμα των πολιτικών κομμάτων που νέμονται την εξουσία. Τι κάνουν όμως τα άλλα κράτη σε αυτό το θέμα;

Πρώτον σε κανένα σοβαρό κράτος οι πολιτικές παρεμβάσεις δεν φτάνουν τόσο χαμηλά.  Κανένας σοβαρός πολιτικός δεν θα ασχοληθεί με το ποιος θα γίνει σταθμάρχης, και κανένας σοβαρός πολιτικός δεν θα ασχοληθεί με τις προαγωγές των Συνταγματαρχών.  Έτσι αυτοί που θα γίνουν Στρατηγοί θα είναι όλοι ικανοί. Από αυτούς τους ικανούς ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, απλά προτείνει αρχηγό της αρεσκείας του. Στην συνέχεια η γερουσία τον περνάει από χίλια κόσκινα για να εξασφαλίσει ότι αυτός ο άνθρωπος είναι όντως ικανός να κάνει την δουλεία του. Και μάλιστα αυτή η διαδικασία μεταδίδεται τηλεοπτικά και μπορεί ο κάθε ενδιαφερόμενος να την δει. Αν η γερουσία θεωρήσει ότι δεν είναι ικανός, τότε ο Πρόεδρος πρέπει να προτείνει κάποιον άλλο. Ο οποίος θα περάσει από την ίδια διαδικασία, μέχρι να βρεθεί ο καταλληλότερος.

Κύριοι πολιτικοί, εσείς που λαμβάνετε αποφάσεις για την ζωή μας. Αναλογιστείτε τις συνέπειες από ένα ατύχημα στα Εθνικά θέματα. Αναλογιστείτε πόσοι νεκροί θα υπάρξουν από ένα τέτοιο ατύχημα. Κύριε Πρωθυπουργέ, αναλογιστείτε τι θα γίνει εάν χαθεί Εθνικό έδαφος; Και σταματήστε τις παρεμβάσεις σας στις Ένοπλες Δυνάμεις. Αφήστε τουλάχιστο αυτό τον τομέα έξω από τα προσωπικά σας συμφέροντα. Κύριοι Αρχηγοί σταθείτε στο ύψος σας, γιατί κινδυνεύετε να σπάσει η στάμνα στα δικά σας χέρια και να σας γράψει η ιστορία με μελανά γράμματα.

Πηγή: militaire.gr