ΑΙΣΧΡΟΝ ΕΣΤΙ ΣΙΓΑΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΣΗΣ ΑΔΙΚΟΥΜΕΝΗΣ.
ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙ Η ΠΑΤΡΙΣ.
_.
Θεόδωρος Μαριόλης, 3 Δεκεμβρίου 2022
Θεόδωρος Μαριόλης : Καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας, Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης, Πάντειο Πανεπιστήμιο, Ομάδα Μελέτης Σραφφαϊανών Οικονομικών, και Ινστιτούτο Κοινωνικών Ερευνών Δημήτρης Μπάτσης
Κυρίες και Κύριοι,
Θα εστιάσω σε δύο, κεντρικά ζητήματα, τα οποία και θα συνδέσω, εν συνεχεία, μεταξύ τους. Το πρώτο είναι η κατά τις τελευταίες δεκαετίες επιβληθείσα Οικονομική Επιστήμη και Πολιτική, και το δεύτερο είναι ο πυρήνας της θέσης του Δημήτρη Μπάτση, στο βιβλίο του «Η Βαρειά Βιομηχανία στην Ελλάδα». Έτσι, θα κινηθώ από το «σήμερα» στο «τότε», ούτως ώστε να επιστρέψω στο «σήμερα». Τέλος, θα κλείσω τα λεγόμενά μου με μία υπόμνηση για τις καταβολές του έργου του Μπάτση: ο λόγος είναι ότι αυτό το «προδικαστικό» ζήτημα – κατά κανόνα – παρακάμπτεται διανοίγοντας, έτσι, το πεδίο στις καταθέσεις των εξαρτημένων αντανακλαστικών, της μίας ή της άλλης «απόχρωσης».
1. Η Οικονομική Επιστήμη και Πολιτική που επιβάλλεται στους ακαδημαϊκούς χώρους και, συνεπώς, στο σύνολο της κοινωνικής ζωής, εμφανίζεται ως μία τεράστια συσσώρευση μαθηματικών τύπων, οι οποίοι αποδεικνύουν ότι η – λεγόμενη – Αγορά, η συγκροτούμενη από εγωιστικά οικονομικά υποκείμενα, τα οποία δεν επιδιώκουν παρά το ίδιο συμφέρον τους, συνιστά αυτο-ρυθμιζόμενο (ομοιοστατικό) και οικονομικά αποτελεσματικό σύστημα. Και αυτή η συσσώρευση μαθηματικών τύπων εμφανίζεται, με τη σειρά της, ως αδιάλειπτη ανάπτυξη του επιστημονικού προγράμματος του – λαμπρού μηχανικού και οικονομολόγου – Léon Walras (1834–1910), το οποίο θεμελιώθηκε, κατά πρώτον, με το έργο του Éléments d’Économie Politique Pure (1η έκδοση το 1874).
Συνεχίστε την ανάγνωση κατεβάζοντας το συνημμένο αρχείο σε μορφή PDF.
ΜΑΡΙΟΛΗΣ_ΜΠΑΤΣΗΣ_ΟΜΙΛΙΑ_ΗΡΑΚΛΕΙΟ_3_12_2022
Θεόδ. Μαριόλης, Απρίλίος 2019
Καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας, Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης, Πάντειο Πανεπιστήμιο, Study Group on Sraffian Economics, και Ινστιτούτο Κοινωνικών Ερευνών Δημήτρης Μπάτσης
Το παρόν κείμενο συντάχθηκε στο πλαίσιο των προετοιμασιών του 1ου Συνεδρίου του Study Group on Sraffian Economics. Το συνέδριο έχει τίτλο: «Ολοκλήρωση και Υπέρβαση της Παραδοσιακής Πολιτικής Οικονομίας και Οικονομικής Πολιτικής: Από τη διαμάχη για το κεφάλαιο του 1960 στην Ελλάδα της virtual πτώχευσης του 2010», και θα λάβει χώρα στις 11 & 12 Απριλίου 2019, στο Αμφιθέατρο Σάκη Καράγιωργα ΙΙ, του Παντείου Πανεπιστημίου.
1.
Ο Piero Sraffa (1898-1983) είναι ο επικεφαλής της τελευταίας επιστημονικής επανάστασης στην Πολιτική Οικονομία. Αυτή η επανάσταση εκδηλώθηκε στη δεκαετία του 1960, και βρίσκεται, έως σήμερα, σε αδιάλειπτη εξέλιξη.
Ο Sraffa υπήρξε συστηματικός μελετητής και ερμηνευτής της Κλασικής Πολιτικής Οικονομίας, γενικά, και του Συστήματος του David Ricardo, ειδικά. Επίσης, είχε συγκροτήσει μία καινοτόμο κριτική της Νεοκλασικής Πολιτικής Οικονομίας περί αποδόσεων κλίμακας, τιμών και ενδοκλαδικού ανταγωνισμού.
Περαιτέρω, είχε άμεση γνώση (και) των ύστερων επεξεργασιών του John Maynard Keynes, δεδομένου ότι ο Sraffa ήταν ο δημιουργός εκείνης της ομάδας οικονομολόγων στο Cambridge της Αγγλίας (ομάδα γνωστή ως «Circus»), με την οποία ο Keynes συζητούσε, πριν από την ολοκλήρωση μεγάλου έργου του: Η Γενική Θεωρία της Απασχολήσεως του Τόκου και του Χρήματος, και, συγκεκριμένα, κατά το διάστημα 1931-35, τα ευρήματά του. Βασικοί συμμετέχοντες στον Circus ήταν, επίσης, οι Roy Harrod, Richard Kahn, James Meade, Austin Robinson και η Joan Robinson, ενώ το εν λόγω έργο του Keynes δημοσιεύτηκε το 1936, και, ως γνωστόν, επηρέασε καθοριστικά όχι μόνο την οικονομική θεωρία αλλά και την οικονομική πολιτική, επί τέσσερις δεκαετίες.
Τέλος, ο Sraffa είχε μελετήσει τη Μαρξι(στι)κή Θεωρία (και όχι μόνο στην οικονομολογική της διάσταση), και θεωρούσε το σχετικό με την Αξία-Υπεραξία-Χρήμα τμήμα της ως το πλέον ζωτικό και επιστημονικά σημαντικό. (more…)
Θεόδ. Μαριόλης , 14 Ιουν. 2019
Από τον κ. Θεόδωρο Μαριόλη λάβαμε την παρακάτω (εισαγωγική) επιστολή και συνημμένο το κείμενο με θέμα “Η Ελλάδα στο Λάκκο των Λεόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης” τα οποία και δημοσιεύουμε.
============================
Ο παρών τόμος, Η Ελλάδα στο Λάκκο των Λεόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συγκεντρώνει έξι πρωτοποριακά κείμενα, των Νίκου Ζαχαριάδη, Ηλία Ηλιού, Γιάννη Ιμβριώτη, Νίκου Κιτσίκη, Δημήτρη Μπάτση, και Δημοσθένη Σ. Στεφανίδη, τα οποία δημοσιεύθηκαν κατά την περίοδο 1945-1962. Συνθέτουν μοναδικό υπόδειγμα για τη δημιουργική μελέτη των σχέσεων ανάμεσα σε εκείνη την κρίσιμη μεταπολεμική περίοδο και στη σημερινή Δυστοπία: εντός-«Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης» πτώχευση της Ελλάδας και ενεργητική ηγεμονία, ακόμα και επί τα «Αριστερά», του τυφλού δόγματος «Δεν υπάρχει Εναλλακτική» (ΤΙΝΑ).
Με Φιλικούς Χαιρετισμούς,
Θεόδωρος Μαριόλης
Η Ελλάδα στο Λάκκο των Λεόντων
της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Κείμενα: Νίκου Ζαχαριάδη, Ηλία Ηλιού, Γιάννη Ιμβριώτη, Νίκου Κιτσίκη, Δημήτρη Μπάτση, Δημοσθένη Σ. Στεφανίδη
Εισαγωγή-Υποσημειώσεις: Θεόδωρος Μαριόλης
Επιμέλεια: Ινστιτούτο Κοινωνικών Ερευνών Δημήτρης Μπάτσης
Διόρθωση: Αριάδνη Αλαβάνου, Θεόδωρος Μαριόλης
Εκδόσεις: Matura, Αθήνα 2019, σελ. 263
https://www.facebook.com/booknook.gr/photos/a.875060439201987/2740237749350904/?type=3&theater
Η Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (ΕΔΑ) ήταν το μόνο κόμμα της ελληνικής Βουλής, το οποίο καταψήφισε τη «Συμφωνία Συνδέσεως» της Ελλάδας με την ΕΟΚ, το έτος 1962. Η ΕΔΑ υποστήριζε ότι: «Είναι άλμα εις το κενόν, εξώθηση της χώρας στο Λάκκο των Λεόντων. Η οικονομική ολιγαρχία θα επιδιώξη να ρίξη όλα τα βάρη και τις θυσίες στους ώμους του λαού για ν’ αποκομίση από την όλη περιπέτεια της Κοινής Αγοράς νέα ωφελήματα και κέρδη». Ήταν ορθή αυτή η θέση; Ποια είναι η προϊστορία της; Τι έχει συντελεστεί έκτοτε;
Ο παρών τόμος, Η Ελλάδα στο Λάκκο των Λεόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συγκεντρώνει έξι πρωτοποριακά κείμενα, των Νίκου Ζαχαριάδη, Ηλία Ηλιού, Γιάννη Ιμβριώτη, Νίκου Κιτσίκη, Δημήτρη Μπάτση, και Δημοσθένη Σ. Στεφανίδη, τα οποία δημοσιεύθηκαν κατά την περίοδο 1945-1962. Συνθέτουν μοναδικό υπόδειγμα για τη δημιουργική μελέτη των σχέσεων ανάμεσα σε εκείνη την κρίσιμη μεταπολεμική περίοδο και στη σημερινή Δυστοπία: εντός-«Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης» πτώχευση της Ελλάδας και ενεργητική ηγεμονία, ακόμα και επί τα «Αριστερά», του τυφλού δόγματος «Δεν υπάρχει Εναλλακτική» (ΤΙΝΑ).
Όπως αναπτύσσεται στην Εισαγωγή του Θεόδωρου Μαριόλη, Η Αντίδραση στην Ελλάδα, αυτή η μελέτη συμβάλλει καθοριστικά στην αποκατάσταση του ολογράμματος της πραγματικής μεταπολεμικής ιστορίας της πατρίδας μας, στην αποσάθρωση του τυφλού δόγματος-ΤΙΝΑ και, έτσι, στην υλοποίηση ενός μετωπικού προγράμματος Νέας Οικονομικής Πολιτικής.
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Εισαγωγή: Η Αντίδραση στην Ελλάδα, Θεόδωρος Μαριόλης
1. Πρόγραμμα Ανοικοδόμησης ή «Έλεγχος Τιμών»; , Δημήτρης Μπάτσης
2. Τα Προβλήματα της Λαϊκής Δημοκρατίας., Νίκος Ζαχαριάδης
3. Η Θανάσιμη Περίπτυξις της Κοινής Αγοράς, Νίκος Κιτσίκης
4. Η Ελλάς στον Λάκκο των Λεόντων, Ηλίας Ηλιού
5. Η Θέσις της Ελλάδος Έναντι της Κοινής Ευρωπαϊκής Αγοράς, Δημοσθένης Σ. Στεφανίδης
6. Η Ιδεολογική Προπαγάνδα της Κοινής Αγοράς, Γιάννης Ιμβριώτης
Θεόδ. Μαριόλης * , 2 Μαρ. 2019
Μέσα στην Κατοχή, η κατάσταση στην περιοχή της Φλώρινας-Καστοριάς γίνεται εξαιρετικά περίπλοκη και κρίσιμη. Όπως επισημαίνει ο Θανάσης Ζιώγας (Σπύρος), στέλεχος του ΚΚΕ, του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ, στο αποκαλυπτικό βιβλίο του: «Η Εθνική Αντίσταση στη Φλώρινα-Καστοριά 1941-1944» (Εκδόσεις Εντός, Αθήνα, 2016), οι κατακτητές και οι ντόπιοι συνεργάτες τους (όπως αργότερα και η «Αγγλική Συμμαχική Στρατιωτική Αποστολή») επιχειρούν να εκμεταλλευτούν την ανομοιογενή σύνθεση του εκεί πληθυσμού (Έλληνες, Σλαβόφωνοι, Βλάχοι, Εβραίοι, Αρβανίτες). Τελικός στόχος είναι, εκείνη την περίοδο, ο διαμελισμός και προσάρτηση της Δυτικής Μακεδονίας στη φασιστική Βουλγαρία (δορυφόρος της Γερμανίας) ή και στη φασιστική Αλβανία (δορυφόρος της Ιταλίας).
Από τον σεβαστό καθηγητή κ. Θ. Μαριόλη λάβαμε την επιστολή και ασφαλώς αναρτούμε το περιεχόμενο της ως οφείλουμε στα πλαίσια των σκοπών της ιστοσελίδος G-M-R.
Για την περίπτωση που ενδιαφέρει, κυκλοφόρησε, από το Ινστιτούτο Κοινωνικών Ερευνών Δημήτρης Μπάτσης και τις Eκδόσεις Τζιόλα, τόμος μελετών για το έργο του Δημήτρη Μπάτση. Στα εδώ επισυναπτόμενα αρχεία περιέχονται ο Πρόλογος, ο Κατάλογος Περιεχομένων, και το Εξώφυλλο του τόμου.
(https://www.tziola.gr/book/meletes-sto-ergo-tou-dimitri-batsi-varia-viomichania-stin-ellada/)
Με Φιλικούς Χαιρετισμούς,
Θεόδωρος Μαριόλης
Μελέτες στο Έργο του Δημήτρη Μπάτση «Η Βαρειά Βιομηχανία στην Ελλάδα», Επιμέλεια Θεόδωρος Μαριόλης, Εκδόσεις Τζιόλα, Μάιος 2018, σελ. 680.
Από τις Εκδόσεις Τζιόλα κυκλοφόρησε τόμος τριάντα δοκιμίων δεκαοκτώ συγγραφέων για το έργο του Δημήτρη Μπάτση: «Η Βαρειά Βιομηχανία στην Ελλάδα». Ακολούθως παρατίθενται ο Πρόλογος και ο Κατάλογος Περιεχομένων του τόμου.
(https://www.tziola.gr/book/meletes-sto-ergo-tou-dimitri-batsi-varia-viomichania-stin-ellada/)
Θ. Μ.
Ούτε στους χαλεπούς ούτε στους αίσιους καιρούς επωφελήθηκα από την πόλη. Και στους ζοφερούς δεν σιώπησα.
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Ο Δημήτρης Μπάτσης (1916-1952) συνιστά εξαιρετική, με διεθνή μέτρα και σταθμά, περίπτωση κοινωνικού επιστήμονα, αφοσιωμένου στην επίλυση των ιδιαίτερων προβλημάτων μεταπολεμικής ανασυγκρότησης της πατρίδας του. Ορίζοντάς του ήταν, ωστόσο, αυτός μίας διεθνούς κοινωνίας, στην οποία θα επιλυθεί η κεφαλαιοκρατική αντίθεση ανάμεσα στον κοινωνικό χαρακτήρα της παραγωγής και στην ατομική ιδιοποίηση των προϊόντων της παραγωγής, και, έτσι, θα καταργηθεί η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Ειδικότερα, ο Μπάτσης ανέπτυξε την οικονομολογική και κοινωνιολογική – θεωρητική και εμπειρική – έρευνα στο πλαίσιο του Ιστορικού-Διαλεκτικού Υλισμού, διηύθυνε το πρωτοπόρο περιοδικό Ανταίος (1945-1951), και έγραψε το αξεπέραστο, έως σήμερα, έργο: Η Βαρειά Βιομηχανία στην Ελλάδα (Αθήνα, Φθινόπωρο 1947, Εκδόσεις Νέα Βιβλία – Α.Ε.). Στον Πρόλογο του έργου διαβάζουμε:
Καλημέρα!
Οι διαλέξεις του σεμιναρίου “Κράτος και δίκαιο στον 21ο αιώνα” συνεχίζονται με την επόμενη θεματική ενότητα:
Αίθουσα, Γ5, 7μμ, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Πέμπτη, 15 Μαρτίου 2018
Δημοκρατία και έξοδος από την κρίση
Δημήτρης Καλτσώνης, αν. καθηγητής θεωρίας κράτους και δικαίου, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Πέμπτη, 22 Μαρτίου 2018
Κρατικές Οικονομικές Πολιτικές Ανάπτυξης και Δομικής Μεταβολής για την μετά-2010 Ελληνική Οικονομία
Θεόδωρος Μαριόλης, καθηγητής πολιτικής οικονομίας, Τμήμας Δημόσιας Διοίκησης, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Πέμπτη, 29 Μαρτίου 2018
Κρίση και κράτος στον 21ο αιώνα
Λεωνίδας Βατικιώτης, δρ. Οικονομικών επιστημών, ΣΕΠ στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο
Οι κ.κ. Θεόδωρος Λιανός, Γιώργος Μπήτρος και Αλέξανδρος Σαρρής για τη Μελέτη του ΕΔΕΚΟΠ: Άγνοια ή Απόκρυψη;
Θεόδωρος Μαριόλης, Δευτέρα, 18 Σεπτεμβρίου 2017
Καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας, Πάντειο Πανεπιστήμιο. Πρόεδρος του «Ινστιτούτου Κοινωνικών Ερευνών Δημήτρης Μπάτσης» και μέλος της ομάδας εμπειρογνωμόνων του «Ευρωπαϊκού Δικτύου Ερευνών Οικονομικής και Κοινωνικής Πολιτικής» (ΕΔΕΚΟΠ).
1. Εισαγωγή
Στην εφημερίδα «Καθημερινή» της 26.02.2017 δημοσιεύτηκε άρθρο τεσσάρων μελών του Ελληνικού Οικονομικού Τμήματος του ΕΔΕΚΟΠ, δηλαδή των Ιωάννη Θεοδοσίου, Κώστα Λαπαβίτσα, Στέργιου Σκαπέρδα και εμού, με τίτλο: «Έξοδος από την ΟΝΕ για νέα οικονομική πολιτική».[1] Αφορμή ήταν το άρθρο-παρέμβαση δεκατεσσάρων Ελλήνων πανεπιστημιακών οικονομολόγων, με τίτλο: «Το Grexit παραμένει καταστροφικό για την Ελλάδα» (19.02.2017).[2] Το άρθρο μας βασιζόταν, ρητώς, στη μελέτη του ΕΔΕΚΟΠ: «Η Αποτυχία της Ευρωζώνης. Προτάσεις Οικονομικής Πολιτικής για την Ανάκαμψη της Ελλάδας».[3]
Στις 26.03.2017 δημοσιεύτηκε άρθρο-απάντηση των κ.κ. Θεόδωρου Λιανού, Γιώργου Μπήτρου και Αλέξανδρου Σαρρή (οι οποίοι δεν ανήκαν στους συγγραφείς του προαναφερθέντος άρθρου-παρέμβασης), με τίτλο: «Επικίνδυνες δραχμικές φαντασιώσεις».[4]
Εν συνεχεία, στις 09.04.2017 δημοσιεύτηκε η ανταπάντηση των ως άνω τεσσάρων μελών του ΕΔΕΚΟΠ, με τίτλο: «Οικονομική πολιτική για την Ελλάδα»,[5] όπου τονιζόταν το εξής:
«Όσον αφορά εμάς, πώς μπορούν και ισχυρίζονται [οι κ.κ Λιανός, Μπήτρος και Σαρρής – Θ. Μ.] ότι δεν έχουμε συνεκτιμήσει τον πληθωρισμό κόστους, τον οποίο δημιουργεί η νομισματική υποτίμηση, ούτε εκείνον τον οποίο δημιουργεί η αναγκαία τόνωση της εσωτερικής ζήτησης; Μπήκαν στον κόπο να διαβάσουν τη μελέτη που ήδη προαναφέρθηκε [δηλαδή την ως άνω μελέτη του ΕΔΕΚΟΠ – Θ. Μ.] και η οποία έχει συζητηθεί ευρύτατα από τον περασμένο Φεβρουάριο;» (πρόσθετη έμφαση).
Τέλος, στις 23.04.2017 δημοσιεύτηκε, στην ίδια πάντοτε εφημερίδα, νέο άρθρο-απάντηση των κ.κ. Λιανού, Μπήτρου και Σαρρή, με τίτλο: «Άλμα εμπρός ή επιστροφή στην πνευματική αγκύλωση;»,[6] το οποίο έκλεινε ως ακολούθως:
«Είμαστε [η Ελλάδα – Θ. Μ.] μέλος μιας παγκόσμιας οικονομίας. Μέσα σε αυτήν πρέπει να επιβιώσουμε και να ευημερήσουμε. Αυτό απαιτεί θεσμικές αλλαγές, ασφαλές περιβάλλον, τήρηση των νόμων, εκσυγχρονισμό του κράτους, άνοιγμα επαγγελμάτων και όλα όσα εμείς και πολλοί άλλοι επιμόνως επαναλαμβάνουμε επί χρόνια. Βέβαια, στη δημόσια αντιπαράθεση υπάρχει πάντα χώρος για αντίλογο. Όμως, αυτή είναι η τελευταία μας επιχειρηματολογία επί του θέματος και δεν σκοπεύουμε να επανέλθουμε.».
Σκοπός του παρόντος άρθρου δεν είναι «να επανέλθουν» οι κ.κ. Λιανός, Μπήτρος και Σαρρής. Εξάλλου, κατέστησαν σαφές το πώς αντιλαμβάνονται τη διαλεκτική: η «επιχειρηματολογία τους» συγκροτεί το «λόγο». Τα λοιπά είναι «αντίλογος», για τον οποίο «υπάρχει πάντα χώρος». Θέλουμε, βεβαίως, να ελπίζουμε: όχι μέχρι νεωτέρας.
συνέντευξη Θεόδωρου Μαριόλη 03/07/2017
του Θεόδωρου Μαριόλη[*] στην Εκπαιδευτική Λέσχη για τις οικονομικές εξελίξεις μετά την ψήφιση του τέταρτου μνημονίου
Η ψήφιση του τέταρτου μνημονίου από την κυβέρνηση και η νέα συμφωνία του Eurogroup της 15ης Ιούνη που δεσμεύει τη χώρα για πρωτογενή πλεονάσματα πάνω από 2% έως το 2060, αναδιαμορφώνουν το πλαίσιο της σιδερένιας οικονομικής πολιτικής που επιβάλλεται από το μνημονιακό καθεστώς στον κόσμο της εργασίας.
Η Εκπαιδευτική Λέσχη απευθύνθηκε στο συνάδελφο καθηγητή Πολιτικής Οικονομίας Θεόδωρο Μαριόλη με τέσσερα ερωτήματα που σχετίζονται τόσο με τις κυρίαρχες οικονομικές πολιτικές όσο και με την αναγκαιότητα διαμόρφωσης ενός αντίπαλου προγραμματικού λόγου που θα εκφράζει τα κοινωνικά και ταξικά συμφέροντα της εργαζόμενης πλειοψηφίας. Παραθέτουμε παρακάτω τις ερωτήσεις και τις σχετικές απαντήσεις.
Δημοσιεύουμε τον πρόλογο και τα περιεχόμενα από το νέο βιβλίο του Θ. Μαριόλη, μια εργασία που αναλύει τόσο την επώδυνη πραγματικότητα της ελληνικής οικονομίας, αλλά που συνεισφέρει σημαντικά και στην συγκρότηση βραχυχρόνιου και μακροχρόνιου σχεδίου εξόδου από την ευρωζώνη, μετάβασης στο εθνικό νόμισμα και μιας Νέας Οικονομικής Πολιτικής για την πατρίδα μας.
Συνήθως, οι τρομοκράτες της ευρώ-δικτατορίας στην Ελλάδα διατείνονται προπαγανδιστικά ότι δεν υπάρχει σχέδιο και εναλλακτικό πρόγραμμα για μια βιώσιμη μετάβαση σε εθνικό νόμισμα.
Το νέο βιβλίο του Θοδωρή Μαριόλη “Ένα Πρόγραμμα Νέας Οικονομικής Πολιτικής για την Ελλάδα”, (Αθήνα, Κοροντζής, σελ. 204, Μάιος 2017), αποτελεί άλλη μια ηχηρή διάψευση των προπαγανδιστών και άλλη μια πολύτιμη συνεισφορά σε όσους οραματίζονται μια νέα διαφορετική κυρίαρχη, δημοκρατική και προοδευτική Ελλάδα.
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Το παρόν κείμενο κωδικοποιεί τα βασικά σημεία ενός προγράμματος οικονομικής πολιτικής για την Ελλάδα, το οποίο στοχεύει στην ανάταξη και, εν συνεχεία, ανάπτυξη της κοινωνικής παραγωγής και, τελικά, των παραγωγικών δυνάμεων.
Εκείνο που θα πρέπει να απασχολεί δεν είναι εάν το – οποιοδήποτε – πρόγραμμα αναφέρεται σε κάθε ζήτημα, υφιστάμενο ή διανοήσιμο, αλλά τα ακόλουθα ερωτήματα:
Διαθέτει το πρόγραμμα ρητώς και καλώς-ορισμένα αναλυτικά θεμέλια;
Διαχωρίζει τα ζητήματα σε πρώτης και δευτέρας τάξεως;
Περιέχει αντιφάσκουσες προτάσεις;
Περιέχει μη αποδεδειγμένες προτάσεις;
Υπάρχει αποδείξιμη πρόταση, η οποία δεν δύναται να παραχθεί από τα αναλυτικά θεμέλια του προγράμματος ή, έστω, δια ευσταθούς διεύρυνσης αυτών των θεμελίων;
Η διανοητική διεύρυνση ενός προγράμματος, βάσει της καθ’ υπόθεση ύπαρξης κάποιου πληρέστερου, απολήγει, επαγωγικά, στην παράβλεψη κάθε προγράμματος. Πρόκειται για αυθόρμητη, αλλά στην πραγματικότητα παραγωγικοκοινωνικά προσδιορίσιμη, λογική. Στην καλύτερη δε «στιγμή» της υλοποιεί ένα άρρητο αίτημα, το οποίο διαθέτει πολύ συμπαγείς, ιστορικά και φιλοσοφικά, ρίζες: να περατωθεί η διαδικασία της Γνώσης προτού αυτή εκκινήσει. Η μοναδική απουσιάζουσα «λεπτομέρεια» είναι η Πράξη.
Έξοδος από την ΟΝΕ για νέα οικονομική πολιτική
Στις 19 Φεβρουαρίου η Καθημερινή δημοσίευσε παρέμβαση δεκατεσσάρων Ελλήνων πανεπιστημιακών οικονομολόγων, με τίτλο: «Το Grexit παραμένει καταστροφικό για την Ελλάδα» (http://www.kathimerini.gr/896973/opinion/epikairothta/politikh/to-grexit-paramenei-katastrofiko-gia-thn-ellada). Ο τόνος τους ήταν αυστηρός, αλλά η πληροφόρησή τους για τα επιχειρήματα της άλλης πλευράς μάλλον ανύπαρκτη. Παρ’ όλα αυτά, μας διαβεβαίωσαν ότι οι καταστροφές που θα συμβούν, αν η χώρα φύγει από την ΟΝΕ, θα είναι απερίγραπτες. Είναι όντως έτσι;
Η επιμονή των οικονομολόγων στην πλευρά της προσφοράς
Η ουσία της παρέμβασης των δεκατεσσάρων έγκειται στην αντιμετώπιση της οξείας κρίσης της ελληνικής οικονομίας εντός Ευρωζώνης: «Χρειαζόμαστε έξοδο από αυτή τη μαύρη τρύπα [της ατέλειωτης λιτότητας]. Αυτό απαιτεί αλλαγή πλεύσης και μεταρρυθμίσεις μέσα στο ευρώ, όχι Grexit. Εκτός ευρώ και χωρίς την πίεση των θεσμών, οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις δεν θα γίνουν ποτέ.»
Οι «αναγκαίες μεταρρυθμίσεις», οι οποίες «είναι απαραίτητες ανεξάρτητα από το τι νόμισμα θα έχουμε», έχουν ως εξής: «το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, η δραστική μείωση της γραφειοκρατίας ιδιαίτερα στο μέτωπο των επενδύσεων, η ιδιωτικοποίηση τομέων της οικονομίας όπου το κράτος απέτυχε […] η εφαρμογή των νόμων και [η] απονομή της δικαιοσύνης».