Σχόλιο GMR: [..

διασφαλίσεις που να κάνουν σίγουρο ότι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν θα έχει την εξουσία να λαμβάνει μέτρα κατά των συμφερόντων μιας κοινότητας · και στην ισότητα, στις ίδιες δυνάμεις και στις λειτουργίες των δύο ομοσπονδιακών κρατών]

[Ερμηνεία της «διζωνικότητας»

Αυτές οι πραγματικότητες επιβεβαιώνονται από την επόμενη – δωδέκατη – παράγραφο του παραρτήματος Ι της έκθεσης του ΓΓ της 8ης Μαρτίου 1990. Αυτή ερμηνεύει τη «διζωνικότητα» με διαχωριστικό, ανήθικο και άδικο τρόπο:

«Η διζωνικότητα της ομοσπονδίας πρέπει να είναι ξεκάθαρη και να προέρχεται από το γεγονός ότι το κάθε ομοσπονδιακό Κράτος [«federated State», δηλ. συνιστών Κράτος] θα διοικείται από μια κοινότητα στην οποία θα υπάρχει σταθερά εγγυημένη, ξεκάθαρη πλειοψηφία πληθυσμού και ιδιοκτησίας περιουσιών στην περιοχή της κάθε κοινότητας. Θα είναι επίσης ξεκάθαρον από το γεγονός ότι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν θα επιτρέπεται να παρεμβαίνει στις εξουσίες και λειτουργίες των [δύο] ομοσπονδιακών κρατών».]

_.

Κλέαρχος Α. Κυριακίδης^(*), 22 Φεβρουάριου 2021

Η «πολιτική ισότητα» των «δύο κοινοτήτων» είναι μία παραπλανητική φράση. Καμουφλάρει την ατομική ανισότητα και τις άμεσες η έμμεσες μορφές διακρίσεων που θα προκληθούν από την εφαρμογή της «πολιτικής ισότητας» σε συνδυασμό με τον «δικοινοτικό» διαχωρισμό και τη «διζωνική» πόλωση

Στις 29 Ιανουαρίου 2021, το Συμβούλιο Ασφαλείας του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) ενέκρινε το Ψήφισμα 2561 (2021). Όπως έχει γίνει τόσες φορές στο παρελθόν με προηγούμενα ψηφίσματα, το Ψήφισμα 2561 (2021) συντάχθηκε από το Ηνωμένο Βασίλειο (ΗΒ) ως «κατόχου της πένας» («penholder») για το λεγόμενο «κυπριακό πρόβλημα» και υιοθετήθηκε πίσω από τις πλάτες των πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας (ΚΔ).

Στόχος μου σήμερα είναι να ξετυλίξω τη γόρδια πολυπλοκότητα που κρύβεται σε αυτό το κείμενο. Αρχίζω, λοιπόν, με τη Λειτουργική Παράγραφο 1 του Ψηφίσματος 2561 (2021). Σε αυτήν, το Συμβούλιο Ασφαλείας:

«Επιβεβαιώνει όλα τα σχετικά ψηφίσματά του για την Κύπρο, ιδίως το Ψήφισμα 1251 (1999), και ανακαλεί τη σημασία της επίτευξης μιας διαρκούς, ολοκληρωμένης και δίκαιης διευθέτησης που βασίζεται σε μια δικοινοτική, διζωνική ομοσπονδία με πολιτική ισότητα, όπως εκτίθεται στα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας, συμπεριλαμβανομένης της OP4 [δηλ. Λειτουργικής Παραγράφου 4] του Ψηφίσματός του 716 (1991)».

Τι, λοιπόν, ορίζει η Λειτουργική Παράγραφος 4 του Ψηφίσματος 716 (1991) και τι προβλέπει το Ψήφισμα 1251 (1999);

Το Ψήφισμα 716 (1991)

Αρχίζω με το Ψήφισμα 716 (1991), το οποίο υιοθετήθηκε στις 11 Οκτωβρίου 1991. Η Λειτουργική Παράγραφος 4 αυτού «επιβεβαιώνει … ότι η θέση του Συμβουλίου [Ασφαλείας] για τη λύση του Κυπριακού βασίζεται σε ένα Κράτος της Κύπρου [στα Αγγλικά «one State of Cyprus»] που περιλαμβάνει δύο πολιτικά ίσες κοινότητες, όπως ορίζεται από τον Γενικό Γραμματέα [ΓΓ] στην ενδέκατη παράγραφο του παραρτήματος Ι της έκθεσής του της 8ης Μαρτίου 1990 [στο Έγγραφο του ΟΗΕ S/21183]».

(more…)

Σχόλιο GMR: Κλειδωμένη η εθελοεκχώρηση κυριαρχίας και ούτε μια κίνηση κατά των προπαρασκευαστικών πράξεων του εγκλήματος,  βλέπε και “…επιθυμούν την επανένωση τού τόπου μας στη βάση του συμφωνημένου πλαισίου…”
Χριστοδουλίδης: Η πλειοψηφία Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων επιθυμούν την επανένωση του τόπου μας . 

newsbeast.gr- Γεωργία Σκιτζή, 28 Αυγούστου 2023

Για το αν έχει κλειδώσει το ραντεβού Μητσοτάκη – Ερντογάν στη Νέα Υόρκη ρωτήθηκε από το Newsbeast ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης, κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης των πολιτικών συντακτών σήμερα. Ο κ. Μαρινάκης απάντησε θετικά λέγοντας ότι αυτή θα προετοιμαστεί στην συνάντηση που θα έχουν ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών, Γιώργος Γεραπετρίτης με τον τούρκο ομόλογό του Χακάν Φιντάν στις 5 Σεπτεμβρίου στην Άγκυρα.

«Θέλουμε να είμαστε συνεπείς στο χρονοδιάγραμμα που θέσαμε», είπε και πρόσθεσε: «Αντικείμενο της επίσκεψης Γεραπετρίτη είναι οι διμερείς σχέσεις τα χρονοδιαγράμματα που έχουν τεθεί μετά την πρόσφατη συνάντηση Μητσοτάκη – Ερντογάν και τα θέματα επικαιρότητας της περιοχής μας. Πάντα προσερχόμαστε χωρίς διάθεση υποχώρησης αλλά με στόχο να συνεχιστεί ο διάλογος.

Θα προετοιμαστεί και η επικείμενη νέα συνάντηση του πρωθυπουργού με τον Ταγίπ Ερντογάν στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη αλλά και την επόμενη της Θεσσαλονίκης».

Πηγή: newsbeast.gr

_.

Κωνσ. Κόλμερ, 28 Μαρτίου 2023

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

“Η Κύπρος αποφασίζει και η Ελλάς… συμπαρίσταται”! Ήταν το μεταπολιτευτικό εφεύρημα για να απεκδύεται το εθνικό κέντρο των μεγάλων ευθυνών του στο Κυπριακό και να αξιοποιούνται διεθνώς οι δύο ψήφοι του Ελληνισμού. Έτσι η Κύπρος απεδεσμεύθη από την πατρωνία των Αθηνών και  κατέστη χώρα-μέλος της ΕΕ κατά την τρίτη διεύρυνσή της, αλλά εν συνεχεία απέρριψε με 70% των Ελληνοκυπρίων το άθλιο σχέδιο Ανάν στο δημοψήφισμα του αειμνήστου Κυπρίου προέδρου Τάσσου Παπαδόπουλου.

Τότε ούτε κι ο Αμερικανός πρόεδρος ετόλμησε να το αποδοκιμάσει. Αλίμονο, ο Θωμάς Τζέφερσον θα στριφογύριζε στον τάφο του! Τώρα όμως Αθήνα και Λευκωσία ευρίσκονται “στα μαχαίρια”. Ως εδήλωσε ο Κύπριος κυβερνητικός εκπρόσωπος Κωνσταντίνος Λετυπιώτης, «η Κύπρος δεν δεσμεύεται να ψηφίσει υπέρ της Τουρκίας για την προεδρία στον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό (IMO)» ως απεφάσισε η ελληνική κυβέρνηση, επ’ ανταλλαγή της υποστηρίξεως της Τουρκίας στην ελληνική υποψηφιότητα για μία θέση μη-μονίμου μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Δεν ξέρουμε ποία τα οφέλη από την ελληνική μωροφιλοδοξία να καταστεί μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας και από την τράμπα να αναγνωρισθή ο…ναυτικός χαρακτήρας των  Τούρκων, που ενώ δεν είχαν δει θάλασσα προ του 12ου αιώνος μ.Χ. χαρακτηρίζουν σήμερα την Ανατολική Μεσόγειο σαν “Γαλάζια Πατρίδα”! Περιμένουμε εξηγήσεις από τον κ. Νίκο Δένδια. Αν ο συνονόματός του Νίκος Χριστοδουλίδης, ο νέος πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, ενέδιδε στην σύσταση του κ. Δένδια θα  μειοδοτούσε στο Κυπριακό θα νομιμοποιούσε την τουρκική εισβολή και κατοχή από το 1974.

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR:   Εντάξει, πολύ “λογικές” σκέψεις. Κύπρος “κανονικό κράτος”, φανταζόμαστε μακριά από διζωνική-δικοινοτική λύση, κράτος δεμένο με ΕΕ-ΝΑΤΟ.

Το μετά;

Ά, πολιτισμός, περιβάλλον, ειρήνη, άλλες “λεπτομέρειες”; 

_.

Κώσ. Βενιζέλος, 15 Μαρτίου 2023

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Είναι εφικτή η εμπλοκή της ΕΕ στο Κυπριακό και ποια μορφή μπορεί να έχει; Ο νέος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Χριστοδουλίδης, έχει διαμορφώσει μια πρόταση σε σχέση με την εμπλοκή της Eυρωπαϊκής Ένωσης και  την παρουσίασε στον Έλληνα Πρωθυπουργό την περασμένη Δευτέρα, κατά τη διάρκεια των συνομιλιών τους στο Μέγαρο Μαξίμου. Έκανε νύξεις για την πρόταση του στον κατοχικό ηγέτη, Ερσίν Τατάρ, όταν ατύπως τα είπαν ενώ θα ενημερώσει εκτενώς τα Ηνωμένα Έθνη στη συνάντηση, που θα έχει σήμερα με την αναπληρώτρια Γ.Γ. του Οργανισμού, Ρόζμαρι ΝτιΚάρλο. Η πρόταση αυτή θα παρουσιαστεί και εξηγηθεί εκτενώς στο περιθώριο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις Βρυξέλλες, που χρονικά τοποθετείται στις 23 Μαρτίου.

Πρόκειται για ένα εγχείρημα, που φαντάζει δύσκολο. Αλλά υπό τις σημερινές συνθήκες του παρατεταμένου αδιεξόδου στο Κυπριακό είναι αναγκαίο να βρεθούν διέξοδοι. Την ίδια ώρα, από τη στιγμή, που η Κυπριακή Δημοκρατία είναι κράτος-μέλος της Ένωσης, μια συμφωνία θα πρέπει να ενδιαφέρει την Ε.Ε. γιατί εκ των πραγμάτων θα την επηρεάσει. Εάν, μάλιστα, υιοθετηθούν ρυθμίσεις, που θα καθιστούν το μέλος της προτεκτοράτο της Τουρκίας, τούτο λογικά θα πρέπει να την τρομάζει. Θα επηρεάσει και την λειτουργία της. Μπορεί η Ε.Ε. να μην θέλει να αναλάβει την “καυτή πατάτα” του Κυπριακού, αλλά από τη στιγμή- και σωστά- που αποδέχθηκε την ένταξη της Λευκωσίας με άλυτο το ζήτημα, δεν μπορεί να κλείνει τα μάτια.

Ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, Αντόνιο Γκουτέρες, στη διάρκεια των Πενταμερών Διασκέψεων, υιοθετώντας τη θέση που διατύπωσε ο τότε υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος, Νίκος Κοτζιάς, είπε πως στόχος και επιδίωξη είναι ένα κανονικό κράτος. Τι σημαίνει αυτό; Να έχει ευρωπαϊκά, δημοκρατικά χαρακτηριστικά το κράτος και να λειτουργεί όπως και σε οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ευρώπης. Να γίνονται σεβαστά τα ανθρώπινα και δημοκρατικά δικαιώματα. Σημαίνει ακόμη πως δεν πρέπει να έχει εξαρτήσεις από τρίτους και να μην εξαρτάται η λειτουργία και το μέλλον του κράτους από άλλες χώρες. Αυτό είναι το πλαίσιο, αυτός- επιβάλλεται να είναι- ο στόχος της πρωτοβουλίας αυτής.

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: Δημιουργικό άρθρο, με το πιο σημαντικό του κομμάτι (σε συνδυασμό με όσα καταγγέλλει) να είναι το υπογραμμισμένο από τον ίδιον (απολύτως χρήσιμο ενώπιον Δικαιοσύνης^[*]). “Μέσα σε αυτή την ομιχλώδη, ρυπογόνο και δυσώδη ατμόσφαιρα, στην Κύπρο απειλείται ευθέως το μέλλον του Ελληνισμού. Αντιστρέφονται οι ρόλοι. Ο θύτης μετατρέπεται σε θύμα και ο κατηγορούμενος σε κατήγορο. Σε μια απίστευτη διαστροφή γεγονότων, ιστορίας και αλήθειας.”

[1] — χρειάζεται ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ανάδειξη από χαμηλά ως και ΔΙΕΘΝΟΠΟΙΗΣΗ με δημόσια πραγματογνωμοσύνη για το τι σημαίνει η προωθούμενη ΔΔ.

Πιο αναλυτικά, κατά τη γνώμη της GMR η οποία έχει 2 ταγκ για Β. Λυσσαρίδη και 2 για ΚΥΠΡΙΑΚΟ και περιλαμβάνει το ΚΥΠΡΙΑΚΟ στο πακέτο των άλυτων εθνικολαϊκών ζητημάτων ΤΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΜΙΑΣ ΗΘΙΚΗΣ & ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ “ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΔΟΜΗΣΗΣ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ” απαιτείται δεξαμενή σκέψης-δράσης με δ.ά.δ.α. δικαιοσύνης-ανιδιοτέλειας-δημοκρατίας-αλληλεγγύης και αντίστοιχο επιχειρησιακό σχέδιο εφ’ όλης της ύλης, ως υποχρέωση μας και ως φόρο τιμής στον Β. Λυσσαρίδη και στην καλή του φίλη Α. Γιωτοπούλου-Μαραγκοπούλου (με την οποία στενά συνεργαστήκαμε στο ΙΜΔΑ).

_.

Γιαννάκης Ομήρου^(*), 21 Φεβρουαρίου 2023

Οι προεδρικές εκλογές τέλειωσαν. Και ενώπιον της νέας εκτελεστικής εξουσίας προβάλλουν κρίσιμες προκλήσεις και ευθύνες. Ποια είναι σήμερα η εικόνα; Έχουν περάσει 49 χρόνια από το πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή και οφείλουμε υπό μορφή αποτίμησης να προβούμε σε κάποιες παραδοχές.

Με κορυφαία παραδοχή ότι βρισκόμαστε σε οριακά σημεία ως προς την πορεία της εθνικής μας υπόθεσης. Με την Τουρκία να εφαρμόζει ήδη το Σχέδιο Β για αναγνώριση του ψευδοκράτους, για «κυριαρχική ισότητα», για «λύση δύο κρατών» ή ακόμα και ενσωμάτωση των κατεχομένων στην Τουρκία.

Πέραν όμως της κρισιμότητας των εξελίξεων στο Κυπριακό μία εκ των αναγκαίων κορυφαίων παραμέτρων του αγώνα μας, είναι η οικονομία η οποία απαιτείται να ισχυροποιηθεί και να θεμελιωθεί σε υγιείς παραγωγικές βάσεις, αποφεύγοντας κρίσεις και κλυδωνισμούς του πρόσφατου παρελθόντος.

• Χρήσιμο είναι να κάμουμε αναδρομή στο παρελθόν και να επιχειρήσουμε άντληση διδαγμάτων και από τον αγώνα για διαφύλαξη της Δημοκρατίας πριν κατά και μετά το πραξικόπημα αλλά και από τον αγώνα ανόρθωσης και αναγέννησης της κοινωνίας και της οικονομίας μετά την τουρκική εισβολή.

Εκείνοι οι αγώνες πέτυχαν τους στόχους τους. Η δημοκρατία διαφυλάχθηκε και θεμελιώθηκε και η κοινωνική και οικονομική συνοχή επανήλθε με τις αξιοθαύμαστες προσπάθειες του λαού μας. Έτσι παρά την φοβερή καταιγίδα που σάρωσε την Κύπρο το 1974 ο λαός μας επιβίωσε, το δημοκρατικό πολίτευμα επανήλθε και η οικονομία όχι μόνο επιβίωσε αλλά και άνθησε.

Ωστόσο οι πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές εξελίξεις δεν οδήγησαν στη συνέχεια και σε ένα θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας της δημοκρατίας με κοινωνική δικαιοσύνη ώστε μια βαθιά κοινωνική αλλαγή να συμπορεύεται δημιουργικά με την πολιτική δημοκρατία. Οι προσδοκίες του λαού μας έμειναν ανεκπλήρωτο όραμα κοινωνικό και δημοκρατικό.

Η περίοδος που ακολούθησε την τραγωδία του 1974 σημαδεύτηκε από το τέλος του ψυχρού πολέμου, την πτώση αυτού που ονομάστηκε «υπαρκτός σοσιαλισμός» και την επικυρίαρχη επικράτηση της περίφημης νέας τάξης πραγμάτων με παγκόσμιο ηγεμόνα τον πλανητάρχη της υπερατλαντικής δύναμης.

Ακολούθησε η αποθέωση των νόμων της αγοράς, της αχαλίνωτης κερδοσκοπίας και του «καπιταλισμού καζίνο». Η οικονομία της αγοράς λειτούργησε για δεκαετίες χωρίς κρατικό έλεγχο, χωρίς εποπτεία, χωρίς ρυθμιστικούς μηχανισμούς.

(more…)

_.

Κ. Βενιζέλος, 7 Ιανουαρίου 2023

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Βρισκόμαστε, ως Ελληνισμός,  μπροστά σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι καθώς η τουρκική επιθετικότητα, η επεκτατική πολιτική της Άγκυρας προωθείται και βαθμηδόν εφαρμόζεται. Σε αυτό το σχεδιασμό, ο στόχος είναι η ελληνική επικράτεια, αλλά ο αδύνατος κρίκος παραμένει πάντα η Κύπρος. Κάθε φορά κατά την οποία η κατοχική Τουρκία επιχειρεί να επιβάλλει νέα τετελεσμένα, η αντίδραση που -εκ των υστέρων- καταγράφεται είναι διαμαρτυρίες, που ποσώς λαμβάνονται υπόψη από την Άγκυρα. Κι αυτό γιατί ο βασικός άξονας πολιτικής, που υιοθετείται από τη Λευκωσία, είναι αυτή του κατευνασμού.

Αυτή η πολιτική έχει αποθρασύνει την κατοχική δύναμη, η οποία συνεχώς και αναβαθμίζει τις απαιτήσεις της. Κι αυτό αφορά και τους εν Ελλάδι διαχειριστές των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Αφορά και τη διαχείριση που γίνεται έναντι των συμμάχων, Αμερικανών και Ευρωπαίων, που γνωρίζουν πλέον ότι έχουν απέναντι τους ένα αδύνατο εταίρο, που ενίοτε τους κάνει τα χατίρια.

Σε ό,τι αφορά την Κύπρο, είναι σαφές πως αυτό που γίνεται από το 1974 είναι η διαχείριση της στρατιωτικής ήττας. Από της εισβολής του 1974 και εντεύθεν συζητούνται τα αποτελέσματα της συνεχιζόμενης από την Τουρκία κατοχής εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας και, στη βάση αυτή, επιχειρείται να επιτευχθεί συμφωνία. Καμία αναφορά και σχεδιασμός για πλήρη ανατροπή των κατοχικών δεδομένων. Καμία αναφορά σε απελευθέρωση.

…

Οι “κόκκινες γραμμές”

Σε μια νέα προσέγγιση θα πρέπει, λοιπόν, να τεθούν στόχοι και επιδιώξεις, αλλά και να καθοριστούν “κόκκινες γραμμές”:

…

• Να απαλλαγεί η χώρα από ξένα στρατεύματα και εγγυήσεις.
• Να διασφαλίζεται η ενότητα του χώρου, των θεσμών, της οικονομίας, και της κοινωνίας.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: Ωραίος, πιό αποκρουστικά ωραίος, ή ωραίος για την Τουρκία, δεν γίνεται ο Νίκος Χριστοδουλίδης (ακόμα πιο “ωραίο” το H.J. που παρουσιάζει τις θέσεις του με τρόπο “ουδέτερο”).

Αφού ξεκινάει πατριωτικά, “Ξεκαθαρίζει ότι η κυριαρχική ισότητα δύο οντοτήτων, τα δύο κράτη και η συνομοσπονδία ή άλλη διχοτομική επινόηση απορρίπτονται εκ προοιμίου και δεν αποτελούν επιλογές, ούτε για διαπραγμάτευση, ούτε ως λύση του Κυπριακού.“, καταλήγει ενδίδοντας στην διχοτομική, παγκόσμιας πρωτοτυπίας “κρατική” επινόηση της ΔΔΟ,  “Ξεκάθαρος στόχος για τον Νίκο Χριστοδουλίδη, είναι μια λύση στη βάση ενός  Διζωνικού Δικοινοτικού Ομοσπονδιακού κράτους,…“.

_.

hellasjournal-Νίκος Χριστοδουλίδης – επίλυση Κυπριακού – Προεδρικές Εκλογές Κύπρου, 16 Δεκεμβρίου 2022

Τις θέσεις του για την επίλυση του Κυπριακού υπό τον τίτλο «Για μια Κύπρο ενωμένη», δημοσιοποιεί σήμερα ο ανεξάρτητος υποψήφιος για την προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Χριστοδουλίδης.

Στο επτασέλιδο κείμενο των προτάσεών του για το Κυπριακό, ο Νίκος Χριστοδουλίδης αφού τονίζει ότι το στάτους κβο είναι απαράδεκτο και όχι μόνο επιδεινώνει τα τετελεσμένα, αλλά και προκαλεί νέα, θέτει ως υπέρτατη προτεραιότητα και υποχρέωσή του από την πρώτη μέρα ανάληψης της εξουσίας, χωρίς να φεισθεί κόπων, μόχθων και θυσιών την προσπάθεια για άρση του αδιεξόδου, επανέναρξη των διαπραγματεύσεων και επίλυση του Κυπριακού στη βάση του συμφωνημένου πλαισίου.

Ξεκαθαρίζει ότι η κυριαρχική ισότητα δύο οντοτήτων, τα δύο κράτη και η συνομοσπονδία ή άλλη διχοτομική επινόηση απορρίπτονται εκ προοιμίου και δεν αποτελούν επιλογές, ούτε για διαπραγμάτευση, ούτε ως λύση του Κυπριακού.

Προς αυτή την κατεύθυνση, στις προγραμματικές του θέσεις, ο Νίκος Χριστοδουλίδης προτείνει την ανάληψη ενεργού, πρωταγωνιστικού ρόλου από πλευράς ΕΕ, πάντα εντός του πλαισίου των ΗΕ και την ουσιαστική διασύνδεση των ευρωτουρκικών σχέσεων και επιδιώξεων με την επίλυση του Κυπριακού.

• Για τον σκοπό αυτό, θα αναληφθεί μεγάλη διπλωματική προσπάθεια ώστε να ληφθεί πολιτική απόφαση από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για διορισμό μιας ισχυρής πολιτικής προσωπικότητας με συγκεκριμένους όρους εντολής για να αρθεί το αδιέξοδο, να αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις και να εξευρεθεί λύση.

Ξεκάθαρος στόχος για τον Νίκο Χριστοδουλίδη, είναι μια λύση στη βάση ενός  Διζωνικού Δικοινοτικού Ομοσπονδιακού κράτους, ενός κανονικού, δημοκρατικού κράτους εντός της ΕΕ, χωρίς στρατεύματα κατοχής, ξένες εγγυήσεις και επεμβατικά δικαιώματα που θα αποκαθιστά την ενότητα της πατρίδας μας, του εδάφους της, του λαού της και των δεσμών της. Κράτος, το οποίο θα σέβεται και θα κατοχυρώνει τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ασφάλεια των πολιτών του, Ελληνοκυπρίων, Τουρκοκυπρίων, Μαρωνιτών, Αρμενίων και Λατίνων.

Ταυτόχρονα, τονίζεται ότι η λύση θα πρέπει να διασφαλίζει για το σύνολο του Κυπριακού λαού τις τέσσερις βασικές ελευθερίες της ΕΕ σε ένα ενωμένο κράτος, λειτουργικό ως προς τους θεσμούς του και βιώσιμο πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά και δημογραφικά.

Η κεντρική κυβέρνηση της ενωμένης Κύπρου πρέπει να διασφαλίζει μια ισχυρή παρουσία της Κύπρου στην Ευρώπη και στον κόσμο με μια και μοναδική διεθνή προσωπικότητα, με μια και μοναδική κυριαρχία και μία ιθαγένεια.

Λαμβάνοντας υπόψη τα πιο πάνω, πρωταρχικός στόχος και ύψιστη προτεραιότητα του κ. Χριστοδουλίδη είναι η επανέναρξη ουσιαστικών διαπραγματεύσεων με στόχο την επίλυση του Κυπριακού.

“Τα ψηφίσματα των ΗΕ, οι Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου, το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο, αποτελούν το πλαίσιο διαπραγμάτευσης όταν επαναρχίσουν οι συνομιλίες. Κατανοώντας πως ό,τι έχει τεθεί στο τραπέζι των συνομιλιών από τον γενικό γραμματέα των ΗΕ παραμένει, το πλαίσιο Γκουντέρες, με τα θετικά του και τα αρνητικά του, ως εκ τούτου, θα αποτελεί και αυτό μέρος του πλαισίου διαπραγμάτευσης.

Στην προσπάθεια επίλυσης του Κυπριακού, καθοριστικής σημασίας είναι και τα σχετικά ψηφίσματα των ΗΕ και οι αποφάσεις της ΕΕ σε σχέση με τις παράνομες τουρκικές μεθοδεύσεις στην Αμμόχωστο. Μέσα σε αυτό τα πλαίσιο ο Νίκος Χριστοδουλίδης θα εντατικοποιήσει τις προσπάθειες για αποτροπή των τουρκικών σχεδίων.

Στο πρόγραμμα του Νίκου Χριστοδουλίδη υπάρχει ειδικό κεφάλαιο για το ανθρωπιστικό πρόβλημα των αγνοουμένων, την αντιμετώπιση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι εγκλωβισμένοι, καθώς ειδικό κεφάλαιο με προτάσεις για συγκροτημένη, κρατική πολιτική για τους Τουρκοκύπριους και την Τουρκοκυπριακή κοινότητα, ώστε να αναχαιτιστεί η αποξένωση Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.

Πηγή: hellasjournal.com

_.

Γιώρ. Ζουμάς/ Χρ. Κουτσούκος^[*], 20 Νοεμβρίου 2022

Μια μετά σεβασμού επισήμανση-απάντηση προς τον πατριώτη, κύριο Πέτρο Παντελίδη:

Στο αδιαμφισβήτητα πατριωτικής πρόθεσης άρθρο του καταλήγει ο κος Π. Παντελίδης, σε πρόταση που περιλαμβάνει την δημοψηφισματική επιλογή για την “αυτοκατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας (Κ.Δ.)” : “Από τώρα όμως καλούμε όλους τους υποψηφίους να περιλάβουν μέσα στο πρόγραμμά τους και μίαν θέση, που δεν θα έχουν δικαίωμα να παραβούν. Πρέπει να δεσμευτούν, ότι σε όποια συμφωνία καταλήξουν και αποδεχτούν, είτε ως τελική λύση, είτε ως ενδιάμεση συμφωνία, θα την παρουσιάσουν στο λαό και να ζητήσουν την έγκριση του με ένα ΝΑΙ ή ένα ΟΧΙ σε δημοψήφισμα.

Η δήλωση αυτή πρέπει να είναι νομικά κατοχυρωμένη και να μην έχουν δικαίωμα να την διαφοροποιήσουν. Ο κυπριακός λαός πρέπει να πει το τελευταίο ΝΑΙ ή ΟΧΙ για τη λύση. Μόνο ο λαός έχει δικαίωμα να αποφασίσει αυτοκατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας (Κ.Δ.).

Γιατί αυτή θα είναι η επωδός οποιασδήποτε συμφωνίας, που θα είναι αποτέλεσμα των συγκλίσεων και του πλαισίου Γκουτέρες.“

Αναρωτιόμαστε.

Επειδή δηλαδή, υπάρχουν έξωθεν πιέσεις-εκβιασμοί-εξαγορές-οργανωμένα σχέδια και έσωθεν ΕΘΝΙΚΟΙ ΜΕΙΟΔΟΤΕΣ, πρέπει σώνει και καλά, να ωθηθεί μέσω δημοψηφίσματος και (ως δευτερεύουσα, υψίστης όμως ποινικής σημασίας, επισήμανση) εν μέσω οργανωμένης κατάστασης δόλιας παραπλάνησης-εκβιασμών-εξαγορών-αντιποίνων-καταστολής, ο λαός να σκοτώσει την Μητέρα Πατρίδα και Εαυτόν;

Δυστυχώς, “η επωδός οποιασδήποτε συμφωνίας, που θα είναι αποτέλεσμα των συγκλίσεων και του πλαισίου Γκουτέρες“, δεν είναι μόνον η “άνευ δημοψηφίσματος” εθελοεκχώρηση, της εθνικής αυτεξουσιότητας, της εθνικής κυριαρχίας, της εθνικής ανεξαρτησίας, κάθε έννοιας και αρχής του κατακτημένου νομικού πολιτισμού που αφορά Κράτος και Πολίτη.

Είναι και η, μετά δημοψηφίσματος (*”κλειδί”) και μάλιστα παράνομου δημοψηφίσματος, αφού στις προτεινόμενες επιλογές τοποθετείται επιλογή εκτέλεσης εγκλήματος κατά ανεξάρτητου κράτους, και μάλιστα ΚΑΤΑ αυτής της ιδίας της ΗΜΩΝ πατρίδας, κατά σημερινών και αυριανών Πολιτών της, κατά της ως σήμερα διατηρημένης με αίμα Αυτεξούσιας Κρατικής Οντότητας.

Προπαρασκευαστικές πράξεις (του εν λόγω) εγκλήματος υπήρξαν πολλές, που οδήγησαν και στην ποσοτική και στην “ποιοτική” (μέσω “λογικών” επιχειρημάτων), ανάπτυξη και εξάπλωση των εθνομειοδοτικών προτάσεων-πράξεων και δεν θα κουραστούμε να το επαναλαμβάνουμε ξανά και ξανά, πρώτα με δόλια παραπλάνηση, παράλληλα με εκβιασμό και με εξαγορά (να πιστέψουμε, για όλους, αν όχι μέσω εκβιασμού, ή ιδιοτέλειας, λόγω βλακείας;), με καταστολή και με αντίποινα.

Και ποιά τελικά μπορεί να είναι η λαϊκή-κοινωνική- Δικαιϊκή στο βάθος, απάντηση-φρένο στην ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ κατάργησης ή ΑΥΤΟΚΑΤΑΡΓΗΣΗΣ της Κυπριακής Δημοκρατίας (Κ.Δ.), με “αξιωματικά” δεδομένο πως δεν μπορεί να υπερισχύσει καμιά “νομική κατοχύρωση”, όταν όπως κάθε φορά, σε κάθε εποχή, σε κάθε πολιτικό σύστημα, αμβλύνεται το περί Δικαίου και Αγάπης προς Πατρίδα-Δημοκρατία-Αλληλεγγύη λαϊκό-κοινωνικό αίσθημα;

Μα φυσικά, η απάντηση είναι, “με όλα τα μέσα να κινηθούμε”, όπως συστήνει και ο καθηγητής Γεώργιος Κασιμάτης κατά Χρεοκρατίας-Σφετερισμού Λαϊκής Κυριαρχίας και απάντηση οργανωμένη με οδηγητή/ υψωμένη δ.ά.δ.α. Δικαιοσύνης-Ανιδιοτέλειας-Δημοκρατίας-Αλληλεγγύης.

(*”κλειδί”) Όπως και στην περίπτωση του δημοψηφίσματος, Ελληνικό δημοψήφισμα του 2015, που καταδιαφημίστηκε και τελικά “συνέβη” (πού(; ) οι διανοούμενοι για να μην είχε συμβεί;), η δημοψηφισματική επιλογή ΝΑΙ-Πράξη από δικαιϊκή άποψη, ουσιαστικά Εσχάτης Προδοσίας σε βάρος της Πατρίδας, πράξη καταπάτησης κάθε έννοιας Δικαίου σε βάρος Ελλήνων Πολιτών τωρινών και μελλοντικών.

Βέβαια και εδώ προηγήθηκαν και οι προπαρασκευαστικές και συνυπήρξαν και οι συνοδευτικές, πράξεις του πραγματοποιηθέντος εγκλήματος του έμπρακτου σφετερισμού λαϊκής κυριαρχίας (που οργανώθηκε με, δόλια παραπλάνηση, εκβιασμό, εξαγορά λόγω βλακείας-εκβιασμού-ιδιοτέλειας, αντίποινα, καταστολή κυβερνητική/αστυνομική-δικαστική-δημοσιογραφική-ολοκληροκοινοβουλευτική) και ακολούθησαν και άλλα ακόμα εγκλήματα, όπως, και το διαρκές κουκούλωμα της υπόθεσης Vodafone-δολοφονίας Κ.Τσαλικίδη-απόπειρας δολοφονίας του Πρωθυπουργού Κ.Καραμανλή, και η “υπόθεση ΕΛΣΤΑΤ” και το ΤΑΙΠΕΔ και η Συμφωνια των Πρεσπών, και οι εθελοεκχωρήσεις κυριαρχίας (αντί ανανεούμενης  συμφωνίας για θαλάσσια-υποθαλάσσια εκμετάλλευση-συνεκμετάλλευση, υπό όρους και προϋποθέσεις συμμαχίας) στις συμφωνίες με Αίγυπτο-Ιταλία και οι παραμένουσες στα αζήτητα Γερμανικές Οφειλές, για τις οποίες οι εταίροι και σύμμαχοι μας το ξεκόβουν ωμά, “ΞΕΧΑΣΤΕ ΤΟ”  Σολτς: Έχουν κλείσει νομικά και πολιτικά οι γερμανικές αποζημιώσεις – Μην συγκρίνετε Ελλάδα και Τουρκία με τον πόλεμο της Ουκρανίας .

Και τελικά, ποιά η “επωδός” του Ελληνικού Δημοψηφίσματος του 2015;

Η μια υποχώρηση έφερε την άλλη.

Μετά την αποδοχή της ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗΣ ΠΑΡΑΝΟΜΗΣ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΙΚΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ, ακολούθησε, όπως συμβαίνει κάθε φορά που αμβλύνεται το περί Δικαίου αίσθημα, η καταπάτηση της θριαμβευτικής επικράτησης του ΟΧΙ.

[*]

Γιώργος Ζουμάς Απτχος(Ι) εα Π.Α.

Χρήστος Κουτσούκος Σμχος(ΜΤ) εα Π.Α.

Πηγή: militaire.gr

_.

Κώσ. Βενιζέλος, 13 Νοεμβρίου. 2022

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Η συμφωνία Λιβάνου – Ισραήλ για καθορισμό των μεταξύ τους θαλάσσιων συνόρων, που επιτεύχθηκε με αμερικανική μεσολάβηση, προκαλεί έντονη κινητικότητα στην περιοχή, στη σκιά και των ευρύτερων γεωπολιτικών εξελίξεων. Τα δεδομένα που διαμορφώνονται παραπέμπουν στο να δημιουργηθεί ένα μοντέλο επίλυσης δύσκολων διαφορών, που φαίνεται από διάφορες κινήσεις, ασκήσεις επί χάρτου που γίνονται, ότι ενδέχεται να χρησιμοποιηθεί και σε άλλες περιπτώσεις, όπως το τρίγωνο Ελλάδας, Κύπρου και Τουρκίας.

Το σκηνικό φαίνεται να στήνεται με αμερικανικές ευλογίες, και ενόψει των σοβαρών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Ευρώπη με το φυσικό αέριο, προφανώς και θα προωθηθεί γρηγορότερα από ό,τι μπορεί κανείς να προβλέψει. Πρόκειται για ένα μοντέλο, που αφορά την επίλυση δύσκολων διαφορών, μεταξύ εχθρικών κρατών, που δεν αναγνωρίζει το ένα το άλλο. Ένα μοντέλο το οποίο, στην περίπτωση Λιβάνου και Ισραήλ, στηρίζεται σε αμερικανικές εγγυήσεις για την εφαρμογή της συμφωνίας. Ο ειδικός απεσταλμένος του Λευκού οίκου, Έιμος Χόκσταϊν, μετά από πολλές προσπάθειες και πολλά πήγαινε-έλα, έφθασε στον στόχο, την επίτευξη συμφωνίας. Πρέπει να σημειωθεί και η προσωπική εμπλοκή του Προέδρου Μπάιντεν, ο οποίος παρενέβη  στον Γάλλο ομόλογό του, Εμανουέλ Μακρόν, για να αναλάβει η γαλλική εταιρεία ΤΟΤΑL τις έρευνες στην περιοχή, όπου εκτιμάται ότι υπάρχει κοίτασμα.

Σημειώνεται συναφώς πως το Ισραήλ παραχώρησε 860 τ.χ. θάλασσας  στον Λίβανο για να γίνει συμφωνία, καθώς προέταξε το θέμα της ασφάλειας. Η λογική πίσω από αυτό είναι η προσέγγιση πως, επειδή θα αναπτυχθεί το κοίτασμα στο τεμάχιο 9 (του Λιβάνου), θα υπάρξει τεράστιο οικονομικό όφελος για την αραβική χώρα, η οποία καταρρέει οικονομικά, και έτσι θα δημιουργηθούν προϋποθέσεις για την επικράτηση συνθηκών σταθερότητα και ειρήνης και άρα ευημερίας. Η ευημερία του Λιβάνου, θα θωρακίσει την ασφάλεια του Ισραήλ,  το οποίο εκτιμά πως έτσι θα μειωθεί η δύναμη και η επιρροή της Χεζμπολάχ.

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Κ. Βενιζέλος, 1 Νοεμβρίου 2022

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Τα πολιτικά εγκλήματα, οι πολιτικές δολοφονίες, στην Κύπρο δεν εξιχνιάζονται. Παραμένουν μέρος της σκοτεινής ιστορίας του τόπου. Οι φάκελοι είναι καταχωνιασμένοι σε κλειστές, διπλοκλειδωμένες, αποθήκες του σκότους. Οι ισορροπίες σε μια κοινωνία ανεχτική αλλά κατά βάθος και συνένοχη, οδηγούν ενίοτε στη συγκάλυψη.

Ο «Φιλελεύθερος» δημοσίευσε σε τρεις συνέχειες έρευνα για δολοφονίες, που διαπράχθηκαν στις 16 Αυγούστου 1961. Δυο αγωνιστές της ΕΟΚΑ, ο Νεοκλής Παναγιώτου από την Παραμύθα και ο Ευριπίδης Νούρος από την Απαισιά, δολοφονήθηκαν μέσα στο αυτοκίνητό τους με το οποίο επέστρεφαν από τη Λευκωσία στη Λεμεσό. Ο συνάδελφος Γιώργος Καλλινίκου επανέφερε το θέμα της δολοφονίας των Παναγιώτη και Νούρου, με αφορμή και τις ενέργειες των οικογενειών τους για να αποκατασταθεί από την Κυπριακή Δημοκρατία η μνήμη των δολοφονηθέντων «εν τη εννοία της ηθικής δικαίωσης και αποκατάστασης της μνήμης τους» (επιστολή του δικηγόρου Αχιλλέα Αιμιλιανίδη προς τον Πρόεδρο Αναστασιάδη, ημερομηνίας 1.12.2021).

Κανένα έγκλημα δεν παραγράφεται όσα χρόνια και να περάσουν. Στην προκειμένη περίπτωση -όπως συνάγεται και από την επιστολή του ανώτερου αξιωματικού της Αστυνομίας Γεώργιου Λαγοδόντη, προς τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Αρχιεπίσκοπο Μακάριο- στη δολοφονία εμπλεκόταν το παρακράτος, που είχε έντονη δράση εντός των μηχανισμών του κράτους. Ο Αχιλλέας Αιμιλιανίδης ανέφερε στον «Φ» ότι στην παρούσα φάση αυτό που διεκδικείται είναι η ηθικής φύσης δικαίωση και πολιτικής φύσης αναγνώριση, σημειώνοντας ότι «δεν αποκλείεται προφανώς η λήψη νομικών μέτρων». Με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει.

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr