Σχόλιο GMR: Η αλήθεια βρίσκεται στην αρχή του άρθρου, στο “...έβρισκε πάντα ανέτοιμη την ελληνική πλευρά να ανατρέψει τους τουρκικούς σχεδιασμούς έχοντας κατά καιρούς απέναντι της ηγέτες προσαρμοστικούς και υποχωρητικούς. Γι αυτό και φθάσαμε στο σημείο να συζητούνται, βασικά, οι αξιώσεις της κατοχικής πλευράς. Πώς γίνεται, για παράδειγμα, στο Κυπριακό αντί να συζητείται η ουσία του προβλήματος, που είναι η εισβολή και συνεχιζόμενη κατοχή, στην ατζέντα να βρίσκονται οι τρόποι νομιμοποίησης της παρουσίας της.“.

Τα παρακάτω θολώνουν τα παραπάνω που αποτελούν ξεκάθαρη καταγγελία εσχάτης προδοσίας.

“Η ελληνική πλευρά δεν κατάφερε να σπάσει αυτό τον “συνασπισμό” αναδεικνύοντας τα διαφορετικά συμφέροντα που έχουν Τουρκία και Βρετανία.“: Περίεργη λογική. Να μάθουμε στην Βρετανία ποιά είναι τα συμφεροντά της; Αφήστε δε αυτό το “Η ελληνική πλευρά δεν κατάφερε…“, λες και έκανε και κάτι σωστό κι απόμεινε να νουθετήσουμε τους Βρετανούς.

Ομως, ανεξάρτητα από την δημοσιογραφική τακτική, που βάζει την καριέρα πάνω από την κοινωνικοπολιτική αντίσταση ενάντια στην εσχάτη προδοσία, το άρθρο έχει ιδιαίτερη αξία, ως Μαρτυρική Κατάθεση Εσχάτης Προδοσίας κατά των Ελληνικών και Κυπριακών κυβερνήσεων και αντιπολιτεύσεων που υποστηρίζουν λεκτικά και έμπρακτα την συγκεκριμένη ΔΔΟ. Και που στην ουσία πρόκειται για Συνομοσπονδία δύο κυρίαρχων Κοινοτήτων, όπου τα εκ της Συνομοσπονδίας κέρδη για την Τουρκική σημειωτέον, όχι Τουρκοκυπριακή να μην λέμε ψέματα, πλευρά, συνιστούν αθεράπευτη απώλεια της Εθνικής Οντότητας, ως κυρίαρχου κράτους, για την Κυπριακή Δημοκρατία.

_.

Κώσ. Βενιζέλος, 7 Δεκεμβρίου 2024

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Η Τουρκία δεν δείχνει να αυτοσχεδιάζει σε σχέση με την Κύπρο. Η αλήθεια είναι πως έβρισκε πάντα ανέτοιμη την ελληνική πλευρά να ανατρέψει τους τουρκικούς σχεδιασμούς έχοντας κατά καιρούς απέναντι της ηγέτες προσαρμοστικούς και υποχωρητικούς. Γι αυτό και φθάσαμε στο σημείο να συζητούνται, βασικά, οι αξιώσεις της κατοχικής πλευράς. Πώς γίνεται, για παράδειγμα, στο Κυπριακό αντί να συζητείται η ουσία του προβλήματος, που είναι η εισβολή και συνεχιζόμενη κατοχή, στην ατζέντα να βρίσκονται οι τρόποι νομιμοποίησης της παρουσίας της.

Όλα αυτά τα μετρά και τα υπολογίζει η Άγκυρα και στη βάση αυτή διαμορφώνει την τακτική της. Το «προπατορικό αμάρτημα» της ελληνικής πλευράς στην Κύπρο είναι η προσαρμοστικότητα στις τουρκικές αξιώσεις και στους βρετανικούς στρατηγικούς σχεδιασμούς. Στην πορεία της ιστορίας, αυτές οι δυο δυνάμεις έδρασαν παράλληλα και σε συνεννόηση. Η ελληνική πλευρά δεν κατάφερε να σπάσει αυτό τον “συνασπισμό” αναδεικνύοντας τα διαφορετικά συμφέροντα που έχουν Τουρκία και Βρετανία.

Κυρίως επειδή η κατοχική πλευρά αναβαθμίζοντας τη στρατιωτική παρουσία της στο νησί, δεν μπορεί παρά να αντιμετωπίζει ανταγωνιστικά τη Βρετανία. Το ίδιο και η Βρετανία. Η Κυπριακή Δημοκρατία θα μπορούσε ωστόσο να λειτουργήσει στη βάση μιας τακτικής διαχείρισης τους, χωρίς να χάνει τον στόχο, που πρέπει να είναι η απαλλαγή της παρουσίας και των δυο από το νησί. Βήμα με βήμα και με ιεράρχηση των στόχων και επιδιώξεων.

………………….

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: “Συνεταιρισμός για την Ειρήνη” μπορεί να υπάρχει μόνο με κοινωνική συμμετοχή/Δημοκρατία-Δικαιοσύνη σε όλα τα εθνικά και διεθνή επίπεδα-Ένωση επιστημόνων & Διανοουμένων με τον Λαό ως στάση, ζωής και Αρχών Πολιτικής.

Με σχέδια βιομηχανικοτραπεζικού κεφαλαίου και πολεμικών βιομηχανιών, η ανθρωπότητα και ο πλανήτης καταστρέφονται:  «Τα δικαιώματα των ανθρώπων και τα δικαιώματα της ανθρωπότητας για την επιβίωσή της (βλέπετε, ειρήνη, περιβάλλον-βιοποικιλότητα , πυρηνικές δοκιμές/εφαρμογές, γενετικοί κώδικες κλπ) , ευρίσκονται στο κρισιμότερο σημείο αλληλεξάρτησης από κάθε άλλη στιγμή της ιστορίας , με τους χώρους εργασίας και παραγωγής να κατέχουν αποφασιστικής σημασίας θέση στο κρίσιμο σταυροδρόμι αυτής της αλληλεξάρτησης.».

Καλά τα άρθρα του Δ.Κ. όμως οι προσδοκίες του για την αντιμετώπιση των μαριονετών του “τι κι αν είναι χρεοκρατία και έξωθεν εξάρτηση αντί-προσώπου-σου-κοινοβουλευτισμού” που κινούνται από τις επιθυμίες των βιομηχανικοτραπεζικού κεφαλαίου και πολεμικών βιομηχανιών, είναι εγκλωβισμένες ακριβώς μέσα στις “αντιπολιτευτικές” (δήθεν κατά αυτού του κοινοβουλευτισμού που βάζει την κοινωνία στο περιθώριο) δηθενιές^(*) και το χειρότερο δίχως αρχές (δ.ά.δ.α. δικαιοσύνης-ανιδιοτέλειας-δημοκρατίας-αλληλεγγύης), δίχως επιχειρησιακό σχέδιο (παρακάτω στον σύνδεσμο Επιστολή προς κο Σ.Σεφεριάδη) και “δεν καταλαβαίνω τα ΤΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΜΙΑΣ ΗΘΙΚΗΣ & ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ “ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΔΟΜΗΣΗΣ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ” και Επιστολή προς κο Σ. Σεφεριάδη, “.

Εν τω μεταξύ, όλοι οι υπόλοιποι δημοσιογράφοι και διανοούμενοι κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν τα με μορφή “πακέτου Αιγαίο/απομείωση-Κυπριακό/ΔΔΟ” προαποφασισμένα https://greek-market-research.com/clink/prothypoyrgiki-dilosi-apomeiosis-kyriarchias/ με τα οποία προετοιμάζουν μεθοδικά την κοινωνία τα ΜΜΕ (πχ ο ΣΚΑΪ και ο καθηγητής κος Κ.Υφαντής 6/12/24 εκπομπή ΣΗΜΕΡΑ 8:44 “Εγώ θα έβλεπα μια λύση στο Κυπριακό με ένταξη στο ΝΑΤΟ και αποχώρηση των Τουρκικών στρατευμάτων“).

———————-

(*) Μητσοτάκης: Αδιαπραγμάτευτη η δημοσιονομική σταθερότητα – Η Ελλάδα πειραματίστηκε με τον λαϊκισμό και έχασε 5 χρόνια

_.

Δημ. Κωνσταντακόπουλος, 2 Δεκεμβρίου 2024

Μερικοί αναγνώστες θα σκεφτούν ασφαλώς ότι ο τίτλος μου είναι υπερβολικός, «ακραίος». Τους υπόσχομαι να τους αποδείξω ότι δεν έχει ίχνος υπερβολής με λογικά και πρακτικά επιχειρήματα. Οι Κύπριοι αναγνώστες μου εξάλλου ανήκουν σε μια κοινότητα που αν δεν διακρίθηκε στην υψηλή στρατηγική, έχει αναμφισβήτητο ταλέντο στις επιχειρήσεις και άρα είναι πρακτικοί άνθρωποι που μπορούν να ξεχωρίσουν ελπίζω την πραγματικότητα πίσω από τις αερολογίες.

Σε δύο προηγούμενα άρθρα μου (εδώ και εδώ) υποστήριξα ότι το νέο «όραμα Χριστοδουλίδη» για δήθεν ένταξη στο ΝΑΤΟ, που όπως έγραψε η Καθημερινή «θάμπωσε» την αμερικανική ηγεσία (!), είναι στην πραγματικότητα «όραμα Νούλαντ και Πενταγώνου». Η Κύπρος δεν πρόκειται να ενταχθεί ποτέ στο ΝΑΤΟ εάν δεν δεχθεί προηγουμένως να αυτοδιαλυθεί και αν δεν συμφωνήσει και η Τουρκία σε μια μορφή σχεδίου Ανάν. Ακόμα κι αν μια ένταξη ήταν δυνατή, θα ήταν αντίθετη με ζωτικά συμφέροντα του κυπριακού λαού και κράτους (*).

Ήδη άλλωστε, αντιληφθέντες στο Προεδρικό της Λευκωσίας, ότι το παραμύθι της ένταξης στο ΝΑΤΟ κινδυνεύει να καταρρεύσει, άρχισαν τις «επεξηγήσεις» ότι δεν εννοούν ότι τώρα θα υποβληθεί η αίτηση ένταξης, ότι εννοούν γενικώς τις σχέσεις με τη Συμμαχία και τους Αμερικανούς και διάφορα άλλα μάλλον ακατανόητα, που θα μπορούσε κανείς να συμπυκνώσει σε ένα και μόνο επιχείρημα σε απλά νεοελληνικά: «Κάνουμε ό,τι θέλουν οι Αμερικανοί γιατί έτσι γίνεται πιο ισχυρή η Κύπρος». Για όποιον θέλει την τελευταία εκδοχή της κυβερνητικής προσπάθειας να δημιουργηθεί μια συνοχή στην όλη υπόθεση, παραπέμπουμε στο άρθρο του «Φιλελεύθερου», όπου η αρχική «ένταξη στο ΝΑΤΟ» της «Καθημερινής» έγινε «παράθυρο στρατιωτικής αναβάθμισης επιπέδου ΝΑΤΟ». Δηλαδή εντάξει, μπορεί να μην μπούμε στο ΝΑΤΟ, αλλά θα είναι σαν να έχουμε μπει. Δεν ξέρουμε βέβαια τι θα έχει συμβεί στην όλη υπόθεση μέχρι να δημοσιευτεί το άρθρο μας. Σημειωτέον ότι, μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, τα κυπριακά πολιτικά κόμματα δεν γνωρίζουν τίποτα για την υπόθεση, ενώ ήδη έχει αρχίσει η διαπραγμάτευση επ’ αυτών με τον ίδιο τον κ. Ερντογάν στις συναντήσεις του κ. Χριστοδουλίδη μαζί του.

(more…)

Σχόλιο GMR: Ειδησεογραφικό το άρθρο του Κώστα Βενιζέλου;

Επισημαίνουμε για την παρακάτω δημοσιογραφική επεξηγηματική παρένθεση,

“Διαμοιρασμό των εξουσιών (σε ελεύθερη “μετάφραση” πολιτική ισότητα και σε τουρκική “μετάφραση” κυριαρχική ισότητα).“,

πως στο ζήτημα της “πολιτικής ισότητας” με δύο ζώνες-δύο κοινότητες (ΔΔΟ), η “μετάφραση” είναι μια και μόνη.

Πρόκειται για πολιτική ισότητα μεταξύ των δύο κοινοτήτων (άρα ουσιαστικά συνομοσπονδία βαφτιζόμενη ομοσπονδία) και όχι για πολιτική ισότητα μεταξύ πολιτών, πράγμα που εξυπηρετεί, αναγνωρίζει τα τουρκικά συμφέροντα και δίνει συγχωροχάρτι στην Τουρκική εισβολή και κατοχή.

Επομένως, δεν πρόκειται για [σε ελεύθερη “μετάφραση” πολιτική ισότητα], αλλά για [σε ελευθεριάζουσα “μετάφραση” πολιτική ισότητα], δίχως να υπάρχει (εκ μέρους της Τουρκίας) λόγος για τουρκική “μετάφραση”. Απλά  το [τουρκική “μετάφραση”] εξυπηρετεί την καθ’ υπόδειξη των ΗΠΑ και του ΤΕΤΑΡΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΕΛΛΑΔΑΣ-ΗΠΑ, εθελόδουλη ελληνοκυπριακή προπαρασκευαστική πράξη μετατροπής της Κυπριακής Δημοκρατίας σε κοινότητα ή κρατίδιο με εξάρτηση, στα πλαίσια της πολιτικής ισότητας, από την εκάστοτε Τουρκική κυβέρνηση.

Αυτά προς αποκατάσταση της δημοσιογραφικής δεοντολογίας.

_.

Κώσ. Βενιζέλος, 4 Αυγούστου 2024

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Με ένα έγγραφο, μίνι πακέτο Γκουτέρες, προτίθεται να υποδεχθεί ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη και τον κατοχικό ηγέτη, Ερσίν Τατάρ, εντός του τρέχοντος μηνός στη Νέα Υόρκη.

Ο Διεθνής Οργανισμός έχει βολιδοσκοπήσει τις πλευρές κατά πόσο αποδέχονται το ενδεχόμενο να αποδεχθούν πρόσκληση από τον Αντόνιο Γκουτέρες, ο οποίος είναι έτοιμος να συγκαλέσει αυτή τη συνάντηση το συντομότερο, ώστε να γίνουν, εάν αυτό καταστεί εφικτό, βήματα στο Κυπριακό.

Προφανώς κι αυτή η κινητικότητα, που επιχειρείται να δημιουργήσει ο ΟΗΕ, η οποία έχει προκληθεί σε μεγάλο βαθμό από τη Λευκωσία, γίνεται σε ένα δύσκολο πολιτικά περιβάλλον. Κι αυτό γιατί δεν υπάρχει καμία ένδειξη για αλλαγή της στάσης της κατοχικής πλευράς, αντίθετα διαπιστώνεται σκλήρυνση.

Τι θα παρουσιάσει ο Γκουτέρες

Ο Γενικός Γραμματέας, σε απόλυτο συντονισμό με την Προσωπική Απεσταλμένη του, Μαρία Άνχελ Ολγκίν Κουεγιάρ, που αυτή την περίοδο βρίσκεται στην Κολομβία, εάν και εφόσον ανταποκριθεί στην πρόσκληση ο κατοχικός ηγέτης, τότε θα ενεχειρίσει στους Χριστοδουλίδη και Τατάρ ένα σύντομο έγγραφο, με τρεις επικεφαλίδες, που όπως έχουμε ήδη αναφερθεί, θα περιλαμβάνει τις Εγγυήσεις, τα Στρατεύματα και το Διαμοιρασμό των εξουσιών (σε ελεύθερη “μετάφραση” πολιτική ισότητα και σε τουρκική “μετάφραση” κυριαρχική ισότητα).

………………….

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

_.

Σάββας Ιακωβίδης, 28 Ιουλίου 2024

Τα γεγονότα έχουν πείσμα. Ο Έλληνας Κυβερνητικός Εκπρόσωπος αποκάλυψε την περασμένη Τρίτη όσα ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας, Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Πρόεδρος της Κύπρου, Νίκος Χριστοδουλίδης, επιχειρούσαν να αποκρύψουν.

Ο Παύλος Μαρινάκης, σε συνέντευξή του στον «Σκάϊ» Ελλάδος, είπε ότι «η ελληνική Κυβέρνηση αναμένει το πλήρες σχέδιο (λύσης του Κυπριακού), το Υπουργείο Εξωτερικών αναμένει, γιατί αυτήν τη στιγμή υπάρχει μία περιγραφή του ευρύτερου σχεδίου».

Είπε ακόμα ότι «πρέπει να υπάρχει κατατεθειμένο και στις δύο πλευρές και να έχει προχωρήσει σε επίπεδο Υπουργών Εξωτερικών. Δηλαδή, περιμένουμε το τελικό σχέδιο, την επεξεργασία του και από τη δική μας την πλευρά και από την πλευρά της Κύπρου». Την επομένη, Αθήνα και Λευκωσία έσπευσαν κάθιδρες να αποπυροδοτήσουν τη βόμβα Μαρινάκη και να ισχυριστούν ότι αναφερόταν στη… διαδικασία πιθανής επανάληψης συνομιλιών.

(more…)

_.

Κυριάκος Κενεβέζος, 26 Ιουλίου 2024

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Παρακολουθήσαμε τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκο Χριστοδουλίδη να απευθύνεται στον λαό, στο έθνος, αλλά και στη διεθνή κοινότητα στο πλαίσιο της εκδήλωσης της 20ης Ιουλίου στο Προεδρικό Μέγαρο.

Καθίσαμε και αναμέναμε το προφανές και μάλλον αυτό το οποίο είχαμε όλοι ως εσωτερική ανάγκη. Και δεν ήταν άλλο από το ανοικτό, διαυγές, ζωντανό, βαθύ και βαρύ μήνυμα πόνου, αδικίας, οργής, αγωνίας και πόθου. Χωρίς ρετούς, χωρίς εξωραϊσμούς, χωρίς αμφισημίες, χωρίς ισορροπίες.

Στο κάτω κάτω… ήταν η συμπλήρωση των 50 ετών και δεν ήταν μέρα εξευμενισμού ή λείανσης των γωνιών.

• Ήταν μέρα καθαρής και διακριτής ευθύνης και καθήκοντος. Ακούσαμε το σύνολο της ομιλίας, η οποία μεταξύ άλλων δεν περιείχε καθόλου το στοιχείο της ουσιαστικής σχέσης του συναισθήματος με τα γεγονότα.

Λυπάμαι και θλίβομαι που το λέω, αλλά ήταν σαν και ακούγαμε μια ομιλία ή εισήγηση σε κάποιο συνέδριο.

………………….

δείτε τα σχετικά video της συγκεκριμένης ανάρτησης εδώ

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: hellasjournal.com

Σχόλιο GMR: “Το θέμα της αποαποικιοποίησης συνδέεται με την πλήρη εφαρμογή της κυριαρχίας της Κύπρου. Γιατί η άσκηση της κυριαρχίας δεν μπορεί να εξαρτάται από τρίτες χώρες, όπως επιδιώκεται από την Τουρκία ούτε θα έχει περιορισμούς ή θα χρησιμοποιείται ως αποικία, όπως προκύπτει από τη βρετανική συμπεριφορά. Είναι σαφές πως αυτό μπορεί να γίνει μόνο όταν υπάρξει αποαποικιοποίηση.“

Καλά τα λένε , οι Κώστας Βενιζέλος, Τάσος Τζιωνής και άλλοι πολλοί.

Σήμερα που μιλάμε όμως, συμβαίνουν ταυτόχρονα τα εξής ασυμβίβαστα λόγων και έργων:

– Ο Κώστας Βενιζέλος γράφει, γράφει, γράφει, τηρώντας μη αιχμηρή έναντι του Προέδρου Χριστοδουλίδη (γραμμή Μητσοτάκη με παρακαλετά υπέρ ΔΔΟ) στάση, στρογγυλεύοντας δεδομένα και αποπροσανατολίζοντας τον λαό (Θετική η επίσκεψη Μητσοτάκη, αλλά χωρίς συνέχεια θα είναι…) από ΤΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΑ (ΔΔΟ πάει και τελείωσε). – Ο Τ.Τζιωνής είναι διευθυντής της ΚΥΠ Κύπρου στηρίζοντας τον διζωνικοδικοινοτικό Πρόεδρο κο Χριστοδουλίδη.

– Οι άλλοι πολλοί, αξιόλογοι διανοούμενοι-επιστήμονες-αρθρογράφοι, “επώνυμοι” τέλος πάντων, και δεν σχηματίζουν ομάδα “ενόχλησης” των διζωνικοδικοινοτικών σε Ελλάδα και Κύπρο και δεν διαθέτουν, έστω μεμονωμένα ο καθένας, κάποιο σχέδιο αντιμετώπισης της ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΗΣ ΩΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΔΔΟ (και της “σωτήριας” Χρεοκρατίας & Έξωθεν Εξάρτησης στην Ελλάδα).

Ταυτόχρονα, ως “κερασάκι στην τούρτα”, συναγελάζονται μ’ ότι νά ‘ναι όπως να ‘ναι, δηλαδή με “προσωπικότητες” (με τα εισαγωγικά δεν θίγουμε τίποτα παραπέρα από την σύμπλευσή τους με το ποινικά ελεγχόμενο ως ΑΔΙΚΟ) που βάζουν λαό και πατρίδα στο κάδρο της υποταγής^(*). Διότι κατ’ αυτούς, “οι μη “επώνυμοι” πολίτες δεν διαθέτουν προσωπικότητα” και προσόντα για συνέργειες. Δεν μιλάμε για την παραμικρή προβολή προσώπων, ούτε για θέση σε αντιστασιακό σχήμα, φυσικά όχι για κόμμα, μόνο για διαθεσιμότητα “ως εκεί που μας παίρνει”, υπέρ ευρύτερης συλλογικής επεξεργασίας επί τεκμηριώσεων-προτάσεων-δράσεων, όσο κι αν αυτοί έχουν αγωνιστεί και αγωνίζονται ακόμα.

(*) βλέπετε το, άνευ αρχών/άνευ κοινής εκτίμησης/άνευ κοινής μεθόδευσης, Συνέδριο για το “ΥΠΑΡΞΙΑΚΟ”, στον σύνδεσμο Γιατί δεν συγκινεί τους Ευρωπαίους η Αριστερά .

_.

Κώστας Βενιζέλος, 25 Ιουλίου 2024

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Στο στόχαστρο θέτουν την Κύπρο οι βρετανικές βάσεις με τις δράσεις τους. Δράσεις που προφανώς ξεπερνούν το πλαίσιο λειτουργίας τους και προκαλούν προβλήματα σε μια περιοχή που βιώνει συγκρούσεις και πολεμικές αναταράξεις.

Οι απειλές και κατά της Κύπρου του ηγέτη της Χεζμπολάχ του Λιβάνου, Χασάν Νασράλα, συνδέονται εν πολλοίς με τα όσα οι Βρετανοί πράττουν χρησιμοποιώντας τις βάσεις. Κι αυτό δεν γίνεται τώρα, αλλά διαχρονικά. Άλλες αναφορές που αφέθηκαν να εννοηθούν για χρήση των αεροδρομίων της Κυπριακής Δημοκρατίας από το Ισραήλ, έχουν διαψευστεί από τη Λευκωσία. Σημειώνεται δε ότι η κατοχική πλευρά, διά του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών Φιντάν, έδωσε συνέχεια στις απειλές Νασράλα, εντάσσοντας στο αφήγημα και την Ελλάδα.

Είναι σαφές πως οι εξελίξεις στην περιοχή οδήγησαν τους Βρετανούς να αναβαθμίσουν και να ενισχύσουν (με αεροσκάφη) την παρουσία τους στο νησί. Την ίδια ώρα, δραστηριοποιούνται και μέσα από την τεχνολογία: Μέσα από αυτήν αντλούν πληροφορίες για τα διαδραματιζόμενα στην περιοχή. Από τις βάσεις γίνεται επεξεργασία των πληροφοριών (υποκλοπές δορυφορικών συστημάτων, Data Networks, τηλεφωνικών συνομιλιών κ.τ.λ). Το δεύτερο και βασικό βήμα είναι η ολοκλήρωση διευρυμένης Αεροπορικής – Ναυτικής Εικόνας, χρησιμοποιώντας κατάλληλους αισθητήρες (RADARS, Συστήματα Παράκτιας Επιτήρησης, Συστήματα Τηλεπισκόπισης, GPS κτλ). Οι τεχνολογικές δυνατότητες αναβαθμίζονται συνεχώς.

………………….

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: Τα περίφημα ψηφίσματα του ΟΗΕ για το Κυπριακό, υπέρ των οποίων ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ “κόπτονται”:

…Επαναβεβαιώνει ειδικά το ψήφισμα του 367 (1975), καθώς και την υποστήριξη του προς τις συμφωνίες υψηλού επιπέδου του 1977 και του 1979 μεταξύ των ηγετών των δυο κοινοτήτων, με τις οποίες δεσμεύθηκαν για την εγκαθίδρυση μιας δικοινοτικής Ομόσπονδης Δημοκρατίας της Κύπρου,…

_.

polignosi.com, 22 Ιουλίου 2024

Ψηφίσματα του ΟΗΕ για το Κυπριακό πρόβλημα

Εβδομήντα περίπου ψηφίσματα και αποφάσεις έχουν εγκρίνει κατά καιρούς σχετικά με την Κύπρο το Συμβούλιο Ασφαλείας και η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών. Η περίοδος που καλύπτεται είναι από την ανεξαρτησία της Κύπρου ως σήμερα. Για τα ψηφίσματα πριν από την ανεξαρτησία βλ. κεφάλαιο Το Κυπριακό πρόβλημα και τα Ηνωμένα Έθνη, του παρόντος λήμματος.

Η περίοδος από το 1964 ως την τουρκική εισβολή: Το πρώτο ψήφισμα μετά την ανεξαρτησία της Κύπρου (1960) εγκρίθηκε από το Συμβούλιο Ασφαλείας στις 4 Μαρτίου1964 μετά την αποχώρηση των Τουρκοκυπρίων από την Κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας και τις απειλές της Τουρκίας να εισβάλει στην Κύπρο. Το ψήφισμα προνοούσε, μεταξύ άλλων, την αποστολή στην Κύπρο ειρηνευτικής δύναμης των Ηνωμένων Εθνών (για πλήρες κείμενο του ψηφίσματος βλ. κεφάλαιο Η ειρηνευτική δύναμη του ΟΗΕ στην Κύπρο, του παρόντος λήμματος). Το ψήφισμα αυτό είχε τον αριθμό 186 (Βλέπε Βίντεο Ψηφιακός Ηρόδοτος Αρχείου ΡΙΚ).

Στις 9 Αυγούστου 1964, μετά τις μάχες στην Τηλλυρία και τις επιθέσεις της τουρκικής αεροπορίας, το Συμβούλιο Ασφαλείας ενέκρινε το ψήφισμα 193 με το οποίο απηύθυνε επείγουσα έκκληση στην κυβέρνηση της Τουρκίας να σταματήσει αμέσως τον βομβαρδισμό και τη χρήση στρατιωτικής βίας οποιουδήποτε είδους εναντίον της Κύπρου, και την κυβέρνηση της Κύπρου να διατάξει τις ένοπλες δυνάμεις που βρίσκονται υπό τον έλεγχό της να καταπαύσουν αμέσως το πυρ.

  (more…)

Σχόλιο GMR: Εχουν σημασία οι τίτλοι;

Δηλαδή, […ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Χριστοδουλίδης αναφερόμενος στις τοποθετήσεις του κατοχικού ηγέτη ότι απορρίπτει μια τριμερή συνάντηση μεταξύ των ηγετών των δύο κοινοτήτων…]

Υπογραμμίζουμε τον τίτλο που έδωσε ο Τατάρ στον Χριστοδουλίδη αλλά, πιο πολύ υπογραμμίζουμε την πρεμούρα του Χριστοδουλίδη (αποφασισμένου για ΔΔΟ) να αποδέχεται τον τίτλο του εκπροσώπου κοινότητας και να ενεργεί ως εκπρόσωπος κοινότητας και όχι ως Πρόεδρος Δημοκρατίας αυτεξούσιου κράτους.  

Εκφραζόμενοι διαφορετικά, ο Τατάρ και κάποιοι δημοσιογράφοι υποβιβαζουν τον Χριστοδουλίδη σε ηγέτη κοινοτητας (αντι Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας) και ο Χριστοδουλίδης δεν τους “βουλώνει” το στομα . Και αυτό προστίθεται στην μικρότητα του Χριστοδουλίδη, δεδομένου ότι έπρεπε αντί να παρακαλάει για συνάντηση και ΔΔΟ, να κατακεραυνώνει τον Τατάρ και να φτιάξει στρατό, αεροπορία ναυτικό και να απαιτήσει ΑΟΖ με Ελλάδα.

_.

hellasjournal, 9 Μαϊου 2024

«Δεν αντιλαμβάνομαι κάποιος να μην επιθυμεί απλά να συζητήσει» είπε σήμερα Πέμπτη ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Χριστοδουλίδης αναφερόμενος στις τοποθετήσεις του κατοχικού ηγέτη ότι απορρίπτει μια τριμερή συνάντηση μεταξύ των ηγετών των δύο κοινοτήτων και της προσωπικής απεσταλμένης του Γ.Γ. των Ηνωμένων Εθνών για το Κυπριακό.

Σε δηλώσεις του προσερχόμενος στην εκδήλωση για την Ημέρα της Ευρώπης, στο Σπίτι της Ευρώπης, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κληθείς να σχολιάσει τις δηλώσεις του κατοχικού ηγέτη, ο οποίος απέρριψε μια τριμερή συνάντηση των ηγετών με την προσωπική απεσταλμένη του ΓΓ των ΗΕ κα Ολγκίν, είπε ότι «δεν θα μιλήσω εκ μέρους του κ. Τατάρ, θα μιλήσω εκ μέρους της δικής μας πλευράς.

Ανταποκρίθηκα θετικά στο κάλεσμα της κας Ολγκίν, η οποία βρίσκεται στην Κύπρο. Βρίσκεται σε εξέλιξη μια προσπάθεια που δεν περιορίζεται στην Κύπρο και ας αφήσουμε τη διπλωματία να εργαστεί και ελπίζουμε να υπάρξουν θετικά αποτελέσματα. Αν δεν συζητήσουμε πώς θα δούμε ότι υπάρχει η προοπτική για επίλυση του Κυπριακού.

Και δεν αντιλαμβάνομαι κάποιος να μην επιθυμεί να συζητήσει, απλά να συζητήσει. Αλλά, επαναλαμβάνω, δεν θέλω να προκαταλάβω τις εξελίξεις και από σεβασμό προς τη δουλειά της κας Ολγκίν και όλων αυτών που προσπαθούν να μας βοηθήσουν σε αυτή την προσπάθεια. Να αναμένουμε να δούμε τα αποτελέσματα και στη συνέχεια θα τοποθετηθούμε».

(more…)

_.

του Γιαννάκη Λ. Ομήρου, 25 Απριλίου 2024

«Δεν υπάρχει πρόβλημα Αιγαίου. Δεν υπάρχει πρόβλημα νησιών. Δεν υπάρχει Κουρδικό πρόβλημα. Δεν υπάρχει Κυπριακό πρόβλημα. Ένα είναι το πρόβλημα. Η Τουρκία».

Αυτά είπε ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης σε ένα από τα πρώτα συνέδρια του ΠΑΣΟΚ. Και οι χιλιάδες σύνεδροι, όρθιοι αποθέωναν για πολλή ώρα αυτόν το μεγάλο Έλληνα και εμβληματική μορφή του Ποντιακού Ελληνισμού.

Αγωνιστής, διανοούμενος συγγραφέας, πολιτικός με την έννοια της προσήλωσης σε αρχές και αξίες, συνεπής και ασυμβίβαστος, απροσκύνητος.

Πρωτοπόρος στην ανάδειξη της γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού. Συμπαραστάτης των Κούρδων αγωνιστών. Ένθερμος συνοδοιπόρος στον αγώνα για τερματισμό της τουρκικής κατοχής στην Κύπρο.

Το 1994, η Βουλή των Ελλήνων, υιοθέτησε την πρόταση του για την αναγνώριση της 19ηςΜαΐου ως Ημέρα Μνήμης της Ποντιακής Γενοκτονίας.

• Το 2010 σε ομιλία του το 1996 στο 6ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ αναφέρθηκε, σε ένα προφητικό του λόγο, στην πιθανότητα έλευσης οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα, στο τέλος του τότε ιστορικού κύκλου που ο ίδιος τοποθετούσε «το 2004 ή το 2010».

Διωκόμενος από την επτάχρονη χουντική τυραννία των συνταγματαρχών, ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης διέφυγε παράνομα στην Ιταλία. Ήταν στην επταμελή ομάδα που συνέγραψε την ιδρυτική διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ της 3ης του Σεπτέμβρη, στο Μόναχο της Γερμανίας τον Αύγουστο του 1974.

Η πρόταση του το 1988, στο Δεύτερο Παγκόσμιο Ποντιακό Συνέδριο, για τη δημιουργία μιας πόλης στα παράλια της Θράκης, με την ονομασία «Ρωμανία», προορισμένης να φιλοξενήσει Πόντιους μετανάστες, έμεινε στην ιστορία.

Με εισήγηση να προστεθεί στο όνομα της περιφέρειας Θράκης και το όνομα Ρωμανία έτσι ώστε να ονομάζεται Θράκη – Ρωμανία.

Πνεύμα ανήσυχο και ανυπότακτο αποχωρεί από το ΠΑΣΟΚ λόγω πολιτικών διαφωνιών και επιχειρεί πολιτικές πρωτοβουλίες και παρεμβάσεις χωρίς υπολογισμό του περίφημου πολιτικού κόστους.

Πριν μερικές εβδομάδες ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης με κάλεσε στο τηλέφωνο και μου εξέφρασε την επιθυμία να έλθει στην Κύπρο να παρουσιάσει ένα τελευταίο βιβλίο του με τον τίτλο «Καλαβρία – Η βαθιά Ελλάδα» και να μιλήσει και για την Κύπρο, με αφορμή τα 50 χρόνια τουρκικής κατοχής.

«Μετά τη φυγή του Λυσσαρίδη, θέλω να έχω εσένα τον άνθρωπο μου στην Κύπρο». Του είπα πως το θεωρώ μεγάλη μου τιμή.

• Διευθέτησα με τον «Όμιλο Διαλόγου Βήμα Ευθύνης» (ΔΟΒΕ) την πραγματοποίηση της εκδήλωσης στις 10 Απριλίου. Το βιβλίο του Μιχάλη Χαραλαμπίδη θα παρουσίαζε ο δημοσιογράφος Κώστας Βενιζέλος.

Η λαχτάρα του γι’ αυτή την επίσκεψή του στην Κύπρο ήταν μεγάλη. Δεν πρόλαβε. Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης έφυγε και είναι πλέον ασφαλής. Η φυσική του σιωπή θα αναδεικνύει διαρκώς το μέγεθος του έργου και της προσφοράς του, το μεγαλείο των αρχών και αξιών που υπηρέτησε και το ανεξάντλητο περίσσευμα της διάνοιας και της ψυχής του.

Όσοι τον συναντήσαμε νοιώθουμε τυχεροί. Ωστόσο, η αίσθηση μας είναι ότι ακόμα και τώρα που μας αποχαιρέτησε, μας διαφεύγει όλο του το μέγεθος.

* Γιαννάκης Λ. Ομήρου
Πρώην Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων

Πηγή: hellasjournal.com

_.

Κων. Γιαννακός, 10 Οκτωβρίου 2023

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Το άρθρο γράφτηκε γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι θα προκαλέσει αντιδράσεις. Να δηλώσω ότι δεν είμαι Κύπριος, ούτε έχω επισκεφθεί ποτέ το νησί. Πρόθεσή μου είναι να ξεκινήσει μία ειλικρινής συζήτηση χωρίς προκαταλήψεις και προκατασκευασμένες απόψεις, για το μέγιστο αυτό εθνικό θέμα. Τελευταία, πυκνώνουν τα δημοσιεύματα τα οποία κατηγορούν την κυβέρνηση ότι προσέρχεται σε διάλογο-διαπραγμάτευση με την Τουρκία, αφήνοντας εκτός το Κυπριακό και ότι ετοιμάζεται να “ξεπουλήσει” τον Κυπριακό Ελληνισμό. Την ίδια στιγμή ο Ερντογάν ζητά δύο κράτη στην Κύπρο.

Παράλληλα όλοι δηλώνουν την ανάγκη εξεύρεσης μίας “δίκαιης και βιώσιμης λύσης”, χωρίς να προσδιορίζουν επακριβώς ποια είναι αυτή, επικαλούμενοι αορίστως το ευρωπαϊκό κεκτημένο και την ανάγκη επανένωσης του νησιού. Αντιθέτως, στηλιτεύονται οι τουρκικές δηλώσεις και προσπάθειες για δημιουργία δύο ξεχωριστών κρατών στο νησί. Σκοπός δεν είναι η ερμηνεία των προθέσεων της κυβέρνησης, αλλά να τεθεί μια σειρά ερωτημάτων.

Εάν ορισθεί ως αφετηρία της δημιουργίας των δύο κοινοτήτων το 1571 μ.Χ., έτος της οθωμανικής κατάκτησης, πότε ακριβώς οι δύο κοινότητες ήταν ελεύθερες και ισότιμες, χωρίς την παρουσία μίας ξένης δύναμης; Υπόψη ότι δεν γίνεται λόγος για ειρηνική συνύπαρξη, διότι αυτή επιβάλλονταν από τον εκάστοτε επικυρίαρχο. Η τουρκοκυπριακή κοινότητα είναι αδιάφορο εάν προέρχεται από εξισλαμισμένους Κυπρίους ή εποίκους, αλλά σε όλη την οθωμανική περίοδο οι χριστιανοί ήταν υπόδουλοι-ραγιάδες, άρα υπήρχε σχέση αφέντη- δούλου. Από το 1878 και μέχρι το 1960 οι δύο κοινότητες τελούσαν υπό τη διοίκηση των Βρετανών, άρα πάλι δεν ήταν ελεύθερες.

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr