Γιώργ. Τριανταφυλλόπουλος, 20/01/2017

“Είμαστε πιο κοντά από ποτέ στη λύση του χρέους, σε μια δίκαιη ρύθμιση που δικαιούμαστε” τόνισε ο πρωθυπουργός στη συνέντευξη του στο πλαίσιο της ΔΕΘ.

Αυτό είπε ο πρωθυπουργός. Ας προσπαθήσουμε να διερευνήσουμε, εν συντομία, τι και πόσο είναι το χρέος και ποια η θέση του στον καπιταλισμό της εποχής μας.

Ζούμε σε μια εποχή που η ύπαρξη τεραστίων χρεών, τόσο από το δημόσιο όσο και από τους ιδιώτες, να θεωρείτε κάτι το απολύτως φυσιολογικό. Κάτι που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί η αναγκαιότητά του από κανένα. Κάτι σαν φυσική νομοτέλεια. Προς αυτή την κατεύθυνση ωθούν τις σκέψεις και τις συνειδήσεις, με τρόπο μεθοδικό, οι κυρίαρχες τάξεις και οι πολιτικοί και ιδεολογικοί εκπρόσωποί τους με τη χρησιμοποίηση των μεγάλων προπαγανδιστικών δυνατοτήτων που κατέχουν. Είναι όμως έτσι; Είναι γεγονός πως ο δανεισμός ήταν μια πρακτική γνωστή και σε χρήση σε όλα τα εκμεταλλευτικά κοινωνικοοικονομικά συστήματα.

Μέχρι τη δεκαετία του 1970 πολλές και σημαντικές μεταβολές είχαν συντελεστεί στον καπιταλισμό σαν κοινωνικοοικονομικό σύστημα.

Εντελώς επιγραμματικά μπορούμε να συνοψίσουμε αυτές στα παρακάτω:

         1.   Αδυναμία δημιουργίας νέων δυναμικών παραγωγικών κλάδων.

    2.  Αδυναμία ένταξης νέων εργατικών δυνάμεων, με επέκταση σε νέες χώρες, στη διαδικασία της καπιταλιστικής συσσώρευσης.

         3.    Επικράτηση σε όλες τις μεγάλες πολυεθνικές των τεχνοκρατικών διοικήσεων.

(more…)

(Δευτ. 31/10/16 – 12:45)

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΥΛΟΥ*

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΣΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ του ΜΑΧΩΜΕ με θέμα ΕΥΡΩΖΩΝΗ ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ, που έγινε στην Αθήνα 15,16 και 17 Γενάρη 2016

1. ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΙΣΟΖΥΓΙΟ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΠΡΟΙΟΝΤΩΝ

Καθώς όλο και περισσότεροι αντιλαμβάνονται πλέον πως η κρίση παίρνει χαρακτηριστικά μονιμότητας για την ελληνική οικονομία αλλά ταυτόχρονα αρνούνται ή αδυνατούν να κατανοήσουν τα αίτια αυτής της κρίσης οι αναφορές στον πρωτογενή τομέα όλο και πληθαίνουν. Από τη μια μεριά βρίσκονται οι υπηρέτες των πολιτικών του κεφαλαίου που τρομοκρατώντας ισχυρίζονται πως δεν παράγουμε τίποτα και πως αν δεν είμαστε πειθήνιοι στα κελεύσματα των υπηρετών του κεφαλαίου θα πεθάνουμε από την πείνα. Από την άλλοι όλοι αυτοί οι οποίοι από διάφορες πολιτικές αφετηρίες και με διαφορετικές  σκοπιμότητες επικαλούνται συνεχώς την ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας ως λύση, ή ως μέρος της λύσης, του προβλήματος επιβίωσης της συντριπτικής πλειονότητας του ελληνικού λαού που πλήττεται  από τις βάναυσες πολιτικές του κεφαλαίου.

Οι εξελίξεις μετά την ανάληψη της κυβερνητικής εξουσίας από το ΣΥΡΙΖΑ έδειξαν εξαιρετικά καθαρά πλέον και στους πιο αφελείς πολιτικά πως οι πολιτικές επιλογές είναι αποκλειστικά δύο. Ή απόλυτη συμμόρφωση με τις πολιτικές της λιτότητας και της μετάβασης της ελληνικής οικονομίας σε ένα άλλο μοντέλο με κύριο χαρακτηριστικό τη φτώχεια για τη συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων ή ρήξη με αυτές. Βασικές συνιστώσες της ρήξης είναι η παύση πληρωμών του δημοσίου χρέους, η ανάκτηση της νομισματικής κυριαρχίας και η επιστροφή σε εθνικό νόμισμα και η κρατικοποίηση των τραπεζών από ένα κράτος που την εξουσία θα κατέχουν δυνάμεις φιλολαϊκές.

Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.

(Δευτ. 19/9/16 – 21:20)

του ΓΙΩΡΓΟΥ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΥΛΟΥ

Η αναγκαιότητα ενός ολοκληρωμένου σχεδίου ρήξης με τις  πολιτικές  υποταγής  στο μεγάλο κεφάλαιο και ιδιαίτερα το γερμανικό καθίσταται όλο και επιτακτικότερη καθώς αφ΄ ενός μεν το πολιτικό τοπίο στην Ελλάδα ξεκαθαρίζει  και αφ΄ ετέρου η ταξική συνείδηση ωριμάζει  με ταχείς ρυθμούς. Όλο και σε ευρύτερα τμήματα των πληττόμενων από την κρίση κοινωνικών τάξεων και στρωμάτων στην Ελλάδα συνειδητοποιούν πως η διαμορφούμενη οικονομική και κοινωνική κατάσταση είναι σχεδιασμένη και έχει σαν στόχο τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους και τους μικροεπαγγελματίες. Στην κατηγορία αυτή εντάσσεται και το μικρό κεφάλαιο καθώς οι ακολουθούμενες πολιτικές μεθοδευμένα και συνειδητά το ωθούν στην καταστροφή με στόχο τόσο την ενίσχυση της κερδοφορίας του κεφαλαίου όσο και την ιδιοκτησία από μέρους του κάθε περιουσιακού στοιχείου.

συνεχίστε την ανάγνωση πατώντας στο Link

του Γιώργου Τριανταφυλλόπουλου

Νοεμβ.2011, αλλά επίκαιρο λόγω ΕΛΣΤΑΤ- Γεωργίου

 Ήταν, είπαν, η Ελλάδα η χώρα με τα τεράστια ελλείμματα και το τεράστιο δημόσιο χρέος που επέβαλλαν τη λήψη μέτρων λιτότητας με τη κυριαρχία στη χώρα να περνά στην Ε.Ε. στην Ε.Κ.Τ. και στο Δ.Ν.Τ. Έτσι διατυμπανιζόταν από την ελληνική κυβέρνηση τα ελληνικά και τα ξένα ΜΜΕ από την κομισιόν από ένα Μπαρόζο, ένα κάποιο Γιούνκερ και κάτι άλλους παράξενους που ποτέ οι Έλληνες δεν είχαν εκλέξει στα πλαίσια της κολοβής και στρεβλής ελληνικής δημοκρατίας. Έλεγαν πως η Ελλάδα είχε καταρρεύσει και αναλάμβαναν αυτοί να τη σώσουν. Οι περισσότεροι Έλληνες σοκαρισμένοι δέχονταν τους διάφορους αριθμούς που ακούγονταν χωρίς να το ψάχνουν.  Λέω να το ψάξουμε λίγο. Είχαν κάποια βάση όσα είπαν; (more…)

(Τρι. 23/8/16 – 14:10)

Του Γ.Π. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΥΛΟΥ*

Από το 2010, οπότε και ξέσπασε η κρίση του δημοσίου χρέους στην Ελλάδα το ενδιαφέρον όλων είναι στραμμένο προς το δημόσιο χρέος. Πολιτικοί, δημοσιογράφοι και αναλυτές έχουν στρέψει το ενδιαφέρον των πολιτών προς αυτό. Οι ακολουθούμενες πολιτικές από το 2010 και μετά έχουν πολλαπλούς στόχους που όλοι συνδέονται από τη μια με την αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου και από την άλλη με την προσπάθεια αλλαγής παραδείγματος με την άσκηση της εξουσίας σε μια ανεπτυγμένη χώρα απευθείας από τους εκπροσώπους του διεθνούς κεφαλαίου άμεσα και χωρίς προσχήματα. Η μονομερής αυτή προσήλωση στο δημόσιο χρέος άφησε στη σκιά ένα άλλο χρέος. Ένα χρέος που συνδέεται άμεσα τόσο με το δημόσιο χρέος όσο και με το σύνολο των στόχων που έχουν οι πολιτικές που ακολουθούνται.

(more…)