Σχόλιο GMR:

Ανοιχτή επιστολή προς Καθηγητή κύριο Αλέξανδρο Χρύση.

Κύριε Καθηγητά,

Τα δικαιώματα των ανθρώπων https://greek-market-research.com/clink/kataktimenos-nomikos-politismos/ και τα δικαιώματα της ανθρωπότητας για την επιβίωσή της (βλέπετε, ειρήνη, περιβάλλον-βιοποικιλότητα, πυρηνικές δοκιμές/εφαρμογές, γενετικοί κώδικες κλπ), ευρίσκονται στο κρισιμότερο σημείο αλληλεξάρτησης από κάθε άλλη στιγμή της ιστορίας, με τους χώρους εργασίας και παραγωγής να κατέχουν αποφασιστικής σημασίας θέση στο κρίσιμο σταυροδρόμι αυτής της αλληλεξάρτησης.

Με αυτές τις σκέψεις, ακολουθεί η επιστολή μας για την συν-αντιμετώπιση της “ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑΣ” στην οποία ενσωματωνόμαστε:

Α)   Επισημαίνουμε, υπογραμμίζουμε και μορφοποιούμε, τα από το 2014 λόγια σας, προκειμένου να καταλήξουμε, δίχως να διαφωνούμε με την εν τω συνόλω ουσία των θέσεών σας, στο να ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ ΣΥΝΕΡΓΕΙΕΣ επί της υπ’ αριθμ 4 επισήμανσής μας, θεωρώντας κομβικά σημεία τα, 1-2-3:

       1)   “…το ζητούµενο δεν είναι η κατάργηση αλλά η υπέρβαση του κοινοβουλευτισµού.”

      2)   “Πρόκειται ουσιαστικά για την ανάγκη ενός πολύµορφου αγώνα εµβάθυνσης και διεύρυνσης της δηµοκρατίας, µε τρόπο που να αποκτήσει πολιτικά ουσιαστικό και κοινωνικά απελευθερωτικό περιεχόµενο – για να πάψει επιτέλους η δηµοκρατία να ταυτίζεται στην κοινή συνείδηση µε τις πιο εκφυλισµένες εκδοχές του αστικού κοινοβουλευτισµού.”

Επισήμανση της G-M-R:  “πιο εκφυλισµένες εκδοχές του αστικού κοινοβουλευτισµού” = “τι κι αν είναι Κατοχή” Αντί-Προσώπου Σου Κοινοβουλευτισμός.

       3) ”  …χωρίς τάσεις απογείωσης από τον κόσµο του πραγµατικού, που εύκολα προσγειώνουν στον άνυδρο κόσµο του σεxταρισµού.”

      4)   “Με αφετηρία µια συστηµατική διεπιστηµονική έρευνα πρέπει να επεξεργαστούµε άµεσα ένα πολιτικό πλαίσιο προώθησης επιµέρους ρηγµάτων στο αστικό σύστηµα εξουσίας µε κοµβικό στόχο την έξοδο από την ΟΝΕ και την ΕΕ.”

Σημείωση της G-M-R:  Η ρηγμάτωση προϋποθέτει “δ.ά.δ.α.” Δικαιοσύνης-Ανιδιοτέλειας-Δημοκρατίας-Αλληλεγγύης” ως προσωπική/συλλογική/μετωπική συμπεριφορά, ενισχυμένη με ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ, τεκμηρίωση ΑΠΕΝΑΝΤΙ στην t.i.n.a./there is no alternative, ΑΠΟΔΟΜΗΤΙΚΗ της tina και των υπευθύνων/συνενόχων εφαρμογής της, εξευτελιστική με την μέθοδο “ενώπιος-ενωπίω”(κάτω από την χωροταξική τους μύτη), “μέσα στο θεματικό τους γήπεδο”(τεκμηρίωση υπέρ του Εθνικού νομίσματος (γενικό TAG) επιστημονική-τεκμηρίωση-υπέρ-του-εθν/ , έκθεση υπόδειξη ΟΗΕ Μάρτιος 2014, ΟΗΕ, διεθνή απαίτηση για Λ.Ε.Χ & λογοδοσία υπαιτίων, κλπ), και, “από το πεζοδρόμιο (πχ το σχόλιο μας μας στην ανάρτηση εδώ Λαφαζάνης: Έχουμε ενώπιον μας ένα καθεστώς Λατινοαμερικάνικης καθεστωτικής μπανανίας ) μέχρι και διεθνώς”.

Οι κατά περίπτωση μέθοδοι ποικίλουν (στο μέγεθος/δυναμισμό και στην μορφή πχ σάτιρα, καταγγελία, α λά Γκάντι αποδόμηση, οργάνωση ήρεμης δύναμης, κλιμακούμενης εξελικτικά ως την αποσύνθεση-εξουδετέρωση-λογοδοσία των υπαιτίων).

Β)   Το ΠΑΝΤΑ τριπλοσυνδυασμένα συνδικαλιστικά/αγωνιστικά-νομικά/δικαιικά/επιστημονικά-πολιτικά (όχι κομματικά), ΣΥΝΕΡΓΕΙΑΚΟ (ημών-επιστημόνων/διανοουμένων-ενεργών πολιτών) ΤΕΚΜΗΡΙΩΤΙΚΟ & ΗΘΙΚΗΣ ΥΠΕΡΟΧΗΣ υλικό (πολεμοφόδια Τα πολεμοφόδια….. ), αφορά την κατά ΓΚΡΑΜΣΙ ταξική πάλη Η ηγεμονία στον Γκράμσι , και από το 2010, την αποκορύφωση αυτής της πάλης σε πατριωτική πάλη, με εισαγγελική διασύνδεση (ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΕΣ ΠΟΥ ΟΙ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΙΣ κκ ΠΕΠΟΝΗΣ-ΝΤΖΟΥΡΑΣ/νά το ρήγμα!, διαβίβασαν με την δικογραφία ΙΑ 2012/19806 μέσω Εισαγγελέα Αρείου Πάγου στη Βουλή, όπου βουλευτές Πρόεδροι της Βουλής και εντός και εκτός Βουλής κόμματα εσιώπησαν=στέρηση φυσικού δικαστή…) ταξικού-πατριωτικού (μηνύσεων εσχάτης προδοσίας διασυνδεδεμένων με προηγούμενες μηνύσεις παραβιάσεων εργατικού δικαίου), δηλαδή, εξελίξεως της μεγαλοεργοδοτικής ταξικής επίθεσης (ενοικίαση εργαζομένων, καταχρηστικοί δανεισμοί και εργολαβίες κλπ=αποσύνδεση σχέσης από σύμβαση εργασίας, εργοδοτικές παρεμβάσεις στον συνδικαλισμό, καταπατήσεις εργατικής νομοθεσίας κλπ ΕΡΓΑΣΙΑ – ΔΙΚΑΙΟ ), ΕΩΣ ΕΠΙΤΑΧΥΝΣΗ ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ ΤΑΞΗΣ-ΕΘΝΟΥΣ μέσω της ΧΡΕΟΚΡΑΤΙΑΣ .

Γ)   Ζούμε την περίοδο της “μετά”μνημονιακής κανονικότητας, ζούμε τον “τι κι αν είναι Κατοχή Αντί-Προσώπου Σου Κοινοβουλευτισμό, ζούμε τον εν μέσω Κατοχής “δημοκρατικό αγώνα” των δίχως αντιμνημονιακή αιτία δια-δηλώσεων, “επαναστάσεων” , μπαχαλοκουφοντινέϊκων, τη ανταρσυακή συνδρομή προβοκατορικο”παρεμβάσεων”, ( Συγκλονίζει διασώστης του ΕΚΑΒ: Νέοι παρακαλούν για λίγο οξυγόνο – Το 90% των κλήσεων είναι για κορονοϊό ), ζούμε την δια-κομματική κυριαρχία των πολιτευομένων, συμπεριλαμβανομένης της εγγενούς συνύπαρξης “αριστερών” ακραιοσεχταριστών (ΚΚΕ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΛΑΕσεχταροπορτουνιστική, και βιωματικές και τεκμηριωμένες και αναρτημένες στην G-M-R οι σχετικές διαπιστώσεις) και “αριστερών” οπορτουνιστών (ΣΥΡΙΖΑ παγκοσμίως γελοιοποιημένο) που απορρίπτουν μετά βδελυγμίας την παρακάτω ΣΥΝ-ΑΝΤΙ-ΣΤΑΣΗ:   δ.ά.δ.α. ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΑΝΤΙdebtocracy ΠΡΑΓΜΑΤΟΓΝΩΜΟΣΥΝΗΣ   και   ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ: ποια «λύση» τεκταίνεται στο κυπριακό; Υπογράφουν 22 προσωπικότητες.

Δ)   Αναζητείται , ιδιαίτερα και από πλευράς σας κύριε Αλέξανδρε Χρύση, συνέργεια υπέρ της αντι-Debtocracy, όπως παραπάνω τριπλοσυνδυασμένα τεκμηριωμένης, Ηθικής Υπεροχής (και κατά Κλαούζεβιτς κατοχυρωμένης ηθικής υπεροχής), ταυτόχρονα και της κατά Γκράμσι Ηγεμονίας/ηθικής υπεροχής στο πεδίο του Εποικοδομήματος  https://tetradia-marxismou.gr/η-ηγεμονία-στον-γκράμσι/ ,  σε εθνικό και διεθνικό κοινωνικοπολιτικό επίπεδο, με Υπομονή και Αγάπη προς τον Άνθρωπο, με αναμμένη την “δ.ά.δ.α.” Δικαιοσύνης-Ανιδιοτέλειας-Δημοκρατίας-Αλληλεγγύης και με δεδηλωμένο ΕΥΓΕΝΙΚΟ ΣΚΟΠΟ, παγκόσμια ΕΙΡΗΝΗ Ειρήνη αγάπη μου ! , ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ=Δημοκρατία ΣΕ ΕΦΑΡΜΟΓΗ Σοσιαλισμός= Δημοκρατία σε Εφαρμογή .

Υστερόγραφο:   Το πλούσιο εντός και εκτός της G-M-R υλικό, τεκμηριώσει, προτάσεις, δράσεις, πάντα τριπλοσυνδυασμένα και συνεργειακά, που διαθέτουμε ΣΕ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΝΤΥΠΗ ΜΟΡΦΗ, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για πανεπιστημιακή αξιοποίηση από πλευράς σας.

_.

Αλέξ. Χρύσης, 11 Φεβ 2014

Ο Αλέξανδρος Χρύσης* μιλά στο Πριν για την ποιοτική αντιδραστική μετάλλαξη της αστικής δημοκρατίας. Υπογραμμίζει τη σημασία ενός επιστημονικά τεκμηριωμένου πολιτικού πλαισίου προώθησης επιμέρους ρηγμάτων στο αστικό σύστημα εξουσίας με κομβικό στόχο την έξοδο από την ΟΝΕ και την ΕΕ. Μια μετωπική ριζοσπαστική Αριστερά, με καθοριστικό το ρόλο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, είναι περισσότερο παρά ποτέ άλλοτε αναγκαία, τονίζει.

Συνέντευξη στον Γιάννη Ελαφρό

– Η κυβέρνηση Σαµαρά και Βενιζέλου εντείνει την καταστολή και διαµορφώνει ένα πυκνό αντιδηµοκρατικό πλέγµα. Ταυτόχρονα, η ίδια η ελληνική δηµοκρατία βρίσκεται υπό αυστηρή εποπτεία και οι περισσότερες αποφάσεις λαµβάνονται από όργανα της ΕΕ κυρίως αλλά και του ΔΝΤ. Διαµορφώνεται µια νέα ποιότητα;

– Δεν χωράει αµφιβολία ότι η κλιµακούµενη κρατική καταστολή, σε συνδυασµό µε τη λειτουργία του κοινοβουλίου ως µηχανισµού τυπικής διεκπεραίωσης των αποφάσεων της ελληνικής κυβέρνησης, µιας κυβέρνησης που µε τη σειρά της υλοποιεί την επιβεβληµένη από τα διευθυντήρια των Βρυξελλών και του Βερολίνου πολιτική, συνιστά «νέα ποιότητα», µετάλλαξη του τρόπου λειτουργίας της λεγόµενης ελληνικής δηµοκρατίας. Σε ιδεατό επίπεδο, και µε όρους πολιτικού φιλελευθερισµού, η εκτελεστική εξουσία εφαρµόζει τους νόµους που συµπυκνώνουν την κοινοβουλευτικά διαµορφούµενη θέση του κυρίαρχου, δηλαδή του λαού. Εν προκειµένω, η εκτελεστική εξουσία, η κυβέρνηση, εκτελεί και επιβάλλει στον ελληνικό λαό τη συνισταµένη της βούλησης των πραγµατικών κυρίαρχων, οι οποίοι δεν είναι άλλοι από τις αστικές τάξεις των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν πρόκειται για συγκυριακή παρέκκλιση από τη λειτουργία της αστικής δηµοκρατίας· πρόκειται για οργανική προσαρµογή των αστικών πολιτικών θεσµών –και όχι µόνο του κοινοβουλίου– στις δοµικές αναδιαρθρώσεις που µέσα στην κρίση και διαµέσου αυτής επιχειρεί ο διεθνής και εγχώριος καπιταλισµός.

  (more…)

Σχόλιο GMR:    Αξίζει να αναρτήσουμε άρθρο που δεν είχαμε δει.

«Πολύ φοβούμαι ότι η Αριστερά που επιστρέφει δεν είναι ανάγκη των καιρών. Ανάγκη των καιρών δεν είναι μια Αριστερά που επιχειρεί, και μάλιστα με αυτοσχέδιο και πρόχειρο τρόπο, να παίξει το ρόλο ενός διαχειριστικού τύπου συνδικάτου, τη στιγμή που απαιτείται η συγκρότηση και λειτουργία ενός μαρξιστικού κόμματος νέου τύπου, ενός σύγχρονου πολιτικού και ηθικού παιδαγωγού και οργανωτή των μαζών. Ανάγκη των καιρών δεν είναι μια Αριστερά των καιροσκοπικών εκλογικών συνεργασιών με στόχο την κυβερνητική εξουσία, αλλά μια μετωπική Αριστερά με δια-ταξική θεμελίωση στην εργατική τάξη και στους συμμάχους της, μια μετωπική Αριστερά που, χωρίς να απορρίπτει οποιαδήποτε μορφή πάλης με όρους μαζικού κινήματος, της κοινοβουλευτικής συμπεριλαμβανομένης, συνδέει και νοηματοδοτεί τις τακτικές επιλογές της με βάση το στρατηγικό της στόχο, το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας. Ανάγκη των καιρών δεν είναι μια Αριστερά που αναζητεί τη διαπραγμάτευση, για να αποφύγει τις μάχες, αλλά μια Αριστερά που δίνει συντεταγμένα τις μάχες, για να σύρει, αν χρειαστεί, τον αντίπαλο στη διαπραγμάτευση.»

_.

Αλέξ. Χρύσης, 26 Ιουλίου 2015

Μα πιο πολύ μιλώ για τους ψαράδες

Π’ αφήσανε τα δίχτυα τους και πήρανε τα βήματά Του

Κι όταν Αυτός κουράστηκε αυτοί δεν ξαποστάσαν

Κι όταν Αυτός τους πρόδωσε αυτοί δεν αρνηθήκαν

Κι όταν αυτός δοξάστηκε αυτοί στρέψαν τα μάτια

Κι οι σύντροφοι τους φτύνανε και τους σταυρώναν

Κι αυτοί, γαλήνιοι, το δρόμο παίρνουνε π΄άκρη δεν έχει

Χωρίς το βλέμμα τους να σκοτεινιάσει ή να λυγίσει

Όρθιοι και μόνοι μες στη φοβερή ερημία του πλήθους

(Από το ποίημα «ΜΙΛΩ…» του Μανόλη Αναγνωστάκη)

Τρεις περίπου μήνες πριν τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015, ανταποκρινόμενος σε πρόσκληση συμμετοχής στη σειρά άρθρων της ΑΥΓΗΣ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ με θέμα «Η επιστροφή της Αριστεράς», σημείωνα μεταξύ άλλων:

«Πολύ φοβούμαι ότι η Αριστερά που επιστρέφει δεν είναι ανάγκη των καιρών. Ανάγκη των καιρών δεν είναι μια Αριστερά που επιχειρεί, και μάλιστα με αυτοσχέδιο και πρόχειρο τρόπο, να παίξει το ρόλο ενός διαχειριστικού τύπου συνδικάτου, τη στιγμή που απαιτείται η συγκρότηση και λειτουργία ενός μαρξιστικού κόμματος νέου τύπου, ενός σύγχρονου πολιτικού και ηθικού παιδαγωγού και οργανωτή των μαζών. Ανάγκη των καιρών δεν είναι μια Αριστερά των καιροσκοπικών εκλογικών συνεργασιών με στόχο την κυβερνητική εξουσία, αλλά μια μετωπική Αριστερά με δια-ταξική θεμελίωση στην εργατική τάξη και στους συμμάχους της, μια μετωπική Αριστερά που, χωρίς να απορρίπτει οποιαδήποτε μορφή πάλης με όρους μαζικού κινήματος, της κοινοβουλευτικής συμπεριλαμβανομένης, συνδέει και νοηματοδοτεί τις τακτικές επιλογές της με βάση το στρατηγικό της στόχο, το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας. Ανάγκη των καιρών δεν είναι μια Αριστερά που αναζητεί τη διαπραγμάτευση, για να αποφύγει τις μάχες, αλλά μια Αριστερά που δίνει συντεταγμένα τις μάχες, για να σύρει, αν χρειαστεί, τον αντίπαλο στη διαπραγμάτευση.»

Και κατέληγα ως εξής: «Δεν αισιοδοξώ εκτιμώντας την επιστροφή της Αριστεράς. Ανησυχώ βαθύτατα, όπως νομίζω ότι ανησυχούν και άλλοι, δικοί της άνθρωποι, που με οδύνη συνειδητοποιούν καθημερινά ότι αυτό που εκτυλίσσεται είναι η επιστροφή μιας Αριστεράς, ενδεχομένως και ως ανάγκης του συστήματος, αλλά όχι η μεταστροφή της Αριστεράς ως ανάγκης των καιρών.»¹

(more…)