ΑΙΣΧΡΟΝ ΕΣΤΙ ΣΙΓΑΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΣΗΣ ΑΔΙΚΟΥΜΕΝΗΣ.
ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙ Η ΠΑΤΡΙΣ.
G-M-R, 5 Μαρτίου 2020
Ι.Μ.Δ.Α./1995 ΟΨΕΙΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΑΤΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ, άρθρο “Η ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΣΤΟΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΧΩΡΟ/Αριστόβουλος Μάνεσης, σελ.185
“…Προς την κατεύθυνση αυτήν (σημ.της G-M-R: κοινωνικοπολιτικής ολοκλήρωσης της Ευρώπης) μπορεί να αποβεί αποφασιστική η συμβολή των Ευρωπαίων πολιτών. Είναι η πρώτη παρατήρηση που θα ήθελα να κάνω πριν τελειώσω. Διότι για την προστασία των κοινωνικών δικαιωμάτων, καθώς και των κάθε είδους δικαιωμάτων, δεν αρκούν οι νομικοί μηχανισμοί και οι θεσμοποιημένες διαδικασίες. Πέραν π.χ. του δικαστικού ελέγχου της συνταγματικότητας των νόμων ή της νομιμότητας των διοικητικών πράξεων ή της συμβατότητας αμφοτέρων προς το κοινοτικό δίκαιο, υπάρχουν και μηχανισμοί πολιτικοί, ιδίως στο πλαίσιο δημοκρατικών πολιτευμάτων, οι οποίοι μπορεί να λειτουργήσουν υποβοηθητικά ίσως και αποτελεσματικότερα. Έτσι, εκτός από την άσκηση των εκάστοτε πρόσφορων ατομικών, πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, χρήσιμοι είναι και μηχανισμοί εξωθεσμικοί, π.χ. αυτοοργάνωσης και άτυπης δημοκρατίας της βάσης, δράσης αυτόνομων κοινωνικών κινημάτων κ.τ.λ…
Η δεύτερη παρατήρηση αφορά το πρόβλημα-τόσο στη θεωρία όσο και ιδίως στην πράξη-των σχέσεων του λεγόμενου κοινωνικού κράτους με το κράτος δικαίου και με τα συνυφασμένα με το τελευταίο ατομικά και πολιτικά δικαιώματα. Το θεσμικό περιεχόμενο του κράτους δικαίου αποτελεί ιστορική κατάκτηση, είναι δηλαδή, δεδομένο μη ανατρέψιμο. Η δε αξία του παραμένει ακέραιη για τη νομική ασφάλεια έναντι αυθαιρεσιών της όποιας εξουσίας, ιδίως στην εποχή μας όπου οι κατασταλτικοί και ιδεολογικοί μηχανισμοί της κρατικής αλλά και της υπερ-κρατικής εξουσίας (διεθνών οργανισμών) είναι τεχνικά άρτιοι, τεράστιοι και καταθλιπτικοί όταν αποφασίσουν να δράσουν. Παράλληλα, το σύγχρονο κράτος πρόνοιας, το αποκαλούμενο “κοινωνικό κράτος”, μεριμνά για την κοινωνική ασφάλεια, υπό την έννοια της ικανοποίησης βασικών βιοτικών αναγκών των ανθρώπων που συμβιώνουν σε ορισμένη κοινωνία, αλλά και-γιατί όχι;-υπό την έννοια της συντήρησης και εξασφάλισης του status της συγκεκριμένης κοινωνίας, όπως αυτή υπάρχει και λειτουργεί. …“
Θα συμπεριλάβουμε και το εδώ σχόλιο μας (βρε Παναγιώτη) ως ενδεικτικότατη πρόταση “δ.ά.δ.α.” , δικαιϊκού-ανιδιοτελούς-δημοκρατικού-αλληλέγγυου τρόπου τριπλοσυνδυασμένης, αγωνιστικα/δικαιϊκά/πολιτικά, δράσης.
Follow Us on Twitter
Follow Us on FaceBook
Subscribe to mail list