Σχόλιο GMR : ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΕΝΟΧΗΣ (αλλά και συνενοχής κυρίως μέσα από την δόλια παραπλάνηση ΣΚΑΪ και λοιπών “μέσων μαζικής εκμετάλλευσης”) ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΕΚΑΕΤΗ “ΜΗΝ ΤΥΧΟΝ ΚΑΙ ΒΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΕΕ-ΕΥΡΩΖΩΝΗ” (αλλά ΚΑΙ συνεχιζόμενη!) ΑΝΤΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ θέση του κυρίου Βιλιάρδου.

Ειδικά όσον αφορά την Ευρώπη και την Ελλάδα, υπενθυμίζουμε τα εξής: «Η μετατροπή κρατών σε αποικίες με οικονομικά όπλα στην Ευρώπη διενεργείται από την παραγωγική μηχανή της, από τη Γερμανία – όπου πολλοί από όσους τάσσονταν υπέρ της ΕΕ και της Ευρωζώνης, όπως εμείς, εύλογα αντιδρούν πλέον, επειδή είναι αντίθετοι με τη γερμανική πια ΕΕ και με το γερμανικό ευρώ. Μπορεί δηλαδή να αναγνωρίζουμε τα πλεονεκτήματα μίας ενωμένης Ευρώπης με ένα κοινό νόμισμα για την ειρήνη και την ευημερία, αλλά κανένας δεν θέλει να είναι υποδουλωμένος στη Γερμανία – εκτός από εκείνους που αποτελούν ήδη υποχείρια της και έμμισθους υπηρέτες της, όπως είναι ορισμένα κόμματα και πολιτικοί» (πηγή).

Βασ. Βιλιάρδος, 15 Ιουλίου 2019

Ο μόνος τρόπος για να αναπτυχθεί η Ελλάδα και για να αυξήσει την ανταγωνιστικότητα της που υποχωρεί ξανά, αφού η πτώση των μισθών έχει πάψει να αποδίδει (κριτήριο η εκτόξευση του εμπορικού ελλείμματος κατά -25% το πρώτο πεντάμηνο του 2019) είναι οι επενδύσεις – όπου όμως, λόγω της υπερχρέωσης της, η κυβέρνηση θεωρεί πως το κλειδί είναι οι άμεσες ξένες επενδύσεις. Η αιτία δεν μπορεί να είναι το ότι δεν έχουν χρήματα οι Έλληνες, αφού έχουν διαφύγει καταθέσεις άνω των 130 δις €, αλλά η έλλειψη εμπιστοσύνης τους στο κράτος – κάτι που όμως δημιουργεί το ερώτημα γιατί να εμπιστευθούν οι ξένοι το κράτος, όταν δεν το εμπιστεύονται οι ίδιοι οι Πολίτες του. Θεωρούμε δε αδύνατον να μη γνωρίζει η κυβέρνηση τους κινδύνους που εμπερικλείουν οι ξένες επενδύσεις – στα πλαίσια της νέας αποικιοκρατίας που ευρίσκεται σε εξέλιξη.

«Κανένα έθνος δεν μπορεί να διαρκέσει για πάντα, να επιβιώσει, όταν η μπροστινή του πόρτα είναι ανοιχτή σε κάθε ξένο κάτω από τον ήλιο και ταυτόχρονα ξεπουλάει τα περιουσιακά του στοιχεία – ενώ τα θεμέλια μίας χώρας που δεν πρέπει ποτέ να παραβιάζονται, είναι και πρέπει να είναι η ιστορία της. Χωρίς αυτήν το Έθνος χάνει γρήγορα την ταυτότητα και το σκοπό του, καταλήγοντας ως εκ τούτου στα σκουπίδια της ιστορίας».

Άποψη

Εάν θέλει κανείς να είναι ρεαλιστής καταγράφοντας τα πραγματικά γεγονότα, δεν επιτρέπεται να αμφιβάλλει σχετικά με το ότι η Ελλάδα είναι σε τρισχειρότερη κατάσταση σε σχέση με το 2010 – με υπερχρεωμένο, ουσιαστικά χρεοκοπημένο όσο ίσως καμία άλλη χώρα στην παγκόσμια ιστορία τόσο το δημόσιο, όσο και τον ιδιωτικό της τομέα. Χρειάζεται δε επειγόντως ανάπτυξη, αφού χωρίς αυτήν δεν μπορεί να λύσει κανένα της πρόβλημα – ενώ την ίδια στιγμή οι πόρτες εισόδου της είναι ορθάνοιχτες στη μαζική μετανάστευση από τρίτες χώρες, όταν παράλληλα το εκπαιδευτικό της σύστημα απομακρύνεται σταθερά από τη μελέτη της ιστορίας και του πολιτισμού της.

Ο μόνος τρόπος τώρα για να αναπτυχθεί και για να αυξήσει την ανταγωνιστικότητα της που υποχωρεί ξανά, αφού η πτώση των μισθών στα πλαίσια της εσωτερικής υποτίμησης που της επιβλήθηκε έχει πάψει να αποδίδει (κριτήριο η εκτόξευση του εμπορικού ελλείμματος κατά -25% το πρώτο πεντάμηνο του 2019) είναι οι επενδύσεις – όπου, λόγω της υπερχρέωσης της που συμπεριλαμβάνει το αφελληνισμένο χρηματοπιστωτικό της σύστημα, η κυβέρνηση θεωρεί πως το κλειδί είναι οι άμεσες ξένες επενδύσεις.

Η αιτία βέβαια δεν μπορεί να είναι το ότι δεν έχουν χρήματα οι Έλληνες, αφού έχουν διαφύγει στο εξωτερικό καταθέσεις άνω των 130 δις €, αλλά η έλλειψη εμπιστοσύνης τους στο κράτος – κάτι που όμως δημιουργεί το ερώτημα γιατί να εμπιστευθούν οι ξένοι το κράτος, όταν δεν το εμπιστεύονται οι ίδιοι οι Πολίτες του. Παραβλέποντας αυτήν τη εξόφθαλμη απορία, θεωρούμε αδύνατον να μη γνωρίζει η κυβέρνηση τους κινδύνους που εμπερικλείουν οι ξένες επενδύσεις, στα πλαίσια της νέας αποικιοκρατίας που ευρίσκεται σε εξέλιξη – των οικονομικών πολέμων κατά κάποιον τρόπο (ανάλυση) που εάν ηττηθεί μία χώρα, όπως έχει ασφαλώς ηττηθεί η Ελλάδα, τότε είναι δεδομένη η κατοχή της από μία ή περισσότερες άλλες.

(more…)

Σχόλιο GMR : …δημιουργεί αίσθηση ατιμωρησίας,…, η δημιουργεί ΚΑΘΕΣΤΩΣ ατιμωρησίας;;;

Βέβαια, για ΟΛΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ ΕΞΑΙΡΕΣΗ αντιμνημονιακούς πολιτευόμενους (που από το 2010 αλώνουν όλα τα ΜΜΕ καταφερόμενοι εναντίον πάντων των μη οπαδών-ψηφοφόρων), “το θέμα είναι πολιτικό” και μάλιστα θέμα πολιτικής σταδιοδρομίας μακράν της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ.

Newsbeast_gr, 17 Ιουλίου 2019

Τα 250.000 ευρώ στην υπόθεση Μυτιληναίου-Νέζη, η απαλλαγή στη Siemens και η αποφυλάκιση του Φλώρου

Το βλέμμα είναι στραμμένο στη δέσμευση της κυβέρνησης ότι θα προχωρήσει στην αλλαγή όλων των «προβληματικών άρθρων» του νέου Ποινικού Κώδικα. Η εφαρμογή του από τους δικαστές δημιουργεί αναταράξεις και εύλογες απορίες για ενδεχόμενη σκοπιμότητα που κρύβεται πίσω από ρυθμίσεις που, όπως σχολιάζουν νομικοί κύκλοι, αφήνουν στο απυρόβλητο πρωταγωνιστές υποθέσεων διαφθοράς μείζονος δημοσίου ενδιαφέροντος.

Λίγες μόλις ημέρες εφαρμογής του νέου Ποινικού Κώδικα χρειάστηκαν για να αναδειχθεί το μέγα θέμα που τόσο νομικοί όσο και η Ένωση Εισαγγελέων Ελλάδος είχαν εντοπίσει όταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε στην ψήφιση διατάξεων που από πολλούς χαρακτηρίστηκαν «πλυντήριο».

(more…)

Κώσ. Λαπαβίτσας, 17 Ιουλίου 2019

Οι κοινωνικές και ταξικές επιπτώσεις των επιλογών πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ ήταν εντονότατες και ερμηνεύουν την ήττα του, αλλά και την ικανότητά του να διατηρήσει σημαντική εκλογική στήριξη. Αυτά τα ζητήματα αναλύονται στο Δεύτερο Μέρος του άρθρου.

Συνοπτικά μιλώντας για την κατάσταση της Ελλάδας, δεν αποτελεί έκπληξη ότι ο τομέας με τη γρηγορότερη ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια ήταν ο τουρισμός, με την εκτίναξη του Airbnb. Η χώρα έχει βαλτώσει. Ο τουρισμός είναι βέβαια ευπρόσδεκτος σε μια οικονομία που έχει τσακιστεί από την κρίση, αλλά αντιπροσωπεύει πλήρες αναπτυξιακό αδιέξοδο. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα της Ελλάδας και αυτή θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό τις εξελίξεις.

Δεύτερο μέρος

Η εκλογική αντοχή του ΣΥΡΙΖΑ

Το αναπόφευκτο αποτέλεσμα της οικονομικής πολιτικής δανειστών και ΣΥΡΙΖΑ ήταν η συνεχής και παγιωμένη φτώχεια.

Η ανεργία έπεσε από το 27% το 2013 στο 18% το 2019, αλλά οι νέες θέσεις εργασίας είναι πολύ χαμηλής ποιότητας, αβέβαιες και με χαμηλές απολαβές, ειδικότερα για τους νέους. Η ΔΟΕ (Διεθνής Οργάνωση Εργασίας) ανέφερε πως οι πραγματικοί μισθοί μειώθηκαν σημαντικά το 2017 και είναι πιθανό ότι το ίδιο συνέβη και το 2018. Το 2018 το ένα τρίτο των εργαζομένων αμειβόταν με λιγότερο από 400 ευρώ το μήνα προ φόρων. Κατά την περίοδο ΣΥΡΙΖΑ – παρά τις συνεχείς ρητορικές εξάρσεις της κυβέρνησης για έξοδο από την κρίση με την ‘κοινωνία όρθια’ – η εκμετάλλευση στον ιδιωτικό τομέα πραγματικά εκτοξεύθηκε.

(more…)

Σχόλιο GMR :   Πολύ καλή η ανάλυση για τον δημοκρατικό η όχι χαρακτήρα (και αυτών) των εκλογών.

Θα μπορούσε να είναι ακόμα καλύτερα, αν γινόταν και μια αναφορά (γιατί όχι και καταγγελία) για το ποιες απόψεις (δόλιες φιλομνημονιακές παραπλανήσεις) κατακλύζουν κυριολεκτικά και σχεδιασμένα τα ΜΜΕ.

Θυμάσαι αγαπητέ Νίκο, την συζήτηση για τον “Ελληνα” δημοσιογράφο που διοργάνωνε με όλες τις προφυλάξεις “σεμινάρια” ευθυγράμμισης του δημοσιογραφικού κόσμου στις κατευθυντήριες γραμμές του ΔΝΤ, με σκοπό τη δόλια παραπλάνηση των Ελλήνων πολιτών, σε ξενοδοχείο της Αθήνας;

Μήπως θυμάσαι πως ουδέποτε προχώρησε η συζήτηση μας, προκειμένου αυτό το ΠΟΙΝΙΚΟ ΑΔΙΚΗΜΑ να διαδοθεί επίσημα και επ’ αυτού να αναγκαστεί να ενεργήσει ΑΡΜΟΔΙΩΣ ο Άρειος Πάγος;

Όσο ο κάθε Έλληνας πολίτης και δη εκ των δημοσιολογούντων τακτικά, θεωρεί πως κατέχει ως απόλυτη αυθεντία, την απόλυτη και μοναδική λύση σωτηρίας της χώρας, αποκλειόμενης κάθε συνέργειας ερευνητικής της αλήθειας και προσεγγιστικής του σκοπού, τόσο οι πάντες θα καταφέρονται ενάντια στα πάντα (συνήθως ιδιοτελώς, όπως βλέπετε από πολιτικές καί πρακτικές μεταστροφές πολιτευομένων, πράγμα που [σε ότι αφορά το “ιδιοτελώς”] αγαπητέ φίλε Νίκο, δεν αφορά ούτε ως υπόνοια την δική σου στάση).

Νίκ. Ιγγλέσης, 15 Ιουλίου 2019

Οι εκλογές της 7ης Ιουλίου 2019 οδήγησαν στην αλλαγή του «εγχώριου επιστάτη» της ελληνικής αποικίας χρέους. Η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη, ελλείψει αξιόπιστης εναλλακτικής πρότασης, έγινε το κύριο «πολιτικό όχημα» για να εκφραστεί η απογοήτευση, η αγανάκτηση, ο θυμός και η οργή σημαντικής μερίδας των πολιτών για τα συμβαίνοντα διαχρονικά. Το διακύβευμα των εκλογών, με τον τρόπο που τέθηκε από το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα και τα μέσα ενημέρωσης που το υπηρετούν, ήταν αν θα φύγει ή θα παραμείνει η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα.

Στη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ χρεώθηκαν η αύξηση των φόρων και των ασφαλιστικών εισφορών, η φτωχοποίηση της μεσαίας τάξης, η ασφυξία στην αγορά, οι πλειστηριασμοί κατοικιών και επιχειρήσεων, τα μεγάλα πρωτογενή πλεονάσματα του 3,5% ετησίως, η Συμφωνία των Πρεσπών και πολλά άλλα. Κανείς όμως δεν είπε ότι όλα αυτά, που ξεκίνησαν από το 2010, έγιναν κατ’ απαίτηση των δανειστών που αποτελούν, μέσω του Eurogroup, την ουσιαστική κυβέρνηση της Ελλάδας. Οι δανειστές πρέπει να μείνουν στο απυρόβλητο για να μην αντιλαμβάνονται οι πολίτες την πραγματική αιτία των δεινών τους. Η ξένη εξάρτηση δεν πρέπει να αμφισβητείται και να εμπεδωθεί ως κανονικότητα.

(more…)

Κώστ. Παπουλής, 13 Ιουλίου 2019

Οι καθοριστικές αυτές (πολλαπλές) εκλογές, που διεξήχθησαν μετά από δέκα χρόνια βαθιάς κρίσης οδήγησαν (δυστυχώς όπως είχαμε προβλέψει)* σε συντριπτική ήττα των πολιτικών δυνάμεων του αντιμνημονιακού χώρου και ανέδειξαν πανηγυρικά κυβέρνηση Ν.Δ. O χώρος αυτός αυτοκτόνησε, αφού για μια άλλη φορά δεν εκφράστηκε σε ένα συμμαχικό εκλογικό σχήμα…

Όμως στην Ελλάδα, τίποτε δεν άλλαξε, αντίθετα, το αδιέξοδο βαθαίνει:

Α) Παραμένει η δεύτερη χώρα παγκοσμίως μετά την Ιαπωνία σε δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ. Η διαφορά είναι, ότι η Ιαπωνία χρωστάει σε δικό της νόμισμα και στο εσωτερικό, ενώ η Ελλάδα σε ένα ξένο νόμισμα που δεν ελέγχει, το ευρώ, και το χρέος της είναι κατά κύρια λόγο εξωτερικό.

Β) Συνέπεια της ΟΝΕ και του Α, είναι ότι η χώρα έχει μετατραπεί σε δότρια χώρα στην Ε.Ε., για πρώτη φορά – μετά την ένταξή της το 1981- στην διαδικασία ευρωπαϊκής ενοποίησης. Μεταφέρει μέσω των πρωτογενών πλεονασμάτων, 3,5% του ΑΕΠ στην αλλοδαπή, κύρια στην Ε.Ε., ενώ εισπράττει καθαρά από την Ε.Ε., λίγο παραπάνω από 1,5%. Είναι εκπληκτικό ότι η πιο αδύναμη οικονομικά χώρα (αυτή την στιγμή) στην Ε.Ε. πληρώνει αδρά για την συμμετοχή της. Αντίθετα γνωρίζουμε -από τα στοιχειώδη οικονομικά-, ότι για να έχει κάποιες πιθανότητες επιβίωσης μια αδύναμη οικονομία, σε μια τελωνειακή ένωση, περισσότερο σε μια κοινή αγορά και πολύ περισσότερο σε νομισματική ένωση, πρέπει να δέχεται μεγάλες μεταβιβαστικές πληρωμές από τις ισχυρές οικονομίες. Και όμως απέναντι σε αυτό το θανατηφόρο -για την πατρίδα μας- παράδοξο, το σύνολο των κομμάτων που βρέθηκαν στο ελληνικό κοινοβούλιο στις 7 Ιουλίου, τηρούν ανάλογα, «παράδοξο» σιωπητήριο.

(more…)

Σχόλιο GMR :   Σωστά τα λέει ο καθηγητής κος Σωτηρέλης.

Όμως, με το άσυλο δολίων και παραπλανητικών φιλομνημονιακών τοποθετήσεων και αφασιών, σε Πανεπιστήμια (Τσακαλώτοι και λοιποί), ΜΜΕ, Δικαιοσύνη, τι θα γίνει;;;

Γιώργ. Σωτηρέλης, 16 Ιουλίου 2019

«Σύμφωνα με παλιά ευρωπαϊκή παράδοση, η τήρηση της τάξης και της ασφάλειας στο σύνολο των χώρων των προορισμένων για την εξυπηρέτηση της λειτουργίας των Α.Ε.Ι. ανήκει στην αποκλειστική αρμοδιότητα και ευθύνη των αρχών που διοικούν το ίδρυμα. Το πανεπιστημιακό άσυλο, προστατεύοντας όλα τα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας, διδάσκοντες και διδασκομένους, και γενικά όσους βρίσκονται εκεί με την δημοκρατικά εκφρασμένη συναίνεση των αρμόδιων ακαδημαϊκών οργάνων, συνέχεται άρρηκτα τόσο με την ελευθερία της επιστημονικής έρευνας και διδασκαλίας όσο και με την “πλήρη αυτοδιοίκηση” των ΑΕΙ και συνεπώς εμπεριέχεται ουσιαστικά στην κατοχύρωση της ακαδημαϊκής ελευθερίας που ενεργείται με το άρθρο 16 του Συντάγματος».

Αριστόβουλος Μάνεσης, “Η συνταγματική προστασία της ακαδημαϊκής ελευθερίας, Συνταγματική Θεωρία και Πράξη”, τ. Ι, εκδ. Σάκκουλα, Αθήνα-Θεσσαλονίκη 1980, σ. 702-703.

Να καταργηθεί ή να μην καταργηθεί το άσυλο; Το ζήτημα αυτό, που ανήχθη από την σημερινή κυβέρνηση σε μείζονα προτεραιότητα, είναι πράγματι σοβαρό και έχει ποικίλες προεκτάσεις. Ωστόσο, οι σχετικές εξαγγελίες βρίθουν από ψευδεπίγραφα και λεονταρισμούς και σε κάθε περίπτωση ερείδονται σε εντελώς λανθασμένη βάση. Ας δούμε το γιατί:

Τόσο –και ιδίως– η κυβέρνηση όσο και η αξιωματική αντιπολίτευση αντιμετωπίζουν το άσυλο αποκλειστικά και μόνο υπό το πρίσμα της πολιτικής σκοπιμότητας. Η μεν κυβέρνηση έχει επιδοθεί σε μια συστηματική και εμμονική δαιμονοποίηση και συκοφάντηση του ασύλου, φορτώνοντας σε αυτό όλα τα προβλήματα που κατατρύχουν το Πανεπιστήμιο, η δε αξιωματική αντιπολίτευση οχυρώνεται με πάθος πίσω από τις –ατυχείς– σχετικές νομοθετικές ρυθμίζεις της, εθελοτυφλώντας και πετώντας την μπάλα στην εξέδρα.

(more…)

Σχόλιο GMR : “…προτάσσοντας αυστηρώς δημοσιονομικά κριτήρια,…”, μας λένε!

Που είναι το Παλλαϊκό (άρα και δημοκρατικά οργανωμένο) Απελευθερωτικό (τριπλοσυνδυασμένα: αγωνιστικά-δικαιιϊά-πολιτικά) Μέτωπο να αντιμετωπίσει και τις δύο λεξούλες δημόσιο-νομικά, Ενώπιος-Ενωπίω (κάτω από την χωροταξική τους μύτη), μέσα στο θεματικό γήπεδο της μνημονιακής εσχάτης προδοσίας αλλά και Διεθνώς;

Που είναι όλες οι ιστοσελίδες και όλοι οι δημοσιολογούντες κατά των μνημονιακών κυβερνήσεων, χωρίς πρόταση για το Τώρα (χωρίς τέτοια πρόταση, το Μετά ανήκει στον Μνημονιακό αντιπροσωπευτικό κοινοβουλευτισμό) και οι περισσότεροι χωρίς πρόταση και για το Μετά;

Καταθέτουμε εδώ μια σχετική (για Τώρα και για Μετά) πρόταση -βάση -δράση και εδώ ένα σχετικό επιχειρησιακό σχέδιο-δράση, και για υπερ-πολλοστή φορά αναμένουμε μια στοιχειώδη αντίδραση επ’ αυτών (ευχαριστούμε τον φίλο ΘΑΝΟ ΚΟΥΚ που αναρτά αυτές τις προτάσεις-δράσεις).

Iskra_gr, 16 Ιουλίου 2019

Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου δέχτηκε αμετάκλητα ότι οι μνημονιακές διατάξεις που τα κατήργησαν, είναι νόμιμες και συνταγματικές!!!

Κακός οιωνός και για τα Δώρα των συνταξιούχων μας!

Με δέκα (10) αποφάσεις που δημοσιεύθηκαν σήμερα (υπ’αριθ. 1307-1316/2019), η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας αποφάνθηκε αμετάκλητα ότι οι εν ενεργεία μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι ΔΕΝ δικαιούνται να λαμβάνουν Δώρο Χριστουγέννων, Δώρο Πάσχα και Επίδομα Αδείας!!

Στην ουσία, οι αποφάσεις αυτές της Ολομέλειας του ΣτΕ ανέτρεψαν ισάριθμες (υπ’αριθ. 2626-2635/2018) αποφάσεις που είχε εκδώσει το ΣΤ’ Τμήμα του, οι οποίες είχαν κρίνει ότι οι περικοπές των Δώρων-επιδομάτων των δημοσίων υπαλλήλων αντίκεινται στα άρθρα 25 και 4 του Συντάγματος και στις απορρέουσες από αυτά αρχές τής ισότητας και της αναλογικότητας.

(more…)

Σχόλιο GMR : Ποιες κυρώσεις;

Καλύτερα να ανοίξουμε τα μάτια μας και να δούμε τις από ΕΕ – ΗΠΑ&CIA – ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ, επι-κυρώσεις της “Γαλάζιας Πατρίδας”.

In_gr, 15 Ιουλίου 2019

Χοντραίνει το παιχνίδι της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ, ειδικά αν επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες ότι βρέθηκε κοίτασμα. Την ίδια ώρα οι S-400 βάζουν φωτιά στην περιοχή

Μπορεί το «επικίνδυνο» καλοκαίρι που κάποιοι περίμεναν, με σκηνικά πολέμου και θερμά επεισόδια από την Τουρκία να μην επιβεβαιώνεται, όμως, οι εξελίξεις που διαμορφώνονται στην ευρύτερη περιοχή είναι «δύσκολες», για Ελλάδα και Κύπρο.

Η πληροφορία για ύπαρξη κοιτάσματος που βρήκε το γεωτρύπανο «Φατίχ» αλλάζει τα δεδομένα καθώς βάζει την Τουρκία, ετσιθελικά, στο παιχνίδι της ενέργειας.

Όπως έγραψε χθες ο «Φιλελεύθερος» Κύπρου, η Αγκυρα δεν πρόκειται να κάνει πίσω κι έχει εγκατασταθεί μόνιμα στην κυπριακή ΑΟΖ θέλοντας να οικειοποιηθεί μέρος της, παρά τις προειδοποιήσεις των Ευρωπαίων για κυρώσεις.

(more…)

Σχόλιο GMR : Ο Αριστερός, η Αριστερή, το (ή ωχ!!) Αριστερό (πρόσημο, παράσημο, δούλεμα, κλπ), της Αριστεράς (μα ποιάς;).

Βέβαια, τα άρθρα του Κ. Λαπαβίτσα πάντα περιέχουν ενδιαφέροντα στοιχεία, ακόμα και αν ο ίδιος είναι από τους ΚΥΡΙΩΣ υπεύθυνους του εγκλωβισμού της σκέψης σε μια αριστερή προοπτική με κατ’ όνομα μόνο, αριστερά πολιτικά σχήματα.

Χάθηκε ο κόσμος να στραφούμε σε έναν Δημοκρατικό Πατριωτισμό (εδώ “Για μια τριλογία της Δημοκρατίας”), να σκεφτούμε πως κομμουνισμός δεν είναι τίποτα διαφορετικό από Δημοκρατία σε Εφαρμογή;

Αυτά τα τελευταία όμως, θέλουν “βρέξε κώλο να φας ψάρι”, ενώ η αναζήτηση αριστερής λύσης (“αριστερής” και αααν ποτέ…) θέλει αριστεροκαπέλωμα των λαϊκών αντιδράσεων προς όφελος  (& με τις ευλογίες) του Κατοχικού Αντιπροσωποκοινοβουλευτισμού.

Κώστ. Λαπαβίτσας, 13 Ιουλίου 2019

Γιώργος Τριανταφυλλόπουλος , 22 Ιουνίου 2019

ΤΙ ΦΤΑΙΕΙ;

Μέρος 1^ο

Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ, Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ

Ας αρχίσουμε με κάτι που είναι κοινός τόπος. Η αριστερά, σε όλες τις εκφράσεις της, βρίσκεται σε πορεία καθοδική εδώ και πολλές δεκαετίες. Καθώς κατά την τελευταία δεκαετία η επίθεση στο εισόδημα τωνν εργαζομένων, των συνταξιούχων και των αυτοαοπασχολούμενων στην Ελλάδα είναι εξαιρςετικά μεγάλη, το φαινόμενο φαντάζει παράξενο.

Συνεχίστε την ανάγνωση στο ΤΙ-ΦΤΑΙΕΙ.pdf.

Στο τέλος του άρθρου λέει ότι θα συνεχιστεί με το 2ο μέρος “Και τώρα τι κάνουμε;”

“Περιμένουμε με μεγάλο ενδιαφέρον την πρόταση του κ. Γιώργου Τριανταφυλλόπουλου (ο οποίος πάντα δίνει πρωτότυπες και ουσιαστικές αναλύσεις- τεκμηριώσεις- προτάσεις) υπενθυμίζοντας πως ήδη υπάρχουν (προκειμένου να δράσουν συνεργειακά με την πρόταση του Γ.Τ.) μια στέρεη βάση (με την πρόταση “για μια Τριλογία της Δημοκρατίας“) και ένα αντίστοιχο επιχειρησιακό σχέδιο (με στόχευση και για το μετά “για να μην είμαστε κοψοχερεπαναστάτες“).

Παράλληλα αναρτούμε το ποίημα του Γιώργου (εξώφυλλο & πρώτη, δεύτερη σελίδα του ποιήματος) γιατί,

με τα ωραία της ζωής οι αγώνες γίνονται ευκολότεροι.

***** – – – – – ***** – – – – – ***** – – – – – ***** – – – – – ***** – – – – –

Ευχόμαστε από καρδιάς

Καλό (υπόλοιπο) καλοκαίρι, μην εγκαταλείποντας παράλληλα την επισκόπηση των γεγονότων, το διάβασμα, τις αναρτήσεις, τα σχόλια.