Σχόλιο GMR:   Σεβαστή η μνήμη του Νίκου Μούγιαρη, για όσα καλά προσέφερε για την Ελλάδα και την Κύπρο ΤΗΣ ^(*).

Όμως αυτή η οργάνωση HALC που αναφέρει το δημοσίευμα, συμβαίνει να είναι ΕΠΙΣΗΜΟΣ ΣΥΝυποστηρικτής, ΜΑΖΙ με διακεκριμένους υποστηρικτές, και της εθελοεκχώρησης εθνικής κυριαρχίας, και της παγκόσμιας εργοδοσίας και της παγκοσμιοποίησης και της Χρεοκρατίας (βλέπετε το σχετικό ΕΔΩ δημοσίευμα) της ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗΣ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑΣ Κύριε Κώστα Βενιζέλο και Κύριε Σταύρο Λυγερέ. Επομένως, ως προς την κάθε αδέσμευτη δημοσιογραφία (εδώ “Η κουλτούρα του τζάμπα…”) δεν συνεπάγεται αυτοδίκαια πως κάθε από πλευράς της παρουσίαση από “θέση αδέσμευτων αρχών”, όπως εν προκειμένω αρχών “πατριωτισμού” της HALC, είναι και αντικειμενική.

Το επίδικο θέμα αγαπητοί είναι, το πώς ο σημερινός πατριωτισμός θα απελευθερώσει την Ελλάδα, με ελπίδα και για την κατεχόμενη Κύπρο.

Για να συμβεί αυτή η απελευθέρωση, ο δημοσιογραφικός πατριωτισμός (και όχι η αδέσμευτη έναντι του πατριωτισμού δημοσιογραφία) οφείλει να αναδεικνύει ατόφια την αλήθεια των πιο κρίσιμων, κομβικής σημασίας, αιτιών και υπαιτιοτήτων της ΟΜΟΛΟΓΗΜΕΝΗΣ εθελοεκχώρησης Εθνικής Κυριαρχίας. Και φυσικά, ΟΧΙ να φθάνει σε σημείο να βαφτίζει την ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΜΕΝΗ (θεσμοθετημένη ΜΕ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΧΡΕΟΥΣ-ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΩΝ ΑΠΟ ΒΑΡΟΥΦΑΚΗ-ΤΣΙΠΡΑ) ΠΛΕΟΝ ΚΑΤΟΧΗ, ως μεταμνημονιακή εποχή (στην καλύτερη με μερικά “ναι μεν αλλά…”).

(*) — Την Κύπρο ΤΗΣ Ελλάδας, διότι πολλοί θεωρούν την Κύπρο έθνος ξέχωρο από την Ελλάδα.

Κώσ. Βενιζέλος, 6 Ιανουαρίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Ο Νίκος Μούγιαρης “έφυγε” πριν ένα χρόνο, πρωί Σαββάτου, 5 Ιανουαρίου 2019, στη Νέα Υόρκη. Αυτή τη μάχη με τον καρκίνο δεν κατάφερε να την κερδίσει. Κέρδισε πολλές άλλες για την Κύπρο και την Ελλάδα. Κέρδισε μάχες που τον είχε κατατάξει ψηλά στη συνείδηση όλων και άφησε μια πολιτική κληρονομιά δράσεων και πρωτοβουλιών.

Ήταν ένας άνθρωπος, ο οποίος πρόσφερε χωρίς να ζητά ανταλλάγματα. Πρόσφερε απλόχερα σε ανθρώπους, που είχαν ανάγκη. Πρόσφερε αθόρυβα αλλά ουσιαστικά για το εθνικό θέμα. Τον Ιούλιο του 2018, στο τελευταίο του ταξίδι στην Κύπρο, σε μια εκδήλωση στη γενέτειρα του Αθηένου, που έγινε για να τον τιμήσουν, ο φίλος και συγχωριανός του, Φίλιππος Πατσαλής, ανέφερε πως ο Νίκος Μούγιαρης αποτελεί πρότυπο ανθρώπου που μένει πιστός σε αρχές και αξίες και δεν έχει διαβρωθεί στην πορεία της ζωής του.

Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR:   Άλλο θέμα η οφειλόμενη (στον α’ ή β’ βαθμό) στην ανθρώπινη δραστηριότητα κλιματική αλλαγή και άλλο θέμα η υπαγωγή του θέματος στην κρίση και στην εξουσιαστική διαχείρισή του από τους ίδιους τους υπαίτιους.
Προβληματιζόμαστε με τους δημοσιολογούντες (όσους διαθέτουν αυτό το προνόμιο, να εκθέτουν απόψεις μη δεχόμενοι όμως επικοινωνία και συνέργεια με τον “απλό” λαό, άλλως θα μιλούσαμε για ενεργούς συμπολίτες) που έχουν λησμονήσει πως η σύμφωνα με το Σύνταγμα – κατακτημένο νομικό πολιτισμό προστασία λαού-πατρίδας-περιβάλλοντος, διαχειρίζεται από υπαιτίους-ενόχους σοβαρών αδικημάτων, περιβαλλοντικών (βλέπετε ενδεικτικά την ρύπανση και την γεωλογική υπονόμευση της Δυτικής Μακεδονίας από την ΔΕΗ), έως και πολλαπλώς κακουργηματικής φύσης, όπως σφετερισμού λαϊκής κυριαρχίας-εσχάτης προδοσίας.
Ας σκεφθούμε για τους ενδεχόμενους και πιθανούς περιβαλλοντικούς κινδύνους, ξεκινώντας από την σουρωτηροποίηση της Μεσογείου (και τα απαιτούμενα αντίστοιχα μέτρα πρόληψης-προστασίας, περιλαμβανομένων σε αυτά ίσως και των αριθμητικών-εκτατικών και άλλων ενδεχόμενων περιορισμών των εγχειρημάτων), έως και την fast track και μακράν κάθε εργατικής-διεπιστημονικής-λαϊκής-διακρατικής συμμετοχής (όσον αφορά τα επικίνδυνα λόγω υποθαλάσσιας γειτνίασης/συνωστισμού, “κρατικά οικοπέδα”) έναρξη των ΜΕΓΙΣΤΟΥ ΜΕΓΕΘΟΥΣ παρεμβάσεων.
Οι έννοιες της προστασίας του περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας, της διασύνδεσης υγείας και ασφάλειας εργασίας με το περιβάλλον, των ατυχημάτων μεγάλης έκτασης, αξιοποιήθηκαν στην Ελλάδα από την κρατική και Ευρωπαϊκή ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ.

Αυτή η χρηματοδότηση πήγε στράφι (αλλά σε κάποιες τσέπες), διότι γινόταν ΑΝΕΥ ΣΥΝΔΕΣΗΣ-ΕΛΕΓΧΟΥ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΣΒΟΛΕΣ ΚΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ-ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ-ΒΙΟΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑΣ, ΑΝΕΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ και νομοθεσίας υ.α.ε..

Αυτή η χρηματοδότηση γινόταν ΥΠΕΡ προγραμμάτων/εκδηλώσεων/θέσεων εργασίας, ΔΙΑΝΕΜΟΜΕΝΗ ποσοστιαία αναλόγως της αντιπροσωπευτικοκοινοβουλευτικής δύναμης (ΑΥΤΟ ΜΑΣ ΕΜΕΙΝΕ), σε οργανισμούς, Τοπική Αυτοδιοίκηση, συνδικαλισμό, επιμελητήρια και με τον διασυνδεόμενο ιδιωτικό τομέα (εξωτερικές υπηρεσίες προστασίας υγείας και πρόληψης κλπ, πολλές προσαρμοσμένες/ενδεικτικά κτίριο Marfin, στο εργοδοτικό και το ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΑΥΤΟ αντιπροσωπευτικό κοινοβουλευτικό σύστημα, όπως με τραγικό τρόπο αναδεικνύουν εργατικά και περιβαλλοντικά ΠΡΟΔΙΑΓΕΓΡΑΜΜΕΝΑ “ατυχήματα” και ασθένειες).

Σωτήρης Καμενόπουλος, 6 Ιανουαρίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Αφορμή για το παρόν άρθρο στάθηκε ένα καταπληκτικό άρθρο του Βαγγέλη Γεωργίου στο SLpress.gr με τίτλο “Γιατί δεν διαφωνούν ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ”, το οποίο ομολογώ θα το κρατήσω στο αρχείο μου προς κατανόηση όλων των επόμενων πολιτικών γεγονότων τα οποία θα αφορούν τη χώρα μας. Ο κ. Γεωργίου επικαλέστηκε έρευνα του vouliwatch, σύμφωνα με την οποία «στο 60% σχεδόν των ψηφοφοριών, τα δύο μεγαλύτερα κόμματα ταυτίστηκαν πλήρως».

Η κατακλείδα του άρθρου του κ. Γεωργίου περιγράφει ίσως τα θεμέλια της περίεργης συναίνεσης των κομμάτων: τα κόμματα «δεν έχουν περιθώρια διαφοροποίησης. Ωστόσο, ο καθένας τους θα μιλάει πάντα για το καλό του έθνους διότι τα χρήματα εκλογής είναι πολύ καλά για το… καλό του κόμματος». Στο παρόν άρθρο θα καταδειχθεί μία ακόμη περίεργη συναίνεση των κομμάτων η οποία ξεπερνά κατά πολύ το 60% της συναίνεσης του ευρήματος του vouliwatch.

Η συναίνεση των κομμάτων, στην οποία θα αναφερθώ σήμερα αγγίζει το 100%. Σε ποιο θέμα τα ελληνικά κόμματα συναινούν σε ποσοστό 100%; Στο θέμα της κλιματικής ψευδοκρίσης. Όλα τα κόμματα της Ελληνικής Βουλής έχουν υιοθετήσει το ψευδέστατο θεώρημα της κλιματικής κρίσης. Δεν υπάρχει ούτε ένα κόμμα στη Βουλή το οποίο να διαφοροποιείται.

Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Παν. Ηφαιστος, 2 Ιανουαρίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Για να κατανοηθεί η Ελληνική Επανάσταση του 1821 και η εξέλιξη και κατάληξή της, είναι αναγκαίο να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι επί αιώνες, πέραν της πολιτικής κουλτούρας και των αυτεξούσιων-αυτόνομων αποφάσεών τους, τα Κοινά των Πόλεων, για να επιβιώσουν εθίστηκαν στις κάθε είδους συναλλαγές με υπέρτερες εξουσίες. Βασικά πάνω σε αυτό σκόνταψε ο Καποδίστριας και ίσως αυτό εκμεταλλεύτηκαν οι ξένοι, ιδιαίτερα οι Βρετανοί.

Διάσπαρτοι όπως ήταν οι Έλληνες –προγενέστερα έγιναν και κάποια αναπόφευκτα ίσως λάθη από διακεκριμένα μέλη της Διασποράς– δεν διέθεταν μια υψηλή εθνική στρατηγική του συνόλου των Πόλεων και της Διασποράς. Αν και όπως λέγεται «το δικαστήριο των εθνών είναι η Ιστορία», προσεκτική μελέτη του στρατηγικού περιβάλλοντος της εποχής δείχνει ότι η κακοτυχία των Ελλήνων δεν ήταν τυχαία.

Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: Τους θεωρούμε όμως και εμείς, όπως ο Καποδίστριας;

Παν. Ηφαιστος, 1 Ιανουαρίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Με την είσοδο του 2020 και με την 200η επέτειο από την έναρξη της Επανάστασης να πλησιάζει, επανέρχεται το ερώτημα εάν αυτή έπρεπε να γίνει το 1821, ή οι Έλληνες έπρεπε να αναμένουν ευνοϊκότερη ιστορική συγκυρία; Τέτοια ερωτήματα δεν απαντώνται γιατί αφορούν κάτι που δεν γνωρίζουμε: Πότε και πως κοχλάζει και πότε εκρήγνυται ο συλλογικός υπαρξιακός πυρήνας ενός έθνους για να αξιώσει εθνική ανεξαρτησία; Ας μείνουμε, λοιπόν, στην επίκαιρη παρακαταθήκη του Καποδίστρια: “ο φιλήκοος των ξένων είναι προδότης“.

Στοιχειώδης κατανόηση κάποιων αιτίων που προκάλεσαν την Ελληνική Επανάσταση απαιτεί σωστή αντίληψη της τρισχιλιετούς διαδρομής της Ελληνικότητας και του τι έγινε μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης μέχρι και το 1821. Των Ελλήνων οι Πόλεις και τα Κοινά κατόρθωσαν να διαιωνιστούν επί αιώνες. Πριν την Βυζαντινή Αυτοκρατορία και στην συνέχεια μέσα στο βυζαντινό κοσμοσύστημα, οι πόλεις αυτό-θεσπίζονταν.

Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR:   Η “αδέσμευτη δημοσιογραφία” (εδώ, “η κουλτούρα του τζάμπα” και σχόλιό μας) μπορεί να διαφέρει από την εξαγορασμένη δημοσιογραφία, ως προς το ΠΟΙΝΙΚΟ ΜΕΡΟΣ του διαχωρισμού.
Όμως, ως προς το δημοσιογραφικό περιεχόμενο, δεν καθίσταται αυτοδικαίως, ιδιαίτερα σε κάθε κρίσιμη (όπως από 2010-σήμερα)  περίοδο, ΑΚΡΙΒΟΔΙΚΑΙΟΣ ΑΝΑΛΥΤΗΣ/ΚΡΙΤΗΣ/ΕΚΤΙΜΗΤΗΣ/ΑΞΙΟΛΟΓΗΤΗΣ/ΕΡΕΥΝΗΤΗΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ, επί των τεκταινομένων.
Ενδεικτικό, χαρακτηριστικό, ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟ, του ΤΙ-& ΠΟΙΟΝ-& ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΒΑΘΜΟ εξυπηρετεί η “αδέσμευτη δημοσιογραφία”, αποτελεί το “Μπορεί να εξήλθε από τα μνημόνια, αλλά…“.
Ο δημοσιογραφικός διάβολος, δεν απαλλάσσεται ευθυνών λόγω καλής, ενδεχομένως ανιδιοτελούς, πρόθεσης.
Ο δημοσιογραφικός διάβολος, μπορεί να κρύβεται σε λίγες λεξούλες μιας ολόκληρης ανάλυσης (όπως εν προκειμένω), μπορεί να καταλαμβάνει ικανό αντιμνημονιακό πεδίο με σειρά δημοσιευμάτων (και αρθρογράφων) “πρώτης γραμμής”, όμως “όχι και ανατρεπτικού χαρακτήρα”, λες και η αλήθεια αποκλείεται ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗ και ταυτόχρονα να πρόκειται για δημοσιογραφία αντικειμενική (;), ουδέτερη(;;), πατριωτική (;;;).

Σχετικά με την μέσα στην πατρίδα και μέσα στην ψυχή Μνημονιακή Κανονικότητα (και την “ΜΕΤΑ”ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ), ας προσέξουν οι αναγνώστες αλλά και οι αδέσμευτες ιστοσελίδες το ΕΔΩ κείμενο του καθηγητή Γεωργίου Κασιμάτη.

Σταύρος Λυγερος, 4 Ιανουαρίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Όπως κάθε κυβέρνηση, έτσι και η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα κριθεί από το έργο της. Στην πραγματικότητα, μέχρι τώρα απολάμβανε την προστασία που προσφέρει σε κάθε νέα κυβέρνηση η περίοδος χάριτος. Με την είσοδο του 2020, αυτό σταδιακά θα αρχίζει να αλλάζει. Η Ελλάδα, άλλωστε, βρίσκεται πάνω από 10 χρόνια βυθισμένη σε μία πρωτοφανή οικονομική-κοινωνική κρίση. Μπορεί να εξήλθε από τα Μνημόνια, αλλά το ζητούμενο είναι να εξέλθει και από την κρίση.

Λόγω των μνημονιακών δεσμεύσεων (υψηλό πρωτογενές πλεόνασμα, Υπερταμείο κ.α.) το έργο αυτό είναι ιδιαιτέρως δύσκολο, όταν, μάλιστα, πρόκειται για μία κοινωνία, η οποία έχει στο μεγαλύτερο μέρος της δεινοπαθήσει. Δεν είναι τυχαίο ότι τα δελτία ειδήσεων πλημμυρίζουν από θέματα που αφορούν επιδόματα, συντάξεις και δόσεις. Η εικόνα που εμφανίζει η Ελλάδα σ’ αυτό το επίπεδο είναι διαχείριση της διάχυτης μιζέριας, όχι μίας δυναμικής ανάκαμψης, όπου είχε υποσχεθεί προεκλογικά και μετεκλογικά ο Μητσοτάκης.

Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: Που τέλος πάντων στηρίζεται και δεν ΑΥΤΟΚΑΤΑΡΡΙΠΤΕΤΑΙ, η πεζοδρομιακού επιπέδου ενδομνημονιακή αντιπροσωποκοινοβουλευτική αντιπαράθεση;

Μα, στην έλλειψη ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗΣ ανιδιοτέλειας (“τι κι αν είναι Κατοχή” εμείς πολιτευόμαστε ΠΑΡΕΧΟΝΤΕΣ ΕΠΙΦΑΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ!), στην έλλειψη ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΥ ΗΘΟΥΣ (κομματικός εγωκεντρισμός υπεράνω παλλαϊκής ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΗΣ αντίστασης), στο πλεόνασμα ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ κατά μη οπαδών ψηφοφόρων (δεν το έχετε διαπιστώσει;), στην τελική, ΕΠΙΘΕΤΙΚΗ ΑΡΝΗΣΗ ΟΠΟΙΑΣΔΗΠΟΤΕ ΜΗ ΚΟΜΜΑΤΙΚΑ (και μόνον) ΕΠΩΦΕΛΟΥΣ ΕΚΛΟΓΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΕΙΑΣ.

Και ο λαός;

Ο λαός, υφίσταται την “εντός ορίων” δημοσιογραφική ενημέρωση με εξαίρεση μερικών ιστοσελίδων όπως ενδεικτικά justiceforgreece, Γεριτσίδου, Δημητρόπουλος, Κασιμάτης, G-M-R, κλπ.

Επίσης, ενδεικτικά, σκεφθείτε ΠΟΣΟ και ΠΩΣ εμφανίστηκε δημοσιογραφικά το θέμα των μηνύσεων εσχάτης προδοσίας για τα μνημόνια, από όταν ο GAP ισχυριζόταν πως οι πολίτες συμφωνούν με τις επιλογές του μέχρι σήμερα.

Αλλά, ξεχάσαμε, “το θέμα δεν είναι νομικό-είναι πολιτικό”(όλοι οι “αριστεροί” και όχι μόνο), δηλαδή, είναι μια ΝΟΜΙΜΗ πολιτική διαφορά απόψεων και πρακτικών! Ανά τετραετία όλα αυτά μπορούμε να τα αλλάζουμε όμορφα, ειρηνικά, δημοκρατικά. Σφετερισμός εξουσίας, ποινικές ευθύνες ουδόλως υφίστανται, ενώ αν κατά τύχη εμφανιστούν τέτοιες οφείλουν να λοιδορηθούν ως έννοιες συγκάτοικες της φαντασίας, αποκυήματα νοσηρών σκέψεων.

Γιάν. Πρεντετέρης, 5 Ιανουαρίου 2020

Ένα απίστευτο σχόλιο έγραψε ο δημοσιογράφος των Νέων Γιάννης Πρετεντέρης για τον απερχόμενο Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο. Σχολιάζοντας την επιμονή του ΣΥΡΙΖΑ να προτείνει τον κ. Παυλόπουλο για να ανανεώσει την θητεία του, ο γνωστός αρθρογράφος σημείωσε στην στήλη του Εμπιστευτικά, ότι τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ “εκθέτουν τον Παυλόπουλο. Τον περιφέρουν, σημειώνει, σαν διατηρητέο εξάρτημα της προηγούμενης διακυβέρνησης. Και καταλήγει: Σαν την Βασιλική Θάνου με παντελόνια”.

Τι έγραψε ο Γιάννης Πρετεντέρης:

“Ο ΣΥΡΙΖΑ τι ζόρι τραβάει με τον Παυλόπουλο; Τι τον κόφτει αν θα εκλεγεί η δεν θα εκλεγεί;

Διότι ζούμε ένα αξιοπερίεργο φαινόμενο. Μια αριστερή αντιπολίτευση σε συνεννόηση με τον Τύπο της Ακρας Αριστεράς και της Ακρας Δεξιάς δίνουν οδηγίες για την Προεδρική Εκλογή σε έναν Πρωθυπουργό που κατά τα άλλα βδελύσσονται!

Προφανώς δεν τις δίνουν για το καλό του.

Η μία εξήγηση είναι οτι θέλουν να στραπατσάρουν τον Μητσοτάκη. Ωραία, αλλά τελικά εκθέτουν τον Παυλόπουλο. Τον οποίο περιφέρουν σαν διατηρητέο εξάρτημα της προηγούμενης διακυβέρνησης. Βασιλική Θάνου με παντελόνια”…

Πηγή: thetoc.gr

Σχόλιο GMR:  Μιλάει για εργατικούς αγώνες, ο Νο 1 επίσημος υπαίτιος του εγκλωβισμού των ταξικών αγώνων στο πλαίσιο του κομματικοκεντρικού σχεδιασμού. Σχεδιασμού που εξυψώνει τον αντιπροσωπευτικό κοινοβουλευτισμό (σήμερα “τι κι αν είναι Κατοχικός”) ως την ιερότερη δημοκρατική κατάκτηση.

Πόσο δίκιο είχε ο Χαρίλαος, όταν έστω και αργά, αφού αποχώρησε από την ηγεσία του ΚΚΕ διατύπωσε αυτοκριτικά ίσως, “ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΧΗΜΑΤΑ ΚΟΝΤΑ ΣΤΗ ΖΩΗ”.

Δημ. Κουτσούμπας, 5 Ιανουαρίου 2020

Τι λέει σε άρθρο του ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

“Η σύγχρονη αστική κοινωνία, που δημιούργησε τόσο ισχυρά μέσα παραγωγής και ανταλλαγής, μοιάζει με το μάγο εκείνο που δεν καταφέρνει πια να κυριαρχήσει πάνω στις καταχθόνιες δυνάμεις που ο ίδιος κάλεσε”: Αυτη τη φράση από το “Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος” που γράφτηκε το 1848 από τους Καρλ Μαρξ και Φρίντριχ Ένγκελς προτάσσει ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, σε άρθρο του στην εφημερίδα “Τα Νέα του Σαββατοκύριακου” υπό τον τίτλο “Ο μάγος είναι …το εμπόδιο”.

Τονίζει ότι η παραπάνω φράση αποτυπώνει το βάθος και την πραγματική αιτία των προβλημάτων που αντιμετωπίζει σήμερα η λαϊκή πλειοψηφία.

Όπως εξηγεί “είμαστε στην εποχή της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, της ρομποτικής, της ψηφιοποίησης”, αυτές οι εξελίξεις μαρτυρούν την αδιάψευστη αλήθεια ότι σήμερα υπάρχουν όλες οι δυνατότητες ώστε να βελτιωθεί το επίπεδο ζωής για εκατομμύρια εργαζόμενους στην χώρα μας και σε όλον τον κόσμο, “όμως τα αποτελέσματα είναι ακριβώς τα αντίθετα. Το ρολόι αντί να πηγαίνει προς τα μπρος, γυρνάει πίσω…”

“Το χάσμα ανάμεσα στο πως μπορεί να ζει σήμερα ένας εργαζόμενος και στο πως τελικά ζει, όλο και μεγαλώνει ακόμα και αν η καπιταλιστική οικονομία βρίσκεται σε φάση ανάπτυξης” υπογραμμίζει ο Δ. Κουτσούμπας.

(more…)

Σχόλιο GMR: Στα υπ’ όψιν όσων εργάζονται για τριπλοσυνδυασμένη (αγωνιστικά/δικαιϊκά/πολιτικά) απελευθερωτική συνέργεια.

Άδωνις Γεωργιάδης, 4 Ιανουαρίου 2020

“Αν δίνεις σε κάποιον 200 ευρώ το μήνα εισόδημα μπορεί να επιβιώνει…” Αυτό είπε ανερυθρίαστα ο υπουργός Ανάπτυξης της… φτώχειας Άδωνης Γεωργιάδης σε τηλεοπτική εκπομπή του Open, αναφερόμενος γενικώς σε μια “μελέτη” που έβγαλε αυτό το ποσό για το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης!

Eίναι εξευτελιστικό για την ανθρώπινη ύπαρξη, άνθρωπος εν έτει 2020 και μάλιστα υπουργός, να ισχυρίζεται δημοσίως ότι με 200 ευρώ μπορεί κάποιος να… επιβιώνει. 

Θα θέλαμε να δούμε τον κύριο Άδωνη με την οικογένειά του να προσπαθήσει να βγάλει έναν μήνα έχοντας στην τσέπη μόλις 200 ευρώ. Πόσες… ώρες θα έβγαζε;

"200 ευρώ φτάνουν για επιβίωση".
Ντροπή. pic.twitter.com/AJrm3ltV2f

— Νίκος Παππάς (@nikospappas16) January 4, 2020

Πηγή: documentonews.gr

Σχόλιο GMR: Ακόμα και αν δεχθούμε (από την χρήσιμη ανάλυση του κου Κώστα Μελά) πως η κυβέρνηση Τσίπρα ήταν περισσότερο φιλάνθρωπη, έχουμε να παρατηρήσουμε:

Στο αδίκημα της δόλιας παραπλάνησης, αυτούσιο και στερητικό ελαφρυντικών του κακουργήματος της εσχάτης προδοσίας, η κυβέρνηση Τσίπρα ήταν απείρως περισσότερο απάνθρωπη.

Κώστας Μελάς , 5 Ιανουαρίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Το μνημονιακό πρόγραμμα που επιβλήθηκε στην ελληνική οικονομία διέπεται από μία οικονομική λογική που δεν αποσκοπεί στη συγκρότηση ενός ενεργού και αποτελεσματικού κράτους. Αυτό είναι τόσο προφανές που το αρνούνται μόνο όσοι προσποιούνται ότι δεν βλέπουν. Για την ακρίβεια, η λογική των μνημονίων βρίσκεται στον αντίποδα της όποιας προσπάθειας είχε γίνει στο παρελθόν προκειμένου να συγκροτηθεί ένα στοιχειώδες Κοινωνικό Κράτος. Έτσι, το πρακτικό αποτέλεσμα ήταν ουσιαστικά η κατεδάφιση και εκείνων που είχαν κτισθεί.

Για να αντικατασταθεί αυτό που κατεδαφίστηκε, διαμορφώνεται μια επιλεκτική και ειδικά στοχευμένη υποδομή για ένα μερικό εισοδηματικό αντιστάθμισμα των συνθηκών φτώχειας και ακραίας φτώχειας, που προκάλεσαν οι νεοφιλελεύθερης αντίληψης οικονομική πολιτική. Δεδομένου ότι το δημιουργούμενο δίκτυο κοινωνικής προστασίας προσιδιάζει απολύτως στο νεοφιλελεύθερο πρότυπο, λαμβάνει όλο και περισσότερο τα χαρακτηριστικά φιλανθρωπίας.

Ως εκ τούτου, πόρρω απέχει από την αντίληψη του κοινωνικού κράτους ως μέσου προώθησης της αναπτυξιακής πολιτικής. Συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο: εκλαμβάνεται απλά ως κόστος και συγκαταλέγεται στις δημοσιονομικές δαπάνες. Με βάση την ισχύουσα στην ΕΕ θεώρηση περί ισοσκελισμένου προϋπολογισμού, κάθε κρατική δαπάνη είναι απαραίτητο να καλύπτεται λογιστικά από ένα αντίστοιχο έσοδο, ή από τη μείωση άλλης δαπάνης.

Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Οθων Κουμαρέλλας , 1 Ιανουαρίου 2020

Σπεύδω να δηλώσω, ότι κανέναν δεν εξυπηρετεί.

Πρώτον, διότι οικονομικά και τεχνικά δεν είναι επιλέξιμο ένα τέτοιο έργο, όπως είχα την ευκαιρία να αναλύσω στο SLpress.gr, παραθέτοντας συγκεκριμένα στοιχεία. Ούτε την Ελλάδα, αφού για τα όποια κοιτάσματα πιστοποιηθεί η εκμεταλλευσιμότητά τους, νότια – νοτιοδυτικά της Κρήτης και αυτά του Ιονίου δεν τον έχουν ανάγκη. Μια ματιά στον χάρτη αρκεί!

Δεύτερον, ειδικά για την Κύπρο, όταν αδυνατεί να εμποδίσει τις πειρατικές ενέργειες της Τουρκίας τόσο στο έδαφός της, όσο και στην διακηρυγμένη ΑΟΖ της, απλά με την υπογραφή της για έναν αγωγό που δεν θα περνά, όπως είναι φυσιολογικό από την Τουρκία, προσθέτει πονοκεφάλους στην ίδια και κάτω από τις διαμορφωμένες συνθήκες αδυναμίας της, δίνει αφορμές κι επιχειρήματα στην Τουρκία να την καταπιεί ολόκληρη στο τέλος. Ή μήπως πιστεύει κανείς στα σοβαρά, ότι για την Ελλάδα θα πάψει στα ξαφνικά να ισχύει το δόγμα «Η Κύπρος κείται μακράν»; Είναι δυνατό να πιστέψουμε, ότι τώρα μετά από πέντε ολόκληρες δεκαετίες και λόγω του East Med, η Ελλάδα θα ανταποκριθεί στο εθνικό καθήκον προστασίας του κυπριακού ελληνισμού, και στις υποχρεώσεις της που απορρέουν ως εγγυήτριας δύναμης;
Όταν ακόμη και τώρα μετά την υπογραφή του μνημονίου Λιβύης – Τουρκίας, ομιλεί για διαφορές με την Άγκυρα και προτείνει μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης και προσφυγή στη Χάγη;

(more…)