ΣΧΟΛΙΟ G-M-R: – Οι παρενθέσεις προκύπτουν αυτοδικαίως από τα κομβικής σημασίας ΚΑΤΑΓΓΕΛΤΙΚΑ σημεία του άρθρου.

– Οι εντός των παρενθέσεων επισημάνσεις, αφορούν ΦΩΝΑΧΤΑ την ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑ Ελληνικής Ποινικής Δικαιοσύνης, για την ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΗ ΕΚΧΩΡΗΣΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΣΕ ΚΑΙΡΟ ΕΙΡΗΝΗΣ.

– Η Ελλάδα, ΔΗΛΑΔΗ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ (και οι συνυπαίτιες κυβερνήσεις), με βάση και την πρόσφατη συμφωνία με την Αίγυπτο:

Α) Είναι απρόθυμη να ορίσει (και ΕΚ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΤΟΥΤΟΥ αδύναμη να υπερασπιστεί) τα κυριαρχικά της δικαιώματα,

Β) Δημιούργησε υποθήκες (ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ ΔΥΣΜΕΝΕΙΣ-ΥΠΟΘΗΚΕΣ/ΔΕΔΙΚΑΣΜΕΝΟ ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΗΣ ΕΚΧΩΡΗΣΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ) για την τελική διευθέτηση (αλλά και για την de factIo αξιοποίηση, δικην δεδικασμένου πλέον, των ΑΥΞΗΜΕΝΩΝ κυριαρχικών δικαιωμάτων τής Τουρκίας),

– Το ερώτημα , ρητορικό ερώτημα βεβαίως υπό το καθεστώς της δεύτερης δικτατορίας αυτής των ΜΜΕ, μετά την κατοχικοκοινοβουλευτική δικτατορία, που θέτει η G-M-R προς τον αρθρογράφο, είναι: Η ελπίδα, μετά από την υφιστάμενη Μνημονιακή Κατοχή-Χρεοκρατία, την υφιστάμενη Συμφωνία των Πρεσπών, την υφιστάμενη Κατοχή της Κύπρου από την Τουρκία, “ας ελπίσουμε τουλάχιστον ότι η παρούσα ελληνική κυβέρνηση θα αξιοποιήσει τις συμμαχίες που της προσφέρονται και θα πράξει το καλύτερο δυνατόν από εδώ και εμπρός“, ΤΙ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ, ΠΟΙΟΥΣ ΣΤΗΡΙΖΕΙ και ΠΟΙΟΥΣ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΖΕΙ (από τις ΥΠΟΘΗΚΕΣ της συμφωνίας με την Αίγυπτο και τις από τις συν-υφιστάμενες καταστάσεις, Μνημονίων-Συμφωνίας Πρεσπών-Τουρκικής Κατοχής στην Κύπρο, να προσθέσουμε και απόπειρα δολοφονίας Κ. Καραμανλή – δολοφονία Τσαλικίδη ).

Αναστάσιος Λαυρέντζος, 16 Αυγούστου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Στο προηγούμενο άρθρο μου, στο οποίο σχολίαζα τη συμφωνία μερικής οριοθέτησης ΑΟΖ Ελλάδας-Αιγύπτου, έγραφα στην τελευταία παράγραφο: «Όμως η Ελλάδα πλανάται αν νομίζει ότι έστω και με τέτοιο κόστος θα περιχαρακώσει την κολοβωμένη κυριαρχία της. Διότι αργά ή γρήγορα θα υποχρεωθεί να την επικυρώσει απέναντι στην Τουρκία. Ας είμαστε λοιπόν έτοιμοι για τη συνέχεια της κρίσης».

Και η συνέχεια της κρίσης δεν άργησε να έλθει. Την περασμένη Δευτέρα κιόλας ο Ερντογάν προχώρησε στην πρόκληση που είχε προαναγγείλει. Το ερευνητικό σκάφος Oruc Reis, συνοδευόμενο από τουρκικά πολεμικά σκάφη, εισήλθε στην ελληνική υφαλοκρηπίδα για διενέργεια σεισμικών ερευνών. Το γεγονός αυτό προκάλεσε αντίστοιχα την κινητοποίηση του ελληνικού πολεμικού ναυτικού.

Από την εξέλιξη αυτή αποδείχτηκε ότι ο Ερντογάν είχε την αποφασιστικότητα να πραγματοποιήσει την πρόκληση που είχε εξαγγείλει από τον Μάιο. Η ελληνική πλευρά όμως δεν έδειξε διάθεση κλιμάκωσης της κρίσης και προτίμησε να διαχειριστεί το ζήτημα στο διπλωματικό πεδίο. Εκ των υστέρων φαίνεται λοιπόν ότι την πρώτη φορά που το Oruc Reis επρόκειτο να μπει στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, στα τέλη Ιουλίου, οι έρευνές του αναβλήθηκαν για δύο λόγους: πρώτον επειδή παρενέβη ο ξένος παράγοντας (κυρίως η Γερμανία) και δεύτερον επειδή όπως φαίνεται, η ελληνική πλευρά συναίνεσε στην έναρξη κάποιας μορφής διαλόγου με την Τουρκία.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ.

Πηγή: slpress.gr

ΣΧΟΛΙΟ G-M-R:    Η παραπλάνηση, συνήθως δόλια, εφ’ όσον προέρχεται από επώνυμους η και επαγγελματίες της ενημέρωσης, βασιλεύει:

“Η απόδοση επήρειας σε μικρά και μεγάλα ελληνικά νησιά, μάλιστα, έρχεται να ενισχύσει το κύριο επιχείρημα της Ελλάδος …“

Είχαμε την πλήρη (μας) σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, κυριαρχία, ΑΛΛΑ, καταφέραμε και κατακτήσαμε (καταργώντας το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας), ΜΕΡΙΚΗ ΕΠΗΡΕΙΑ!

Βενιαμίν Καρακωστάνογλου, 15 Αυγούστου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Η συμφωνία του Καΐρου για την οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδος-Αιγύπτου είναι μια επιτυχής κίνηση και μια χρήσιμη εξέλιξη για την Ελλάδα. Αυτό αφορά κυρίως το πολιτικό- διπλωματικό επίπεδο μετά από μια σειρά Τουρκικών πρωτοβουλιών που, παρά τον αυθαίρετο και νομικά έωλο χαρακτήρα τους, είχαν φέρει σε δύσκολη θέση την πάντα νομιμόφρονα αλλά και συνήθως ολιγωρούσα Ελλάδα!

Οι παράνομες έρευνες και γεωτρήσεις της Τουρκίας στην Κυπριακή ΑΟΖ, η εξαγγελία ανάλογων αυθαίρετων ενεργειών στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, η αμφισβήτηση των θαλασσίων ζωνών των νησιών μας (αλλά και της Κύπρου), η διεκδίκηση τουρκικής κυριαρχίας επί πλειάδας νησιών και νησίδων της χώρας μας που προστίθεται στις ποικίλες άλλες μονομερείς και παράνομες διεκδικήσεις σε βάρος μας (με αφετηρία το 1973), αλλά κυρίως η κορυφαία πράξη της τουρκικής ιλαροτραγωδίας με το τουρκολιβυκό ψευτομνημόνιο, είχαν δημιουργήσει μια τουρκική επέλαση στα ζητήματα των θαλασσίων ζωνών και της δικαιοδοσίας.

……..

Η απόδοση επήρειας σε μικρά και μεγάλα ελληνικά νησιά, μάλιστα, έρχεται να ενισχύσει το κύριο επιχείρημα της Ελλάδος αλλά και να αντιμετωπίσει το ταυτόχρονο πρόβλημα που προκαλεί η παράνομη άρνηση της Τουρκίας να αποδεχθεί τον θεμελιώδη κανόνα (άρθρο 121.2) της Σύμβασης του Δικαίου της Θάλασσας (που αποτελεί και εθιμικό κανόνα), ότι τα νησιά έχουν ισότιμα δικαιώματα θαλασσίων ζωνών με τα ηπειρωτικά εδάφη, εκτός από βράχους ή νησίδες που δεν μπορούν να συντηρήσουν αυτόνομη ανθρώπινη εγκατάσταση (άρθρο 121.3)

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Θεόδ. Καρυώτης, 12 Αυγ. 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Δημιουργήθηκε πρόσφατα μια παγκόσμια πρωτοτυπία που πιθανώς θα μας οδηγήσει κατ’ ευθείαν στη Χάγη. Για πρώτη φορά στην παγκόσμια θαλάσσια ιστορία, τέσσερα κράτη τσακώνονται για ένα κομμάτι θάλασσας στην Ανατολική Μεσόγειο. Αφού τώρα όλοι οι Έλληνες ασχολούνται με την μερική οριοθέτηση της ΑΟΖ, ανάμεσα στην Ελλάδα και την Αίγυπτο, επιτρέψτε μου να αναπτύξω και εγώ μερικούς προβληματισμούς μου, από την μακρινή Ουάσιγκτον.

Επειδή ασχολούμαι επί τέσσερις δεκαετίες με την ΑΟΖ, αρχίζω να υποψιάζομαι ότι ο Μητσοτάκης έριξε σε παγίδα τον Ερντογάν, με αυτή την οριοθέτηση της Αθήνας με το Κάιρο. Ο Έλληνας πρωθυπουργός πρέπει να έχει συμφωνήσει με τον πρόεδρο της Αιγύπτου να προσφύγουν για αυτή την τμηματική οριοθέτηση ΑΟΖ στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, ζητώντας να οριοθετήσει την ΑΟΖ τους.

Έτσι, μιας και η οριοθέτηση Ελλάδας-Αιγύπτου έχει διεμβολίσει την οριοθέτηση μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης, το Δικαστήριο της Χάγης θα είναι υποχρεωμένο να καλέσει επίσης την Τουρκία και την Λιβύη που δεν θα έχουν δικαίωμα μη συμμετοχής. Με αυτές τις δυο οριοθετήσεις των τεσσάρων κρατών θα κληθεί να ασχοληθεί το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης και να οριοθετήσει, ταυτόχρονα, τις ΑΟΖ της Ελλάδας, της Τουρκίας, της Αιγύπτου και της Λιβύης. Η Χάγη δηλαδή, για πρώτη φορά στην ιστορία της, θα οριοθετήσει ταυτόχρονα τις ΑΟΖ τεσσάρων κρατών.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Αναστ. Λαυρέντζος 8 Αυγούστου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Την Πέμπτη το απόγευμα ανακοινώθηκε αιφνιδιαστικά η υπογραφή συμφωνίας μερικής οριοθέτησης ΑΟΖ Ελλάδας-Αιγύπτου. Η Συμφωνία έρχεται ως επιστέγασμα των προσπαθειών της ελληνικής κυβέρνησης να ακυρώσει το παράνομο τουρκολυβικό μνημόνιο και σε σημαντικό βαθμό το επιτυγχάνει. Όμως με τί κόστος; Όπως προκύπτει, η συμφωνία έχει τα εξής δύο βασικά χαρακτηριστικά:

• Πρώτον και σημαντικότερο: Η συμφωνία αναγνωρίζει με ελληνική υπογραφή ότι η Κρήτη έχει μειωμένη επήρεια ΑΟΖ. Όπως προκύπτει, η διανομή της ενδιάμεσης θαλάσσιας περιοχής μεταξύ Ελλάδας-Αιγύπτου δεν έγινε με βάση την αρχή της μέσης γραμμής. Αντιθέτως έγινε με έναν ετεροβαρή για την Ελλάδα τρόπο που καταλήγει σε ένα 56%-44% υπέρ της Αιγύπτου. Πρόκειται για μια σημαντικότατη ελληνική παραχώρηση, διότι δεν αφορά μόνο αποδοχή μικρότερης ΑΟΖ από αυτή που μας αναλογεί, αλλά και παραδοχή του ότι ένα νησί με το μέγεθος της Κρήτης μπορεί να έχει μειωμένη επήρεια ΑΟΖ.
• Δεύτερον, πρόκειται για μια συμφωνία μερικής οριοθέτησης, η οποία εκτείνεται έως τον 28ο μεσημβρινό. Δηλαδή η οριοθέτηση δεν περιλαμβάνει το Καστελόριζο, που είναι και το πιο επίμαχο σημείο, ούτε καν ολόκληρη τη Ρόδο. Για την ακρίβεια ο 28ος μεσημβρινός τέμνει στη μέση τη Ρόδο. Αυτό σημαίνει ότι έστω και δια παραλείψεως, η Ελλάδα φαίνεται να έχει σεβαστεί την τουρκική επεκτατική πολιτική, η οποία θεωρεί δικό της ζωτικό χώρο την περιοχή ανατολικά του 28ου μεσημβρινού.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: Χρησμός του Μαντείου των Δελφών η συνέντευξη!

Καυστική κριτική με αρκετές νομικές λεπτομέρειες, καθόλου δεν τις πετάμε αλλά χρειάζονται επανέλεγχο από άρθρα έγκριτων νομικών (Π. Μηλιαράκη, Α. Συρίγο παλαιότερα άρθρα του, κλπ) και από το προσωπικό ψάξιμο των αναγνωστών, …, αλλά, “ιερος ο σκοπός της υποχώρησης”.

Η G-M-R μέσω του ταγκ Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, το οποίο ενημερώνει διαρκώς (δεκτή η συνεισφορά αναγνωστών) έχει την ΘΕΣΗ ΑΡΧΩΝ, πως “αυτό που δεν θες να σου συμβεί, μην το προκαλείς σε άλλους“. Δηλαδή, οι όποιες συμφωνίες υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ οφείλουν να παραπέμπονται στην Χάγη (εφ’ όσον της αναγνωρίζουμε αμεροληψία) και ακολούθως, βάσει συμμαχικών σχέσεων, να γίνονται ειδικότερες συμφωνίες προς ικανοποίηση της συμμαχικής σχέσης.  Μια τέτοια στιγμιαία νύξη έκανε ο δημοσιογράφος προς τον κο Σταύρο Λυγερό, αλλά απάντηση επ’ αυτής, της έστω μικρής αλλά τεράστιας σημασίας νύξης, δεν πήρε.

Προέχουν, η πολιτική και η δημοσιογραφική ειδημοσύνη (εδώ περί ειδημοσύνης).

Συμφωνίες καιροσκοπικές-τυχοδιωκτικές-εξυπνακίστικες (σε αυτή την κατηγορία διαπρέπουν πολλοί δημοσιογράφοι και συστηματικού δημοσιολογουντες), ανακυκλώνουν εχθρότητες και συρράξεις.

._

Σταύρος Λυγερός, 7 Αυγούστου 2020

Η εκτίμηση και επιχειρηματολογία του Σταύρου Λυγερού σχετικά με την συμφωνία Ελλάδας-Αιγύπτου για την ΑΟΖ, στην εκπομπή «Εμείς οι Έλληνες» με τον Λάμπρο Καλαρρύτη, στον ραδιοσταθμό Παραπολιτικά 90.1 FM

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: Λίγο καθυστερημένα το αναρτούμε. Τα δώσαμε όλα (“χάριν” της ακύρωσης του ΝΟΜΙΚΑ ΑΚΥΡΟΥ τουρκολιβυκού συμφώνου)

Βλέπετε εδώ Γ. ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ και εδώ Κ. Βενιζέλο, αλλά και το ταγκ Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας).

Είναι πολλές οι αποδείξεις, εδώ προστίθεται ακόμα μία, της  (ΕΞΩΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ^(*) πάντα, να μην το ξεχνάμε ποτέ αυτό πως “παίζουμε” με καιροσκοπικές-τυχοδιωκτικές συμφωνίες) εθελοεκχώρησης κυριαρχικών δικαιωμάτων.

(*) Συμφωνήσαμε με την Αίγυπτο,  χωρίς να έχουμε  θέληση, ούτε εμείς ούτε αυτοί να αποταθούμε στην Χάγη, για να ΑΠΟΦΑΝΘΕΙ το Δικαστήριο της Χάγης για τα εκατέρωθεν δικαιώματα, το οποίο υποτίθεται πως σεβόμαστε. Αν είχαμε (ΕΛΛΑΔΑ-ΑΙΓΥΠΤΟΣ), την ΑΠΟΦΑΣΗ της Χάγης, οι αιτιάσεις της Τουρκίας θα ήταν εξαιρετικά ασθενείς ενώπιον των χωρών του ΟΗΕ.  Παράλληλα, θα μπορούσαμε να κάνουμε ειδικότερες συμφωνίες για ικανοποίηση της Αιγύπτου όπου αυτή θεωρούσε πως θίγεται, ΕΦ’ ΟΣΟΝ η Αίγυπτος αποδεικνύει την συμμαχική της στάση.

._

Θεόδ. Καρυώτης, 1 Αυγούστου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Ο μεγάλος μου δάσκαλος Ανδρέας Παπανδρέου μου είχε πει κάποτε «να διαβάζεις πάντα τις υποσημειώσεις των Αμερικανών στα κείμενά τους». Τον θυμήθηκα, διαβάζοντας ένα κείμενο που δεν μπορώ να δημοσιεύσω. Αλλά ζώντας στην Ουάσιγκτον για σχεδόν μισό αιώνα, διαισθάνομαι ότι οι Αμερικανοί ζεσταίνουν τις μηχανές τους, για την επίλυση της ελληνοτουρκικής διαφοράς.

Δεν γνωρίζω εάν υπάρχει συνεννόηση του Τραμπ με την Μέρκελ, αλλά γνωρίζω ότι και οι δυο επιθυμούν τον ελληνοτουρκικό διάλογο. Η ελληνική λέξη “διάλογος” έχει αποκτήσει παγκόσμια φήμη από αρχαιοτάτων χρόνων και παίζει καθοριστικό ρόλο σε πολλές παγκόσμιες διαφορές. Ο διάλογος ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία που ετοιμάζεται για να αρχίσει πριν τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές θα είναι καθοριστικός για το μέλλον της Ελλάδας.

Οι Αμερικανοί πιστεύουν ότι η Χάγη δεν μπορεί να λύσει την ελληνοτουρκική διαφορά, με βάση το προηγούμενο που δημιουργεί η συμπεριφορά της Κίνας. Από την δεκαετία του 1960 προωθούν την ιδέα συνεκμετάλλευσης, ή καλύτερα της συνδιαχείρισης των ενεργειακών πόρων της Ανατολικής Μεσογείου. Οι Αμερικανοί, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, γνώριζαν την αξία των υδρογονανθράκων και είχαν αρχίσει μυστικές έρευνες στην Ανατολική Μεσόγειο για τον εντοπισμό του μεγάλου ορυκτού πλούτου της περιοχής.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

SLpress_Σύνταξη, 7 Αυγούστου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

“Το Βήμα” έφερε πρώτο στη δημοσιότητα το κείμενο της συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου.

Στο Προοίμιο της Συμφωνίας αναφέρεται ρητώς ότι τα δύο κράτη αναγνωρίζουν τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας  της 10ης Δεκεμβρίου 1982 , ενώ στο Άρθρο 1 ορίζεται σαφώς ότι οι δύο πλευρές συμφώνησαν σε μερική θαλάσσια οριοθετική γραμμή.

Είναι δεσμευτικό και οριστικό το τμήμα που περικλείεται από τα σημεία  Α ανατολικά  και Ε στα δυτικά.

Αν οποιοδήποτε από τα δύο συμβαλλόμενα Μέρη αρχίσει τη διεξαγωγή διαπραγματεύσεων με σκοπό την οριοθέτηση ΑΟΖ με άλλο κράτος που μοιράζεται με τα δύο Μέρη τις θαλάσσιες ζώνες τους, το Μέρος αυτό προτού καταλήξει σε συμφωνία με το τρίτο κράτος θα πρέπει να διαβουλευθεί και να ενημερώσει το άλλο Μέρος της Συμφωνίας.

Παράλληλα, προβλέπεται ότι όπου υπάρχουν φυσικοί πόροι που εκτείνονται στις δύο ΑΟΖ των Μερών, τότε οι δύο χώρες θα συνεργαστούν ώστε να βρεθεί μία συμφωνία κοινής εκμετάλλευσης.

Οι συντεταγμένες που περικλείουν την δεσμευτική οριοθέτηση είναι τα σημεία:

Σημείο Α  (πλάτος) 33-53-05.00 Ν  (μήκος) 027-59-02.00 Ε

Σημείο Β  (πλάτος) 33-41-56.41 Ν  (μήκος) 027-30-42.47 Ε

Σημείο C (πλάτος) 33-35-24.09 Ν (μήκος) 026-49-34.27 Ε

Σημείο D (πλάτος) 33-30-26.24 Ν (μήκος) 026-27-35.54 Ε

Σημείο Ε (πλάτος) 33-24-56.14 Ν  (μήκος) 026-00-00 Ε

Μπορείτε να διαβάσετε όλο το κείμενο της συμφωνίας εδώ

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: ΤΙ ΠΙΟ ΞΕΚΑΘΑΡΟ;;;

“Ως αποτέλεσμα της “βιασύνης” της, η Αθήνα εγκατέλειψε νόμιμες αξιώσεις για κυριαρχικά δικαιώματά της. Ο συμβιβασμός, όπως έχει χαρακτηριστεί, είναι μονόπλευρος γιατί έδωσε μόνο η Ελλάδα. Ποιο είναι, λοιπόν, το κόστος; Με βάση το χάρτη, ο οποίος είδε το φως της δημοσιότητας, είναι σαφές πως δεν αναγνωρίζεται πλήρης επήρεια στην Κρήτη, δεν συμπεριλαμβάνεται ολόκληρη η Ρόδος και καθόλου το σύμπλεγμα του Καστελόριζου.“

“Έχει αναφερθεί πως υπάρχει σχετική αναφορά στη συμφωνία για να υπάρξει συνέχιση των συνομιλιών. Όταν όμως έχει γίνει ήδη αποδεκτό πως τα νησιά έχουν μειωμένη επήρεια, δημιουργείται ένα σοβαρό προηγούμενο. Δημιουργείται και ένα κενό μεταξύ Ρόδου και Κύπρου, το οποίο ως γνωστό θέλει ετσιθελικά να συμπληρώσει η κατοχική Τουρκία.”

._

Κώστας Βενιζέλος, 8 Αυγούστου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Δεν θα μπορούσε να αντιδράσει διαφορετικά η κατοχική Τουρκία στη συμφωνία Ελλάδος -Αιγύπτου για μερική οριοθέτηση ΑΟΖ. Με τη γνωστή της θρασύτητα, η Άγκυρα αντέδρασε έντονα και εξαπέλυσε νέες απειλές κατά της Ελλάδος. Έδειξε ενοχλημένη και έτοιμη να αντιδράσει χωρίς όρια!

Η Τουρκία αντέδρασε σε μια συμφωνία δυο χωρών, που αναμφισβήτητα έχουν κοινά θαλάσσια σύνορα ενώ η ίδια με τη Λιβύη (με την οποία υπέγραψε προδήλως παράνομο μνημόνιο) δεν έχει. Αλλά αυτή είναι η Τουρκία, με αυτό τον τρόπο αντιδρά και συμπεριφέρεται, με βάση το τουρκικό, ή μάλλον οθωμανικό “δίκαιο”, που είναι καταπάτηση όλων των άλλων δικαίων. Η  συνέχεια θα δείξει μέχρι που μπορεί να φθάσει, η Άγκυρα, που στις πλείστες περιπτώσεις είναι προβλέψιμη.

Σε ό,τι αφορά την τμηματική συμφωνία Ελλάδος και Αιγύπτου, είναι σαφές πως θα πρέπει να αντιμετωπιστεί σφαιρικά, όχι απομονωμένα, χωρίς τους πανηγυρικούς τόνους που έδωσε η ελληνική κυβέρνηση και στους οποίους “χόρεψε” η πλειοψηφία των ΜΜΕ. Η Αθήνα επιδίωξε τη συμφωνία σε μια προσπάθεια να ακυρώσει το τουρκολιβυκό παράνομο μνημόνιο. Η συμφωνία, όπως έχει αναφερθεί, διεμβολίζει το εν λόγω μνημόνιο και η Ελλάδα αποκτά ένα “ηθικό πλεονέκτημα”, αφού ενεργεί μέσα στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

armyvoice_news, 7 Αυγούστου 2020

Ελλάδα – Αίγυπτος ΑΟΖ: Όταν η ΝΔ κατήγγειλε την μερική οριοθέτηση – Σήμερα σιωπή; Τι έγραφε ο βουλευτής της ΝΔ καθηγητής Άγγελος Συρίγος το 2015

“Εκτιμάται ότι η Αίγυπτος θα προτιμούσε να υπογράψει με την Ελλάδα μερική οριοθέτηση ΑΟΖ μέχρι και την Κρήτη και να άφηνε εκτός την υπόλοιπη περιοχή έως το τριεθνές (σ.σ.Καστελόριζο – Κύπρος). Η αποδοχή μιας τέτοιας προτάσεως θα ήταν λανθασμένη. Θα δημιουργούσε την εύλογη εντύπωση ότι η Ελλάδα έχει παραιτηθεί των δικαιωμάτων της στην υπόλοιπη περιοχή”.

Το παραπάνω απόσπασμα είναι από κείμενο του πολυγραφότατου -στα ΜΜΕ- καθηγητή Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής, κ. Αγγελου Συρίγου, για τον οποίο το τελευταίο διάστημα ακουγόταν έντονα ότι προαλοίφεται για σημαίνουσα θέση στο υπουργείο Εξωτερικών. Πλην όμως, με τον πρόσφατο μίνι ανασχηματισμό, οι φήμες δεν επιβεβαιώθηκαν.

Η τοποθέτηση του κ.Συρίγου, ο οποίος εξελέγη στις τελευταίες εκλογές, στις 7 Ιουλίου 2019, βουλευτής ΝΔ στην Α΄Αθηνών, καταγγέλοντας, μεταξύ των άλλων, και τη Συμφωνία των Πρεσπών, δεν είναι σημερινή, αλλά ανάγεται στον Δεκέμβριο του 2015.

Σήμερα, άραγε, μετά την υπογραφή της ελληνο-αιγυπτιακής συμφωνίας, ποια είναι η άποψή του για την οριοθέτηση της ΑΟΖ;

ΑΟΖ: Όταν η ΝΔ κατήγγειλε την μερική οριοθέτηση – Σήμερα σιωπή;

Τότε, λοιπόν, σε άρθρο του στην εφημερίδα “Καθημερινή“:

-Ανέφερε πως “εάν (σ.σ. η Αίγυπτος) υπογράψει συμφωνία με την Ελλάδα που θα περιλαμβάνει την περιοχή από την Κρήτη έως το τριεθνές με την Κύπρο, θα αναγνωρίζει στο Καστελλόριζο και στα γύρω νησιά πλήρη επήρεια. Σε αυτή την περίπτωση, η Αίγυπτος δεν θα έχει θαλάσσια σύνορα με την Τουρκία“.

(more…)

Ηλίας Κονοφάγος , 8 Αυγούστου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Τον Αύγουστο του 2019 ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΕΔΕΥ (Ελληνική Διαχειριστική Εταιρεία Υδρογονανθράκων) Γιάννης Μπασιάς ζήτησε επιμόνως από τον αρμόδιο υπουργό Ενέργειας κ. Κωστή Χατζηδάκη να προκηρύξει σε διαγωνισμό πέντε θαλάσσια οικόπεδα με πιθανολογούμενα κοιτάσματα (Εικόνα 1), δύο εκ των οποίων βρίσκονταν νότια της Κρήτης (γεωτεμάχια 4 και 5).

Η απάντηση που πήρε από τον κ. Χατζηδάκη ήταν ξεκάθαρα αρνητική: Του αναφέρθηκε ότι δεν θα υπάρξουν νέες παραχωρήσεις. Ως γνωστόν οι τελευταίες παραχωρήσεις, που είχαν πραγματοποιηθεί μέχρι τότε, αφορούσαν τις δύο συμβάσεις που υπογράφηκαν μεταξύ της ΕΔΕΥ και δύο από τις μεγαλύτερες εταιρείες πετρελαίου στον κόσμο (δηλαδή των Exxon Mobil, Total και Ελληνικά Πετρέλαια, Εικόνα 1).

Η θέση του αρμόδιου υπουργού ήταν τότε πως οι παραχωρήσεις που είχαν πραγματοποιηθεί στην Ελλάδα θα ήταν οι τελευταίες και δεν θα έπρεπε να υπάρξει συνέχεια. Το λυπηρό αυτό γεγονός ήταν αρκετό για να μπλοκάρει την μοναδική ευκαιρία που διέθετε η χώρα μας τότε για να κατοχυρώσει δικαιώματα εξορύξεων, μέσω διμερών συμβάσεων νότια της Κρήτης, πριν συναφθεί το μνημόνιο Άγκυρας-Τρίπολης (νεοέμβριος του 2019). Έτσι χάθηκε η ευκαιρία να στηθεί ένα ανάχωμα, δεδομένου ότι τα συμβόλαια για έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων ανάμεσα στην Ελλάδα και σε μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες είναι συνολικής διάρκειας 43 ετών.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ.

Πηγή: slpress.gr