_.

Κων. Κόλμερ , 17 Μαϊου 2024

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Οι μέχρι τούδε ελληνοτουρκικές σχέσεις μεταβλήθηκαν ταχέως μετά την “επιτυχή” – κατά την άποψη των φιλικών προς την κυβέρνηση καναλιών – συνάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Ερντογάν, στη τουρκική πρωτεύουσα, προ τριημέρου. Δύο τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη, ναυτικής συνοδείας και 14 ελικόπτερα παραβίασαν προχθές τον ελληνικό εναέριο χώρο στο Αιγαίον, για πρώτη φορά εφέτος.

Σαν να μην έφταναν τα χαστούκια από τις παραβιάσεις, έντονη ρήξη επήλθε μεταξύ των υπουργών Εξωτερικών των δύο χωρών Γιώργου Γεραπετρίτη και Χακάν Φιντάν όσον αφορά στα Ευρωπαϊκά, περιβαλλοντικά “πάρκα”, εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων. Τούτο αποκαλύφθηκε εκ των υστέρων της συναντήσεως της Αγκύρας, την περασμένη Δευτέρα. Ελπίζεται όπως μη υπάρξουν κι άλλες αποκαλύψεις της μυστικής διπλωματίας που ακολουθεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη, όχι μόνο στις συζητήσεις με την Τουρκία, αλλά και στο ζήτημα των τριών πρωτοκόλλων της συμφωνίας των Πρεσπών, όπου διαπιστώθηκε διάσταση απόψεων μεταξύ του υπουργού Επικρατείας Μάκη Βορίδη και της πρώην υπουργού Εξωτερικών Ντόρας Μπακογιάννη.

Το αλβανικό, εξάλλου, φερέφωνο του Ερντογάν δήλωσε, μετά την “ιδιωτική επίσκεψη” την Κυριακή στην Αθήνα, ότι η ελληνική οικονομία δεν αντέχει άνευ των Αλβανών και “τα κατεβασμένα βρακιά” των προηγουμένων κυβερνήσεων των Τιράνων “τα… ανέβασε” η πρωθυπουργία του Ράμα! “Ζήτημα Μπελέρη δεν υφίσταται για τις σχέσεις με την Ελλάδα” είπε ο Ράμα, ενώ έθεσε και θέμα αποζημιώσεων των Τσάμηδων που συνεργάστηκαν με την Βέρμαχτ κατά την γερμανική κατοχή εις βάρος του Ελληνισμού.

………………….

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: Η πρόταση “Για να δοθεί λοιπόν μια αξιόπιστη προοπτική σύνθεσης και συμπόρευσης των κοινωνικών και πολιτικών αντιστάσεων που ευτυχώς ακόμα σε πείσμα της γενικευμένης κρίσης εξακολουθούν να υπάρχουν και σποραδικά να εκδηλώνονται, χρειάζεται σήμερα η οργάνωση ενός κινήματος δημοκρατικής εγρήγορσης, ενός κινήματος ικανού να επιβάλλει παντού, όπου είναι εφικτό, την ενιαιομετωπική ενότητα του πολυδιασπασμένου πατριωτικού χώρου.“, χρειάζεται:

1)- Στόχο. Αν υποθέσουμε πως στόχος είναι η παραπάνω πρόταση, αυτομάτως προκύπτει συνοδευτικός στόχος, που δεν μπορεί να είναι άλλος από την ιδεολογικοπολιτικοδικαιική αποδόμηση και εξουδετέρωση των υπαιτίων της “γενικευμένης κρίσης”.

2)- Ενα πλαίσιο αρχών (αν είναι διαθέσιμη και κάποια κοινωνικοιστορική σχετική εργασία ως Συνειδησιακή Βάση, προτείνουμε την πχ https://greek-market-research.com/clink/ethniki-taytotita-i-ethniki-syneidisi/ ).

3)- Προσδιορισμός-ανάλυση και ιεράρχηση των (για ποιά ζητήματα) επί μέρους αντιστάσεων και το Πως (τον Τρόπο) για την επίτευξη του Στόχου πχ μορφή οργάνωσης-επιχειρησιακό σχέδιο-τρόποι δράσης, αλλά και για το δέον γενέσθαι για κάθε ζήτημα.

Για τα παραπάνω βλέπετε και https://greek-market-research.com/article/perimenontas-ton-gkonto-irthe-i-kyria-karystianoy/ .

_.

Ευγενία Σαρηγιαννίδη, 2 Απριλίου 2024

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Παρατηρούμε καθημερινά πως ένας ιστορικός λαός μοιάζει σταδιακά να αποσυντίθεται. Όχι μόνο λόγω οικονομικής κρίσης, κατάρρευσης και φτώχειας, αλλά επίσης πολιτισμικά, ιδεολογικά, δημογραφικά, ενδεχομένως θα λέγαμε και ανθρωπολογικά, με την ευκαιρία λόγου χάρη της πρόσφατης υπερψήφισης του νομοσχεδίου για το γάμο ζευγαριών ιδίου φύλου – και κατά προέκταση, της πιθανότητας απόκτησης παιδιών.

Δεν θα αναλύσουμε βέβαια στο παρόν άρθρο τα ήδη χιλιογραμμένα περί των πολιτικών ευθυνών, των προμνημονιακών, μνημονιακών και μεταμνημονιακών κυβερνήσεων γι’ αυτή την πολύπλευρη κατάρρευση, ούτε για τη μαφιοποίηση της κοινωνικής και πολιτικής ζωής. Δεν θα επικεντρωθούμε στις συνταγματικές εκτροπές, ούτε στη θεσμική παρακμή της δικαιοσύνης, της εκπαίδευσης ή της ενημέρωσης των πολιτών από τα καθεστωτικά ΜΜΕ.

Δεν θα επισημάνουμε τους κινδύνους μιας γενικευμένης πτώχευσης, ούτε θα αναφερθούμε στη διαφθορά, στην καθημερινή εγκληματικότητα που διαρκώς επιδεινώνεται, στην ασυδοσία των ισχυρών και των κυβερνώντων ή στην ατιμωρησία των υπευθύνων για διαχρονικά εγκλήματα που άλλοτε θα είχαν οδηγήσει ίσως σε λαϊκούς ξεσηκωμούς (π.χ. Τέμπη, Μάνδρα, Μάτι).

Στον παρόν άρθρο θα επιχειρήσουμε να επικεντρωθούμε στο φαινόμενο της διάσπασης των κοινωνικών αντιστάσεων που τείνουν να εκφράζονται από τον λεγόμενο πατριωτικό χώρο, ο οποίος προσπαθεί να δηλώσει την αντίθεσή του στην πολιτική, πολιτισμική και οικονομική παγκοσμιοποίηση των απελευθερωμένων καπιταλιστικών αγορών καθώς και στις ανάλογες ιδεολογίες και χρηστοήθειες του κοσμοπολιτισμού.

Ο κυρ-Παντελής και αλλοτινές προσδοκίες

Ο μικρομεσαίος χώρος, ο χώρος δηλαδή που παραδοσιακά εξέφραζε τις λαϊκές προσδοκίες και ανησυχίες, με άλλα λόγια, τα λαϊκά κοινωνικά στρώματα, τείνουν προς εξαφάνιση. Ο άλλοτε μικρομεσαίος νοικοκύρης κλείνεται στο καβούκι του. Αηδιασμένος και φοβισμένος απέχει όλο και πιο συχνά από τις πολιτικές διαδικασίες, ακόμα και από τις εκλογές, κρίνοντας ότι το παιχνίδι έχει ήδη χαθεί. Επιστρέφει λοιπόν στη μοιρολατρία ή/και στον κυνισμό ενός ηττημένου, ενός δουλικά σκεπτόμενου υπηκόου, που παρά τα ιδεολογήματα της ατομικής του χειραφέτησης και του δικαιωματισμού στα οποία του έμαθαν επιφανειακά και προσχηματικά να πιστεύει.

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr