ΑΙΣΧΡΟΝ ΕΣΤΙ ΣΙΓΑΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΣΗΣ ΑΔΙΚΟΥΜΕΝΗΣ.
ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙ Η ΠΑΤΡΙΣ.
_.
Γεώρ. Παπασίμος , 18 Απριλίου 2024
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγήςΠολιτ
Τα πολλαπλά χτυπήματα που δέχεται η Ελλάδα το τελευταίο διάστημα από την Τουρκία (εισαγωγή στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση της γαλάζιας πατρίδας, NAVTEXT, μετατροπή σε Τζαμί της Μονής της Χώρας, ενώ την ίδια στιγμή παρέχεται από εμάς στη Δύση διαβατήριο αξιοπιστίας του καθεστώτος Ερντογάν), την Αλβανία (αυταρχική συμπεριφορά έναντι της ελληνικής μειονότητας και μετατροπή της σε προτεκτοράτο της Άγκυρας στο Ιόνιο Πέλαγος) και τα Σκόπια (αμφισβήτηση ακόμα και του ελαχίστου ανταλλάγματος της Συμφωνίας των Πρεσπών που ήταν η διαφοροποίηση του ονόματος σε Βόρεια από το σκέτο Μακεδονία, καθόσον παραχωρήσαμε τη μακεδονική γλώσσα και εθνικότητα στο μωσαϊκό του κρατιδίου αυτού) επαναφέρουν χωρίς αναισθητικό στο προσκήνιο το μείζον πρόβλημα της χώρας και του Ελληνισμού.
Και αυτό είναι η παντελής έλλειψη στιβαρής εθνικής στρατηγικής και η δημιουργία αξιόπιστων μηχανισμών υλοποίησης της, με βάση το σημαντικό γεωπολιτικό αποτύπωμα που παρέχει η γεωγραφική θέση της Ελλάδος στη σημερινή ρευστή γεωπολιτική σκακιέρα και το αναξιοποίητο πολιτιστικό υπερόπλο της. Πενήντα χρόνια μετά τη Μεταπολίτευση, όπου η Ελλάδα αρχικά πορεύθηκε με το καταναλωτικό πρότυπο ευημερίας με δανεικά και αφού -πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- έχει ενσωματώσει το φοβικό σύνδρομο ως βασικό στοιχείο δράσης των πολιτικών ελίτ στα εθνικά θέματα και εν συνεχεία αφού οδηγηθήκαμε στο μνημονιακό οδοστρωτήρα, που ανέτρεψε βιαίως το βιοτικό της επίπεδο και διέλυσε τις ψευδαισθήσεις περί ισχυρής χώρας, χωρίς καμία αυτογνωσία συνεχίζει τον ίδιο ολισθηρό δρόμο.
Τόσο στην οικονομία όπου κυριαρχεί το παρασιτικό ληστρικό κεφάλαιο και η παρασιτική οικονομική ολιγαρχία χωρίς στοιχεία εθνικής συνείδησης, με συνέπεια να απέχει παρασάγγας από την νοηματοδότηση της δυτικής αστικής τάξης, όσο και στα μεγάλα εθνικά ζητήματα που είναι η προστασία των δικαιωμάτων του Ελληνισμού (Ελλάδα, Κύπρος) εν σχέσει με τις αυξανόμενες αναθεωρητικές τουρκικές επιδιώξεις και τους ανορθολογισμούς των εξαπτερύγων της στα Βαλκάνια. Ο συνδυασμός της παρασιτικής οικονομικής ολιγαρχίας και του ελλιποβαρούς πολιτικού προσωπικού εξουσίας με βάση τη νοσηρή κομματοκρατία όπως εξελίχθηκε σταδιακά η λειτουργία των κομμάτων καθ’ όλη τη περίοδο της Μεταπολίτευσης αποτελεί τεράστιο βρόγχο και τροχοπέδη για την αναπνοή και την αναγέννηση της Ελλάδος.
………………….
Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.
Πηγή: slpress.gr
_.
Γεώργιος Παπασίμος, 3 Μαϊου 2024
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Λίγες εβδομάδες πριν τις Ευρωεκλογές, όπου και πάλι συνωθούνται κατά τη συγκρότηση των ευρωψηφοδελτίων πρόσωπα άσχετα με το αντικείμενο που καλούνται να υπηρετήσουν και την ήδη πολύ κακή εικόνα των Ελλήνων ευρωβουλευτών ως τώρα, βρισκόμαστε μπροστά στην οδυνηρή πραγματικότητα της πλήρους απουσίας σοβαρού πολιτικού λόγου και της ψηλάφησης ενός ολιστικού σχεδίου εξόδου της χώρας από την τροχιά παρακμής και θέσεως των βάσεων για υγιή οικονομική ανάπτυξη με κοινωνική δικαιοσύνη.
Η χώρα παρά το ισχυρό σοκ της χρεωκοπίας της το 2010, μετά την προηγηθείσα κίβδηλη ευημερία, και του μνημονιακού οδοστρωτήρα της προηγούμενης δεκαετίας, αλλά και της συνεχιζόμενης μεταμνημονιακής κηδεμονίας, φαίνεται ξεκάθαρα, ότι δεν εισέπραξε ουδέν μήνυμα αυτογνωσίας, αφού πορεύεται στον αυτόματο πιλότο ενός ληστρικού παρασιτικού μοντέλου, που με την πρώτη μεγάλη σοβαρή διεθνή οικονομική κρίση είναι βέβαιο ότι θα την ρίξει ξανά στα βράχια.
Πλήρης μακαριότητα αλλά και κυνισμός όσον αφορά την ενίσχυση των προνομίων στο πολιτικό προσωπικό, που σε συνδυασμό με το στοιχείο εξάρτησης, αλλά και της ανικανότητας του, αδυνατεί να ανταποκριθεί στοιχειωδώς στις μεγάλες ευθύνες που ορθώνονται μπροστά για την προστασία της κοινωνίας, αλλά και του Ελληνισμού, που αντιμετωπίζει δομικό κίνδυνο από τον τουρκικό νέο-οθωμανισμό.
Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.
Πηγή: slpress.gr
_.
Γεώργιος Παπασίμος, 11 Μαρτίου 2024
Η ανείπωτη τραγωδία των Τεμπών έχει βυθίσει την Ελλάδα στο πένθος και στη θλίψη. Παράλληλα εμφανίζεται και ένα έντονο κύμα οργής, που απαιτεί εδώ και τώρα την τιμωρία όλων των υπευθύνων, ο κατάλογος των οποίων είναι πολύ μακρύς, φθάνοντας στο πυρήνα του προβλήματος που είναι το νόθο πολιτικό εποικοδόμημα και η διαμορφωθείσα νοσηρή κομματοκρατία, ιδιαίτερα κατά την περίοδο της ύστερης Μεταπολίτευσης ως σήμερα. Αυτό το καταδεικνύουν και οι τεράστιες συγκεντρώσεις και διαμαρτυρίες σε όλη τη χώρα με πρωτοστατούσα τη νέα γενιά.
Μετά τις αυθόρμητες διαδηλώσεις των Αγανακτισμένων το 2010-2012 ενόψει της τότε χρεωκοπίας της χώρας και της εισόδου στο μνημονιακό οδοστρωτήρα, όπου συνετρίβη το τότε πολιτικό κατεστημένο με μεγαλύτερο θύμα το πάλαι κραταιό ΠΑΣΟΚ, η σημερινή πάνδημη αντίδραση της ελληνικής κοινωνίας μπροστά στις πελώριες ευθύνες της κυβέρνησης της ΝΔ, αλλά και των προηγούμενων κομμάτων εξουσίας για την τραγική κατάσταση του ΟΣΕ, που οδήγησε στη μεγαλύτερη τραγωδία των τελευταίων ετών σε ευρωπαϊκό επίπεδο, δημιουργεί μια απροσδιόριστη ρευστότητα εκ της οποίας υπό προϋποθέσεις μπορεί να συντριβεί ο διαμορφωθείς μεταμνημονιακός δικομματισμός Νέας Δημοκρατίας-ΣΥΡΙΖΑ ως το κεντρικό δίπολο του πολιτικού συστήματος.
Το βίαιο άνοιγμα της κουρτίνας μετά την ανείπωτη εθνική τραγωδία στα Τέμπη έφερε αντιμέτωπη την κοινωνία χωρίς κανένα αναισθητικό μπροστά στο φαινόμενο των πολλαπλών και εφαπτόμενων ευθυνών των εκπροσώπων της πολιτικής εξουσίας, της παρασιτικής οικονομικής ολιγαρχίας και όλων των διορισμένων από τις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, διοικήσεων του ΟΣΕ και των ομοειδών εταιρειών, που καταδεικνύει το εύρος της παρακμιακής τροχιάς της χώρας μας.
_.
Γιώρ. Παπασίμος, 26 Νοεμβρίου 2022
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Η προκλητική προαναγγελία της Τράπεζας της Ελλάδος με την πρόσφατη έκθεση της για λύση του προβλήματος που έχει προκύψει για τα funds, μετά την υπ’ αρ. 822/2022 απόφαση του Αρείου Πάγου, που έκρινε ορθώς ότι οι servicers δεν έχουν δυνατότητα νομικής εκπροσωπήσεως σε πλειστηριασμούς κλπ, είτε μέσω νομοθετικής παρέμβασης, την όποια όμως αρνήθηκε ο υπουργός Οικονομικών, αφού θα επρόκειτο για μια πρόδηλη αντισυνταγματική ενέργεια, που θα σκόνταφτε στον Άρειο Πάγο, στον οποίο έχει προσδιοριστεί η συζήτηση για τις 21-1-2023, αποτυπώνει με τον πιο ευκρινή τρόπο αφενός την πλήρη ασυδοσία του τραπεζικού συστήματος στην Ελλάδα και την ανεξέλεγκτη λειτουργία των πάσης φύσεως κερδοσκοπικών συμφερόντων και αφετέρου φέρει την Δικαιοσύνη ενώπιον των ευθυνών της.
Δώδεκα χρόνια από την οιονεί χρεωκοπία της χώρας το 2010 η πλειοψηφία των δανειοληπτών, συνεχίζει να καθεύδει στα έγκατα του Άδη, εξαιτίας της. Εξαιτίας της επιβληθείσας τραπεζικής ασυδοσίας και τυραννίας και του πολιτικού ωχαδελφισμού μου ενός τραγικά ανεπαρκούς πολιτικού προσωπικού εξουσίας. Πιθανόν, να πρόκειται για το μεγαλύτερο οικονομικό έγκλημα στην σύγχρονη ελληνική ιστορία.
Μόλις η Ελλάδα μπήκε στο ευρώ το 2001, το ελληνικό τραπεζικό σύστημα εκμεταλλευόμενο τη δυνατότητα να δανείζεται με πολύ χαμηλό επιτόκιο από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα τεράστια ποσά εξαπέλυσε έντονα επιθετική δανειακή απέναντι στην ελληνική κοινωνία, που δεν είχε παιδεία δανειακής συμπεριφοράς, εντάσσοντας έτσι το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας σε αυτή τη μηχανή παραγωγής υπερκερδών των Τραπεζών. Έτσι, αυτές από τη μια πλευρά δάνειζαν το ελληνικό δημόσιο με πενταπλάσιο επιτόκιο από ότι δανειζόταν και με 20πλάσιο επιτόκιο τους Έλληνες πολίτες (καταναλωτικά δάνεια), δημιουργώντας ένα τεράστιο τοκογλυφικό δίκτυο, που συνεχίζει ως σήμερα να υφίσταται μέσω των funds.
Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.
Πηγή: slpress.gr
Σχόλιο GMR: Στο “Δεύτερον” εντεταλμένο χέρι του “Πρώτον” βρίσκεται η ΡΙΖΑ του κακού.
Αυτή όμως η ρίζα έχει διαφθείρει μέχρι και την Ακαδημία Αθηνών, οι δε αντιμνημονιακοί και πατριώτες απολαμβάνουν την ησυχία της “μετά” μνημονιακής κανονικότητας.
._
Γιώρ. Παπασίμος, 10 Οκτωβρίου 2020
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Η απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών, με την οποία χαρακτηρίστηκε η Χρυσή Αυγή ως εγκληματική οργάνωση, εφτά χρόνια μετά την άγρια δολοφονία του Παύλου Φύσσα και πλέον των πέντε ετών δικαστικής διαδικασίας, έστω και καθυστερημένα έθεσε την ταφόπλακα σε αυτό το κακέκτυπο ναζιστικό μόρφωμα, που γιγαντώθηκε στα χρόνια των μνημονίων στην Ελλάδα.
Η απόφαση αυτή ευθυγραμμίστηκε απόλυτα με το κοινό περί δικαίου αίσθημα και προσέδωσε σημαντικό οξυγόνο στο θεσμό της Δικαιοσύνης. Πλην όμως, δεν αρκεί για την πλήρη εξάλειψη του ναζιστικού και φασιστικού φαινομένου, που καραδοκεί στην σημερινή ρευστή περίοδο της θρυμματισμένης παγκοσμιοποίησης, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε όλη την Ευρώπη.
Αποτελεί, όμως, η απόφαση αυτή ένα ιστορικό ορόσημο και αφορμή για ενδοσκόπηση και αναστοχασμό περί των αιτιών και των συνθηκών που επέτρεψαν την επώαση του φιδιού στην Ελλάδα καθώς και των ευθυνών των ψηφοφόρων, που παρασύρθηκαν από τον μισαλλόδοξο λόγο και τις πράξεις βίας της “σποράς των ηττημένων του 1945”!
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ.
Πηγή: slpress.gr