_.

Βασ. Στοϊλόπουλος, 18 Μαρ. 2022

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Μπορεί όντως να είναι ακόμη νωρίς για να εξαχθούν οριστικά συμπεράσματα για την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Σίγουρα όμως, η 24η Φεβρουαρίου 2022, ημέρα έναρξης του παράνομου πολέμου στην Ουκρανία, σηματοδοτεί μια ημέρα καμπής στην παγκόσμια ιστορία. Ξαφνικά, χώρες όπως η Γερμανία άλλαξαν την πολιτική ασφάλειας δεκαετιών και απορρίπτουν βασικές αρχές για την εξασφάλιση της ειρήνης, αρχής γενομένης από την άρση της απαγόρευσης αποστολής όπλων σε περιοχές κρίσεων και πολέμου, γυρίζοντας στην εποχή του Κάιζερ.

Η εξέλιξη αυτή για την Ανατολική Ευρώπη σηματοδοτεί και το οριστικό τέλος της “Ostpolitik”. Μαζί με αυτήν πέρασε στα αζήτητα της ιστορίας και η ρήση του Βίλλυ Μπραντ: «η ειρήνη δεν είναι τα πάντα, όμως χωρίς ειρήνη τα πάντα είναι ένα τίποτα». Απελπισμένος με τα όσα τραγικά συμβαίνουν στην “καρδιά της Ευρώπης” και την έκδηλη αλλαγή του πολιτικού προφίλ της Αριστεράς, ο σημαντικότερος ίσως εν ζωή επίγονος του Βίλλυ Μπραντ, ο Όσκαρ Λαφοντέν, υπέβαλε την παραίτησή του από το κόμμα της γερμανικής “Αριστεράς” (die LINKE), επισφραγίζοντας έτσι και το τέλος της πολυκύμαντης πολιτικής του καριέρας.

Ως έναν βαθμό, το γερμανικό Κοινοβούλιο θυμίζει σήμερα ημέρες καλοκαιριού του 1914, λίγο πριν την έναρξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Τότε που ο Κάιζερ Γουλιέλμος Β΄ ξεστόμισε το περίφημο ρητό: «Δεν γνωρίζω πλέον κόμματα, αλλά μόνο Γερμανούς» και όλοι σχεδόν οι βουλευτές ψήφισαν, ζητωκραυγάζοντας τα “πολεμικά κονδύλια” (Kriegskredite). Μάλιστα, εντελώς υποκριτικά, ο Κάιζερ ανέλαβε τότε μια αποστολή διαμεσολάβησης ως “φίλος της ειρήνης” στην σύγκρουση μεταξύ της Αυστροουγγαρίας και Ρωσίας και της απειλούμενης με πολεμικά τελεσίγραφα συμμάχου της Σερβίας.

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr