Σχόλιο GMR: Ο κος Γ. Μαργαρίτης ανέλαβε το “κομμουνιστικό” καθήκον, πασπαλισμένο με το “δίκιο των απελπισμένων”, να υπερασπιστεί δημόσια, την σχετική με την δολοφονική και όχι πολεμική επίθεση της Χαμάς κατά άμαχου κυρίως πληθυσμού και ακόμα πιο κυρίως, κατά παιδιών-βρεφών-γερόντων-γυναικών.

Η διαφορά εδώ, μεταξύ δίκιου απελπισμένων και δίκιου “εκπροσώπων” (ΧΑΜΑΣ) των απελπισμένων, είναι ΤΑΥΤΟΣΗΜΗ, με την διαφορά του δίκιου αυτών που επαναστάτησαν κατά του Τσάρου το 1917 (και που ποτέ δεν απόλαυσαν “όλη η εξουσία στα σοβιέτ) και του “δίκιου” αυτών που στην συνέχεια μετά τον θάνατο του Λένιν τους εκπροσωπούσαν ως ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΝΟΜΕΚΛΑΤΟΥΡΑ.

Κατανοητή αλλά απελπιστικά απάνθρωπη, η παρούσα, σχετική με το έγκλημα ΟΧΙ ΠΟΛΕΜΟΥ ΜΟΝΟ ΚΑΘΑΡΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ^[1]–καθόλου εξέγερση λαϊκή, της Χαμάς, τοποθέτηση του Γεωργίου Μαργαρίτη.

Αλλά, ποιός ασχολείται;

Τα ΜΜΕ δεν κακοκαρδίζουν τους κομματικούς οπαδούς, στρογγυλεύουν τα πάντα, προτιμούν να κάνουν πρώτο θέμα δηλώσεις του Δημάρχου Μπέου κατά Κασσελάκη https://greek-market-research.com/clink/to-vary-apotypoma-tis-chamas-stin-aristera/ .

Έπειτα, το άρθρο φέρει υπογραφή καθηγητή πανεπιστημίου, πως θα αντιπαρατεθεί μια γνώμη απλού πολίτη, πολίτη “που δεν (θέλει να) τον ξέρει ούτε η μάνα του”, σε τέτοιο μέγεθος;

Τελικά, αντί να επικρατεί η βαθια Μαρξιστική-Λενινιστική κατά Γκράμσι ΗΘΙΚΉ ΥΠΕΡΟΧΗ, επικρατεί η μεθοδολογία (καθόλου λαϊκή-καθαρά φραξιονιστική) “ο σκοπός αγιάζει τα μέσα”.

Αποτέλεσμα, τα μέσα καθορίζουν την ποιότητα της φράξιας και τα ίδια μέσα θα χρησιμοποιηθούν^[2] για την υποταγή του Παλαιστινιακού λαού στην φράξια της Χαμάς.

—————–

[1]— καθόλου δεν πρόκειται για πολεμική προσπάθεια της Χαμάς να κερδίσει έδαφος, να πλήξει στρατιωτικούς στόχους ή στρατηγικού χαρακτήρα δομές του Ισραήλ.

Πρόκειται για προσπάθεια της Χαμάς να ενεργοποιήσει την Τζιχάντ και της περιοχής και την παγκόσμια, κατά όποιων, τελικά, μη Τζιχαντιστών, κύριε Μαργαρίτη και μην προσπαθείτε να ανακατώσετε σε ενα άγιο δισκοπότηρο, δίκια απελπισμένων και κοσμοθεωρία ISIS και Τζιχαντιστών.

[2]— Σχετικό: «Ούτε το ISIS δεν έκανε αυτά που έκανε η Χαμάς» και η χαμένη ευκαιρία στο Παλαιστινιακό-Γ. Μπαλτζώης (https://www.militaire.gr/oyte-to-isis-den-ekane-ayta-poy-ekane-i-chamas-kai-i-chameni-eykairia-sto-palaistiniako-g-mpaltzois/ ).

_.

Γιώρ. Μαργαρίτης, 11 Οκτωβρίου 2023

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Jacqueries ονομάζονται οι τυφλές εξεγέρσεις. Συμβαίναν συνήθως στην ύπαιθρο όταν η πείνα και η εξαθλίωση δεν άφηναν κανένα περιθώριο ελπίδας. Ήταν τυφλές και κατ’ επέκταση βίαιες, άγριες με την απόλυτη έννοια του όρου. Οι πεινασμένοι έμπαιναν στους πύργους και στα ανάκτορα των πλουσίων και, οπωσδήποτε, δεν φέρονταν καθόλου ευγενικά σε όσους έβρισκαν εκεί. Τα κεφάλια των τελευταίων περιφέρονταν θριαμβευτικά πάνω σε δικράνια ή σε πασσάλους. Μια που η “δικαιωματική” εποχή μας απαιτεί ιδιαίτερη μνεία γι’ αυτό, ναι, οι γυναίκες βιάζονταν πριν θανατωθούν: μετά τις πέταγαν στην φωτιά που κατέκαιγε ολόκληρο το υποστατικό.

Η Αριστερά ήταν ανέκαθεν, εξ ορισμού. υπέρ των εξεγέρσεων των φτωχών και των πεινασμένων. Στην εργογραφία της, όμως, συναντούμε μεγάλους δισταγμούς και επιφυλάξεις ως προς τις Jacqueries. Τις τοποθετούσαν στις άναρχες, χωρίς προοπτική εξεγέρσεις και τις  έψεγαν ως χωρίς στόχο, χωρίς νόημα και αποτέλεσμα. Δεν ήταν άδικη διαπίστωση. Πλην όμως η εποχή των Jacqueries, μόνο αυτό μπορούσε να δώσει.

Οι πεινασμένοι φτωχοδιάβολοι είχαν συνήθως μπροστάρη τους ένας μοναχό ή έναν παπά –αληθινό ή ψεύτικο ελάχιστη σημασία είχε– ώστε οι φοβερές πράξεις τους να ενταχθούν στο πλαίσιο της Θείας δίκης, της φωτιάς που επιπίπτει και κατακαίει τους αμαρτωλούς και τους αδίκους. Οι προθέσεις τους, ως εκ τούτου, βρίσκονταν έξω και μακριά από οτιδήποτε θα μπορούσε να ονομαστεί “αριστερό” στις μέρες μας.

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

_.

Γ. Μαργαρίτης, 20 Φεβρουαρίου 2023

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Αναφερθήκαμε, με αφορμή την συμπλήρωση ενός χρόνου από την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, σε δύο προηγούμενα δημοσιεύματα στο γενικό ιστορικό πλαίσιο, μέσα στο οποίο ξετυλίγεται ο παρών πόλεμος στην Ουκρανία, καθώς και στις επιδόσεις του ρωσικού στρατού στον πόλεμο αυτό. Σε αυτό το τρίτο σημείωμα θα μεταφερθούμε στην ουκρανική πλευρά.

Το κύριο χαρακτηριστικό των αποτιμήσεων για τις πολεμικές επιδόσεις αυτής της πλευράς είναι ο αμφιλεγόμενος χαρακτήρας τους. Για πολλούς η άμυνα που αντέταξε ο ουκρανικός στρατός στην ρωσική εισβολή ξεπέρασε τις πλέον αισιόδοξες προσδοκίες, ενώ για άλλους, εξίσου πολλούς, η Ουκρανία έχει εμπλακεί σε μια δίνη αυτοκαταστροφής όπου, δεν χάνει απλά έναν πόλεμο, χάνει την ίδια την υπόστασή της.

Η Ουκρανία φυλλορροούσε πολύ πριν ξεκινήσει ο ανοικτός πόλεμος με τη Ρωσία. Ο πληθυσμός της είχε τραγικά συρρικνωθεί, από τα 51.700.000 που μετρούσε στα 1991 σε 45.100.000 το 2014, έτος του πραξικοπήματος, όπου και ξεκίνησε ο πόλεμος στο Ντονμπάς. Οποιαδήποτε εκτίμηση για τον πραγματικό πληθυσμό της χώρας σήμερα, στο σύνολο ή στις ζώνες που βρίσκονται κάτω από τον έλεγχο της κυβέρνησης του Κιέβου είναι παρακινδυνευμένη.

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: Μια και δημόσια και κατ’ ιδίαν πρόσκληση προς τον σεβαστό Καθηγητή Γεώργιο Μαργαρίτη, κοινοποιούμενη και σε επίσης με σεβαστές δυνατότητες διανοούμενους-επιστήμονες, για συνέργειες, στο πνεύμα και στην μνήμη του εν τη ουσία παντοτινού συντρόφου^[*] Ορέστη Κολοζώφ:

“Και τι θα κάνουμε τώρα ως λαός χωρίς αυτό το απαραίτητο, το “Κα” που δεν έχουν οι πολιτικοί ηγέτες μας; Σε τέτοιες δεινές περιστάσεις, όπως οι τωρινές, οι πρόγονοί μας έκαναν κάποιο Τάμα. Κατά προτίμηση τάμα στην Παναγιά που μας είχε και σε εκτίμηση. Το έκανε και ο Κολοκοτρώνης πριν 200 χρόνια και ψιλοέπιασε… Λέτε;“

Λέμε, σεβαστέ κύριε Γεώργιε Μαργαρίτη.

Για την ακρίβεια, λέμε (ενδεικτικά: https://greek-market-research.com/article/i-ellada-mprosta-sto-2020-afigimata-gia-ap-exo-sotiria/ και https://greek-market-research.com/article/otan-i-aytogeloiopoiisi-kryvetai-piso-apo-tin-apoklimakosi/ και https://greek-market-research.com/article/o-neonazismos-einai-protistos-politiko-kai-deytereyontos-dikastiko-provlima/ ) και ξαναλέμε (ενδεικτικά: https://greek-market-research.com/article/i-esoteriki-riza-tis-diplomatikis-ittas-sti-synodo-koryfis/ ).

Σας το είπαμε και πρόσφατα, με την επιστολή που στείλαμε και προς Εσάς: https://greek-market-research.com/clink/loykas-axelos-xanadiavazontas-ton-gkramsi-ekdoseis-stochastis/ .

Εκτός του ότι λέμε και ξαναλέμε, το κάνουμε δια βίου και πράξη σεβαστέ κυριε Γεώργιε Μαργαρίτη, διαπιστώνοντας την πέραν κάθε καλής προσδοκίας ανταπόκριση κυρίως, αλλά όχι μόνο, σε χώρους εργασίας (όπου η στάση γίνεται καλύτερα και αποτελεσματικότερα, λόγω συνοχής, αντιληπτή ανεξαρτήτως του δημοσίου μεγέθους του φορέα της στάσης).

Το βασικό όμως ζητούμενο κύριε Γεώργιε Μαργαρίτη, έγκειται, στο ότι μη υπάρχοντος σήμερα ατομικού είτε συλλογικού μεγέθους ως του Θεοδώρου Κολοκοτρώνη (του οποίου η στάση είχε ευρεία απήχηση και αποτέλεσμα), οφείλουμε και γι’ αυτό σας παρακαλούμε, να συν-εργαστούμε, για την ακρίβεια να συν-εργαστείτε πρωτίστως διανοούμενοι-επιστήμονες, με την μεγαλύτερη θέληση-υπομονή-επιμονή, για πατριωτική σύν-θεση επί των του καθενός εκ του λαού ιερού, “τάμα στην Παναγιά“.

Και γι’ αυτήν την σύνθεση, έχουν προ πολλού ωριμάσει, για την ακρίβεια, ως παράωριμάσει, οι τρόποι των “ο καθένας χώρια” προσπαθειών, ανεξάρτητα από την αντικειμενική ή ακόμα και διαχρονική αξία αυτών των επί μέρους προσπαθειών-τεκμηριώσεων-καταγγελιών-προτάσεων-δράσεων κλπ.

Αυτή η “παρά-ωρίμανση”, μας κάνει πολύ-πολύ πιο προσεκτικούς και “μετρημένους” ( https://greek-market-research.com/article/anakoinosi-tis-g-m-r-9-aygoystoy-2021/ ), τόσο στην κριτική μας προς τους διαχειριστές των κρατικών-εθνικών ζητημάτων, όσο και στην συνειδητοποίηση του δρόμου που έχουμε να διανύσουμε, μέχρι να αποδεικνύουμε βήμα προς βήμα (πχ μέσω “Δεξαμενής Σκέψης & Δράσης για ΕΙΡΗΝΗ-ΟΧΙ ΠΟΛΕΜΟΣ, για “δ.ά.δ.α.” Δικαιοσύνης-Ανιδιοτέλειας-Δημοκρατίας-Αλληλεγγύης μεταξύ πολιτών και λαών. Συντόμως: “δ.ά.δ.α.” Ειρήνης-Προκοπής” ), πως οι σωστές προθέσεις-τεκμηριώσεις-προτάσεις-πράξεις μας, αξίζει με ασφάλεια να υιοθετηθούν και να εμπλουτιστούν από τον Ελληνικό Λαό υπέρ κατ’αρχήν, των πιο άμεσης προτεραιότητας κρατικών-εθνικών υποθέσεων.

[*] “να αγωνιζόμαστε από όλα τα μετερίζια, ακόμα και από όσα μπορούμε να αξιοποιήσουμε μέσα από το αστικό κράτος”, από το σχόλιο κάτωθεν της ανάρτησης https://greek-market-research.com/clink/o-mpertol-mprecht-simera/ .

Με εκτίμηση,  G-M-R

_.

Γιώρ. Μαργαρίτης, 31 Μαίου 2022

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Στην αρχαία Αίγυπτο, στα θεμέλια του τότε πολιτικού συστήματός της, βρισκόταν μια μεταφυσική, μαγική έννοια: το “Κα” του εκάστοτε Φαραώ. Θα ήταν δύσκολο να προσδιορίσουμε τη σημασία και τη λειτουργία του κι ακόμα πιο δύσκολο να εντάξουμε τον όρο στο σημερινό εννοιολογικό φάσμα της πολιτικής θεωρίας. Περιγραφικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι πρόκειται για την ζωογόνο δύναμη. Την θεϊκή ή την μαγική ιδιότητα του ηγεμόνα να διεγείρει τις δυνάμεις που δίνουν και στηρίζουν τη ζωή στη φύση, στους ζωντανούς οργανισμούς, στους ανθρώπους.

Η έννοια δεν χάθηκε στον χρόνο, με διάφορους τρόπους και μορφές επιβίωσε. Την συναντούμε στην μεσαιωνική βασιλεία όπου οι ηγεμόνες, όπως περίπου και οι άγιοι, μπορούσαν να κάνουν θαύματα, ήταν κατ’ εξοχή “θεραπευτές”. Αυτός ήταν ο λόγος που η στέψη τους εμπεριείχε τελετουργικά την “ιεροποίηση” (sacre) και ήταν στην ουσία της μια θρησκευτική κι όχι πολιτική τελετή.

Στα 1825 ο μικρός αδελφός του άτυχου Λουδοβίκου 16ου της Γαλλίας, ο Κάρολος ο 10ος, επιθυμώντας να επαναφέρει το κύρος της ταλαιπωρημένης γαλλικής μοναρχίας στα πρότερά του ύψη, στέφθηκε στη ιερή πόλη Ρεμς με το τελετουργικό αυτό. Ήταν ο τελευταίος των θαυματουργών Βασιλέων της Γαλλίας. Το ότι είναι και ο μόνος Γάλλος μονάρχης που έχει τον τάφο του έξω από την Γαλλία δείχνει την απόλυτη αποτυχία των ιδιοτήτων του.

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: Το “ΜΕΓΑΛΟ ΑΦΗΓΗΜΑ”.

Θα το υποστούμε και αυτό ή θα το αντιμετωπίσουμε;

Οι τρεις τρόποι αντιμετώπισης του διά γραφής και στόματος Μενέλαου Τασιόπουλου, ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΦΗΓΗΜΑΤΟΣ με το οποίο ήδη μας ξυπνούν και μας κοιμίζουν με τα ΜΜΕ και όχι μόνο, δηλαδή, από το 2010, συστηματικά και με δόλια παραπλάνηση-απειλές-εξαγορές-εκβιασμούς-αντίποινα-καταστολή.

1) Την απάντηση (και μάλιστα εντός των πλαισίων του δυτικοεξαρτόμενου αριστεροδέξιου κυβερνητικού μεγαλοϊδεατισμού) στο άρθρο https://slpress.gr/politiki/i-dysi-i-quot-megali-anatoli-quot-kai-o-pagkosmios-polemos-poy-xekinise/amp/ και στο πρώτο ημίωρο της ραδιοφωνικής συνέντευξης  ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ 25-04-2022 του Μενέλαου Τασιόπουλου, την δίνει, ο (εορτάζων, χρόνια του πολλά) Καθηγητής Γιώργος Μαργαρίτης στην παρούσα ανάρτηση μας.

2) Αν θελήσουμε Ελλάδα ανεξάρτητη-ουδέτερη και φάρο παγκόσμιας ειρήνης και πολιτισμού, δηλαδή ο κάθε Έλληνας να μετατραπεί σε Μίκη Θεοδωράκη και Επίσκοπο Ειρηναίο Γαλανάκη, τότε την απάντηση την δίνει o-mpertol-mprecht-simera/ συμπεριλαμβανομένων των σχολίων επί της ανάρτησης.

Την δεύτερη επιλογή, (συνδυασμένη με ένα επιχειρησιακό σχέδιο όπως αυτό της πρώτης επιλογής), την θέτουμε υπ’όψιν του Καθηγητή Γεωργίου Μαργαρίτη, μιας και προτείνουμε “δρόμο ανοιχτό” προς κοινωνικοεθνική κατάσταση στην οποία και ο ίδιος προσβλέπει, υπολογίζοντας στην καθοριστική του συνέργεια.

3) Τρίτη λύση, η μεταφυσική αναμονή της καθόδου επί της ελλαδικής γης, ενός κατά το μεταφυσικό δοκούν του καθενός, ατόφιου και αψεγάδιαστου παραδείσου.

========

Υ.Γ. Σχετικές της πολεμοχαρούς εγκληματικής αποβλάκωσης κυβερνώντων και κυβερνωμένων, οι νεότερες (15/1/2023) πρωθυπουργικές δηλώσεις, και “φυσικά” και οι φιλοναζιστικές, ΝΑΤΟΪΚΟ/ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ Συγχωρο-συγχαρητηριοχάρτι σε Τάγμα Αζόφ-Χρυσαυγήτικο και λοιπό Ακροδεξιό “Πατριωτισμό”!, “συνεπές” δε συμπλήρωμα για την πληθυσμιακή διάσωση του έθνους το άκρως πατριωτικό Ομιλία του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στο Συνέδριο με θέμα «Δημογραφικό – Η Μεγάλη Πρόκληση».

_.

Γιώργ. Μαργαρίτης, 26 Μαρ. 2022

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Είναι παράδοση οι Έλληνες πρωθυπουργοί να εξαγγέλλουν κατά καιρούς διάφορα μέτρα, επενδύοντας τις εξαγγελίες τους με θριαμβική ρητορική. Η παρούσα κυβέρνηση όχι μόνο δεν αποτελεί εξαίρεση, αλλά συχνά υπερέβαλε. Κατά κανόνα, πάντως, τα μέτρα που εξαγγέλλονται είναι συμπτωματικά, βραχυπρόθεσμα, σχεδόν αναγκαστικά κάτω από την πίεση της εκάστοτε συγκυρίας. Σκοπό έχουν να θεραπεύσουν επιμέρους συμπτώματα, να “κλείσουν τρύπες” κατά το κοινώς λεγόμενο. Μία σύγκριση θα μας πείσει γιατί πρέπει να διδαχθούμε από τους Τούρκους.

Στην Ελλάδα, το νεοφιλελεύθερο δόγμα κυριαρχεί. Εάν ελαφρύνουμε το κόστος της εργασίας είτε σε βάρος των εργαζόμενων, είτε σε βάρος της πρόνοιας και της ασφάλισης, είτε σε βάρος του “κοινού”, του δημοσίου και προικοδοτήσουμε τους έχοντες, τότε θα επέλθουν επενδύσεις. Δι’ αυτών η ανάπτυξη, η πλήρης απασχόληση και ίσως δι’ αυτών η μελλοντική ευημερία. Τα καταστροφικά για την χώρα μας αποτελέσματα από την επίμονη εφαρμογή της ίδιας και της ίδιας συνταγής δεν απασχόλησαν ποτέ τον πρωθυπουργικό λόγο.

Στην Τουρκία, όπου η κατάρρευση της οικονομίας προαναγγέλλεται εδώ και πολύ καιρό, εξαγγέλθηκε πριν από πολλά χρόνια ένα πλαίσιο στόχων για την επέτειο των εκατό χρόνων από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας. Το σχέδιο ονομάστηκε “2023” για το λόγο αυτό. Βρίσκεται σε εξέλιξη. Το συνολικό του κόστος υπολογίστηκε αρχικά στο ένα τρισ. δολάρια. Δεν περιλάμβανε ούτε ευχές ούτε ιδεοληψίες. Στηριζόταν και στηρίζεται σε σαφείς στόχους και δοκιμασμένες συνταγές.

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

_.

Γιώρ. Μαργαρίτης, 2 Μαρ. 2022

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Ο πόλεμος επανεμφανίστηκε στην Ευρώπη. Η Ευρώπη –για να μιλήσουμε με όρους σεισμολογίας– έχει στο παρελθόν δώσει δύο παγκόσμιους πολέμους. Στο δε απώτερο παρελθόν της ιστορίας της έχει διακριθεί ως η πλέον πολεμόχαρη ήπειρος στην παγκόσμια ιστορία. Άρα, τίποτε το αναντίστοιχο με την ιστορία ως εδώ. Οι καιροί, όμως, έχουν αλλάξει και στο νέο σκηνικό προβάλουν ερωτήματα. Γιατί ένας μεγάλος ευρωπαϊκός πόλεμος και ένας ακόμα μεγαλύτερος οικονομικός πόλεμος ξέσπασε στα 2022;

Το παιχνίδι των σκληρών ανταγωνισμών, εκείνων που καθορίζουν ποια δύναμη θα είναι κυρίαρχη στον καπιταλιστικό κόσμο, έχει μεταφερθεί στην Ασία, στις ακτές του Ειρηνικού. Η αιφνίδια και κατακλυσμιαία άνοδος της Κίνας στο παγκόσμιο οικονομικό, γεωπολιτικό και στρατιωτικό προσκήνιο είναι το γεγονός που ανέτρεψε τις ισορροπίες. Στα 1914 ο Μεγάλος Πόλεμος αφορούσε την διανομή του κόσμου ανάμεσα στις ευρωπαϊκές δυνάμεις. Με εφαλτήριο το απίστευτα δυναμικό –στην πρώτη σταδιοδρομία του– καπιταλιστικό σύστημα, οι ευρωπαϊκές μητροπόλεις έθεσαν κάτω από την πολύμορφη κυριαρχία τους (στον ύστερο αποικισμό) ολόκληρο σχεδόν τον υπόλοιπο κόσμο. Για την ανακατανομή αυτής της κυριαρχίας σκοτώθηκαν οκτώ εκατομμύρια Ευρωπαίοι ως το 1918.

Στα 1939 το διακύβευμα ήταν η θεραπεία των δεινών του προηγούμενου πολέμου. Η υπόσχεση του ναζισμού στις ελίτ της Ευρώπης ήταν η επάνοδος της ηπείρου στην κυρίαρχη θέση που είχε στον κόσμο ως τα 1913. Από αυτή την υπόσχεση ο ναζισμός άντλησε την διάχυτη γοητεία του – πολύ πέρα από την Γερμανία. Η “Νέα Ευρώπη” που γεννήθηκε στα 1940 είχε ως στόχο την θεραπεία της ασθένειας του μπολσεβικισμού και τον αγώνα ενάντια στην εξωευρωπαϊκή αγγλοσαξωνική πλουτοκρατία, τις ΗΠΑ υπονοούσε.

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Γ. Μαργαρίτης, 21 Μαρτίου 2021

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Ας ξεκινήσουμε από μακριά. Το μόνο εξάλλου εργαλείο που έχουμε για να ταξινομήσουμε και να κατανοήσουμε τα όσα σήμερα συμβαίνουν είναι αυτό το “μακριά”, η ιστορία. Στην ιστορική διαδρομή της ανθρωπότητας –στο τμήμα της που μας είναι σχετικά γνωστό, περίπου 5.000 χρόνια– η γεωγραφική κατανομή του πλούτου επικεντρωνόταν σταθερά στην Ασία. Αυτό ήταν η ιστορική κανονικότητα.

Στα χρόνια της ρωμαϊκής ακμής οι μεγάλοι πολιτισμοί της Ασίας (Κίνα, Ινδία, Ιαπωνία κλπ.) αντιπροσώπευαν περισσότερο από το 60% της παγκόσμιας οικονομίας, αφήνοντας ένα 10% για τον Ρωμαϊκό Κόσμο, την πλούσια Μεσόγειο. Δεκαπέντε περίπου αιώνες αργότερα, στα 1500 μ.Χ., στην πρώτη αφύπνιση αυτού που αργότερα θα γινόταν ο καπιταλισμός, η Ασία συγκέντρωνε πάνω από 55% του παγκόσμιου πλούτου έναντι λιγότερο του 10% του υπό διαμόρφωση Δυτικού Κόσμου.

Αυτή η διαχρονική σταθερά στην γεωγραφική κατανομή του πλούτου διαταράχτηκε δυναμικά με την είσοδο του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής στο ιστορικό προσκήνιο. Η δυναμική του νέου συστήματος έδωσε τρομερή ώθηση στις ζώνες που αποτέλεσαν το λίκνο του: εδώ γεννήθηκε ο λεγόμενος Δυτικός Κόσμος και ξεκίνησε η παγκόσμια κυριαρχία του.

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Γιώρ. Μαργαρίτης, 23 Φεβρουαρίου 2021

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Οι ελληνοτουρκικές “σχέσεις” έχουν, εδώ και λίγο καιρό, περιοριστεί στις πίσω σελίδες της επικαιρότητας. Άλλα ζητήματα έχουν πάρει τη θέση τους. Δεν είναι ανεξάρτητα τα μεν από τα δε. Η βαθιά διαφθορά και μνημειώδης ανικανότητα που αποπνέουν θεσμοί και μηχανισμοί του κράτους, δεν είναι καταστάσεις αδιάφορες ως προς την εθνική υπόσταση, ή έστω, την αντίληψη που έχουμε στο εσωτερικό και έχουν στο εξωτερικό για αυτή.

Τα εθνικά θέματα, όπως και τα θεμελιώδη ερωτηματικά που συνοδεύουν την κατακλυσμιαία επερχόμενη οικονομική κρίση, κρύβονται κάτω από το επικοινωνιακό πέπλο της “κανονικότητας”. Όλα όσα συμβαίνουν είναι φυσικά και ελεγχόμενα, ισχυρίζονται οι παροικούντες την κυβερνητική εξουσία, ή και την αναμένουσα την βάρδια της “αντιπολίτευση”. Σε κάθε περίπτωση αγρυπνά ο Θεός της Ελλάδας! Γιατί χωρίς αυτόν…

Ο εν λόγω Θεός, όπως και κάθε Θεός, αδυνατεί να δώσει λύσεις σε τρέχοντα προβλήματα των επί της Γης ανθρώπων. Αυτά έχουν ανατεθεί στις κοσμικές εξουσίες, στην κυβέρνηση και στις διάφορες “ελίτ”, τις κυρίαρχες τάξεις που κυβερνούν αυτόν τον τόπο. Οι τελευταίες γιόρτασαν, με τον απειλητικό τρόπο που εσχάτως υιοθετούν, τα σαράντα χρόνια από την είσοδο της Ελλάδας στην “ευρωπαϊκή οικογένεια”. Εόρτασαν, προειδοποιώντας όσους εκφράζουν αντιρρήσεις για την πορεία των “ευρωπαϊκών” μας πραγμάτων, τους “καταραμένους” ευρωσκεπτικιστές.

Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR:

Καλλιτέχνης: Μηλιώκας Γιάννης
Άλμπουμ: Και άλλα πολλά εμπριμέ
Συνθέτης: Μηλιώκας Γιάννης
Στιχουργός: Μηλιώκας Γιάννης
Είδος μουσικής:
Θεματολογία: Ζωής
Έτος Κυκλοφορίας: 1988

Λένε πως είμαι γκαντέμης
Παλιοκουμούνι, ανάρχας
Χωρίς αιτία φρικάρω
Και άλλα πολλά εμπριμέ

Πιάσαν τα πόστα κοθώνια
Όλα τα ξέρουν, ξεράδια
Κι ήρθανε λέει να μας σώσουν,
Που να μη σώσουνε ποτέ

Να δεις που κάποτε
Θα μας πούνε και μαλάκες
Να δεις που κάποτε
Θα μας πούνε και χαζούς

Μου ‘ρχεται ρεύμα τριάντα
Του τηλεφώνου σαράντα
Νερό και νοίκι εξήντα
Και τα κοινόχρηστα δεκαεφτά

Γύρω σαΐνια κανάγιες
Τρώνε με δέκα μασέλες
Θέλουν βρεμένη σανίδα
Και τους φερόμαστε κι ευγενικά

Να δεις που κάποτε
Θα μας πούνε και μαλάκες
Να δεις που κάποτε
Θα μας πούνε και χαζούς

Κάνω εξετάσεις για κήλη
Όσοι γιατροί, τόσες γνώμες
Γρίπη, συκώτι, στομάχι
Πάω στο ΙΚΑ με βρίσκουν καλά

Άστα να πάνε στο διάλο
Κάθε καρέκλα και χάχας
Όλα πηγαίνουν στο φούντο
Κι αυτοί εκεί τη λιλής το χαβά

_.

Γ. Μαργαρίτης, 11 Ιανουαρίου 2021

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Καθώς διατρέχουμε πλέον το επετειακό έτος πυκνώνουν οι θέσεις, οι ερμηνείες και οι απόψεις για το τι ήταν η Ελληνική Επανάσταση του 1821. Από τις πολλές αυτές ερμηνείες, μερικές, έχουν επίσημο και θεσμικό χαρακτήρα. Προέρχονται δηλαδή από άτομα, στα οποία επίσημα έχει ανατεθεί η διαμόρφωση του πλαισίου, μέσα στο οποίο θα εορταστεί και θα σηματοδοτηθεί το μεγάλο ιστορικό γεγονός.

Ο κος Roderick Beaton, εξέχον και ιδρυτικό μέλος της Επιτροπής της κας Αγγελοπούλου, είναι ένα από τα άτομα αυτά. Και φυσικά οι θέσεις που διατύπωσε ως προς τη σημασία και τον χαρακτήρα της Ελληνικής Επανάστασης και δημοσιεύθηκαν στις 6 Ιανουαρίου στην Καθημερινή, προσδιορίζουν το θεμελιώδες πλαίσιο μέσα στο οποίο θα λάβουν χώρα οι επετειακές εκδηλώσεις.

Όπως αρμόζει σε διεθνείς προσωπικότητες ο κος Beaton ξεκινά το άρθρο του διδακτικά: νουθετώντας τους Έλληνες. «Δεν έχουν καταλάβει», υποστηρίζει, τόσο οι Έλληνες όσο και οι ιστοριογράφοι της Ελληνικής Επανάστασης ποιο ήταν το «κρισιμότερο γεγονός», η «χρονολογία-κλειδί», «η αποφασιστική στιγμή», όπως το ορίζει, της Επανάστασης.

Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: Έχουν αντιληφθεί οι ιθύνοντες της Αθήνας ότι πολύ γρήγορα μπορεί να βρεθούν αντιμέτωποι με μια πολυεπίπεδη κρίση; Όπου θα έχουν να αντιμετωπίσουν το εκρηκτικό κοινωνικό ζήτημα παράλληλα με την έμπρακτη εξωτερική απειλή;

Ο επίλογος του άρθρου:

“Έχουν υποψιαστεί άραγε ότι οι προσπάθειές τους να εξασφαλίσουν εργαλεία αντιμετώπισης της μίας απειλής είναι πολύ πιθανό να τους αφήσουν χωρίς πολιτικά εργαλεία και στη μία και στην άλλη περίπτωση; Έχουν αντιληφθεί ότι σε μια τέτοια πολύ πιθανή περίπτωση θα καταστρέψουν εκτός από τον εαυτό τους και τη χώρα; Μήπως το καλοκαίρι του 1974 έχει κάτι να τους πει πάνω σε όλα αυτά;“

Από πλευράς G-M-R, σας προτείνουμε κύριε Καθηγητά, ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟ (Λαοκράτης Βάσσης: Δέκα Παρατηρήσεις για τις Πρέσπες) με

δ.ά.δ.α.^(*) ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΑΝΤΙdebtocracy ΠΡΑΓΜΑΤΟΓΝΩΜΟΣΥΝΗΣ (δ.ά.δ.α. ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΑΝΤΙdebtocracy ΠΡΑΓΜΑΤΟΓΝΩΜΟΣΥΝΗΣ)

_.

Γ. Μαργαρίτης, 16 Δεκεμβρίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Η ομόφωνη απόφαση της τελευταίας συνόδου των ηγετών των κρατών-μελών της ΕΕ έκλεισε, μεταξύ άλλων, έναν κύκλο στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Κατέδειξε, με τον πιο πειστικό τρόπο, το ανεδαφικό των προσδοκιών της ελληνικής κυβέρνησης περί σωτήριας –ή έστω κατευναστικής– παρέμβασης της ΕΕ στην μεθοδική επίθεση που δέχονται τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας.

Το ερώτημα εάν η “ένωση ισοτίμων” δεν μπορεί ή δεν θέλει να εμπλακεί σε μια υπόθεση που καταρρακώνει το διεθνές κύρος και πλήττει ευθέως κυριαρχικά δικαιώματα δύο κρατών-μελών της, παραμένει καθαρά φιλολογικό και πολιτικά αδιάφορο. Η ελληνική κυβέρνηση δεν έδειξε συντετριμμένη από αυτήν την εξέλιξη. Θα έλεγε κανείς ότι είχε εργαστεί γι’ αυτήν.

Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Γιώρ. Μαργαρίτης, 16 Οκτωβρίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Πριν από μερικούς μήνες –όχι πολλούς– οι κόκκινες γραμμές που τοποθετούσε μπροστά στην τουρκική επιθετικότητα η ελληνική πλευρά, βρίσκονταν στην ζώνη που η εν δυνάμει ΑΟΖ (Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη) της Ελλάδας, θα συναντούσε την κατατεθειμένη αντίστοιχη της Κύπρου.

Σήμερα, μετά από διαδοχικές “αναθεωρήσεις” και ακυρώσεις των “κόκκινων γραμμών”, οι τελευταίες έχουν τοποθετηθεί στα έξι μίλια έμπροσθεν του Καστελλορίζου και ίσως επίσης έξι μίλια έξω από τις πλέον βόρειες ακτές της Ρόδου, που δεν κατέστη δυνατό να “χωρέσουν” στο όριο του 28ου μεσημβρινού. Ο χρόνος που χρειάστηκε για ετούτη την δραματική αναδίπλωση των ελληνικών θέσεων ήταν ελάχιστος, σε σύγκριση με τους συνήθεις χρόνους της διπλωματίας και της πολιτικής.  Συνήθως, τέτοιου είδους βίαιες προσαρμογές, παραιτήσεις από κυριαρχικά δικαιώματα για να το πούμε αλλιώς, συνάδουν με βίαιες καταστάσεις: πολέμους δηλαδή. Εδώ βρισκόμαστε μπροστά σε κάτι το ιστορικά ασυνήθιστο.

Η Ελλάδα στην πράξη, όχι στα λόγια, απεμπόλισε τα κυριαρχικά της δικαιώματα στην Ανατολική Μεσόγειο “ειρηνικά” και “πειθήνια”. Χωρίς να αντιτάξει κανενός είδους βίαιη αντίδραση στον καταπατητή, αλλά και χωρίς να εξαντλήσει το διπλωματικό και πολιτικό οπλοστάσιο που είχε στη διάθεσή της. Ακόμα και σήμερα η τακτική αυτή επίμονα εφαρμόζεται.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ.

Πηγή: slpress.gr