Σχόλιο GMR: Ο κος Γ. Μαργαρίτης ανέλαβε το “κομμουνιστικό” καθήκον, πασπαλισμένο με το “δίκιο των απελπισμένων”, να υπερασπιστεί δημόσια, την σχετική με την δολοφονική και όχι πολεμική επίθεση της Χαμάς κατά άμαχου κυρίως πληθυσμού και ακόμα πιο κυρίως, κατά παιδιών-βρεφών-γερόντων-γυναικών.

Η διαφορά εδώ, μεταξύ δίκιου απελπισμένων και δίκιου “εκπροσώπων” (ΧΑΜΑΣ) των απελπισμένων, είναι ΤΑΥΤΟΣΗΜΗ, με την διαφορά του δίκιου αυτών που επαναστάτησαν κατά του Τσάρου το 1917 (και που ποτέ δεν απόλαυσαν “όλη η εξουσία στα σοβιέτ) και του “δίκιου” αυτών που στην συνέχεια μετά τον θάνατο του Λένιν τους εκπροσωπούσαν ως ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΝΟΜΕΚΛΑΤΟΥΡΑ.

Κατανοητή αλλά απελπιστικά απάνθρωπη, η παρούσα, σχετική με το έγκλημα ΟΧΙ ΠΟΛΕΜΟΥ ΜΟΝΟ ΚΑΘΑΡΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ^[1]–καθόλου εξέγερση λαϊκή, της Χαμάς, τοποθέτηση του Γεωργίου Μαργαρίτη.

Αλλά, ποιός ασχολείται;

Τα ΜΜΕ δεν κακοκαρδίζουν τους κομματικούς οπαδούς, στρογγυλεύουν τα πάντα, προτιμούν να κάνουν πρώτο θέμα δηλώσεις του Δημάρχου Μπέου κατά Κασσελάκη https://greek-market-research.com/clink/to-vary-apotypoma-tis-chamas-stin-aristera/ .

Έπειτα, το άρθρο φέρει υπογραφή καθηγητή πανεπιστημίου, πως θα αντιπαρατεθεί μια γνώμη απλού πολίτη, πολίτη “που δεν (θέλει να) τον ξέρει ούτε η μάνα του”, σε τέτοιο μέγεθος;

Τελικά, αντί να επικρατεί η βαθια Μαρξιστική-Λενινιστική κατά Γκράμσι ΗΘΙΚΉ ΥΠΕΡΟΧΗ, επικρατεί η μεθοδολογία (καθόλου λαϊκή-καθαρά φραξιονιστική) “ο σκοπός αγιάζει τα μέσα”.

Αποτέλεσμα, τα μέσα καθορίζουν την ποιότητα της φράξιας και τα ίδια μέσα θα χρησιμοποιηθούν^[2] για την υποταγή του Παλαιστινιακού λαού στην φράξια της Χαμάς.

—————–

[1]— καθόλου δεν πρόκειται για πολεμική προσπάθεια της Χαμάς να κερδίσει έδαφος, να πλήξει στρατιωτικούς στόχους ή στρατηγικού χαρακτήρα δομές του Ισραήλ.

Πρόκειται για προσπάθεια της Χαμάς να ενεργοποιήσει την Τζιχάντ και της περιοχής και την παγκόσμια, κατά όποιων, τελικά, μη Τζιχαντιστών, κύριε Μαργαρίτη και μην προσπαθείτε να ανακατώσετε σε ενα άγιο δισκοπότηρο, δίκια απελπισμένων και κοσμοθεωρία ISIS και Τζιχαντιστών.

[2]— Σχετικό: «Ούτε το ISIS δεν έκανε αυτά που έκανε η Χαμάς» και η χαμένη ευκαιρία στο Παλαιστινιακό-Γ. Μπαλτζώης (https://www.militaire.gr/oyte-to-isis-den-ekane-ayta-poy-ekane-i-chamas-kai-i-chameni-eykairia-sto-palaistiniako-g-mpaltzois/ ).

_.

Γιώρ. Μαργαρίτης, 11 Οκτωβρίου 2023

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Jacqueries ονομάζονται οι τυφλές εξεγέρσεις. Συμβαίναν συνήθως στην ύπαιθρο όταν η πείνα και η εξαθλίωση δεν άφηναν κανένα περιθώριο ελπίδας. Ήταν τυφλές και κατ’ επέκταση βίαιες, άγριες με την απόλυτη έννοια του όρου. Οι πεινασμένοι έμπαιναν στους πύργους και στα ανάκτορα των πλουσίων και, οπωσδήποτε, δεν φέρονταν καθόλου ευγενικά σε όσους έβρισκαν εκεί. Τα κεφάλια των τελευταίων περιφέρονταν θριαμβευτικά πάνω σε δικράνια ή σε πασσάλους. Μια που η “δικαιωματική” εποχή μας απαιτεί ιδιαίτερη μνεία γι’ αυτό, ναι, οι γυναίκες βιάζονταν πριν θανατωθούν: μετά τις πέταγαν στην φωτιά που κατέκαιγε ολόκληρο το υποστατικό.

Η Αριστερά ήταν ανέκαθεν, εξ ορισμού. υπέρ των εξεγέρσεων των φτωχών και των πεινασμένων. Στην εργογραφία της, όμως, συναντούμε μεγάλους δισταγμούς και επιφυλάξεις ως προς τις Jacqueries. Τις τοποθετούσαν στις άναρχες, χωρίς προοπτική εξεγέρσεις και τις  έψεγαν ως χωρίς στόχο, χωρίς νόημα και αποτέλεσμα. Δεν ήταν άδικη διαπίστωση. Πλην όμως η εποχή των Jacqueries, μόνο αυτό μπορούσε να δώσει.

Οι πεινασμένοι φτωχοδιάβολοι είχαν συνήθως μπροστάρη τους ένας μοναχό ή έναν παπά –αληθινό ή ψεύτικο ελάχιστη σημασία είχε– ώστε οι φοβερές πράξεις τους να ενταχθούν στο πλαίσιο της Θείας δίκης, της φωτιάς που επιπίπτει και κατακαίει τους αμαρτωλούς και τους αδίκους. Οι προθέσεις τους, ως εκ τούτου, βρίσκονταν έξω και μακριά από οτιδήποτε θα μπορούσε να ονομαστεί “αριστερό” στις μέρες μας.

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr