ΑΙΣΧΡΟΝ ΕΣΤΙ ΣΙΓΑΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΣΗΣ ΑΔΙΚΟΥΜΕΝΗΣ.
ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙ Η ΠΑΤΡΙΣ.
Αυγ. Αυγουστή, 11 Μαίου 2021
Πολλές φορές σκέφτομαι τι να είναι αυτό που κάνει εκατομμύρια ανθρώπους, να ανέχονται, να τιμούν, ενίοτε και να υποκλίνονται και να προσκυνούν ωσάν να είναι δούλοι τις οικογένειες των βασιλιάδων που ζουν εις βάρος τους μέσα σε παλάτια φρούρια αποκομμένοι από τους κοινούς θνητούς και τα καθημερινά τους προβλήματα.
Βασιλικές οικογένειες σε πολλές χώρες της Ευρώπης και αλλού που ζουν σε βάρος των λαών τους χωρίς να δίνουν λόγο σε κανένα και μάλιστα σε δημοκρατικές (κατ΄ επίφαση μάλλον) χώρες στον 21ο αιώνα που υποτίθεται ο κόσμος ξύπνησε!
Κακά τα ψέματα Δημοκρατία και Μοναρχία σε οποιαδήποτε μορφή της [Βασιλευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία (τέτοιο πολίτευμα είχε η Ελλάδα), Ομοσπονδιακή Βασιλευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία, Συνταγματική Μοναρχία, και Απόλυτη Μοναρχία)] είναι δύο έννοιες που δε συναντώνται πουθενά.
Π. Μηλιαράκης[*], 17 Μαίου 2021
Είναι δεδομένο ότι ο «νεοφιλελευθερισμός» αφορά την κρατούσα ιδεολογία της παγκόσμιας «οικονομικής και πολιτικής ελίτ» σε καθεστώς «παγκοσμιοποιημένης οικονομίας», «μεταδημοκρατίας» και «μετανεωτερικότητας».
Στο ερώτημα δε «ποια» είναι η σχέση του «νεοφιλελευθερισμού» με την «παγκοσμιοποίηση» και εάν η σχέση αυτή συμβιβάζεται με τα συμφέροντα και δικαιώματα της κοινωνίας ή εάν η σχέση αυτή εξυπηρετεί αποκλειστικώς συγκεκριμένα συμφέροντα μιας παγκόσμιας «οικονομικής και πολιτικής ελίτ», χρήσιμα είναι τεθούν υπ’ όψιν τα παρακάτω.
Ωστόσο, επειδή για το θέμα που καταγράφεται εδώ έχουν γραφεί ολόκληρα συγγράμματα, ζητώ την υπομονή του αναγνώστη για όσα «συμπυκνώνονται» στο παρόν κείμενο. Εύχομαι δε το κείμενο μου αυτό να μην είναι κουραστικό…
ΤΟ «ΑΣΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ» ΩΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΔΙΠΟΛΟ: «ΜΑΡΞΙΣΜΟΣ» – «ΚΕΫΝΣΙΑΝΙΣΜΟΣ»
Σε απάντηση του δίπολου: «Μαρξισμός»-«Κεϋνσιανισμός» ή «σοσιαλισμός»-«καπιταλισμός», ο σύγχρονος «Δυτικός Κόσμος» θέσπισε τη δομή και τις πρόνοιες του «αμιγώς αστικού κράτους». Δηλαδή, ενός κράτους με καπιταλιστική οικονομία και με αντιπροσωπευτική δημοκρατία. Χωρίς πολλές περιγραφές αυτό είναι και το σύγχρονο Ελληνικό Κράτος. Αυτό το κράτος, άλλωστε, ίδρυσε και το «μεταπολιτευτικό Σύνταγμα» της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Σχόλιο GMR: Επισήμανση του κομβικής σημασίας αποσπάσματος, συνοδευόμενη με τον πικρό συλλογισμό, “Εμείς τι αντιτάσσουμε, και ως ΕΜΕΙΣ και ως ΤΙ;” σεβαστέ κύριε Π.Μηλιαράκη: “Στις περιπτώσεις λοιπόν που προοιωνίζονται κοινωνικές ανακατατάξεις, αντικαθίστανται πλέον οι παλιές τακτικές των πραξικοπηματικών επεμβάσεων και λύσεων, και επιλύονται τα συμφέροντα της «άρχουσας εσωτερικής τάξης» ή των «ξένων επικυρίαρχων δυνάμεων» ή και των «δύο αυτών πολιτικών και οικονομικών ελίτ» , με «σύγχρονες μεθοδολογίες».
Οι μεθοδολογίες αυτές, αποσκοπούν στο να αποπροσανατολίζουν τον λαό και να πείθουν ότι πρέπει να ακολουθήσει μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, που ασφαλώς δεν θα είναι άλλη-και δεν είναι άλλη-από την εξυπηρέτηση πάντοτε των συμφερόντων μιας «οικονομικής ολιγαρχίας» , που την εκπροσωπεί πάντοτε μια επιτηδευμένα φτιαγμένη απο συγκεκριμένα πρόσωπα, και δεόντος προβεβλημένη «πολιτική ελίτ».
Αυτές οι σύγχρονες μεθοδολογίες προέρχονται από επεξεργασίες ετών και μεθοδεύονται σε ειδικά think tanks , («δεξαμενές σκέψης»).“
Υστερόγραφο επί του σχολίου:
π.χ.: https://greek-market-research.com/clink/d-a-d-a-dimosias-antidebtocracy-pragmatognomosynis/ , σύμφωνα και με την μη υλοποιηθείσα από πλευράς σας προηγούμενη ΔΕΣΜΕΥΣΗ ΣΑΣ, “Ο νέος πολιτικός φορέας Λαϊκή Ενότητα, οφείλει να αναλάβει (και θα αναλάβει!) έντονη δράση, ώστε το ζήτημα της διαγραφής του χρέους να αποτελέσει κύριο αντικείμενο της πολιτικής ατζέντας εντός και εκτός της Χώρας. Το πολιτικό δε αυτό καθήκον θα επιτελεσθεί με όλους τους νόμιμους τρόπους και σε όλα τα ενδεδειγμένα Fora.”, από τον σύνδεσμο https://greek-market-research.com/article/gia-ena-1-eyro-tin-imera-oi-mnimoniakes-desmeyseis-echoyn-periorisei-sovara-ta-eisodimata/ .
_.
Π. Μηλιαράκης[*], 10 Μαίου 2021
Με όρους πολιτικής λογικής, όταν διαχέεται ανασφάλεια σε ευρύτερα κοινωνικά στρώματα η κατάσταση αυτή προδιαθέτει και προοιωνίζει σοβαρές πολιτικές ανακατατάξεις!..
Αυτό είναι «κοινός τόπος» στα πολιτικά πράγματα, σε όλες τις χώρες όπου ισχύει το αντιπροσωπευτικό σύστημα, δηλαδή η λεγόμενη σύγχρονη δημοκρατία.
Στις περιπτώσεις λοιπόν που προοιωνίζονται κοινωνικές ανακατατάξεις, αντικαθίστανται πλέον οι παλιές τακτικές των πραξικοπηματικών επεμβάσεων και λύσεων, και επιλύονται τα συμφέροντα της «άρχουσας εσωτερικής τάξης» ή των «ξένων επικυρίαρχων δυνάμεων» ή και των «δύο αυτών πολιτικών και οικονομικών ελίτ» , με «σύγχρονες μεθοδολογίες».
Οι μεθοδολογίες αυτές, αποσκοπούν στο να αποπροσανατολίζουν τον λαό και να πείθουν ότι πρέπει να ακολουθήσει μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, που ασφαλώς δεν θα είναι άλλη-και δεν είναι άλλη-από την εξυπηρέτηση πάντοτε των συμφερόντων μιας «οικονομικής ολιγαρχίας» , που την εκπροσωπεί πάντοτε μια επιτηδευμένα φτιαγμένη απο συγκεκριμένα πρόσωπα, και δεόντος προβεβλημένη «πολιτική ελίτ».
Σχόλιο GMR: Ίσως για κάποιους που έχουν αντιληφθεί τον λόγο ύπαρξης της G-M-R να είναι αυτονόητο, το επαναεπισημαίνουμε για τους υπόλοιπους: Ο λόγος που αναρτούμε σημαντικά κείμενα ΛΟΓΟΥ(και επίπονης προσπάθειας ιστορικών και διανοουμένων), είναι η προσπάθεια για ΣΥΝΕΡΓΕΙΕΣ, με σκοπό https://greek-market-research.com/clink/epistoli-i-metoysiosi-keimenon-se-praxi-anagkaia-oso-pote-protasi-ylopoiisis/ .
_.
Ηλ. Γιαννακόπουλος, 19 Μαίου 2021
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Ο πόνος και το κλάμα για την απώλεια της Πατρίδας είναι διαχρονικά ίδια. Και δεν είναι μόνον οι καταστροφές, υλικές…, οι σωματικές κακουχίες, οι θάνατοι των ανθρώπων, ο εκπατρισμός και η προσφυγιά που πληγώνουν, αλλά και η νοσταλγία για την χαμένη πατρίδα. Η μνήμη και η νοσταλγία συνοδεύουν όλους εκείνους τους ανθρώπους που ξεριζώθηκαν από την πατρίδα τους με βίαιο τρόπο.
α. «Τί γαρ ου πάρα μοι μελέα στενάχειν, ή πατρίς έρρει και τέκνα και πόσις;» (Πώς μπορώ να μην κλαίω η βαριόμοιρη,/ που χαθήκαν τα τέκνα, η πατρίδα κι ο άντρας μου;)
“Τρωάδες”
β. «Την πατρίδα μ’ έχασα,/ έκλαψα και πόνεσα./ Λύουμαι κι αροθυμώ, όι, όι,/ ν’ ανασπάλω κι επορώ» (Την πατρίδα μου έχασα,/ έκλαψα και πόνεσα./ Κλαίω και νοσταλγώ, όι, όι/ να ξεχάσω δεν μπορώ). – Ποντιακό παραδοσιακό τραγούδι, “Την πατρίδα μ’ έχασα”
Ο Ευριπίδης στο έργο του “Τρωάδες” καταγγέλλει τον πόλεμο και υψώνει μία διαμαρτυρία εναντίον της αγριότητας και της αυθαιρεσίας των νικητών προς τους ηττημένους. Οι αιχμάλωτες γυναίκες της Τροίας βιώνουν την αγριότητα του πολέμου. Τραγική μορφή η Εκάβη που αναπολεί το παρελθόν και θρηνεί για τις συμφορές που ακολούθησαν την πτώση της Τροίας. Η χαμένη πατρίδα – η Τροία – ματώνει ψυχικά τις αιχμάλωτες καθιστώντας έτσι πιο οδυνηρή τη θέση τους. Πρόκειται για ένα θάνατο χωρίς τέλος.
Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.
Πηγή: slpress.gr
Γιάννης Νικολόπουλος, 13 Μαίου 2021
Είναι η Pfizer ένας από τους μεγαλύτερους φοροφυγάδες αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη; Την ώρα που η Ευρωπαϊκή Ένωση και η φαρμακευτική εταιρεία ανακοινώνουν την περαιτέρω ενίσχυση της συνεργασίας τους, με πολύ προνομιακούς, αν όχι ολιγοπωλιακούς, όρους για τη δεύτερη, προκειμένου να αυξηθούν οι προμήθειες εμβολίων που έχουν παραχθεί σε συνεργασία με τη γερμανική BioNTech, έρχεται μια από τις πιο επιδραστικές και αποκαλυπτικές σε θέματα απάτης, φοροδιαφυγής και προστασίας μαρτύρων δημοσίου συμφέροντος δημοσιογραφικές ιστοσελίδες της Ολλανδίας και ξετινάζει αυτό το πλαίσιο συνεργασίας θέτοντας το απλό ερώτημα: τελικά, από όλα αυτά τα κέρδη και όλες αυτές τις προμήθειες, η Pfizer θα πληρώσει φόρους στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ειδικότερα στην Ολλανδία, και αν όχι, γιατί;
Η μονολεκτική απάντηση είναι όχι. Η σύνθετη απάντηση του γιατί θα συμβεί αυτό προαπαιτεί την έρευνα της ιστοσελίδας, Follow the Money και του εξειδικευμένου σε θέματα φορολογικής απάτης δημοσιογράφου, Χενκ Βίλεμ Σμιτς που εδώ και χρόνια έχει επικεντρώσει τις έρευνες του στην αποκαθήλωση και τη γενναία δημόσια κριτική του καθεστώτος φορολογικού παραδείσου που κρύβεται πίσω από τις εικόνες του «οικονομικού θαύματος» της Ολλανδίας.
Ανοιχτή επιστολή προς Καθηγητή Γεώργιο Κασιμάτη,
Υπ’ όψιν Δημοκρατικών Πολιτών, συγγραφέων και λοιπών πολιτών των οποίων αναρτούμε γραπτά και δράσεις.
Κύριε Καθηγητά,
Σεβαστοί συναγωνιστές/ενεργοί πολίτες-επιστήμονες-διανοούμενοι,
Ωθούμενοι για πολλοστή φορά από τον Καθηγητή Γεώργιο Κασιμάτη (σε άλλες περιπτώσεις και από δικές σας τοποθετήσεις), αυτή τη φορά με βάση την ΓΝΩΜΑΤΕΥΣΗ “Η ΑΣΚΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗΣ ΓΙΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΚΑΤΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 120 ΠΑΡ. 4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ” (μπορείτε να την διαβάσετε λίγο πιο κάτω) και έχοντας υπ’ όψιν το εδώ https://www.youtube.com/watch?v=WFPMxqK6lY8&authuser=0 ηχητικό της συνέντευξης που έδωσε ο Καθηγητής Γεώργιος Κασιμάτης στον Γιώργο Σαχίνη, επισημαίνουμε δυο βαριές κουβέντες του σεβαστού Καθηγητή:
Α) — “Πρώτα από όλους τους περιορισμούς δικαιωμάτων που μας επιβλήθηκε είναι αυτός της εθνικής κυριαρχίας.“
Β) — “Δυστυχώς εμείς έχουμε μονόλογο στην πολιτική μας από πολλά χρόνια, να σκεφτούμε τι ψηφίζουμε, τι απαιτούμε, με όλα τα μέσα να κινηθούμε.“
Για ΤΟ ΤΙ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ (από το 2010…) απάντησε ήδη ο σεβαστός Καθηγητής https://edromos.gr/dilosi-kasimati/?amp=1. Απαντάει και στην παρούσα ΓΝΩΜΕΤΕΥΣΗ.
Για το ΤΙ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ προτείνουμε στον σεβαστό Καθηγητή να δεχθεί να αναγνώσει την επιστολή μας, η οποία αφορά το “ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΣΑ ΝΑ ΚΙΝΗΘΟΥΜΕ” κατά την διατύπωση του ιδίου .
Συνεχίζουμε παρακάτω, τοποθετούμενοι αναλυτικά, ΔΙΠΛΑ και ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΑ, κατά την γνώμη μας επαυξητικά (“με όλα τα μέσα να κινηθούμε”) στα σημεία της ΓΝΩΜΑΤΕΥΣΗΣ και συνολικά προς αυτήν:
Σχόλιο GMR: Προεδρική Δημοκρατία για να σωθούμε από τα κόμματα-φυλές!
Επαναλαμβάνεται(1) ο Σταύρος Λυγερός. Αντί Δημοκρατία, για απαλλαγή από τον τριπλό έλεγχο Χρεοκρατίας-Εξωθεν Εξάρτησης-παγκοσμιοποίησης, ΞΑΝΑπροτείνει Προεδρική Δημοκρατία για μεταφορά της τριπλής εθελοκατοχής, από την αγαπημένη “να καεί-να καεί…”(2) των κομμάτων (φαίνεται κάηκε στα μάτια του κόσμου η Βουλή) στο πρόσωπο του ΠτΔ(3). Έτσι, λέει ο Σταύρος Λυγερός, για να απαλλαγούμε από τα πολλά κόμματα-φυλές, [που ξέρετε μπορεί το σύστημα να κινδυνεύει και από τα πολλά, αν και σήμερα όλα… μην πώ(4) γι’ αυτά, κόμματα]!
Και Φιλόσοφος μας προέκυψε ο καλός Δημοσιογράφος; Λέτε (λόγω αγάπης προς την φιλοσοφία η επαναλαμβανόμενη πρόταση);
==========================
(1) https://greek-market-research.com/article/kommata-fyles-epiteliko-kratos-kai-proedriki-dimokratia/
(2) Μήπως έπρεπε, τελικά, «να καεί, να καεί το μπουρδέλο η Βουλή»;
(3) Προεδρική Δημοκρατία: Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι και αρχηγός του κράτους και Πρόεδρος της Κυβέρνησης, η οποία δεν εκλέγεται από το λαό αλλά σχηματίζεται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκλέγεται είτε άμεσα από το λαό είτε από ειδικό σώμα εκλεκτόρων και διαθέτει ουσιαστικές πολιτικές αρμοδιότητες (Η.Π.Α., Κύπρος, Ρωσία).
(4) “Στις συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις των «Αγανακτισμένων» κύριο και κοινό γνώρισμα των διαδηλώσεων ήταν ο ειρηνικός χαρακτήρας και η απουσία επιμέρους κομματικών ταυτοτήτων” και “Βουλευτές ή ηγέτες των κομμάτων της Βουλής εκφράστηκαν απαξιωτικά για τις διαδηλώσεις.” Από τον σύνδεσμο: Διαδηλώσεις στην Ελλάδα 2011
_.
Στ. Λυγερός, 6 Μαίου 2021
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Αν και στην πολιτική σκηνή τον τελευταίο καιρό φυσούν χαμηλής έντασης άνεμοι, επαναλαμβάνεται το χρόνιο φαινόμενο οι πολιτικοί αρχηγοί, ειδικά ο πρωθυπουργός και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, να κάνουν ό,τι μπορούν για να διεγείρουν τον “κομματικό πατριωτισμό” για να ενισχύουν τη συσπείρωση και τη μαχητικότητα της παράταξής τους, με σκοπό να αλιεύσουν ψήφους. Το ενδεχόμενο να στηθούν κάλπες τον Σεπτέμβριο, άλλωστε, συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες.
Θα ήταν αφέλεια να περιμένει κανείς από τα κόμματα και τους αρχηγούς τους να κάνουν επίδειξη αντικειμενικότητας με ακριβοδίκαιες κρίσεις. Ο ρόλος τους είναι διαφορετικός στη δημοκρατία. Όλα, όμως, έχουν ένα όριο, το οποίο –όπως μας αποδεικνύουν συνεχώς τα γεγονότα– έχει προ πολλού καταλυθεί. Κι αυτό, επειδή η όποια αντιπαράθεση δεν γίνεται επί των κρίσιμων προβλημάτων του τόπου, αλλά για δευτερεύοντα, αν όχι για ασήμαντα. Με άλλα λόγια, κατά κανόνα τα κόμματα προσαρμόζουν τον ζωτικά αναγκαίο πολιτικό διάλογο στα μέτρα τους, έτσι όπως αυτά διαμορφώνονται από την φτώχεια τους σε επεξεργασίες και προγραμματικές προτάσεις.
Η συνεχιζόμενη –έστω και σε μικρότερο βαθμό σε σύγκριση με το παρελθόν– αποδοχή εκ μέρους των πολιτών του “ξύλινου” κομματικού λόγου δεν οφείλεται μόνο σε πολιτικό πρωτογονισμό. Συνδέεται και με τον υψηλό βαθμό κομματικοποίησης των θεσμών. Μετά την πτώση της δικτατορίας το 1974, τα κόμματα άσκησαν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση και στη λειτουργία του πολιτικού συστήματος, αλλά και έναν υπερβάλλοντα και ασφυκτικό έλεγχο σε όλο σχεδόν το πλέγμα της δημόσιας ζωής.
Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.
Πηγή: slpress.gr
Σχόλιο GMR: Όταν ο πατριωτισμός εξαντλείται και στην καλύτερη ακόμα περίπτωση ( ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ: Υπογράφουν 22 προσωπικότητες ), στην “έγγραφη διαμαρτυρία”[*], το αποτέλεσμα είναι ήδη προδιαγεγραμμένο: “Στη λογική, δηλαδή, ότι το κράτος θα έχει κυριαρχία, που θα εκπηγάζει από κάθε κοινότητα χωριστά. Πρόκειται για ένα μοντέλο, που παραπέμπει στη συνομοσπονδία, το οποίο θα βαπτιστεί προφανώς Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία.“.
[*] Η οποία διακατέχεται από μη συμβατή με τις περιστάσεις ΜΕΤΡΙΟΠΑΘΕΙΑ, απορία,…, έκπληξη,…, αλλά και “αυστηρότητες” όπως, “οι ηγεσίες της Ελλάδας και της Κύπρου επωμίζονται μεγάλες ευθύνες” (με το μεγάλο αβίαστα προκύπτον ερώτημα να είναι: τι εμποδίζει ώστε να μην προσδιορίζεται σε τέτοιου είδους διακηρύξεις επακριβώς το είδος και το ειδικό βάρος αυτών των ευθυνών; τόσοι πνευματικοί άνθρωποι και νομικοί συνυπογράφουν).
_.
Κ. Βενιζέλος, 9 Μαίου 2021
Το σενάριο να υποβάλουν «γεφυρωτικές ιδέες» στη νέα Γενεύη, εξετάζουν σοβαρά τα Ηνωμένα Έθνη. Σύμφωνα με πληροφορίες, κάποιες ιδέες είχαν παρουσιαστεί και στην άτυπη Πενταμερή Διάσκεψη για το Κυπριακό (27-29 Απριλίου), καταγράφηκαν οι αντιδράσεις και φαίνεται πως ο Διεθνής Οργανισμός θα επανέλθει πιο συγκεκριμένα στη νέα συνάντηση.
Τα παραπάνω γράφει ο συνάδελφος Κώστας Βενιζέλος στην εφημερίδα Φιλελεύθερος.
Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν πως θα πρόκειται για τον «τετραγωνισμό του κύκλου», για τον οποίο μίλησε ο Γ.Γ. του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες και που θα έχει βρετανικά χαρακτηριστικά. Άλλωστε πριν την άτυπη του Απριλίου, υπήρξε στενή συνεργασία του ΟΗΕ με το Φόρεϊν Όφις για συζήτηση και προώθηση της βρετανικής φόρμουλας.
Αυτό το πλαίσιο, το βρετανικό, θεωρείται πως μπορεί να οδηγήσει σε «συμβιβασμό», παρόλο που είναι πρόδηλο ότι «αγγίζει» τις τουρκικές επιδιώξεις στο θέμα της κυριαρχίας.
Όλη η λογική των «γεφυρωτικών προτάσεων» αφορά το θέμα της κυριαρχίας. Στη Γενεύη, ο κ. Γκουτέρες επανέλαβε πολλές φορές, ως μεθοδολογία για την κατανομή της κυριαρχίας τα εξής αποκαλυπτικά των προθέσεών του: «Από τη βάση (δύο κοινότητες) στην κορυφή (παραπέμπει σε συνομοσπονδία)».
Στη λογική, δηλαδή, ότι το κράτος θα έχει κυριαρχία, που θα εκπηγάζει από κάθε κοινότητα χωριστά. Πρόκειται για ένα μοντέλο, που παραπέμπει στη συνομοσπονδία, το οποίο θα βαπτιστεί προφανώς Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι στα Ηνωμένα Έθνη κρατούν ίσες αποστάσεις ως προς τη συμπεριφορά των εμπλεκόμενων στη Γενεύη. Παρά το γεγονός ότι η τουρκική πλευρά ξέφυγε από το πλαίσιο του ΟΗΕ, στον Διεθνή Οργανισμό αξιολογούν τη στάση όλων στη βάση των όσων ειπώθηκαν όταν ο κ. Γκουτέρες προσπάθησε να παρουσιάσει ένα «συμβιβασμό» στο θέμα της κυριαρχίας.
Επειδή, για διαφορετικούς λόγους, η προσπάθεια απορρίφθηκε από τις δύο πλευρές, τα Ηνωμένα Έθνη αποδίδουν ευθύνες επειδή «δεν παρουσιάσθηκαν ευέλικτες».
Πηγή: hellasjournal.com
Σχόλιο GMR: Το αμέσως παρακάτω απόσπασμα του άρθρου αφορά ευθέως και το άρθρο 86Σ: “Είτε προστατεύει, είτε τιμωρεί, ο νόμος πρέπει να είναι ο ίδιος για όλους.
Και βεβαίως, όποιος παρανομεί, πρέπει να υφίσταται, υπό τους αυτούς όρους, τις προβλεπόμενες έννομες συνέπειες.
Στην Συντεταγμένη Δημοκρατική Πολιτεία δεν νοείται να υπάρχουν περιχαρακώσεις «απυρόβλητου» έναντι της νομιμότητος.
Ούτε να τίθεται κάποιος, δια νόμου, υπεράνω του νόμου.
Ωστόσο, δεν μπορεί να μη διεγείρουν προβληματισμό και έντονο σκεπτικισμό οι υφιστάμενες στην Ελληνική έννομη τάξη πλείονες περιπτώσεις θεσπισμένου «ακαταδίωκτου».”
Και το επόμενο απόσπασμα θέτει την χρήση η μη του άρθρου 86Σ στην Εισαγγελική Κρίση:
“Δεν αρκεί η ισότητα ενώπιον του νόμου να προβλέπεται ως δικαίωμα.
Πρέπει να είναι και αδιαμφισβήτητο, αψεγάδιαστο, «ακηλίδωτο» και ακίβδηλο γεγονός.
Σε κάθε περίπτωση, του τελευταίου τούτου θεσμικός φύλακας, κριτής και εγγυητής είναι, φύσει και θέσει, η Δικαστική Αρχή.
Αυτή και μόνον αυτή θα κρίνει εάν η άσκηση του δικαιώματος «της διαφορετικής νομοθετικής ρύθμισης», για λόγους γενικότερου κοινωνικού ή δημοσίου συμφέροντος, δεν εκδηλούται προφασιαστικώς, αλλά κινείται στα επιτρεπτά και επιβεβλημένα νόμιμα πλαίσια.
Η ίδια, τέλος, ex post facto πάντα, θα αποφασίσει την υπαγωγή ή μη στην ειδική ρύθμιση συγκεκριμένης εκδηλωθείσας πράξης ή παράλειψης, της εξ υποκειμένου και εν δυνάμει ενδεχομένης δολιότητος τιθεμένης απολύτως, κατηγορηματικώς και σε κάθε περίπτωση εκτός πάσης συζητήσεως και εκτός πεδίου του συναφούς προβληματισμού.”
_.
Γρ. Πεπονής, 6 Μαίου 2021
(με αφορμή την ψήφιση ακαταδίωκτου επιτροπών για covid 19)
Δεν είναι πρωτόφαντο, δεν είναι πρωτόγνωρο.
Ούτε η υπερψήφισή του από την συμπολιτευτική πλειοψηφία συνιστά, επ’ αυτού, πρωτουργία της Εθνικής μας Αντιπροσωπείας.
Η πνευματική του «μήτρα», ως προς τα καθ’ ημάς, ανάγεται στο απώτερο παρελθόν και σε βάθος χρόνου, αφού πλειστάκις έχει προωθηθεί νομοθετικώς και έχει υπερψηφισθεί και υπέρ άλλων κατηγοριών δημοσίων λειτουργών ή δημοσίων προσώπων.
Απλώς, ο δημόσιος θόρυβος της υπερψήφισης της σχετικής τροπολογίας, συντελούσης σχετικώς και της συγκυρίας της τρεχούσης δραματικής επικαιρότητος, το επανέφερε στο προσκήνιο κατά «τυρβώδη» τρόπο.
Ο λόγος για το θεσπισθέν «ακαταδίωκτον» των μελών της Εθνικής Επιτροπής Προστασίας της Δημόσιας Υγείας έναντι του κορωνοϊού, της Επιτροπής Αντιμετώπισης Εκτάκτων Συμβάντων Δημόσιας Υγείας και της Εθνικής Επιτροπής Εμβολιασμών.
«Ακαταδίωκτον», όμως, έναντι ποίου;
Προδήλως και όλως αυτονοήτως έναντι του «διώκοντος», έναντι του αρμοδίως και θεσμικώς τεταγμένου τον έλεγχον τήρησης της νομιμότητος και τον κολασμό κάθε έκνομης εκτροπής, άλλως έναντι της Εισαγγελικής και Δικαστικής Αρχής.
Ηλ. Γιαννακόπουλος, 3 Μαίου 2021
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
«Αλίμονο στους λαούς που έχουν ανάγκη από σωτήρες». Το κύρος της θέσης αυτής, που ενέχει στοιχεία αξιώματος, επιβεβαιώνεται καθημερινά από ανθρώπους, λαούς ή έθνη που αναζητούν την πρόοδο και τη σωτηρία τους σε πρόσωπα ή δυνάμεις έξω από αυτούς. Η προσμονή, όμως, και η ελπίδα για ατομική ή εθνική ανάταση ή σωτηρία, όταν εγκλωβίζονται στη λατρεία μιας ιδέας ή προσώπου, τότε συνυφαίνουν το περιεχόμενο μιας συμπεριφοράς, γνωστής ως μεσσιανισμός.
Ο μεσσιανισμός ως φαινόμενο βαδίζει παράλληλα με τον άνθρωπο και την ιστορία των εθνών. Σταθερή παράμετρος του φαινομένου στη διαχρονικότητά του ο χρόνος και ιδιαίτερα το μέλλον. Κι αυτό γιατί το μέλλον αποτελούσε κι αποτελεί μέχρι και σήμερα τον μεγάλο άγνωστο για τον άνθρωπο. Τις προοπτικές και τη διαχείρισή του οι άνθρωποι και οι λαοί την πραγματώνουν άλλοτε με την σκληρή προσπάθεια και την εργασία, άλλοτε την εναποθέτουν στην εξουσία της τύχης και των φυσικών δυνάμεων και άλλοτε στις ικανότητες και τη δύναμη ενός ανθρώπου.
Στην τελευταία περίπτωση οι άνθρωποι, αλλά και έθνη ολόκληρα βυθισμένα στα προβλήματα και στην απελπισία αναζητούν τη “σωτηρία” τους από τα έξω. Μέσα σε αυτό το ψυχολογικό νοσηρό κλίμα, εκκολάπτεται και τρέφεται το φαινόμενο του μεσσιανισμού με τις πολλές εκφάνσεις-μορφές του, όπως: θρησκευτικός, πολιτικός, εθνικός, τεχνολογικός… Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που ο μεσσιανισμός και ιδιαίτερα ο θρησκευτικός, εκπίπτει σε έναν επικίνδυνο φονταμενταλισμό.
Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.
Πηγή: slpress.gr