ΑΙΣΧΡΟΝ ΕΣΤΙ ΣΙΓΑΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΣΗΣ ΑΔΙΚΟΥΜΕΝΗΣ.
ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙ Η ΠΑΤΡΙΣ.
_.
Κων. Κόλμερ , 19 Μαίου 2024
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Το Συμβούλιο Επικρατείας (ΣτΕ), που προ εκατό ετών ιδρύθηκε από τον Ελευθέριο Βενιζέλο για να προστατεύει τον Έλληνα πολίτη από της αυθαιρεσίες της διοικήσεως, δηλαδή της εκάστοτε κομματικής πίεσης των συντεχνιακών συμφερόντων με αντάλλαγμα την ψήφο κι εξουσία, ακύρωσε την απόφαση της “Αποκεντρωμένης Διοικήσεως Αττικής”.
Δηλαδή είχαμε την ακύρωση του δευτέρου βαθμού γραφειοκρατίας, οποία υπήκουσα σε οργανωμένα συμφέρονται αδίστακτων κατασκευαστών και άπληστων ιδιοκτητών της αττικής γης, που από την εποχή του Αριστοφάνη (*) κερδοσκοπούσαν εις βάρος του αθηναϊκό λαού, είχε ακυρώσει την εντολή του Δήμου Βούλας, Βουλιαγμένης και Βάρης προς τις αντίστοιχες Πολεοδομίες να παύσουν να εκδίδουν οικοδομικές άδειες, προ οριστικής απόφασης της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, που όμως το υπουργείο… “υπερδόμησης”, απειλεί να επαναφέρει με διάφορα νομοθετικά τερτίπια.
Η καλή μας κυβέρνηση έδωσε “δώρον” σε ιδιοκτήτες και οικοδόμους έναν επιπλέον όροφο πάνω από τον υπάρχοντα συντελεστή δομήσεως, συνεπής στην… καραμανλική παράδοση, που στην δεκαετία του 1950 επινόησε την αντιπαροχή σε οικοπεδούχους κι εργολάβους, προκειμένου να στεγάσει τους συρρέοντες από την επαρχία στο “κλεινόν άστυ” (Αθήναι), λόγω της τότε ανασφάλειας και ανεργίας που είχε συνεπιφέρει ο ανταρτοπόλεμος (1945-49).
Ως αποτέλεσμα της φθοράς της υπαίθρου, μετεφέρθη η καταστροφή εις Αθήνας και στα προάστεια της πρωτευούσης. Εν ονόματι της ελλείψεως στέγης, κατεδαφίσθηκαν υπάρχουσες προπολεμικές κατοικίες και στην θέση τους ανεγέρθησαν πολυκατοικίες πολλών ορόφων, αξιοποιήθησαν ακόμη και τα ανθυγιεινά υπόγεια, χωρίς καν να ληφθεί πρόνοια για γκαράζ αυτοκινήτων των οποίων, από τις δεκαετίας του 1960-70 ήδη διαφαίνονταν η διάδοση τους. Σήμερα η πόλις έχει γίνει ένα απέραντο πάρκινγκ, χωρίς πεζοδρόμια και με αποψιλωμένο “πράσινο”.
………………….
Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.
Πηγή: slpress.gr
Σχόλιο GMR: Αντί σχολίων, ακολουθεί μετά το άρθρο σχετική αρθρογραφία.
Χρίστος Κουτσούκος(*), 30 Αυγούστου 2023
Το εκ των πραγματικών περιστατικών εύστοχο ερώτημα του Επίτιμου Α/ΓΕΣ Γ. Καμπά «Ο πανίσχυρος στρατιωτικά Έβρος, «ανοχύρωτος» στη φωτιά;»(1), αναδεικνύει τις εξής πιθανές ελλείψεις (παρόμοια ισχύουν για τις υπόλοιπες πυρκαϊές, Ρόδος, Πάρνηθα, Στείρι-Οσιος Λουκάς, κλπ) και οι οποίες πρέπει να εξεταστούν:
1)– Κατ’ αρχήν (ελλείψεις ) επαρκούς ετήσιας πρόβλεψης/Γραπτής Εκτίμησης, πιθανών και ενδεχομένων πυροκινδύνων (ΓΕΠΚ). Δηλαδή αν πιάσει φωτιά στο τάδε σημείο, πως μπορεί να εξελιχθεί και τι να απειλήσει.
Ταυτόχρονα πρέπει να γίνεται διερεύνηση/ εξέταση σύμφωνα με όλα τα επιστημονικά και δικαιϊκά εργαλεία και όχι ωμή συγκάλυψη βάσιμων αιτιών-υπαιτιοτήτων. Αιτιών “αμέσων”/αμέσως ορατών, συνήθως γνωστών και επαναλαμβανομένων εκ της εμπειρίας, π.χ. εμπρησμοί εκ προθέσεως ή “εξ αμελείας” κλπ, και αιτιών “εμμέσων” καλουμένων και βασικών, που προδιαγράφουν κακή κατάσταση (π.χ. σπινθήρας ανασφαλούς δικτύου ΔΕΗ) ή προδιαγράφουν έλλειψη μέσων και οργάνωσης πυρόσβεσης (π.χ. μη διάθεση επαρκούς χρήματος για την πρόληψη και προστασία σε σχέση με την ΓΕΠΚ και προ παντός, με το εντός της ΓΕΠΚ εντοπιζόμενο προς προστασία ΔΙΑΚΥΒΕΥΜΑ,που σε αυτό, ενώ σωστά τοποθετήθηκε η ανθρώπινη ζωή, αποκλείστηκε αυθαίρετα η βιοποικιλότητα)
2) — Έλλειψη Επαρκούς Επιχειρησιακού Σχεδίου αντιμετώπισης των εκ της ΓΕΠΚ κινδύνων, όπου περιλαμβάνεται εκτός από το πλαίσιο ΠΡΟΛΗΨΗΣ-ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ και η απαιτούμενη διεπιστημονική συνεργασία. Για την πρόληψη, καταγγέλλεται πως η Δασική Υπηρεσία υποβαθμίστηκε απελπιστικά, ενδεικτικά, Δασικές πυρκαγιές: Αποδεκατισμένη η δασική υπηρεσία της χώρας.
Επισημαίνεται πως δεν μας λείπουν οι ιδιάζουσες γνώσεις επιστήμης (αυτό αφορά και την Δικαιοσύνη που “δεν καταλαβαίνει τις μεθόδους διερεύνησης για μεγάλες πυρκαϊές…), λείπει η θεσμοθετημένη σχετική διεπιστημονική συνεργασία επιστημόνων (που τοποθετούνται μόνο στην τηλεόραση… π.χ. Ζερεφός για κλιματική αλλαγή: Το κόστος αν δεν κάνουμε τίποτα θα υπερβεί τα 700 δισ. στο τέλος του αιώνα και Συνολάκης: Θα έχουμε μέγα πυρκαγιές και του χρόνου), λείπει η συνειδητοποίηση για δυνατότητες (υποχρεώσεις) περί εξελιγμένων υποβοηθητικών τεχνολογικών μέσων και ανάλογης οργάνωσης-συνεργειών, για πληροφόρηση-επικοινωνίες έγκαιρου εντοπισμού και αντιμετώπισης ανάφλεξης πχ με δορυφόρους, drones, κλπ.
3) — Μόνιμες Ελλείψεις Πυροσβεστικών και υποβοηθητικών για πληροφόρηση επί του πεδίου και των συνθηκών, μέσων για επικοινωνίες, και ελλείψεις προσωπικού
4) — (Ελλείψεις) Λόγω αστοχίας ενεργειών πυρόσβεσης, απομάκρυνσης πληθυσμού-ζώων, προστασίας ευαίσθητων και ιστορικής σημασίας σημείων
5) — (Ελλείψεις) Λόγω αναποτελεσματικής ομαδικότητας και συνεργασίας στην οργάνωση από πυροσβεστική υπηρεσία κλπ έως πολιτική προστασία και αντίστροφα
6) – Σε συνδυασμούς επί των παραπάνω και ότι άλλο μπορεί να προστεθεί.
Υστερόγραφο:
α) — Δικαιολογίες δεν χωρούν, διότι χρήματα για υπέρτερα αναγκαία μέσα και οργάνωση υπάρχουν, αλλά συσσωρεύονται από λίγους λόγω όχι ορθής φορολογίας, με ευθύνη των εδώ κυβερνήσεων κατά το υπόδειγμα κοινωνικής και οικονομικής πολιτικής και πλουσίων κρατών ακόμα (όπου όχι και πλουσίων πολιτών πάντα).
Γι’ αυτό και δεν πρέπει να παίρνουμε ως “παράδειγμα” και “δικαιολογία” αντίστοιχες πυροκαταστροφές σε Καναδά και Ισπανία, όπου τουλάχιστον ο Καναδάς μπορούσε εύκολα να κρατικοποιήσει και να μεγαλώσει, για τις δικές του ανάγκες, την Bombardier (Canadair) και να εξάγει κιόλας. Βέβαια επισημαίνουμε πως στην Ελλάδα λειτουργεί αρνητικά ως μια έμμεση=βασική αιτία, αυτή της μη επαρκούς χρηματοδότησης πυροπρόληψης-πυροπροστασίας (ανεπάρκεια που προκύπτει βάσιμα εκ των πραγματικών περιστατικών και που χρειάζεται και επανεξέταση και διερεύνηση). Πρόκειται, πέραν των συνήθων προ του 2010 πρακτικών σύνταξης προϋπολογισμών, για βάπτισμα των αναγκών (εν προκειμένω πυροπρόληψης-πυροπροστασίας) ως “πλεονάσματα” για την εξυπηρέτηση ενός από το 2010 επιβληθέντος ως αναγκαστικού, επαχθούς και απεχθούς (νομικά) δημόσιου χρέους.
β) — Συμπληρωματικά (ως δυνατόν να θεραπευθεί αλλά όχι και σε περίπτωση ταυτόχρονης εμφάνισης και πυρκαϊάς σε ευαίσθητο στρατιωτικό σημείο και εκμετάλλευσης του γεγονότος από εχθρική δύναμη), υπάρχει και το διακύβευμα της εθνικής ασφάλειας, όπως αναδεικνύει και ο Επίτιμος Α/ΓΕΣ Γ. Καμπάς.
γ) — Κρίσιμο ερώτημα: Ποιά η από την Ηγεσία της Ελληνικής Δικαιοσύνης οφειλόμενη (ως εν δυνάμει θεραπευτική των κακώς κειμένων αντιλήψεων-πρακτικών) διερεύνηση επί των παραπάνω;
Ουσιαστικά, το άρθρο Πυρκαγιές: Πώς φτάσαμε στην κόντρα της κυβέρνησης με το Αστεροσκοπείο […Τελικά δεν υπάρχει η πολιτική βούληση».], αναδεικνύει την σύγκρουση των επιστημόνων με την Ηγεσία της Δικαιοσύνης ως προς την αξιολόγηση του μεγέθους της καταστροφής και ακόμα πιο ουσιαστικά, αποτελεί κόλαφο κατά της Ηγεσίας της Ελληνικής Δικαιοσύνης, η οποία βγάζει ΕΤΣΙΘΕΛΙΚΑ (από το προκαταρκτικό στάδιο έως και το τελικό στάδιο της προδικασίας) τελείως έξω (πάει και τελείωσε, πολιτικό πρόσωπο, ούτε που διανοούμαστε να το αγγίξουμε!) από το κάδρο των ΑΙΤΙΩΝ τις πιο σοβαρές ΕΜΜΕΣΕΣ/ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΙΤΙΕΣ (πρώτα-πρώτα ανυπαρξία ή κακή ΓΕΠΚ) και από το κάδρο των ποινικών ευθυνών πολιτικά πρόσωπα (Τσίπρας/Μάτι, Κ. Καραμανλής Τέμπη, κλπ) και πρόσωπα που έχουν την ευθύνη σύνταξης και υπογραφής/επικύρωσης και της ΓΕΠΚ και του αντίστοιχα οφειλόμενου επιχειρησιακού σχεδίου.
“Στην τελική” (τελικά προδιαγεγραμμένη λόγω των εμμέσων αιτιών ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ), Τι κάνει (πως δεν καταλαβαίνει) η Ηγεσία του Αρείου Πάγου (ο/η Πρόεδρος & Εισαγγελέας Α.Π.), δηλαδή οι Πρόεδροι Α.Π. (επειδή ο/η εκάστοτε Πρόεδρος Α.Π. είναι ο πρώτος μεταξύ ίσων, Προέδρου-Εισαγγελέα Α.Π.) των ετών των μεγαπυρκαϊών;
—————-
(1) «Ο πανίσχυρος στρατιωτικά Έβρος, «ανοχύρωτος» στη φωτιά»;
(*) – Χρήστος Κουτσούκος, Σμχος (ΜΤ) ε.α. Π.Α.
——————————————–
σχετική αρθρογραφία
Αντί σχολίων
newsBomb-Φωτιά στον Έβρο: Το «πριν» και «μετά» της καταστροφικής πυρκαγιάς στη Δαδιά
“Γκρίνια για Στυλιανίδη
Λόγω της αναφοράς στον Κικίλια ρώτησα τι γίνεται στο υπουργείο που όλοι μας έλεγαν πως φέτος θα υπάρξει κοσμογονία. Κι όμως, γκρίνια υπάρχει για τον πρώην υπουργό εξ Κύπρου, τον Χρήστο Στυλιανίδη. Και μαθαίνω πως παράπονα έχει και ο πρωθυπουργός για τον τρόπο που εργάστηκε ως υπουργός και τι παρέδωσε.“.
Η Ηγεσία της Ελληνικής Δικαιοσύνης, ούτε “παράπονο” για τον πρώην υπουργό Χ. Στυλιανίδη!
“Ήδη από χθες στη Βουλή, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έδωσε το στίγμα των προθέσεών του παρουσιάζοντας ένα ευρύ πλέγμα παρεμβάσεων για την αντιμετώπιση των συνεπειών της κλιματικής κρίσης, τη θωράκιση της πολιτικής προστασίας, αλλά και τη στήριξη και ανασυγκρότηση των περιοχών που έχουν πληγεί από τις καταστροφικές πυρκαγιές όπως:
Την ενίσχυση των μέσων πυρόσβεσης με έμφαση στα εναέρια μέσα, με την προμήθεια νέων Canadair (CL-515) από το 2026 και περισσότερων από 100 drones -τεσσάρων διαφορετικών τύπων- ήδη από την επόμενη αντιπυρική περίοδο.“
Αυτά (και άλλα ακόμα) που μια ΓΕΠΚ έπρεπε να είχε εκτιμήσει, ΠΡΟΧΘΕΣ.
Υπουργικό συμβούλιο πριν τη ΔΕΘ με 14 «βαριά» θέματα στην ατζέντα
«Καμία πρόοδος της οικονομίας δεν αντισταθμίζει την ερημοποίηση της χώρας»-Στέλιος Φενέκος
Meteo: Αποκαρδιωτική η δορυφορική απεικόνιση της καμένης έκτασης στη μεγάλη πυρκαγιά στον Έβρο
Απίστευτο! Έφθασαν στο σημείο να κατηγορούν το Εθνικό Αστεροσκοπείο για …πολιτικοποίηση!!! Βίντεο
Αρβανίτης: Οι πυροσβέστες δεν πρέπει να είναι αναλώσιμοι
Έγκλημα η υποτίμηση της Γεωγραφίας…
“Ο κ. Τσαντήλας μιλά για όσα προηγήθηκαν της καταστροφής. Είχε προβλεφθεί; Μπορούσαν οι αρχές να είχαν κάνει κάτι; Τι να κάνει μια χώρα η κυβέρνηση της οποίας ΔΕΝ ψήφισε το νόμο της ΕΕ για την προστασία της φύσης;“
Θεσσαλία: Ακραίες δικαιολογίες , θανάσιμοι κίνδυνοι και ο ενδεχόμενος Αρμαγεδών! Χ.Τσαντήλας
“Αίσθηση προκαλεί και η παραδοχή του κ. Λαγουβάρδου, πως ενώ υπάρχουν διαρκώς στοιχεία μετεωρολογικά, κλιματικά και άλλα χρήσιμα δεδομένα από τους επιστημονικούς φορείς, για τον σχεδιασμό και την πρόληψη πυρκαγιών αλλά και των έντονων καιρικών φαινομένω, αυτά δεν είναι απευθείας διασυνδεδεμένα ή δεν ζητούνται σε στρατηγική συνεχή βάση από τις αρμόδιες υπηρεσίες πολιτικής προστασίας και των άλλων κρατικών επιτελείων.“
Καταιγιστικός ο διευθυντής του Αστεροσκοπείου Αθηνών για τις καταστροφικές φωτιές
Πρόκειται για την γραπτή εκτίμηση πυροκινδύνων που αναφέρει το άρθρο του militaire.
Η Επιτροπή παρουσιάζει ένα νέο εργαλείο εκτίμησης κινδύνου δασικών πυρκαγιών
Και μάλιστα επισημαίνει, “…το εργαλείο θα βοηθήσει την ΕΕ, τα κράτη μέλη της και άλλες χώρες πανευρωπαϊκά να προστατεύσουν τις ζωές των πολιτών τους και το φυσικό τους περιβάλλον.“, ενώ ο πρωθυπουργός έχει τη οικονομικίστικη νοοτροπία πως, “το δάσος θα ξαναγίνει “ Μητσοτάκης: «Τα σπίτια θα ξαναχτιστούν, τα δάση θα ξαναγίνουν, αλλά τα δύσκολα είναι μπροστά μας».
Αποτέλεσμα αυτής της πρωθυπουργικής νοοτροπίας, ακόμα και σε αντίθεση με τις ευρωπαϊκές υποδείξεις, είναι: Κυνική ομολογία ενοχής από Μητσοτάκη για το δάσος της Δαδιάς
Από τις σημαντικότερες σχετικές αρθρογραφίες, σημειώνουμε το Λάθη επί λαθών με τις πυρκαγιές – Data Journalists
_.
Πηγή: militaire.gr
_.
Γιώργος Χαρβαλιάς(*), 24 Αυγούστου 2023
Πολύ ενδιαφέρουσα, ομολογώ, η νέα κυβερνητική ορολογία περί «ακραίων» καιρικών συνθηκών «hot dry and windy» και …οπισθοδρομούσας πυρκαγιάς. Ταιριάζουν γάντι με το μπουρδολογικό αφήγημα της κλιματικής αλλαγής και αποτελούν ωραίες δικαιολογίες για να παπαγαλίζουν τα ελεγχόμενα μέσα ενημέρωσης.
Μόνο που αυτή τη φορά αμφιβάλλω αν το ματσάκι…γυρίζει. Γιατί τα λάθη είναι πολλά, μεγάλα και κυρίως επαναλαμβανόμενα. Με ποινικό βραχίονα ευθυνών…
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου τα καλοκαίρια στην Ελλάδα ήταν…hot, dry and windy. Δηλαδή ζεστά, ξηρά και με ανέμους.
Από τότε επίσης που θυμάμαι τον εαυτό μου κάποιες μέρες τον Αύγουστο έπιαναν τα δυνατά μελτέμια. Ισχυροί βόρειοι άνεμοι που κατέβαζαν ευεργετικά την θερμοκρασία.
- Αυτό ακριβώς συνέβη και φέτος. Το ρολόι της φύσης αποδείχτηκε συνεπές, ακριβές και καθόλου ξεκούρδιστο. Αντε να υποθέσουμε ότι οι θερμοκρασίες φέτος παρέμειναν σχετικά υψηλές ακόμη και μετά την έλευση των βοριάδων.
- Σε καμία περίπτωση όμως δεν μπορούμε να μιλήσουμε για «ακραία φαινόμενα» όπως είχε την αφέλεια να ισχυριστεί ο αρμόδιος υπουργός πολιτικής προστασίας, που τον βλέπω και πιάνεται η ψυχή μου(Και γι αυτόν και για εμάς…).
Λοιπόν για να εξηγούμεθα: «Ακραίο φαινόμενο» ήταν πράγματι ο νοτιοδυτικός πουνεντογάρμπης 11 μποφόρ που έκαψε το Μάτι (πιάνει μια φορά στα δέκα χρόνια), απόλυτη άπνοια ήταν όταν κάηκε το Τατοί και σήμερα που καίγεται όλη η Ελλάδα οι άνεμοι κυμαίνονται στο φυσιολογικό για την εποχή: Ισχυροί βοριάδες με ριπές.
Αυτό το οποίο δεν είναι φυσιολογικό είναι να καίγεται όλη η χώρα απ΄άκρη σ΄άκρη και να αποδίδεται το φαινόμενο στην…κλιματική αλλαγή.
Μια ματιά στα επίσημα στοιχεία του EFFIS (Ευρωπαικό σύστημα Ενημέρωσης για τις Δασικές Πυρκαγιές) δείχνει το εξής «ανώμαλο»: Φωτιές υπάρχουν παντού, ειδικά στις μεσογειακές χώρες αυτή τη περίοδο, όμως η Ελλάδα είναι μακράν η πρωταθλήτρια στα καμένα. Δηλαδή οι φωτιές αφήνονται να εξαπλωθούν, καίνε τα πάντα στο διάβα τους και μόλις μισοσβηστούν, λόγω κακής επιτήρησης, αναζωπυρώνονται.
Για αυτό κρατάνε μέρες ολόκληρες. Είναι το προφανές αποτέλεσμα του δόγματος «εκκενώστε κι αφήστε τα να γίνουν στάχτη και μπέρμπερη» (για τους πολλούς κι ανήμπορους, στάχτη και …burberry για κάποιους άλλους, όπως έλεγε και μια φίλη μου που…αφουγκράζεται το πρωθυπουργικό περιβάλλον)
Ενδεικτικά μόνο σας αναφέρω ότι για το 2023, που βεβαίως δεν έχει τελειώσει, η Ελλάδα αποδεικνύεται βασίλισσα των καμένων και η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν χάνει το σκήπτρο με τίποτα. Κατάφερε μέσα σε 3 μήνες να αποτεφρώσει σχεδόν το 1% της ελληνικής επικράτειας, έκταση τρείς φορές μεγαλύτερη από την αντίστοιχη της Πορτογαλίας που διεκδικεί το αργυρό μετάλλιο με μόλις 0.28%.
Στην Ελλάδα, βάσει των πιο πρόσφατων δημοσιευμένων στοιχείων(που δεν περιλαμβάνουν τις μεγάλες σε εξέλιξη πυρκαγιές του Εβρου και της Πάρνηθας) κάηκαν ήδη 1.200.000 στρέμματα, έκταση τρείς φορές μεγαλύτερη από τον μέσο όρο της τελευταίας δεκαπενταετίας στη χώρα και δέκα φορές μεγαλύτερη από τον μέσο όρο της ΕΕ! Χωρίς κάποιο πραγματικά ακραίο καιρικό φαινόμενο.
Τα στοιχεία αυτά από μόνα τους αποδεικνύουν ότι υπάρχει σοβαρή πολιτική ευθύνη στην διαχείριση του ζητήματος που προκαλεί εκτός από ανθρώπινα θύματα τεράστια περιβαλλοντική και οικονομική ζημία στη χώρα. Από ένα σημείο όμως η επαναλαμβανόμενη βλαπτική συμπεριφορά κατά του κοινωνικού συνόλου, με η χωρίς πρόθεση, εγείρει και ποινικές ευθύνες. Είναι προφανές αυτό.
- Η κυβέρνηση σε δυσχερέστατη θέση με τον πρωθυπουργό απόντα και κρυπτόμενο επιχειρεί να εφεύρει δικαιολογίες χωρίς να ξέρει που να τα ρίξει: Στον Ερντογάν δεν τολμάει, τους λαθραίους τους συμπονάει, άρα το σιγουράκι είναι η …κλιματική αλλαγή και τα ξεχασμένα τηγάνια των καημένων αλλαχμπάρηδων στο δάσος της Δαδιάς.
Επειδή όμως όλα αυτά δεν πείθουν και πλέον-ξαναλέω-υπάρχει προφανές και τεκμηριωμένο ζήτημα ποινικής ευθύνης για την καταστροφή της χώρας, καλά θα έκανε η διορισμένη εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, αντί να ψάχνει με έρευνες τον «ρατσισμό» στα σύνορα, να διατάξει άμεση και κατεπείγουσα έρευνα κατά παντός υπευθύνου για την πυρπόληση της χώρας.
Εστω κι αν αναγκαστεί να φτάσει στο Μέγαρο Μαξίμου αναζητώντας ποινικές ευθύνες. Αυτό είναι το καθήκον ενός ανεξάρτητου ανώτατου δικαστικού. Σε κανονικές χώρες βέβαια…
(*) – Συγγραφέας του βιβλίου «Γιαβόλ! Αίμα, Λήθη και Υποτέλεια»
Πηγή: hellasjournal.com
Γιώργος Χαρβαλιάς(*), 24 Αυγούστου 2023
Πολύ ενδιαφέρουσα, ομολογώ, η νέα κυβερνητική ορολογία περί «ακραίων» καιρικών συνθηκών «hot dry and windy» και …οπισθοδρομούσας πυρκαγιάς. Ταιριάζουν γάντι με το μπουρδολογικό αφήγημα της κλιματικής αλλαγής και αποτελούν ωραίες δικαιολογίες για να παπαγαλίζουν τα ελεγχόμενα μέσα ενημέρωσης.
Μόνο που αυτή τη φορά αμφιβάλλω αν το ματσάκι…γυρίζει. Γιατί τα λάθη είναι πολλά, μεγάλα και κυρίως επαναλαμβανόμενα. Με ποινικό βραχίονα ευθυνών…
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου τα καλοκαίρια στην Ελλάδα ήταν…hot, dry and windy. Δηλαδή ζεστά, ξηρά και με ανέμους.
Από τότε επίσης που θυμάμαι τον εαυτό μου κάποιες μέρες τον Αύγουστο έπιαναν τα δυνατά μελτέμια. Ισχυροί βόρειοι άνεμοι που κατέβαζαν ευεργετικά την θερμοκρασία.
- Αυτό ακριβώς συνέβη και φέτος. Το ρολόι της φύσης αποδείχτηκε συνεπές, ακριβές και καθόλου ξεκούρδιστο. Αντε να υποθέσουμε ότι οι θερμοκρασίες φέτος παρέμειναν σχετικά υψηλές ακόμη και μετά την έλευση των βοριάδων.
- Σε καμία περίπτωση όμως δεν μπορούμε να μιλήσουμε για «ακραία φαινόμενα» όπως είχε την αφέλεια να ισχυριστεί ο αρμόδιος υπουργός πολιτικής προστασίας, που τον βλέπω και πιάνεται η ψυχή μου(Και γι αυτόν και για εμάς…).
Λοιπόν για να εξηγούμεθα: «Ακραίο φαινόμενο» ήταν πράγματι ο νοτιοδυτικός πουνεντογάρμπης 11 μποφόρ που έκαψε το Μάτι (πιάνει μια φορά στα δέκα χρόνια), απόλυτη άπνοια ήταν όταν κάηκε το Τατοί και σήμερα που καίγεται όλη η Ελλάδα οι άνεμοι κυμαίνονται στο φυσιολογικό για την εποχή: Ισχυροί βοριάδες με ριπές.
Αυτό το οποίο δεν είναι φυσιολογικό είναι να καίγεται όλη η χώρα απ΄άκρη σ΄άκρη και να αποδίδεται το φαινόμενο στην…κλιματική αλλαγή.
Μια ματιά στα επίσημα στοιχεία του EFFIS (Ευρωπαικό σύστημα Ενημέρωσης για τις Δασικές Πυρκαγιές) δείχνει το εξής «ανώμαλο»: Φωτιές υπάρχουν παντού, ειδικά στις μεσογειακές χώρες αυτή τη περίοδο, όμως η Ελλάδα είναι μακράν η πρωταθλήτρια στα καμένα. Δηλαδή οι φωτιές αφήνονται να εξαπλωθούν, καίνε τα πάντα στο διάβα τους και μόλις μισοσβηστούν, λόγω κακής επιτήρησης, αναζωπυρώνονται.
Για αυτό κρατάνε μέρες ολόκληρες. Είναι το προφανές αποτέλεσμα του δόγματος «εκκενώστε κι αφήστε τα να γίνουν στάχτη και μπέρμπερη» (για τους πολλούς κι ανήμπορους, στάχτη και …burberry για κάποιους άλλους, όπως έλεγε και μια φίλη μου που…αφουγκράζεται το πρωθυπουργικό περιβάλλον)
Ενδεικτικά μόνο σας αναφέρω ότι για το 2023, που βεβαίως δεν έχει τελειώσει, η Ελλάδα αποδεικνύεται βασίλισσα των καμένων και η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν χάνει το σκήπτρο με τίποτα. Κατάφερε μέσα σε 3 μήνες να αποτεφρώσει σχεδόν το 1% της ελληνικής επικράτειας, έκταση τρείς φορές μεγαλύτερη από την αντίστοιχη της Πορτογαλίας που διεκδικεί το αργυρό μετάλλιο με μόλις 0.28%.
Στην Ελλάδα, βάσει των πιο πρόσφατων δημοσιευμένων στοιχείων(που δεν περιλαμβάνουν τις μεγάλες σε εξέλιξη πυρκαγιές του Εβρου και της Πάρνηθας) κάηκαν ήδη 1.200.000 στρέμματα, έκταση τρείς φορές μεγαλύτερη από τον μέσο όρο της τελευταίας δεκαπενταετίας στη χώρα και δέκα φορές μεγαλύτερη από τον μέσο όρο της ΕΕ! Χωρίς κάποιο πραγματικά ακραίο καιρικό φαινόμενο.
Τα στοιχεία αυτά από μόνα τους αποδεικνύουν ότι υπάρχει σοβαρή πολιτική ευθύνη στην διαχείριση του ζητήματος που προκαλεί εκτός από ανθρώπινα θύματα τεράστια περιβαλλοντική και οικονομική ζημία στη χώρα. Από ένα σημείο όμως η επαναλαμβανόμενη βλαπτική συμπεριφορά κατά του κοινωνικού συνόλου, με η χωρίς πρόθεση, εγείρει και ποινικές ευθύνες. Είναι προφανές αυτό.
- Η κυβέρνηση σε δυσχερέστατη θέση με τον πρωθυπουργό απόντα και κρυπτόμενο επιχειρεί να εφεύρει δικαιολογίες χωρίς να ξέρει που να τα ρίξει: Στον Ερντογάν δεν τολμάει, τους λαθραίους τους συμπονάει, άρα το σιγουράκι είναι η …κλιματική αλλαγή και τα ξεχασμένα τηγάνια των καημένων αλλαχμπάρηδων στο δάσος της Δαδιάς.
Επειδή όμως όλα αυτά δεν πείθουν και πλέον-ξαναλέω-υπάρχει προφανές και τεκμηριωμένο ζήτημα ποινικής ευθύνης για την καταστροφή της χώρας, καλά θα έκανε η διορισμένη εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, αντί να ψάχνει με έρευνες τον «ρατσισμό» στα σύνορα, να διατάξει άμεση και κατεπείγουσα έρευνα κατά παντός υπευθύνου για την πυρπόληση της χώρας.
Εστω κι αν αναγκαστεί να φτάσει στο Μέγαρο Μαξίμου αναζητώντας ποινικές ευθύνες. Αυτό είναι το καθήκον ενός ανεξάρτητου ανώτατου δικαστικού. Σε κανονικές χώρες βέβαια…
(*) – Συγγραφέας του βιβλίου «Γιαβόλ! Αίμα, Λήθη και Υποτέλεια»
Πηγή: hellasjournal.com
Αϋφαντής Γιώργος, 28 Αυγούστου 2023
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Ενώ η παγκόσμια γεωπολιτική πραγματικότητα μεταβάλλεται ραγδαία, το εγχώριο σύστημα εξουσίας έχει υποτάξει την όποια θεώρηση του ελληνικού εθνικού συμφέροντος στην ρευστή, όσο και αντιφατική αντίληψη περί υπερτέρου συμφέροντος του Δυτικού Κόσμου. Με το πρόσχημα της «σωστής πλευράς της Ιστορίας», οι κυβερνώντες –μαζί και όσοι δήθεν τους αντιπολιτεύονται–φαλκιδεύουν την ανεξαρτησία της χώρας και το εθνικό συμφέρον, προκειμένου να εξασφαλίσουν στήριξη από τον ξένο παράγοντα στην ιδιοτελέστατη διακυβέρνησή τους.
Οι παραινέσεις του ΝΑΤΟ για ικανοποίηση των εκπεφρασμένων, ωμών τουρκικών απαιτήσεων σε βάρος της ελληνικής κυριαρχίας και εδαφικής ακεραιότητας, παρουσιάζονται από το ελληνικό πολιτικό σύστημα σαν ανωτέρα βία που επιτάσσει θυσίες, τις οποίες οι Έλληνες πολιτικοί με διπλωματική δεινότητα θα περιορίσουν τάχα στις απολύτως απαραίτητες…
Μόνον μετά τις πρόσφατες διπλές εκλογές, ο Έλληνας πρωθυπουργός θεώρησε επιβεβλημένο να ενημερώσει τον ελληνικό λαό, μέσω του “καθεστωτικού” ΣΚΑΙ, ότι θα διαπραγματευθεί για τον πυρήνα των διαφορών μας με την Τουρκία, επισημαίνοντας ότι θα απαιτηθούν «υποχωρήσεις από τις αφετηριακές μας θέσεις».
Δεν προσδιόρισε ούτε τις θέσεις ούτε ποιες υποχωρήσεις. Κατά την έκφραση της –εξ αγχιστείας συγγενούς του– δημοσιογράφου, έκφραση στην οποία ο πρωθυπουργός δεν αντίλεξε, οι υποχωρήσεις «ενδεχομένως αφορούν απομείωση της κυριαρχίας μας στα νησιά». Από τα πλέον έγκυρα χείλη, συνεπώς, γνωρίζουμε ότι επίκεινται διαπραγματεύσεις, στις οποίες θα κάνουμε άξιες λόγου υποχωρήσεις.
Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.
Πηγή: slpress.gr
Αναστ. Λαυρέτζος, 26 Ιουλίου 2023
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Σε προηγούμενο άρθρο μου προσπάθησα να δείξω γιατί είναι ανέφικτος ένας έντιμος συμβιβασμός με την Τουρκία. Σε αυτό θα προσπαθήσω να εξηγήσω γιατί μια ελληνική υποχώρηση απέναντι στην Τουρκία, που θα οδηγούσε στη λεγόμενη συνεκμετάλλευση του ελληνικού ορυκτού πλούτου, θα ήταν ολέθρια επιλογή για την Ελλάδα. Σύμφωνα με τις τρέχουσες εκτιμήσεις του ΟΟΣΑ, το 2060 η Τουρκία προβλέπεται να έχει μέγεθος ΑΕΠ που θα υπερβαίνει τα 7 τρισεκατομμύρια δολάρια, καταλαμβάνοντας την έκτη θέση παγκοσμίως.
Αυτή είναι φυσικά μια πρόβλεψη των τεχνοκρατών του ΟΟΣΑ, η οποία δεν είναι απαραίτητο να υλοποιηθεί. Ωστόσο, εκφράζει την προβολή των τρεχουσών τάσεων, αλλά και το πώς βλέπουν οι υπόλοιποι την Τουρκία. Συνεπώς είμαστε υποχρεωμένοι να την λάβουμε σοβαρά υπ’ όψιν. Αν το 2060 είναι ακόμη μακριά, έχει ενδιαφέρον να δούμε πως εξελίχθηκε η τουρκική οικονομία από τη δεκαετία του 1990 έως σήμερα.
Εικόνα 1: Προβολές ΑΕΠ διαφόρων χωρών το 2060 – Πηγή ΟΟΣΑ.
Με βάση ένα άλλο διεθνές μέτρο σύγκρισης που είναι το ΑΕΠ σε όρους ισοτιμίας αγοραστικής δύναμης (GDP Purchase Power Parity), υπολογισμένο σε σταθερές τιμές 2017 (Πηγή: Παγκόσμια Τράπεζα), διαπιστώνουμε ότι την τελευταία εικοσαετία η τουρκική οικονομία αυξήθηκε αλματωδώς, σε αντίθεση με την οικονομία της Ελλάδος, η οποία ακόμη υπολείπεται του μεγέθους που είχε το 2008. Δηλαδή, καθ’ όλη την 15ετία που η Ελλάδα παλεύει να ισορροπήσει μετά τη χρεοκοπία του 2008, η τουρκική οικονομία μεγεθύνεται εντυπωσιακά.
Η εικοσαετία Ερντογάν είναι επομένως μια περίοδος ραγδαίας μεγέθυνσης της τουρκικής οικονομίας, παρά τα δομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει (υποτίμηση νομίσματος, πληθωρισμός) και τις κοινωνικές συνέπειες που αυτά συνεπάγονται. Η μεγέθυνση αυτή δεν ευνόησε βεβαίως το σύνολο του τουρκικού πληθυσμού, ο οποίος σε μεγάλο ποσοστό δεινοπαθεί από τη φτώχεια και τον πληθωρισμό.
Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.
Πηγή: slpress.gr
Σχόλιο GMR: “Τέτοιους χαρακτηρισμούς ακούμε κάθε μέρα, αλλά δεν πάει το μυαλό στο έγκλημα!“
Να δούμε (αν θα δούμε) και εξέταση ποινικών ευθυνών, αφού πρόκειται για έγκλημα, διοίκησης ΟΣΕ και συνυπευθύνων εταιρειών, ενδεχόμενα Επιθεώρησης Εργασίας-Σιδηροδρόμων, και ΦΥΣΙΚΑ, Συναρμοδίων Υπουργών (μεταφορών-εργασίας) ΠΟΥ ΗΞΕΡΑΝ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ, ΟΥΔΕΝ ΑΠΟΤΡΕΠΤΙΚΟ ΕΠΡΑΞΑΝ.
Οι συντελεστές της G-M-R μπλέκονται εξ αιτίας ταξικής και πατριωτικής πάλης επί δεκαετίες “με τα σκατά” (ενώπιος-ενωπίω και από το πεζοδρόμιο ως και διεθνώς, με διαθέσιμα τα πολύ αξιοποιήσιμα στοιχεία του μπλεξίματος), όμως θεωρούμε πως πρόκειται για το αποτελεσματικότερο λουτρό ψυχικής και διανοητικής καθαριότητας γι αυτό και επιμένουμε, αξιοποιώντας ΠΑΝΤΑ-ΠΑΝΤΑ συνέργειες, στον βαθμό βέβαια που δεν ψωνιζόμαστε.
(*) [Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, αναφέρω εν παρενθέσει, ότι η Ελλάδα έχει ανθρώπους-διαμάντια, που δεν τους βρίσκεις στον απάνθρωπο και μίζερο, προτεσταντισμό της Εσπερίας, γιατί είναι ζυμωμένοι με φως, γλώσσα, δυνατούς μύθους, μυαλό –όχι για πούλημα– και καθημερινή σεμνότητα. Είναι πολύ λίγοι, βέβαια, αυτοί και έτσι χάνονται στη σκοτεινιά των υπολοίπων. Αλλά υπάρχουν. Ξέχασα να πω ότι οι άνθρωποι αυτοί, δεν μπλέκονται ποτέ με τα “σκατά”.]
_.
Πάνος Σαββόπουλος, 16 Μαρτίου 2023
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Ήταν το 1990, όταν ένας καλός φίλος πού εργαζόταν στην εφημερίδα “Ελευθεροτυπία”, ζήτησε να του πω τι είναι, για μένα, Ελλάδα, γιατί κάτι έγραφε με διάφορες σχετικές γνώμες. Χωρίς πολλή σκέψη του απάντησα ότι «Ελλάδα είναι η χώρα με τους περισσότερους ανθέλληνες κατοίκους». Μου απάντησε ότι η γνώμη μου δεν μπορούσε να δημοσιευτεί και να σκεφτώ κάτι άλλο. Έτσι του απάντησα ότι «Ελλάδα είναι ένας “σκουπιδότοπος”, αλλά “σκουπιδότοπος” με αρχαιολογική αξία». Λυπήθηκε που δεν μπορούσε να δημοσιεύσει ούτε αυτό!
Το 1986 είχα επιστρέψει από την Σουηδία μετά από δωδεκάμισι συνεχείς ενιαυτούς απουσίας και κάθε μέρα έβγαινα από τα ρούχα μου μ’ αυτά που έβλεπα γύρω μου, αφού τα σύγκρινα αυτόματα με αυτά που είχα ζήσει στη Σκανδιναβία. Βρέθηκα και για ένα χρόνο στο γραφείο ενός εξουσιαστή του ΠΑΣΟΚ, οπότε τα είδα όλα και ο θυμός μου αναμείχθηκε με αηδία… Σήμερα μετά από 33 χρόνια, όχι μόνο δεν άλλαξε η γνώμη μου για την Ελλάδα, αλλά έγινε πολύ χειρότερη. Έρχομαι κι εγώ στη θέση του φίλου μου, που δεν είχε δημοσιεύσει τότε την άποψή μου για την Ελλάδα, αφού και εγώ ΔΕΝ πρόκειται να σας γράψω πως ορίζω την Ελλάδα σήμερα!
Κοίτα να δεις που λίγο μετά, τότε, τραγούδησα το τραγούδι “Η φαντασία στην εξουσία”, παρέα με τον Παύλο Σιδηρόπουλο, τον Περικλή Χαρβά, την Δέσποινα Γλέζου και τον Θανάση Γκαϋφύλια… Μάλιστα, τους γκρίνιαζα ότι η λέξη “φαντασία” είναι άτοπη και ότι ο τίτλος θα ήταν πραγματικός, αν έλεγε: “Η λεηλασία στην εξουσία” ή “Η αναισθησία στην εξουσία” ή “Η ακαθαρσία στην εξουσία” ή και “Η μαλακία στην εξουσία”! Πιο πολύ γελούσαν ο Παύλος και ο Στέλιος Βαμβακάρης που μας έπαιζε κιθάρα!
Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.
δείτε ΦΩΤΟ (με νόημα), video, ηχητικά της συγκεκριμένης ανάρτησης εδώ
Πηγή: slpress.gr
Σχόλιο GMR: Όλα τα παρακάτω (που θα διαβάσετε) μπορεί σε κάποιους να μοιάζουν ιστορικού χαρακτήρα αναφορές, αλλά στην πραγματικότητα είναι η “καρδιά” της ελληνοτουρκικής διένεξης (και ο βίος και πολιτεία του εκάστοτε “επιτελικού κράτους” θα συμπληρώσει η GMR) μέχρι και σήμερα. Κι αυτά τα ζητήματα θα εισέλθουν από το “παράθυρο” όποτε Ελλάδα και Τουρκία αρχίσουν συνομιλίες. Γι’ αυτό ας αρχίσουμε να διδασκόμαστε από το παρελθόν, όταν μάλιστα αυτό έχει να μας διδάξει πολλά.
(από τον επίλογο της εξαιρετικής [μη λήθης] εν λόγω ανάρτησης)
_.
Στ. Λυγερός, 30 Ιανουαρίου 2023
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Μπορεί να έχουν παρέλθει 27 χρόνια από τα Ίμια, αλλά οι Τούρκοι δεν χάνουν ευκαιρία για να υπογραμμίζουν αυτό που είχαν τότε κερδίσει: “γκριζάρισαν” τις δύο βραχονησίδες και κυρίως χρησιμοποίησαν αυτό το “γκριζάρισμα” για να αμφισβητήσουν την ελληνική κυριαρχία σε 152 ελληνικά νησιά στο ανατολικό Αιγαίο. Κάθε χρόνο τέτοιες ημέρες, άλλωστε, τα τουρκικά ΜΜΕ, χρησιμοποιώντας πολεμικούς τόνους, θριαμβολογούν που πολεμικά σκάφη τους εμποδίζουν την Ελλάδα από το να προβεί σε “πρόκληση” στην περιοχή!
Και βέβαια πρόκληση εννοούσαν την κίνηση του πρώην υπουργού Άμυνας Πάνου Καμμένου να ρίχνει ένα στεφάνι στη γύρω θαλάσσια περιοχή όπου βρήκαν τότε τον θάνατο τα τρία μέλη του πληρώματος του μοιραίου ελικοπτέρου! Με άλλα λόγια, δεν επιτρέπουν στην Ελλάδα ούτε να τιμήσει επιτόπου τους νεκρούς της! Επιπροσθέτως, παραδοσιακά τέτοιες ημέρες κάθε χρόνο η Άγκυρα ενορχηστρώνει μία επικοινωνιακή επίθεση. Στόχος της να υπενθυμίσει την τουρκική νίκη του 1996 και να δημιουργήσει την εντύπωση ότι είναι σε θέση και σήμερα να ρυθμίζει το τι μπορεί να κάνει και τι όχι η Ελλάδα όχι μόνο στα Ίμια, αλλά συνολικότερα στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο.
Το “μοντέλο Ίμια” (αποβίβαση Τούρκων σε ελληνική νησίδα) μπορεί να έχει μπει στο ράφι ως μέθοδος πρόκλησης ελληνοτουρκικής κρίσης, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι σε συγκυρία που η Άγκυρα θα κρίνει κατάλληλη δεν θα επανενεργοποιηθεί. Η κεμαλική αντιπολίτευση, άλλωστε, κατηγορεί τον Ερντογάν που επιτρέπει στην Ελλάδα να έχει “υπό κατοχή 152 τουρκικά νησιά“! Όπως φάνηκε το καλοκαίρι του 2020, αλλά και η κύρωση από την τουρκική Εθνοσυνέλευση του περιβόητου Μνημονίου Άγκυρας-Τρίπολης, ο Ερντογάν προτιμάει τη μέθοδο των παράνομων σεισμικών ερευνών, επόμενο βήμα των οποίων είναι η αποστολή γεωτρύπανου σε δυνάμει ελληνική ΑΟΖ.
Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.
Πηγή: slpress.gr
_.
defence-point.gr, 12 Οκτωβρίου 2022
Τον Μάιο του 2006 δεν χάθηκε μόνο ο Σμηναγός Κώστας Ηλιάκης της 343 Μοίρας. Χάθηκαν και πολλά άλλα για τον Ελληνισμό. Μεταξύ αυτών και η πεποίθηση περί της βούλησης για την προστασία και την επιβολή των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο. Υπερβολή; Ενδεχομένως. Όμως, αν διαβάσουμε και αναλύσουμε τα γεγονότα εκείνης της ημέρας, αλλά όσων ακολούθησαν στα χρόνια που μεσολάβησαν από τότε μέχρι σήμερα, μέχρι δηλαδή την απειλή «θα έρθουμε νύχτα», η εικόνα αλλάζει…
Από τις τουρκικές τηλεοπτικές σαπουνόπερες που κατέκλυσαν την ελληνική τηλεόραση την περασμένη δεκαετία, “πουλώντας” επικοινωνιακά το πολιτικώς ορθό μήνυμα “το Αιγαίο είναι η θάλασσα που ενώνει τους δύο λαούς”, οδηγηθήκαμε στο “θα έρθουμε μία νύχτα”. Δια στόματος του ίδιου του Τούρκου προέδρου. Αναρωτήθηκε κανείς εάν έχει και αυτοκαταστροφική διάσταση, η διαφορετική κατεύθυνση στην “εκπαίδευση” των εκατέρωθεν κοινωνιών Ελλάδας και Τουρκίας; Περιστέρια και κλάδους ελαίας από τη μια πλευρά και κλιμακούμενη πολεμική ρητορική από την άλλη;
Άρα δεν πρόκειται για τυχαία εξέλιξη. Αντιθέτως, είναι απόλυτα φυσιολογική και προϊόν της δίχως όρια ελληνικής “στρατηγικής ψυχραιμίας” που επιδείχθηκε ανεξαρτήτως του ποιος κυβερνούσε στην Ελλάδα όλα αυτά τα χρόνια. Ξεκάθαρα. Τα όρια αυτής της μονομερούς “στρατηγικής ψυχραιμίας” ήρθε να μας θυμίσει κατά τον πλέον ωμό και οδυνηρό τρόπο το βίντεο της δολοφονίας του Σμηναγού Κώστα Ηλιάκη στις 23 Μαΐου του 2006. Χωρίς όμως να μας κινητοποιήσει. Δεν διανοείται κανείς να σκεφτεί ότι εκείνη την αποφράδα ημέρα χάθηκε μια ευκαιρία. Κι όλα αυτά μετά την εμπειρία των Ιμίων…
Σχόλιο GMR: Σεβαστέ κύριε Μηλιαράκη, εφ’ όσον όπως ώς έγκριτος νομικός ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΕΤΕ, πως “Προδήλως δε βέβαιον είναι ότι η Ελλάδα δεσμεύεται από τις «μνημονιακές τις υποχρεώσεις» και τελεί υπό το καθεστώς μιας αποικίας χρέους, της επιλεγόμενης και χρεωδουλοπαροικίας.“, και όπως πολύ σωστά αυτό το τεκμηριώνετε (ουσιαστικά τεκμηριώνετε την μνημονιακή εσχάτη προδοσία) και σε τούτο το άρθρο σας και σε προηγούμενη αρθρογραφία σας και σε τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές παρουσίες σας, καθίσταται απολύτως αναγκαία η αποτίναξη της χρεωδουλοπαροικίας.
Για να μπορέσει όμως να συμβεί αυτό, χρειάζεται ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΕΙ ΜΙΑ ΙΚΑΝΗ (ποιοτικά κατ’ αρχήν και ποσοτικά στην συνέχεια) ΘΕΛΗΣΗ.
Αυτή η ΘΕΛΗΣΗ, οφείλει να ΚΑΤΑΣΤΕΙ σταδιακά ΙΚΑΝΗ, να καλύψει ΔΥΟ ΑΛΛΗΛΕΝΔΕΤΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ. Την ανάγκη που προείπαμε, δηλαδή την αποτίναξη της Χρεοδουλοπαροικίας και την ανάγκη να συζητηθεί με τον λαό, κάποιο ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ πολιτικό, δηλαδή βασικά οικονομικοδικαιϊκό, πρόγραμμα επιβίωσης και αναγέννησης της χώρας και του λαού, το οποίο και θα αποτελέσει αντικείμενο ΕΠΙΚΥΡΩΣΗΣ μέσω συντακτικής εθνοσυνέλευσης.
Τα περί “πολιτικού υποκειμένου”, νομίζουμε πως μεταθέτουν ΤΗΝ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΗ ΠΑΛΛΑΪΚΗ ΣΚΕΨΗ-ΘΕΛΗΣΗ, αντί δηλαδή ΥΠΕΡ του ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΔΙΚΑΙΪΚΟΥ (βασικά και αυτό αφορά και εσωτερική και εξωτερική πολιτική) ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΕΧΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟ, ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΡΕΩΔΟΥΛΟΠΑΡΟΙΚΙΑ, ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΟ ΣΧΕΔΙΟ, σε σκέψη-θέληση για “σωστούς ανθρώπους της πολιτικής – ο λαός να μάθει να ψηφίζει τους σωστούς ανθρώπους”, συνταγή κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του “τι κι αν ειναι Κατοχή Αντι-προσώπου Σου Κοινοβουλευτισμού”.
Δεν θα αποκλείαμε, αντίθετα θα βλέπαμε μια κοινοβουλευτική παρέμβαση, μόνο ΟΜΩΣ εκ μέρους ενός μεγαλειώδους παλλαϊκού ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΕΣ ΔΥΟ ΑΝΑΓΚΑΙΕΣ ΣΤΟΧΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΑΡΚΕΙΕΣ.
Ένα τέτοιο όμως ΒΑΘΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ, όχι μόνον δεν υπάρχει, άλλα η δημιουργία του υπονομεύτηκε εκ των έσω, υπέρ των “αντιμνημονιακών” αγαπητικών του “τι κι αν είναι Κατοχή Αντί-προσώπου Σου Κοινοβουλευτισμού”.
Παράδειγμα της αναγκαίας(*) ΘΕΛΗΣΗΣ για προβληματισμό και προγραμματισμό στηριγμένο στο αρθρο 120, δίνει η G-M-R στην ανάρτηση της εδώ Επί του κειμένου της Γνωμάτευσης του σεβαστού Καθηγητή Γεωργίου Κασιμάτη.
(*) αναγκαίας πάντα με ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΠΕΙΑ, πρωτίστως δε, για την εξάλειψη της φτώχειας και της δυστυχίας και αμέσως μετά για «ουσιαστική ρήξη» με τη διαρκώς πλουτίζουσα «ολιγαρχική ελίτ» (ως G-M-R επισημειώνουμε πως η “ολιγαρχική ελίτ” μας έχει δεμένους χειροπόδαρα ως χρεωδουλοπαροικία μέσω ΕΕ-ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ και πολλών, γνωστών και μη, “λεσχών” και “δεξαμενών σκέψης”) υπέρ:
α) του πληττόμενου μεσαίου χώρου και
β) των κατώτερων εισοδηματικά στρωμάτων”.
_.
Πέτ. Μηλιαράκης, 18 Οκτ. 2021
Κανόνας της κοινής πείρας είναι πλέον ότι στο λεγόμενο «μεσαίο χώρο» θα κριθούν πολλά για τις πολιτικές εξελίξεις, ειδικότερα στις προσεχείς εκλογές για τις οποίες η ορθή εκτίμηση είναι ότι δεν θα βραδύνουν!
Λόγω του ρόλου του «μεσαίου χώρου» θα υποχρεωθούν τα κόμματα ιδίως του «δημοκρατικού τόξου» να επικεντρωθούν στο κατά πόσο θα γίνουν ελκυστικά στο εκλογικό σώμα που συνιστά εκείνες τις κοινωνικές δυνάμεις που με γενικούς και ασαφείς όρους καταγράφεται ως ο «μεσαίος χώρος».
Με αυτή την προδιάθεση και κύριο κριτήριο να προσδιοριστεί με όσο γίνεται μεγαλύτερη προσέγγιση σε «τι» αφορά στο «μεσαίο χώρο», χρήσιμα και ίσως κρίσιμα είναι να λεχθούν τα εξής:
- ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Η εμφανιζόμενη στην πολιτική ως «κεντροαριστερά» και ταυτοχρόνως ως «σοσιαλδημοκρατία», με αναφορά στον «ευρωπαϊκό μητροπολιτικό χώρο» , αποτελεί μύθο ότι πράγματι αφορά αντιμπεριαλιστική ή αντικαπιταλιστική εκδοχή στα πολιτικά πράγματα.
Και τούτο διότι οι Μητροπολιτικές χώρες του καπιταλισμού, όποτε εφάρμοσαν «σοσιαλδημοκρατία», ουδέποτε έθιξαν την εθνική αστική τάξη υπέρ των συμφερόντων της εθνικής εργατικής τάξης.
Σχόλιο GMR: Επισήμανση του κομβικής σημασίας αποσπάσματος, συνοδευόμενη με τον πικρό συλλογισμό, “Εμείς τι αντιτάσσουμε, και ως ΕΜΕΙΣ και ως ΤΙ;” σεβαστέ κύριε Π.Μηλιαράκη: “Στις περιπτώσεις λοιπόν που προοιωνίζονται κοινωνικές ανακατατάξεις, αντικαθίστανται πλέον οι παλιές τακτικές των πραξικοπηματικών επεμβάσεων και λύσεων, και επιλύονται τα συμφέροντα της «άρχουσας εσωτερικής τάξης» ή των «ξένων επικυρίαρχων δυνάμεων» ή και των «δύο αυτών πολιτικών και οικονομικών ελίτ» , με «σύγχρονες μεθοδολογίες».
Οι μεθοδολογίες αυτές, αποσκοπούν στο να αποπροσανατολίζουν τον λαό και να πείθουν ότι πρέπει να ακολουθήσει μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, που ασφαλώς δεν θα είναι άλλη-και δεν είναι άλλη-από την εξυπηρέτηση πάντοτε των συμφερόντων μιας «οικονομικής ολιγαρχίας» , που την εκπροσωπεί πάντοτε μια επιτηδευμένα φτιαγμένη απο συγκεκριμένα πρόσωπα, και δεόντος προβεβλημένη «πολιτική ελίτ».
Αυτές οι σύγχρονες μεθοδολογίες προέρχονται από επεξεργασίες ετών και μεθοδεύονται σε ειδικά think tanks , («δεξαμενές σκέψης»).“
Υστερόγραφο επί του σχολίου:
π.χ.: https://greek-market-research.com/clink/d-a-d-a-dimosias-antidebtocracy-pragmatognomosynis/ , σύμφωνα και με την μη υλοποιηθείσα από πλευράς σας προηγούμενη ΔΕΣΜΕΥΣΗ ΣΑΣ, “Ο νέος πολιτικός φορέας Λαϊκή Ενότητα, οφείλει να αναλάβει (και θα αναλάβει!) έντονη δράση, ώστε το ζήτημα της διαγραφής του χρέους να αποτελέσει κύριο αντικείμενο της πολιτικής ατζέντας εντός και εκτός της Χώρας. Το πολιτικό δε αυτό καθήκον θα επιτελεσθεί με όλους τους νόμιμους τρόπους και σε όλα τα ενδεδειγμένα Fora.”, από τον σύνδεσμο https://greek-market-research.com/article/gia-ena-1-eyro-tin-imera-oi-mnimoniakes-desmeyseis-echoyn-periorisei-sovara-ta-eisodimata/ .
_.
Π. Μηλιαράκης[*], 10 Μαίου 2021
Με όρους πολιτικής λογικής, όταν διαχέεται ανασφάλεια σε ευρύτερα κοινωνικά στρώματα η κατάσταση αυτή προδιαθέτει και προοιωνίζει σοβαρές πολιτικές ανακατατάξεις!..
Αυτό είναι «κοινός τόπος» στα πολιτικά πράγματα, σε όλες τις χώρες όπου ισχύει το αντιπροσωπευτικό σύστημα, δηλαδή η λεγόμενη σύγχρονη δημοκρατία.
Στις περιπτώσεις λοιπόν που προοιωνίζονται κοινωνικές ανακατατάξεις, αντικαθίστανται πλέον οι παλιές τακτικές των πραξικοπηματικών επεμβάσεων και λύσεων, και επιλύονται τα συμφέροντα της «άρχουσας εσωτερικής τάξης» ή των «ξένων επικυρίαρχων δυνάμεων» ή και των «δύο αυτών πολιτικών και οικονομικών ελίτ» , με «σύγχρονες μεθοδολογίες».
Οι μεθοδολογίες αυτές, αποσκοπούν στο να αποπροσανατολίζουν τον λαό και να πείθουν ότι πρέπει να ακολουθήσει μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, που ασφαλώς δεν θα είναι άλλη-και δεν είναι άλλη-από την εξυπηρέτηση πάντοτε των συμφερόντων μιας «οικονομικής ολιγαρχίας» , που την εκπροσωπεί πάντοτε μια επιτηδευμένα φτιαγμένη απο συγκεκριμένα πρόσωπα, και δεόντος προβεβλημένη «πολιτική ελίτ».