_.

Γιώργος Χαρβαλιάς^(*), 24 Αυγούστου 2023

Πολύ ενδιαφέρουσα, ομολογώ, η νέα κυβερνητική ορολογία  περί «ακραίων» καιρικών συνθηκών «hot dry and windy» και …οπισθοδρομούσας πυρκαγιάς. Ταιριάζουν γάντι με το μπουρδολογικό αφήγημα της κλιματικής αλλαγής και αποτελούν ωραίες δικαιολογίες για να παπαγαλίζουν τα ελεγχόμενα μέσα ενημέρωσης.

Μόνο που αυτή τη φορά αμφιβάλλω αν το ματσάκι…γυρίζει. Γιατί τα λάθη είναι πολλά, μεγάλα και κυρίως επαναλαμβανόμενα. Με ποινικό βραχίονα ευθυνών…

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου τα καλοκαίρια στην Ελλάδα ήταν…hot, dry and windy. Δηλαδή ζεστά, ξηρά και με ανέμους.

Από τότε επίσης που θυμάμαι τον εαυτό μου κάποιες μέρες τον Αύγουστο έπιαναν τα δυνατά μελτέμια. Ισχυροί βόρειοι άνεμοι που κατέβαζαν ευεργετικά την θερμοκρασία.

• Αυτό ακριβώς συνέβη και φέτος. Το ρολόι της φύσης αποδείχτηκε συνεπές, ακριβές και καθόλου ξεκούρδιστο. Αντε να υποθέσουμε ότι οι θερμοκρασίες φέτος παρέμειναν σχετικά υψηλές ακόμη και μετά την έλευση των βοριάδων.
• Σε καμία περίπτωση όμως δεν μπορούμε να μιλήσουμε για «ακραία φαινόμενα» όπως είχε την αφέλεια να ισχυριστεί ο αρμόδιος υπουργός πολιτικής προστασίας, που τον βλέπω και πιάνεται η ψυχή μου(Και γι αυτόν και για εμάς…).

Λοιπόν για να εξηγούμεθα: «Ακραίο φαινόμενο» ήταν πράγματι ο νοτιοδυτικός πουνεντογάρμπης 11 μποφόρ που έκαψε το Μάτι (πιάνει μια φορά στα δέκα χρόνια), απόλυτη άπνοια ήταν όταν κάηκε το Τατοί και σήμερα που καίγεται όλη η Ελλάδα οι άνεμοι κυμαίνονται στο φυσιολογικό για την εποχή: Ισχυροί βοριάδες με ριπές.

Αυτό το οποίο δεν είναι φυσιολογικό είναι να καίγεται όλη η χώρα απ΄άκρη σ΄άκρη και να αποδίδεται το φαινόμενο στην…κλιματική αλλαγή.

Μια ματιά στα επίσημα στοιχεία του EFFIS (Ευρωπαικό σύστημα Ενημέρωσης για τις Δασικές Πυρκαγιές) δείχνει το εξής «ανώμαλο»: Φωτιές υπάρχουν παντού, ειδικά στις μεσογειακές χώρες αυτή τη περίοδο, όμως η Ελλάδα είναι μακράν η πρωταθλήτρια στα καμένα. Δηλαδή οι φωτιές αφήνονται να εξαπλωθούν, καίνε τα πάντα στο διάβα τους και μόλις μισοσβηστούν, λόγω κακής επιτήρησης,  αναζωπυρώνονται.

Για αυτό κρατάνε μέρες ολόκληρες. Είναι το προφανές αποτέλεσμα του δόγματος «εκκενώστε κι αφήστε τα να γίνουν στάχτη και μπέρμπερη» (για τους πολλούς κι ανήμπορους, στάχτη και …burberry για κάποιους άλλους, όπως έλεγε και μια φίλη μου που…αφουγκράζεται το πρωθυπουργικό περιβάλλον)

Ενδεικτικά μόνο σας αναφέρω ότι για το 2023, που βεβαίως δεν έχει τελειώσει, η Ελλάδα αποδεικνύεται βασίλισσα των καμένων και η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν χάνει το σκήπτρο με τίποτα. Κατάφερε μέσα σε 3 μήνες να αποτεφρώσει σχεδόν το 1% της ελληνικής επικράτειας, έκταση τρείς φορές μεγαλύτερη από την αντίστοιχη της Πορτογαλίας που διεκδικεί το αργυρό μετάλλιο με μόλις 0.28%.

Στην Ελλάδα, βάσει των πιο πρόσφατων δημοσιευμένων στοιχείων(που δεν περιλαμβάνουν τις μεγάλες σε εξέλιξη πυρκαγιές του Εβρου και της Πάρνηθας) κάηκαν ήδη 1.200.000 στρέμματα, έκταση τρείς φορές μεγαλύτερη από τον μέσο όρο της τελευταίας δεκαπενταετίας στη χώρα και δέκα φορές μεγαλύτερη από τον μέσο όρο της ΕΕ! Χωρίς κάποιο πραγματικά ακραίο καιρικό φαινόμενο.

Τα στοιχεία αυτά από μόνα τους αποδεικνύουν ότι υπάρχει σοβαρή πολιτική ευθύνη στην διαχείριση του ζητήματος που προκαλεί εκτός από ανθρώπινα θύματα τεράστια περιβαλλοντική και οικονομική ζημία στη χώρα. Από ένα σημείο όμως η επαναλαμβανόμενη βλαπτική συμπεριφορά κατά του κοινωνικού συνόλου, με η χωρίς πρόθεση, εγείρει και ποινικές ευθύνες. Είναι προφανές αυτό.

• Η κυβέρνηση σε δυσχερέστατη θέση με τον πρωθυπουργό απόντα και κρυπτόμενο επιχειρεί να εφεύρει δικαιολογίες χωρίς να ξέρει που να τα ρίξει: Στον Ερντογάν δεν τολμάει, τους λαθραίους τους συμπονάει, άρα το σιγουράκι είναι η …κλιματική αλλαγή και τα ξεχασμένα τηγάνια των καημένων αλλαχμπάρηδων στο δάσος της Δαδιάς.

Επειδή όμως όλα αυτά δεν πείθουν και πλέον-ξαναλέω-υπάρχει προφανές και τεκμηριωμένο ζήτημα ποινικής ευθύνης για την καταστροφή της χώρας, καλά θα έκανε η διορισμένη εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, αντί να ψάχνει με έρευνες τον «ρατσισμό» στα σύνορα, να διατάξει άμεση και κατεπείγουσα έρευνα κατά παντός υπευθύνου για την πυρπόληση της χώρας.

Εστω κι αν αναγκαστεί να φτάσει στο Μέγαρο Μαξίμου αναζητώντας ποινικές ευθύνες. Αυτό είναι το καθήκον ενός ανεξάρτητου ανώτατου δικαστικού. Σε κανονικές χώρες βέβαια…

(*) – Συγγραφέας του βιβλίου  «Γιαβόλ! Αίμα, Λήθη και Υποτέλεια»

Πηγή: hellasjournal.com

Γιώργος Χαρβαλιάς^(*), 24 Αυγούστου 2023

Πολύ ενδιαφέρουσα, ομολογώ, η νέα κυβερνητική ορολογία  περί «ακραίων» καιρικών συνθηκών «hot dry and windy» και …οπισθοδρομούσας πυρκαγιάς. Ταιριάζουν γάντι με το μπουρδολογικό αφήγημα της κλιματικής αλλαγής και αποτελούν ωραίες δικαιολογίες για να παπαγαλίζουν τα ελεγχόμενα μέσα ενημέρωσης.

Μόνο που αυτή τη φορά αμφιβάλλω αν το ματσάκι…γυρίζει. Γιατί τα λάθη είναι πολλά, μεγάλα και κυρίως επαναλαμβανόμενα. Με ποινικό βραχίονα ευθυνών…

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου τα καλοκαίρια στην Ελλάδα ήταν…hot, dry and windy. Δηλαδή ζεστά, ξηρά και με ανέμους.

Από τότε επίσης που θυμάμαι τον εαυτό μου κάποιες μέρες τον Αύγουστο έπιαναν τα δυνατά μελτέμια. Ισχυροί βόρειοι άνεμοι που κατέβαζαν ευεργετικά την θερμοκρασία.

• Αυτό ακριβώς συνέβη και φέτος. Το ρολόι της φύσης αποδείχτηκε συνεπές, ακριβές και καθόλου ξεκούρδιστο. Αντε να υποθέσουμε ότι οι θερμοκρασίες φέτος παρέμειναν σχετικά υψηλές ακόμη και μετά την έλευση των βοριάδων.
• Σε καμία περίπτωση όμως δεν μπορούμε να μιλήσουμε για «ακραία φαινόμενα» όπως είχε την αφέλεια να ισχυριστεί ο αρμόδιος υπουργός πολιτικής προστασίας, που τον βλέπω και πιάνεται η ψυχή μου(Και γι αυτόν και για εμάς…).

Λοιπόν για να εξηγούμεθα: «Ακραίο φαινόμενο» ήταν πράγματι ο νοτιοδυτικός πουνεντογάρμπης 11 μποφόρ που έκαψε το Μάτι (πιάνει μια φορά στα δέκα χρόνια), απόλυτη άπνοια ήταν όταν κάηκε το Τατοί και σήμερα που καίγεται όλη η Ελλάδα οι άνεμοι κυμαίνονται στο φυσιολογικό για την εποχή: Ισχυροί βοριάδες με ριπές.

Αυτό το οποίο δεν είναι φυσιολογικό είναι να καίγεται όλη η χώρα απ΄άκρη σ΄άκρη και να αποδίδεται το φαινόμενο στην…κλιματική αλλαγή.

Μια ματιά στα επίσημα στοιχεία του EFFIS (Ευρωπαικό σύστημα Ενημέρωσης για τις Δασικές Πυρκαγιές) δείχνει το εξής «ανώμαλο»: Φωτιές υπάρχουν παντού, ειδικά στις μεσογειακές χώρες αυτή τη περίοδο, όμως η Ελλάδα είναι μακράν η πρωταθλήτρια στα καμένα. Δηλαδή οι φωτιές αφήνονται να εξαπλωθούν, καίνε τα πάντα στο διάβα τους και μόλις μισοσβηστούν, λόγω κακής επιτήρησης,  αναζωπυρώνονται.

Για αυτό κρατάνε μέρες ολόκληρες. Είναι το προφανές αποτέλεσμα του δόγματος «εκκενώστε κι αφήστε τα να γίνουν στάχτη και μπέρμπερη» (για τους πολλούς κι ανήμπορους, στάχτη και …burberry για κάποιους άλλους, όπως έλεγε και μια φίλη μου που…αφουγκράζεται το πρωθυπουργικό περιβάλλον)

Ενδεικτικά μόνο σας αναφέρω ότι για το 2023, που βεβαίως δεν έχει τελειώσει, η Ελλάδα αποδεικνύεται βασίλισσα των καμένων και η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν χάνει το σκήπτρο με τίποτα. Κατάφερε μέσα σε 3 μήνες να αποτεφρώσει σχεδόν το 1% της ελληνικής επικράτειας, έκταση τρείς φορές μεγαλύτερη από την αντίστοιχη της Πορτογαλίας που διεκδικεί το αργυρό μετάλλιο με μόλις 0.28%.

Στην Ελλάδα, βάσει των πιο πρόσφατων δημοσιευμένων στοιχείων(που δεν περιλαμβάνουν τις μεγάλες σε εξέλιξη πυρκαγιές του Εβρου και της Πάρνηθας) κάηκαν ήδη 1.200.000 στρέμματα, έκταση τρείς φορές μεγαλύτερη από τον μέσο όρο της τελευταίας δεκαπενταετίας στη χώρα και δέκα φορές μεγαλύτερη από τον μέσο όρο της ΕΕ! Χωρίς κάποιο πραγματικά ακραίο καιρικό φαινόμενο.

Τα στοιχεία αυτά από μόνα τους αποδεικνύουν ότι υπάρχει σοβαρή πολιτική ευθύνη στην διαχείριση του ζητήματος που προκαλεί εκτός από ανθρώπινα θύματα τεράστια περιβαλλοντική και οικονομική ζημία στη χώρα. Από ένα σημείο όμως η επαναλαμβανόμενη βλαπτική συμπεριφορά κατά του κοινωνικού συνόλου, με η χωρίς πρόθεση, εγείρει και ποινικές ευθύνες. Είναι προφανές αυτό.

• Η κυβέρνηση σε δυσχερέστατη θέση με τον πρωθυπουργό απόντα και κρυπτόμενο επιχειρεί να εφεύρει δικαιολογίες χωρίς να ξέρει που να τα ρίξει: Στον Ερντογάν δεν τολμάει, τους λαθραίους τους συμπονάει, άρα το σιγουράκι είναι η …κλιματική αλλαγή και τα ξεχασμένα τηγάνια των καημένων αλλαχμπάρηδων στο δάσος της Δαδιάς.

Επειδή όμως όλα αυτά δεν πείθουν και πλέον-ξαναλέω-υπάρχει προφανές και τεκμηριωμένο ζήτημα ποινικής ευθύνης για την καταστροφή της χώρας, καλά θα έκανε η διορισμένη εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, αντί να ψάχνει με έρευνες τον «ρατσισμό» στα σύνορα, να διατάξει άμεση και κατεπείγουσα έρευνα κατά παντός υπευθύνου για την πυρπόληση της χώρας.

Εστω κι αν αναγκαστεί να φτάσει στο Μέγαρο Μαξίμου αναζητώντας ποινικές ευθύνες. Αυτό είναι το καθήκον ενός ανεξάρτητου ανώτατου δικαστικού. Σε κανονικές χώρες βέβαια…

(*) – Συγγραφέας του βιβλίου  «Γιαβόλ! Αίμα, Λήθη και Υποτέλεια»

Πηγή: hellasjournal.com

Σχόλιο GMR: Από το άρθρο, υπ’ όψιν της Ελληνικής Δικαιοσύνης…, διότι σύμπασα (με μια σταθερή εξαίρεση, όσο μπορεί, ενάντια στην Χρεοκρατία και στην έξωθεν εξάρτηση τον κο Νικήτα Κακλαμάνη^[*]) η Ελληνική Βουλή, περί άλλων (ιδίων συμφερόντων τυρβάζει):

“Την ίδια ώρα η διάδοχος του στο αξίωμα, η κυρία Κατερίνα που ούτε ακούει, ούτε βλέπει όσα καταφανώς…αντιευρωπαικά συμβαίνουν στην χώρα, στη ετήσια δεξίωση προς τιμήν του διπλωματικού σώματος, είχε την έμπνευση να μην προσκαλέσει τον Ρώσο πρέσβη. Τον απέκλεισε επιδεικτικά λες και είμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση με τη Μόσχα!

Προσέξτε: Κάλεσε μετά βαίων και κλάδων τον Τούρκο που μέρα παρά μέρα απειλεί να μας φιλοδωρήσει με έναν πύραυλο στην Αθήνα και δεν κάλεσε τον Ρώσο…

Λυπάμαι αλλά αν εννοούν έτσι το «Μένουμε Ευρώπη», είναι βέβαιον ότι έχουμε πάρει τη ζωή μας λάθος που λέει και το άσμα. Και αυτά σε πολιτικό-γεωστρατηγικό επίπεδο. Αμ’ στο οικονομικό; Όταν οι αγορές αποφάσισαν να στραγγαλίσουν την Ελλάδα και διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις δεν είχαν το θάρρος να μετακυλίσουν τον εκβιασμό στις ευρωπαικές τράπεζες, η ευρωπαική «αλληλεγγύη» εκφράστηκε μέσω της Γερμανίας με ένα νέο είδος αναγκαστικού δανείου.

Η Ελλάδα έμεινε…Ευρωζώνη(γιατί η αποπομπή της από την Ευρωπαική Ενωση δεν ετίθετο ως ζήτημα παρά μόνο στο πλαίσιο του προπαγανδιστικού παραμυθιού των συστημικών μέσων ενημέρωσης)και πλήρωσε ένα δυσθεώρητο τίμημα για να κρατηθεί με το ζόρι…στην τρίτη ταχύτητα. Λίγο πιο πάνω από την Ρουμανία που σύντομα θα μας ξεπεράσει.“

[*]— Πλήν όσων διαβάζουμε για τον Νικήτα Κακλαμάνη πατώντας στο πιο πάνω, υπό αστερίσκο σημειωμένο σύνδεσμο, να συμπληρώσουμε ότι στις αρχές των μνημονίων είχε δηλώσει σε τηλεοπτική εκπομπή, πως, “αν τεθεί θέμα στη βουλή για μηνύσεις εσχάτης προδοσίας εγώ θα ψηφίσω να τις εξετάσει η Δικαιοσύνη” (θέμα δεν τέθηκε ούτε τότε ούτε μετά, ούτε από Συνασπισμό, ούτε από ΚΚΕ, ούτε εξωκοινοβουλευτικά από ΑΝΤΑΡΣΥΑ, φυσικά ούτε από τον ΥΠΑΙΤΙΟ της εγκληματικής συμφωνίας 20/2/3015 Βαρουφάκη , αντίθετα απαξάπαντες οι αριστεροί λοιδόρησαν μετά βδελυγμίας τις σχετικές δικογραφίες που ο Εισαγγελέας Αρείου Πάγου διαβίβασε στη Βουλή, λέγοντας, “το θέμα δεν είναι νομικό το θέμα είναι πολιτικό” και “μα πιστεύετε στην ελληνική Δικαιοσύνη;”!!!) .

Επίσης να επισημειωθεί πως ο Ν.Κ. ενήργησε ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΑ ως ευρωβουλευτής της Πολιτικής Άνοιξης και εστάλη σπό Commission προειδοποιητική επιστολή κατά της Ελλάδας για παραβιάσεις του πλαισίου υγείας και ασφάλειας εργασίας, πράγμα που οι “αριστεροί” λοιδόρησαν επίσης και φυσικά δεν αξιοποίησαν, “δεν θα βάλουμε επιδιαιτητή την ΕΕ“, είπε το ΚΚΕ.

_.

Γιώργος Χαρβαλιάς, 5 Φεβρουαρίου 2023

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Την ώρα που η χώρα διολισθαίνει ολοταχώς στη ζώνη λυκόφωτος του …Παναμά κάποιοι επιμένουν να καυγαδίζουν γύρω από το ψευδεπίγραφο δίλημμα μένουμε/δεν μένουμε Ευρώπη. Με ερωτηματικό ή θαυμαστικό.

Κουβέντα δηλαδή για να περνάει η ώρα. Από μόνη της η διατύπωση του ερωτήματος, εξόχως αποπροσανατολιστική, αναιρεί την ουσία της επιλογής, όπως ακριβώς συνέβη και στο περιβόητο δημοψήφισμα του 2015.

Γιατί δεν τίθεται-παρά μόνο από ανόητους ή προβοκάτορες-ζήτημα παραμονής της Ελλάδας στην Ευρώπη. Η χώρα μας είναι αναπόσπαστο τμήμα της ευρωπαικής ηπείρου,  ιστορικά, γεωγραφικά και πολιτισμικά. Κανείς δεν μπορεί να την κουνήσει και να χτυπιέται κάτω.

Επομένως το να αμφισβητείται η ευρωπαική ταυτότητα της πατρίδας μας με άξονα αναφοράς και κριτήριο την συμμετοχή της σε σύγχρονες συλλογικές δομές (ΕΕ, ΝΑΤΟ κλπ) είναι τουλάχιστον παιδαριώδες.

• Από κει και πέρα τίθεται πράγματι ένα ερώτημα υπαρξιακού προσανατολισμού. Σε ποια ακριβώς Ευρώπη θέλουμε να ανήκουμε; Στην Ευρώπη του ελεύθερου πνεύματος, του διαφωτισμού, των ηθικών αξιών και της δημοκρατίας;

Στην Ευρώπη που αντιστάθηκε στον ολοκληρωτισμό όλων των αποχρώσεων, τσάκισε τον σκοταδισμό του Ναζισμού και γκρέμισε τα τείχη του διχασμού; Η μήπως στην Ευρώπη της νέας Pax Germanica, των μεγάλων υπερεθνικών συμφερόντων, των λόμπι, της βρώμικης συναλλαγής, των οικονομικών εκβιασμών, του «μεγάλου αδελφού» και της λαμογιάς;

(more…)

_.

Γιώρ. Χαρβαλιάς/ Βλαδ. Πούτιν , 8 Μαίου 2022

Στην προσπάθεια τους να πλήξουν καθοριστικά την εικόνα του Ρώσου ηγέτη και να εξηγήσουν γιατί η ανθρωπότητα πρέπει να…απαλλαγεί δια παντός από την παρουσία του, τα δυτικά μέσα προπαγάνδας, συμπεριλαμβανομένων και πολλών ελληνικών, φιλοτεχνούν στον Βλαντιμίρ Πούτιν ένα προφίλ «νεομπολσεβίκου», άξιου διαδόχου της σκληρής σοβιετικής νομενκλατούρας που διοικούσε με σιδερένια πυγμή.

Στην πραγματικότητα ο Πούτιν είναι ο σφοδρότερος επικριτής του μπολσεβικισμού που έχει πατήσει το πόδι του στο Κρεμλίνο. Ιδεολογικά τοποθετείται πιο δεξιά από τους περισσότερους Ευρωπαίους ηγέτες και φυσικά από τον Αμερικανό πρόεδρο των Δημοκρατικών, Τζο Μπάιντεν.

Διαβάζοντας τις επόμενες γραμμές, πολλοί από εσάς θα αναγνωρίσετε ένα ξεκάθαρο μανιφέστο  «υγιούς συντηρητισμού» απέναντι στην εθνομηδενιστική λαίλαπα της Παγκοσμιοποίησης.

• Πρόκειται για αποσπάσματα από την τελευταία ομιλία του Προέδρου Πούτιν στην περίφημη «Λέσχη Συζητήσεων Βαλντάι»*, δηλαδή το ρωσικό «Νταβός» που αποτελεί την αντίπραξη της Μόσχας στο γνωστό ελβετικό φόρουμ του Κλάους Σβάμπ-σήμα κατατεθέν και κινητήριο μοχλό της παγκοσμιοποίησης.

Μπορεί στην αρχή να μπερδευτείτε, νομίζοντας ότι αυτός που μιλάει είναι ο Ντόναλντ Τράμπ ή η Μαρίν Λεπέν, αλλά σας βεβαιώνω είναι ο Πούτιν:

«Τις τελευταίες δεκαετίες, πολλοί έχουν αναπτύξει εξεζητημένες ιδέες που υποστηρίζουν ότι ο ρόλος του κράτους είναι απαξιωμένος και σε αποδρομή. Η παγκοσμιοποίηση υποτίθεται ότι έκανε τα σύνορα αναχρονισμό και την εθνική κυριαρχία εμπόδιο στην ευημερία.

Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι μια επιθετική εξάλειψη ολόκληρων σελίδων από την Ιστορία τους, οι «αντίστροφες διακρίσεις» κατά της πλειοψηφίας προς όφελος μειοψηφιών και η απαίτηση να εγκαταλειφθούν οι παραδοσιακές έννοιες της μητέρας, του πατέρα, της οικογένειας, ακόμη και του φύλου, είναι ορόσημα στην πορεία προς την κοινωνική ανανέωση.

(more…)

_.

Γιώρ. Χαρβαλιάς, 1 Νοεμβ. 2021

Προσωπικά βρήκα εξαιρετικά ενοχλητική την επίσκεψη της Γερμανίδας «υπηρεσιακής» καγκελαρίου στην Αθήνα, ανήμερα της επετείου του «ΟΧI».

Γιατί εκείνο το «ΟΧΙ» των Ελλήνων ενάντια σε κάθε πρόβλεψη έρχεται σε θλιβερή αντίστιξη με το ολοπρόθυμο «ναι» των σημερινών ελληνικών κυβερνήσεων σε μία άλλη παραλλαγή γερμανικού ηγεμονισμού που καταδυναστεύει την Ευρώπη.

Και η αποχαιρετιστήρια παρουσία της Μέρκελ δεν είχε το παραμικρό ίχνος μεταμέλειας για τη σύγχρονη καταστροφή της χώρας μας από τον γερμανικό οδοστρωτήρα. Τη μετατροπή της σε μια βολική αποικία μαζικού τουρισμού, με πρώτους και καλύτερους πελάτες τους Γερμανούς, που επαιτεί για δανεικά, χωρίς καν να διεκδικεί τα οφειλόμενα της προηγούμενης… παρτίδας.

«Σας πόνεσα» είπε η χοντρόπετση αυτή Γερμανίδα, αλλά «συγγνώμη» δεν υπήρχε στον λόγο της. Αντίθετα, ήταν σαν να φώναζε: «Το αξίζατε»! Πιθανόν και να… «σας άρεσε», με αυτούς τους πολιτικούς γυμνοσάλιαγκες που εκλέγετε. Η Μέρκελ, λοιπόν, δεν ήρθε για να την ξαναγνωρίσουμε και να τη συμπαθήσουμε, «όπως κανονικά θα έπρεπε», σύμφωνα με τον αναιδή Γερμανό πρέσβη. Ήρθε να επιθεωρήσει τα πεπραγμένα της σε μια επαρχία της σύγχρονης γερμανικής οικονομικής ενδοχώρας, πριν παραδώσει στον επόμενο. Και είναι αλήθεια ότι τα βρήκε όλα «καλώς καμωμένα». Με ολάκερη σχεδόν την πολιτική τάξη να τη γλείφει πατόκορφα και τα καλοταϊσμένα συστημικά μέσα να ακολουθούν, προσπαθώντας να μας πείσουν ότι αυτά που ζήσαμε ήταν ένα απλά ένα δυσάρεστο όνειρο, μια κακιά στιγμή. «Το καλό μας ήθελε», αλλά εμείς δεν μπορέσαμε να το καταλάβουμε.

Κάπως έτσι και ο πρωθυπουργός της χώρας, αφού βάρεσε πέντε προσοχές, αποδίδοντας τις δέουσες τιμές στην «επιθεωρήτρια», έσπευσε να δικαιολογηθεί: «Δεν είμαστε όπως μας ξέρατε! Αλλάξαμε. Προσαρμοστήκαμε. Μπορεί να μας αδικήσατε λίγο, αλλά από δω και μπρος θα είμαστε καλά παιδιά και θα κάνουμε ό,τι μας λέτε». Λίγο τσαγανό να είχε ο Μητσοτάκης, θα θύμιζε στην κυρία Μέρκελ ότι η Ελλάδα τιμωρήθηκε (όχι «αδικήθηκε») για αμαρτίες, που σε σύγκριση με τις αντίστοιχες γερμανικές μοιάζουν με πταίσματα. Γιατί, αν υποθέσουμε ότι τα ελληνικά χρέη προέκυψαν από την καλοπέραση, το ούζο και τις αστακομακαρονάδες, οι γερμανικές αντίστοιχες οφειλές προέκυψαν από την επιθετικότητα ενός λαού που ρήμαζε το σπίτι του γείτονα σκοτώνοντας όποιον έβρισκε μέσα. Και στο τέλος παρίστανε το θύμα, διεκδικώντας τη διαγραφή των χρωστούμενων και των επανορθώσεων, όπως συνέβη δύο φορές τον προηγούμενο αιώνα με τη Γερμανία.

Δεν υπήρχε βεβαίως η παραμικρή πιθανότητα Ελληνας πολιτικός από τους σημερινούς να θυμίσει στη Γερμανία το παρελθόν της. Θα περίμενε όμως κανείς ότι, με αφορμή τουλάχιστον την επέτειο της περήφανης ελληνικής απάντησης στο τελεσίγραφο του Αξονα, κάποιος θα θύμιζε στη Γερμανίδα καγκελάριο τα «χρωστούμενα» στην πατρίδα μας. Κι άμα δίσταζε ο πρωθυπουργός για να μη χαλάσει την ατμόσφαιρα, τάχα μου ζεστασιάς, με την ακριβοθώρητη καλεσμένη του, θα μπορούσε να έχει πασάρει ένα σκονάκι σε αυτή την ταλαίπωρη την Πρόεδρο, που συλλαβίζει αυτά που της γράφουν, να προσθέσει και μια πενιά για τις αποζημιώσεις. Στη σκιά έστω του προκατόχου της που είχε θέσει το ζήτημα ορθά-κοφτά (και μάλλον γι’ αυτό στερήθηκε την υποψηφιότητα για μια νέα θητεία).

Δυστυχώς, κανείς δεν αναφέρθηκε στα «οφειλόμενα». Κι όταν παραλείπουν να το κάνουν οι ανώτατοι εκπρόσωποι του ελληνικού κράτους, οι Γερμανοί δεν έχουν κανένα λόγο να ανησυχούν. Είτε με τη Μέρκελ είτε με τον επόμενο, έχουν δεμένο τον γάιδαρό τους. Μπορούν να επιθεωρούν την αποικία τους, χωρίς να ανοίγει μύτη. Οι Ελληνες πολιτικοί που αντιστέκονται ανήκουν στο παρελθόν. Σήμερα ευδοκιμούν οι ευπειθείς υπάλληλοι…

Πηγή: newsbreak.gr

_.

Γιώρ. Χαρβαλιάς, 13 Φεβ. 2022

Την περασμένη Κυριακή έγραφα για τους πρώιμους Ελληνες ευρωσκεπτικιστές που δεν ήταν κατ΄ανάγκην δεξιοί, ούτε βεβαίως αριστεροί.

Ηταν απλά Ελληνες πατριώτες που έβλεπαν με δικαιολογημένη καχυποψία την βιασύνη για την δημιουργία ενός ευρωπαικού οικοδομήματος στο οποίο η χώρα μας θα αποτελούσε ένα μικρό, φτωχικό διαμέρισμα με θέα στον φωταγωγό και δυσανάλογα κοινόχρηστα.

Οι άνθρωποι αυτοί διέβλεψαν την μεγάλη παγίδα στην οποία οδηγείται η χώρα με την σταδιακή μετατροπή της σε τουριστική αποικία, χωρίς αυτόνομη παραγωγική συγκρότηση, ενεργειακή αυτάρκεια και εξαγωγικό πλεόνασμα.

• Στην διαδρομή της ευρωπαικής ενοποίησης, η Ελλάδα θα έπαιρνε σημαντική οικονομική ενίσχυση με αντάλλαγμα όμως, την παραίτηση από βασικούς παραγωγικούς τομείς και επιλογές ανάπτυξης που θα της εξασφάλιζαν αυτοδυναμία.

Στην ουσία δηλαδή παραιτήθηκε από το δικαίωμα να αποφασίζει τι είδους οικονομική ανάπτυξη επιθυμεί ο λαός της και αφέθηκε να αποφασίζουν άλλοι «τι είδους ανάπτυξη ταιριάζει στον ελληνικό λαό». Αυτό κατέστη δυνατόν με την δημιουργία μίας εγχώριας κάστας «ευρω-δωσίλογων» και αναθεωρητών της ιστορίας που καταλήγουν μεθοδευμένα στο συμπέρασμα ότι «καλύτερα να αποφασίζουν οι ξένοι, παρά οι ανώριμοι και επιπόλαιοι Ελληνες για το μέλλον της χώρας».

(more…)

_.

Γιώρ. Χαρβαλιάς, 7 Φεβ. 2022

Ένας πατριωτικός «Οδηγητής» προβλέπει εγκαίρως την εθνο-αποδόμηση μέσω… Ευρώπης

Έχω έναν καλό φίλο, μανιώδη συλλέκτη παλιών βιβλίων, δοκιμίων και περιοδικών, που κατά καιρούς επισκέπτεται το γραφείο μου, αφήνοντας έναν φάκελο με «υλικό». Ξέρει καλά τα χούγια μου και τις προτιμήσεις μου, καθώς μοιραζόμαστε σε μεγάλο βαθμό την ίδια πολιτική κοσμοθεωρία. Σχεδόν ποτέ, όμως, δεν κάνει σχόλια για το «υλικό». Το αφήνει και φεύγει, μέχρι να βρω χρόνο να το μελετήσω. Μόνο στα πολύ ξεχωριστά «κομμάτια» αφήνει κάποτε ένα ολιγόλογο αυτοκόλλητο σημείωμα, γραμμένο με το χαρακτηριστικό κόκκινο μαρκαδοράκι του.

Τις προάλλες, λοιπόν, μου άφησε ένα τεύχος του «Οδηγητή» με ημερομηνία Ιούλιος – Αύγουστος 1963. Μην μπερδεύεστε! Καμία σχέση με το «νεολαιίστικο» έντυπο της ΚΝΕ και την απαίσια ξύλινη γλώσσα της σταλινικής Αριστεράς. Ο «Οδηγητής» της δεκαετίας του ’60 ήταν μια πρώιμη ευρωσκεπτικιστική πολιτική και οικονομική επιθεώρηση, με συντελεστές παλαιότερα στελέχη της πατριωτικής οργάνωσης ΠΕΑΝ του αείμνηστου Κώστα Περρίκου. Για όσους δεν θυμούνται, η Πανελλήνιος Ενωσις Αγωνιζόμενων Νέων αποτελούσε έναν από τους πρώτους αντιστασιακούς πυρήνες της Κατοχής, αμιγώς κεντροδεξιού προσανατολισμού, που έμεινε στην Ιστορία για την εντυπωσιακή ανατίναξη των κεντρικών γραφείων της δωσιλογικής οργάνωσης φιλοναζιστών ΕΣΠΟ, τον Σεπτέμβριο του 1942.

Από εκείνο το πρωτόγνωρο σε έκταση σαμποτάζ μέσα στην καρδιά της Αθήνας σκοτώθηκαν δεκάδες μέλη της οργάνωσης, στενοί συνεργάτες της Γκεστάπο και των Ες-Ες.

Τραυματίστηκαν όμως σοβαρά και Γερμανοί στρατιωτικοί που γλεντούσαν στη λέσχη των αξιωματικών, ακριβώς πάνω από τα γραφεία της φιλοναζιστικής οργάνωσης. Η ένοπλη πράξη αντίστασης, που ενθουσίασε το πανελλήνιο, αιφνιδίασε μεταξύ άλλων τους Βρετανούς, που τη χαρακτήρισαν «πρόωρη»(!), αλλά και το ΚΚΕ, που την καταδίκασε ως…προβοκάτσια, επειδή δεν είχε τον έλεγχο της οργάνωσης.

(more…)

Γιώρ. Χαρβαλιά, 16 Μαίου 2021

Μία από τις βασικές προεκλογικές εξαγγελίες της «κεντροδεξιάς» Ν.Δ. του Κυριάκου Μητσοτάκη, στο πλαίσιο-υποτίθεται-της επαναφοράς του δόγματος «νόμος και τάξη» που πρεσβεύουν όλες οι σοβαρές πολιτικές παρατάξεις του αστικού κόσμου, ήταν η κατάργηση του νόμου Παρασκευόπουλου.

Και παράλληλα η δημιουργία νέων σωφρονιστικών καταστημάτων με αυστηρότερες προδιαγραφές για επικίνδυνους κακοποιούς.

Επρόκειτο δυστυχώς για μία ακόμη συνειδητή επιχείρηση εξαπάτησης των ψηφοφόρων. Ο νόμος Παρασκευόπουλου που προέβλεπε αθρόες αποφυλακίσεις βαρυποινιτών και «άδειες αναψυχής» σαν κι αυτή που δόθηκε πρόσφατα στον ισοβίτη Αλκέτ Ριζάι, καταργήθηκε στα χαρτιά, οι περισσότερες ευνοικές διατάξεις του όμως εξακολουθούν να εφαρμόζονται και φυσικά οι νέες φυλακές «τύπου Γ» ουδέποτε κατασκευάστηκαν, δύο χρόνια μετά την ανάληψη της εξουσίας από την παρούσα κυβέρνηση.

• Σήμερα η ίδια κυβέρνηση έρχεται να επικηρύξει τα ανθρωποειδή που δολοφόνησαν εν ψυχρώ μια 20χρονη μητέρα, δίπλα στο, ηλικίας 11 μηνών, μωρό της και ουσιαστικά παραδέχεται την αδυναμία της, αλλά και τις ευθύνες της, εκφράζοντας την πεποίθηση ότι πρόκειται για παλαιούς γνώριμους των ελληνικών φυλακών, σεσημασμένους κακούργους που, άγνωστο πως, κυκλοφορούν ελεύθεροι.

Σε οποιαδήποτε ευνομούμενη κοινωνία, μαζί με την επικήρυξη των φονιάδων, θα επικηρύσσονταν ταυτόχρονα, με διπλάσιο ποσό, και αυτοί που τους άφησαν ελεύθερους. Επίορκοι δημόσιοι και κρατικοί λειτουργοί που χρηματίστηκαν για να διευκολύνουν την αποφυλάκιση σύγχρονων κανίβαλων. Γιατροί που χορήγησαν πλαστά πιστοποιητικά υγείας. Διευθυντές φυλακών που έκαναν τα στραβά μάτια…

(more…)