ΑΙΣΧΡΟΝ ΕΣΤΙ ΣΙΓΑΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΣΗΣ ΑΔΙΚΟΥΜΕΝΗΣ.
ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙ Η ΠΑΤΡΙΣ.
Σχόλιο GMR: Περί γενικού κουβά (λαός και κυβέρνηση στον ίδιο κουβά) “ψηγμάτων αξιοπρέπειας(*)“, Ή, περί προστασίας της ατομικής, λαϊκής, εθνικής αξιοπρέπειας η ΣΤΑΣΗ μας; (η οποία στάση μας ευρίσκεται στην εδώ επιστολή μας προς Γ.Μαργαρίτη)
Γιατί το “περί ψηγμάτων αξιοπρέπειας” απόσπασμα(*), εξισώνει τα ψήγματα αξιοπρέπειας (sic) των λαϊκών (τη απουσία κομμάτων!) ΕΞΕΓΕΡΣΕΩΝ 2011-2014, με τα “ψήγματα αξιοπρέπειας των ηγετών τους“. Μα, οι τελευταίοι κύριε Καθηγητά, εγκαλούνται για λογοδοσία ενώπιον του ΦΥΣΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗ, μέσω των μηνύσεων εσχάτης προδοσίας (καταχωνιασμένων στο νεκροταφείο ποινικών δικογραφιών ΕΔΩ Η ΜΑΥΡΗ ΒΙΒΛΟΣ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ). Ας λογοδοτήσουν πρώτα και μετά ας εξετάσουμε ως τυχόν ελαφρυντικά αυτά τα ψήγματα.
(*) “Κάπου στα βάθη των λαών, ακόμα και στην ψυχή των ηγετών τους, φωλιάζουν κάποια ψήγματα αξιοπρέπειας. Αυτά τα ψήγματα αναζητούνται εναγωνίως στην περίπτωσή μας.“
._
Γ. Μαργαρίτης, 19 Σεπτεμβρίου 2020
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Το Oruc Reis επέστρεψε μετά από καιρό στο λιμάνι της Αττάλειας για ανεφοδιασμό και επισκευές. Ίσως δε και για διπλωματικούς λόγους. Προηγουμένως, για έναν ολόκληρο μήνα είχε εγγράψει σοβαρούς τίτλους ιδιοκτησίας σε μια τεράστια θαλάσσια ζώνη το μεγαλύτερο μέρος της οποίας –όπως και να διαβάσουμε το διεθνές δίκαιο– ανήκει εν δυνάμει στην Ελλάδα, όπως επίσης και στην Κύπρο. Με απλά λόγια εμείς μιλάμε για αποκλιμάκωση κι αυτό έχει ολοκληρώσει με το παραπάνω την πολιτική αποστολή του.
Η ελληνική κυβέρνηση, και σε αυτήν την περίπτωση, έδειξε μεγαλοψυχία. Μόλις το τουρκικό ερευνητικό πλοίο επέστρεψε στο λιμάνι όλα όσα είχε διαπράξει προηγουμένως ξεχάστηκαν μονομιάς. Ξεχάστηκαν με τον ίδιο τρόπο που, νωρίτερα, είχαν ξεχαστεί οι “κόκκινες γραμμές” και τα άλλα επικοινωνιακά πυροτεχνήματα των Ελλήνων κυβερνητικών παραγόντων.
Οι συζητήσεις μεταξύ των δύο πλευρών, Ελλάδας και Τουρκίας, ξεκίνησαν, κάτω από τη αιγίδα και την επίβλεψη του ΝΑΤΟ. Για να γίνει αυτό εφικτό η Ελλάδα εμμέσως πλην σαφώς αποδέχθηκε την “κοινή ευθύνη” για την όξυνση και συμφώνησε στην αμοιβαία αποκλιμάκωση. Αποδέχθηκε δηλαδή το θύμα της επίθεσης να εξισωθεί με τον θύτη και ο επιτιθέμενος να στιγματιστεί όσο και ο αμυνόμενος!
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ.
Πηγή: slpress.gr
Follow Us on Twitter
Follow Us on FaceBook
Subscribe to mail list