_.

Δανιήλ Σπαρτιάτης, 24 Ιουλίου 2024

Στις 24 Ιουλίου 1974 το σοκ της τουρκικής εισβολής ,ακολούθησε η «αποκατάσταση της Δημοκρατίας»…Στην Κύπρο ξεκινούσε μια τραγωδία που διαρκεί 50 χρόνια και στην Ελλάδα οι πολίτες πανηγύριζαν για την πτώση της χούντας και την επάνοδο της Δημοκρατίας…

Ήρθε η Δημοκρατία εκείνο το ξημέρωμα; Ποια Δημοκρατία; Πόση Δημοκρατία; Με ποιους να την υπηρετούν και να την διαφυλάττουν;

Απάντηση δίνει ένας άνθρωπος που έζησε τα γεγονότα…

Ο κ.Δανιήλ Σπαρτιάτης, από το 1972 είχε ενεργή συμμετοχή στις διεργασίες του φοιτητικού κινήματος.Στην εξέγερση του Νοέμβρη ήταν εκλεγμένο μέλος στην πενταμελή επιτροπή αγώνα. Συνελήφθη…

Απαντά σε μια σειρά ερωτημάτων που καταλήγουν στο επίκαιρο και σήμερα ,50 χρόνια μετά: ποια Δημοκρατία αποκαταστάθηκε στις 24 Ιουλίου 1974;

Ο Δανιήλ Σπαρτιάτης, ήταν φοιτητής Μαθηματικού Ιωαννίνων  στην περίοδο  της δικτατορίας,  και είναι   μέλος  του ΔΣ  του Συνδέσμου  Φυλακισμένων -Εξορισθέντων Αγωνιστών 1967-1974.

Πηγή: militaire.gr

Σχόλιο GMR: “…η επιρροή του βαθέως κράτους της Τουρκίας στην Ελλάδα είναι πολύ πιο βαθιά από ότι φοβόμασταν.“, και συμπληρώνουμε κύριε Γρίβα:

Και η επιρροή του βαθέως κράτους των ΗΠΑ στην Ελλάδα είναι πολύ πιο βαθιά από ότι φοβόμασταν.

Και η επιρροή του βαθέως κράτους της Γερμανοκρατούμενης Ε.Ε. στην Ελλάδα είναι πολύ πιο βαθιά από ότι φοβόμασταν.

Και η επιρροή του βαθέως κράτους της Μεγάλης Βρετανίας στην Ελλάδα είναι πολύ πιο βαθιά από ότι φοβόμασταν.

Και με “ο καθένας χώρια όσο κι αν αρθρογραφεί…”, η συν ευθύνη μας κύριε Γρίβα είναι πολύ πιο βαθιά από ότι φοβόμασταν (Ανακοίνωση της G-M-R, 9 Αυγούστου 2021 & Γιατί δεν συγκινεί τους Ευρωπαίους η Αριστερά).

_.

Κώστας Γρίβας, 24 Ιουλίου 2024

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Η Τουρκία στην Κάσο αμφισβητεί, όχι ρητορικώς, αλλά δια των όπλων, όχι κάποια κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, αλλά τον σκληρό πυρήνα της ελληνικής εθνικής κυριαρχίας. Αυτό το πράττει, καταρχάς, δια της ένοπλης παρουσίας της μέσα σε χώρο ελληνικής εθνικής κυριαρχίας, δηλαδή στα 12 ναυτικά μίλια των χωρικών υδάτων.

Ακόμη και αν η Ελλάδα δεν έχει προβεί στην (επιβεβλημένη από το διεθνές δίκαιο αλλά και τη διεθνή πρακτική) επέκταση των χωρικών της υδάτων, ο χώρος μεταξύ έξι και δώδεκα ναυτικών μιλίων δεν παύει να αποτελεί αναντίρρητο χώρο εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδας. Επιπροσθέτως, η Τουρκία, δια της ένοπλης παρουσίας της και όχι απλώς δια ρητορικών διακηρύξεων, αμφισβητεί το δικαίωμα των ελληνικών νησιών να έχουν υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ.

Προσοχή, δεν αμφισβητεί το εύρος της ελληνικής ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας, αλλά γενικώς το να έχουν ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα, επιδιώκοντας να επιβάλει το παρανοϊκό αφήγημά της ότι τα ελληνικά νησιά αποτελούν προέκταση της μικρασιατικής ακτής και “κάθονται” πάνω στην υφαλοκρηπίδα της Μικράς Ασίας, σαν να ήτανε πλωτές εξέδρες.

………………….

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: Μπράβο στον κύριο Πιζάνια που κατεξευτελίζει ΣΥΡΙΖΑ-ΤΣΙΠΡΑ-ΔΡΑΓΑΣΑΚΗ-“αποχωρήσαντες”!

Αυτόν δε τον επίλογο του άρθρου, μόνο ως επιπρόσθετη κοροϊδία-ειρωνία σε βάρος της “αριστεροσύνης” τον αντιλαμβανόμαστε.

_.

Πέτρος Πιζάνιας , 22 Ιουλίου 2024

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Στην εποχή της καπιταλιστικής λεηλασίας της ελληνικής κοινωνίας διά του διαρκούς καλπασμού των τιμών σχεδόν όλων των αγαθών, είναι ευτύχημα να βρεθεί κάτι που γίνεται δωρεάν (αν και με τις δύο σημασίες): αυτό είναι η δήλωση αριστεροσύνης!

Από τότε που 11 παλαιοί “βαρόνοι” έφυγαν από τον ΣΥΡΙΖΑ για να καταλήξουν αμέσως στην αποτυχημένη “Νέα Αριστερά” και μέχρι την πρόσφατη παραίτηση του Γιάννη Δραγασάκη, οι δηλώσεις των αποχωρούντων για την αριστεροσύνη τους είναι πολλές, πυκνές και περίεργες. Περίεργες, διότι τι ανάγκη έχει κάποιος να δηλώνει, μάλιστα εμφατικά, ότι είναι αριστερός, αφού επί χρόνια ήταν στέλεχος σε κόμμα το οποίο ο ίδιος θεωρούσε αριστερό; Και μάλιστα να πολλαπλασιάζει την έμφαση επί της αριστεροσύνης του μέσω δημοσιογράφων που συνήθως μιλάνε σαν παπαγαλάκια.

Η επαναλαμβανόμενη εμφατική προβολή σε κάτι που θεωρείται αυτονόητο ή και προφανές, εν προκειμένω η αριστεροσύνη, μάλλον δηλώνει την αβεβαιότητα αυτού που το προβάλει. Είμαι αριστερός και είσαι δεξιός αυτή είναι η ουσία όσων γράφει στην επιστολή αποχώρησης ο Γιάννης Δραγασάκης προς τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανο Κασσελάκη. Το ίδιο είχαν γράψει και οι έντεκα βουλευτές όταν αποχώρησαν – ντροπιαστικά κατά τα άλλα για την κραυγαλέα ανικανότητά τους. Στην ίδια δήλωση περί αριστεροσύνης συνοψίζεται η ουσία πολλών κειμένων της εσωκομματικής αντιπολίτευσης στο νέο Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, όταν βέβαια δεν είναι απλώς πολιτικά κάποτε και λογικά ασυνάρτητα.

………………….

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: Το άρθρο αποτελεί ουσιαστικά νομική καταγγελία εσχάτης μνημονιακής προδοσίας και χρήζει αυτεπάγγελτης εισαγγελικής παρέμβασης.

Εν τούτοις (δίχως η καταγγελία να χάνει την αξία της για όποιον θέλει να την αξιοποιήσει):

1) — Το [Το εν λόγω επιτελείο απολαύει ειδικής ασυλίας ενισχυμένης με ad hoc ρυθμίσεις περί ακαταδίωκτου, βρίσκεται εκτός ελέγχου και λογοδοσίας και χειραγωγεί όλο και πιο απροκάλυπτα τον “ανεξάρτητο” και θεμελιώδη για το καθεστώς θεσμό της Δικαιοσύνης.], δεν είναι σωστό, διότι, υπάρχουν άπειρες δυνατότητες δικαιϊκοκοινωνικής αποδόμησης αυτής της (ντε φάκτο, πάει και τελείωσε, έτσι δίχως καμιά επεξεργασία του ζητήματος;;;) “ασυλίας” και εν συνεχεία πολιτικής περιθωριοποίησης των υπαιτίων.

2) — Οι δύο παρακάτω υπογραμμισμένες λέξεις, αφορούν σε σχέση και με το (1) πιο πάνω, την ΠΛΗΡΗ ανυπαρξία έστω και ελάχιστου νομικού προβληματισμού, στο ζήτημα της εσχάτης μνημονιακής προδοσίας(=κακούργημα). Αν η προδοσία φταίει, φταίνε και οι υπαίτιοι, η δε παντελής αποσιώπηση (ουδείς δέχεται συζήτηση “ούτε καν με ένα καφέ” βρε αδελφέ!) της νομικής παραμέτρου του εγκλήματος και των νομικοκοινωνικών δυνατοτήτων επί του ζητήματος, καθίσταται αντικειμενικά, συνένοχος στο κακούργημα.

[Έτσι φαίνεται ο τραγικός κύκλος που άνοιξε με μια κραυγαλέα προδοσία να ολοκληρώνεται σήμερα με μια εθελούσια –και με διακομματική συναίνεση– πλήρη δορυφοροποίηση της χώρας υπό την εποπτεία του εισβολέα της Κύπρου και σε μετατροπή της από ανεξάρτητο κράτος σε ΝΑΤΟϊκό χώρο, σε “πεδίο βολής φτηνό”. Αυτό αποτελεί μια νέα συνθήκη, καθόσον πλέον όλο και περισσότερες πολιτικές δυνάμεις, μαζί τους και οι αποκλεισμένες πριν το 1974, ενσωματώνονται σε αυτή την συναίνεση της υποτέλειας.]

_.

Διον. Δρόσος , 19 Ιουλίου 2024

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Η πανηγυρική διάρρηξη της μεταπολιτευτικής “δημοκρατικής ομαλότητας” επήλθε με την υπογραφή των μνημονιακών δεσμεύσεων. Στην περίοδο ανωμαλίας που εγκαινίασαν τα μνημόνια, χαρακτηριστικές είναι δύο τουλάχιστον οφθαλμοφανείς περιπτώσεις παραβίασης της εκφρασμένης εκλογικά λαϊκής εντολής.

Η πρώτη είναι η αποτροπή του δημοψηφίσματος που σχεδίαζε ο Γιώργος Παπανδρέου ως πρωθυπουργός και η συνακόλουθη αντικατάσταση της εκλεγμένης κυβέρνησής του, χωρίς προσφυγή σε νέες εκλογές. Η δεύτερη αφορά στην ανατροπή του συντριπτικού αποτελέσματος του δημοψηφίσματος του 2015 κατά της νέας μνημονιακής σύμβασης. Δεν πρόκειται βεβαίως για δυο μεμονωμένες “παρατυπίες” για την δημοκρατία μας…

Η συνεχής συρρίκνωση των ελευθεριών και των πολιτικών δικαιωμάτων, η υπαγωγή των δανειακών συμβάσεων στο αγγλικό δίκαιο, το PSI, η απροκάλυπτη παραβίαση της ιδιωτικότητας μέσω προχωρημένων συστημάτων παρακολούθησης, η εξαγορά των ΜΜΕ, η μετάθεση αποφασιστικών εξουσιών σε διεθνή μη εκλεγμένα και μη λογοδοτούντα επιτελεία (όπως το Eurogroup) κ.α. αποτελούν λογικά συνεπείς και αναμενόμενες στιγμές στην εδραίωση ενός παγκοσμιοποιημένου συστήματος εξουσίας. Η μόνη σχέση αυτού του συστήματος εξουσίας με τη δημοκρατία είναι η ιδεολογικά σκόπιμη εμμονή του να αυτοχαρακτηρίζεται και να αυτοσυγχαίρεται, χρησιμοποιώντας παράγωγα αυτής της λέξης.

Η βαθιά αντιδημοκρατικότητα του συστήματος διακυβέρνησης επιτρέπει, αν δεν επιβάλλει, συνολική αναθεώρηση του πολιτικού μας λεξικού. Η όποια απόπειρα κριτικού λόγου και πράξης οφείλει να επαναπροσδιορίσει το περιεχόμενο της πολύπαθης έννοιας της δημοκρατίας. Το αντίθετο θα διαιωνίσει τον μοιραίο συνδυασμό στεγανοποίησης από κάθε λαϊκό έλεγχο των κέντρων εξουσίας, με το διογκούμενο ρεύμα λαϊκής αδιαφορίας και παραίτησης. Συνδυασμός που πάντα χαρακτηρίζει τις ιστορικές περιόδους πολιτικής και ηθικής διαφθοράς, σήψης και εντέλει πολέμων.

………………….

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: Τα περίφημα ψηφίσματα του ΟΗΕ για το Κυπριακό, υπέρ των οποίων ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ “κόπτονται”:

…Επαναβεβαιώνει ειδικά το ψήφισμα του 367 (1975), καθώς και την υποστήριξη του προς τις συμφωνίες υψηλού επιπέδου του 1977 και του 1979 μεταξύ των ηγετών των δυο κοινοτήτων, με τις οποίες δεσμεύθηκαν για την εγκαθίδρυση μιας δικοινοτικής Ομόσπονδης Δημοκρατίας της Κύπρου,…

_.

polignosi.com, 22 Ιουλίου 2024

Ψηφίσματα του ΟΗΕ για το Κυπριακό πρόβλημα

Εβδομήντα περίπου ψηφίσματα και αποφάσεις έχουν εγκρίνει κατά καιρούς σχετικά με την Κύπρο το Συμβούλιο Ασφαλείας και η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών. Η περίοδος που καλύπτεται είναι από την ανεξαρτησία της Κύπρου ως σήμερα. Για τα ψηφίσματα πριν από την ανεξαρτησία βλ. κεφάλαιο Το Κυπριακό πρόβλημα και τα Ηνωμένα Έθνη, του παρόντος λήμματος.

Η περίοδος από το 1964 ως την τουρκική εισβολή: Το πρώτο ψήφισμα μετά την ανεξαρτησία της Κύπρου (1960) εγκρίθηκε από το Συμβούλιο Ασφαλείας στις 4 Μαρτίου1964 μετά την αποχώρηση των Τουρκοκυπρίων από την Κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας και τις απειλές της Τουρκίας να εισβάλει στην Κύπρο. Το ψήφισμα προνοούσε, μεταξύ άλλων, την αποστολή στην Κύπρο ειρηνευτικής δύναμης των Ηνωμένων Εθνών (για πλήρες κείμενο του ψηφίσματος βλ. κεφάλαιο Η ειρηνευτική δύναμη του ΟΗΕ στην Κύπρο, του παρόντος λήμματος). Το ψήφισμα αυτό είχε τον αριθμό 186 (Βλέπε Βίντεο Ψηφιακός Ηρόδοτος Αρχείου ΡΙΚ).

Στις 9 Αυγούστου 1964, μετά τις μάχες στην Τηλλυρία και τις επιθέσεις της τουρκικής αεροπορίας, το Συμβούλιο Ασφαλείας ενέκρινε το ψήφισμα 193 με το οποίο απηύθυνε επείγουσα έκκληση στην κυβέρνηση της Τουρκίας να σταματήσει αμέσως τον βομβαρδισμό και τη χρήση στρατιωτικής βίας οποιουδήποτε είδους εναντίον της Κύπρου, και την κυβέρνηση της Κύπρου να διατάξει τις ένοπλες δυνάμεις που βρίσκονται υπό τον έλεγχό της να καταπαύσουν αμέσως το πυρ.

  (more…)

Σχόλιο GMR: ΚΟΕ/ΡΟΥΝΤΙ ΡΙΝΑΛΝΤΙ/ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ Αθήνα, 31/5/2024 :

“Η Ευρώπη και οι κοινωνίες της στο χακί, τα εξοπλιστικά προγράμματα στο φουλ, η κατάργηση της δημοκρατίας και ο ψηφιακός έλεγχος στο τιμόνι, με γενικευμένη λιτότητα και «0% και κάτι» ανάπτυξη: Αυτό είναι το γενικό πλαίσιο στο οποίο θα διεξαχθούν οι ευρωεκλογές. Εκλογές για το μοναδικό ίσως στον κόσμο «κοινοβούλιο» που δεν έχει καμιά σχεδόν αρμοδιότητα, καμιά δυνατότητα νομοθέτησης, αλλά αποτελεί «δημοκρατικό φερετζέ» ενός απόλυτα συγκεντρωτικού, γραφειοκρατικού και αντιδημοκρατικού μηχανισμού.”

Αλλά ταυτόχρονα (η υπογράμμιση είναι της G-M-R):

“ Υπάρχει προοπτική για μια Ευρώπη χωρίς ένα τέτοιο γραφειοκρατικό συγκεντρωτικό βαρίδι σαν την Ε.Ε. της τραπεζοκρατίας και της πολεμικής οικονομίας, χωρίς την πατρωνία του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ. Μια Ευρώπη με κοινωνική αλληλεγγύη και πραγματική δημοκρατία, με κυρίαρχες χώρες που θα θέσουν σε άλλες βάσεις τη μεταξύ τους συνεργασία, με σεβασμό στον άνθρωπο και τη φύση, και για το ξεπέρασμα του αποικιοκρατικού και ιμπεριαλιστικού χαρακτήρα της. Μια Ευρώπη με ένα νέο σύμφωνο ειρήνης, και με ευρύτατες αποστρατιωτικοποιημένες και αποπυρηνικοποιημένες ζώνες. Μια νέα διάσταση της Ευρώπης, για τη συνεργασία με όλες τις υπόλοιπες ηπείρους, για την αποτροπή ενός τρίτου παγκοσμίου πολέμου, για ένα διαφορετικό μέλλον.”

Η δε προοπτική που (όντως!) υπάρχει (νά τη πετιέται, νά τη μπροστά μας!!!) είναι η πιο κάτω, ηττημένοι δηλαδή και υποταγμένοι στην Ελλάδα από το καθεστώς ΧΡΕΟΚΡΑΤΙΑΣ-ΕΞΩΘΕΝ ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ, να συσπειρωκομματικοργανωθούμε (οι του ΥΠΑΡΞΙΑΚΟΥ https://yparxiakoellada.gr/ κατ’ αρχήν, λες και κάποιοι που το στηρίζουν δεν έχουν καεί απ’ τον χυλό της αριστερής δηθενιάς προηγούμενα…), να απορρίψουμε όλα τα άλλα επιζήμια πολιτικά κόμματα (πράγματι επιζήμια, αλλά και τούτη εδώ η πολιτική ευκολία κατατάσσεται στις επικινδυνότερες και από τις επιζήμιες και στις αποπροσανατολιστικότερες εκ των αποπροσανατολιστικών, σχετικά με το ΥΠΑΡΞΙΑΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ-ΚΥΠΡΟΥ) και να ορμήσουμε, για ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ (πώς; με ένα κομματικό ψηφοδέλτιο ασφαλώς, plus γιούργια στην Ευρώπη ποτέ στην χώρα μας, μ’ ένα άρθρο, μ’ ένα νόμο, κλπ, κλπ):

“ Για μια τέτοια Ευρώπη, χρειάζεται μια πραγματική «δημοκρατική επανάσταση», ένα νέο 1848, μια μεγάλη αλλαγή, ικανή να σαρώσει το αντιδημοκρατικό και μη μεταρρυθμίσιμο ευρωενωσιακό οικοδόμημα, που βρίσκεται σε πολυοργανική κρίση, και να ανοίξει μια άλλη προοπτική ενότητας, αυτονομίας και ειρήνης για την ήπειρο.

Θα υπήρχε ειδικός ρόλος για την Ελλάδα σε μια τέτοια πορεία. Αυτός θα περνούσε μέσα από τη διεκδίκηση, στην πράξη, της εθνικής κυριαρχίας και της ουδετερότητας της χώρας. Ένας τέτοιος δρόμος δεν μπορεί να διανοιχθεί από το σημερινό πολιτικό σύστημα, που είναι σημαδεμένο από την εγγενή του υποτέλεια, και υπηρετεί το δυτικό «κόμμα του Πολέμου».

Για την προώθηση τέτοιων στόχων στη συγκυρία των ευρωεκλογών, θα χρειαζόταν κάτι παραπάνω από ένα κομματικό ψηφοδέλτιο. Θα είχαμε ανάγκη ένα πραγματικό εγχείρημα, δηλαδή μια πρωτότυπη διαδικασία που να ανακτά τη χαμένη αξιοπιστία της πολιτικής, να πασχίζει να δώσει ζωή σε θεσμούς και δομές μέσα από τις οποίες να εκφράζονται οι ίδιοι οι πολίτες, «εμείς, ο λαός».”

Αν δεν ήταν να οργιστούμε θα γελούσαμε να δροσιστούμε μέσα στον Ιουλιανό (κάτι μας θυμίζει…) καύσωνα του 2024.

_.

ΚΟΕ, 31 Μαίου 2024

Ανακοίνωση της ΚΟΕ για τις προσεχείς ευρωεκλογές

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, παρά τις ιδρυτικές της διακηρύξεις για ειρήνη, σύγκλιση οικονομιών και κοινωνιών, δημοκρατία, βρίσκεται σήμερα σε γενικευμένη κρίση, χωρίς κανένα όραμα, βαλτωμένη μπροστά σε αξεπέραστα αδιέξοδα.

Μπλεγμένη ενεργά ανάμεσα σε δύο πολεμικά μέτωπα (Ουκρανία και Μέση Ανατολή), πιο ταυτισμένη με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ από ποτέ, η Ε.Ε. επιλέγει στρατηγικά το φουλάρισμα της πολεμικής οικονομίας, με κορυφαία στελέχη της να κάνουν λόγο για «άφιξη μιας νέας πολεμικής εποχής» και «προετοιμασία για έναν πόλεμο μεγάλης κλίμακας». Μπροστά τα μάτια μας, συντελείται η «αυτοκτονία της Ευρώπης» με την υιοθέτηση πολιτικών που δυσχεραίνουν τη θέση της σε μια σειρά τομείς (ενέργεια, ασφάλεια, παραγωγή) κάτι που εξηγεί την ογκούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια και τον «ευρωσκεπτικισμό».

Στο επίπεδο της κοινωνικής και οικονομικής πραγματικότητας, η Ε.Ε. οργανώνει τη μεταφορά πόρων προς τις ελίτ και την περεταίρω εξουθένωση των πιο αδύναμων πολιτών και χωρών. Σε αυτό το πλαίσιο, επιταχύνει μια σειρά αναδιαρθρώσεων μέσα από την «πράσινη μετάβαση» και τον «ψηφιακό μετασχηματισμό» με κατάργηση του δημόσιου χώρου και πολυεπίπεδο έλεγχο των πληθυσμών. Ανατινάζοντας παράλληλα το τοπίο στους τομείς της εργασίας, της αγροτικής παραγωγής, της Υγείας και της Παιδείας, προς όφελος των ισχυρών πολυεθνικών ομίλων.

(more…)

Σχόλιο GMR: Σε κάποια σημαντικά ζητήματα έγκειται κατά την γνώμη μας, η συνεισφορά της κας Ι.Τσιβάκου στον δημοκρατικό διάλογο. Όπως, στην επικέντρωση της αξίας της ατομικής συνείδησης δίπλα στην συλλογικότητα, της αξιοποίησης της ιστορικής μνήμης και του πολιτισμικού υπόβαθρου, στην προτροπή λειτουργίας αυτοδιαχειριζόμενων μοντέλων. Αν είχε μέσα και το αριστερός = “να πολεμάμε το άδικο ακόμα και με αδύναμα μέσα” (Μ.Μπρεχτ) τότε θα έφθανε στο ζουμί της αριστεροσύνης.

_.

Ιωάννα τσιβάκου , 10 Ιουλίου 2024

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Χρησιμοποιούμε συχνά τη διάκριση Αριστερά – Δεξιά, ενώ πολλές φορές διαπιστώνουμε πως όχι μόνο ο απλός κόσμος αλλά και δημοσιογράφοι προσλαμβάνουν διαφορετικά το περιεχόμενο των δύο όρων. Δεν είναι περίεργο να υπάρχει αυτή η σύγχυση αφού η ποικιλία της πολιτικής πραγματικότητας δεν είναι δυνατόν να συμποσούται σε δύο μόνο όρους.

Κι αυτό είναι φυσικό, αφενός, διότι κάθε γλωσσικός όρος αντιστοιχεί σε πολλαπλά αναφερόμενα και, αφετέρου, διότι η ιστορική πορεία μεταβάλλει όχι μόνο το νόημα των πραγμάτων αλλά και τα ίδια τα πράγματα. Το παρόν άρθρο θα εστιάσει κυρίως στο περιεχόμενο του όρου “Αριστερά”, προκειμένου να δώσει κάποιες εξηγήσεις για την αποτυχία της στις σύγχρονες ελληνικές ευρωεκλογές.

Η Αριστερά περιλαμβάνει κόμματα προσκείμενα σε μια μετριοπαθή καπιταλιστική μεταρρύθμιση, όπως τα σοσιαλδημοκρατικά (ή στην ελληνική ορολογία τα κόμματα της κεντροαριστεράς όπως το ΠΑΣΟΚ) έως τα σοσιαλιστικά, συμπεριλαμβανομένων και κομμάτων που εξαγγέλλουν μια πιο ριζοσπαστική κοινωνικο-πολιτική αλλαγή, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο αρχικός ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένα σοσιαλιστικό κόμμα, το οποίο ενσωμάτωσε στο όνομά του τον όρο της ριζοσπαστικής Αριστεράς όχι για να δηλώσει μια διαφορετική ιδεολογία σε σχέση με τη σοσιαλιστική, αλλά για να τονίσει εμφατικά πως η πολιτική του στάση θα εμπνέεται από ένα ριζικό μετασχηματισμό των δυνάμεων και των σχέσεων εξουσίας. Βεβαίως από το 2015 ήδη, μια τέτοια ονομασία δεν αντιστοιχεί στην ιδιοπροσωπία του εν λόγω κόμματος.

………………….

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: Μιας και περί συγκινήσεως ο λόγος, ας προσθέσουμε στην στάση της μικρότητας (αλλά πιστεύουμε τεκμηριωμένης και ενώπιον της Τακτικής Δικαιοσύνης για Εργασία/Δίκαιο και με διασύνδεση/Εισαγγελικό Συσχετισμό με δικογραφίες κατά εφαρμογής μνημονίων κατ’ άρθρο 86Σ και παραπέρα υλοποιήσιμης ηθικότητας) της G-M-R, λίγες πινελιές κομβικής σημασίας Δημοκρατικού Διαλογου/Πολιτικής-Δικαίου-Οικονομικών, εκλεκτών επιστημόνων, άνευ των οποίων ουδεμία υπέρ πατρίδας συμβολή θα μπορούσαμε να επιχειρούμε.

Διαβάζουμε στο άρθρο:

1) – “Σχεδόν στο σύνολο της η Αριστερά, σπάνια είναι σε θέση να αρθρώσει προοδευτικά μηνύματα ή – για να το πούμε καλύτερα– ευρωπαϊκά οράματα με αριστερή προοπτική.” (πιο κάτω αναλύει αυτό το “σπάνια είναι σε θέση…).

2) – Το ζουμί της υπόθεσης: “Το βασικό λάθος που συνήθως γίνεται συνίσταται στη συνεχή σύγχυση σχετικά με το είναι και το δέον, μεταξύ περιγραφικών και κανονιστικών προτάσεων.“.

Πως όμως ο Κ. Μελάς εννοεί να μην υπάρχει το “βασικό λάθος” που “συνίσταται στη συνεχή σύγχυση σχετικά με το είναι και το δέον, μεταξύ περιγραφικών και κανονιστικών προτάσεων“;

Δείτε^[1] την απάντηση του Κ. Μελά όπως την διατύπωσε ως ομιλητής στο συνέδριο “Το υπαρξιακό πρόβλημα της χώρας στην τροχιά του 21ου αιώνα” με σχετικούς συνδέσμους

• (α) — https://yparxiakoellada.gr/ και
• (β) — Επιστολή προς Α. Τσακρή και Οργανωτική επιτροπή του yparxiakoellada.gr ,

συνέδριο συναφές (ως προς την άνευ πολιτικών και ηθικών αρχών συμμετοχή χάριν της  ΕΓΩ-ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΨΗ με το βλέμα στραμένο σε Κάθε που βρέχει Εκλογές) με την “Βραδιά δημοκρατικού προβληματισμού – «Δημοκρατικοί θεσμοί και λειτουργίες στον σύγχρονο κόσμο. Προκλήσεις και προοπτικές» | Τρίτη 23 Απριλίου 2024 | Φιλολογικός Σύλλογος Παρνασσός“
https://lsparnas.gr/vradia-dimokratikou-provlimatismou/] και https://greek-market-research.com/article/vradia-dimokratikoy-provlimatismoy-dimokratikoi-thesmoi-kai-leitoyrgies-ston-sygchrono-kosmo-prokliseis-kai-prooptikes/.

——————————————————————————–

[1] Για την απάντηση, δείτε επίσης το βίντεο “1η θεματική: Πλευρές της χρεοκοπίας: Η ελληνική οικονομία, κερδισμένοι, χαμένοι και προοπτικές” στο YouTube

https://youtu.be/A5p1WePB2sg?si=6SEq1RQ_eiTDlB20

όπου:

Πρώτος μιλάει ο Κ. Μελάς.

Στο 6:18 λέει πως “η πλειοψηφία του ελληνικού λαού ήθελε να ενταχθούμε στην Ευρωζώνη”. Αμέσως είπε ότι “έγινε χειραγώγηση (σημ G-M-R=ποινικό αδίκημα μαζί με το Σημιτικό Χρηματιστήριο κλπ, αλλά αυτό δεν το ‘πε, γνωρίζει οικονομικά δεν θέλει(;) να γνωρίζει νομικά που “βγάζουν μάτι”) του λαού για τα καλά της ευρωζώνης”.

Στο 8:06 λέει πως “η εικοσαετία της Ελλαδας στο ευρώ είναι μια χαμένη 20ετία“, (έτσι δίχως ποιοτική και ποσοτική ανάλυση του όρου “χαμένη 20ετία”).

Στο 12:50 λέει, “στον δείκτη κατά κεφαλήν ΑΕΠ σε όρους αγοραστικής δύναμης είμαστε προτελευταιοι στις χώρες της ΕΕ. Τεράστια η αυξηση στις χώρες της ανατολικής Ευρώπης.“.

Στο 14:50 λέει “το Ισοζύγιο Τρεχουσών Συναλλαγων στάσιμο. Το εμπορικο ισοζύγιο στασιμο. Το χρέος αυξανει απο το 2002. Ανεργια 10% οπως το 2003 χειροτερα από χώρες ευρωζώνης” (μέσο όρο μάλλον).

κλπ κλπ

Και στον επίλογο:

“Να ξανασυζητήσουμε (σημ. G-M-R κριτικά εννοεί) τι έχει πετύχει η Ελλάδα μέσα στην ευρωζώνη.“.

(Αλλά, “άμα συζητήσουμε”…) “Μπορεί να πετύχει πολλά πράγματα.“, και, “Δεν θέλω να πω ότι φταίει η ευρωζώνη“, Μετά είπε “φταίνε πολλά” και μεταξύ αυτών ανέφερε, έτσι για ξεκάρφωμα(;) και την ευρωζώνη, λες και ουδέποτε υπήρξαν τα, Ελληνικό δημοψήφισμα 2015 και Μάρτιος 2014, ΟΗΕ, διεθνή απαίτηση για Λ.Ε.Χ & λογοδοσία υπαιτίων.

_.

Κώστας Μελάς , 9 Ιουλίου 2024

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Οι ευρωεκλογές του 2024 χαρακτηρίστηκαν, μεταξύ άλλων, από τις μεγάλες απώλειες των Πρασίνων, την ενίσχυση των κομμάτων της Νέας Δεξιάς (όπου υπάρχει έντονη κινητικότητα στις ευρωομάδες τους, με τα κόμματα των Λεπέν, Σαλβίνι και Βίλντερς να εντάσσονται στην ευρωομάδα του Ούγγρου πρωθυπουργού) αλλά έδειξαν και την απαξίωση που έχει υποστεί η Αριστερά στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι (με τις όποιες επιμέρους εξαιρέσεις).

Η ευρωομάδα της Αριστεράς κατέκτησε μόλις 47 έδρες, έξι παραπάνω σε σχέση με τις προηγούμενες ευρωεκλογές. Η απαξίωση της Αριστέρας δεν οφείλεται μόνο στις αποτυχημένες προεκλογικές εκστρατείες σε αρκετά κράτη-μέλη της ΕΕ, στα προβληματικά μηνύματα, στις λανθασμένες στοχεύσεις, στους εσωτερικούς πολέμους και στην κατάτμηση των αριστερών κομμάτων, τάσεων, κινημάτων και φορέων. Η απώλεια εκατοντάδων χιλιάδων ψηφοφόρων έχει βαθύτερες αιτίες και αποτελεί την έκφραση μιας μακροχρόνιας αποτυχίας.

Φαίνεται ότι μέχρι σήμερα, δεν έχουν γίνει κατανοητά τα αίτια και οι μακροπρόθεσμες συνέπειες της αποτυχίας του κρατικού σοσιαλισμού της Ανατολικής Ευρώπης για την Αριστερά όλης της Ευρώπης. Δεν είναι μόνο οι κομμουνιστές και οι σοσιαλιστές της Ανατολικής Ευρώπης που απέτυχαν να δημιουργήσουν μια εναλλακτική κοινωνία απέναντι στην καπιταλιστική. Ούτε η ιστορική Αριστερά της Δυτικής Ευρώπης μπόρεσε να αντλήσει ουσιαστικά συμπεράσματα, ή να εμποδίσει την ντε φάκτο κατάρρευσή της στις μεγαλύτερες οικονομίες της Δυτικής Ευρώπης, με πειστικές εναλλακτικές προτάσεις.

………………….

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR:  Απευθυνθήκαμε (μέσω email) λόγω της (σχετικής εντός της επιστολής) συνέντευξης του κ. Αθ. Τσακρή και λόγω του (επίσης εντός της επιστολής σχετικού) συνεδρίου για το υπαρξιακό, με κεντρική ιδέα πως πρέπει να υπάρχει επικοινωνία (…Δώστε μας λίγη προσοχή
Στα υπόγεια μαύροι ποντικοί
Λουφάζουνε δύο δύο…).

—————————–
Απάντηση επι της επιστολής πήραμε μόνον από τον κ. Αθ. Τσακρή η οποία ήταν η εξής:

“Σας ευχαριστώ για τις επισημάνσεις σας. 

Καλή Κυριακή, Θανάσης Τσακρής”

_.

G-M-R, 19 Μαίου 2024

Κύριε Τσακρή, σεβαστοί επιστήμονες της επιτροπής οργάνωσης της εκδήλωσης https://yparxiakoellada.gr/epitropi-organosis/, σας θέτουμε κάποια κατά τη γνώμη μας κρίσιμα σημεία γενικού ενδιαφέροντος, με αφορμή την εδώ συνέντευξη (Αθ. Τσακρής: Ο «ΚΟΣΜΟΣ» δεν είναι κόμμα διαμαρτυρίας, έχει σαφείς προτάσεις διακυβέρνησης) αλλά και την παραπάνω εκδήλωση/συνέδριο.

1)- “Αυτό που πρέπει να συνειδητοποιήσουν οι πολίτες είναι ότι όλα αυτά δεν είναι μετεωρολογικά φαινόμενα, αλλά αποτελέσματα συγκεκριμένων πολιτικών.” (ΣΩΣΤΟ) “Και αυτές τις ολέθριες πολιτικές μπορούν να τις αλλάξουν με την ψήφο τους.” (ΛΑΘΟΣ, ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥΣ).

2)- “Το μέλλον βρίσκεται στις σχολικές αίθουσες και στα αμφιθέατρα των πανεπιστημίων μας, στη νέα γενιά.” (ΣΩΣΤΟ, όμως για να φθάσουμε εκεί κάποτε, θα πρέπει να ανδρωθεί προηγουμένως μια ικανή και αναγκαία κρίσιμη μαζα ενεργών πολιτων, ΚΑΙ ΟΧΙ “ΑΝΤΙ-ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΤΟΥΣ”, για να διεκδικήσει ΤΡΙΠΛΟΣΥΝΔΥΑΣΜΕΝΑ, δηλαδή αγωνιστικά-δικαιϊκά/επιστημονικά-πολιτικά/πολιτισμικά ΚΑΙ “ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ ΩΣ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΩΣ”, μάλιστα “ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΚΟΠΟ ΘΕΛΕΙ ΤΡΟΠΟ” μέσω ιντερνετ, ΑΠΟΔΟΜΗΣΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΞΟΥΔΕΤΕΡΩΣΗ των “ολέθριων πολιτικών” ταυτόχρονα με την στάση και προτασή τους).

Φυσικά τα παραπάνω δεν μπορεί να υπάρξουν άνευ στέρεης βάσης, άνευ δεδηλωμένων και έμπρακτα επιβεβαιωμένων αρχών. Θεωρούμε πως οι πρέπουσες αρχές δεν μπορεί να είναι λιγότερες από την δ.ά.δ.α. δικαιοσύνης-ανιδιοτέλειας-δημοκρατίας-αλληλεγγύης και τέτοια δ.ά.δ.α. δεν μπορεί να συμβιβαστεί με κίνημα ή κόμμα “αντί-προσώπων” αλλά με συμπαγές κίνημα προσώπων με υψωμένη την δ.ά.δ.α..

Εν κατακλείδι^(*) οι γνώσεις σας κύριε Τσακρή και η καλή σας διάθεση σεβαστοί επιστήμονες, νομίζουμε πως περιλαμβάνουν, βασικά, την επιστημονική/εργασιακή σας ιδιότητα, πράγματα για τα οποία, η Πολιτική (και κάθε σχετική κίνηση), πρέπει να εξασφαλίζει για όλους τους ανθρώπους αξιοποίηση και συμμετοχή στα κοινά/στην πολιτική, βάση του:

«Τα δικαιώματα των ανθρώπων και τα δικαιώματα της ανθρωπότητας για την επιβίωσή της (βλέπετε, ειρήνη, περιβάλλον-βιοποικιλότητα , πυρηνικές δοκιμές/εφαρμογές, γενετικοί κώδικες κλπ) , ευρίσκονται στο κρισιμότερο σημείο αλληλεξάρτησης από κάθε άλλη στιγμή της ιστορίας , με τους χώρους εργασίας και παραγωγής να κατέχουν αποφασιστικής σημασίας θέση στο κρίσιμο σταυροδρόμι αυτής της αλληλεξάρτησης.» .

Υστερόγραφο: Πέραν των παραπάνω αλλά και με βάση αυτά, υπάρχουν διαθέσιμα από πλευράς μας, τα [ΤΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΜΙΑΣ ΗΘΙΚΗΣ & ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ “ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΔΟΜΗΣΗΣ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ”] καθώς και πρόταση, ταυτόχρονα και έμπρακτη στάση, για την αντιμετώπιση αυτών των ΖΗΤΗΜΑΤΩΝ.

———————————————————–

(*) Εν κατακλείδι, Τραγούδι του Παύλος Σιδηρόπουλος

Και τώρα φίλοι μου είναι αργά
Μια καληνύχτα στη μαμά
Και λίγη στάχτη στα μαλλιά
Καιρόσ να πούμε αντίο

Σκέπασαμε όλουσ τουσ νεκρούσ
Με αρρωστιάρικουσ ψαλμούσ
Κλόουν με σοβαρούσ σκοπούσ
Γυμνοί μέσα στο κρύο

Κατά τα άλλα εσείσ
Που σαστε υγιείσ
Και αξιοπρεπείσ
Βοηθήστε μασ και λίγο
Δώστε μασ πνοή
Στέγη και τροφή
Μια ιδέα στεγανή
Που να μην μπάζει κρύο

Πουλάμε σώμα και ψυχή
Δώστε μασ λίγη προσοχή
Στα υπόγεια μαύροι ποντικοί
Λουφάζουνε δύο δύο

Παίρνουμε σβάρνα τουσ γιατρούσ
Αδύνατοι μπροστά στουσ δυνατούσ
Και συναντάμε ξέμπαρκουσ θεούσ
Που χάσανε το πλοίο

Κατά τα άλλα εσείσ
Που σαστε υγιείσ
Και αξιοπρεπείσ
Βοηθήστε μασ και λίγο
Δώστε μασ πνοή
Στέγη και τροφή
Μια ιδέα στεγανή
Που να μην μπάζει κρύο

Πηγή: LyricFind

Σχόλιο GMR: Η G-M-R θεωρεί πως στο άρθρο, τα πέραν των κατωτέρω, συνιστούν αξιόπιστα στοιχεία για την τεκμηρίωσης της παραπομπής σε λογοδοσία όλων των από 2010 ως σήμερα, μνημονιακών κυβερνώντων. Βέβαια για τον αρθρογράφο κάτι τέτοιο “φαίνεται βουνό”, ίσως και δεν το θέλει, πάντως τον ευχαριστούμε για την άτυπη συνεργασία του μαζί μας.

Συνεχίζουμε.

Ή ψιλοχαμένο το ‘χει το πολιτικό του κριτήριο ο Γιώργος Χαρβαλιάς, που με αλήθειες από το παρόν άρθρο του θα μπορούσε (αν ήθελε) να στοιχειοθετήσει μήνυση εσχάτης μνημονιακής προδοσίας κατά Τσίπρα και πολλών ακόμα, ή, καλά να τα ‘χει θέλει πιο πολύ με τους πασοκοτσιπροαριστερούς παρά με την παράταξή του που βέβαια την διαφεντεύει ο μεταμοντέρνος σε όλα τα ζητήματα Κυρ. Μητσοτάκης.

Αλιεύουμε ωραιποιήσεις της “ελεεινής πολιτικής φιγούρας”, από το άρθρο:

1) – “Το μοναδικό του πλεονέκτημα σε σχέση με άλλους είναι ότι σίγουρα δεν έκανε «προσωπικό ταμείο»…“

Το να τον πλασσάρουν οι ξένες δυνάμεις σε ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, να τον κουβαλούν να “διδάσκει” αλά Γ.Α.Π. σε φοιτητές εθνοπροδοσία, να προωθούν και να διαφημίζουν το Ιδρυμα Αλέξης Τσίπρας (Πρεμιέρα για το Ινστιτούτο Αλέξη Τσίπρα – Ολιγόλεπτο παρών και από τον Κασσελάκη), το να ξεκινάει επισήμως την προδοσία του λαού αγκαλιάζοντας την Γάτα των Ιμαλαΐων (Ο ηγέτης, ο εκδότης και… η γάτα των Ιμαλαΐων), δεν το λες πως “δεν έκανε προσωπικό ταμείο“.

Βέβαια, και μόνο αυτός ο αυτοευνουχισμός του πολιτικού κριτηρίου του Γ.Χ., είναι αρκετός ως “δείγμα ανδρός δημοσιογράφου” πόσω μάλλον αν προσθέσουμε και τα παρακάτω.

2) – “Αποδείχτηκε εκτός από λαοπλάνος και ασυγχώρητα αφελής. Την αφέλεια του αυτή πλήρωσε ο ελληνικός λαός που είδε τις ελπίδες του για απαλλαγή από την μνημονιακή ομηρία να εξανεμίζονται μέσα από την πλαστογράφηση της δικής του ετυμηγορίας.“

Ως, Λαοπλάνος, ταυτόχρονα και αφελής, μάλλον πρέπει να εξεταστεί και ο Γ.Χ. (άλλως ως σοβαρά ταρακουνημένος από την μητσοτακική μεταμοντέρνα και εθνοπροδοτική επέλαση,  ίδια με του Τσίπρα του οποίου εκτός άλλων, την μνημονιακή δέσμευση συνεχίζει).

3) – “Προσωπικά πιστεύω ότι ο νεαρός τότε αρχηγός του Σύριζα, είχε αγνές προθέσεις.“

Ετσι ισχυρίζονται για τα εγκλήματά τους πολλοί εγκληματίες.

4) – “Δεν κατάφερε μονάχα να του προσθέσει και τη ρετσινιά του λαμόγιου, γιατί αυτό θα…πήγαινε πολύ.“

Λαμόγιο (μεταμοντέρνο και εθνοπροδοτικό όπως προείπαμε), λαμόγιο δεν καταγγέλλει.

5) – “Σήμερα αντί να επιτίθεται στο καθεστώς Μητσοτάκη ο Τσίπρας…“.

Μα, με τί προσόντα, λαμόγιο (επιπέδου ενόχου εσχάτης προδοσίας) είπαμε, λαμόγιο δεν καταγγέλλει.

_.

Γιώργος Χαρβαλιάς, 30 Ιουνίου 2024

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Ένα από τα ελαττώματα των πρώην πρωθυπουργών είναι ότι δεν αντιλαμβάνονται πότε έρχεται η ώρα να πάνε σπίτι τους. Πότε ολοκληρώνουν τον …βιοιστορικό τους κύκλο στο δημόσιο βίο, όπως θα έλεγε και ο λεξιπλάστης, Δημήτρης Αβραμόπουλος.

Οι πολιτικοί, ιδίως στην Ελλάδα, πιστεύουν ότι είναι πάντα χρήσιμοι. Ακόμη αν έχουν αποδοκιμαστεί από το εκλογικό σώμα με τον πιο κραυγαλέο τρόπο ελπίζουν ότι θάρθει η στιγμή που θα επιστρέψουν από την πίσω πόρτα. Για να μεγαλουργήσουν ως «χρυσές εφεδρείες» του τόπου.

Σε μια τέτοια λογική πυκνώνουν εσχάτως τα σενάρια που θέλουν τον Αλέξη Τσίπρα να επιστρέφει σε ένα είδος…πατερούλη-καθοδηγητή της πελαγωμένης και σπαρασσόμενης ελληνικής κεντροαριστεράς. Γιατί οι υπόλοιποι μνηστήρες που διαγκωνίζονται, δεν διαθέτουν-τάχα- το ειδικό βάρος. Είναι «τσικό» μπροστά στον Αλέξη.

Ωραία, μόνο που όσοι διακινούν αυτά τα σενάρια, συμπεριλαμβανομένου πιθανώς και του ιδίου του Αλέξη, δυσκολεύονται να αντιληφθούν ότι το πολιτικό κεφάλαιο Τσίπρας στην χώρα έχει τελειώσει προ πολλού.

• Ο συγκεκριμένος πρώην πρωθυπουργός υπήρξε στην συνείδηση του εκλογικού σώματος, ειδικά αυτού που έχει απομείνει και παρίσταται στις κάλπες, ίσως ο πιο …χρεοκοπημένος της μεταπολίτευσης. Το μοναδικό του πλεονέκτημα σε σχέση με άλλους είναι ότι σίγουρα δεν έκανε «προσωπικό ταμείο»…

Κατά τα άλλα εμετρήθη, εζυγίσθη, και ευρέθη τραγικά ελλιπής. Αποδείχτηκε εκτός από λαοπλάνος και ασυγχώρητα αφελής. Την αφέλεια του αυτή πλήρωσε ο ελληνικός λαός που είδε τις ελπίδες του για απαλλαγή από την μνημονιακή ομηρία να εξανεμίζονται μέσα από την πλαστογράφηση της δικής του ετυμηγορίας.

………………….

Διαβάστε την συνέχεια, δείτε σχετικά video στο πλήρες άρθρο, εδώ.

Πηγή: hellasjournal.com